[Τελος-Φρουτο]My Vengeance Begins!!!

Tα λεπτα κυλουσαν και τα πυροτεχνηματα απ'εξω ακουγοταν ακομα καιθως συνεχισαν να πεφτουν με αμειωτο ρυθμο.Ξαφνικα και ενω ειχα χασει την συγκεντρωση μου για λιγο,το πομολο της πορτας κατεβηκε και την επομενη στιγμη,περασε στο δωματιο ενας αντρας.Ηταν αρκετα ψηλος,γεροδεμενος,με γενια και μια ουλη κατω απο το δεξι ματι ενω ηταν ντυμενος στην τριχα.Πριν προλαβει να στριψει το κεφαλι προς την πλευρα μου,κολλησα την κανη του οπλου μου στον κροταφο.
-Αν φωναξεις πεθανες ηταν το πρωτο πραγμα που του ειπα.Η φωνη μου ακουστηκε παγερη ακομα και σε μενα.Ο αντρας καταπιε με δυσκολια και απλως κουνησε το κεφαλι του καταφατικα.
-Ωραια.Τωρα γυρνα προς την αντιθετη πλευρα.Και μην τολμησεις καμια αποτομη κινηση.Υπακουσε και εστριψε αργα το σωμα του ωστε να βλεπω την πλατη του.Το πιστολι πλεον ακουμπουσε στην πισω πλευρα του κεφαλιου του.
-Τι θελεις?με ρωτησε με αγωνια.
-Εσυ και εγω εχουμε εναν κοινο εχθρο και θα θελα να μου δωσεις μερικες πληροφοριες για αυτον.
-Τι?Δεν καταλαβαινω για τι πραγμα μιλας?απαντησε με ειλικρινεια.
-Το ονομα Οργανωση σου λεει τιποτα?Ο βασιλιας ξεροκαταπιε ξανα.
-Οχι.Απολυτως τιποτα.
-Σταματα τα ψεματα!!!του φωναξα αγριεμενος.-Τους φοβασαι?Ισως και να χεις δικιο.Αλλα αυτη την στιγμη θα πρεπει να φοβασαι περισσοτερο εμενα ειπα και τραβηξα τον κοκορα του πιστολιου.-Δεν θα διστασω ουτε στιγμη να σε σκοτωσω αν δεν μου ειπες οσα χρειαζομαι.
-Ενταξει.Απ'οτι φαινεται δεν εχω και αλλη επιλογη.Αφου τολμησες να μπεις εδω μεσα φαινεσαι ετοιμος να κανεις τα παντα για να παρεις τις πληροφοριες που χρειαζεσαι.Πες μου λοιπον.Τι θελεις να μαθεις?

-Aρχικα ποσοι ειναι.
-10 μου απαντησε αμεσα.-Kαι εχωντας ψαξει λιγο για τους συγκεκριμενους αλλα και για την Οργανωση γενικοτερα,μπορω να πω οτι ειμαι τυχερος στην ατυχια μου.Μπροστα σε αλλα μελη τους οι συγκεκριμενοι μπορουν να θεωρηθουν εως και εντελως ανικανοι.Ο αρχηγος τους ειναι φαφλατας,αλλαζονας και απροσεχτος οπως και σχεδον ολοι οι υπολοιποι.
-Αυτοι οι ανικανοι ομως φαινεται πως ειναι αρκετοι για να σε κανουν οτι θελουν του απαντησα με σαφη την ειρωνια στον τονο μου.
-Δεν θα το λεγα ειπε καπως πειραγμενος.-Δεν με κανουν οι συγκεκριμενοι οτι θελουν αλλα αυτοι που βρισκονται απο πισω τους και τους εχους δωσει καποιες πληροφοριες για μενα.
-Τελος παντων.Δεν με ενδιαφερει ιδιαιτερα πως σε ελεγχουν.Εγω θελω να τουςκαταστρεψω για δικους μου λογους.
-Ωστε στα αληθεια σκοπευεις να τα βαλεις μαζι τους?
-Δεν σκοπευω απλα να τα βαλω μαζι τους.Σκοπευω να τους καταστρεψω.Και για αυτο θελω να μου πεις που εχουν την βαση τους.
