[Τέλος]Είναι ζωντανος!Σκληρή προπόνηση και νεές πληροφορίες!

Στην προηγουμενη ιστορια βρεθηκα στο Emerald City οπου αποκαλυψα το σκοτεινο μυστικο του νησιου.Ο βασιλιας σε συνεργασια με μελη της Οργανωσης,διακινουσε ναρκωτικα που παραγοταν χαρις σε ενα μοναδικο φυτο που βρισκεται στα ορυχεια του νησιου.Με την βοηθεια των πολιτων,επιτεθηκαμε στο παλατι και τελικα ο βασιλιας φυλακιστηκε και η κυριαρχια της Οργανωσης στο νησι εληξε,αφου σκοτωσα τον εκει αρχηγο τους,εναν πολυ δυνατο αντρα ονοματι Sirien.Αυτος οπως μου αποκαλυψε ηταν ενας απο τους αξιωματικους της Οργανωσης και μου προκαλεσε πολλους τραυματισμους πριν τον εξουδετερωσω τελικα.

Τωρα
Kashamin.Αυτο ηταν το ονομα του νησιου που μου ειχε πει ο Haytham.Eκει μου ειπε οτι θα μπορουσαμε οποτε θελαμε για να εξασκηθουμε περισσοτερο.Εκει ειχε εκπαιδευτει και ο ιδιος και εγινε ο σπουδαιος πολεμιστης που ηταν.Δεν μου ειχε πει περισσοτερα αλλα η φαντασια μου οργιαζε απο το τι σπουδαια και δυνατα ατομα θα εβρισκα εκει.Ηθελα πολυ να ηταν και εκεινος μαζι μου αλλα η μοιρα τα φερε αλλιως.Μονος μου θα πηγαινα και εμενα μεχρι να γινω αρκετα πιο δυνατος.Η μαχη μου με τον Sirien ου ειχε αποδειξη οτι χρειαζομουν πολυ δουλεια ακομα.Δεν ειμουν ετοιμος για να γυρισω πισω,εκει που ξεκινησαν ολα και να τελειωσω μια για παντα την Οργανωση.Αυτα σκεφτομουν,και δεν προσεξα την πυκνη ομιχλη που ειχα οδηγησει το πλοιο μου.Το μονο που φαινοταν γυρω μου ηταν διαφορα σκαρια,απο ναυαγισμενα πλοια,τσακισμενα πανω σε μεγαλους βραχους που γεμιζαν την θαλασσα μπροστα μου.

Παρατησα τις σκεψεις και συγκεντρωθηκα πληρως στο να πλοηγω το καραβι μου οσο πιο προσεκτικα γινοταν για να μη καταληξει και αυτο ακομα ενα "εκθεμα" σ'αυτο το μακαβριο μουσειο.Η ατμοσφαιρα ηταν ψυχρη και τα χνωτα μου φαινοταν καθε φορα που εβγαζα μια ανασα.Ειχε κατι το αλλοκοτο αυτη η ομιχλη.Η αισθηση που εβγαζε σου παγωνε οχι μονο το σωμα αλλα και την καρδια.ΝΤΟΥΠ!Ενας δυνατος θορυβος ακουστηκε ξαφνικα.Παρατησα το τιμονι και ετρεξα μπροστα να δω τι ειχε συμβει.Περιμενα να δω εναν υφαλο να εχει τρυπησει την πλωρη αλλα αντι για αυτο ειδα οτι ειχα "χτυπησει" στην αμμο μιας μεγαλης παραλιας.Πηδηξα κατω για να δω καλυτερα.Η ομιχλη αραιωνε καπως και αποκαλυψε ενα τεραστιο δασος πολυ κοντα μου.Υπηρχε κατι μυστηριωδες στο τοπιο και δεν μπορεσα να αντισταθω.Εφερα το δρεπανι,στα χερια μου και αρχισα να κινουμαι κατα κει.Tα δεντρα ηταν πανυψηλα και ελαχιστο φως περνουσε.Το δασος πρεπει να ηταν παναρχαιο και εκανε την ηδη,μυστηριωδη ατμοσφαιρα,πιο "ανατριχιαστικη".Ενιωθα ματια καρφωμενα πανω μου.Ξαφνικα,ακουστηκε το θροϊσμα των φυλλων και την επομενη στιγμη κατι μου επιτεθηκε.

