Οι αρκουδιάριδες. [Τέλος-Αποστολή] [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]

O ίδιος ο Bola ένιωθε εγκλωβισμένος απ'όλες αυτές τις εξελίξεις μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά εφόσον ήξερε πως δεν ήταν και το σοφότερο πράγμα να κυκλοφορούν έξω με τους Πεζοναύτες παντού γύρω. Υπήρχαν και τα ζώα που ήταν επικίνδυνα...και ήταν σαν θηρίο μέσα στο κλουβί. Το γεγονός πως δεν ξεκίνησε η νέα του συνεργασία με τις καλύτερες προδιαγραφές συν του ότι οι άλλοι δε θα έρχονταν - κι έτσι θα έμενε ο μόνος καινούργιος μεταξύ δύο γνωστών που δε συμπαθιούνταν - τον έκανε να χάσει λίγο το πνεύμα του.

Αναστέναξε πριν μιλήσει. "Εμένα μου λες. Αλλά δεν πειράζει, τι να κάνεις; Θα χουν πο σημαντικές δουλειές ΄ αν έχω μάθει ένα πράγμα τόσο καιρό είναι πως πάντα κάτι θα γίνει."

Ευγενικά ο Edgar κούνησε το κεφάλι του σε συμφωνία και με μια κάπως παρατημένη έκφραση. Μπορεί και να εκτίμησε το γεγονός πως ο Bola ακόμα δεν άρχισε να ρωτάει ποιο ήταν το πρόβλημα μεταξύ των δύο αντρών. "Όπως και να χει όμως" είπε ξανά ανασηκώνοντας τους ώμους του και χαϊδεύοντας το γεράκι ακόμα εκεί που ήταν "νομίζω πρέπει να το πούμε στον αρχηγό της αποστολής--ότι εμείς θα είμαστε οι μόνοι διαθέσιμοι. Μπας κι αρχίσουμε και με την αποστολή δηλαδή."

Και σταματήσουμε να παρεξηγιόμαστε, άφησε να εννοηθεί και το κατάλαβαν και οι δύο άντρες. Κοιτάχτηκαν για μια στιγμή, ο καθένας με τη δική του έκφραση συμφωνίας ανάμεικτης με ενοχής, και κίνησαν για να πάνε να βρούνε τον "αλέγρο" Lewis. Πριν καν φτάσουν στο άνοιγμα της σπηλιάς όμως, άκουσαν μια φωνή ενός νεαρού άντρα! Κάτι φώναζε...για ένα κρατούμενο; Τι απειλές ήταν αυτές;

Γι άλλη μια φορά κοιτάχτηκαν κι έτραξαν μαζί προς την έξοδο, αλλά κρυμμένοι. Κι αυ΄το που είδαν ήταν αναπάντεχο, για να πουν το λιγότερο: ένας ξυπόλητος, μαυρομάλλης νεαρός, βρώμικος και φανερά ταλαιπωρημένος είχε δεμένο με κλιμαστίδες(!) τον Lewis.

...τον Lewis; Αμάν! Πώς--τι-τι στο καλό έγινε εκεί έξω; Σχεδόν ταυτόχρονα και οι δύο άντρες εξέφρασαν την αγανάκτησή τους: ο Bola χτύπησε το μέτωπό του κι άρχισε να κουνάει το κεφάλι του, ενώ ο Edgar παρακολουθούσε απολύτως ήρεμος αν και η φάστα του είχε πάρει μια ξινή έκφραση. Περιφρόνηση, μετα\έφρασε ο Bola στο τέλος.

"Πώς στο καλό πιάστηκε απ'αυτό το σκατό; Κι ο φύλακας πού στο καλό πήγε," ψιθύρισε ο Bola;
"Δεν έχουν νόημα αυτά τώρα, ας οργανωθούμε." Λες και πάτησε ένα κουμπάκι, ίσιωσε και σήκωσε το κεφάλι του. "Πάμε να δούμε τι θέλει." Έγνεψαν και ορθώθηκαν και οι δύο.

"Προς τι όλη αυτή η φασαρία νεαρέ; Γιατί κρατάς αυτόν τον άνθρωπο δέσμιο με τέτοιον τρόπο;"

Όταν ο μικρός τον κοίταξε με μια διστακτικότητα, ο Bola κύλησε τα μάτια του. "Ρε σκατό, γιατί τον έχεις δέσει τον άνθρωπο σαν αρνί; Ξηγήσου!"

Ο νεαρός μαυρομάλλης που είχε δέσει τον Lewis παρατήρησε τους δυο νέους αντιπάλους του με τα κουρασμένα και νυσταγμένα μάτια του.

---Δεν είστε σε θέση να μιλάτε έτσι! ούρλιαξε κοιτάζοντας κυρίως τον Bola και δείχνοντας τον δεμένο Lewis

Ο Εdgar αποφάσισε ότι έπρεπε να αναλάβει τις διαπραγματεύσεις εκείνος, μιας και ήταν ο δεύτερος σε ιεραρχία και ήξερα καλύτερα τον χαρακτήρα του Lewis. Ήταν αστέρι στα διπλωματικά τερτίπια αφού τόσα χρόνια ζούσε στην Colt Town.

