[Τέλος-Παρελθόν-Minion] A Sahara Mermaid falls in love?

Προηγούμενες ιστορίες:

Aυτή είναι η πρώτη από μία σειρά ιστοριών που θα αφορούν ένα Minion μου, την Michonne Asselin


-Πιο γρήγορα, πιο γρήγορα! Ακούστηκε μία γυναικεία φωνή.
-Eτσι, έτσι. Εκεί! Ακούστηκε ξανά.

Όχι, δεν πρόκειται για κάποια σεξουαλική σκηνή. Μία τέτοια σκηνή δεν ήταν άλλωστε κάτι σύνηθες στην περίπτωσή μας. Καυτός ήλιος. Έρημος. Βραχώδη όρη. Πείνα. Σκληρή προπόνηση. Το μυαλό όλων δεν θα πήγαινε ποτέ σε μία τέτοια σκηνή. Ποιων όλων;

-Όλες σας είστε εξαιρετικές! Φώναξε ξανά η φωνή χτυπώντας παλαμάκια. Πρέπει να θυμάστε ότι όλες σας, πρόκειται να γίνετε ικανότατες πολεμίστριες. Οπως ακριβώς και κάθε μία από την φυλή μας! Περάσατε το εβδομαδιαίο τεστ αφού κάνατε πάνω από 40 κάμψεις η κάθε μία! Μπορoύμε πλέον να επιστρέψουμε όλες στο Rocky Point!
H ψηλή γυναίκα με τα μακριά, ίσια και σκούρα καστανά μαλλιά, γύρισε την πλάτη της στα 11 κορίτσια και η αδύνατη και γυμνασμένη σιλουέτα της λικνίστηκε με βαρύ αλλά φινετσάτο βηματισμό πάνω στην καυτή άμμο. Τα 11 κορίτσια μάζεψαν τα όπλα τους και όποιο άλλο εξοπλισμό κρατούσαν λόγω της προπόνησης-εξέτασης και την ακολούθησαν αμέσως.

Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι μία τέτοια συμπεριφορά απέναντι σε κορίτσια ηλικίας 14-18 ήταν βάρβαρη. Ομως η φυλή των Sahara Mermaids με ηγέτη την Leila που μόλις εξέτασε την πρόοδό τους, ήταν μία ιδιαίτερη φυλή. Το νησί στο οποίο βρίσκονταν, το Endless Waste, είχε και άλλες φυλές που συνήθιζαν να περιπλανούνται στο καυτό χρυσαφί έδαφος του νησιού για να επιβιώσουν. Οι Sahara Mermaids όμως, ήταν η μοναδική φυλή που αποτελούνταν αποκλειστικά από γυναίκες. Οι γυναίκες αυτές ήταν πολύ σκληραγωγημένες, θα έλεγε κανείς περισσότερο απ'τους άντρες του νησιού. Εξασκούνταν σε δύο ομάδες, τις ενήλικες και τις ανήλικες, καθημερινά και οργάνωναν ομάδες που περιπλανιόνταν για μέρες στην έρημο προς άγραν τροφής ή άλλου χρήσιμου εξοπλισμού. Που και που άλλωστε έπρεπε να πολεμάνε είτε με άλλες φυλές του νησιού, είτε με πειρατές που ενδεχομένως εμφανίζονταν στο νησί γιατί αυτό ήταν ο νόμος στο Εndless Waste. Σε ένα νησί όπου παρήγαγε λίγα τρόφιμα και έβρεχε ελάχιστες φορές τον χρόνο, ο νόμος ήταν γνωστός : "Ο θάνατος σου η ζωή μου" . Η μοναδική πόλη του νησιού, η πόλη Dolav, ήταν υπό την εξουσία του Isaac, ενός αρχηγού συμμορίας. Μαζί με το μεγαλύτερο μέρος της πόλης, ήλεγχε και δύο απ'τις μοναδικές τρεις οάσεις του νησιού και άρα ήταν πανίσχυρος. Οι υπόλοιποι λοιπόν όφειλαν να ανταγωνίζονται σε δύναμη ώστε να αποκτούν τα προς το ζην.

