[Τέλος-Τεχνική]Back for Extra more! [Διεγραμένος Χαρακτήρας]

Τώρα ο Broggy, είδε τον Dorry να πολεμά την Shura και έβγαλε μόνο ένα συμπέρασμα. Η κοπέλα είχε διαλέξει ποιος ήταν ο πιο αδύναμος κρίκος και προσπαθούσε να τον συλλάβει. Μην θέλοντας να χάσει τον μόνιμο αντίπαλο του, όρμησε για να τον σώσει και να μπορεί να συνεχίσει την ζωή του στο νησί όπως προηγουμένως. Αλλά και ο Dorry, έχοντας επιτεθεί πρώτος για να την αιφνιδιάσει, είδε τον Broggy και πίστεψε ότι είχαν την ευκαιρία να τα καταφέρουν! Έβαζαν και οι δύο τα δυνατά τους, μην αφήνοντας την σε χλωρό κλαρί. Συνόδευαν τσεκούρι με σπαθί και η κοπέλα που οργίστηκε και αποφάσισε να περάσει στην αντεπίθεση, δεν μπορούσε να βρει ευκαιρία! Σταμάτησε την στιγμή που η συνδυασμένη τους επίθεση θα την έκοβε από μπροστά και θα την έλιωνε από πίσω. Ενεργοποίησε το Φρούτο της και το σώμα της διαλύθηκε καθώς τα όπλα συγκρούονταν στον αέρα. Μετακινήθηκε πιο ψηλά για να επιβλέπει και ξαναδημιούργησε το σώμα της.
-Geppo!
Πηδώντας στον αέρα, έκανε να πλησιάσει πρώτα το κεφάλι του Broggy, αποσπώντας την προσοχή του Dorry που βιάστηκε να της κλείσει το δρόμο βάζοντας στο ενδιάμεσο το ρόπαλο του.

Τραβήχτηκε αυτόματα και δοκίμασε να στραφεί στον Dorry. Αναμενόμενα ο Broggy της έκοψε την πορεία και παραλίγο την ίδια. Θα προστάτευαν ο ένας τον άλλο όταν τους πλησίαζε και δυσκολεύονταν οι ίδιοι. Οπότε αναγκαστικά έπρεπε να βάλλει τα μεγάλα μέσα και να τους σταματήσει ταυτόχρονα. Ενεργοποίησε πάλι το Φρούτο της και στην αέρια μορφή της, πήρε ύψος πάνω από τα κεφάλια και των δύο, μακριά από την εμβέλεια των όπλων τους. Οι δυο τους ετοιμάστηκαν τραβώντας τα όπλα τους πίσω σε αναμονή και συγκεντρώνοντας όλες τις δυνάμεις τους. Έπειτα η κοπέλα χύθηκε για το έδαφος ανάμεσα τους. Διέστειλε τα χέρια της και σε τρελή πορεία, κύκλωσε τα σώματα τους με το αέριο σε συμπυκνωμένη σύνθεση, αναγκάζοντας τους να συγκλίνουν για να διατηρήσουν ισορροπία. Οι δυο τους ήξεραν ότι δεν μπορούσαν να την ακουμπήσουν. Έπρεπε να υπολογίσουν και να περιμένουν για την στιγμή που θα επέστρεφε στο σώμα της για να επιτεθεί. Χτύπησαν τα σώματα τους και με ωμή δύναμη κατάφεραν να διαλύσουν τα άυλα δεσμά τους. Η κοπέλα προσγειώθηκε και οι δυο τους υποχώρησαν βρίσκοντας την ευκαιρία. Χτύπησαν ταυτόχρονα τα όπλα τους σε μια επίθεση που εκτοξεύτηκε εναντίον της σαν ωστικό κύμα.

