[Tελος-Quest] Χιονισμένος Τίγρης: Μια εικόνα, χίλιες ιστορίες ! [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]

Οι τυποι προχωρουσαν μπροστα. Αν γνωριζα που επρεπε να παω, θα τους εγκατελειπα και θα εφτανα πολυ πιο γρηγορα... Δυστυχως ομως ημουν προσκολλημενος πισω τους...
Καποια στιγμη, εμφανιστηκαν καποιες αρκουδες που τους επιτεθηκαν αλλα τις σκοτωσαν. Λιγο αργοτερα εφτασαν σε ενα πετρινο σπιτι οπου μπηκαν μεσα. Και παλι δεν μπορουσα να τους εγκαταλειψω αλλα περιμενα να βγουν. Οταν βγηκαν, δεν ηταν μονο οι τεσσερις τυποι, αλλα αλλος ενας επιπλεον που εμοιαζε λαβωμενος. Και αυτον ειχα την εντυπωση οτι τον γνωριζα απο καπου. Το που δεν ηξερα...
Οταν τους πλησιασα ακουσα κατι που με εφερε στο αμην. Οι τυποι σκοπευαν να περασουν απο ενα πανδοχειο για να παρουν τροφιμα και εφοδια.
"Τερμα! "σκεφτηκα" Δεν θα τους αφησω να με καθυστερησουν αλλο! Θα το βρω μονος μου! " Το χωριο απλωνοταν ακριβως απεναντι μου και αν και θα ηταν δυσκολο να φτασω ως εκει, θα τα καταφερνα. Μπορει να μην ειχα νερο ή τροφιμα, ειχα ομως την δυναμη της θελησης. Θα εβρισκα τον γερο και μαλιστα πιο γρηγορα απο εκεινους...
Μετα απο λιγες ωρες περπατημα μεσα απο την χιονισμενη βουνοπλαγια, εφτασα με τα πολλα στο χωριο οπου ζουσε ο Mr.Jegins... Περπατουσα μοναχος μες στο κρυο στους δρομους μεχρι να βρω καποιον να μου πει που μενει...

Περπατώντας στους δρομους, βρηκα ενα ζητιανακι να περπαταει ξυπολυτο.Ημουν σιγουρος οτι θα γνωριζε που μενει ο Mr.Jegins oποτε με λιγα belli που ειχα στην τσεπη μου, θα τον εκανα σιγουρα να με βοηθησει να τον βρω.
Πραγματι, λιγα λεπτα μετα, το μικρο παιδι με ενα χαμογελο στα χειλη με οδηγουσε μεσα απο δρομους και στενακια ωσπου καταληξαμε σε μια φτωχογειτονια που μυριζε ασχημα και σκουπιδια ηταν πεταμενα κατα μηκος του δρομου.
---Εκει ειναι το σπιτι του Mr. Jegins! ειπε και εγινε καπνος.
Μολις σταθηκα εξω απο την πορτα πηρα μια βαθια αναπνοη και χτυπησα δυνατα την πορτα
---Ναι?? ακουστηκε μια γερικη ασθενικη φωνη απο μεσα
---Μπορειτε να μου ανοιξετε? Ειναι επειγον!
Επεσε σιωπη. Προς στιγμην σκεφτηκα οτι μπορει να παριστανε οτι δεν βρισκεται μεσα ή οτι δεν ακουσε αλλα η πορτα ανοιξε και στα ματια μου εμφανιστηκε ενας ασπρομαλλης γερος με ασπρα γενια και παλια ρουχα. Αφοτου με κοιταξε απο πανω μεχρι κατω, μου εκανε χωρο να περασω και καθισα σε ενα παλιο βρωμικο καναπεδακι.