-Η βαση τους βρισκεται σε μια σπηλια,στο τεταρτο νησακι βορειοδυτικα του παλατιου.Το ασασνσερ της συγκεκριμενης νησιδας δεν λειτουργει εδω και καιρο οποτε κανεις δεν την επισκεπτεται.Οποτε καταλαβαινεις οτι ειναι το τελειο μερος για αυτους.
-Τελεια.Σε ευχαριστω πολυ βασιλια.Εισουν πολυ συνεργασιμος του ειπα ηρεμα και τον χτυπησα με την λαβη του οπλου μου στο κρανιο κανωντας τον να χασει τις αισθησεις του,και να σωριαστει στο μαλακο,πορφυρο χαλι που πατουσαμε.

Εσυρα την βιβλιοθηκη πισω απο την πορτα προσπαθωντας να κανω οσο πιο πολλη ησυχια μπορουσα.Υστερα κρατησα το πιστολι μου και σημαδεψα τον απεναντι τοιχο και μετα περιμενα.Περιμενα ποτε θα σταματησουν τα βεγγαλικα.Ευχτυχως η αναμονη μου δεν διηρκεσε πολυ και ενα λεπτο αργοτερα οι μονοι ηχοι που ερχοταν απο εξω ηταν το θροϊσμα των φυλλων και απο μακρια η βαβουρα της πολης.Τοτε πυροβολησα.Ο κροτος ακουστηκε εκκωφαντικος στο δωματιο και η σφαιρα εκανε μια τρυπα στον τοιχο.Ως απαντηση ακουστηκαν οι ξαφνιασμενες φωνες των φρουρων.Ακουσα δυο πορτες να ανοιγουν απο την σκεπη επειτα την μεγαλη πυλη του παλατιου.Υστερα ακουσα πανικοβλητα βηματα σε ολουςτους διαδρομους του κτηριου.Οταν σιγουρευτηκα οτι ολοι ειχαν εγκαταλειψει τις θεσεις τους βγηκα στο μπαλκονι και πηδηξα στην αυλη.Το υψος ηταν σχετικα μεγαλο ομως τα χρονια σκληρηςεκπαιδευσης με τον Haytham μου επετρεψαν να προσγειωθω χωρις να παθω το παραμικρο.Διεσχισα την αυλη τρεχωντας και εφτασα στην γεφυρα ανενοχλητος.Την περασα γρηγορα και εφτασα στον μεγαλο δρομο της νησιδας που ενωνοταν με το παλατι.Μπλεχτηκα με τους τουριστες και τους ντοπιους,που εδειχναν να μην εχουν καταλαβει τιποτα,και προχωρησα χαλαρα ενω εβρισκα σιγα σιγα τον ρυθμο της αναπνοης μου.Την στιγμη που εστριβα σε ενα στενο "επιασα" με την ακρη του ματιου μου τους τεσσερεις φρουρους της γεφυρας να τρεχουν οσο πιο γρηγορα μπορουσαν προς το παλατι.Παραλιγο σκεφτηκα και γελασα απο μεσα μου.

Επεστρεψα γρηγορα στο πανδοχειο και ανεβηκα βιαστηκα στο δωματιο του Haytham για να του πω τα νεα.Προς μεγαλη μου εκπληξη ομως δεν τον βρηκα εκει και ετσι πηγα στο δικο μου.Εκανα ενα χαλαρωτικο μπανιο και επεσα για υπνο.Ανοιξα τα ματια μου κατα το μεσημερι και βρηκα τον μεντορα μου να στεκεται στο παραθυρο και να κοιταζει την πολη που απλωνοταν κατω.
-Εχει τιποτα ενδιαφερον?ρωτησα ενω τεντωνομουν.
-Ααα.Επιτελους ξυπνησες!!!εκανε ξαφνιασμενος και γυρισε προς τα μενα.
-Πες μου λοιπον.Τι εμαθες?ειπε σχεδον με υπερενταση.Του εξηγησα στα γρηγορα τα γεγονοτα της προηγουμενης νυχτας και τα οσα ειχα μαθει και φανηκε ικανοποιημενος.
