[Τελος] A Long Journey part 1

Ετσι οταν αυτοι οι μαρινς ειχαν συκωθει ορθιοι τοτε αμεσως πηγαν να επιτεθουν στους πειρατες. Δυο ειχαν παει πανω στον Gray ο οποιος οταν ειχαν ερθει εδωσε στον εναν μια κλωτσια στα πλευρα και στον αλλον μια μπουνια στην μουρη. Στην Ερζα ειχε παει ενας ο οποιος πηγε να επιτεθει με το ροπαλο που ειχε το οποιο ειχε κιολας καρφια, την στιγμη κιολας που πηγε να επιτεθει τοτε η Ερζα αποκρουσε την επιθεση του με το σπαθι της και επειτα τον αφοπλισε απο το οπλο του. Υστερα μετα απο αυτο ειχε βαλει την λεπιδα της στο λαιμο του και εκεινος αμεσως εχασε τις αισθησεις του επειδη τον κοιταξε αγρια η Ερζα. Δεν μπορουσε να ειναι ενταξει μετα απο αυτα τα αγρια ματια που ειχε δει. Η Ερζα ως τωρα δεν εχει ζησει καθολου καμια μαχη σοβαρη ως τωρα, θελει καποια στιγμη να δει καποιον ο οποιος θα την κανει να πολεμησει με οτι εχει. Βαριεται ολο με κατι μικρους, ο Comodore κιολας που ειχε σκοτοσει στο νησι Water 7 ηταν ενα τιποτα τελικα, ηξερα κανα δυο πραγματακια αλλα δεν μπορουσε να κανει κατι στην Ερζα.

Στην Λουσι πηγαιναν δυο πανω της και εκεινη ειχε κατσει κατω στο πατωμ βαζωντας τα χερια της πανω απο το κεφαλι της για προστασια, φοβοταν οπως παντα εκεινη αλλα δεν σημαινει πως δεν εχει κουραγιο, απλα ειναι το οτι ερχοταν καπως αγρια πανω της και αυτο το πραγμα δεν της αρεσει. Αν θελει εκεινη μπορει να βγαλει το μαστιγιο της και να τους περιλαβει ολους.
Επειδη ομως η Λουσι ετσι οπως ηταν ειχε πολλα ανιγματα και θα μπορουσε να παιθανει τοτε ο Ελφμαν αρχισε να πηγαινει προς σε εκεινους τους δυο μαριν για να τους επιτεθει, ετσι αμεσως ειχε παρει την υβριδιακη μορφη του και καθως πηγαινε τον ειχαν δει οι μαρινς οι οποιοι αμεσως τρομαξαν οταν ειχαν δει εκεινο το τεραστιο το πλασμα να ερχεται κατα πανω τους. Την στιγμη που ηρθε τοτε με την παλαμη του χεριου του η οποια ηταν πολυ μεγαλη αμεσως τους βαρεσε στο προσωπο οπου αυτοι χωρις δευτερη κουβεντα ευθυς βρεθηκαν στο εδαφος. Στο προσωπο τους ειχαν το σημαδι απο την παλαμι του Ελφμαν. Εκεινος μετα αναιρεσε την μορφη του αφου ηταν ενταξει η Λουσι.

Ειχαν μεινει ακομα 5 μαρινς να εξουδετερωσουν, δεν ηταν πολυ και δεν ηταν δυνατοι επισης. Υπαρχουν απλοι στρατιωτες οι οποιοι ειναι γενικα δυνατοι, αυτοι εδω καθολου δεν ειναι και οσους εχει παλεψει ως τωρα ο Νατσου. Θελει δυνατους να πολεμα, το αιμα του βραζει για μια καλη μαχη αλλα θα την παρει σιγουρα επειδη θα τα βρει σκουρα τα πραγματα οταν παει να παρει το φρουτο, εκεινος που το θελει για να ειναι τοσο σημαντικος πρεπει να εχει τεραστια δυναμη.
-Αχρηστοι ειναι, εγω θα πρεπει να το κανω μονος ε, εαν οχι μετα το αφεντικο θα φωναζει! Ειπε ο λοχαγος τους, ειχε πει αφεντικο οποτε εκεινος μπορει να ειναι με το φρουτο το οποιο πηγαινε σε εκεινον, δεν ξερουν ομως αν εχει παει ηδη. Θα το μαθουν στα σιγουρα ομως επειδη ο Νατσου αρχισε να πηγαινει ευθυς προς τον λοχαγο για να τον κανει να τα ξερασει ολα. Ετσι οταν ειχε παει σε εκεινον τοτε πηγε να του επιτεθει προσπαθωντας να του δωσει μια δυνατη μπουνια στην μουρη αλλα εκεινο ειχες εξαφανιστει απο μπροστα και επειτα πηγε απο πισω του. Η Ερζα καταλαβε τι ειχε κανει εκεινος οταν το ειδε, το ιδιο πραγμα ειχε κανει ο Comodore σε εκεινη οταν τον πολεμαγε.