---Ωραία...ωραία... ηρέμησε.... , είπε κουνώντας προς τα κάτω τις ανοιχτές παλάμες του καθησυχαστικά.
Δουλεύεις για το ναυτικό;

Οι επαναστάτες αντιλήφθηκαν την έκφραση έκπληξης του μαυρομάλλη αγροίκου.

---Προφανώς και όχι...Γιατι ρωτάτε όλοι;
---Τότε τί θέλεις απο μας, νεαρέ; Γιατί έχεις πιάσει τον αγαπητό σύντροφό μας;

Ο αγροίκος είχε ένα σχετικά αθώο βλέμμα και έδειχνε ότι μάλλον έλεγε την αλήθεια. Σε κάθε περίπτωση όμως οι επαναστάτες δεν τον εμπιστεύονταν...

---Δεν θέλω να σας κάνω κακο, δεν σας ξέρω και δεν με ενδιαφέρετε. Θέλω μονάχα να μου δώσετε 1-2 άντρες για να κουμαντάρουν ένα από τα ωραία και μεγάλα καράβια που είδα στην ακτή, μέχρι να φτάσω στο επόμενο νησί...

Ο Edgar κοίταξε τον Lewis και εκείνος του έκανε νόημα να συνεχίσει τις διαπραγματεύσεις και να ακούσει αυτά είχε να του πει. Γνωρίζοντας τον νεκροθάφτη αποφάσισε να δώσει προσοχή στα λόγια του νεαρού, που φαινόταν αρκετά ταραγμένος.

---Γιατί αν δεν θέλετε, αποχαιρετίστε τον φιλαράκο σας!! Ενα απειλητικό βλέμμα ζωγραφίστηκε πάνω στο πρόσωπό του και πλησίασε ακόμα πιο πολύ το μαχαίρι του στον λαιμό του Lewis.
---Ωραία, ωραία, περίμενε..., είπε ξανά ο Edgar ήρεμος, βλέποντας την κατάσταση να οξύνεται.

O Edgar με γρήγορες κινήσεις, σήκωσε το ραβδί που κρατούσε συνέχεια μαζί του και στόχευσε τον νεαρό. Ποιος θα περίμενε ότι αυτό ήταν τελικά ένα όπλο που θα μπορούσε να του αφαιρέσει την ζωή;

---Λοιπόν, νεαρέ, ή αφήνεις κάτω το μαχαίρι σου και λύνεις τον Lewis, ή κάνεις κάποια ανοησία με το μαχαίρι σου και χάνεις την ζωή σου την ίδια στιγμή… Είσαι σίγουρος ότι θες να την χάσεις; Άτομα σαν και αυτόν έχουμε πολλά άλλωστε!

Ο Lewis δεν μπορούσε να πιστέψει οτι ο Edgar έπαιζε την ζωή του κορώνα γράμματα... Πόσο επιπόλαιος πια; Υποτίθεται ότι είχε πιάσει το νόημα.

Ο ξένος έδειχνε να σκέφτεται όλες τις παραμέτρους αλλά δεν μίλαγε.

---Προφανώς και δε θα σε πάρουμε μαζί μας μέχρι το επόμενο νησί, η ζωή του αξίζει το πολύ μια σκούνα, είπε χαμογελαστός τώρα ο Μowbray και έτεινε το χέρι του προς τον ξένο.

Ο ξένος άφησε κάτω το μαχαίρι του και έσπρωξε προς τα μπρος τον δεμένο Lewis προς το μέρος τους θέλοντας να εμπιστευτεί τα λόγια του άνδρα και έτεινε και εκείνος το χέρι του. Δυστυχώς για εκείνον όμως, ένα μαχαίρι απειλούσε σύντομα τον λαιμό του. Ο Edgar μπορεί με το ένα χέρι να ήθελε να συνάψει συμφωνία, με το άλλο έβγαζε ταχύτατα ένα μαχαιράκι από την τσέπη του και πλέον απειλούσε εκείνος τον ξένο.

Οσο ο Bola ελυνε τον Lewis, o Μowbray με το μαχαιρι στον λαιμο του ξενου τον εκανε να κανει μικρα βηματακια προς τα πισω. Στο τελος απομακρυνθηκαν μερικα μετρα απο τους αλλους.
--- Πως τόλμησες να τα βάλεις με την οργάνωση των επαναστατων ; Ετοιμάσου τώρα να αποχαιρετίσεις την ανώφελη ζωή σου, πίστευες ότι θα φύγεις ατιμώρητος;
---Περίμενε όχι , είσαστε επαναστάτες; Μην το κάνεις! Έχω σχέση με μια επαναστάτρια... Την Rosalie που ζούσε στο Mejis island!! Δεν ήξερα ότι είστε και σεις επαναστάτες!

Ο Edgar αν και ήταν έτοιμος να τον σκοτώσει επί τόπου, αλλά τα λόγια του άνδρα του προκάλεσαν το ενδιαφέρον. Χαλάρωσε λίγο το μαχαίρι του. Την Rosalie κάπου την είχε ακουστά. Μπορεί και να λέγε αλήθεια.