-Τελεια!!!αναφωνησε μολις τελειωσα.-Τωρα ξερουμε τα παντα.Βλεπεις οσο εσυ "επαιζες" με τον βασιλια εγω μαθαινα ποια ειναι τα ναυπηγεια που συνεργαζονται με την Οργανωση.Και αφου εσυ εμαθες που εχουν την βαση τους ξερουμε οσα χρειαζομαστε για να τους καταστρεψουμε ολοκληρωτικα σ'αυτο το νησι.Σημερα το βραδυ ξεκιναμε!!!
-Επιτελους!!!ειπα σφιγγωντας την γροθια μου.-Η χθεσινη μικροπεριπετεια μου ηταν καλη για προθερμανση αλλα η αληθεια ειναι οτι διψαω για λιγη πραγματικη δραση.
-Πιστευω οτι σημερα θα εχεις αρκετη με βεβαιωσε ο Haytham.-Τωρα ας κατεβουμε για φαγητο και θα συζητησουμε τις λεπτομερειες εκει μου ειπε και ανοιξε την πορτα.
-Κατεβα και ερχομαι σε λιγο απαντησα καθως σηκωνομουν απο το κρεβατι.Ετοιμαστηκα με το πασο μου και κατεβηκα στην "τραπεζαρια" του πανδοχειου.Οι υπολοιποι ενοικοι μαλλον εκαναν τουρισμο καθως βρηκα μονο τον Haytham να απολαμβανει ενα αρκετα πλουσιο γευμα.Καθισα στο τραπεζι και αφου παρηγγειλα το πιατο μου,ξεκινησαμε να μιλαμε.
-Το σκεφτηκα αρκετα και νομιζω οτι βρηκα τον πιο σωστο τροπο για να δρασουμε.
-Πριν μου αναλυσεις το σχεδιο σου για την σημερινη βραδια,θελω να σε ρωτησω κατι αλλο.Ποια ειναι ακριβως η σχεση με τα χθεσινοβραδινα γεγονοτα,που τραβηξαν την προσοχη των φρουρων και μου αφησαν ελευθερο το πεδιο?
-Χμμ.Εννοεις τους αφηνιασμενους ψαρανθρωπους και τα πυροχτεχνηματα ε?Λοιπον,οπως σου εχω ξαναπει τα λεφτα κινουν τον κοσμο και τυγχανει να εχω αρκετα.Πρωτα επρεπε να βρω τα καταλληλα ατομα.Αφου εκανα μερικες γυρες στην πολη εμαθα για ενα πληρωμα απο πειρατες-ψαρανθρωπους που ειχαν χασει το πλοιο τους και προσπαθουσαν να πεισουν καποιον απο τους ναυπηγους να τους δωσει ενα δωρεαν,γιατι δεν ειχαν ουτε ενα belli.Βρηκα τους συγκεκριμενους "κυριους" και τους προσφερα ολοκληρο το ποσο που χρειαζεται για να αγορασουν ενα καλο καραβι με την προυποθεση να ξεκινησουν φασαρια την συγκεκριμενη ωρα.Τους βεβαιωσα κιολας οτι δεν προκειται να συλληφθουν και ετσι δεχτηκαν με μεγαλη ευχαριστηση μπορω να πω.Μετα,εψαξα για τα χαμινια της πολης.Για μερικα λεφτα αυτα τα παιδια ειναι ικανα να κανουν τα παντα,ετσι και εκει το εργο μου δεν ηταν δυσκολο.Τους εδωσα ενα διολου ευκαταφρονητο ποσο,μαζι με μπολικα πυροτεχνηματα που αγορασα απο την μαυρη αγορα του νησιου,ωστε να τα αναψουν την συγκεκριμενη ωρα,στο συγκεκριμενο σημειο.Πανω-κατω αυτη ειναι η σχεση μου με τα χθεσινοβραδινα γεγονοτα ειπε απλα και χαμογελασε.-Τωρα ομως ηρθε η ωρα να μιλησουμε για το σημερα συμπληρωσε ενω εγω τον κοιτουσα φανερα ενθουσιασμενος.Χωρις να κανει πολλα,απλως χρησιμοποιωντας το μυαλο,τα λεφτα του και την εκπληκτικη ικανοτητα του να γνωριζει τα καταλληλα ατομα,καταφερε να πετυχει αυτο που για μενα εδειχνε ακατορθωτο.
