[Τέλος-Knock-up Stream] Finally!!!!

-Θελω να παω να βρω περιπετεια εδω στον ουρανο!!! ειπε φωναχτα καθως εβγαζε φωτιες απο το στομα του.
-Μπορειτε να μπειτε και ετσι αν θελετε τοτε ο Νατσου σταματησε να φωναζει και να βγαζει φωτιες απο εδω και εκει. Ειχαν ξελαφρωσει λιγο οι δικοι του.
-Αληθεια μπορουμε να περασουμε??? Ρωτησε ο Ελφμαν.
-Ναι απαντησε η γρια γυναικα.
-Yosh!!! Παμε!!! Ειπε ο Natsu και τοτε αμεσως αρχισε να προχωραει το καραβι. Η γρια ειχε βγαλει μια φωτογραφικη μηχανη ομως και τους εβγαλε ολους απο μια φωτογραφια. Επειτα εμφανίστηκε ενα μεγαλο καβουρι απο κατω τους και τους εβαλε στο κεφαλι, επειτα επιασε τα πτερύγια του καραβιου για να τους κραταει και μετα αρχισε να προχωραει. Ηταν ενας πολυ μεγαλο δρομος προσταπονο οπου ειχε ενα σορο στροφες, επρεπε να περασουν εκεινο και τοτε θα μπορουν να βρεθουν στο νησι οπου ποθούσε ο Νατσου.

Δεν πληρωσαν, αρα μπηκαν παρανομα, ο θεος της κοιλαδας αυτης θα του ερθει μαζι με τον στρατο σε καποια φαση καθως χρειάζονται τα χρηματα και δεν πληρωσαν. Οποιος δεν πληρωνει, την παταει. Η γρια εκεινη ειχε ειδοποιησει τους ανωτερους της για το τι ειχε γινει, μια μαχη, πολεμος θα αρχισει σε αυτο τοπο σε λιγοτερο απο μια μερα. Ο Νατσου την περιπετεια που ηθελε θα την βρει σε λιγο καιρο. τι θα γινει εκει περα, ουτε εκεινος το ξερει αλλα θα βαλει τα δυνατα του να πετυχει αυτο που θελει. Καθε ευκαιρια που βλεπει μπροστα του, την αρπαζει και προσπαθει να γινει ακομα δυνατοτερος.
Ο Γκαζιλ ηταν σε ενα απο τα δωματια του καραβιου και δεν ειχε δωσει ομως σημασια σε ολα αυτα, απο την στιγμη που ειχαν ανέβει στην ασπρη θαλασσα ειχε μπει στο δωματιο του. Τοτε καθως το καβουρι τους ειχε αρπαξει αμεσως αρχισε να αναιβενει τον ψυλο δρομο που εβλεπαν μπροστα τους. Πηγαινε σε μεγαλυ ταχυτητα, ακομα και ο Γκαζιλ ενιωθε ποσο γρηγορα πηγαινε οπου ηταν μεσα στο δωματιο.
Μετα απο 15 με 20 λεπτα ειχε παει ως το τερμα το καβουρι και τοτε πεταχτηκε πανω στον αερα. Επειτα επεσε μεσα στην θαλασσα. Στο νησι ειχαν ερθει πια. Εβλεπαν την θεα μπροστα τους, ενα παραδασενιο νησι εβλεπαν. Παντου συννεφα, σπιτια υπηρχαν. Μπροστα τους ειχαν δει μια παραλια, αμεσως αρχισε το καραβι να πηγαινει προς τα εκει. Το καβουρι που τους ειχε αρπαξει εφυγε, πηγε παλι απο εκει που ηρθε.

