Death is a Cold Dish (Τέλος-Μinion-Ομάδα)

Μάλιστα, κάτι άλλο ενδιαφέρον έχεις να μου πεις? Ξέρουμε πως είναι εδώ γύρο, θέλω να ρωτήσεις όσους ανθρώπους μπορεί να ξέρουν, αλλά διακριτικά... Πιστεύω αυτά θα σε βοηθήσουν να μείνεις αθόρυβος... Είπα και του έδωσα 5.000 μπέλι.
Μάλιστα κύριε, μην ανησυχείτε καθόλου... Θα μάθω και θα σας ενημερώσω, μόνο μπορώ να ρωτήσω γιατί θέλετε να μάθετε τόσο πολύ... Ψάχνετε κάποιον στο νησί μας?
Dagur, νόμιζα πως η διακριτικότητα είναι το μεσαίο σου όνομα... Φρόντισε να μείνει εκεί!!! Του είπα και γύρισα να φύγω από το πανδοχείο... Βγήκαμε στον δρόμο και ο Walter με ρώτησε τι κάνουμε από εκεί και πέρα...
Αυτά που μας είπε ο Dagur είναι αρκετά ενθαρρυντικά... Αρκεί να μάθουμε μερικά ακόμα και να καταφέρουμε να βρούμε την περιοχή που μένει ο στόχος μας... Να είσαι σίγουρος όμως πως δεν θα είναι εύκολο, αν κατάλαβα καλά ο άνθρωπος αυτός ξέρει να προσέχει να μην αφήνει ίχνη πίσω του... Θα πρέπει να κάνουμε υπομονή και θα βρεθεί η κατάλληλη στιγμή...
Μάλιστα... Οπότε πάμε και πάλι στον λιγδιάρη φίλο σου... Αυτός θα ξέρει ποιος προμηθεύει τους ανθρώπους της γύρω περιοχής... Άλλωστε, ταβέρνα έχει... Ή τουλάχιστον αυτό πιστεύει... Είπε εκείνος εννοώντας τον ιδιοκτήτη του μπαρ που είχα φάει την προηγούμενη μέρα...

Κατευθυνθήκαμε προς το μικρό μπαρ, ύστερα από μερικά λεπτά είχαμε φτάσει για μια ακόμη φορά έξω από την πόρτα του. Μπήκαμε και αντικρίσαμε το ίδιο βρώμικο μέρος που είχα δει και την προηγούμενη μέρα. Ο ιδιοκτήτης καθόταν πίσω από την μπάρα και καθάριζα μερικά βρώμικα ποτήρια με ένα ακόμα πιο βρώμικο πανί. Στο άκουσμα του τριξίματος της πόρτας του μαγαζιού του γύρισε το βλέμμα του και μας κοίταξε για μερικά δευτερόλεπτα.
Πάλι εδώ εσείς? Ήρθατε να με ξανά προσβάλλεται μέσα στο ίδιο μου το μαγαζί? Κοίτα.. Τώρα έγιναν δυο... Είπε, φαινόταν επιθετικός σε αντίθεση με την προηγούμενη μέρα που είχε καταβάλλει όλη του την δύναμη για να είναι ευγενικός.
Για την ακρίβεια ήρθαμε να σου δώσουμε μερικά χρήματα... Αν είσαι πρόθυμος να μας βοηθήσεις σε κάτι... Απάντησε κοφτά ο Walter.
Ο ιδιοκτήτης έδειξε το άπληστο πρόσωπο του και αμέσως άλλαξε συμπεριφορά για να κερδίσει την εύνοια μας.
Θέλω να μου πεις ποιος προμηθεύει με τρόφιμα και άλλου είδους προμήθειες τους ανθρώπους της πόλης καθώς και αυτούς που μένουν έξω από αυτήν...
Γιατί θέλετε να το μάθετε αυτό? Στην πόλη έχουμε όλα όσα μπορεί να χρειαστείτε...
Εμείς κάνουμε τις ερωτήσεις... Αν δεν ξέρεις, μπορούμε πάντα να βρούμε κάποιον άλλο που να χρειάζεται μερικά χρήματα...
Η απάντηση φάνηκε πως δεν του άρεσε αλλά παρόλα αυτά δεν θα έλεγε όχι σε μερικά μπέλι οπότε αποφάσισε να το καταπιεί...

