[Τελος]Φυλάκιση,θάνατος και νέο ξεκίνημα!

Ολα εγιναν πολυ γρηγορα.Την μια στιγμη ο βασιλιας μιλουσε εκστασιασμενος για το πως θα τιμωρουσε τους εγληματιες και την επομενη η σκεπη πανω απο το κεφαλι του γκρεμιζοταν.Καποιος αντρας που δεν φαινοταν καθαρα,επεσε πανω του και σκοτωσε μερικους απο τους φρουρους του ενω γκρεμισε στο πληθος τον αξιωματικο του ναυτικου.Στο μεταξυ ενας αλλος ηρθε στην εξεδρα και αφου εξοντωσε τους φρουρους απελευθερωσε εμενα και τον Haytham.Στην συνεχεια μου εδωσε ολον τον εξοπλισμο μου,τον οποιο δεν ηξερα πως ειχε καταφερει να βρει,αλλα ηξερα σιγουρα οτι καπου τον ειχα ξαναδει αυτον τον αντρα.Παραλληλα ο αγνωστος στο θεωρειο εβγαζε τωρα αυτος λογο και σχεδον καθε φορα που τελειωνε μια φραση,πυροβολουσε καποιον απο τους υπολοιπους που βρισκοταν στην εξεδρα της εκτελεσης.Την πρωτη φορα που πυροβολησε εκοψε το χερι του ενος και την δευτερα σκοτωσε εναν αλλον.Μιλουσε για πραγματικη δικαιοσυνη και απευθυνοταν στον κοσμο.Με το τριτο πυροβολισμο,απελευθερωσε τον κατηγορουμενο.Η φωνη του,τα λογια και οι πραξεις του μου θυμιζαν κατι και με την τελευταια του λεξη,το μυστηριο λυθηκε.
-Ειμαι ο Alucard δηλωσε με στομφο και πυροβολησε τον βασιλια στο γονατο.Ολοι σαστισαν και αυτος βρηκε την ευκαιρια να πιαστει απο ενα σχοινι και να κατεβει στον δρομο.

Ηρθε σε εμας ακριβως την στιγμη που φορουσα το δεξι μου γαντι και ολοκληρωνα το ντυσιμο μου.Τo Harvester,το μεγαλο δρεπανι μου,χορεψε στα χερια μου διψασμενο για αιμα ενω τα κατανα που ειχα δεσει στην μεση και ακομα δεν ειχαν χρησιμοποιηθει σε μαχη,εδειχναν το ιδιο ετοιμα.Το να φοραω ξανα την μασκα μου και να ειμαι ελευθερος,ενω ελαχιστες στιγμες πριν ειμουν βεβαιος οτι θα πεθανω και τα παντα θα χαθουν,ηταν η απολυτη ευτυχια.Ο Alucard σταθηκε μπροστα μου.
-Χαιρομαι που προλαβαμε.Αν δεν τα καταφερνα να σε σωσω,δεν θα το συγχωρουσα ποτε στον ευατο μου.Στο χρωστουσα απο το Micqueot.
-Αlucard φιλε μου του ειπα και ακουμπησα το μεγαλο χερι μου στον ωμο του.-Δεν ξερω πως βρεθηκες εδω αλλα σε ευχαριστω απο τα βαθη της καρδιας μου του ειπα και αυτος χαμογελασε.
-Εχεις την αιωνια ευγνωμοσυνη μου αλλα αν δεν φυγουμε γρηγορα απο εδω τοτε ολος ο κοπος σου θα παει στραφι πεταχτηκε ο Haytham επαναφερωντας μας στην πραγματικοτητα.Ειχε απολυτο δικιο.Χωρις δευτερη σκεψη,ξεκινησαμε να τρεχουμε αναμεσα στο πληθος που δεν ηξερε πως να αντιδρασει.Τρεχαμε σχεδον ανενοχλητοι,οταν ξαφνικα μια γνωριμη φιγουρα μας εκλεισε τον δρομο.

Hταν ο ιδιος χοντρος αντρας που ειχε τις αρκουδες και μας ειχε κλεισει τον δρομο την προηγουμενη μερα ωστε να μας συλλαβουν οι marines.Τωρα βρισκοταν ξανα μπροστα μας κρατωντας ενα πιστολι.
-Σταματηστε εκει που ειστε αμεσως!!!φωναξε,σημαδευοντας μας.
-Οχι αυτη την φορα απαντησα ψυχρα και πατησα το μικρο κουμπι στην μεση της λαβης του δρεπανιου μου,χωριζοντας το ετσι σε δυο μικροτερα.Επιασα ενα σε καθε χερι και πηδηξα στον αερα πολυ γρηγορα.Ο αντρας πυροβολησε δυο φορες αλλα αστοχησε.Δοκιμασε να πυροβολησει ξανα αλλα δεν καταφερε ποτε να ολοκληρωσει την προσπαθεια του.Προσγειωθηκα ακριβως μπροστα του και γελωντας αγρια,κατεβασα τα δρεπανια πανω του,σχηματιζωντας ενα Χ που ξεκινουσε απο το στηθος και κατεληγε στην κοιλια.Αιμα πεταχτηκε παντου και τα ρουχα του σκιστηκαν,αποκαλυπτοντας ετσι οτι τελικα δεν ηταν χοντρος αλλα φορουσε απλα πολλα ρουχα.
-Σκοτωσε τον Guilder!!!Σκοτωσε τον αρχηγο της Sleet Town ακουστηκε απο τον κοσμο.Δεν με ενδιεφερε και πολυ πιο ηταν το θυμα μου.Αξιζε οτι ειχε παθει και ειχα απολαυσει ακομα εναν σκοτωμο.Συνεχισαμε την πορεια μας και γρηγορα φτασαμε στην πυλη.Εκει ενα παραξενο θεαμα μας περιμενε.Δεκαδες φρουροι ηταν στο εδαφος νεκροι ή βαρια τραυματισμενοι.Δεκατρια ατομα εστεκαν ορθια μπροστα στην πορτα και εδειχναν να περιμενουν κατι.Μολις μας ειδαν να τους πλησιαζουμε χαμογελασαν και εβγαλαν μια ιαχη.