-Haytham...εισαι ιδιοφυϊα!!!Πες μου το σχεδιο σου για σημερα.Ειμαι ολος αυτια.

-Ωραια,τωρα που εχω την πληρη προσοχη σου ακου.Πιστευω οτι ειναι καλυτερο να χωριστουμε.Ο ενας θα αναλαβει να τιναξει τα ναυπηγια και ο αλλος να διεισδυσει στην βαση τους..Τι απο τα δυο προτιμας?
-Χμμ.Λεω να διαλεξω την βαση.Με ενδιαφερει περισσοτερο να πληρωσουν ατομα που ανηκουν στην ιδια Οργανωση που ειναι υπευθυνοι για οσα εχω τραβηξει παρα ατομα που βρισκονται απλως υπο την επιρροη τους.
-Ετσι θα γινει λοιπον.Εσυ θα αναλαβεις την βαση οση ωρα εγω ασχολουμαι με τα ναυπηγεια.Οτι και να γινει,μολις τελειωσουμε θα συναντηθουμε στο πλοιο μας.Ας πιουμε τωρα στην υπεροχη νυχτα που μας περιμενει!!!φωναξε και υψωσε το ποτηρι του.Τσουγκρισαμε και αφου τα κατεβασαμε,επιστρεψαμε στα δωματια μας ωστε να προετοιμαστουμε.



Στο μεταξυ στο παλατι
-Θα γυρισω ολο το νησι αναποδα μεχρι να το βρω!!!φωναξε αγριεμενα ο Haldberg,ο αρχηγος τους φρουρας του παλατιου.-Εγω φταιω που μπηκε μεσα και κοντεψε να σας σκοτωσει Υψηλοτατε!!!Εγω και μονο εγω.
-Σταματα να φωναζεις Haldberg απαντησε ηρεμα ο βασιλιας.-Δεν μπορω να πω οτι δεν φερεις μεγαλο μεριδιο ευθυνης,και αυτο με ανησυχει ιδιατερα,αλλα πρεπει να παραδεχτουμε οτι ηταν πολυ ικανος.Και για αυτο ακριβως δεν θελω να κανεις απολυτως τιποτα.Θα κανουμε οτι δεν συνεβει ποτε και ισως μας βγει σε καλο.
-Μα τι λετε αρχοντα μου?φωναξε ξανα ο Haldberg.
-Λεω οτι ο "επισκεπτης" μας ισως μας βοηθησει να ξεφορτωθουμε ενα μεγαλο προβλημα μας απαντησε με νοημα ο βασιλιας.Ο φρουρος σταματησε για λιγο και τον κοιταξε με γουρλωμενα ματια.
-Ει...ειναι δυνατον?
-Ισως...

Oταν νυχτωσε,φορεσα ολο τον εξοπλσιμο μου και βγηκα στην πολη.Οι τουριστες φαινοταν καθε μερα και περισσοτεροι γεμιζωντας ασφυκτικα τους δρομους.Μπλεχτηκα αναμεσα τους και περπατησα οσο πιο γρηγορα μπορουσα.Η μαυρη καπα μου καλυπτε το ωχρο δερμα μου και η κουκουλα εκρυβε την μασκα και τα χαρακτηριστικα κοκκινα ματια μου.Mετα απο αρκετη ωρα στριμωγματος και σπρωξιματων εφτασα τελικα στον προορισμο μου.Το ασανσερ που ανεβαζε κοσμο στο νησι ειχε ακομα και εκεινη την ωρα μπολικο κοσμο αλλα ευτυχως αυτο που κατεβαζε ειχε ελαχιστη ουρα.Η αναμονη μου διηρκησε ελαχιστα λεπτα και ετσι πολυ γρηγορα βρεθηκα ξανα στην βαση του νησιου.Πρωτα εριξα μια ματια στο πλοιο μας και αφου σιγουρευτηκα οτι ηταν αθικτο,"δανειστηκα" μια μικρη βαρκα με κουπια και εβαλα πλωρη προς την νησιδα που μου ειχε υποδειξει ο βασιλιας.Ο ουρανος απο πανω μου ηταν καταμαυρος,με ελαχιστα αστερια να φαινονται και το φεγγαρι να ειναι ακομα στην αρχη του,πραγμα που με βοηθουσε πολυ να στο να περναω απαρατηρητος.Μετα απο αρκετη ωρα αδιακοπου κουπιου εφτασα τελικα στο τεταρτο νησακι βορειοδυτικα του παλατιου.Εκει βρηκα μονο μια ακομα βαρκα δεμενη και αφησα την δικια μου διπλα της.Πισω απο την βαρκα υπηρχαν φρεσκα ιχνη απο δυο ζευγαρια ποδια.Το ενστικτο μου,μου ελεγε οτι αν τα ακολουθουσα θα εβρισκα πολυ γρηγορα την σπηλια που εψαχνα.Ετσι και εκανα.Το συγκεκριμενο νησακι ηταν αρκετα δασωδες και καποιες φορες γινοταν πολυ δυσκολο να τα ακολουθησω αλλα με μεγαλη υπομονη,τελικα τα καταφερα.Περνωντας μπροστα απο το χαλασμενο ασανσερ και στριβωντας αριστερα αντικρισα τον στοχο μου.

