[Τέλος-Quest] The Circle of Ossus [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]

Η θερμοκρασια παρεμενε στα ιδια χαμηλα επιπεδα αλλα σιγα σιγα,εμαθα να την αντεχω.Η διαδρομη μας ηταν πολυωρη και στο μεγαλυτερο διαστημα της,ημασταν αμιλητοι.Ολοι ειμασταν σκεπτικοι καθως οι πληροφοριες που ανταλλαξαμε με τον Alucard,περισσοτερο μπερδεψαν τα πραγματα παρα τα ξεδιαλυναν.Ο ιδιος ο Alucard εδειχνε αρκετα καλυτερα και το γεγονος οτι ειχε αρχισει να συνερχεται τοσο γρηγορα,με εκανε να καταλαβω την δυναμη του και γιατι η Κυβερνηση τον θεωρουσε τοσο σοβαρο κινδυνο.Βεβαια δεν ειχε γινει τελειως καλα,οπως μας ενημερωσε οταν φτασαμε μπροστα απο ενα αρκετα ψηλο βουνο.Εκει τα αδερφια μας εξηγησαν οτι θα επρεπε να παμε γυρω του ωστε να βρουμε ενα πανδοχειο που βρισκοταν εκει κοντα,αφου με την ενταξη του Alucard στην ομαδα μας,ειχαν μεγαλωσει και οι αναγκες μας για τροφιμα.Ετσι συνεχισαμε το περπατημα για αρκετες ακομα ωρες,μεχρι που βρηκαμε το πανδοχειο.Ηταν ενα διωροφο ξυλινο κτηριο το οποιο εμοιαζε να ειναι στην μεση του πουθενα.Ομως κατι τετοιο δεν ισχυε γιατι οπως μας εξηγησε ο Farkas,το συγκεκριμενο πανδοχειο βρισκοταν στην μεση της διαδρομης,αναμεσα σε δυο απο τα χωρια του νησιου,και ετσι ειχε αρκετη κινηση συνηθως.Μπηκαμε μεσα,πιστευωντας οτι ολα θα ηταν ηρεμα,αλλα μια εκπληξη μας περιμενε.Αναμεσα στους θαμωνες που απολαμβαναν την ησυχια τους,υπηρχε μια συγκεκριμενη ομαδα ατομων,που μονο ασχημα νεα μπορουσαν να σημαινουν για εμας.Φορουσαν ολοι μαυρα ρουχα και σε αντιθεση με τους υπολοιπους πελατες,ηταν ολοι εξοπλισμενοι με καποιο οπλο.Μολις αντιληφθηκαν την παρουσια μας,σηκωθηκαν ορθιοι και μας πλησιασαν.
-Ειχα αρχισει να πιστευω οτι πεθανατε στην διαδρομη ειπε απευθυνομενος σε μενα και τον Haytham,αυτος που εδειχνε να ειναι ο αρχηγος τους.-Οσο για σενα,ειναι η τελευταια φορα που μας ξεφευγεις κοιταζοντας τον Alucard.Την επομενη στιγμη εβγαλε το σπαθι του,οι αντρες του τον αντεγραψαν και ολοι μαζι επεσαν πανω μας.