Νομίζω πως σε ρώτησε κάτι ο σύντροφος μου, λοιπόν? Ξέρεις να μας απαντήσεις ή να πάμε αλλού? Του είπα μπλοφάροντας για να του εξάψω τον φθόνο για τα χρήματα...
Όχι όχι, πως δεν ξέρω θα σας πω... Αλλά πρώτα δείξτε μου τα λεφτά, θέλω να είμαι σίγουρος πως θα με πληρώσετε... Είπε τελικά ο ιδιοκτήτης. Ο Walter έβγαλε μερικά από τα λεφτά που είχε πάνω του και τα ακούμπησε πάνω στο τραπέζι.
Δεν υπερβαίναν τις 2.000 μπέλι, αλλά ήταν αρκετά για να πάρεις όσες πληροφορίες θες σε ένα μέρος τόσο φτωχό, όσο και η πόλη αυτή... Ο ιδιοκτήτης ξεροκατάπιε στην θέα των χρημάτων και μερικά λεπτά αργότερα μας είχε πει όλα όσα θέλαμε να μάθουμε.
Σύμφωνα με τα λόγια του, υπήρχαν μερικοί μικροπωλητές που έρχονταν ανα καιρούς στην πόλη και πουλούσαν την πραμάτεια τους.. Κυρίως ζώα που έπιαναν στο κυνήγι και διάφορα χόρτα και βότανα που μάζευαν κατά την ώρα του κυνηγιού. Ωστόσο υπήρχαν και άλλοι που πούλαγαν ξύλα και ίσως και πέτρα... Κάθε βδομάδα έρχονταν στην πόλη και δημιουργούσαν ένα μικρό παζάρι... Εκεί θα βρίσκαμε τον στόχο μας... Ο Walter έσπρωξε τα λεφτά προς τον ιδιοκτήτη και δίχως άλλη κουβέντα, βγήκαμε από το μαγαζί του...

Last edited by Roni on Thu Dec 03, 2015 8:21 pm; edited 1 time in total

Και τώρα τι κάνουμε? Μάθαμε όσα πιο πολλά μπορούσαμε για τις κινήσεις που γίνονται στην πόλη... Τι άλλο μπορούμε να κάνουμε? Με ρώτησε ο Walter καθώς βγαίναμε από το μικρό μπαρ...
Τώρα... Ας ξεκινήσουμε τις διακοπές μας... Αργά ή γρήγορα θα γίνει το παζάρι που μας είπε ο μπάρμαν... Μέχρι τότε μπορούμε να ξεκουραστούμε και να μάθουμε την γύρω περιοχή για να μπορέσουμε να δράσουμε σωστά όταν χρειαστεί...
Μάλιστα... Πάμε για κυνήγι λοιπόν, θα είναι μια καλή ευκαιρία να μάθουμε το μέρος και θα έχουμε και την τέλεια κάλυψη...
Μου αρέσει όταν σκέφτεσαι λογικά... Δεν περίμενα να είσαι τόσο σωστός σε θέματα σκέψεις... Για να είμαι ειλικρινής δεν σου έδινα και πολλές πιθανότητες να ξέρεις πως να φερθείς γενικά έξυπνα... Είπα και κινήσαμε για το βουνό στην ανατολική μεριά της πόλης...
Ο Walter αρκέστηκε στο να μου ρίξει ένα βλέμμα.. Ήξερα ωστόσο πως δεν θα έλεγε κάτι άλλο.. Δεν ήταν ο τύπος ανθρώπου που θα έπεφτε τόσο εύκολα σε μια παγίδα για καυγά..
Η βλάστηση ήταν ελάχιστη λόγω του αφόρητου ψύχους που επικρατούσε στην γύρω περιοχή, ένα μικρό δασάκι ήταν δημιουργημένο από δέντρα που άντεχαν στις θερμοκρασίες αυτές... Φτάσαμε στο κέντρο περίπου του μικρού δάσους και στήσαμε μερικές παγίδες, άλλωστε αν καταφέρναμε να πιάσουμε κάποιον λύκο ή κάποιον λαγό θα μπορούσαμε να πουλήσουμε το κρέας και το τρίχωμα του. Σε αυτές τις περιοχές μπορούσε κανείς να κάνει χρυσές δουλειές από το κυνήγι...

