Τα λάθη πληρώνονται αδρά, η νέα γνωριμία [Τέλος] [Διεγραμένος Χαρακτήρας]

Last edited by Roni on Thu May 30, 2013 8:59 pm; edited 3 times in total

Του έριξα μια καλύτερη ματιά, ήταν σχεδόν στο ύψος μου αλλά το σώμα του ήταν αρκετά πιο γεροδεμένο από το δικό μου. Δεν περίμενα πως κάποιος μπορεί να έχει τόση πολύ σωματική δύναμη, κατά πάσα πιθανότητα θα είχα αρκετή δυσκολία στο να τον κερδίσω σε μια μάχη σώμα με σώμα. Ωστόσο φαινόταν να του λείπει αρκετή εμπειρία από μάχες, μπορούσα να το δω στο πρόσωπο του και στον τρόπο που κοιτούσε το διαλυμένο κεφάλι του Buttler.
Γιατί τον έψαχνες? Είχε κάποια σχέση με τα γεγονότα του χωριού σου?
Όχι, είχε κλέψει κάτι από εμένα.. Με βρήκε στην θάλασσα, το πλοίο μου είχε διαλυθεί σε μια καταιγίδα και εγώ βρισκόμουν πιασμένος πάνω σε μια σανίδα. Ήμουν έτοιμος να πεθάνω όταν με βρήκαν, νόμιζα πως θα με βοηθήσουν όταν με ανέβασαν στο πλοίο τους όμως εκείνοι με έψαξαν και πήραν ένα μενταγιόν που μου είχε χαρίσει ο αδερφός μου ένα βράδυ πριν το συμβάν. Με έκλεψαν και με πέταξαν και πάλι στην θάλασσα, κατάφερα να σωθώ και τους ακολούθησα. Τελικά έφτασα εδώ που έφτασα και τα υπόλοιπα τα ξέρεις υποθέτω.
Μάλιστα, αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι το γιατί δέχτηκες να έρθεις μαζί μου? Δεν υπάρχουν πολλοί που θα δέχονταν να ακολουθήσουν έναν φονιά ανήλικων παιδιών. Ειδικά αν το γνώριζαν όπως και εσύ.

Last edited by Roni on Thu May 30, 2013 8:59 pm; edited 4 times in total

Ακούγεται γελοίο αλλά πάντα σε θαύμαζα. Όταν πρώτο άκουσα για τα κατορθώματα σου ενάντια στην Κυβέρνηση ενθουσιάστηκα. Ήθελα να τους επιτεθώ για το χωριό μου, δεν έκαναν τίποτα για να το αποτρέψουν και όταν ήρθαν τους ζήτησα να με βοηθήσουν να βρω τον ένοχο αλλά έκαναν τα στραβά μάτια.
Η Κυβέρνηση έχει κάνει πολλά άσχημα πράγματα φίλε μου, η Κυβέρνηση ήταν αυτή που με ανάγκασε τότε να γυρίσω στην ζωή εκτός νόμου. Όμως όλα αυτά θα αλλάξουν στο μέλλον, θα καταστρέψω αυτόν τον κόσμο και θα τον φτιάξω από την αρχή. Με τους δικούς μου κανόνες, εγώ θα αποφασίζω το σωστό και το δίκαιο, εγώ θα είμαι δικαστής και ένορκοι. Εγώ θα είμαι ο θεός στον νέο κόσμο που θα δημιουργήσω.
Και πιστεύεις πως θα σε αφήσουν να κάνεις κάτι τέτοιο, να καταστρέψεις την δύναμη τους και να βγάλεις την δική σου? Θα σε κυνηγήσουν και θα σε σκοτώσουν, απλά θα είσαι άλλο ένα θύμα τους.
Έχω την δύναμη να αντιμετωπίσω τους εχθρούς μου, όμως η δύναμη μόνο δεν είναι αρκετοί. Θέλω ανθρώπους γύρω μου που να μπορώ να τους εμπιστευτώ, να ξέρω πως μπορώ να βασιστώ πάνω τους αν τα πράγματα δεν πάνε όπως τα θέλω. Εσύ φαίνεσαι να είσαι ένας τέτοιος άνθρωπος, θα φροντίσω να σου δώσω την δύναμη για να μπορείς να τα βάλεις με τους αντιπάλους σου. Το μόνο που ζήτησα είναι η βοήθεια σου για να φτάσω στην απόλυτη δύναμη.

