[Αρχή-Aποστολή-Φρούτο] Φως στο Τούνελ...

Ο Kenzo άρχισε να δακρύζει ελαφρά, και να "γκρούβεται" δηλαδή να κινδυνεύει να πνιγεί λόγω της στραβής κατάποσης και να βήχει προσπαθώντας να αποβάλει αυτό που δημιούργησε πρόβλημα.
Ο Fabio στάθηκε από πάνω του ζητώντας του συγγνώμη και άρχισε να τον χτυπάει με όλη του την δύναμη στην πλάτη για να φτύσει την τσίτα/κόκκαλο/αγκάθι του ψαριού. Ο Kenzo όμως όλο έβηχε, έβγαζε επιφωνήματα, δάκρυζε , κοκκίνιζε και πήγαινε μπρος πίσω με τα χέρια στο λαιμό.
Τότε ο Fabio σήκωσε ψηλά το χέρι του και έδωσε ένα χαστούκι με όόόλη του την δύναμη στην πλάτη του νεαρού. Ολοι τον κοίταξαν με απορία και ο Κenzo κόλλησε στο τραπέζι. Στον λαιμό του όμως φανηκε ακόμα και απ'τους άλλους ότι κάτι κινήθηκε. Δύο δευτερόλεπτα αργότερα, η τσίτα του ψαριού πετάχτηκε έξω και την ακολούθησε κάτι άλλο, πολύ πιο ανησυχητικό και περίεργο. Ένας ήλιος!

Πράγματι, ο Kenzo έφτυσε μία μικρή χρυσοκίτρινη μπάλα στο μέγεθος της μπάλας του τένις. Η μπάλα αυτή έμοιαζε με ήλιο γιατί η επιφάνεια της κινούνταν και τα χρώματα τάιριαζαν με του αστέρα μας. Η μπάλα αυτή άρχισε να μεγαλώνει και να εκπέμπει ολοένα και περισσότερο φως. Συντομα πήρε το μέγεθος μίας μπάλας μπάσκετ και επέπλεε στον αέρα ενάμιση μέτρο απ'τον Kenzo. Η μπάλα σιγά σιγά αν και έμοιαζε με κάτι υπερφυσικό μεν, άκακο δε, πλέον πήρε μία γκριμάτσα θυμού και κακίας. Από τότε και στο εξής, άρχισε να παράγει ακτίνες ηλίου πιο δυνατές και πιο φωτεινές. Στριφογύριζε κιόλας ώστε να την βλέπουν όλοι και να επιτίθεται σε όλους με την αρνητική φάτσα της. Η επίθεση της επι της ουσιας ήταν η ακτινοβολία της αφού δεν ήταν σαν εκείνην του ήλιου, άλλα είχε μεγάλο αποτέλεσμα σε όλους πλην του Kenzo. Τα μάτια τους άρχισαν να δακρύζουν, τους έπιασε ζάλη και πονοκέφαλος και τα χέρια τους έχασαν λίγο την δύναμη ή την νευρική λειτουργία αφού τους έπεφταν τα πηρούνια ή ό,τι άλλο κράταγαν κάτω. Δεν πάθαιναν κάτι πιο επικίνδυνο για την σωματική τους ακεραιότητα, αλλά ακόμα και αυτό ήταν ικανό να προκαλέσει βαβούρα και οχλαγωγία.

Ο Captain Toshiro έσπρωξε την πόρτα της καμπίνας του κάνοντας πάταγο και φώναξε
-Τι συμβαίνει εδώ ρε;;;;
Ολοι στάθηκαν προσοχή και το βλέμμα του Captain τράβηξε ο μικρός ήλιος που συνέχιζε να ακτινοβολεί.
-Τι στο....Μήπως ονειρεύομαι ακόμα;
-Όχι Captain Toshiro. Εγώ φτάιω... Παραλίγο να πνιγώ απ'το φαγητό και... έφτυσα καταλάθος αυτόν τον ήλιο. Ο Kenzo είχε ένα απολογητικό ύφος καθώς γνώριζε ότι μία ακόμα παρενέργεια του Φρούτου του μπορεί να τον έβαζε σε μπελάδες.
-Captain Toshiro! Φώναξε ένας Ναύτης ονόματι Matsas. Δεν είναι ένας απλός ήλιος! Μας ρίχνει ακτίνες και μας ζαλίζει... Είναι επικίνδυνος!
-Silver Kenzo! Ξεφορτώσου αυτό το... "πράγμα" και έλα αμέσως στην καμπίνα μου! Εσύ, εσύ και εσύ. Ελάτε επίσης. Είπε δείχνοντας 3 Ναύτες και οδεύοντας προς την πόρτα του. Αlcala θα έρθεις και εσύ.
Οι 4 Ναύτες που κάλεσε στην καμπίνα του ο Toshiro πέραν του Kenzo, ένοιωσαν αγωνία για το τί μπορεί να ήθελε και αφού κοίταξαν αγχωμένοι ο ένας τον άλλο, και μετά όλοι μαζί τον Kenzo, άρχισαν να κινούνται προς την καμπίνα του καπετάνιου.

