[Tελος] Περιπετειες στο Omatsuri που σχεδον κοστιζουν ζωες [Διεγραμένος Χαρακτήρας]

Σε οποιοδηποτε διαγωνισμο ειχα παραστει στο παρελθον, οι νικητες ειχαν λιγο χρονο ελευθερο...Περιμενα λοιπον καποιο κομματι του κοσμου (οχι πολλους, δεν ειχα ευσεβεις ποθους) να μας πλησιασει ακομα και να ζητωκραυγασει για μας. Ισως καποιοι τοπικοι δημοσιογραφοι θα ερχοντουσαν να μας παρουν συνεντευξη ή ο ιδιος ο Βaron Omatsuri ισως ηθελε να μας δωσει τον λογο. Τιποτα απ'ολα αυτα δεν συνεβη ομως. Το πληθος ειχε μια εκφραση αηδιας και απογοητευσης, ενω ο Baron Omatsuri εδειχνε νευριασμενος και ετοιμος για εκδικηση.Ηταν ολοφανερο γιατι δαγκωνε με μανια το κατω χειλος του και μας κοιταζε επιμονα παιρνοντας τον λογο:
---Περναμε στις δυο επομενες φασεις λοιπον!!

Ακουσαμε με προσοχη τον Baron Omatsuri να μας ανακοινωνει τις 2 επομενες φασεις του διαγωνισμου οι οποιες θα γινοντουσαν αμεσως, και σκοπο ειχαν να μας χωρισουν για να χασουμε πιο ευκολα.
---Κυριες και Κυριοι!! Η πρωτη φαση ειναι ενας αγωνας χρησης κανονιου, δηλαδη θα πρεπει να πετυχετε συγκεκριμενους στοχους με τα κανονια που θα σας δοθουν! Εδω διαγωνιζεται μονο ενας...
---Ωραια ερχομαι εγω! φωναξε ορεξατος ο Charlie που ηταν καλος στο σημαδι ομως ο Baron του εκοψε την φορα
---Λυπαμαι αλλα δεν μπορεις να συμμετεχεις καθως μονο μαυρομαλληδες επιτρεπεται!
---Μα τι σχεση εχ... φωναξε ο Charlie πιανοντας τα κοκκινα μαλλια του αλλα ο Shin πηρε σειρα
---Ασε θα αναλαβω εγω...
---Λυπαμαι αλλα ο διαγωνιζομενος πρεπει να ειναι πανω απο 1.85 υψος!
Οσο ο Shin εσφιγγε τις γροθιες του , ειδε οτι δυο ανθρωπακια με μεζουρες ειχαν ηδη παρει το υψος εμενα και εκεινου και σχηματιζαν εναν αριθμο με τα χερια τους προς τον Baron

Eπιασα απο τους ωμους τους δυο φιλους μου και τους ψιθυρισα κοιταζοντας υποπτα τριγυρω
---Παιδια, ας το αφησουμε... Ειναι φανερο οτι θελουν να χωρισουν εμενα απο σας και δεν μπορουμε να το ανατρεψουμε γιατι ολο κατι θα σκαρφιζονται... Μην φοβαστε, πηγαιντε στον δικο σας διαγωνισμο και θα τα καταφερω μονος μου στον αγωνα με τα κανονια ...
Χαμογελασα στους συντροφους μου και με ενα φιλικο χτυπημα τους εσπρωξα προς εκει που εδειχναν οι υπευθυνοι ενω εγω εστριψα για την αλανα που θα γινοταν ο διαγωνισμος των κανονιων . Παρατηρησα οτι το Αbsol με ακολουθουσε διακριτικα καθως και εκεινο ειχε καταλαβει οτι οι τυποι ειχαν παραξενους σκοπους.
---Ο δευτερος διαγωνισμος που θα ξεκινησει σε μιση ωρα , ειναι ενας αγωνας ταχυτητας με βαρκες σε ποταμι και σ'αυτον συμμετεχουν δυο διαγωνιζομενοι!
"Ωραια μια χαρα θα τα πανε..." σκεφτηκα καθως πλησιαζα προς μια τεραστια πεδιαδα με δυο κανονια και κατι δεντρα στο βαθος που επρεπε να πετυχουμε.