Μία μικρή κοπελίτσα γύρω στα 17 αύξησε το βήμα της, αφήνοντας πίσω τις κουρασμένες συνομήλικές της και πλησίασε την Leila.
-Oi...Leila... Να σε ρωτήσω κάτι;
-Τί είναι Michonne; απάντησε η αρχηγός της φυλής.
-Γιατί πρέπει να προπονούμαστε τόσο συχνά;
-Γιατί παραπονιέσαι μικρή; Ειδικά εσύ; Εσύ είχες τις καλύτερες επιδόσεις σε σχέση με τις υπόλοιπες της ηλικίας σου! Στην ξιφομαχία βγήκες πρώτη, στο τρέξιμο βγήκες τρίτη και στις κάμψεις δεύτερη!Από όλες τις κοπέλες δεν περίμενα να γκρινιάξεις εσύ!
-Δεν γκρινιάζω... Απλά δεν ξέρω γιατί το κάνουμε αυτό. Από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου, η φυλή μας προπονείται, ξιφομαχεί και ζει σαν κυνηγημένη πότε στην έρημο πότε στο Rocky Point...
-Άκουσε μικρή μου. Ο κόσμος είναι πολύ σκληρός. Ιδιαίτερα οι άντρες . Δεν τους έχεις γνωρίσει ποτέ από κοντά γιατί φροντίζουμε να μην μπλέξει καμιά σας μαζί τους. Είναι ύπουλοι και θέλουν να στην φέρουν μονίμως. Η φυλή μας λοιπόν είχε την ατυχία να γεννηθεί σε ένα άγονο νησί σαν το Endless Waste. Δεν μας παρέχονται όλα απ΄την γη απλόχερα! Πρέπει να τα αποκτήσουμε λοιπόν, είτε με εμπόριο, είτε με βία είτε με οτιδήποτε. Η φυλή μας θα συνεχίσει να υπάρχει στο νησί σε κόντρα όλων!

Η Leila έσφιξε την γροθιά της και κοίταξε το βάθος της ερήμου χαμένη στις σκέψεις της. Η μικρή Michonne επιβράδυνε το βήμα της αφήνοντας την μπροστά και μπαίνοντας στο γκρουπ των υπόλοιπων κοριτσιών.
"Πόσο τυχεροί πρέπει να αισθάνονται όσοι ζουν σε μέρη που η γη βγάζει καρπούς να φάνε, και τα σύννεφα βγάζουν νερό να πιούνε!"  Σκεπτόμενη αυτήν την αδικία, η Michonne περπάτησε με την υπόλοιπη φυλή της μέχρι το Rocky Point, την βάση τους.
Το Rocky Point ήταν επί της ουσίας ένας μεγάλος βράχος στην μέση της ερήμου. Ο βράχος αυτός είχε το σχήμα ενός τριγώνου του οποίου η κορυφή έφτανε μέχρι τα 40 μέτρα. Ο βράχος αυτός επίσης ήταν κυρτός και λυγιστός με αποτέλεσμα να αποτελεί ενός είδους κάλυπτρο για μία μεγάλη έκταση, συντηρώντας μία κάποια δική του και ξεχωριστή βιοποικιλότητα.

Το Rocky Point δεν ήταν όμως μόνο αυτός ο μεγάλος βράχος. Ενας μικρότερος βράχος ύψους τριών μέτρων στεκόταν μπροστά, σαν να προστάτευε τον άλλο. Μεταξύ των δύο τους, υπήρχε ένα συμπλεγμα από βράχια και πέτρες που όμως άφηναν χώρο διέλευσης για τα σπήλαια. Στην βάση του μεγάλου βράχου λοιπόν υπήρχαν τρία σπήλαια τα οποία οδηγούσαν αρκετά βαθιά μέσα στον βράχο και την γη. Εχοντας ανακαλύψει αυτό το σημείο, οι Sahara Mermaids είχαν ένα σπιτικό για να κοιμούνται, να ξεκουράζονται στην σκιά του και να κάνουν όποια δραστηριότητα άλλη ήθελαν.
Δεν ήταν όμως μόνο αυτά τα οφέλη. Κατά την διάρκεια της βροχής, η οποία ήταν αρκετά σπάνια, έβρεχε συνεχόμενα για 2-3 μέρες ανά 3 μήνες. Ετσι όλοι οι κάτοικοι του νησιού προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να συγκεντρώσουν το νερό αυτό και να το διαφυλάξουν πριν εξατμιστεί. Το Rocky Point φρόντιζε όμως για την φυλή αφού μέσα από μερικά αυλάκια, το νερό μαζευόταν στις εισόδους των σπηλαίων.

