[Τελος]Φυλάκιση,θάνατος και νέο ξεκίνημα!

Στην προηγουμενη ιστορια πηγαμε στο Matsue οπου υστερα απο μια μικρη περιπετεια,ο οπλοποιος του χωριου των σαμουραι,μου εφτιαξε τα σπαθια που χρειαζομουν

Τωρα
Ειμασταν για ακομα μια φορα στα ανοιχτα με την μικρη μας βαρκα.Ο Haytham επαιζε χαλαρη μουσικη στο βιολι του ενω εγω εκανα κουπι.Ανα διαστηματα οι ρολοι μας αλλαζαν αλλα παρα την βελτιωση μου στην μουσικη ακομα δεν ειμουν ουτε κοντα στο επιπεδο του,οποτε ακομα και εγω προτιμουσα να εχουμε αυτες τις θεσεις την περισσοτερη ωρα.Ειχαν περασει δυο ημερες απο τοτε που φυγαμε απ'το Matsue και σε μερικες ωρες θα φταναμε στον επομενο προορισμο μας.Οι προμηθειες μας τελειωναν σιγα σιγα και ετσι με τον Haytham αποφασισαμε οτι ηταν καιρος να αγορασουμε καινουργιες και υστερα να επιστρεψουμε στην South.Αλλωστε ειχαμε μαθει οσα ηταν να μαθουμε για τον "Χιονισμενο Τιγρη",που ηταν και ο λογος για τον οποιον ειχαμε ερθει και επιπλεον ειχα αποκτησει και δυο ολοκαινουργια σπαθια.Οποτε οι δουλειες μας στον ψυχρο βορρα ηταν τελειωμενες και ο καιρος για να επιστρεψουμε στην ζεστασια του νοτου ειχε φτασει.Αλλα πριν να συμβει αυτο επρεπε πρωτα να παρουμε τις προμηθειες που προανεφερα.Οποτε αφου κοιταξαμε τους χαρτες μας,βρηκαμε οτι το κοντυνοτερο νησι απο το σημειο που βρισκομασταν ειναι το Ice Nine.Χωρις πολλη σκεψη αποφασισαμε οτι μας βολευε και ετσι ξεκινησαμε για εκει,πιστευοντας οτι θα ειναι απλα μια γρηγορη σταση.

Η θαλασσα ηταν ηρεμη,πραγμα που μας βοηθουσε να κωπηλατουμε πιο ευκολα και ετσι τελικα να φτασουμε πιο γρηγορα στον προορισμο μας,διχως απωλειες.Τo νησι εδειχνε αρκετα μικρο αλλα το λιμανι που φαινοταν μπροστα μας,ηταν σχετικα μεγαλο.Το χειροτερο ηταν πως δυο φρεγατες των marine βρισκοταν αργαμενες εκει.Δεν ηταν και το καλυτερο σημαδι αλλα εφοσον δεν ειμασταν ακομα καταζητουμενοι,πηραμε το ρισκο και δεσαμε την βαρκα μας στο ιδιο λιμανι.Ετσι κι αλλιως ειχαμε ερθει μονο για να κανουμε καποια ψωνια και μετα θα φευγαμε στα γρηγορα.Και να θελαμε,δεν θα προλαβαιναμε να δημιουργησουμε φασαριες.Μια ταμπελα,μας καλωσορισε στην Sleet Town.Προχωρωντας λιγα μετρα καταλαβαμε οτι η πολη ηταν καθαρα εμπορικη.Ολα τα κτηρια ηταν τετραγωνα και σπιτια δεν υπηρχαν.Αντιθετα ολα ηταν καταστηματα που ειχαν μετατραπει και σε κατοικιες.Πετυχαμε διανα.Σ'αυτο το μερος θα βρισκαμε σιγουρα οσα χρειαζομασταν.Το μονο που μας παραξενευε ακομα ηταν οι φρεγατες αλλα ακουγοντας μερικες συζητησεις στους δρομους και αγοραζοντας μια εφημεριδα καταλαβαμε περιπου γιατι ηταν στο νησι.