Η κοπέλα το ήξερε και ήξερε επίσης πως ήταν απαραίτητο να μείνει σε εκείνη την θέση για να της επιτεθούν. Εξάλλου πλέον δεν υπήρχε περιθώριο να αποφύγει, το κύμα εξαπλωνόταν σαν παλίρροια και ό,τι έβρισκε στο διάβα του το κατέστρεφε. Η γη απογυμνώθηκε, οι κορμοί των δέντρων έσπασαν σε κλαράκια. Η Shura μετέτρεψε το σώμα της σε αέριο, η μόνη της άμυνα απέναντι στο χαμό. Ένιωσε την επαφή να την καταστρέφει και να την παρασέρνει σε κομμάτια τεράστια απόσταση μακριά. Πράγματι η δύναμη των γιγάντων ανταποκρινόταν στα παρουσιαστικά τους. Όταν άνοιξε τα μάτια ανακάλυψε ότι το σώμα της είχε επανέλθει κατά την διάρκεια της επίθεσης στο κανονικό του. Ήταν καρφωμένη με την πλάτη σε έναν κορμό που ίσα που άντεξε την σύγκρουση και ευτυχώς ήταν ολόκληρη. Είδε με σοκ την ευθεία πορεία που κάλυψε η επίθεση και την είχε παρασύρει μέχρι εκεί που βρισκόταν. Τα πάντα είχαν διαλυθεί. Σηκώθηκε με τα κόκαλα της τρίζουν και πήρε τον δρόμο της επιστροφής. Φτάνοντας πίσω στο σημείο όπου είχε αφήσει τους γίγαντες, ένα χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη της. Κανείς από τους δυο τους δεν είχε προσέξει από την αγωνιά να επιτεθεί σωστά τα αποτελέσματα της δικής της περίσφιξης. Και οι δύο είχαν κυρτώσει τις κορμοστασιές τους και υπέφεραν εσωτερικά. Έφερναν το χέρι για να καλύψουν το στόμα από όπου έτρεχε αίμα, ανάμεικτο με σάλια και βήχα. Και συνεχώς η κατάσταση επιδεινωνόταν.

Η Shura στάθηκε μπροστά τους με τα χέρια χαλαρά να βαστάν την μέση της και ύφος θριαμβευτή. Οι δολοφονικές ματιές που αποσπούσε δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα στο ειρωνικό της ύφος.
-Νομίζατε ότι ήταν τόσο εύκολο ώστε χάσατε την παγίδα ε; Λοιπόν, τώρα θα κάνουμε τα πράγματα με το δικό μου τρόπο. Αν δεν θέλετε να σας αφήσω να πεθάνετε από δηλητηρίαση, θα μου εξηγήσετε ήρεμα και απλά γιατί μου επιτεθήκατε.

Λίγη ώρα αργότερα, η Shura καθόταν ανάμεσα στους δύο γίγαντες πίνοντας και γελώντας με τις ιστορίες τους. Είχε τραβήξει το δηλητηριώδες αέριο από μέσα τους, και πλέον αισθάνονταν πολύ καλύτερα. Είχε μάθει τι είχε μεσολαβήσει και τους είχε εξηγήσει την παρεξήγηση. Η ίδια δεν είχε κανένα λόγο να τους κυνηγήσει εφόσον δεν είχε αποστολή για το αντίθετο. Αντιθέτως, μόλις ανακάλυπτε τον Kaze, θα του έδινε ένα γερό μάθημα για να του δείξει ποιος είναι από πάνω. Και αυτό δεν άργησε να γίνει. Είδαν τον νεαρό να ξεπροβάλει με το κεφάλι πρώτα από μια συστάδα θάμνων, σκυφτός και αμίλητος. Αλλάζοντας κατευθείαν διάθεση, η κοπέλα σηκώθηκε και τον πλησίασε κροταλίζοντας τις γροθιές της.
-Για έλα εδώ εσύ! Ετοίμαζες την τιμωρία μου πίσω από την πλάτη μου;!

Δοκίμασε να τον πιάσει από το σβέρκο όπως έκανε συνήθως. Αυτή τη φορά όμως, ο Kaze τραβήχτηκε. Η Shura παραξενεύτηκε. Πολλές φορές κατέληγαν σε καβγάδες, είχαν γίνει καθημερινό φαινόμενο περιστατικά όπως αυτό με τους γίγαντες. Πάντα όμως ο "χαμένος" δεχόταν την τιμωρία που του επέβαλε ο "νικητής". Τώρα φερόταν σαν ξένος.
-Όι! Τι έπαθες εσύ; Μην φοβάσαι, δεν θα φας πολύ ξύλο~
Διέκοψε την φράση διακρίνοντας την αστραπιαία κίνηση του χεριού του. Βασισμένη σε ένστικτο, προέταξε το ένα χέρι για να σταματήσει την κίνηση του δικού του χεριού και να τον κάνει να αστοχήσει. Πράγματι αυτό έγινε, η βολή του πέρασε πάνω από το κεφάλι της και αυτή έμεινε με γουρλωμένα μάτια. Πολύ άσχημα το είχε πάρει αυτή τη φορά! Αλλά δεν τελείωσε εκεί. Έστρεψε όλο το σώμα, αλλάζοντας τις θέσεις τους για να την αποπροσανατολίσει και σημάδεψε και πάλι. Η κοπέλα αναγκάστηκε να πέσει με τα μούτρα στο έδαφος για να γλιτώσει. Έπειτα κυλίστηκε στο πλάι. Στην θέση που εγκατέλειψε, ένας μικρός κρατήρας σχηματίστηκε. Τώρα η υπομονή της στέρεψε. Πλησιάζοντας τον από το έδαφος, κλότσησε το γόνατο του που λύγισε στραβά αλλά δεν έπεσε. Στηρίχτηκε ανάποδα στα χέρια και πήδηξε, χτυπώντας με τα πόδια το σαγόνι του.