O Κenzo προτού πάει στην καμπίνα του καπετάνιου, πλησίασε τον μικρό ήλιο που ακόμα ενοχλούσε τους Ναύτες και άπλωσε τα χέρια του να τον πιάσει. Ο ήλιος πήρε μία γκριμάτσα παραπονεμένη και έβγαλε την γλώσσα στον Kenzo κάνοντας τους υπόλοιπους να χασκογελάσουν. Ο Kenzo όμως δεν είχε τι να κάνει αυτήν την μπάλα οπότε αποφάσισε να την επιστρέψει από εκεί που ήρθε. Άνοιξε το στόμα του και άρχισε να τρώει τον μικρό ήλιο ο οποίος λίγο μετά σταμάτησε να γυρίζει και να ακτινοβολεί και χάθηκε στο στόμα του Kenzo. Oλοι τον κοίταζαν με ανοιχτό το στόμα και εκείνος για να φύγει απ'την δύσκολη θέση πέταξε περήφανα:
-Χμμμμμ είχε γεύση υγρών γυναικείων χειλιών... Τα σάλια όλων έτρεξαν και εκείνος κίνησε για την καμπίνα του Toshiro.
Κλείνοντας την πόρτα πίσω του, είδε τους άλλους 4 να στέκονται όρθιοι στην σειρά και τον Toshiro να κάθεται στο γραφείο του και να καπνίζει την πίπα του.

Πέραν του Fabio, ο Kenzo ήξερε και τους άλλους 3. Ο ένας ήταν ο Elvis, ένας ψηλός, αδύνατος αλλά γυμνασμένος άντρας, που φορούσε κασκόλ ανεξαρτήτως καιρού και σκουλαρίκι στο δεξί αυτί. Το καστανόξανθο μαλλί του ήταν λες και τον έγλειψε μία αγελάδα μόλις ξύπνησε. Στεκόταν με τα χέρια σταυρωμένα και τα πόδια στημένα σαν μοντέλου και κοίταζε τον Captain με ένα βλέμμα μπλαζέ και λίγο χαμογελαστό.
Ο δεύτερος ήταν ο Ovelix. Ενας μετρίου αναστήματος χοντρός τύπος με όμως υπερβολικά λεπτά πόδια. Ηταν καραφλός στην μέση της κεφαλής ενώ γύρω είχε αραιά πορτοκαλί μαλλιά και το κεφάλι του ήταν σαν να είχε φάει ένα τηγάνι στην μούρη. Στεκόταν καμπουριαστός με τα χέρια πεσμένα λίγο πιο μακριά απ'το σώμα σαν να ήθελε να δείρει κάποιον.
Ο τρίτος ήταν ο Dany. Αυτός ήταν κοντός, αδύνατος, με ασπρόμαυρα αρκετά μακριά μαλλιά που σχεδόν κάλυπταν τα μάτια του. Φορούσε συνέχεια μεγαλύτερου μεγέθους ρούχα και έμοιαζε σαν παιδί που δοκιμάζει τα ρούχα του πατέρα του. Στεκόταν με τα χέρια στις τσέπες.
-Silver χαίρομαι που ξεφορτώθηκες αυτήν την μεγάλη τηγανίτα αλλά δεν σε θέλω στο πλήρωμα μου για να δημιουργείς πρόβληματα... Φρόντισε να χαλιναγωγήσεις το Φρούτο σου!
-Μάλιστα Captain Toshiro! είπε και παρουσιάστηκε.
-Δεν σας φώναξα όμως εδώ για να μιλήσουμε για ήλιους και τηγανίτες... Όπως ξέρετε ήρθε ένα γράμμα και ένα Den Den Mushi που μας ζητάει να ερευνήσουμε τί γίνεται στο Ice Nine.
Στο σημείο αυτό, ο Captain διάβασε το γράμμα και έβαλε το σαλιγκαράκι να επαναλάβει ότι είχε πει ήδη γύρω στις 40 φορές όλη την προηγούμενη νύχτα.