Οπως εδειχναν τα πραγματα,η Παγοσμια Κυβερνηση ειχε αποφασισει να ενισχυσει τις δυναμεις της,μεγαλωνοντας τις βασεις του ναυτικου στις πολεις Loguetown και Deasatoya ωστε να μπορουνα αντιμετωπισουν πιο αποτελεσματικα την εξαρση της εγκληματικοτητας.Αυτο ομως δεν αρεσε καθολου στον βασιλια του Ice Nine,που ειναι μεγαλος συμμαχος της Κυβερησης και θελει πολυ να χτιστει μια βαση στο νησι του.Ετσι αποφασισε να κλεισει για μερικο καιρο τα λιμανια του νησιου προς τα πλοια των marine και σε απαντηση το ναυτικο εστειλε τις δυο φρεγατες για διαπραγμετευσεις ωστε να λυθει γρηγορα το θεμα.Διαβαζοντας την εφημεριδα βρηκα και μερικα αλλα ενδιαφεροντα αρθρα που αναφεροταν στον Alucard,τον πειρατη που ειχα συναντησει στo Micqueot.Μολις την τελειωσα,την εκλεισα και την εχωσα στην τσεπη της βαριας μαυρης καπας που μου ειχε δωρισει ο Farkas.Οι δρομοι της πολης ηταν γεματοι.Αντρες ετρεχαν στις δουλειες τους,καποιες γυναικες κοιτουσαν τις βιτρινες,αρκουδες σουλατσαραν ελευθερα και μερικα παιδια επαιζαν χαρουμενα.Αρκουδες???? Τι στο διαολο γινοταν εδω περα?Αναμεσα στους ανθρωπους,κυκλοφορουσαν εντελως ανενοχλητες μερικες τεραστιες λευκες αρκουδες.Ηταν μαζεμενες μπροσα απο ενα μαγαζι και εκοβαν βολτες γυρω γυρω,χωρις ομως να απομακρυνονται.Πισω τους,στεκοταν ενας υπερβαρος αντρας με καστανα μαλλια,στριφογυριστο μουστακι και φωτεινα μπλε ματια,ο οποιος φωναζε οτι νοικιαζε τις αρκουδες για 5000 belli.

Παρατηρωντας λιγο καλυτερα την σκηνη,ειδα οτι πολλοι ανθρωποι καβαλουσαν αυτες τις αρκουδες ενω μερικες ηταν φορτωμενες με παραγματα και πορευοταν μοναχες τους.Οι ανθρωποι εδω,ειχαν εξημερωσει αυτα τα ζωα και τα χρησιμοποιουσαν για μεταφορες.Εξυπνο και στυλατο.Ηθελα και εγω να ανεβω σε μια αλλα ειχαμε αλλες προτεραιοτητες και ετσι αγνοησαμε αυτη την ευκαρια και συνεχισαμε ψαχνοντας καποιο μεγαλο εμπορικο για να αγορασουμε τις προμηθειες που χρειαζομασταν.Καναμε μερικα μετρα ακομα και τοτε ειδαμε απο απεναντι,μια μικρη ομαδα αντρων του ναυτικου να ερχεται προς το μερος μας.Αυτος που τους οδηγουσε σηκωσε το χερι του και μας εδειξε.
-Αυτοι ειναι!!!φωναξε και πριν το καταλαβαμε βρεθηκαμε περικυκλωμενοι.
-Τι γινεται εδω?προσπαθησε να διαμαρτυρυθει ο Haytham ομως ενας απο τους αντρες τον χτυπησε με το πισω μερος της καραμπινας του στην πλατη,γονατιζοντας τον.Αντεδρασα ενστικτωδως και γρονθοκοπησα τον αντρα,γκρεμιζοντας τον στο εδαφος.Χτυπησα με τον αγκωνα αυτον που βρισκοταν πισω μου και κλωτησα στο στομαχι εναν αλλον που βρισκοταν μπροστα μου.Αρπαξα απο τον λαιμο αυτον που ηταν ο αρχηγος τους και τοτε για πρωτη φορα ειδα το γνωριμο πλεον μωβ υγρο να τρεχει απο τα χερια μου.Το φρουτο του διαβολου μου,ενεργοποιηθηκε ξανα.Ελιωσα στην κυριολεξια τον εχθρο μου και οι υπολοιποι τρομοκρατηθηκαν και το εβαλαν στα ποδια.