---Απόδειξε ότι έχετε σχέση λοιπόν!
---Ε..ε... Πως να το αποδείξω... Είναι ξανθιά... ο ξένος κατάλαβε ότι έτσι δεν θα τους έπειθε και αμέσως έβαλε τα χέρια στις τσέπες βγάζοντας ένα γράμμα. Να ορίστε... αυτό το γράμμα μου το έγραψε η ίδια...

Ο Edgar άρπαξε το γράμμα και το διάβασε ψιθυριστά. Ωστόσο οι άλλοι δυο είχαν πλησιάσει πια.

---Προσέχετε τον λίγα λεπτά...

Ο Edgar επέστρεψε βιαστικά στην σπηλιά όπου απευθύνθηκε σε κάποιον σχετικά ανώτερης βαθμίδας εξηγώντας του την κατάσταση και δειχνοντας του το γραμμα της Rosalie. Εκεινος διαβεβαιωσε οτι αυτος ηταν ο γραφικος της χαρακτηρας αφου ειχαν εκτελεσει πολλες κοινες αποστολες.Ο Εdgar επεστρεψε εχοντας καταληξει σε αποφαση

---Εντάξει λοιπόν, σε πιστεύουμε... Παιδιά κατεβάστε τα όπλα σας... Μάλλον είναι καθαρός.

Ο Lewis στάθηκε δίπλα από τον Edgar με σκυμμένο το κεφάλι, δεν έβρισκε λόγια να πει άλλωστε. Καταριόταν την ώρα και τη στιγμή που είχε αποφασίσει να βγει έξω για να κάνει τσιγάρο. Μπορούσε να φανταστεί τον Caleb να τον κοροϊδεύει για την απροσεξία του. Ίσως αν ο Caleb ήταν εκεί να μην είχε συμβεί τίποτα από αυτά. Μα μέσα του ήξερε ότι δεν μπορούσε να βασίζεται μια ζωή στον Caleb για να φυλάει τα νώτα του και η πικρή αλήθεια ήταν ότι τις λίγες φορές που είχε δράσει μόνος του, το κακό τον περίμενε στη γωνία. Τι του συνέβη από τότε που είχε πατήσει σ' αυτό το νησί; Ένα τέτοιο λάθος είναι ανεπίτρεπτο.

"Μπορεί να είσαι καθαρός, αλλά τίποτα δε μας λέει ότι είσαι άξιος εμπιστοσύνης," είπε ο Edgar κρατώντας με την άκρη του δαχτύλου του το ραβδί του, χωρίς να κοιτάζει τον νεαρό άνδρα.

"Ακριβώς έτσι είναι Mowbray, μην τον αφήσεις να φύγει έτσι απλά," σκέφτηκε ο Lewis.

"Ωστόσο κράτησες τον λόγο σου και ο σύντροφός μας έμεινε αλώβητος," συνέχισε.
"Σχεδόν," διόρθωσε ο Bola παρατηρώντας τα τραύματα που είχε ήδη επάνω του ο άνδρας.
"Σχεδόν αλώβητος..." συνέχισε ενοχλημένος ο Edgar που δεν του άρεζε να τον διακόπτουν. "Οπότε θα έχεις το μεταφορικό μέσο το οποίο ζήτησες."
"Πολύ κα-" έκανε να πει ο άγνωστος νεαρός.
"Παρ' όλα αυτά, είναι γεγονός ότι αυτή τη στιγμή είσαι στο έλεός μας. Υπάρχουν πράκτορές μας σε όλο το νησί και εσύ απερίσκεπτα μας προκάλεσες χτυπώντας έναν από τους δικούς μας. Γι' αυτό, θα σε αφήσουμε ήσυχο υπό δύο τρεις όρους."
"Οι οποίοι είναι;" ρώτησε ατάραχος εκείνος.
"Πρώτον, θα μεταφέρεις αυτό το κουτί στην τοποθεσία που λέει αυτός εδώ ο χάρτης," του έδωσε έναν χάρτη που κρατούσε στην τσέπη του. "Δεύτερον, δεν θα πεις σε κανέναν για οποιονδήποτε λόγο τι είδες εδώ σήμερα και τρίτον, μόλις αφήσεις το κιβώτιο στη σημειωμένη θέση, θα αφήσεις όσο το δυνατόν γρηγορότερο το νησί. Η θέση της σκούνας είναι σημειωμένη με μαύρο μελάνι επάνω στον χάρτη. Ονομάζεται Άμλετ. Έγινα κατανοητός;"
"Διαφορετικά τι θα γίνει;" ρώτησε κάπως απότομα, λογικό εφόσον ο άνδρας του εξηγούσε τι έπρεπε να κάνει λες και διέταζε κάποιον υπάλληλό του.
"Δε θα θέλαμε να διακινδυνεύσουμε τη θέση της Rossalie στην παράταξη, θα θέλαμε;" ρώτησε ο Edgar με ένα πλατύ, σαδιστικό χαμόγελο.

"Πού τον βρήκατε αυτόν;" ρώτησε ψιθυριστά τον Lewis ο Bola και ο Lewis έκρυψε το πρόσωπό μέσα στις παλάμες του.

