[Tελος-Quest] Χιονισμένος Τίγρης: Μια εικόνα, χίλιες ιστορίες ! [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]

Πεφτοντας ακουσα τη φωνη του γερου που εσκυβε στην τρυπα:
---Μην ανησυχεις για μενα! Εσυ κανε αυτο που πρεπει!!! Μετα απ'αυτο εκλεισε την καταπακτη και εγω σωριαστηκα σε κατι αχυρα του σκοτεινου πλεον υπογειου.
Το χτυπημα με εκανε να χασω για καμποσο τις αισθησεις μου. Ξυπνησα μεσα στα νευρα
"Γαμωτο, γερο θα μου το πληρωσεις!"σκεφτηκα δαγκωνοντας τα χειλη μου.
Το κακο ηταν οτι το ταβανι ηταν αρκετα ψηλα ωστε να μην το φτανω οσο και αν πηδαγα. Επισης το υπογειο αυτο ηταν θεοσκοτεινο και δεν εβλεπα καποια εξοδο διαφυγης...
Πλησιασα στον ξυλινο τοιχο και αρχισα να ψηλαφιζω στα σκοτεινα μηπως βρω κατι. Τιποτα ομως. Ειχα αρχισει να απελπιζομαι.
Εκανα τον κυκλο του χωρου μεχρι να βρω κατι. Αρχισα να χτυπαω ελαφρα το ξυλινο τοιχωμα μεχρι που διαπιστωσα οτι σε καποιο σημειο το τοιχωμα ηταν κουφιο. Εσπρωξα το σημειο εκεινο και το φως πλημμυρισε τον χωρο στραβωνοντας με. Εβαλα το χερι μου μπροστα στα ματια μου και βγηκα εξω.
Ηταν η πισω αυλη της συνοικιας που εβλεπε στο βουνο. Εκανα τον κυκλο και βρεθηκα στην εισοδο του σπιτιου του Jegins. Στον χωρο ηταν εμφανη τα σημαδια παλης και μαχης.

Μπηκα μεσα στο σπιτι αφου η πορτα ηταν παραιτημενη ανοιχτη.
---Γερο-Jegins! Γερο-Jegins! φωναξα μα τιποτα... Μαλλον οι πειρατες τον ειχαν αρπαξει και ειχαν φυγει.
Τα λογια του μου ηρθαν ξανα στο μυαλο "Μην ανησυχεις για μενα! Εσυ κανε αυτο που πρεπει!!! "
---Ναι αλλα τι πρεπει να κανω? Να τον ψαξω σε ολο το χωριο και να τον σωσω ή να φυγω αμεσως για την South Blue?? ψιθυρισα καθως στεκομουν στην εισοδο του σπιτιου του γερο Jegins.
"Οχι... Δεν εχει νοημα να ψαξω αυτη την στιγμη για τον Mr.Jegins. Πρεπει να γυρισω πισω στο λιμανι και να βρω την Rosalie και τον Charlie. Aπ'οτι καταλαβα, εχει αρκετους κλεφτες και υποκοσμο στο νησι οποτε ισως χρειαζονται βοηθεια..."
Αμεσως πηρα τον δρομο της επιστροφης. Ειχε πλεον ξημερωσει και ο ηλιος ελιωνε το χιονι που ηταν απλωμενο στις ακρες του δρομου, και μου εδινε δυναμη να συνεχισω. Μετα απο λιγες ωρες εφτασα στην εισοδο του χωριου οπου ειχα ξεκινησει να ακολουθω τους πειρατες και τους ντοπιους αδερφους. Ημουν τελειως χαζος να πιστεψω οτι η Ludia συνεργαζοταν με τον ντοπιο υποκοσμο, οταν τα αδερφια της ειχαν επαφες με τοσο δυνατους και περιζητητους πειρατες!
Προσπερασα το χωριο και βρεθηκα στο λιμανι οπου παρατηρησα στην ακρη του την βαρκα της Rosalie να επιπλεει...