Σε λίγα λεπτά είχαν φτάσει και τότε αμέσως κατέβασαν άγκυρα, με το που την κατέβασαν τότε ο Νατσου με την Ερζα και την Λουσι είχαν κατέβει κάτω. Είχαν πατήσει στη θάλασσα αλλά ήταν πολύ ρηχά οπότε δεν είχε θέμα ο Νατσου. Οι άλλοι είχαν μείνει στο καράβι. Πήγαν μετά στην άκρη οι τρεις τους και κοίταζαν εδώ και εκεί μήπως δουν κάτι αλλά δεν έβλεπαν. Απλά ήταν μια άδεια παραλία όπου είχε δέντρα και κάτι θάμνους εδώ και εκεί, τίποτε άλλο. Έλεγαν να πάνε πάνω προς την πόλη μήπως την δουν λίγο. Έτσι πήγαν πάλι στο καράβι για να συζητήσουν με τους άλλους.
-Λοιπόν χρειαζόμαστε, νομίζω ξέρετε γιατί είπε καθώς έστρεψε το βλέμμα της προς τον Νατσου αλλά εκείνος κοίταγε από την άλλη ώστε να το αποφύγει το κυριγμα. Είχαν συμφωνήσει οι άλλοι σε αυτό που είπε η Λουσι.
-Ωραία θα πάμε να ψωνίσουμε λίγες προμήθειες, αποκλείεται να θέλουν πάνω από 50.000 μπελι τα τρόφιμα έτσι ειπε ο Γκρει. Αφού το είπε κατέβηκε κάτω από το καράβι.
-Ωραία θα έρθω και εγώ είπε η Λουσι και κατέβηκε επίσης.

Στο πλοίο είχαν μείνει πλέον ο Νατσου, Ερζα, Ελφμαν και Γκαζιλ. Δεν ήξεραν τι να κάνουν, σίγουρα όμως πως θα έπρεπε να κάνουν κάτι αλλιως θα πεθάνουν από την βαρεμάρα. Η Λουσι με τον Γκρέι από τότε που είχαν φύγει είχαν περασει μερικά λεπτά και τότε από το πουθενά είχα αρχίσει να βλέπουν κάτι άντρες που έμοιαζαν σαν στρατιώτες να έρχονται προς το μέρος των πειρατών, στο καράβι τους.
Είχαν έρθει κάτι στρατιώτες και τότε ένας από αυτούς άρχιζε να φωνάζει.
-Παραβάτες βγείτε έξω από καράβι σας!! Στον Νατσου, στο βλέμμα του το έβλεπε σαν πρόκληση. Και σε κάτι τέτοια τσιμπάει εκείνος οπότε μόλις είπε έτσι ο άντρας εκείνος αμέσως πετάχτηκε έξω από καράβι, το ίδιο έκανε και η Ερζα αλλά πιο πολύ ώστε να εκεί μαζί του για να μην κάνει κάποια βλακεια ο Νατσου.
-Τι θέλετε??? Τον ρώτησε η Ερζα καθώς κρατούσε τον Νατσου από τους ώμους.
-Αυτό που δεν δώσατε και τώρα θα υποστειται τις συνέπειες. Μόλις είπε έτσι τότε οι δύο τους δεν είχαν καταλάβει τι εννοούσε εκείνος.
-Τι εννοείς?? Ρώτησε ο Νατσου με μια απορία στο βλέμμα.
-Μπήκατε παράνομα στο νησί μας, χωρίς να πληρώσετε και τώρα θα πληρώσετε με άλλο τρόπο. Συλαμβανεστε!!! Είπε δυνατά και τότε οι δικοί του είχαν αρχίσει να πηγαίνουν προς τους δύο τους να τους πιάσουν. Η Ερζα βέβαια δεν είχε κάτσει έτσι αλλά ήξερε πως εκείνοι ήταν στρατιώτες. Δεν ήθελε να τους κάνει κάτι.
-Πάνω από το πτώμα μου!!! Fire Fist Gutling Gun!!! Είπε ο Νατσου καθώς ξέφυγε από την Ερζα και άρχισε να τους ρίχνει ένα σωρό φλογέρες γροθιές ασταμάτητα. Μετα μπροστα τους η παραλια ειχε τυλιχτει ολη στην φωτια και οι στρατιωτες που ειχαν ερθει ειχαν καει εντελως.