Πριν κανεις μας το καταλαβει,δυο δυνατοι,ξεροι πυροβολισμοι ακουστηκαν και την επομενη στιγμη,ισαριθμοι αντιπαλοι μας βρεθηκαν στο πατωμα,ο καθενας με μια σφαιρα καρφωμενη στο κεφαλι του.Γυρισα και κοιταξα τον Alucard.Στεκοταν λιγο πισω μου και σταθερα του χερια κρατουσε δυο μεγαλα περιστροφα που "καπνιζαν".Η ταχυτητα του ηταν πραγματικα εκπληκτικη,ειδικα αν σκεφτει κανεις οτι ακομα δεν ειχε αναρρωσει πληρως.Οσα ειχα δει μεχρι στιγμης,δικαιολογουσαν την φημη του.Οι εχθροι μας κοκκαλωσαν προσωρινα,μεχρι που τελικα ξαναβρηκαν θαρρος και συνεχισαν την επιθεση τους.Δυο χυμηξαν πανω στον Haytham,απο ενας στους αδερφους Farkas και Virkas,δυο ακομα στον Alucard,που τωρα εβγαλε το σπαθι του,και ο αρχηγος τους ορμηξε σε μενα.Ητανε γρηγορος και χειριζοταν καλα το ξιφος του.Δυο φορες προσπαθησε να με καρφωσει στην καρδια αλλα και τις δυο τις αποκρουσα την τελευταια στιγμη.Περασα στην αντεπιθεση και με επιδεξιες κινησεις καταφερα να τον αφοπλισω πρωτα και στην συνεχεια να του καταφερω το τελειωτικο χτυπημα με το μεγαλο μου δρεπανι.Κοιταξα προς τους συντροφους μου για να δω αν με χρειαζοταν καποιος αλλα η βοηθεια μου,δεν κριθηκε πουθενα απαραιτητη.Ο Haytham ειχε κιολας νικησει τους προσωπικους του αντιπαλους και παρακολουθουσε τους υπολοιπους οπως και εγω.Τα αδερφια με τα με τα μεγαλα σπαθια τους,ειχαν στριμωξει τους ατυχους που βρεθηκαν στον δρομο τους,και συντομα θα τους αφαιρουσαν την ζωη ενω ο Alucard ειχε αποκεφαλισει ηδη τον ενα του αντιπαλο και εκεινη την στιγμη εσκιζε το στομαχι και του δευτερου.Η μαχη τελειωσε και παροτι ηταν σχετικα συντομη,αποδειχτηκε αρκετα καταστροφικη για το μαγαζι.Τραπεζια ειχα διαλυθει,καρεκλες ειχαν τσακιστει και ολοι οι υπολοιποι πελατες εξαφανιστηκαν με το που αρχισε ο καυγας.

Tρεχαμε οσο πιο γρηγορα μπορουσαμε,ελπιζωντας να φτασουμε πρωτοι στον στοχο μας.Λιγο πριν μπουμε στο χωριο παρατηρησα οτι τα φωτα που ειδαμε να πλησιαζουν απο τα ανατολικα,δεν υπηρχαν πλεον.Τα αδερφια,που ηξεραν καλα το μερος μπηκαν μπροστα και μας οδηγουσαν.Το χωριο,ηταν ομορφο με μικρα χαμηλα σπιτια,οχι πολυ κοντα μεταξυ τους,μια μεγαλη κεντρικη πλατεια στην οποια βρισκοταν αρκετα μαγαζια και χωματινους δρομους.Ειχε νυχτωσει πλεον και τα φωτα ολων των οικηματων και των λοιπων κτηριων ηταν αναμμενα,προσφερωντας ενα ομορφο θεαμα και δινωντας μια ευχαριστη ατμοσφαιρα στον τοπο.Υπο αλλες συνθηκες θα καθομασταν σε καποια απο τις πολλες ταβερνες και θα απολαμβαναμε ενα πλουσιο δειπνο αλλα εκεινη την στιγμη ειχαμε πολυ σημαντικοτερα πραγματα να κανουμε.Οι οδηγοι μας εστριβαν αποτομα δεξια-αριστερα αναγκαζοντας μας,δυο-τρεις φορες να ριξουμε στο εδαφος καποιον αθωο περαστικο που βρισκοταν στον δρομο μας.Τελικα,μετα απο ενα εικοσαλεπτο τρεχαλητο μεσα στους δρομους του χωριου,βρεθηκαμε σε μια γειτονια που εδειχνε πολυ φτωχικη.Τα περισσοτερα σπιτια ηταν σε πολυ κακη κατασταση μια αθλια μυρωδια,μιξη μουχλας και ακαθαρσιων,απλωνοταν στον αερα και ανθρωποι ζητιανευαν στον δρομο.
-Αυτο εκει ειναι το σπιτι του Jeggins ειπε ο Virkas και μας εδειξε αυτο που ειχε το χειροτερο χαλι απ'ολα.Κινηθηκαμε κατα εκει,με πιο αργο βημα πλεον,αλλα ο Haytham μας εκανε ξαφνικα νοημα να σταματησουμε και να αφουγκραστουμε.