Μπαινοντας μεσα ειδα τον Charlie να μασουλαει βαριεστημενα ενα σαντουιτς και την Rosalie να καθεται και να διαβαζει ανησυχα μια φυλλαδα κουνώντας νευρικα το ποδι της και χτυπώντας σπαστικα τα νυχια της στο τραπεζι.
---Elf φιλε ! Επιτελους! φωναξε ο Charlie αγανακτισμενος
---Elf ανησυχησα...που εισαι τοσες ωρες?! φωναξε η Rosalie και επεσε στην αγκαλια μου. Αφου φιληθηκαμε τους προσταξα:
---Παιδια δεν εχουμε χρονο...Φευγουμε αυτη τη στιγμη!
---Ωπα κατσε, τι εγινε , για που το βαλαμε? Ακομα δεν κατεβηκαμε εδω!
---Θα σας εξηγησω αμεσως...Θα σας πω τα παντα. Ομως Rosalie γρηγορα, ξεκινα το καραβι γιατι δεν εχουμε χρονο!
Το καραβι πηρε μπρος και λιγη ωρα αργοτερα ειχαμε εγκαταλειψει το λιμανι του νησιου Micqueot και βρισκομασταν στ'ανοιχτα. Ο καιρος δεν ηταν και πολυ καλος αφου μαυρα πυκνα συννεφα ειχαν μαζευτει στον ουρανο και οι βορριαδες μας πετσοκοβαν.
---Eιμαστε στα ανοιχτα! Συνεχισε ετσι πληγε! ειπα σε σοβαρο τονο καπετανιου. Με το πλαι του ματιου μου ειδα μια κοροιδευτικη γκριματσα της Rosalie και μου ξεφυγε ενα γελακι.

---Μηχανικε, υπαρχει μια βλαβη στην κουπαστη!
---Παω να την ελεγξω αμεσως! απαντησε ο Charlie και εσπευσε
---Μαγειρα πειναω!! Ααα.. τι λεω, εγω ειμαι ο μαγειρας...
Πλησιασα στην κουζινα και επιασα μαχαιροπιρουνα και υλικα για να φτιαξω να φαμε κατι για πρωινο.
Κοιταξα εξω στη θαλασσα. Ποιος ηξερε τί μπορει να μας περιμενε στο κυνηγι των Poneglyphs. Οι Marines ηταν πανισχυροι και με φοβιζε περισσοτερο απο το οτιδηποτε το γεγονος οτι ισως εθετα σε κινδυνο την Rosalie και τον Charlie. Με ειχε καταβαλει αυτη η αγωνια και γι'αυτο θελησα να ελαφρυνω το κλιμα πριν μοιραστω μαζι τους ολα οσα εμαθα στο νησι Micqueot.
---Elf...ασε το θεατρο και μιλα μας...ειπε η Rosalie χαιδευοντας με με το χερι της. Την κοιταξα με ενα σοβαρο υφος και αφου φωναξα τον Charlie , καθισαμε στο τραπεζι .
---Για πες μας Elf, τους ελιωσες τους ληστες?
---Toυς ληστες ε? Χμ... Συναντησα τον αρχηγο του ρεμαλιου που ηρθε εδω και ναι τον εβαλα κατω... Αλλα αυτο ειναι το λιγοτερο. Εμαθα την ιστορια του Χιονισμενου Τιγρη και γι'αυτο βιαζομαι να παμε στην South ξανα...

---Για να μην τα πολυλογω, ακολουθησα καποιους πειρατες που επισης εψαχναν για την ιδια ιστορια. Ενας γερος σε ενα βουνο, ο Mr.Jegins ηξερε την ιστορια. Ακολουθησα λοιπον τους πειρατες μεχρις ενος σημειου και τους προσπερασα για να φτασω πρωτος στον γερο. Οπως και εγινε. Το θεμα ειναι οτι τον γερο επισης εψαχναν και διαφορες επισης οργανωσεις που προσκεινται στους Marines...Eτσι, οι οργανωσεις και οι πειρατες σφαχτηκαν μεταξυ τους με νικητες μαλλον τους πειρατες οι οποιοι απηγαγαν τον γερο Jegins
---Kαι εσυ που ησουν? Γιατι δεν τους αντιμετωπισες? ρωτησε ο Charlie κανοντας με να νοιωσω σκουπιδι που επεσα θυμα της πονηριας του γερου οταν με εριξε στην καταπακτη.
---Δεν ημουν μπροστα τοτε...
---Τι σου ειπε λοιπον ο Mr.Jegins? ρωτησε η Rosalie
---O γερος ηταν ενας απο τους μαθητες του Vavarin Zebun o oποιος πριν αποσυρθει στην Toroa αφηγηθηκε στους μαθητες του στο Micqueot κατι που εχει να κανει με αρχαιολογια!!!
Τα ματια και της Rosalie και του Charlie γουρλωσαν και με κοιταζαν στα ματια. Πραγματικα κρεμοντουσαν απο τα χειλη μου...