Πισω απο την πεδιαδα διεκρινα ενα μεγαλο δασος και αρκετους λοφους και βουνα
"Πανευκολη η διαδικασια ... ομως πρεπει να προσεχω τυχον παγιδες που μου εχουν στησει... " σκεφτηκα καθως αρπαζα τα σπιρτα που μου εδιναν. Μεχρι να εμφανιστει ο αντιπαλος μου, ηθελα να βεβαιωθω οτι ολα θα λειτουργουσαν ρολοι...
Εβαλα φωτια στο μακρυ σχοινι που κρεμοταν στην πισω πλευρα του κανονιου με σκοπο να το σβησω λιγα δευτερολεπτα αργοτερα. Επρεπε να βεβαιωθω οτι η "μαυρη μπαλα" οπως την ελεγα ανεκαθεν ηταν στην σωστη θεση.
---Χα!! ειπα βουτωντας μεσα στην τρυπα του κανονιου, η μπαλα δεν ειναι ακριβως στην σωστη θεση! Ειναι κουνημενη λιγα χιλιοστα!!Το ηξερα οτι καποια παγιδα ειχατε στησει ! Ευτυχως που σκεφτηκα να ελεγξω καθε τι στο κανονι!!
Καθως εστριβα την μπαλα σαν δυστροπος γερος που παραπονιεται για το αυγο που ψηθηκε λιγα δευτερολεπτα παραπανω ακουσα μια μεγαλη εκρηξη

Ειχα ξεχασει εντελως την φωτια στο σχοινι η οποια πυροδοτησε το κανονι και βρεθηκα να εκσφενδονιζομαι στον αερα αγκαλιασμενος με την μπαλα φωναζοντας:
---Δεν ειχα αυτο ακριβως στο μυαλο μουυυυυυυυυυυυυυυυυυ....! σαν να επαιζα σε κωμωδια

Καθως εγω χανομουν προς τα μακρινα δαση, ενας απο τους αντρες ετρεχε προς τον Baron
---Αφεντικο! Ο Silver Elf το εσκασε προς το δασος!!
---Λοιπον ξερετε τι πρεπει να κανετε...αρκετα παιξαμε... ειπε με στιβαρο υφος δειχνοντας στον υποτελη του τον δρομο του...

Οσο εγω πετουσα στον αερα αγκαλια με το βολι, κοιταζα στο εδαφος μηπως βρω κατι πιο μαλακο απο τον συνδυασμο προσγειωσης και εκρηξης και το βρηκα: ενας βαλτος!
---Πιο σουρεαλ πεθαινεις... ειπα βγαζοντας το κεφαλι μου απο τον βουρκο στον οποιο μολις επεσα για να ακουσω την εκρηξη αρκετα μακρια μου.

Mε κοπο βγηκα εξω απο τον βουρκο τιναζοντας εις ματην τα ρουχα και τα χερια μου για να φυγει η βρωμια η οποια ομως με ειχε μετατρεψει σε ενα γκριζο βρωμικο κινουμενο αντικειμενο. Κοιταξα τριγυρω μου για καποιο σημαδι ζωης αλλα το μονο που αντικρυσα ηταν δεντρα, θαμνοι και λοφοι. Θα επρεπε να παρω ολο τον δρομο της επιστροφης με τα ποδια? Μονο στην ιδεα, μου ερχοταν να ξαπλωσω στο βουρκο και να μην ξανασηκωθω. Κοιταξα σαν χανος προς μια τυχαια κατευθυνση και παρατηρησα κατι απο μακρια  να πλησιαζει. Ενας ανθρωπος κρεμοταν απο τα μακρια ελαστικα κλαδια των ψηλων δεντρων και ερχοταν με φορα προς το μερος μου. Προτου προλαβω να αντιδρασω, επεσε πανω μου ξαπλωνοντας με ανασκελα στο εδαφος και βαζοντας μου ενα μαχαιρι στο λαιμο.