Ο γερο Jegins πλησιασε το τραπεζι και μαζεψε κατι φρυγανιες και ενα φλυτζανι με λιγες σταγονες τσαι που ειχαν απομεινει.Αφου περασαν μερικα λεπτα αμηχανιας, αποφασισα να σπασω την σιωπη και να μιλησω
---Kυριε Jegins...Πρεπει να μιλησουμε...
---Βεβαιως! Ο,τι θελεις νεαρε!
---Ωραια.. θελω να σας ζητησω... ο γερος με διεκοψε
---Ααα....καταλαβα...Θες να μου ζητησεις βοηθεια... Για πες.. Σε απερριψε καποια κοπελα? ειπε παιρνοντας ενα πονηρο υφακι.
---Οχι καμμια σχεση... Θελω να...
---Ψαχνεις για δουλεια? Δεν εχω χωραφια νεαρε δεν εχω!!
---ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΑΘΩ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΙΟΝΙΣΜΕΝΟ ΤΙΓΡΗ !!! φωναξα συνεφερνοντας τον
Ο γερος ακουγοντας τις λεξεις αυτες, παγωσε και εσκυψε λιγο το κεφαλι παιρνοντας μια ψυχρη εκφραση. Ξαφνικα αρχισε να χαζογελαει σαν να εβλεπε καποιον παλιο γνωστο
---Αααα... ΧοΧοΧο... Ναι ...Βεβαια...Ο Χιονισμενος Τιγρης...ηταν μια ιστορια που ελεγαν οι παλιοι....
---Σας παρακαλω...Μην υπεκφευγετε...Πειτε μου την αληθεια! Τις προαλλες ηρθα σε επαφη με ενα βιβλιο του Vavarin Zebun που στο εσωτερικο του ειχε ενα κρυμμενο μηνυμα...Ενα κρυμμενο χαρτι... ΠΡΕΠΕΙ να μαθω αυτην την ιστορια!
Ο γερος ειχε πια σοβαρεψει. Εδειξε οτι ειχε διαθεση να μιλησει
---Ωραια λοιπον...Τι ελεγε το χαρτακι μεσα?

Ειχα μαθει απ'εξω την καθε λεξη που εγραφε εκεινο το χαρτακι που βρηκα σε ενα βιβλιο της βιβλιοθηκης του Torino Kingdom oποτε ψιθυρισα με σοβαρο τονο τα λογια:
---" Οσο γραφω αυτο το βιβλιο γερνώντας στην πατριδα μου Toroa , οι Marines εχουν εγκατασταθει στην γειτονια μου[...]ρακολουθούν. Τα βιβλια που θα γραψ[...]ογοκριθούν. Αν θες να βρεις το κρυφο νοημα τουτου του βιβλιου ζήτα πληροφοριες για τον "Χιονισμενο Τιγρη" απο τους πρωην μαθητες μου στο νησι Micqueot και τον αδερφο μ[...] "
---Χμ... απαντησε ο γερο-Jegins. Ωραια... Αν και το κειμενο δεν ειναι ακριβως ετσι, σιγουρα θα υπαρχουν καποιες φθορες... Πως ξερω εγω ομως οτι εχεις καλους σκοπους και οτι η οποια πληροφορια σου δωσω εγω δεν θα πεσει σε λαθος χερια?
Η ερωτηση του ηταν αρκετα σωστη. Θα μπορουσε το ιδιο μηνυμα να πεσει σε χερια Marines ή καποιου κακοβουλου.
---Εξαρταται καταρχην τί εννοει ο καθενας ως "καλο σκοπο". Οποιον και να ρωτησεις θα σου πει οτι εχει καλο σκοπο...Το μονο που μπορω να κανω για να αποδειξω αν οντως εχω καλο σκοπο , ειναι να σας πω τα παντα για εμενα, και τον λογο που ενδιαφερομαι για την συγκεκριμενη ιστορια...
Ο γερος πηρε ενα χαμογελο καθως εδειξε να του αρεσει η απαντηση μου και με μια κινηση του χεριου μου εδωσε το εναυσμα να ξεκινησω...