Προσγειώθηκε από πάνω του, συγκρατώντας με τα άκρα της τον Kaze ώστε να μην της φύγει ή καταφέρει να κουνηθεί γενικά.
-Ποιος δαίμονας μπήκε μέσα σου;! φώναξε στο αυτί του.
-Σκοτώσω... Θα σε σκοτώσω...
Ο Kaze χτυπιόταν αλλά μάταια. Τα μάτια του την κοίταζαν με σαλεμένο μίσος, οι κόρες του είχαν διασταλεί λες και τον είχαν ναρκώσει. Η Shura διέκρινε ένα περίεργο σημάδι στο πλευρό του. Έμοιαζε με μαύρη μπογιά και ήταν σίγουρη ότι δεν αποτελούσε σχέδιο της μπλούζας του. Παραμένοντας στην θέση της, έκλεισε τα μάτια και σκάναρε το γύρω τοπίο για αφανείς επισκέπτες. Έπειτα τα ξανάνοιξε και πήδηξε πάνω από τον νεαρό, ελευθερώνοντας τον και αφήνοντας τον να τη βάλλει πάλι στο στόχαστρο. Έμεινε ένα δευτερόλεπτο στην ίδια θέση και μόλις είδε το δάχτυλο να πιέζει τη σκανδάλη, έκανε στο πλάι. Η σφαίρα ήχησε σαν κανόνι αλλά δεν πέτυχε το στόχο. Συνοδεύτηκε όμως από μία κοριτσίστικη κραυγή, μιας και πέρασε ελάχιστα χιλιοστά μακριά από κάποια που παρακολουθούσε. Το μικρό κορίτσι κατάλαβε ότι είχε γίνει αντιληπτή και προσπάθησε να το σκάσει.
-Που νομίζεις ότι πας;
Η Shura στεκόταν μπροστά της με δολοφονικό ύφος. Η μικρή άρχισε να τρέμει, χαμένη από λόγια μπροστά στην οργή που εξέπεμπε η άλλη.

Έχοντας επιστρέψει όλοι στην κανονική τους κατάσταση, οι δύο περιπλανώμενοι επέστρεφαν στο μέρος της κατασκήνωσης τους για να λήξουν αυτήν την περίεργη μέρα. Οι δύο γίγαντες επέστρεφαν επίσης στα λημέρια τους ενώ είχαν αφήσει εκείνο το κορίτσι να φύγει από το νησί για να γλιτώσει. Όπως έμαθαν, ήταν μέλος μιας οργάνωσης Κυνηγών και στόχευε στην επικήρυξη των γιγάντων. Βέβαια, μόλις έμαθε ότι η Shura ήταν πράκτορας της Κυβέρνησης και ότι δεν είχε ελπίδα να την βγάλει από την μέση, κατέθεσε τα όπλα.
-Ένα πράγμα δεν κατάλαβα ακόμα, στράφηκε στον Kaze. Εσύ πώς ήξερες ότι ο Dorry και ο Broggy είναι πειρατές; Αφού δεν το ανέφεραν όταν μας συστήθηκαν!
-Από που αλλού; Από τα ημερολόγια που κουβαλώ! Ανέφεραν την ιστορία δύο αντιπάλων στο Little Garden που πολεμάνε για την τιμή του δυνατότερου. Βέβαια, δεν ανέφερε ότι είναι γίγαντες... Αλλά μπορούσα να σκαρφιστώ τα υπόλοιπα.
-Και για να μην ξεσπάσω τώρα για το παιχνίδι που έστησες, από αύριο θα με βοηθάς με την προπόνηση μου! κατέληξε κάνοντας τον να σωπάσει, αποδεχόμενος την τιμωρία.

Μέσα στις επόμενες ημέρες, το πρόγραμμα προπόνησης ήταν αυστηρό εως μαρτυρικό. Άρχιζαν πάντα με πλήρη ενέργεια, τον Kaze σε επιθετικό ρόλο και την Shura σε παθητικό. Κάθε φορά που έκαναν διάλειμμα, έπεφταν στο έδαφος λαχανιασμένοι και πνιγμένοι στον ιδρώτα. Έπειτα άλλαζαν ρυθμούς και στυλ, με την κοπέλα να επικεντρώνεται αποκλειστικά σε επιθέσεις με τα πόδια και τον Kaze να δοκιμάζει να αμύνεται. Το τελευταίο δεν ήταν καθόλου εύκολο! Ειδικά μετά τις πρώτες ώρες, που οι αντοχές του είχαν πέσει δραματικά του φαινόταν πολύ δύσκολο, ακόμα και μετά τις προειδοποιητικές φωνές της, να αποφεύγει τα κοφτερά κύματα αέρος που του εκτόξευε. Ο χώρος που εξασκούνταν είχε καταστραφεί τόσο πολύ που δεν ξεχώριζε πια το πιο κοντό χορταράκι από το χώμα. Τα δέντρα είχαν χαραχτεί με ευθείες, βαθιές γραμμές ενώ άλλα είχαν κοπεί στην μέση, σχηματίζοντας στραβά καθίσματα.