Το νερό αυτό μαζευόταν σε μεγάλα βαρέλια αλλά δεν ήταν ικανό να ικανοποιήσει μία ολόκληρη φυλή από 69 Sahara Mermaids. Μπορούσε όμως να τις κάνει να μην πεθαίνουν απ'την δίψα έως ότου βρέξει ξανά. Στην καθεμία αντιστοιχούσε μία μικρή ποσότητα νερού. Δεν έφτανε για πάνω από ένα μπάνιο στις 10 μέρες, αλλά αυτό το είχαν σίγουρο. Άλλες κοινότητες του νησιού, ζούσαν με πολύ λιγότερα.
Πέραν του νερού όμως η φυλή έπρεπε και να τραφεί. Το Rocky Point δεν έδινε πολλές επιλογές επ'αυτού. Τα μόνα φαγώσιμα που υπήρχαν εκεί γύρω, ήταν μανιτάρια που φύτρωναν λόγω της υγρασίας στην είσοδο των τριών σπηλαίων, οι περίφημες χουρμαδιές, δέντρα των οποίων η ρίζα έφτανε μέχρι και τα 30 μέτρα κάτω απ'την γη, και μερικοί κάκτοι. Αυτά δεν αρκούσαν όμως για την διατροφή τους. Συμπληρωματικό έδεσμα αποτελούσε η ψητή σαύρα, το ψητό φίδι τα οποία εντοπίζονταν εύκολα στο νησί, καθώς και όποιο προιόν από το κρέας ή το γάλα της καμήλας οι οποίες ήταν 24 στον αριθμό.

Δεδομένης της έλλειψης παραγωγής τροφής στο ίδιο το νησί, μία ακόμα σημαντική πηγή τροφής, ήταν το ψάρεμα και η αλιεία. Ετσι, 18 χιλιόμετρα μακριά απ'το Rocky Point, υπήρχε μία απόμερη κρυμμένη παραλία στην οποία υπήρχαν τρεις βάρκες και μερικές κοπέλες που της πρόσεχαν. Με αυτές μπορούσαν να ψαρεύουν. Το ψάρεμα όμως ήταν κάτι το επικίνδυνο καθώς αν η άμμος ήταν το δικό τους πεδίο, η θάλασσα ήταν το γήπεδο πειρατών και συχνά υπήρχαν συγκρούσεις μεταξύ τους στα ανοιχτά.
Σε κάθε περίπτωση όμως, τα δύο ακόμα πιο καθοριστικά στοιχεία της επιβίωσης τους, ήταν η αυτοπειθαρχία-λιτότητα-εγκράτεια και το εμπόριο με τους υπόλοιπους κατοίκους του νησιού.

Η Leila και τα κορίτσια έφτασαν στο Rocky Point. H Leila άρπαξε ένα καμπανάκι από τον ανοιχτό χώρο έξω απ'τα τρία σπήλαια και το χτύπησε με αποτέλεσμα να μαζευτούν όλες οι γυναίκες ό,τι και αν έκαναν.

-Sahara Mermaids!!! Φώναξε η Leila και σύντομα είχαν μαζευτεί όλες. Τα κορίτσια μας πέρασαν με επιτυχίες όλες τα τεστ. Η Asselin Michonne και η Φρίντα Κάλο είναι πλέον σε ηλικία που πρέπει να περάσουν στο group των ενήλικων! Aπό εδώ και στο εξής, αυτές οι δύο πρέπει να δοκιμάσουν όλα τα πόστα και όλες τις βάρδιες και σε όλες θα μαθαίνουν τα πάντα! Γι'αυτό μην τις ξεχάσετε όταν φτιάξετε τα προγράμματα! Λοιπόν, η ομάδα εμπορίου έφυγε για το Dolav;
-Όχι ακόμα! Φώναξε μία γυναίκα.
-Ωραία θέλω να την προλάβω και να πάω και εγώ. Νομίζω ότι ο Isaac θα μας ζορίσει μέχρι να αγοράσει το εμπόρευμα απ'το τελευταίο ναυάγιο των πειρατών και πρέπει να'μαι εκεί...
Η Leila άρπαξε το σπαθί της, συγκέντρωσε τις κοπέλες που πήγαιναν να εμπορευτούν και αποχώρησαν όλες μαζί.