Ανοιξα τα ματια μου και ειδα μια πανεμορφη κοπελα να με απειλει με το μαχαιρι. Tα ξανθα μακρια μαλλια της που καλυβονταν με μια κοκκινη μπαντανα, χαιδευαν τους ωμους μου ενω στον θωρακα μου ενοιωθα κατι μαλακο. Για λιγα δευτερολεπτα το βλεμμα μου χαθηκε στο στηθος της κοπελας αλλα το χαστουκι της με επανεφερε στην πραγματικοτητα. Με τοση δυναμη που'βαλε, τα σαλια που μου ειχαν τρεξει πεταχτηκαν ενα μετρο παραπερα...
---Ποιος εισαι?? Τι θελεις εδω?? μου φωναξε κοιτωντας με στα ματια
---Ειμαι ο Silver Elf και εφτασα μαζι με τους συντροφους μου τυχαια σε αυτο το νησι... Μην φοβασαι δεν θα το λεηλατησουμε...
---Λες και μπορεις! Γνωρισατε τον Βaron Omatsuri?

---Nαι... κανουμε και εναν διαγωνισμο με αυτον τον τυπο...
---Τι?? φωναξε και χαλαρωσε το μαχαιρι απο το λαιμο μου Οι φιλοι σου ειναι μαζι του τωρα?
Προτου απαντησω, αρπαξα με ταχυτητα το μαχαιρι απο το χερι της και πιανοντας την απο τους ωμους, την ξαπλωσα ανασκελα στο εδαφος και ηρθα εγω απο πανω της βαζοντας το μαχαιρι στο ιδιο ακριβως σημειο.
---Τι κανεις?? ειπε θιγμενη
---Τωρα ηρθε η δικη σου σειρα να μου πεις ποια εισαι σκληρο κοριτσι... το πονηρο χαμογελο μου την εκανε να χαμογελασει και εκεινη διακριτικα
---Ειμαι η Rosa...μενω σ'αυτο το νησι μαζι με τον πατερα και τα δυο αδερφια μου...Εχω ορκιστει να σκοτωσω αυτον τον Baron Omatsuri...
---Kαι με περασες για εκεινον οποτε σκεφτηκες να μου επιτεθεις? ρωτησα πειραχτικά

---Τι λες? Ξερω πολυ καλα τον Baron και σε καμμια περιπτωση δεν θα τον μπερδευα μαζι σου... Εσυ εισαι... σε αυτο το σημειο κοιταξε αμηχανα στο πλαι
---Τι ειμαι ? Ομορφος? απαντησα με ενα πονηρο χαμογελο ξανα
---Ψωνιο και ανοητος γιατι οι φιλοι σου αυτη τη στιγμη κινδυνευουν!
---Και εσυ τι εισαι λοιπον??
---Εγω ειμαι μια πειρατινα που ξεμεινε στο νησι και προσπαθω να πεισω οποιον πειρατη ερχεται να αποφυγει τον Baron αν θελει να ζησει...
---Ωραιο τροπο βρηκες... ενα μαχαιρι στο λαιμο ειναι ικανο να με πεισει για πολλα... ειπα ειρωνικα τραβωντας το μαχαιρι απο το λαιμο της
---Εχω κι'αλλους τροπους οπου χρειαζεται... Το ατιθασο βλεμμα της συναντηθηκε με το σπινθιροβολο δικο μου
---Οπως?
Η κοπελα με αρπαξε και αρχισε να με φιλαει στο στομα με παθος...

Eιχαμε βγαλει και οι δυο τα ρουχα μας ωσπου θυμηθηκα τα λογια της Rosa .
Τιναχτηκα πανω με τρομοκρατημενο βλεμμα
---Τι ειπες πριν? Οτι οι φιλοι μου κινδυνευουν?
---Ναι... Ο Baron δεν ειναι τιποτα αλλο απο δολοφονος...Πρεπει να τους βοηθησεις...
---Δολοφονος? Νομιζα οτι ηταν απλα ενας εγωιστης ντοπιος που ηθελε να κερδιζει στους διαγωνισμους!
---Οι διαγωνισμοι ειναι για να κανει το κεφι του... Σκοτωνει τους πειρατες που ερχονται με το μαγικο του τοξο!
---Εφυγα... ειπα και αρχισα να ντυνομαι. Η κατασταση ηταν σοβαρη. Ο Shin και ο Charlie δεν γνωριζα που ακριβως ηταν ουτε και το Absol. Ο διαγωνισμος ταχυτητας με βαρκες στο ποταμι θα με καθυστερουσε σιγουρα αλλα ισως εκανε το ιδιο και στον Βaron...
Η Rosa αποφασισε να ερθει μαζι μου οποτε οσο τρεχαμε , μου εξηγησε επακριβως την ιστορια του Baron .