ο Dany:

Αφότου το άκουσαν, έβαλαν και οι 5 τον εγκέφαλο τους να σπιντάρει. Ο Elvis σούφρωσε τα χείλη του από ενθουσιασμό, ο Ovelix αργά το κεφάλι του αριστερά σμίγοντας τα φρύδια ενώ ο Dany σήκωσε το χέρι και έξυσε βαριεστημένα το κεφάλι του. Ο Kenzo σκέφτηκε ότι η υπόθεση σήκωνε τσιγάρο και έκανε μηχανικά κίνηση να βγάλει τον καπνό απ΄την τσέπη αλλά τον είχε ξεχάσει στο τραπέζι. Ο Fabio στάυρωσε τα χέρια και άλλαξε βάρος στο δεξί πόδι.
-Δεν ξέρουμε τι έχουμε να αντιμετωπίσουμε στο νησί αλλά η δουλειά μας πρέπει να είναι φανερή και μυστική ταυτόχρονα. Το Ice Nine έχει 4 κωμοπόλεις. Διάλεξα εσάς τους 5 για να πάτε μυστικά σε μία απ'αυτές, την Sleet Town. Θα βρω μία άλλη πεντάδα εμπιστεύσιμων να πάει στην Slush Town ενώ εγώ με το υπόλοιπο σώμα θα κινηθούμε στην Snow Town , την Ice Town και το παλάτι. Εσείς θα κυκλοφορήσετε με πολιτικά ρούχα και θα είστε παρατηρητικοί. Πρέπει να βρούμε το καμπαναριό αρχικά. Είναι το μόνο στοιχείο που μπορεί να βοηθήσει κάπως αφού και οι 4 κωμοπόλεις είναι οχυρωμένες με τείχη λόγω διαφόρων επιδρομών πειρατών.

Ο Toshiro ακουγόταν σοβαρός και δεν άφηνε περιθώρια παρερμηνείας. Παρά την σοβαρότητα της κατάστασης όμως, κανείς τους δεν παρέλειψε να χαρεί με την φράση "Θα βρώ μία άλλη πεντάδα εμπιστεύσιμων" που σήμαινε ότι άξιζαν για τον Captain.
-Επαναλαμβάνω. Φεύγετε με πολιτικά ρούχα, πάτε στο Sleet Town ως ταξιδιώτες, ψάχνετε για καμπαναριό. Επίσης, προσπαθείτε να δείτε ύποπτες κινήσεις γενικότερα. Αν οι αντίπαλοι μας είναι στην κωμόπολη που θα πάτε, θα μάθουν ότι ήρθαμε και είμαστε στα δύο άλλα χωριά οπότε ίσως αντιδράσουν ύποπτα και φανερωθούν! Δεν θέλω να πείτε τίποτα στους υπόλοιπους Ναύτες γιατί σε όλην την διαδρομή θα αρχίσουν τις ερωτήσεις δεξια-αριστερά και θα πάρουν χαμπάρι ότι τους καταλάβαμε. Εμείς πρέπει να φανούμε ότι ήρθαμε για συγκεκριμένα πράγματα όπως η στρατολόγηση, η επικοινωνία με τον βασιλιά του νησιού κλπ. Πράγματα που συχνά κάνουμε στο Ice Nine και δεν θα δείξουν ότι ξέρουμε κάτι. Μόλις έχετε στα χέρια σας κάτι χειροπιαστό, θα επικοινωνήσετε μαζί μου. Για όσο κρατήσει η αποστολή σας, παραπάνω λόγο θα έχει ο Elvis. Στο σημείο αυτό εμφανισε ένα μικρό Den Den Mushi και το πέταξε στον Εlvis ο οποίος πιάνοντας το, έριξε αυτάρεσκες ματιές στους άλλους 4.