Last edited by Roni on Thu May 30, 2013 8:59 pm; edited 2 times in total

Πολύ καλά, σου είπα ήδη πως δέχομαι να σε βοηθήσω. Θέλω όμως και κάτι ακόμα, είδα τι μπορείς να κάνεις και είμαι σίγουρος πως είναι ακόμα και άλλα πολλά που δεν έχω δει. Θέλω να αποκτήσω και εγώ μια τέτοια δύναμη, μάχομαι με τα χέρια μου οπότε ένα τέτοιου είδους φρούτο θα ήταν ότι πρέπει για εμένα. Ίσως να είναι πολλά αυτά που ζητάω αλλά μπορείς να...
Να σε βοηθήσω να βρεις ένα από τα φρούτα του Διαβόλου. Φυσικά, άλλωστε από προσωπική εμπειρία μπορώ να πω πως μια τέτοια περιπέτεια δεν με είχε αφήσει δυσαρεστημένο.
Ο μικρός είναι έξυπνος, θα μας φανεί χρήσιμος στο μέλλον. Που ξέρεις, ίσως και να είμαστε τυχεροί και να γνωρίσει και αυτός κάποιον σαν και εμένα μέσα του. Τότε θα ήμαστε μια χαρούμενη παρέα... Ζεχαχαχαχα!!!
Δεν χάνεις ευκαιρία να πεις την εξυπνάδα σου... Πήγαινε πάλι στις σκιές σου και άσε με ήσυχο. Δεν σκοπεύω να μιλάω μαζί σου, τουλάχιστον όχι μέχρι να δείξεις το πρόσωπο σου.
Τς, τς. Είσαι κακός μαζί μου, εγώ σου έδωσα τόση δύναμη και εσύ μου το ανταποδίδεις έτσι? Κοίτα πως έκανες το κεφάλι του Buttler, εγώ στο έδωσα αυτό.
Εγώ όμως τον έριξα στο έδαφος, με την μουσική μου...
Τς, καλά λοιπόν. Κερδίζεις αυτόν τον γύρο, κάτσε με τον θνητό σου. Είπε τελικά η σκιά και εξαφανίστηκε γελώντας, ο Scar δεν έδειχνε να έχει ακούσει κάτι από την συζήτηση. Σκέφτηκα πως ήταν λογικό, αφού όλα αυτά λάμβαναν χώρα στο μυαλό μου μόνο.
Συνεχίσαμε να μιλάμε καθώς απομακρυνθήκαμε από την κατασκήνωση του Buttler και τον αντρών του.

Μολις εμφανιστηκα ξαφνικα μπροστα τους, ο νεώτερος φιλος του τραβηξε αμεσως το σπαθι του με βλεμμα ετοιμο για μαχη, ενω ο ανθρωπος με τον οποιο ειχα συνεργαστει στο Island of Mist και δεν μου ειχε πει ποτε το ονομα του, δεν εκανε καμμια εξαφνη κινηση. Μολις τον κοιταξα, το βλεμμα του με κοιταζε με ηρεμια και ερευνητικοτητα ταυτοχρονα...σαν να γνωριζε οτι θα εμφανιζομουν μπροστα του και απλα αναρωτιοταν ποιος τον ενοχλουσε.
Λιγα δευτερολεπτα περασαν και τους ειχα πλησιασει στα τρια μετρα. Ο φιλος του χαλαρωσε το σπαθι του καθως ειδε οτι ημουν αοπλος. Τα μαχαιρια μου τα ειχε πλεον στην αγκαλια της η θαλασσα...
---Εϋϋ...Εσυ... Ειμαι ο Silver Elf...Ειχαμε συνεργαστει στο Island of Mist !
Ο τυπος δεν απαντησε και σταυρωσε τα χερια του.
"Για να μην μιλαει ή να ρωταει πληροφοριες παει να πει πως με θυμαται!! Μπααα... Αποκλειεται...Τοσος καιρος εχει περασει...Μηπως ομως διαβασε για μενα στην εφημεριδα?" Ενα ιδιαιτερο συναισθημα υπερηφανιας διαποτισε το κορμι μου και ενα χαμογελο ξεφυγε για ελαχιστο.
---Ξερεις...Μου χρωστας κατι. Χρωστας το ονομα σου απο την προηγουμενη φορα που συναντηθηκαμε και πολεμουσαμε τον Don Anieri... Θυμαμαι ειχες πει...
"οφείλω να σε πληροφορήσω πως όσοι μαθαίνουν κάποια πράγματα για μένα στο τέλος καταλήγουν να βρίσκουν έναν τραγικό και γεμάτο πόνο θάνατο από τους εχθρούς μου και αυτή την στιγμή δεν μπορείς να πεις πως έχω και λίγους." και αργοτερα ειπες..."Elf...Eαν την επομενη φορα που θα συναντηθουμε με εκπληξεις ξανα, ισως σου πω το ονομα μου..."
Δεν περιμενα να θυμομουν την καθε λεξη που ειχε πει...Αυτος ο ανθρωπος μαλλον μου ειχε κανει μεγαλη εντυπωση!!Eμενε ομως να ακουσω την απαντηση του...