Κρυμμενη πισω από μπολικη πρασιναδα βρισκοταν μια σπηλια.Μπροστα στην εισοδο της στεκοταν τεσσερις αντρες που μιλουσαν σιγα.Επεσα κατω και ερπωντας,πισω απο χαμηλους θαμνους πλησιασα για να μπορεσω να τους δω καλυτερα και να ακουσω τι λενε.Οπως καταλαβα οι δυο ηταν φρουροι της εισοδου και οι αλλοι δυο ηταν αυτοι στους οποιους ανηκαν τα ιχνη που ειχα ακολουθησει.Ολοι τους ηταν ντυμενοι με την γνωστη,για μενα,μαυρη φορεσια της Οργανωσης.Οι φρουροι ειχαν στα χερια τους απο ενα μακρυ κονταρι ενω οι αλλοι ειχαν περασμενα στην μεση τους μακρια σπαθια.
-Εχουμε το πακετο ειπε ο ενας βγαζωντας ενα κουτι απο τον σακο του και δειχνωντας το στους φρουρους.
-Περαστε.Το αφεντικο σας περιμενει απαντησε ενας απο τους φρουρους και ανοιξαν δρομο ωστε να περασουν οι συντροφοι τους.Τους ειδα να χανονται στο σκοταδι της σπηλιας και αφου περιμενα μερικα λεπτα και σιγουρευτηκα οτι ειχαν απομακρυνθει αρκετα,εκανα την κινηση μου.Πεταχτηκα αποτομα απο την κρυψωνα μου και τραβηξα δυο μαχαιρακια απο την ζωνη μου.Τα πεταξα στους φρουρους και καρφωθηκαν κατ'ευθειαν στις καρωτιδες τους,πριν προλαβουν να καταλαβουν τι ειχε συμβει.Σωριαστηκαν και οι δυο και εγω περπατησα αργα προς το μερος τους.Σταθηκα απο πανω τους και ειδα οτι ο ενας ειχε πεθανει ακαριαια αλλα ο αλλος ζουσε και παλευε να αναπνευσει.Εσκυψα και εβγαλα το μαχαιρι απο τον λαιμο του κοιταζωντας τον στα ματια.Τρομος φανηκε να τον καταβαλλει.Προσπαθουσε να φωναξει αλλα ηταν ματαιος κοπος καθως το λαρυγγι του ειχε κατατρυπηθει.Του σηκωσα το κεφαλι με το αριστερο χερι ωστε να μπορει να δει καθαρα τα κοκκινα ματια μου και αργα,σχεδον βασανιστικα,εμπηξα το μαχαιρι στην καρδια και του αφαιρεσα την ζωη.Τον αφησα κατω και σηκωθηκα.Κοιταξα την εισοδο της σπηλιας και χωρις να το σκεφτω ουτε στιγμη,προχωρησα μεσα.