Την επόμενη μέρα και ενώ η ώρα ήταν περίπου 7 το πρωί, η Michonne που κοιμόταν συνήθως ως τις 9-10, ένοιωσε ένα σκούντηγμα στον ώμο.
-Michonne! Michonne ξύπνα! Μία όχι και τόσο αδύνατη γυναίκα σήκωσε την νεαρή Michonne και την οδήγησε μαζί με άλλες δύο γυναίκες στα δεξιά του βράχου όπου βρίσκονταν οι καμήλες. Αφού πήραν τα απαραίτητα σύνεργα, η γυναίκα ονόματι Tara τοποθέτησε έναν κουβά κάτω απ'τις θηλές της καμήλας και άρχισε να γεμίζει τον κουβά με το γάλα της καμήλας. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας αυτής έπιασαν και την κουβέντα.
-Τara, γιατί πρέπει να το κάνουμε αυτό τόσο νωρίς το πρωί; ρώτησε η Michonne εμφανώς ενοχλημένη απ'το νωρίτερο ξύπνημά της. Η Tara της χαμογέλασε και απάντησε.
-Γλυκειά μου... Όσο ήσουν μικρή, ξυπνούσες ό,τι ώρα ήθελες και έκανες ό,τι ήθελες. Μετά τα 14 η μόνη σου υποχρέωση ήταν να προπονείσαι με την Leila ή την υπεύθυνη προπόνησης Skylla. Θυμάσαι λοιπόν έως τώρα να υπήρχε μέρα που να μην είχες ένα ποτήρι γάλα μόλις ξύπναγες; Η Michonne έγνεψε αρνητικά. Αυτό γιατί πάντα κάποιος ξύπναγε τόσο νωρίς και άρμεγε τις καμήλες ώστε όλοι οι υπόλοιποι να έχουν γάλα να πιουν...

Η Michonne καθόταν σκεπτική και παρατηρούσε τα επιδέξια χέρια της Tara να πιέζουν τις θηλές της καμήλας.
-Δηλαδή θα πρέπει να ξυπνάω κάθε μέρα και να αρμέγω την καμήλα;
-Όχι... Σήμερα σε ανέλαβα εγώ που είμαι υπεύθυνη των καμηλών. Αύριο θα σε αναλάβει η Βέφα υπεύθυνη φαγητού, μεθαύριο η Ioli υπεύθυνη νερού, και μένουν η Sindi υπεύθυνη αλιείας, η Xena υπεύθυνη αποθήκης και περιπολίας και η Leila που πέρα από αρχηγός, είναι και υπεύθυνη γεωγραφίας,πολιτικής και πολέμου. Εσύ πλέον είναι σαν να έχεις ολοκληρώσει την στρατιωτική εκπαίδευση αφού τόσα χρόνια ασχολιόσουν μόνο με αυτό. Μόλις τελειώσεις όλες τις εκπαιδεύσεις όμως, θα ξαναεπιστρέψεις στην Skylla για ένα τελευταίο μάθημα...
-Τί; ρώτησε όλο περιέργεια η Michonne καθώς είχε βαρεθεί από το λογύδριο της Tara.
-Yπομονή καλή μου... Μόλις έχεις μάθει να κάνεις τα πάντα από όλους τους τομείς, θα είσαι μία ολοκληρωμένη Sahara Mermaid και θα αποφασίσει η Leila σε ποιον τομέα θα είσαι μόνιμη. Μην αγχώνεσαι όμως, ανα περιόδους θα κάνεις κυκλικά και από τους υπόλοιπους τομείς για να μην ξεχνιόμαστε!