Last edited by Roni on Thu May 30, 2013 9:00 pm; edited 2 times in total

Η αλήθεια είναι πως τον θυμόμουν αδρά... Ωστόσο όμως και πάλι τον θυμόμουν, ήταν ένας φιλόδοξος νεαρός που έψαχνε τον τρόπο να δυναμώσει. Το γεγονός ότι τον έβλεπα στην Μεγάλη Γραμμή με χαροποιούσε σχετικά, σίγουρα θα ήταν αρκετά πιο δυνατός από τότε που τον είχα πρωτογνωρίσει. Ο Scar τον κοιτούσε απορημένος, από το βλέμμα του μπορούσα να διακρίνω τι σκεφτόταν.
Τον ξέρεις τον τύπο? Με ρώτησε τελικά.
Και βέβαια τον ξέρουμε, είναι από το παρελθόν σου έτσι δεν είναι. Ξέρω πως τον είχα δει κάπου μέσα στις αναμνήσεις σου, ααα, εδώ είναι. Elf, Elf είναι το όνομα του.
Ξέρω ποιο είναι το όνομα του, μόλις μου το είπε. Τι θες πάλι εδώ πέρα εσύ? Νομίζω πως σου είπα να εξαφανιστείς.
Τς, και να χάσω το θέαμα που θα ακολουθήσει? Δεν το νομίζω, είναι αρκετά ενδιαφέρον η επόμενη σκηνή. Ο νεαρός που είναι μπροστά μας δεν είναι ένας απλός άνθρωπος, αυτό έχω μόνο να σου πω μικρέ. Ζεχαχαχαχα, επιτέλους όλα έγιναν και πάλι ενδιαφέροντα!
Δεν είναι απλός άνθρωπος? Εννοείς ότι... Μπα, όχι... Αποκλείεται. Oi, Scar. Τον ξέρω, θα το αναλάβω εγώ αυτό. Είπα καθώς έκανα ένα βήμα προς τον νεαρό.

Ο τυπος εκανε ενα βημα μπροστα και με κοιταξε προκλητικα.
---Oi μικρε... Εχεις πολυ καλη μνημη... Και επειδη τον λογο μου τον τηρω, θελω να με εκπληξεις...
Περιμενα να μου προτεινει να αντιμετωπισουμε μαζι καποιον αντιπαλο, ή να με βαλει να σκαρφαλωσω στην κορυφη ενος βουνου ή οτιδηποτε τελοσπαντων που θα μου εδινε την ευκαιρια να αποδειξω την δυναμη αλλα και την ευφυια μου αφου το ενα χωρις το αλλο δεν αποδιδει. Εκεινος ομως μου προτεινε κατι στο οποιο οχι μονο δεν θα αποδεικυνα τιποτα, αλλα κινδυνευα να χασω την ζωη μου...
---Θελω να μονομαχησεις μαζι μου...Θα εχεις αυτην την τιμη. Ειπε και παρατηρησα το κεφαλι του να κλεινει ελαχιστα προς τα πανω.
Δεν ειχα ομως αλλη επιλογη. Το να προσπαθησω να το αποφυγω ειτε τρεχοντας ειτε με τα λογια θα ηταν ατιμο και ανανδρο εκ μερους μου.
---Ωραια λοιπον...Δεχομαι την προταση σου...Να ξερεις ομως οτι δεν εχω κανενα οπλο μαζι μου. Προσφατα ναυαγησα.
Εκεινος ετριψε το πηγουνι του και στραφηκε στον φιλο του.
---Νομιζω οτι μπορω να κανω κατι για αυτο...
Αμεσως τραβηξε ενα απο τα δυο μαχαιρια του και το πεταξε στον αερα. Μετα απο δυο σβουρες στον αερα, προσγειωθηκε στο δεξυ μου χερι. Το εσφιξα και πηρα την θεση μου...