Για ακομα μια φορα καποιος εμπαινε εμποδιο στον δρομο προς την ελευθερια μας.Ηταν αντρες του ναυτικου,βοηθουμενοι απο καποιους πολιτες του νησιου.Διχως να διστασουμε στιγμη,ολοι μαζι ορμηξαμε προς τους εχθρους μας παροτι ειχαν σαφεστατο αριθμητικο πλεονεκτημα.Το πληρωμα του Alucard εδειχνε οτι θα τον ακολουθουσε μεχρι τον τελος,οποιο και αν ηταν αυτο.Αναμεσα τους βρισκοταν και ο Jegins που ειχαμε σωσει στο Micqueot και αυτο μου προκαλεσε μια μικρη εκπληξη.Πολεμουσαν ολοι με μανια και σιγουρια θελοντας να φτασουν τον καπετανιο τους που ειχε ηδη δημιουργησει πανικο στις ταξεις των αντιπαλων.Μια αρκουδα καταφερε να τον τραυματισει λιγο πριν της τιναξει το κεφαλι στον αερα.Λιγο πισω του,βρισκομουν εγω με τον Haytham.Εχωντας ακομα τα δρεπανια στα χερια μου ξεκινησα την αιματοχυσια.Πρωτα αποκεφαλισα με ανεση δυο ναυτικους και υστερα εκοψα το χερι ενος πολιτη που προσπαθησε να με πυροβολησει.Τεσσερις ακομα επεσαν πανω μου απο ολες τις πλευρες.Εσκυψα κατω και με μια γρηγορη,περιστροφικη κινηση,τους θερισα τα ποδια.Το αιμα τους ποτισε την γη και οι κραυγες τους ακουστηκαν δυνατα παρα την φασαρια της μαχης.Σηκωθηκα ορθιος και αισθανθηκα το εδαφος να τρανταζεται.Μια αρκουδα ετρεχε αφηνιασμενη προς το μερος μου,τραβηγμενη απο την μυρωδια του αιματος.Ποδοπατησε οποιον βρεθηκε στον δρομο της και οταν εφτασε κοντα μου σηκωθηκε στα δυο ποδια,αποκαλυπτοντας το τεραστιο μεγεθος της.

Οσο ηταν ετσι βρηκα ευκαιρια και ταχυτατα,γλιστρησα κατω απο τα ποδια της.Βρεθηκα πισω της και καρφωσα τα δρεπανια στην πλατη,κανοντας το ζωο να ουρλιαξει.Φαινοταν να τα εχει τελειως χαμενα αλλα παρεμενε ορθια.Σκαρφαλωσα στην πλατη της χρησιμοποιοντας τα δρεπανια μου και οταν εφτασα κοντα στον λαιμο τα τραβηξα και πηδηξα στον αερα.Το ζωο βογγουσε πλεον απο τον πονο αλλα δεν ελεγε να πεσει.Οπως προσγειωνομουν,εμπηξα τα οπλα μου στο κεφαλι της και την γκρεμισα στο εδαφος,σωπαινοντας την μια για παντα.Κανενας εχθρος δεν ηταν κοντα μου και ετσι μπορεσα να χαλαρωσω καπως καθως η κουραση και ο πονος απο τα βασανιστηρια της προηγουμενης ημερας εβγαιναν στην φορα.Κοιταξα την μαχη που εξελισσοταν γυρω μου.Ο Haytham εσφαζε με ευκολια οποιον εχθρο τολμουσε να του επιτεθει και ο Alucard ειχε κανει μια στοιβα με πτωματα γυρω του ενω ο αντρας που μας ειχε ελευθερωσει απο την εξεδρα,πολεμουσε εξαιρετικα σαρωνοντας τους αντιπαλους του.Επισης,εντυπωση μου εκανε και η μοναδικη γυναικα του πληρωματος του Alucard που εδειχνε ατρομητη.Αφου πηρα μερικες ανασες,εψαξα για το επομενο θυμα μου και το βρηκα ευκολα.Ηταν ενας marine που ειχε αποκοπει εντελως απο τους υπολοιπους και εδειχνε φοβισμενος.Με μια κινηση,τον εβγαλα απο το μαρτυριο του κοβωντας τον στην μεση.