"Μάλιστα," είπε κάπως μουδιασμένα ο ξένος.
"Επάνω στη σκούνα θα βρεις νερό και προμήθειες."

Προφανώς αυτή η ατάκα σηματοδοτούσε και το τέλος της συζήτησης εφόσον ο Edgar έκανε μια μικρή κίνηση με το κεφάλι του, όμως ο νέος είχε μείνει να τους κοιτά χωρίς να ξέρει τι να κάνει ακριβώς. Να φύγει; Θα του έλεγαν και τίποτα άλλο; Εξάλλου μετά την απειλή που εξφενδόνισε ο τύπος αισθανόταν πως αν του έδειχνε τη πλάτη του κάτι κακό θα γινόταν. Αν και το κουτί πλέον ήταν στα πόδια του, εφόσον του το έφερε κάποιος, δεν κουνήθηκε.

"Εμπρός λοιπόν, πάνε να κάνεις αυτό που σου ανατέθηκε," συμπλήρωσε εφόσον ο μικρός δεν κουνήθηκε. Ο μαυρομάλλης νεαρός έγνεψε και κίνησε μόνος του, ενώ άρχισε να μελετά τον χάρτη. Κανείς όμως δεν κουνήθηκε από τη θέση του μέχρι να εξαφανιστεί από τ'οπτικό τους πεδίο τελείως, και χαθεί μέσα στις φυλλωσιές. Όταν το σιγούρεψαν, έφτασε η στιγμή που ο Lewis περίμενε.

Bola κι Edgar γύρισαν προς αυτόν αυτόματα και τον κοίταξαν έντονα. "Μπορείς να μας εξηγήσεις τι έκανες εκεί πέρα; Τρελάθηκες; Έχεις καταλάβει ότι είμαστε σε κοινή αποστολή;"

"Έι," φώναξε ξαφνικά ο Bola για να τον διακόψει! Έβλεπε τι έκανε ο Edgar και δεν του άρεζε καθόλου. Πλέον ήταν ηλίου φαεινότερο ότι υπήρχε μια περίεργη σχέση μεταξύ τους, αλλά ένιωθε άσχημα για τον Lewis, που μόλις πέρασε κάτι τέτοιο. Μα κανένας σεβασμός στους μεγαλυτέρους πια; Είτε σε βαθμό είτε σε ηλικία. "Τι λες να πάμε μέσα να τον κοιτάξουν πρώτα και να τον μαλώσουμε αργότερα; Μπορεί να χει πάθει κάτι από τις μαχαιριές, τόσο αίμα έχει τρέξει--ας μην τον-"

"Καλά είμαι" πετάχτηκε αυτήν τη φορά ο Lewis "δεν χρειάζομαι τίποτα, μόνο μερικές γάζες και λίγο νερό. τα καταφέρνω και μόνος μου." Προσπάθησε να μην ακουστεί πολύ απότομος με ότι έγινε - εφόσον ήξερε ότι έφταιγε -, αλλά δεν είχε καμία όρεξη να τον ακούει. Ήξερε ότι αυτός έφταιγε και δεν έπρεπε να αφήσει τον εαυτό του να πιαστεί, αλλά το τελευταίο πράγμα που ήθελε ήταν κύρηγμα από τον Edgar. Κι ο άλλος από δίπλα δεν τον έκανε να αισθάνεται καθόλου καλύτερα με το να του συμπεριφέρεται σαν παιδί.

"Να σου υπενθυμίσω πως επειδή έφυγες μόνος σου και πριν έγινε ό,τι έγινε;"

Δε μίλησε. Κατέβασε το κεφάλι του κι έσφιξε τις γροθιές του. Τι να πει άλλωστε, είχε δίκιο;

Όμως ο Edgar συνεχισε. "Εσύ πήγες και μπλέχτηκες από μόνος σου και φυσικά αντί να φωνάξεις για βοήθεια από εμάς, αποφάσισες να παλέψεις και πάλι μόνος σου. Σε μια κοινή αποστολή μην βασίζεσαι μόνο στον εαυτό σου! Θυμίσου ότι ο Caleb δεν είναι εδώ, οπότε πρέπει να βασίζεσαι σ' εμάς τώρα," είπε ο Edgar φανερά εκνευρισμένος από την εμμονή του Lewis να κάνει τα πάντα μόνος του.

"Ε, δεν αντέχεστε πια," ψιθύρισε στον εαυτό του ο Bola και χωρίς πολλά-πολλά πήγε στο μέρος του Lewis και με μια γρήγορη κίνηση, άρπαξε τον πρώην νεκροθάφτη, τον έβαλε στην πλάτη του και άριχσε να περπατά προς τη σπηλιά.