Koιταξα για λιγο τα χερια μου τρομοκρατημενος.Το υγρο σιγα-σιγα απορροφοταν απο το δερμα και τα ρουχα μου,χωρις να τα επηρεαζει ομως.Aυτη η δυναμη ηταν εκπληκτικη αλλα ο Haytham ειχε δικιο.Μεχρι να μαθω να την ελεγχο σωστα καλο ηταν να αποφευγω την χρηση της.Πλησιασα τον δασκαλο μου και τον βοηθησα να σηκωθει.Τιναξε τα ρουχα του και με κοιταξε.
-Μολις σκοτωσες αντρες του ναυτικου.Καταλαβαινεις οτι πρεπει να τρεξουμε σωστα?Eιχε δικιο.Χωρις δευτερα κουβεντα,ξεκινησαμε να τρεχουμε αλλα πριν προλαβουμε να κανουμε ουτε εικοσι μετρα,ειδαμε μια δευτερη ομαδα του ναυτικου να τρεχει κατα μας.Αυτη την φορα αυτος που τους οδηγουσε ηταν καποιος αξιωματικος οπως καταλαβα απο την στολη του.Καναμε αμεσως αναστροφη και ανεβασαμε ταχυτητα.Νομιζαμε οτι ο δρομος απο εκει θα ηταν ελευθερος,αφου ειχαμε σκοτωσει την περιπολο των marines αλλα καναμε λαθος.Μια εκπληξη μας περιμενε στο προσωπο του χοντρου ιδιοκτητη αρκουδων που ειχαμε δει μερικα λεπτα νωριτερα.Στεκοταν στην μεση του δρομου,μπροστα απο το μαγαζι του και κρατωντας μια καραμπινα,εφραζε την εξοδο μας.Εκανα κινηση για να βγαλω το δρεπανι αλλα ο δασκαλος μου με σταματησε.

-Το οτι σκοτωσες ναυτικους σε ανοιχτο χωρο ηταν αρκετα βλακωδες.Αλλα το να σκοτωσεις εναν απλο πολιτη την ωρα που μας κυνηγανε οι marines θα ειναι ακομα πιο ηλιθιο.
-Και τι προτεινεις?
-Δεν εχουμε αλλη λυση.Θα παραδοθουμε και θα βρουμε καποια λυση αργοτερα..Δεν προλαβα να το σκεφτω καθολου,ουτε να το συζητησουμε γιατι οι αντρες του ναυτικου μας περικυκλωσαν και μας χτυπησαν.Ο αξιωματιος διεταξε να μας περασουν χειροπεδες και ετσι εγινε.
-Σας ευχαριστουμε πολυ κυριε Guilder.Αυτη η πραξη σας σιγουρα θα βοηθησει την αναθερμανση των σχεσεων του ναυτικου με το νησι σας και θα ενισχυσει τις πιθανοτητες για να γινει μια νεα βαση εδω.
-Δεν χρειαζεται να με ευχαριστειτε Commander Li.Εκανα απλα το καθηκον μου.Οπως καθηκον μου ειναι να σας ενημερωσω οτι οι απλες χειροπεδες δεν αρκουν για τον μασκοφορο.Ειναι χρηστης φρουτου του διαβολου.Ετσι καταφερε να σκοτωσει τους συναδελφους σας και αν μεινει με αυτες ισως να μπορεσει να το σκασει.
-Πολυ ενδιαφερουσα πληροφρια.Ηταν κατι που αγνοουσαμε πληρως.Σας ευχαριστω για αλλη μια φορα και αφου εκανε μια μικρη υποκλιση γυρισε σε εμας.
-Ωστε ειστε που κανατε τις φασαριες στο Micqueot?Και τωρα τολμησατε να σκοτωσετε μερικους απο τους αντρες μου?Τωρα καταλαβαινω γιατι μας ζητησει ο Captain Sharinguru απο την South να σας προσεχουμε ιδιατερα.Ω θα το χαρω πολυ να σας δω να υποφερεται.Οταν τελειωσε το μικρο λογιδριο,μου αφαιρεσε τις χειροπεδες προκαλωντας μου εκπληξη.Υστερα εβγαλε απο τις τσεπες του κατι αλλες χειροπεδες και μου περασε εκεινες.Μολις εκλεισαν γυρω απο τους καρπους μου ενα αισθημα αδυναμιας με κατεβαλλε σε σημειο λιποθυμιας.
-Παρτε τους απο μπροστα μου!!!Παντε τους στην Deep Freeze και πειτε στον βασιλια να τους χωσει στο πιο βαθυ μπουντρουμι της υπογειας φυλακης του!!!φωναξε στους αντρες του και υστερα δυο ζευγαρια χερια αρπαξαν τον καθενα μας και αρχισαν να μας σερνουν στους χιονισμενους δρομους του νησιου.