---Ο Vavarin Zebun ανακαλυψε δυο Poneglyphs! Ενα στο Endless Waste και ενα στο Onrac Kingdom!!
Εμειναν και οι δυο αφωνοι. Ηταν σιγουρα εκπληξη για κατοικους νησιων της South Blue, το οτι μπορει στο διπλανο νησι τους , να υπηρχε ενα τοσο σημαντικο αντικειμενο οπως ενα Poneglyph.
Το βλεμμα μου συναντηθηκε με εκεινο της Rosalie. Ηξερα τι σκεφτοταν. Στο Endless Waste ειχαμε παει με τους Woonan Pirates εχοντας ως αιχμαλωτη την Rosalie...Eκει την παραδωσαμε σε εναν τοπικο ληστη και ξεφυγε ωστε να μας βρει στο Elfheim island...O Charlie μας εβγαλε απο την αμηχανη θεση.
---Παντως ειναι σπουδαιο το οτι ξερουμε πλεον την θεση δυο Poneglyphs!!
---Ισχυει... απαντησε σοβαρα η Rosalie.
Tην παρατηρησα. Ειχε αρχισει να ανασαινει γρηγορα και δυσκολα. Εβαλε το χερι της στην καρδια και εκλεισε τα ματια για να ηρεμησει.
---Rosalie εισαι καλα? της ειπα και της επιασα το χερι.
---Ναι...Τωρα ειμαι ενταξει... Ομως ενοιωσα...
---Τι??
---Ενοιωσα κατι παρομοιο μ'αυτο που ειχα αισθανθει στο λιμανι του Micqueot....Ενοιωσα μια ατελειωτη γαληνη και χαρα...μια ανακουφιση ...γενικα θετικα συναισθηματα...Αλλα ολα αυτα συνδυαζονται με το θανατο σου ... ειπε και με κοιταξε ενοχα.

O Charlie που δεν ηταν παρων ουτε στην βολτα μας στο λιμανι ουτε στην βραδινη επισκεψη μας στη Madam Zaira , κοντεψε να τρελαθει ακουγοντας τα.
---Τι εννοεις? Γιατι να πεθανει ο Elf και απο τι να πεθανει? Και γιατι να χαιρεσαι εσυ?
---Charlie...Ολα αυτα ανηκουν στην σφαιρα του φανταστικου...Ολοι μας εχουμε παραξενα συναισθηματα και οραματα...
Ηθελα να το ληξω γιατι ηξερα οτι η Rosalie αισθανοταν ασχημα
---Εlf δεν ειναι το ιδιο και το ξερεις... Το φρουτο μου εχει σιγουρα καποια αναμειξη σε αυτο... Δεν καταλαβαινω ομως γιατι μπορει να νοιωθω ανακουφιση οταν ερχεται ο θανατος σε σενα... Ισως κρυβω μεσα μου ενα ειδος κακιας...Ειπε και απομακρυνθηκε τρια μετρα απο μενα γυρνώντας μου την πλατη.
Δεν καταλαβαινα γιατι μπορει να ενοιωθε ετσι η Rosalie. Kανεις δεν θα μπορουσε να το καταλαβει παρα μονο αν σκεφτοταν σε ποιες χρονικες στιγμες το παθαινε αυτο και τι ειχε προηγηθει...

Σε καθε περιπτωση ομως, ηθελα το θεμα να ληξει εκει οποτε μετα απο λιγο ξαναξεκινησα μια ασχετη κουβεντα για να ελαφρυνω το κλιμα.