To εδαφος ηταν σκληρο και μεσα κυριαρχουσε το απολυτο σκοταδι.Για αρκετη ωρα δεν μπορουσα να δω ουτε μισο μετρο μπροστα μου και προχωρουσα χρησιμοποιωντας πιο πολυ την αφη και την ακοη μου.Ακουμπουσα στα τοιχωματα και προχωρουσα με μικρα προσεκτικα βηματα.Απο καπου πολυ βαθεια ακουγα φωνες.Στην αρχη ηταν ψιθυρος ολο οσο προχωρουσα προς την κατευθυνση απο που ερχοταν,τοσο δυναμωνε η ενταση τους.Ειχα περπατησει αρκετη ωρα μεσα στην σκοτεινη σπηλια οταν τελικα εφτασα σε εναν στενο διαδρομο ο οποιος κατεληγε σε μια μεγαλη στρογγυλη αιθουσα.Το υψος της ξεπερνουσε τα 30 μετρα ενω η περιπετρος της εφτανε τα 50.Φωτιζοταν απο πυρσους που βρισκοταν στερεωμενοι στους τοιχους και στο κεντρο της υπηρχε ενα ξυλινο τραπεζι,ορθογωνιου σχηματος.Σ'αυτο καθοταν οκτω αντρες που μιλουσαν και κοιτουσαν με μεγαλη προσοχη ενα κουτι.Το κουτι ηταν το ιδιο που ειχα δει να κουβαλαν οι δυο αντρες λιγη ωρα πριν και τωρα βρισκοταν μπροστα απο τον αντρα που καθοταν στην κορυφη του τραπεζιου και ηταν ο αρχηγος.Προχωρησα στις μυτες και κρυφητκα πισω απο εναν βραχο διπλα απο την εισοδο της αιθουσας,
-Κυριοι.Το περιεχομενο αυτου του κουτιου ειναι το εισητηριο μας στα ανωτερα κλιμακια της Οργανωσης!!!φωναξε ο αρχηγος.-Οταν το παραδωσουμε στον Μεγαλο Αρχηγο θα ανγνωριζει επιτελους την αξια μας και θα σταματησουν οι υπολοιποι να μας χλευαζουν.Καναμε αρκετο κοπο για να το αποκτησουμε αλλα τα καταφεραμε καλα και συντομα οι προσπαθειες μας θα ανταμειφθουν.Τραβηξα το πιστολι μου και βγηκα απο την κρυψωνα μου.Προχωρησα σταθερα προς την αιθουσα και σταματησα στην εισοδο.Σηκωσα το πιστολι.
-Λυπαμαι "κυριοι" αλλα αν αυτο το κουτι ειναι τοσο σημαντικο,τοτε λεω να το παρω εγω ειπα ψυχρα και πυροβολησα.

H σφαιρα καρφωθηκε στο μετωπο του αρχηγου ο οποιος επεσε απο την καρεκλα.Πριν οι υπολοιποι προλαβουν να κανουν οτιδηποτε επεστρεψα το πιστολι μου στην θεση του και τραβηξα τεσσερα μαχαιρακια.Πεταξα τα δυο σε αυτους που βρισκοταν δεξια και αριστερα απο τον αρχηγο και τα αλλα δυο σε αυτους που βρισκοταν πιο κοντα μου.Τα δυο πρωτα καρφωθηκαν στους λαιμους των εχθρων μου και τα αλλα δυο στις καρδιες τους.Εβγαλα την καπα μου και τραβηξα τον Harvester.Η λεπιδα του μεγαλου δρεπανιου μου ελαμψε υπο το φως των πυρσων.Οι τρεις που ειχαν μεινει ζωντανοι,πεταχτηκαν απο τις καρεκλες τους και φανερωσαν τα οπλα τους.Οι δυο κρατουσαν μεγαλες κυρτες χατζαρες και ο τριτος ενα τσεκουρι,το οποιο και μου εκσφεδονισε.Περασε ελαχιστα εκατοστα διπλα απο το προσωπο μου και εκοψε μερικες τριχες απο τα μαλλια μου.Αν ο αντιπαλος μου ειχε ελαχιστα καλυτερο στοχο θα ειμουν νεκρος καθως δεν θα μπορουσα με τιποτα να το αποφυγω.Η σκεψη οτι ειχα γλιτωσει καθαρα απο τυχη με εξοργισε.Ετρεξα προς το μερος του και πηδηξα στον αερα.Κατεβασα το δρεπανι μου και του εσκισα το στηθος με ενα πολυ δυνατο χτυπημα.Οι δυο αλλοι επιτεθηκαν ταυτοχρονα,ο ενας απο δεξια και ο αλλος απο αριστερα.Εσκυψα για να αποφυγω την επιθεση του πρωτου και με το δρεπανι μου απεκρουσα την επιθεση του δευτερου.Επιτεθηκαν ξανα με μεγαλυτερη μανια και με εριξαν κατω.Ετοιμαστηκαν να μου δωσουν το τελειωτικο χτυπημα αλλα τους κλωτσησα και τους εστειλα πισω.Σηκωθηκα στα γονατα και κρατησα το Harvester σε οριζοντια θεση μπροστα μου.