Ενιωσα ενα χτυπημα απο κατι ξυλινο κατευθειαν στο στηθος μου.Ο πονος ηταν οξυς και μια κραυγη μου διεφυγε.Οι πληγες μου απο την μαχη με τον Sirien δεν ειχαν γιατρευτει ακομα και η εισοδος μου στο μυστηριωδες αυτο δασος εδειχεν ολο και πιο λαθος κινηση.Οτι με χτυπησε ειχε εξαφανιστει,αλλα ειμουν σιγουρος πως ηταν ακομα γυρω μου.Κοιταξα παντου μα τιποτα.Η αναπνοη μου,που εβγαινε με δυσκολια,ηταν ο μονος θορυβος που υπηρχε.Πρασπαθησα να ηρεμησω μα πριν προλαβα,εγινε δευτερη επιθεση.Ειδα μια σκια σε περιεργο σχημα και την μετα δεχτηκα ενα ακομα χτυπημα στο στομαχι.Ο δραστης καταφερε να εξαφανιστει πριν τον δω καλα ξανα.Ομως ειμουν σιγουρος πως η σκια δεν ηταν ανθρωπινη.Που εχω μπλεξει παλι σκεφτηκα και τοτε ενα χτυπημα απο πισω στα ποδια με εριξε στο εδαφος.Αυτο ηταν.Ολα μου τα τραυματα ξανα ανοιξα και ουρλιαξα.Αλλα αυτη την φορα ο εχθρος μου εμεινε απο πανω και μου ακουμπησε ενα κονταρι,φτιαγμενο απο μπαμπου στον λαιμο.

Μεσα στην σκοτεινια του δασους δεν καταφερα να διακρινω καλα τα χαρακτηριστικα του παρα μονο την σιλουετα του.Ηταν κατι τεραστιο σε μεγεθος και σχημα αρκουδας.Χαμογελασε και ειμουν σιγουρος πως ειδα μεγαλους καταλευκους κυνοδοντες ενω τα εντονα καφετι ματια του γυαλισαν.Πιεσε το κονταρι στο λαιμο μου και πλησιασε περισσοτερο καθως νομιζε πως ημουν εκτος μαχης.Μεγα λαθος.Τον αρπαξα απο τα ποδια και τον τραβηξα κατω.Η προσπαθησα τουλαχιστον γιατι το βαρος του ηταν τεραστιο.Αυτο που καταφερα μονο ηταν να τον κανω να χασει λιγο την ισσοροπια του ωστε να βρω χρονο να σηκωθω.Μετα κοπον και βασανων τα καταφερα και αμεσως επιτεθηκα με το δρεπανι μου.Οι κινησεις μου ηταν αργες και ατσαλες,λογω των τραυματισμων μου,και το πλασμα που βρισκοταν απεναντι μου,παρα τον ογκο του ηταν πολυ ευελικτο.Απεφυγε ευκολα την επιθεση μου και με χτυπησε ξανα,στο κεφαλι αυτη την φορα.Πεταχτηκα πισω και γεμισα το χερι μου με το μωβ υγρο.Εκει ξαφνιαστηκε και παγωσε για λιγο.Αυτη ηταν η ευκαιρεια μου.

Εριξα μερικες σταγονες πανω του και τον πετυχαν στα χερια.Ηταν η σειρα του να φωναξει.Ηταν μια αγρια κραυγη ή βρυχηθμος καλυτερα, που ειχε ομως εναν γυναικειο τονο.Οπισθοχωρησε αφηνοντας μου ανοιχτο το πεδιο.Μαζεψα ολες μου τους δυναμεις και ορμηξα πανω στον εχθρο μου.Τον χτυπησα με το δρεπανι μου καταστηθα.Ενιωσα αντισταση απο εντονο τριχωμα και χοντρο δερμα.Ουρλιαξε για ακομα μια φορα,πιο δραματικα αυτη την φορα,και γκρεμιστηκε διπλα μου,τρανταζοντας λιγο το εδαφος γυρω μου.Ημουν σιγουρος οτι το χτυπημα μου δεν ηταν θανατηφορο,αλλα ηλπιζα να κρατησει τον εχθρο μου ακινητοποιημενο για αρκετη ωρα.Περισσοτερη ωρα τουλαχιστον απο οσο θα χρειαζομουν εγω για να συνελθω.Ενιωσα τις αισθησεις μου να με εγκαταλειπουν σιγα σιγα.Εξαντλημενος και καταπονημενος καθως ειμουν,επεσα διπλα απο τον εχθρο μου.Το τελευταιο πραγμα που ακουσα πριν λιποθυμησω,ηταν κατι που δεν περιμενα να ακουσω ποτε ξανα στην ζωη μου.Ηταν ο ηχος μιας μελωδιας που μας πλησιαζε μεσα απο το δασος.Ηταν ο ηχος ενος πολυ συγκεκριμενου βιολιου.