Συνέχεια απο εδώ

Όλα κυλούσαν ομαλά ως εκείνη την στιγμή. Ψίθυροι άρχιζαν ανάμεσα στο πλήθος μόλις ένας νεαρός έφτασε τρέχοντας.
Οι ψίθυροι ήταν σχετικά με κάποιους που έπιασαν σε μια πόλη λίγο μακρυά απο εδώ. Προσπάθησα να ακούσω λίγο καλύτερα, επικεντρώνοντας την ακοή μου εκεί, όμως τίποτα.. Τι να έλεγαν? Όλο αυτό το κρύο, σε συνδυασμό με τις σκέψεις που έκανα για να φυγει το μυαλό μου απο αυτό που περνούσα, με έκαναν ανυπόμονο. Ένα χέρι με ακούμπησε στον ΄΄ωμο κάνοντας με να ανοίξω τα μάτια μου. Ήταν ο Drake και μου πρόσφερε τα ρούχα μου. Αλλα γιατί? Είχα νικήσει? Κοίταξα τριγύρω..Ο μουσάτος και ο νεαρός κάθονταν ακόμα στις θέσεις τους
Ε , εσύ φύγε απο εκεί, ακούστηκε κάποιος απο τα τραπέζια. Αμέσως, οι αντιδράσεις εντάθηκαν απο όλες τις μεριές.Δεν τους έδωσα όμως σημασία.
Τι έγινε?
Έπιασαν τον Raziel. Θα τον εκτελέσουν αύριο στην Deep Freeze.
Σηκώθηκα και έβαλα τα ρούχα μου σε χρόνο ρεκόρ. Τοποθέτησα θα όπλα μου στην θέση τους και άρχισα να προχωρώ με γοργό βήμα προς το μέρος , στο οποίο μπήκαμε στην πόλη. Άρχισαν να μας πετούν φαγητά. Όταν κάποιο κομμάτι κρέατος με χτύπησε στην πλάτη σταμάτησα, έβγαλα το πιστόλι μου και πυροβόλησα τον άντρα που το έκανε. Μετά τον πυροβολισμό, όλοι κρύφτηκαν κάτω απο τα τραπέζια.
Υπάρχει κανένας άλλος που θέλει να μου πετάξει κάτι?
Απάντηση καμία.