Εριξα μια ματια στον αντιπαλο μου. Ειχε αρχισει να με εκνευριζει η απαθεια του. Ηταν σχεδον χαμογελαστος . "Μηπως νομιζει οτι εχει να κανει με κανενα πιτσιρικι με το οποιο παιζει για να περασει η ωρα?" σκεφτηκα σουφρώνοντας τα φρειδια μου." Το καλυτερο που εχω να κανω λοιπον ειναι να τον νικησω και ετσι να του αποδειξω οτι δεν ειμαι ενα ενοχλητικο κουνουπι οπως δειχνει να πιστευει απο το βλεμμα του"
Θα κερδιζα...και θα αποδεικνυα πρωτα απ'ολα στον εαυτο μου οτι ημουν δυνατος και αξιζα να βρισκομαι στην Μεγαλη Γραμμη.
---Aς ξεκινησουμε λοιπον! Βγαλε και συ το μαχαιρι σου!
---Oi...θα μου επιτρεψεις να σε αντιμετωπισω χωρις οπλο...
Εδωσε το katana του και το μαχαιρι στον τυπο διπλα του και σταυρωσε και τα χερια του.
"Μα γιατι να το κανει αυτο? τοσο αχρηστο με θεωρει? Εκεινος αοπλος και εγω με μαχαιρι? Θα του δειξω εγω..."
Αρχισα να τρεχω προς το μερος του σφιγγοντας γερα το μαχαιρι που ο ιδιος μου ειχε δωσει. Ειχα νευριασει και αυτο φανηκε στο προσωπο μου. Oταν εφτασα λιγα εκατοστα απο εκεινον, σε θεση να διακρινω καθε κυτταρο του ειρωνικου του προσωπου, και ετοιμος να τον χτυπησω με το μαχαιρι, μου ψιθυρισε
---Κακος σύμβουλος η οργη μικρε!

Με μια ελαφρια κινηση βρεθηκε εξω απο το πεδιο βολης του οπλου μου και μου εδωσε ενα πολυ δυνατο χτυπημα στην πισω πλευρα του λαιμου με αποτελεσμα να με πεταξει στο απεναντι δεντρο. Αυτο το χτυπημα ηταν παρα πολυ δυνατο και κατι μεσα μου ελεγε οτι και παλι δεν ειχε χρησιμοποιησει ολοκληρη την δυναμη του. Σηκωθηκα αμεσως και ατσαλα καθως ενοιωσα οπως ενας θεατρικος ηθοποιος οταν κανει καποιο λαθος και προσπαθει να το μαζεψει απεγνωσμενα κανοντας τα ομως χειροτερα.
Ο φιλος του στην ακρη με κοιταζε με περιφρονηση . Ο ιδιος ομως μου ειχε γυρισμενη την πλατη. Ισως με παρατηρουσε με την ακρη του ματιου του αλλα δεν μπορουσα να ειμαι σιγουρος...
Αυτη την φορα επρεπε να τον πετυχω. Εκανα μερικα βηματα και πηδηξα οσο πιο ψηλα μπορουσα. Εκεινος αλλωστε μου ειχε πλατη. Ισως δεν με ειχε δει κιολας. Δυστυχως για μενα ομως με αντιληφθηκε και κανοντας αργα τρια μικρα βηματα προς τα πισω, πηδηξε και εκεινος. Αυτη τη φορα ομως εγω βρισκομουν στην μειονεκτικοτερη θεση αφου την επεφτα στον αντιπαλο που βρισκοταν απο πισω μου. Πριν καν καλα καλα προσγειωθω, μου εδωσε απο πισω μια κλωτσια πεταγοντας με ξανα στους απεναντι θαμνους.
"Δεν γινεται να ειναι τοσο δυνατος..."σκεφτομουν αν και γνωριζα οτι δεν χρησιμοποιουσε πληρως την δυναμη του...