Οταν ειχε παει απο πισω του αμεσως του ειχε δωσει μια κλωτσια στην πλατη αλλα δεν του ειχε κανει τιποτα και επειτα αμεσως ο Νατσου πηγε να του δωσει μια μπουνια αλλα παλι ειχε εξαφανιστει. Τωρα συνεχεια αυτο γινοταν, οταν εξαφανιζοταν αμεσως πηγαινε απο πισω του και τον βαραγε αλλα δεν τον αφηνε να κανει επειδη συνεχεια εξαφανιζοταν.
Για 10 λεπτα πλεον μονο αυτο γινοταν, ο Νατσου ομως δεν ειχε παθει κατι ως τωρα, ακομα ηταν μια χαρα. Ειχε τσαντηστει ομως και για αυτο στα τιφλα κινησε το χερι του στα αριστερα δινωντας μπουνια στον αερα. Εκεινη η μπουνια που ειχε δωσει ενιωσε να ακουμπαει πανω σε κατι και οταν ειχε ανοιξει τα ματια του τοτε ειδε τον λοχαγο να ειναι πεσμενος στο πατωμα και να κραταει το προσωπο του. Λογικα τον ειχε βαρεσει στο προσωπο δυνατα οπου τον εκανε αμεσως να πεσει στο πατωμα. Σηκωθηκε εκεινος μετα και πηγε να κοιταξει που ειναι ο Νατσου αλλα δεν τον ειχε βρει πουθενα. Κοιταξε υστερα στα δεξια και ειδε τον Νατσου να του δινει μια μπουνια στα σωθικα του, εκεινος αμεσως ειχε πεσει στο πατωμα αλλα δεν τον αφησε ο Νατσου να κατσει. Τον ειχε πιασει απο το κολλαρο του λαιμου του και τον σηκωσε ψηλα.
-Θα μου πεις οτι χρειαζομαι να ξερω, το καταλαβες??? Του ειπε αγρια, πριν ελεγε ενα σωρο πραγματα για εκεινον αλλα τωρα ειχε αρχισει να φοβαται πολυ ο λοχαγος τον Νατσου.

Εκεινος απο τον φοβο του ευχαριστως πηγε να του πει για το που ειναι το αφεντικο του.
-Σε αυτο το νησι υπαρχει ενα μεγαλο ποταμι το οποιο με λιγα λογια χωριζει το νησι στα δυο, ε στην απεναντι πλευρα στα ανατολικα εχει φτιαχτει ενα φρουριο απο μαρινς. Δεν ειχε δωθει ομως λογος απο αλλους, μονοι μας το ειχαμε κανει ωστε να φτιαχτει μια μεγαλη δυναμη και να κυριαρχισουμε τον κοσμο σαν οι υπερτατοι υηγετες αυτου του κοσμου, εμεις οι μαρινς! Τον ειχε τσαντησει τον Νατσου ο λοχαγος επειδη ο κοσμος αυτος δεν ειναι δικος τους. Δεν θα αφησει το φρουτο εκεινο να παει σε εναν σαν και εκεινον.
-Ετσι νομιζεις! Του ειπε και επειτα του εριξε μια δυνατη μπουνια στην κοιλια, εκεινος αμεσως ειχε χασει τις αισθησεις του. Ειχαν μαθει τωρα που θα πρεπει να πανε, οποτε αμεσως πρεπει να φυγουν.
-Εχουμε δουλεια, βρηκαμε που ειναι εκεινοι οι μαρινς! Παμε! Ειπε στους δικους του και υστερα αρχιζε να περπαταει.

Καθως πηγαιναν οι υπολοιποι μαρινς προσπαθουσαν να πανε να τους πιασουν αλλα ο Grya με τον Ελφμαν τους ειχαν εξουτερωσει ολους πριν καν φτασουν στον καπετανιο τους.
Ετσι αφου και αυτο ληθηκε αμεσως ολοι τους ειχαν αρχισει να πηγαινουν προς το κραβι τους ωστε μετα να μπορεσουν να διασχισουν λιγο ακομα το ποταμι αλλιως δεν θα τα καταφερουν να πανε στο μερος το οποιο ειχε πει.
Πλεον βρησκοντουσταν κοντα στην Yuba και πηγαν να την διασχισουν για να πανε εκει που θελουν, εαν δεν κανουν ουτε αυτο τοτε δεν θα κανουν αυτο που θελουν.
Οταν την διασχιζανε ειχαν δει τον γεροντα εκεινο παλι και τον χαιρετησαν παλι. Μετα απο αυτο βγηκαν απο την Yuba και πηγαιναν αυτη την στιγμη προς τα ερηπια που ειχαν δει προηγουμενως.