Μερικές ώρες περάσανε από την στιγμή που οι τρεις άνδρες μπήκανε ξανά στην σπηλιά. Ο Bola είχε αφήσει τον Lewis στα χέρια των συντρόφων του για να του περιποιηθούν τις πληγές και να ξεκουραστεί, ενώ ο ίδιος καθόταν σε ένα από τα προχειροφτιαγμένα έπιπλα ξεφυσώντας. Ο Edgar δεν είχε σκοπό να του μιλήσει, στεκόταν κατσουφιασμένος στον τοίχο της σπηλιάς κοιτώντας που και που την πόρτα του γραφείου στο οποίο είχαν αφήσει τον Lewis να ξεκουραστεί. Οι κλεφτιές ματιές όμως οδήγησαν στην κίνηση να ανοίξει την πόρτα και να κοιτάξει τον άνδρα που ήταν ξαπλωμένος σε ένα από τα κρεβάτια, ξύπνιος κοιτώντας προς το μέρος του. Ο Bola τον ακολούθησε χωρίς δεύτερη σκέψη, σκεφτόταν ότι κάποια διαμάχη μεταξύ τους πάλι θα ξεσπούσε.

"Ηρέμησες;" ρώτησε ο Edgar με την βαθιά βραχνή φωνή του.
"Και τι σε νοιάζει εσένα;"
"Cardon! Σταμάτα να συμπεριφέρεσαι σαν μωρό!" του φώναξε ο Edgar. "Απλά πες μου αν είσαι καλύτερα τώρα."
"Ναι," απάντησε και γύρισε το κεφάλι του από την άλλη ξαπλώνοντας πάλι πίσω.

Ο Bola κούνησε το κεφάλι του και προχώρησε στην μέση του γραφείου. Ο άνδρας που ήταν υπεύθυνος είχε βγει νωρίτερα έξω για να αφήσει τον Lewis μόνο του να χαλαρώσει, οπότε βρισκόντουσαν μόνο οι τρεις τους σε εκείνο το μικρό αυτοσχέδιο γραφείο. Φαινόταν ότι είχε στηθεί καιρό πριν λόγω του εξοπλισμού και των επίπλων, αλλά ο χώρος δεν ήταν ιδιαίτερα μεγάλος όπως ήταν άλλες βάσεις των επαναστατών. Ο μυώδης άνδρας προχώρησε λίγο στο δωμάτιο και τελικώς ακούμπησε στο γραφείο στην μέση του δωματίου, αναστενάζοντας. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα κούνησε τα χέρια του και άρχισε να μιλάει.

"Το έχετε καταλάβει ότι έχουμε μείνει οι τρεις μας, σωστά;" άρχισε να μιλάει κοιτάζοντας τους δύο άνδρες στα μάτια. "Αν δεν συνεργαστούμε και οι τρεις μας τώρα, η αποστολή θα αποτύχει. Γι' αυτό προσπαθήστε να αφήσετε στην άκρη τις διαφορές σας και ακούστε με. Δυο εβδομάδες, ένας μήνας, όσο πάρει, κρατήστε το."
"Δεν διαφωνώ, εδώ ήρθαμε για αποστολή άλλωστε."
"Μπορείς να μας εξηγήσεις τι ήταν αυτό που έδωσες στον νεαρό νωρίτερα;" γύρισε ο Lewis προς τον Edgar.
"Πολύ καλά. Ήταν απόφαση ανωτέρου μου, ίσως κατώτερου από εσένα βέβαια, να του δώσω ένα κουτί με εκρηκτικά και να το βάλει σε κάποιο σημείο στα ανατολικό σημείο του νησιού. Το πώς θα το εκμεταλλευτούμε είναι απόφαση δική σου."
"Μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε για επίθεση στο ναυτικό, να τραβήξουμε την προσοχή τους. Σκεφτείτε ότι πρέπει να βρούμε αρκουδάκια για συμμάχους! Δεν μπορούμε να απευθυνθούμε κατευθείαν στους ανώτερούς τους."
"Προφανώς. Αλλά ναι, θα πρέπει να εστιάσουμε πρώτα στα Panda, έχεις δίκιο," ανασηκώθηκε στο κρεβάτι και κοίταξε τους άλλους δύο άνδρες. "Αφήστε με το να το σκεφτώ λίγο."
"Πολύ καλά," είπε ο Edgar και ακούμπησε και εκείνος στο γραφείο μαζί με τον Bola.
"Κανονικά δεν θα έπρεπε να συμμετέχουμε και εμείς;"
"Άφησέ τον πρώτα να σκεφτεί και μετά μπορούμε να πούμε και εμείς τις ιδέες μας. Από ότι φαίνεται έχει ένα θέμα με την συγκέντρωση," σχολίασε ο Edgar. "Άσε που μπορούν να τον αποσπάει και η παρουσία μας, αν καταλαβαίνεις τι εννοώ," συμπλήρωσε ψιθυριστά.

O Bola κοίταξε περίεργα τον Edgar και στην συνέχεια τον Lewis, χαμογελώντας κάπως αμήχανα. Δεν ήξερε πως θα έπρεπε να αντιδράσει ή αν τελικά ο άνδρας του έκανα πλάκα οπότε έμεινε σιωπηλός για όσο θα χρειαζόταν.