-Αφου θελετε να παιξουμε ετσι...τους ειπα και πατησα ενα μικροσκοπικο,σχεδον αορατο κουμπι που βρισκοταν στο κεντρο της λαβης του δρεπανιου.Μια δευτερη λεπιδα βγηκε απο το κατω μερος και το μεγαλο δρεπανι χωριστηκε σε δυο μικροτερα.Σηκωθηκα ορθιος και αυτη την φορα επιτεθηκα εγω,κρατωντας απο ενα "δρεπανακι" στο καθε χερι.Ετρεξα προς το μερος τους και προσπαθησα να απκεφαλισω αυτον που βρισκοταν στα αριστερα αλλα προλαβε να σκυψει.Επειτα δοκιμασα το διο και με αυτον στα δεξια αλλα εβαλε μπροστα την χατζαρα του.Εβαλα παραπανω δυναμη και τον πεταξα πισω.Χτυπησε σε μια καρεκλα και γρεμιστηκε στο εδαφος.Το σπαθι πεταχτηκε απο τα χερια του και αμεσως εγινε ευκολος στοχος.Πριν προλαβω να τον αποτελειωσω ομως χρησιμοποιησε την καρκλα για ασπιδα.Εσπασε στα δυο απο το χτυπημα μου αλλα την δουλεια της την εκανε.Ο εχθρος μου προλαβε να συρθει στα πλαγια και να γλιτωσει.Προσωρινα τουλαχιστον.

Στο μεταξυ ο αλλος ειχε βρεθει πισω μου και προσπαθησε να με καρφωσει στην πλατη.Ευτυχως ομως,την τελευταια στιγμη τον επιασα με την ακρη του ματιου μου και χωρις να γυρισω,εμπηξα το δρεπανι που κρατουσα με το δεξι,στο στομαχι του.Εβγαλε ενα βογγητο πονου και επεσε νεκρος.Ειχε μεινει μονο ενας.Τον κοιταξα,οπως κοιτουν τα αγρια ζωα το θυραμα τους,και πηδηξα προς το μερος του.Ειχε προλαβει να παρει ξανα το σπαθι του αλλα δεν τον βοηθησε και πολυ.Η επιθεση μου ηταν αδυσωπητη.Με το ενα δρεπανι ακινητοποιησα το χερι που κρατουσε το σπαθι και με το αλλο τον εκοψα στην μεση.Η μαχη ειχε τελειωσει.Ενωσα ξανα το δρεπανι μου,σκουπισα τις λεπιδες του και το επεστρεψα στην θεση του.Κοιταξα τα πτωματα γυρω μου και αισθανθηκα ευχαριστηση.Η εκδικηση μου ειχε ξεκινησει καλα.Πηγα προς το τραπεζι και σηκωσα το κουτι.Ηταν απλο,ξυλινο,οχι ιδιαιτερα μεγαλο και κλειδωμενο.Δεν μπορουσα να φανταστωτι ιδιαιτερο θα μπορουσε να κρυβει και ετσι το πηρα μαζι μου ωστε να το ανοιξω με ασφαλει στο πλοιο.Βγηκα απο την σπηλια και περπατησα χωρις βιασυνη ως την βαρκα μου.Το ταξιδι της επιστροφης μου διηρκησε λιγο περισσοτερο γιατι εκανα πολυ πιο χαλαρα κουπι.Οταν εφτασα τελικα,αφησα την βαρκα στο ιδιο μερος απο οπου την ειχα παρει και πηγα στο πλοιο μας.Ειδα τα φωτα της τραπεζαριας αναμενα και καταλαβα οτι ο Haytham ειχε επιστρεψει.Μπηκα και τον βρηκα να καθεται με ενα ποτηρι κρασι στο χερι και ενα χαμογελο μεχρι τα αυτια.