Ο χώρος πάντως φαίνεται ιδανικός για να κρυφτεί κανείς που δεν θέλει να έχει και πολλά πάρε δώσε με την κυβέρνηση... Το ψύχος και η γενική ερημιά του μέρους προσφέρουν μια καλή κάλυψη αν θες να μείνεις "μόνος" σου...
Συμφωνώ, προτείνω να βγούμε στην κορυφή του βουνού και να κοιτάξουμε και την πίσω μεριά... Αν είμαστε τυχεροί θα εντοπίσουμε το κατάλυμα του κάπου εδώ γύρω... Ελπίζω να έχει ανάψει κάποια φωτιά για να γίνει λίγο πιο εύκολο...
Καλή ιδέα, οι παγίδες είναι έτοιμες οπότε έχουμε αρκετό χρόνο στην διάθεση μας...
Τελείωσα με το στήσιμο των παγίδων και βάλθηκα να ετοιμάζομαι για την πεζοπορία μας. Ο Walter δεν ήξερε και πολλά από κυνήγι οπότε είχε αρκεστεί στο να κοιτάει την γύρω περιοχή και να κουβαλάει τα σύνεργα που χρειαζόμασταν. Ξεκινήσαμε για την κορυφή του βουνού, δεν ήταν ιδιαίτερα δύσκολο να φτάσουμε καθώς υπήρχε ένα ιδιαίτερα βατό μονοπάτι που σε οδηγούσε εκεί πάνω... Έτσι μερικά λεπτά αργότερα βρεθήκαμε να βγαίνουμε στην κορφή του βουνού, ο αέρας εκεί πάνω ήταν πιο αραιός και σύντομα είχαμε λαχανιάσει. Κάναμε μια στάση για ξεκούραση και ύστερα κοιτάξαμε γύρω μας, στην πίσω μεριά του βουνού υπήρχε ένα ακόμα δάσος, λίγο πιο μεγάλο από αυτό που είχαμε βρει στην πορεία μας προς τα εδώ. Πίσω από το δάσος υπήρχε μια μεγάλη παγωμένη κοιλάδα και πέρα από αυτήν μερικοί μεγάλοι βράχοι και ένα ακόμα βουνό...

Ο Walter έβγαλε τα κιάλια του και κοίταξε την κοιλάδα και τα βράχια μετά από αυτήν, προς έκπληξη μου έβγαλε ένα επιφώνημα χαράς και επιτυχίας παράλληλα.
Βρήκες κάτι? Τι έγινε? Ρώτησα λακωνικά τον σύντροφο μου...
Ήρθε η ώρα να πληρωθούμε... Απάντησε εκείνος και άρχισε να κατεβαίνει τρέχοντας την πίσω πλαγιά του βουνού... Ξαφνιάστηκα λίγο αλλά σύντομα κατάλαβα τι εννοούσε, μάλλον είχε δει κάτι που τον έκανε να πιστεύει πως βρήκε τον στόχο μας... Άρχισα να τρέχω πίσω από τον Walter, αν τον άφηνα μόνον του δεν είχε καμία ελπίδα να νικήσει τον πράκτορα που κυνηγούσαμε... Όλα έγιναν πολύ γρήγορα, είδα μια σκιά να πετάγεται από το πουθενά και το σώμα του Walter έπεσε αιμόφυρτο στο έδαφος... Κοίταξα γύρω μου για να εντοπίσω τον υπεύθυνο για την πράξη αυτή αλλά δεν είδα κανέναν... Δίχως να χάσω καιρό έτρεξα στον σύντροφο μου, το σώμα του είχε δύο τρύπες. Λες και κάποιος τον είχε τρυπήσει με ένα αιχμηρό αντικείμενο...
Τι έγινε..; Και πως; Ψέλλισα.
Εκείνος με κοίταξε.
Δεν πρόκειται να πεθάνω από αυτό καθίκι... Απλά σκότωσε τον να τελειώνουμε... Μετά μπορείς να με σώσεις... Είπε γεμάτος ειρωνεία και έφτυσε αίμα...