Μεσα σε 1 με 2 ωρες ειχαν φτασει και επειτα πηγαν να τα περασουν για να συνεχισουν τον δρομο τους, καθως περνουσαν εβλεπαν κιολας του καβουρες οπου ειχαν σκοτωσει και τους ειχαν φαει. Υπηρχαν πεταμενα κελυφοι απο εδω και απο εκει, και πεταμμενο κρεας κιολας τα οποια ειχαν παει κορακια και το ετρωγαν.
Περασαν και απο εκει σε 10 λεπτα οπου μετα στο μονο μερος που θα επρεπε να πανε ειναι εκει οπου ειχαν βρει εκεινες τις χελονες kung fu τις οποιες ειχε βαλει ο Νατσου να εξασκουνται μεχρι να ερθει πισω, τους ειχε πει να κανουν 1.000.000 και μεχρι να πανε σιγουρα δεν θα τις εχουν τελειωσει επειδη ειναι παρα πολλες. Ελειψαν για μια μερα σχεδον αλλα αυτο δεν ειναι αρκετο για να κανουν τοσες πολλες, χρειαζεται κανα μηνα μαλλον και ασε μπορει να εχουν κουραστει εστω και με 1000 εξασκησεις, δεν γινεται να κανουν παρα πανω αλλα οπως και να εχει πρεπει να περασουν απο εκεινους και τοτε θα τους πριξουν μαλλον οι χελονες.

Ετσι μετα απο 3 ωρες στην ερημο ειχαν φτασει εκει περα και βρισκοντουσταν 30 μετρα πιο πισω απο το καραβι τους. Για να φτασουνε εκει με λιγα λογια ειχαν ξοφλισει οτι τους ειχαν δωσει επειδη ηταν μεγαλο ταξιδι αυτο, πολλες ωρες περπατηματος ηταν. Οταν φτασουν στο καραβι τοτε θα ξεκουραστουν για λιγο και επειτα θα συνεχισουν, εχει ερθει κιολας και το μεσημερι τωρα και εαν δεν ξεκουραστον, φανε τοτε δεν θα μπορεσει να λειτουργισει ο οργανισμος τους επειδη θα ειναι πολυ κουρασμενοι απο το αυτο το ταξιδι.
Πλεον τωρα βρησκονται εξω απο το καραβι και οι χελονες εκεινες δεν βρησκοντουσταν καθολου μπροστα τους, ο Νατσου δεν ηξερε τι γινοταν αλλα δεν τον ενδιεφερε επειδη ηταν καλυτερα μην τις δουν. Ετσι ολοι τους ειχαν ανεβει στο καραβι και πηγαν να ξεκουραστουν για λιγο επειδη μετα θα εχουν παλι πολυ ταξιδι.

Ετσι απο την στιγμη που ειχαν ανεβει πανω ειχαν περασι γυρω στα 20 λεπτα και σε λιγο θα ξεκιναγαν. Μετα απο λιγο το καραβι το ετοιμασαν και αμεσως αρχιζε να πλεει στο ποταμι. Πηγαινε προς τα δεξια, δηλαδη με λιγα λογια πισω και σε καποια στιγμη υπηρχε ενας αλλος πολυ μακρυς δρομος τον οποιο τον πειραν.
Επειτα αφου πηραν εκεινο το δρομο αμεσως ανεβηκαν προς τα πανω και σε μιση ωρα ειχαν φτασει πολυ μακρυα. Απο τις δυο μεριες εβλεπαν ερημο καθως πηγαιναν.
Το καραβι τους μετα σταματησε σε ενα σημειο το οποιο ηταν καλο και τοτε αμεσως κατεβηκαν απο το καραβι. Ειχαν παρει επισης χρησιμα πραγματα για να ειναι προετεμασμενοι οταν χρειαστουν. Οχι οπως πριν οπου δεν ηταν.
Αφου ειχαν κατεβει και πηραν οτι επρεπε τοτε αρχιζαν να προχωρανε προς τον προορισμο τους.

Η ωρα περνουσε και ηταν περιπου στα μια της διαδρομης τους, αλλο τοσο χρειαζονται και θα φτασουν αλλα εκεινη την στιγμη ο Νατσου ειχε παρατηρισει κατι στον οριζοντα. Ηταν ενας και τους κοιταζε ο οποιος μετα την προσοχη του την εστρεψε αλλου, τον αγνοησε ομως ο πειρατης επειδη απλα μια συμπτωση μπορει να ηταν. Αφου τον ειχε αγνοησει, δεν τον κοιταζε μετα εκεινος κοιταζε παλι τον μαριν. Ετσι ο Νατσου νευριαζει και ευθυς αρχισε να τρεχει προς εκεινον. Χεστηκε πανω του με λιγα λογια ομως οταν τον ειχε δει να τρεχει προς το μερος του και επειτα αρχισε να τρεχει και εκεινος.
Ο Νατσου ηταν γρηγορος ομως και για αυτο ειχε φτασει ηδη σε εκεινον, δεν ηξερε ποιος ηταν αλλα θα μαθει σιγουρα και αν δεν θελει να πει τοτε θα τον κανει να τα ξερασει. Τα ρουχα ηταν ειχαν χρωματα μπλε και ασπρο και συνηθως ντυμενοι ετσι ειναι οι μαρινς αλλα δεν ηξερε κιολας καλα αν ειναι μονο οι μαρινς ετσι.