-Πως πηγε?με ρωτησε απλα.
-Ειναι ολοι νεκροι απαντησα στον ιδιο τονο.-Με τα ναυπηγεια τι εγινε?
- θα δεις σε μερικα λεπτα.Τωρα θα ηθελα να ανοιξεις πανια ωστε να φυγουμε επιτελους απο αυτο το νησι.Χωρις να πω τιποτα εκανα οτι μου ζητησε.Βγηκα στο καταστρωμα και αφου ελυσα τα πανια,επιασα το τιμονι και οδηγησε το πλοιο μακρια απο το νησακι στο οποιο ειχαμε αραξει.Πριν απομακρυνθουμε πολυ ακουσα πρωτα ακουσα και μετα ειδα δεκαδες εκρηξεις απο το νησι και καταλαβα τι εννοουσε ο Haytham.Εβαλα το πλοιο σε σωστη ροτα και επεστρεψα μεσα.
-Ολα πηγαν καλα τελικα ειπα.
-Οντως.Καναμε καλη αρχη.Αλλα δεν πρεπει να επαναπαυτουμε.Μπροστα μας εχουμε μακρυ και δυσκολο δρομο ακομα.
-Εχεις απολυτο δικαιο.Α,τωρα που το θυμηθηκα.Βρηκα αυτο στην βαση τους.Νομιζω οτι ειναι αρκετα σημαντικο γιατι μιλουσαν πολυ για αυτο ειπα και του εδειξα το κουτι που ειχα βρει.Το πηρε στα χερια του,και αφου το εξετασε προσεκτικα μου ειπε
-Ανοιξε το να δουμε τι εχει μεσα.Πηρα τα απαραιτητα συνεργα και το ανοιξα προσεκτικα.Αυτο που ειδα με αφησε εντελως αφωνο.Γυρισα το ανοιχτο πλεον κουτι στον Haytham και αφου πρωτα εφτυσε την γουλια του απο εκπληξη,εβαλε τα γελια.
-Χαχαχαχα.Χαχαχα.Που να με παρει!!!Ξερεις τι ειναι αυτο μικρε?
-Ειλικρινα δεν εχω την παραμικρη ιδεα.
-Αυτο ειναι ενα φρουτο του διαβολου!!!φωναξε.
-Ενα τι???Δεν καταλαβαινω τι λες.Μαλλον πρεπει να σταματησεις το κρασι για σημερα.
-Κοψε τις βλακειες.Ειμαι σιγουρος οτι σου εχω μιλησει για τα φρουτα του διαβολου αλλα αφου δεν θυμασαι θα σουτα ξαναπω.Τα φρούτα του διαβόλου ειναι ειδικα φρουτα φρουτα που δινουν ξεχωριστες δυναμεις σε οποιον τα φαει.Χωρίζονται σε 3 κύριες κατηγορίες: Α) τα Paramecia, που δίνουν υπεράνθρωπες δυνάμεις στον χρήστη, Β) τα Zoan, που δίνουν στον χρήστη την δύναμη κάποιου ζώου και την δυνατότητα μεταμόρφωσης σε αυτό, και Γ) τα Logia, που μετατρέπουν το σώμα του χρήστη σε κάποιο στοιχείο.Ολες αυτες οι δυναμεις ερχονται ομως με καποιο κοστος.Οποιος φαει ενα απο αυτα δεν μπορει να κανει τιποτα αν βυθιστει στο νερο ενω μερικα απο αυτα εχουν και καποιες αλλες παρενεργειες.Τωρα αν θα το φας ή οχι,ειναι καθαρα δικη σου επιλογη.Μολις τελειωσε ο Haytham κοιταξα μια αυτον και μια το φρουτο,με δυσπιστια.Μπορουσε οντως ενα απλο φρουτο να μου δωσει τετοιες δυναμεις?Και αν ναι,αξιζε το τιμημα?Χιλαδες σκεψεις περνουσαν απο το μυαλο μου και τελικα καμια αποφαση.
-Θα δω αργοτερα τι θα κανω μ'αυτο ειπα τελικα και εκλεισα το κουτι.