Μετά από την εξευτελιστική ήττα που υπέστη, το άγχος και η αγωνία για τη συνέχεια τον πίεζαν πολύ περισσότερο απ' ό,τι περίμενε. Με νευρικές κινήσεις, έβγαλα τα τσιγάρα από την τσέπη του και αυτή τη φορά αποφάσισε να το καπνίσει μέσα, ένιωθε πως κάτι έπρεπε να τον ηρεμήσει και γι' αυτό έκοψε μερικές βόλτες μέσα στην σπηλιά ενώ οι άλλοι δύο άνδρες παρακολουθούσαν κάπως κουρασμένοι ψυχολογικά από τα γεγονότα που είχαν συμβεί πριν καν αρχίσουν. Τα μυαλό του συγκέντρωνε όλες τις πληροφορίες που γνώριζε ως εκείνη τη στιγμή ανάκατες και έπρεπε να τις βάλει σε μία τάξη. Γνώριζε πως οι Pandaren δεν είχαν πολύ καλές σχέσεις με τους ανθρώπους, πως λάτρευαν τη φύση και ότι είχαν συνάψει ήδη σχέσεις με το ναυτικός. Παρ' όλα αυτά, το γεγονός ότι όχι μόνο οι ίδιοι που είχαν άτομα να τους οδηγήσουν αλλά και το γεγονός ότι ένας πειρατής είχα καταφέρει να κυκλοφορήσει στο νησί χωρίς να τον εντοπίσουν, μάλλον σήμαινε ότι το ναυτικό είχε περιορισμένες δικαιοδοσίες επάνω στο νησί και ότι προτιμούσε να δίνει στα Pandaren την αίσθηση ότι ήταν ακόμα κυρίαρχοι του νησιού τους. Επίσης, οι επαναστάτες θέλανε ένα κουτί με εκρηκτικά κρυμμένο σε συγκεκριμένη θέση του νησιού. Αυτό μόνο ανησυχία μπορούσε να δηλώνει, ίσως το τοποθέτησαν εκεί ως έσχατη λύση απέναντι στις δυνάμεις του ναυτικού.

Επομένως, το ναυτικό είχε με το μέρος του τα Pandaren αλλά οι κινήσεις τους έπρεπε να παραμένουν διακριτικές, τουλάχιστον μέχρι τα τότε δεδομένα, οι επαναστάτες δεν είχαν πολλά Pandaren στο πλευρό τους, αλλά μπορούσαν να κινούνται ελεύθερα επάνω στο νησί με μόνο φόβο τους τούς άνδρες του ναυτικού. Άρα, τι συμπέρασμα έβγαζε από όλα αυτά; Σχεδόν κανένα, μόνο ότι θα έπρεπε να γίνουν πολλές κινήσεις για να δημιουργήσουν ευνοϊκές κινήσεις για τους ίδιους και ότι μια σύγκρουση με το ναυτικό τελικά θα ήταν αναπόφευκτη.

"Έχετε επισκεφτεί την πρωτεύουσα των Pandaren;" ρώτησε ο Lewis.
"Όχι," απάντησε μονολεκτικά ο Bola.
"Είχαμε πολύ χρόνο στα χέρια μας για να κόψουμε βόλτες, βλέπεις," είπε ο Mowbray σκάζοντας ένα ειρηνικό γελάκι.

"Νομίζω ότι είναι το κλειδί γι' αυτήν την υπόθεση. Σύμφωνα με τον οδηγό μου, στην πρωτεύουσα υπάρχει μόνο άμαχος πληθυσμός. Αυτό δε σημαίνει ότι τους λείπουν άνδρες ικανοί για μάχη, κρίνοντας από την νοοτροπία τους ως τώρα, σίγουρα αρκετοί προτίμησαν να μείνουν πίσω να προστατέψουν την πόλη τους," είπε βγάζοντας ένα χαρτί. "Γνωρίζουμε πόσα πάντα έχουν προσχωρήσει στο ναυτικό;"
"Πέντε χιλιάδες," είπε ο Edgar κοιτάζοντας το χαρτί.
"Και σ' εμάς;"
"Δυο χιλιάδες," είπε ο Bola σταυρώνοντας τα χέρια του.
"Μόνο με βάση να νούμερα των Pandaren μπορούμε να καταλάβουμε ότι το ναυτικό υπερτερεί αριθμητικά, οπότε η μάχη είναι αδύνατον να κριθεί από εκεί. Το θέμα μας αυτή τη στιγμή είναι να αυξήσουμε τις πιθανότητές μας."
"Άρα, χρειαζόμαστε κι άλλες αρκούδες!" κατέληξε ο Bola. "Και όλες είναι στην πόλη!"
"Ακριβώς," είπε ο Lewis δείχνοντάς τον με την άκρη της πένας του.
"Εύκολο να το λες, όχι να το κάνεις," σημείωσε ο Edgar.
"Σωστά," πήρε το μέρος του ο Bola. "Έμειναν πίσω για να προστατέψουν τα γυναικόπαιδα. Πώς θα τα πείσουμε να πάρουν μέρος σε μια μάχη που δε θέλουν;"
"Με τα λόγια," απάντησε ο Lewis και ο Edgar γέλασε δυνατά.
"Η αλήθεια είναι ότι ούτε εμένα μου ακούγεται καλή ιδέα," είπε δισταχτικά ο Bola και γέλασε αμήχανα.
"Αυτή τη στιγμή δεν έχουμε άλλη επιλογή," είπε ο Lewis. "Θα πρέπει να στοχεύσουμε στη φύση τους."
"Να τα εκμεταλλευτούμε;" ρώτησε ο Bola ξαφνιασμένος.
"Θα πρέπει να τους πούμε αυτά που θέλουν να ακούσουν. Κανένας δε θα πρέπει να έρθει με τη βία ή με άλλα τεχνάσματα, αυτό μπορεί να γυρίσει εναντίων μας αργότερα."
"Πες μας κάτι που δεν ξέρουμε," ο Edgar κάθισε επάνω σε ένα κιβώτιο και σταύρωσε τα πόδια του. "Νομίζεις ότι δεν έχουν γίνει προσπάθειες ως τώρα; Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι θα αλλάξουν γνώμη;"
"Μα η κατάσταση έχει αλλάξει, αυτή τη στιγμή μιλάμε για μια μάχη που έρχεται, σωστά;" ρώτησε ο Bola.
"Ναι, σκοπός μας είναι να οδηγήσουμε τη μάχη όσο το δυνατόν πιο μακριά από την πρωτεύουσα... Επίσης..."
"Ναι...;" ρώτησε ο Bola θέλοντας να σπάσει τη μικρή παύση που ακολούθησε.
"Η επιμονή του ναυτικού γι' αυτό το νησί είναι παράλογη, κρίνοντας από την κοινωνία μας, η στρατολόγηση των πάντα... δεν θα γινόταν αποδεκτή από τον καθένα. Με προβληματίζουν τα κίνητρά τους."