Οι μέρες κύλησαν ήρεμα με την 5άδα να τρώει τα νύχια της να εξιχνιάσει το μυστήριο και το τί κρύβεται πίσω απ'το μήνυμα. Οσο περνούσαν οι μέρες, το κλίμα γινόταν όλο και πιο κρύο αφού πλησίαζαν σε πιο ψυχρά νησιά όπως και το Ice Nine. Καθ'όλη αυτη τη διαδρομή, το Margarita ταξιδευε μαζί με το πλοίο του Captain Abal ο οποίος όμως θα συνέχιζε τον δρόμο του προς το Tohan Island χωρίς στάση στο Ice Nine. Ο αποχαιρετισμός ήταν όσο ψυχρός όσο και το κλίμα την στιγμή που τα δύο πλοία άλλαζαν ρότα για τα δύο κατά τ'άλλα αρκετά κοντινά νησιά.
Όταν το Ιce Nine φάνηκε στον ορίζοντα, ελαφρύ και στριφογυριστό χιόνι άρχισε να στρώνεται στο κατάστρωμα του Margarita και οι Ναύτες που δεν ήξεραν τίποτα για την αποστολή, χαίρονταν με το θέαμα και προσπαθούσαν να φτιάξουν χιονανθρώπους την ώρα που η 5άδα κοίταζε το νησί να αχνοφαίνεται και ένοιωθαν το άγχος και την ευθύνη που νοιώθει ένας μαθητής όταν πρέπει να απαγγείλει το ποίημα του στην σχολική εορτή.

Κατά τις 10.30 το πρωί, ο Captain Toshiro ανακοίνωσε ότι το πλοίο θα το προσέχουν παραπάνω άτομα απ'ότι συνήθως καθώς συμπεριέλαβε και τα 10 άτομα που θα έστελνε στην ειδική αποστολή. Αναχώρησε λοιπόν με τους υπόλοιπους και η 5άδα μας προφασίστηκε ότι πάει για ψώνια κατ'εντολη του Καπετάνιου. Ετσι πάτησαν πόδι στο νησί και κατευθύνθηκαν στα ενδότερα της μικρής συνοικίας που τριγύριζε το λιμάνι. Η συνοικία δεν ήταν κάτι παραπάνω από το τελωνείο, δύο-τρεις αποθήκες, 3 πανδοχεία και μία ταβέρνα τα οποία διήυθυναν κυρίως κάτοικοι απ'τις άλλες κωμοπόλεις αφού δεν φάνηκαν να υπάρχουν πολλά σπίτια. Στην άκρη της συνοικίας υπήρχε ένα μεγάλο επίπεδο σημείο που έμοιαζε με σημείο όπου γινόταν κάποια αθλητική δραστηριότητα. Εκεί είχε χτιστεί μία ξύλινη κατασκευσή με μερικές ταμπέλες τριγύρω. Το χιόνι που έπεφτε όμως έκανε δύσκολο να δει κανείς από μακριά τί έλεγε οπότε η 5άδα πλησίασε αφού φορούσαν ό,τι πιο ζεστό σε πολιτικά ρούχα μπορούσαν να βρουν στο πλοίο.

Πλησίασαν μπροστά στις ταμπέλες και με την άκρη του μανικιού ο Ovelix αφαίρεσε ό,τι χιόνι είχε κάτσει πάνω για να φανούν διαφημιστικά μηνύματα: "Προσφορά" "Πιο Φτηνά, Πουθενά!" " Μόνο 5.000 berries!" "Tαξιδέψτε με ασφάλεια σε όποια απ'τις 4 πόλεις θέλετε!" και άλλα τέτοια. Η πόρτα από την μικρή κατασκευή που έμοιαζε με φυλάκιο άνοιξε και βγήκαν από μέσα δύο άντρες. Ο ένας φαινόταν ένας κανονικός σοβαρός άνθρωπος που ταίριαζε απόλυτα με το κλίμα. Δεν κινούταν πολύ, δεν μιλούσε πολύ και φαινόταν λίγο σοβαρός στα όρια του θλιμμένου. Ο άλλος όμως ήταν λίγο σουρεαλιστικός. Ηταν ένας υπέρβαρος άντρας, για την ακρίβεια έμοιαζε με κρεμμύδι, είχε ένα αστείο στριφογυριστό μουστάκι, ένα κίτρινο-μωβ καπέλο και γάντια διαφορετικού χρώματος. Μόλις είδε τους επισκέπτες άνοιξε τα χέρια του σαν να ήθελε να τους αγκαλιάσει και φώναξε:
-Αγαπητοί μου επισκέπτες! Καλωσήρθατε στο Ιce Nine! Οδεύετε για κάπου; Έχουμε το καλύτερο μεταφορικό μέσο για την εξυπηρέτηση σας! Με μόνο 5.000 berries έκαστος, θα ζήσετε μιαν αξέχαστη εμπειρία!