Ήταν οι τελευταίες μέρες που θα περνούσαν στο νησί, όταν άλλη μια τέτοια μέρα ξεκίνησε για να κάνει τον κύκλο της. Η Shura στάθηκε μπροστά από τον Kaze που την περίμενε να του δώσει το σήμα με το πιστόλι ανά χείρας.
-Μην τολμήσεις να χρησιμοποιήσεις το Haki για να προβλέψεις την πορεία! την προειδοποίησε για να την πιέσει να βάλλει τα δυνατά της. Δεν θα σου χαριστώ!
-Κάνε ό,τι καλύτερο μπορείς! τον προκάλεσε και χαμογέλασε στραβά.

Πράγματι του έγνεψε και ο νεαρός έφερε το στόχαστρο στο μάτι. Οι βολές έσκαγαν η μία μετά την άλλη, σημαδεύονταν προς την πορεία της και την πορεία που ακολουθούσε το σώμα της καθώς απέφευγε την μία μετά την άλλη! Αλλά καμία φορά δεν βρήκε στόχο. Έπειτα από αρκετές μέρες εξάσκησης σε μορφή αερίου, μπορούσε πια να εφαρμόσει την τεχνική με το κανονικό της σώμα. Το θέαμα που παρουσίαζε ήταν αδιανόητο! Το σώμα της κυρτωνόταν και καμπυλωνόταν σαν φύλλο χαρτιού, δονούμενο από την ένταση των βολών ώστε να αποφεύγει. Πραγματικά έμοιαζε λες και δεν είχε εσωτερική υπόσταση σε κάθε φάση που το χρησιμοποιούσε. Με ένα βήμα μπροστά που έκανε σε κάθε βολή, κατάφερε να πλησιάσει τον Kaze αλώβητη. Αυτό ήταν και το σήμα της λήξης του πολέμου.
-Νόμιζα ότι θα έβαζες τα δυνατά σου! διαμαρτυρήθηκε στα ψέματα για να τον πειράξει.
-Σε προκαλώ να μου δείξεις πως γίνεται, ήταν η ψύχραιμη απάντηση και άλλαξαν θέσεις.
Ασφάλισε το όπλο του και περίμενε εκείνος τις δικές της επιθέσεις.
-Rankyaku!
Άρχισε να χτυπά τον αέρα με τα πόδια της με απίστευτη δύναμη και ταχύτητα. Τα κύματα που προκαλούσε εφορμούσαν ενάντια στον νεαρό σαν λεπίδες καθορισμένου σχήματος και με συγκεκριμένο κάθε φορά στόχο, κάνοντας τον άλλοτε να πέφτει και άλλοτε να τραβιέται για να αποφεύγει.

Όσο συνέχιζε να τον δυσκολεύει, τόσο περισσότερο αύξανε την ένταση. Κάθε κύμα άντεχε να διατηρεί την δύναμη του όλο και περισσότερο, έτσι ώστε η διάμετρος του απογυμνωμένου χώρου να αυξάνεται συνεχώς. Ο Kaze πήδηξε στο πλάι, κύλησε στο έδαφος και σηκώθηκε πάλι στα πόδια του για να συνεχίζει να αποφεύγει να χάσει κάποιο μέλος. Η Shura πήδηξε στον αέρα. Σήκωσε κάθετα το ένα πόδι, εξαπολύοντας ακόμα ένα κύμα κι έπειτα, έστρεψε όλο το σώμα πλάγια, χτυπώντας και το δεύτερο πόδι. Ένα δεύτερο κύμα συνέβαλλε με το πρώτο, δημιουργώντας μία επίθεση σαν σταυρό, πολύ μεγαλύτερης δύναμης. Ο Kaze το έβαλε στα πόδια και πήδηξε λίγο πριν τον φτάσει. Ένας κορμός είχε απομείνει ανέπαφος μερικά μέτρα πίσω του. Οι συνδυασμένες λεπίδες τον έκοψαν σαν ξυλαράκι, ανοίγοντας του το κεντρικό τμήμα στην μέση και το πάνω κομμάτι έπεσε με κρότο στο έδαφος. Ο Kaze σηκώθηκε, έριξε μια ματιά στο δέντρο και έπειτα στράφηκε στην Shura που θαύμαζε την έκφραση του όσο και το έργο της.
-Τι γελάς; Και πάλι απέτυχες να με σκοτώσεις!