Λιγες μερες πριν σε καποιο νησι της South Blue
To den den mushi χτυπαει και ο ηλικιωμενος αντρας το κοιταει αγριεμενα.Ειναι η δεκατη κληση που δεχεται την τελευταια ωρα και ειναι σιγουρος πως αυτη,οπως και ολες οι προηγουμενες,θα ειναι για το ιδιο θεμα.Τριβει λιγο το μακρυ γκριζο μουσι του και ηρεμει.Παιρνει την συσκευη στα χερια και απαντα.
-Πολλοι περιμενα να με καλεσουν σημερα,Shadin,αλλα οχι εσυ.Εσυ πρεπει να ξερεις ποσο δυνατοι ειμαστε και πως αυτο το μικρο πληγμα δεν θα μπορεσει να μας εμποδισει να κανουμε τις δουλειες μας.Εσυ απο ολους τους ανθρωπους πρεπει να το γνωριζεις αυτο.Εισουν ενας απο εμας για χρονια και τωρα εισαι "ελευθερος" και πραττεις οπως θες μονο και μονο επειδη το επιτρεπω εγω!
-Ο ελα τωρα Al Mualim,ηρεμησε.Μην εισαι τοσο προκατελειμενος.Δεν γινεται ενας πρωην "εργαζομενος" να επικοινωνησει με το παλιο αφεντικο του για να δει απλα τα κανει? απανταει ο αντρας στην αλλη μερια με ειρωνικο τονο και αφηνει ενα σαρκαστικο γελιο.

-Ακομα και να υπηρχε αυτη η πιθανοτητα,σιγουρα δεν θα εισουν εσυ αυτος που θα το εκανε.Εισαι ενα ξεστρατισμενο σκυλι Shadin,που ισως βγηκε πολυ απο τον δρομο του αυτη την φορα.
-Ειναι απειλη αυτη γερο? με πολυ πιο σοβαρο τονο αυτη την φορα.
-Ισως και να ειναι απανταει τελικα ο Al Mualim,μετα απο μερικες στιγμες σιωπης.
-Fufufu!Eγω μπορει να ειμαι ενα ξεστρατισμενο σκυλι αλλα εσυ εισαι σιγουρα ενας γερο ανοητος,που εχει αρχισει να χανει την δυναμη του και δημιουργει πολλους εχθρους,πολυ γρηγορα.Θες σιγουρα να αποκτησεις αλλον ενα?Οπως φαινεται δεν μπορεις να αντιμετωπισεις ουτε ενα μικρο κουταβι!Αυτος ο Raziel σε εχει αποδυναμωσει πληρως.Ισως θα πρεπει να απευθυνομαστε σαν αυτον σιγα σιγα!Fufufufu!

-Τωρα ειναι η σειρα μου να σε ρωτησω εγω Shadin,αν εισαι σιγουρος για αυτα που λες αποκρινεται ψυχρα ο Μεγαλος Αρχηγος της Οργανωσης.Καμια απαντηση.
-Η σιωπη σου μου αρκει.Γιατι πρεπει να ξερεις οτι θα συντριψω αυτο το κουνουπι και οσους εχει με το μερος του.Θα τον κανω να υποφερει τοσο που θα παρακαλαει να πεθανει.Και το ξερεις,οτι ακομα εχω αυτη την δυναμη,για αυτο σταματα πια τις κενες απειλες και σοβαρεψου!
-Fufufuufu!Τρελογερε!Αυτα που ειπες τωρα αν μου τα λεγες απο την αρχη,θα ειχαμε τελειωσει αυτη την συζητηση εδω και τωρα.Ηθελα να δω αν ακομα εχεις την πυγμη του αντρα που γνωριζα.Του αντρα που εκανε τα παντα για να φτασει στην θεση που ειναι τωρα.Και την εχεις ακομα.Και εμενα αυτο μου αρκει για να συνεχισω να σε εμπιστευομαι.Ειμαι ακομα μαζι σου γερο και θα σε βοηθησω οπως μπορω.

-Xαιρομαι που ηρθες στα λογικα σου.Παντα εισουν απο τους αγαπημενους μου και σε σεβομουν.Για αυτο αλλωστε σε αφησα να κανεις και οτι θες.Αλλα οπως γνωριζεις,δεν εχω προβλημα να τελειωσω οποιονδηποτε στεκεται απεναντι μου και δεν κανω εξαιρεσεις.Για αυτο,ειμαι ευχαριστημενος που εισαι μαζι μου τελικα.Θελω να εισαι ετοιμος αν σε χρειαστω.Μπορει να σε καλεσω να με βοηθησεις μ'αυτον τον ενοχλητικο τυπο.
-Μαλιστα απανταει απλα ο Shadin και η συνομιλια διακοπτεται.
-Περνα μεσα Rashid φωναζει ο Al Mualim και μετα απο μερικες στιγμες,η βαρια ξυλινη πορτα της αιθουσας ανοιγει.Στον χωρο περναει ενας νεαρος αντρας γυρω στα 30.Ειναι ψιλολιγνος και φοραει την μαυρη στολη της Οργανωσης.Εχει κοντο,σκουρο μαυρο μουσι και επισης εντονα μαυρα ματια.Το προσωπο του δειχνει εξυπνο ανθρωπο που σκεφτεται και δρα γρηγορα.