Μετά από αυτό οι πειρατές αφού κατάλαβαν πως πια είναι σε κίνδυνο αποφάσισαν να φύγουν από αυτό το μέρος. Η περιπέτεια όμως για τον Νατσου έχει αρχίσει ήδη.
-Έχω ανάψει για τα καλά είπε σιγανά ο Νατσου. Έπρεπε όμως να ειδοποιήσουν και τους άλλους για να ξέρουν ότι θα φύγουν. Έτσι έπιασε ο Ελφμαν ένα σαλιγκάρι και επειτα προσπάθησε να επικοινωνήσει με τον Γκρέι οπού αυτή την στιγμή προσπαθούν να ψονισουν πράγματα.
Το σήκωσε μετά ο Γκρέι επιτυχώς.
-Γκρέι σε ενήμερωνω ότι θα φύγουμε από την παραλία καθώς αποτι φαίνεται έχουμε έρθει παράνομα και θέλουν να μας πιάσουν μόλις είπε έτσι τοτε η Λουσι και ο Γκρει είχαν αρχίσει να ανησυχούν. Δεν είχαν πάρει κάτι ακόμη αλλά αμέσως αποσειραν την ιδέα.
-Καταλαβα, ερχόμαστε τότε μια στα γρήγορα και θα σαλπαρουμε έτσι ο Γκρει μετά έκλεισε το σαλιγκάρι του και έπειτα άρχισαν να τρέχουν προς τα πίσω.
Ο Ελφμαν στο καράβι με τους άλλους είχαν ετοίμασει τι καράβι και ήταν έτοιμο να φύγει, απλά έπρεπε να περιμένουν τους άλλους δύο.

Από τότε που είχαν αρχίσει να περιμένουν τον Γκρει με την Λουσι είχε περάσει κάμποση ώρα και είχε αρχίσει να ανησυχεί πολύ η Ερζα.
-Που είναι γιατί δεν έχουν έρθει ακόμη....
-Ισως να είναι απασχολημένοι είπε ο Γκαζιλ καθώς έβγαινε μέσα από το δωμάτιο του. Όλη την ώρα εκεί μέσα ήταν αλλά άκουγε μια χαρά τι γινόταν γύρω του.
-Τώρα αποφάσισες να βγεις εσύ??? Είπε η Ερζα.
-Θα βγω οπότε θέλω εγώ είπε με ένα αγρυο ύφος αλλά ο Νατσου του έλεγε μην πει κάτι τέτοιο αλλιώς θα έχει κακές συνέπειες. Και έτσι μόλις έγινε, χωρίς να το καταλάβει αμέσως είχε έρθει η Ερζα δίπλα στον Γκαζιλ και τότε του έδωσε μια μικρή καρπαζια στο λαιμό. Αμέσως είχε πέσει στο πάτωμα.
-Μπορείτε μην κάνετε βλακιες σε τέτοιες στιγμές??? Είπε η Ερζα καθώς είχε πάρει ένα αγρυο ύφος οπού έμοιαζε η φάτσα της σαν του δαίμονα.

-Ερζα δεν έρχονται, τι να κάνουμε?? Την ρωτούσε ο Νατσου. Είχε αρχίσει ακόμα και εκείνος να ανησυχεί αλλά επειδή ήξερε πως ο Γκρει είναι δυνατός δεν θα τα βγάλουν πέρα δύσκολα.
-Δεν ξέρω, αφού όμως βλέπουμε δεν έρχονται, κάτι θα τους έτυχε. Ας περιμένουμε λίγο ακόμη αφού είπε αυτό το πράγμα τότε είδε από πίσω στα δέντρα να έρχονται κάτι άντρες. Δεν ήταν καλό σημάδι.
-Πρέπει να την κάνουμε τελικά από τι φαίνεται, έχουμε κι άλλες παρέες. Αν κάτσουμε Νατσου να τους εξοντοσουμε όλους τότε θα ξημερώσει. Έτσι άκουσε ο Νατσου την Ερζα και έδωσε διαταγή να φύγουν σε κάποιο άλλο μέρος εδώ στο νησί, μακρυά από τον κίνδυνο. Θα επικοινωνήσουν με τον Γκρει και την Λούσι κάποια άλλη στιγμή όταν θα μπορέσουν. Είχαν δει ένα μονοπάτι από σύννεφα για καράβια να πηγαίνει προς τα κάτω από μια φασόλια, έτσι αμέσως είχαν βάλει πλορη προς τα εκεί. Δεν γνώριζαν όμως ότι και εκεί θα τα βρουν σκούρα, θα το μάθουν όμως στα σίγουρα. Η τιμωρία τους σιγά σιγά αρχίζει.

Όνομα χαρακτήρα:Natsu Dragneel + Minions

P.o.M. Points: 14

Belli: 48.000 + 17.000

Τυχόν παρατηρήσεις: Καλούτσικη ιστορία,απλή και με γέλιο ! Μου αρέσει που κράτησες την Erza και τον Natsu όπως ειναι στο ανιμε