---Πριν 23 περιπου χρονια, εγινε μια μεγαλη καταστροφη στην Ohara. Η Οhara ηταν ενα νησι στο οποιο ηταν συγκεντρωμενοι πολλοι αρχαιολογοι οι οποιοι εκαναν ερευνες πανω στον Κενο Αιωνα (Void Century) και στα Poneglyphs. Οι Marines και η Παγκοσμια Κυβερνηση ομως δεν ενεκρινε αυτες τις ερευνες και γι'αυτο εξαπελυσε επιθεση στο νησι αυτο σκοτώνοντας καθε κατοικο... Περαν ενος επιζωντα για τον οποιο δεν γνωριζω και πολλα, η μητερα μου καταφερε και διεφυγε απο το νησι με τη βοηθεια ενος πουλιου, φτανοντας ετσι στο Elfheim της South Blue οπου πεθανε αφου με γεννησε.
Στην ουσια και εγω ειμαι ενας απο τους επιζωντες της Ohara...μονο που κανεις δεν γνωριζει τιποτα για μενα. Εκανα μια παυση και πηρα μια ανασα.
Θα μπορουσα να ζησω την ζωη μου ξεχνώντας ολα αυτα, αλλα δεν γινεται. Εχω επιφορτιστει με ενα καθηκον. Εχω μια κληρονομια πανω μου, ειπα και εδειξα το περιμετωπιο στο κεφαλι μου. Αυτο το αντικειμενο που μου φορεθηκε απο μικρος, μου δινει μια ξεχωριστη ικανοτητα. Με κανει να μπορω να διαβασω τα Poneglyphs αν και αυτο δεν εχει αποδειχθει ακομα.Εχουν δημιουργηθει τεσσερα τετοια απο μια σπουδαια αρχαιολογο της Ohara... Εχω την εντυπωση οτι η ολη ιστορια του Xιονισμενου Τιγρη εχει σχεση με την αρχαιολογια, καθως ο Vavarin Zebun που αφησε το μηνυμα, ισως ανακαλυψε κατι μεσα απο τα ταξιδια του...

Σταματησα να μιλαω καθως ειχα πει σχεδον τα παντα για μενα. Εριξα μια ματια στον γερο που με κοιταζε με σοβαρο υφος στο οποιο ομως διεκρινα ενα μειδιαμα.
---Νεαρε, η σπουδαια αρχαιολογος που οπως ανεφερες, δημιουργησε τα τεσσερα περιμετώπια,ειχε σχεση με τον Vavarin. Στο μηνυμα του, εχασες μερικες λεξεις... Στο τελος δεν ελεγε: "ζήτα πληροφοριες για τον "Χιονισμενο Τιγρη" απο τους πρωην μαθητες μου στο νησι Micqueot και τον αδερφο μου"
Αλλα "απο τους πρωην μαθητες μου στο νησι Micqueot και τον αδερφο μου στο Endless Waste" O μικροτερος αδερφος του Vavarin βρισκεται στο Εndless Waste και ζουν μαζι με την γυναικα του ως ιερεις ενος εγκαταλελειμενου ναου... Η κορη τους δημιουργησε τα τεσσερα περιμετωπια στα οποια αναφερεσαι...
Απο μεσα μου αναπολουσα το ταξιδι μου στο Endless Waste"Τους ξερω! Αυτον τον γερο και την γυναικα του, τους συναντησα οταν ειχα παει στο Endless Waste μαζι με τους Woonan Pirates! Συναντησα αυτους τους ανθρωπους σε εναν ναο και μου ειπαν για την κορη τους! Αν ηξερα μονο οτι... Μια στιγμη. Ο Mr. Jegins δεν γνωριζει οτι η γρια πεθανε και μαλιστα πεθανε βλεποντας με...Καλυτερα να μην το αναφερω. Δεν εχει και πολυ νοημα..."