"Με άλλα λόγια, δεν πιστεύεις ότι το ναυτικό έχει μέσα ανθρώπους που παλεύουν πραγματικά για την δικαιοσύνη και την ισότητα;" ρώτησε ο Edgar πιάνοντας το πιγούνι του.
"Δεν έχεις ιδέα τι μπορεί να κάνουν οι άνθρωποι του ναυτικού," είπε με σκοτεινιασμένο βλέμμα ο Bola. "Τι δικαιοσύνη είναι αυτή όταν μπορείς να πουλήσεις και την ψυχή της μάνας σου για να την αποκτήσεις;"
"Στο θέμα μας," είπε καθαρίζοντας τον λαιμό του ο Lewis νιώθοντας την ατμόσφαιρα βαριά. "Για αρχή, πρέπει να ζητήσουμε άδεια να μας δεχθούν στην πρωτεύουσα. Θα προσπαθήσω να μιλήσω με κάποιον από τους αρχηγούς τους και να μαζέψω μερικές πληροφορίες. Στο μεταξύ, εσείς θα πρέπει να μιλήσετε και να πείσετε τους κατοίκους για τις προθέσεις μας ώστε να έρθουν με το μέρος μας. Να προσέχετε για ανθρώπους του ναυτικού που πιθανών να κυκλοφορούν στην πόλη.."
"Και τι θα γίνει με τις κινήσεις του ναυτικού;" ρώτησε ο Bola. "Δεν πρέπει να τις παρακολουθήσει κάποιος;"
"Αυτή τη στιγμή, θα έπρεπε να είναι στις προτεραιότητές μας, αλλά δεν έχουμε πολλά περιθώρια. Θα πρέπει να στείλουμε μερικούς άνδρες να ερευνήσουν την περιοχή γύρω από το σημείο που είναι κρυμμένα τα πυρομαχικά και να εκτελέσουν ορισμένες εντολές γύρω από αυτό το θέμα, μάλλον εκεί θα κριθεί η μάχη."

Οι άλλοι δύο άνδρες κοίταξαν τον χάρτη που τους έδειξε. Επάνω ήταν σημειωμένα η θέση της βάσης του ναυτικού, το μέρος που ήταν κρυμμένα τα πυρομαχικά και η πόλη των Pandaren. Το πρόσωπό τους φωτίστηκε αφού κατάλαβαν αμέσως τον κύριο σκελετό του σχεδίου. Αν δεν μπορείς να νικήσεις με τα νούμερα, πρέπει να νικήσεις με την τακτική. Του χάρισαν αμέσως δύο νοηματικά χαμόγελα και ακούμπησαν κι εκείνοι στο τραπέζι για να συζητήσουν τις υπόλοιπες λεπτομέρειες του σχεδίου και πώς θα έπρεπε να κινηθούν απέναντι στους ανθρώπους του ναυτικού που βρισκόταν στο νησί.

"Ωραία, λοιπόν. Εμπρός για την πόλη..." είπε ο Lewis τυλίγοντας τον χάρτη.

Με το που αποφασίστηκε η έξοδός τους προς την "πρωτεύουσα" του νησιού, όλοι μαζί έλεγξαν τους εαυτούς τους για να διακρίνουν την ετοιμότητά τους. Πήραν πανοφόρια, κοίταξαν τα τσιγάρα τους, και ζώστηκαν τα όπλα τους. Κάτι τους έλεγε πως σήμερα δεν έπρεπε να τα έχουν όπλα πάνω τους, τουλάχιστον όχι τα τεράστια κι επιδεικτικά σαν την καραμπίνα του Bola, έτσι ο Lewis κοιτούσε επίμονα πίσω από τον ώμο του για να του δώσει να καταλάβει τι εννοούσε. Όταν επιτέλους συνειδητοποίησε ο Bola πως δεν ήταν το γεράκι, αλλά η καραμπίνα σ'εκείνον τον ώμο, στραβομουτσούνιασε.