Θορυβος.Φωνες,χτυπηματα,γρυλισματα αγριων ζωων και κροταλισμα δοντιων.Οι ηχοι αυτοι που γεμιζαν τον χωρο γυρω μου,συνδυασμενοι με το αισθημα της παγωνιας και μια απαισια μυρωδια θανατου,με εκαναν να ξυπνησω.Ανοιξα τα ματια μου αλλα δεν καταλαβα και μεγαλη διαφορα,μιας και δεν υπηρχε καμια πηγη φωτος.Το σκοταδι καλυπτε τα παντα και εμοιαζε αιωνιο.Ενιωσα πονο στα γονατα και καταλαβα οτι καθομαι επανω τους.Δοκιμασα να σηκωθω αλλα ματαια.Τα ποδια μου ηταν δεμενα με αλυσιδες στον τοιχο οπως και τα χερια μου.Τα ματια  συνηθισαν καπως το σκοταδι και καταφερα να δω μια πολυ γνωριμη φιγουρα στον απενταντι τοιχο.Ηταν ο Haytham και βρισκοταν σε παρομοια θεση με μενα.
-Ξυπνησες?με ρωτησε ακουγοντας την φασαρια που εκανα με τις αλυσιδες.
-Ναι απαντησα ξερα.
-Πως αισθανεσαι?
-Εγω υπαρξει και καλυτερα.Αισθανομουν αθλια.Το ψυχος με παγωνε μεχρι το μεδουλι καθως ειμουν γυμνος απο την μεση και πανω,τα γονατα και τα χερια μου πονουσαν και το ιδο αισθημα αδυναμιας που ειχα αισθανθει μολις μου περασε τις χειροπεδες ο Commander,επανερχοταν.
-Τα δεσμα σου ειναι φτιαγμενα απο kairoseki.Ειναι ενα ειδικο υλικο που που αχρηστευει τις ικανοτητες ενος φρουτου του διαβολου και κανει τον χρηστη του να αισθανεται ανημπορος.Περιπου οπως θα αισθανοταν στην θαλασσα.
-Αυτο εξηγει πολλα.Εσυ πως εισαι?
-Εχω υπαρξει και καλυτερα απαντησε γελωντας αχνα αλλα καταλαβα οτι υπεφερε.

-Εχεις καμια ιδεα για το που βρισκομαστε?
-Οχι απλως ιδεα.Ξερω ακριβως που βρισκομαστε.Ειμαστε σε ενα κελι,στο χαμηλοτερο επιπεδο της φυλακης κατω απο το παλατι του βασιλια Kashta.Αυτος ο βρωμογερος ευχαριστιεται να βλεπει τους κρατουμενους του να υποφερουν.
-Και δεν ειναι ο μονος ακουστηκε μια φωνη απο τον διαδρομο.Βηματα πλησιασαν το κελι μας και ενα φως γεμισε τον χωρο.Ενας θηριωδης αντρας με μαυρη κοουκουλα και αρκουδοτομαρο σταθηκε μπροστα στο κελι μας κρατωντας εναν πυρσο στα χερια του.Η ξαφνικη λαμψη της φλογας με τυφλωσε προσωρινα και εκελισα τα ματια.Οταν τα ξανα ανοιξα,ειδα μια φριχτη σκηνη.Ο δασκαλος μου ηταν και αυτος και απο ολο το σωμα του ετρεχαν αιματα.Ηταν γεματος πληγες και μελανιες και το δεξι του ματι ηταν κλειστο.Διπλα μου ηταν σωριασμενα τα πτωματα δυο αντρων,που προφανως ηταν οι προηγουμενοι "ενοικοι".Ο αντρας εβγαλε μια αρμαθια κλειδια και ανοιξε το κελι μας.Περασε μεσα και προχωρησε αργα προς το μερος μου.Εσκυψε απο πανω μου.
-Ο γερος αντεξε πολλα.Για να δουμε τι θα καταφερεις εσυ ειπε και με ελευθερωσε απο τα δεσμα μου.Ομως δεν προλαβα να απολαυσω την αισθηση γιατι δευτερολεπτα αργοτερα μου περασε αλλα.
-Πρεπει να σε προσεχουμε εσενα.Δεν μπορουμε να σε κουβαλησουμε ετσι.Με σηκωσε τραβωντας το κεφαλι μου,σχεδον ξεκολλωντας το,και με πεταξε εξω απο το κελι.