Σηκώθηκε από τους θάμνους και γύρισε για να ξανά επιτεθεί, τον κοίταξα με μισή καρδιά. Αυτός ήταν ο φιλόδοξος νέος που είχα γνωρίσει τότε? Δεν μπορούσε να δει πέρα από την μύτη του, έτρεξε προς το μέρος μου και επιτέθηκε. Το μαχαίρι που το είχα δώσει σταμάτησε μερικά εκατοστά μακριά από το πρόσωπο μου, στα μάτια του είχε φωλιάσει ο φόβος. Δεν περίμενε να τον σταματήσω με το ένα μου χέρι μονάχα, κοίταξε το έδαφος. Βρισκόταν ακόμα στον αέρα, δεν το είχα αφήσει καν να πατήσει κάτω.
Τς, κρατάς μια λεπίδα. Όμως το χέρι σου δεν είναι ακόμα έτοιμο να με κόψει, τρέμει και με φοβάται όπως και όλο σου το σώμα. Μια λεπίδα σε ένα τέτοιο χέρι είναι εντελώς αδύναμη, δεν μπορείς να με νικήσεις αν συνεχίσεις να με φοβάσαι.
Προσπάθησε να μιλήσει αλλά το στόμα του είχε στεγνώσει, η μιλιά του είχε εξαφανιστεί, τα μάτια του θαμπά και το δέρμα του ιδρωμένο.
Τς, σκότωσε τον. Είναι άχρηστος, δεν θα αποκτήσει ποτέ του δύναμη. Δεν θα φτάσει ποτέ στο επίπεδο που θες.
Ησυχία. Εγώ θα αποφασίσω ποιον θα σκοτώσω και ποιον θα αφήσω να ζήσει. Θέλω να δω αν μπορεί να με σκοτώσει, αν έχει την δύναμη να ζήσει στον νέο κόσμο που θα φτιάξω.
Έχει την δύναμη να πεθάνει! ΣΚΌΤΩΣΕ ΤΟΝ KENSHIN!!! Ούρλιαξε η σκιά μέσα στο κεφάλι μου και ο μικρός βρέθηκε ξαφνικά να πετάγεται πάλι πίσω στα δέντρα.

Βρέθηκα ριγμένος μέσα στο σκοτάδι της ψυχής μου, ένας απλός παρατηρητής πάνω στις πράξεις του σώματος μου. Η σκιά με είχε καταβάλει και πλέον είχε τον έλεγχο του σώματος μου. Ο Elf προσπάθησε να σηκωθεί αλλά δεν πρόλαβε, τα χέρια μου τον έπιασαν και τον πέταξαν ακόμα πιο πίσω. Σφίχτηκαν σε γροθιές και άρχισαν να κοπανάνε τα δέντρα γύρω μας, έπεφταν σαν κλαδιά από την δύναμη των εκρήξεων που δημιουργούνταν.
Το σώμα μου είναι δικό μου, άσε με να βγω από εδώ μέσα. Μέχρι να πεθάνω δεν έχεις δικαίωμα να το πάρεις, αυτή ήταν η συμφωνία.
Ναι, αλλά δεν πρέπει να με αφήσεις να νιώσω ριγμένος από την συμφωνία. Θέλω το κεφάλι του μικρού.
Σου έδωσα το κεφάλι του Buttler, φτάνει αυτό. Αυτή η μάχη είναι δικιά μου.
Λάθος μικρέ, αυτή η μάχη τελείωσε...
Παρατήρησα πως ήμουν ήδη πάνω από τον Elf, η γροθιά μου είχε σηκωθεί στον αέρα και ήταν έτοιμη να διαλύσει το σώμα του με μια έκρηξη. Όμως κάτι που δεν περίμενα συνέβη, τα μάτια του άλλαξαν για μια στιγμή. Και μερικά δευτερόλεπτα αργότερα βρέθηκα να πετάω προς τα πίσω από μια αόρατη δύναμη. Λες και κάποιος με είχε σπρώξει πάνω στα διαλυμένα δέντρα. Το κεφάλι χτύπησε σε έναν κορμό και εγώ βρέθηκα να ελευθερώνομαι από τα σκοτάδια. Πήρα και πάλι τον έλεγχο του σώματος μου.
Τς, καιρός ήταν. Ευχαριστώ μικρέ, το χρειαζόμουν αυτό. Αναφώνησα προς τον Elf.
Λοιπόν, ήρθε η ώρα να το τελειώσουμε αυτό. Έλα, δείξε μου τι αξίζεις μια και καλή. Φώναξα περνώντας το μαχαίρι μου από τον Scar.
Φρόντισε να μην φοβηθείς πάλι, γιατί αλλιώς θα πεθάνεις...

» Once Again... [Τέλος] [Διεγραμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος] Betrayed .. [Διεγραμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος] The legend [Διεγραμένος Χαρακτήρας]
» Beware [Τέλος] [Διεγραμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος] Back for more! [Διεγραμένος Χαρακτήρας]