"Πρέπει να την αφήσω;" Παραπονέθηκε μόνο για να το κάνει ΄ ήξερε πως δεν έπρεπε να την έχει μαζί του. "Είναι συναισθηματική η αξία της."
"Πυροβολάει ακόμα," ρώτησε ο Lewis ξαφνικά;
"Ναι..."
"Τότε είναι και χρηστική η αξία της. Αστην εδώ. Δε θα χαθεί."

Με βαριά καρδιά, ο μαυρομάλλης άντρας έκανε αυτό που του είπε ο ανώτερός του. Την άφησε προσεχτικά κάτω, λες και ήταν παιδί, και μόνο αφού είχε βάλει ένα κομμάτι ύφασμα στο έδαφος. Πρώτη φορά την αποχωριζόταν από τη στιγμή που έγινε δικιά του, ουσιαστικά, κι ένιωθε απροστάτευτος. Την κοίταξε με πόνο καρδιάς...

Ο Edgar προσπάθησε να συγκρατήσει ένα γελάκι και πήγε κοντά του. Τον έπιασε από τους ώμους και του είπε ήρεμα αλλά περιπαιχτικά: "έλα, θα την προσέχουν. Θα είναι καλά..." Τον γύρισε να μην την κοιτάει, και συνέχισε να τον σμπρώχνει προς την πόρτα. Αν και κοίταξε πίσω για τελευταία φορά δραματικά, κατάφερε να συνεχίσει χωρίς να γυρίσει για να την πάρει. Ο Edgar τον άφησε αλλά ένα γέλιο του έφυγε μαζί.

Ο πρώην νεκροθάφτης κύλησε τα μάτια του κι άρχισε να περπατά γρηγορότερα προς την έξοδο.

Για να φτάσουν στην πόλη, τους πήρε αρκετή ώρα, ακόμα και με τον χάρτη. Το κρησφύγετο των επαναστατών αποδείχθηκε περισσότερο ακρειανό σε σχέση με όλο το μέγεθος του νησιού, παρά προς τη μέση, έτσι έπρεπε να διανύσουν μεγάλη απόσταση. Αν και δεν τους βρήκε το βράδυ - και πάλι καλά, με όλους τους κινδύνους που καραδοκούσαν μέσα στο δάσος - το ηλιοβασίλεμα το είδαν λίγο πριν μπουν στην πρωτεύουσα. Στον δρόμο πολλές φορές χρειάστηκε ο ένας να προειδοποιήσει ή να βοηθήσει τον άλλον, είτε για κρημνούς που δεν φαίνονταν ή για φίδια κι άλλα τέτοια. Θα μπορούσε κάποιος να πει πως αυτή η περιπλάνηση τους έκανε καλό όσον αφορούσε το ομαδικό πνεύμα γιατί, όσο κι αν εκνεύριζε καμιά φορά ο ένας τον άλλον ή ακόμα κι αν πειράζονταν, ήταν εκεί για να βοηθήσουν. Δούλεαν όλοι μαζί, αλληλοσυμπληρώνοντας τις αδυναμίες τους.

Όταν φτάσανε μπροστά απ'την πόλη στο μούχρωμα, την αγαπημένη ώρα των ρομαντικών και των ερωτυμένων, είχαν αναπτύξει ένα σχετικό ομαδικό πνεύμα...αλλά ακόμα είδαν και κάτι που δεν περίμεναν: οι Pandaren είχαν βάλει μέχρι και φρουρούς στην είσοδο! Δεν ήταν βεβαίως συμβατικοί φρουροί, μα αν κάποιος κοίταζε καλά θα μπορούσε να διακρίνει τουλάχιστον τέσσερα πάντα που ήταν συνέχεια κάπου γύρω, κοιτάζοντας όσους πήγαιναν κι έρχονταν. Αμέσως αυτό ανησύχησε τον Lewis. Όχι μόνο μπορεί να υπήρχαν άνθρωποι, περισσότεροι απ'ότι υπολόγιζε εδώ, αλλά κατα πάσα πιθανότητα να ήταν και άνθρωποι του ναυτικού--από πού αλλού μπορεί οι Pandaren να διδαχθήκανε τέτοιες πρακτικές;

Αμέσως άρχισε να σκέφτεται τις πιθανότητες να τον βρουν εδώ και τι μπορεί να του κάνουν. Δεν έχουν πραγματική δικαιοδοσία οπότε αν οι αρχηγοί των Pandaren διαμαρτύρονταν δε θα του κάνανε κάτι, αλλά και γιατί να διαμαρτυρηθούν; Δεν ήταν ακόμα φίλος τους, Επίσης, ήταν ο μόνος με επικύρηξη κι ενώ οι άλλοι δεν κινδύνευαν - αν ήταν μόνοι τους τουλάχιστον - αυτός έπρεπε να είναι πολύ προσεχτικός. Τσίμπησε τη γέφυρα της μύτης του για να καθαρίσει το μυαλό του.