---Παντως επρεπε να τους δειτε αυτους τους τρεις πειρατες που αργοτερα μαλλον απηγαγαν τον Mr.Jegins !! Ειδικα ο ενας απ'αυτους εμοιαζε πραγματικα με τον χαρο! Το προσωπο του δεν φαινοταν καθολου και κρατουσε ενα τεραστιο δρεπανι με το οποιο εκοψε σαν βουτυρο το χερι ενος ανθρωπου!
---Ωωω θα ηθελα να το δω αυτο!! Φωναξε ο Charlie
---Χμ...Τον Raziel εννοεις? ρωτησε βαθια η κοπελα
---Δεν ξερω πως τον ελεγαν... απαντησα σηκώνοντας τους ωμους.
Η Rosalie τοτε σηκωθηκε και εμφανισε απο ενα φακελο ενα σωρο αφισες επικυρηγμενων. Aναμεσα σ'αυτες ηταν και ο λεγομενος Raziel. Toν πεταξε μπροστα μου.
---Αυτον εννοεις? ειπε με ενα τονο σιγουριας
Κοιταξα και ειδα την ιδια μασκα που ειδα στο Elfheim island αλλα και τωρα στο Micqueot.
---Ναι αυτος ειναι! ειπα και διαβασα απο κατω την επικυρηξη 2.000.000
Εδωσα την αφισα στον Charlie και αρχισα να ξεφυλλιζω τα υπολοιπα ποστερ επικυρηξης.
Απο μπροστα μου περασαν διαφορες φατσες πειρατων τους περισσοτερους απο τους οποιους δεν γνωριζα καν.

Κοιταζοντας τις προκηρυξεις των πειρατων το ματι μου επεσε σε αλλον ενα πειρατη απο τους τρεις που ακολουθουσα για να βρω τον Mr.Jegins(oι αλλοι δυο απο τους πεντε ηταν ντοπιοι).
---Alucard. Επικηρυξη 50.000.000 ??? φωναξα και η Rosalie στραφηκε σε μενα
---Λογικο ειναι!! Ο ανθρωπος σκοτωσε κοτζαμ αρχηγο της βασης των Marines!!
Εκανα μια ανασκοπηση στη μνημη μου. Ο Alucard ηταν εκεινος που ειχε σκοτωσει τον Sharinguru ! Θυμηθηκα που το σχολιαζαν στην Εluria οι ναυτικοι.
---Toν Sharinguru!! ειπα με στομφο
Η Rosalie μου εκλεισε το ματι. Η κοπελα μαλλον ειχε χαρει με το γεγονος αυτο καθως εκεινη και ο Sharinguru ειχαν απο πιο πριν ανοιχτους λογαριασμους, γι'αυτο και στο Elfheim πολεμησε ακομα και μ'αυτον
---50.000.000 ε? ψιθυρισα. Ξερω ανθρωπους που θα σκοτωναν για παρα πολυ λιγοτερα. Μπορει να εχω επικυρηξη μονο 9.000.000 αλλα καλο ειναι να θυμαμαι οτι παντου μπορει να υπαρχουν εν δυναμει αντιπαλοι ή εχθροι! Πλεον με εχει μαθει καποιος κοσμος στην South Blue γι'αυτο πρεπει να προσεχω...
---Οντως! ειπε ο Charlie με ενα αγχωμενο βλεμμα
---Ναι αλλα ποιος σου ειπε οτι παμε South Blue τωρα?

Πολλες φορες με εκνευριζε το γεγονος οτι η Rosalie ως πλοηγος επαιρνε μονη της αρκετες αποφασεις.
---Τι εννοεις?
---Δεν γινεται να περασουμε πρωτα απο ενα νησι της North Blue, το Sedna Kingdom?? ρωτησε ναζιαρικα
---Για ποιο λογο παρακαλω? ρωτησα αν και ηξερα οτι η απαντηση ειχε σχεση με τους επαναστατες
---Γιατι εχω μια μικρη αποστολη για εκει. Μετα θα ειμαστε ελευθεροι να επιστρεψουμε στην South Blue και να ψαξουμε τα Poneglyphs ή οτιδηποτε θελεις... Θα μου κανεις αυτη τη χαρη ε? ρωτησε χαμογελώντας
Η αληθεια ηταν οτι δυσκολευομουν να της αρνηθω. Αλλωστε δεν μας πιεζε ο χρονος οποτε μπορουσαμε να παμε σε αυτο το Sedna Kingdom και να τελειωνει η υποθεση.
Την εριξα ενα χαμογελο δινοντας της θαρρος να συνεχισει.
---Και μετα το Sedna, παμε στη South και συγκεκριμενα στο νησι Baterilla! Γινεται μια σημαντικη εκδηλωση στην οποια πρεπει να παρευρεθω!
---Rosalie!! φωναξα δηθεν νευριασμενος και αρχισα να την κυνηγω παιχνιδιαρικα.
Τι να πω αφου σε καθε περιπτωση θα γινοταν το δικο της?


Τελος....συνεχεια στο Sedna Kingdom