Kανοντας αυτην την παρατηρηση στον εαυτο μου, συνεχισα να ακουω τα πολυ ενδιαφεροντα λογια του Mr.Jegins.
---Και τωρα ερχομαστε σε μενα, που ειμαι ενας απο τους μαθητες του Vavarin Zebun. Υπηρχαν κι'αλλοι μαθητες που ζουσαν εδω στο Micqueot αλλα σιγα σιγα πεθαναν ολοι... Τοσα χρονια τωρα, ερχοντουσαν που και που διαφοροι και εψαχναν για την ιστορια του Χιονισμενου Τιγρη. Καταλαβαιναμε οτι ηταν τυχαιοι ανθρωποι ή απλοι πειρατες που περιμεναν να μαθουν για καποιον κρυμμενο θησαυρο ή οτιδηποτε τετοιο και λεγαμε απλες ιστοριες που συνδυαζαν το ονομα του Χιονισμενου Τιγρη ωστε να διωξουμε τον καθε τυχοδιωκτη. Επειδη εσενα σε εμπιστευομαι ομως, θα σου πω παραπανω πραγματα.
Ο Vavarin oταν επεστρεψε στο νησι οπου γεννηθηκε, την Τοroa, ηταν μεγαλος σε ηλικια. Πριν φτασει εκει ομως, ενημερωσε εμας εδω στη Micqueot, και τον μικρο του αδερφο στo Εndless Waste για το τί συναντησε στα ταξιδια του στη South Blue. Εισαι ετοιμος να ακουσεις λοιπον τις ανακαλυψεις του?
---Ναι!! απαντησα ορεξατα και με γουρλωμενα υγρα ματια που ετρεμαν.
---Σε δυο νησια της South Blue, εχουν ξεμεινει δυο Poneglyphs!
To στομα μου ειχε μεινει ανοιχτο και δεν εβγαλα καμμια λεξη. Ειχα περασει απο τοσα νησια της South Blue. Σχεδον απ'ολα. Βρεθηκα τοσο κοντα στα Poneglyphs και τα προσπερασα!!

--- Υπαρχουν Poneglyphs στη South Blue?ρωτησα εκστασιασμενος
---Υπαρχουν! Ο Vavarin Zebun ανακαλυψε ενα Poneglyph στο Endless Waste, και ενα στο Onrac Kingdom...
Ειχα περασει και απο τα δυο. Ως μελος των Woonan Pirates βεβαια... Δεν ειχα τοτε μυαλο να κατσω να ψαξω για αυτα τα πραγματα ... Ομως υποσχεθηκα στον εαυτο μου οτι θα πηγαινα ξανα σε εκεινα τα δυο νησια και θα εβρισκα αυτα τα Poneglyphs...
---Δεν μπορουσε ομως να το φανερωσει στα βιβλια του οποτε το φανερωσε σε εμας για να το αποκαλυπτουμε σε ξεχωριστα προσωπα που εψαχναν. Ηρθε λοιπον λιγο πριν αποσυρθει στην Τοroa και μας ειπε την ιστορια των πολυχρονων ταξιδιων του... Και επειδη οταν τον ειδαμε για τελευταια φορα, ειχε πλεον ασπρα μαλλια, και επειδη ανεκαθεν εμοιαζε με τιγρη στα ματια και στα μουστακια του, συμφωνησαμε να ονομασουμε αυτην την ιστορια, ιστορια του Χιονισμενου Τιγρη... Ολων δηλαδη οσων ανακαλυψε στα ταξιδια του ο γερος πλεον Vavarin...
Εγω συνεχισα να ακουω με ενθουσιασμο . Κρεμομουν απο τα χειλη του.
Βεβαια, τον τελευταιο καιρο ολο και πιο συχνα ερχοντουσαν διαφοροι ζητώντας να μαθουν για την ιστορια αυτη και πολλοι απ'αυτους ηταν Marines ή φιλα προσκειμενοι τους... Ετσι επρεπε να βρουμε πειστικες ιστοριες για να διαδωσουμε...