Kαπου πισω μας,οχι πολυ μακρια,ακουγοταν βηματα.Ηταν βαρια και συντονισμενα με στρατιωτικη πειθαρχια.Χωρις να πουμε τιποτα,χωριστηκαμε σε δυο ομαδες και κρυφτηκαμε οπου βρηκαμε.Στην μια ομαδα βρισκοταν τα αδερφια,που χωθηκαν μεσα σε ενα σωρο απο αχυρο,και στην αλλη εγω,ο Haytham και ο Alucard που κρυφτηκαμε πισω απο δυο μεγαλους καδους γεματους με σκουπιδια.Η δυσωδια ηταν τοσο εντονη που μετα απο ελαχιστες στιγμες διπλα στους καδους,ηθελα να ξερασω.Αναγκαστηκαμε να κραταμε την αναπνοη μας οσο περισσοτερο μπορουσαμε για να μην εισπνεουμε το απαισιο "αρωμα".Εν τω μεταξυ,στον δρομο εμφανιστηκαν 15 αντρες της Circle of Ossus βαρια οπλισμενοι,που οδευαν με ταχυτητα προς το σπιτι του Jeggins.Ομως και αυτοι,οπως και εμεις λιγο πριν,σταματησαν αποτομα γιατι τωρα βηματα πλησιαζαν απο τα αντολικα.Δεν προλαβαν να κρυφτουν και ετσι οι 20 αντρες της Οργανωσης τους ειδαν ολοκαθαρα οταν εφτασαν στην σκηνη.Το γεγονος οτι τοσα πολλα μελη της Οργανωσης εδειχναν τον εαυτο τους,την ιδια στιγμη,στον ιδιο χωρο,ηταν αρκετο για να επισημανει την σοβαροτητα της καταστασης.Δυο ατομα απο καθε ομαδα,χωριστηκαν απο τους υπολοιπους και βγηκαν μπροστα.Οι ζητιανοι ειχαν εξαφανιστει.
-Θα το πληρωσετε πολυ ακριβα που τολμησατε να μας εναντιωθειτε φωναξε αυτος που οδηγουσε την Οργανωση.
-Δεν νομιζω.Εγω πιστευω οτι απλα θα σασς διαλυσουμε,θα παρουμε τον γερο και οτι εχει να μας προσφερει και μετα θα αναλαβουμε εμεις την εξουσια του απαντησε ψυχραιμα ο αλλος.
-Εχεις τρελαθει.Ο Μεγαλος Αρχηγος...
-Ο Μεγαλος Αρχηγος θελει μονο τους δυνατοτερους οποτε μολις δει οτι εμεις ειμαστε αυτοι θα μας δωσει την "ευχη" του για να δοιηκησουμε τον διεκοψε ο αρχηγος της Circle of Ossus και βγαζοντας εναν μεγαλο πελεκυ απο την πλατη του,ορμηξε στους εχθρους του,ενω οι αντρες του τον ακολουθουσαν.

Παρα την δυσαρεστη θεση στην οποια βρισκομασταν,συγκρατουσαμε με δυσκολια τα γελια μας.Μπροστα μας ειχε παρουσιαστει μια τεραστια ευκαιρια για να ξεφορτωθουμε τους αντιπαλους μας και το γνωριζαμε και οι τρεις.Θα τους αφηναμε να αλληλοεξουδετερωθουν και θα παιρναμε με την ησυχια μας τον Jeggins.Oι αντρες των δυο ομαδων μαχοταν αγρια και οι κλαγγες των οπλων αντηχουσαν σε ολη την περιοχη.Ακρωτηριασμενα μελη πεταγοταν εδω και εκει,αψυχα σωματα επεφταν και το αιμα εβαφε κοκκινο το χωμα.Στο τελος,οι αντρες της Οργανωσης επικρατησαν.Το αριθμητικο τους πλεονεκτημα εκανε την διαφορα και παρα την γενναια τους αντισταση οι αντρες της Circle of Ossys,σκοτωθηκαν ολοι.Τελευταιος επεσε ο αρχηγος τους,που δεν αντεξε την συνδυασμενη επιθεση τριων αντιπαλων και κατακρεουργηθηκε.Ομως και οι απωλειες απο την Οργανωση δεν ηταν μικρες καθως μονο πεντε ατομα ειχαν επιζησει και οι δυο απο αυτους ηταν τραυματισμενοι.Χωρις να ξεκουραστουν,μπηκαν στο σπιτι του Jeggins και πεντε λεπτα αργοτερα,βγηκαν σερνοντας πισω τους εναν ηλικιωμενο αντρα με ασπρα μουσια και μαλλια,ρακενδυτο και λιποσαρκο.
-Νομιζω οτι τωρα,μπορουμε να αναλαβουμε δραση ειπα ψυχρα κοιταζοντας μια τον Haytham και μια τον Alucard,που συμφωνησαν χαμογελωντας.Τραβηξα το δρεπανι μου απο την ειδικη θηκη του που ειχα στην πλατη και πατωντας το κουμπακι στην μεση της λαβης,το χωρισα σε δυο μικροτερα και πηρα ενα σε καθε χερι για ακομη μια φορα.Την ιδια στιγμη οι συντροφοι μου,ξεθηκαρωναν τα σπαθια τους και ολοι μαζι βγαιναμε για να πολεμησουμε.