Έπιασα την λαβή του κατάνα μου και το έβγαλα από την θήκη του και σηκώθηκα όρθιος, το χέρι μου έτρεμε από την οργή που ένιωθα...
Βγες έξω καθίκι... Δεν οφελεί σε τίποτα το να κρύβεσαι, θα σε βρω και θα σε σκοτώσω έτσι και αλλιώς...
Ποιος σου είπε πως κρύβομαι? Πραγματικά είμαι δυσαρεστημένος, περίμενα πως θα στείλουν κάποιον για το κεφάλι μου την ώρα που δήλωνα παραίτηση... Αλλά ποτέ μου δεν περίμενα έναν τόσο άσχετο αντίπαλο... Ακούστηκε μια φωνή πίσω μου, γύρισα και αντίκρισα έναν τύπο να με κάθεται πάνω σε ένα κλαδί του δέντρου που υπήρχε πίσω μου.
Πραγματικά περιμένατε πως θα πίστευα πως είστε κυνηγοί? Τς, δεν μπορούσατε να βρείτε μια πιο πιστευτή κάλυψη...? Σας κατάλαβα και σας παρακολουθούσα από την ώρα που μπήκατε στο νησί... Πλήρωσα ακόμα και τους ανθρώπους που ρωτήσατε για να σας πουν αυτά που ήθελα να ακούσετε και τώρα, ήρθατε σαν τα ποντίκια στην γάτα...
Εσύ λοιπόν χτύπησες τον σύντροφο μου... Όχι ότι δεν του άξιζε βέβαια, αλλά και πάλι... Είπα με ένα κάπως ειρωνικό ύφος ενώ κοιτούσα το σώμα του Walter με την άκρη του ματιού μου. Εκείνος σήκωσε το χέρι του και μου έδειξε το μεσαίο δάχτυλο του.
Δεν ξέρω πως το έκανες, αλλά σου προτείνω να βγάλεις το όπλο σου, ειδάλλως δεν θα επιβιώσεις για πολύ...

Χαχαχαχα, ακόμα να το καταλάβεις έτσι δεν είναι? Δεν χρειάζομαι κάποιο όπλο, είμαι από μόνος μου ένα όπλο...

Tου επιτέθηκα δίχως δεύτερη σκέψη με το κατάνα μου. Πήδηξε από το δέντρο και προσγειώθηκε μπροστά μου, απέφευγε τις επιθέσεις μου με ένα χαμόγελο στα χείλι, λες και δεν ήμουν καν ένας αντίπαλος που θα μπορούσε να τον χτυπήσει...
Έλα, μόνο αυτό μπορείς να κάνεις? Πραγματικά περίμενα κάτι καλύτερο από την κυβέρνηση... Τς τς, τελικά δεν ήθελαν να μπουν σε ιδιαίτερα έξοδα όταν διάλεξαν εσένα για την αποστολή... Έτσι δεν είναι? Μου είπε ειρωνικά καθώς απέφευγε μια ακόμα επίθεση μου... Κουνιόταν σαν το χαρτί, τόσο γρήγορα, τόσο απλά... Τα χτυπήματα μου πέρναγαν αριστερά και δεξιά του δίχως ούτε καν να τον ακουμπάνε...
Πολέμα σαν άντρας... Σταμάτα να με αποφεύγεις και πάλεψε μαζί μου για την ζωή σου...
Μα σαν άντρας πολεμάω... Μη κοιτάς που δεν είσαι ικανός ούτε μια γρατζουνιά να μου κάνεις...! Επίσης.
Πόσες φορές θα στο πω; Δεν χρειάζεται να σε πολεμήσω καν... Έχω ήδη νικήσει...