---Επειδη ειχαμε καταλαβει οτι οι Marines ενδιαφεροντουσαν γι'αυτη την ιστορια, επρεπε να βρουμε μια ακομα πιο πειστικη ιστορια να λεμε.
Αυτην εν τελει μας την προσφεραν οι ιδιοι οι Marines και οι οργανωσεις τους. Μια νυχτα ηρθαν και με απηγαγαν αγνωστοι και με μετεφεραν σε ενα αγνωστο σημειο οπου με εβαλαν να τους βοηθαω στις ερευνες και στα εργαστηρια τους. Βλεπεις... ημουν ο καλυτερος γιατρος του νησιου και απο τους καλυτερους της περιοχης και με χρειαστηκαν... Μου εφερναν πειρατες ως πειραματοζωα μεχρι που ανακαλυψα κατι σημαντικο. Ανακαλυψα ενα χαπι που οταν το φας, αποκτας τις σωματικες ιδιοτητες μιας τιγρης : την ταχυτητα την δυναμη ... Το χαπι αυτο το ονομασα "Χιονισμενος Τιγρης". Ξερεις, οσο πιο πολυ καταστησεις φανερο κατι που σου ειναι αδιαφορο, τοσο πιο ευκολο ειναι να κρυψεις αυτο που πραγματικα θελεις να κρατησεις κρυφο... Η ιστορια του χαπιου λοιπον ειναι μια καλη αποπροσανατολιστικη ιστορια που αν χρειαστει θα την πω στο υπολοιπο κομματι της ζωης μου. Αλλωστε δεν χρειαζεται να φοβαμαι τους Marines και τις κρυφες οργανωσεις τους στην ηλικια μου!! ειπε και γελασε. Αφου καταφερα και γλυτωσα απο το εργαστηριο μετα απο μια εκρηξη, επεστρεψα εδω και ζω λεγοντας ιστοριες...Ιστοριες ψευτικες, ιστοριες προσαρμοσμενες αναλογα ποιος ενδιαφερεται...ιστοριες παραμυθενιες και ασχετες...

Η καρδια μου χτυπουσε δυνατα και αναρωτιομουνα τί αλλο θα ακουσω...
---Τι ακουγεται? ρωτησε ο γερος απαντώντας στο ερωτημα μου. Τεντωσα τα αυτια μου και ακουσα ηχους απο μαχη. Ακουσα κοιλιες να ξεσκιζονται και κλαγκες οπλων. Πλησιασαμε στο παραθυρο και κοιταξαμε διακριτικα. Δυο ομαδες συγκρουονταν μεταξυ τους ωσπου η μια υπερτερησε. Λιγο αργοτερα εμφανιστηκαν οι τυποι τους οποιους ακολουθουσα πιο πριν. Οι δυο ντοπιοι αδερφοι, και οι δυο που εκοψαν το χερι του τυπου που σκοτωσα λιγο αργοτερα, μαζι με εκεινον που εσωσαν απο ενα πετρινο κτηριο.
---Ωχχχ... εχω κακο προαισθημα... ειπε ο γερο Jegins. Κατι μου λεει οτι εχουν ερθει για μενα ολοι αυτοι...
---Παμε να φυγουμε απο καπου!
---Δεν γινεται. Ενας γερος σαν και μενα δεν μπορει να τρεχει και να διωκεται. Το καλυτερο που εχω να κανω ειναι να τους ακουσω. Αυτοι εκει δειχνουν πειρατες...
---Ωραια θα κατσω να τους πολεμησω εγω... ειπα και τεντωσα το στηθος μου.
---Δεν θα κανεις τιποτα...Προς το παρον μπορεις να μου φερεις εκεινο το βιβλιο που ειναι στο πανω πανω ραφι της βιβλιοθηκης?
Δεν καταλαβα για ποιο λογο μου το ζητησε αλλα προσπαθησα να το φτασω. Εριξα μια ματια στα δεξια και ειδα τον Jegins να τραβαει ενα μοχλο που ηταν κολλημενος στον τοιχο. Αμεσως, μια καταπακτη στο ξυλινο πατωμα ανοιξε και επεσα μεσα.