"Χρήστης φρούτου? Δεν μπορεί όμως, θα τον έβλεπα να κάνει κάποια κίνηση.. Τώρα ούτε καν που τον είδα..."
"Ενδιαφέρον... Ώστε υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να κινηθούν τόσο γρήγορα εε; Υποθέτω πως έχουμε αρκετά ακόμα να μάθουμε... Δεν μπορείς να τον νικήσεις.. Δώσε μου τον έλεγχο μπας και σωθούμε."
"Μπα; Αποφάσισες να εμφανιστείς; Δεν χρειάζομαι την βοήθεια σου.. Μπορώ να τα καταφέρω και μόνος μου."
"Οι, ξεροκέφαλο καθίκι... Αν πεθάνεις, θα πεθάνω και εγώ.. Δεν έχω καμία όρεξη να αφήσω ένα σώμα με τόσες δυνατότητες επειδή εσύ είσαι ξεροκέφαλος. Σου είπα να μου δώσεις τον έλεγχο.."
"Λοιπόν.. Και γω σου λέω να κάτσεις στην γωνιά σου και να απολαύσεις το θέαμα!!!"

Με τα λόγια αυτά η φωνή του Faust έσβησε και πάλι. Σήκωσα το κατάνα μου στον αέρα και ίσα που πρόλαβα να αποκρούσω το χτύπημα του αντιπάλου μου.

Ένα ακόμα χτύπημα ήρθε προς το μέρος μου αλλά δεν το απέφυγα. Τον άφησα να με καρφώσει με το χέρι του. Ένιωσα έναν δυνατό πόσο στο στήθος μου, όμως αυτό ήταν που ήθελα. Να έρθει κοντά μου.. Το χέρι μου έπιασε τον καρπό του δικού του.
Τι στο...;
Τώρα δεν μπορείς να ξεφύγεις όσο γρήγορος και αν είσαι.... Είπα γελώντας και φτύνωντας αίμα παράλληλα. Το κατάνα μου καρφώθηκε στην κοιλιά του και σπρώχνοντας με δύναμη την διαπέρασε και βγήκε στην πλάτη του.
Κάτι πήγε να ψελλίσει αλλά γύρισα το σπαθί μου και τα λόγια του πνίγηκαν στα ουρλιαχτά του από τους πόνους...
Έπεσε νεκρός στο έδαφος όταν έβγαλα την λεπίδα μου από μέσα του.
Περπάτησα προς τον σύντροφο μου.
Ζεις ακόμα;
Προφανώς... Τι νομίζεις πως είμαι; Σήκωσε με... Ψέλλισε και πιάνοντας το χέρι μου, σηκώθηκε στα πόδια του.
Αργά αργά πήραμε τον δρόμο του γυρισμού τραβώντας το σώμα του πρώην marine πίσω μας...
Μας πήρε σχεδόν τρεις ώρες μέχρι να καταφέρουμε να φτάσουμε στο πλοίο μας. Αφού φορτώσαμε το σώμα του στο αμπάρι, μπήκαμε στην μικρή κουζίνα και περιποιηθήκαμε τις πληγές μας... Όλα είχαν τελειώσει.. Αν και σχεδόν είχαμε χάσει την ζωή μας. Ήταν προφανές πως θέλαμε ακόμα πολύ δουλειά μέχρι να μπορούσαμε να νικήσουμε τον Daigin...

Όνομα χαρακτήρα:Rin Faust

P.o.M. Points: 14

Belli: 49.000

Τυχόν παρατηρήσεις: Την βιάστηκες την ιστορία αρκετά ενώ ξεκίνησες ωραία! Περνούσες κάποια κομμάτια γρήγορα οπως πχ

Quote :: Με τα πολλά κατάφερα να φτάσω στους πρόποδες ενός βουνού και βρήκα μια μικρή σπηλιά για να περάσω το βράδυ μου. Μάζεψα μερικά ξύλα και άναψα μια μικρή φωτιά στο κέντρο της σπηλιάς, κάθισα κοντά της και έβγαλα μερικές από τις προμήθειες μου για να φάω...

όπως επίσης και την μάχη στην οποία πιστεύω οτι μπορούσες να δυσκολευτείς και λίγο!

» [Τέλος-Αποστολή-Δημιουργία Μinion] Μία ιστορία με πολλές σφαίρες...
» (Τελος) Chapter 3: Birth through Death
» Soka: The Deadly Death [Τέλος] [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος] A Mystery Fruit For Me, The Death Of My Teacher [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος-Παρελθόν]13 Years Back!..Vladimir's <<Death>> [Brotherhood-Story] [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]