[Τελος]Απλος ανεφοδιασμος...?ΝΟΤ!!!Οι δυναμεις μου αποκαλυπτονται!

Όνομα χαρακτήρα: Raziel

P.o.M. Points: 30

Belli: 88.000

Τυχόν παρατηρήσεις: Μου άρεσε. Μου άρεσε πάρα πολύ για την ακρίβεια. Ενθουσιάστηκα. Βασικά, θα έλεγα ότι στην αρχή πήγαινε αρκετά αργά γι' αυτό σου έκοψα μερικά από τα belli, αλλά το γύρισες πάρα πολύ ωραία και σταδιακά μέχρι να φτάσεις στο πιο σημαντικό σημείο της ιστορίας. Το ότι συνέδεσες τα γεγονότα με τους ληστές ακόμη και στο τέλος, από εκεί άρχισαν όλα σ' αυτούς κατέληξε πάλι, αυτό με έκανε να χαμογελάσω. Χαίρομαι που ανέδειξες τον χαρακτήρα σου σ' αυτήν την ιστορία, αντί για τον Haytham. Μου άρεσε ιδιαίτερα το ότι κατέληξες να έχεις τέτοιες σκηνές μάχης και τόσο δυνατές σκηνές μετά από κακή επιλογή που έκαναν οι χαρακτήρες σου -το στενό κλπ- , έδειχνε ότι δεν είναι τέλειοι. Όταν στο τραπέζι, σε εκείνο το ποστ που τελείωσες με το να γράφεις ότι το σώμα του Haytham άρχισε να σπάζεται κτλ έπαθα ένα μικρό σοκ. Έλεγα τώρα "θα τον σκοτώσει; θα τον σκοτώσει;". Και κράτησες αυτήν την αγωνία μέχρι το τέλος, εκείνη την στιγμή δεν με χαροποίησε αλλά σίγουρα αυτό άλλαξε μετά εφόσον κράτησες το ενδιαφέρον.

Πολύ ωραία περιγραφή στις δολοφονίες, αυτό ακριβώς είναι ψυχρός δολοφόνος. Λάτρεψα την πρώτη σκηνή με τα τσεκούρια και τους φρουρούς, αλλά και την συνέχεια με την μία από τις δυο αδερφές. Την φανταζόμουν σαν ταινία εκείνη την στιγμή. Δεν θεώρησα καθόλου υπερβολικά τα γεγονότα, εφ' όσον ο χαρακτήρας σου έχει την κατάλληλη εκπαίδευση και εμπειρία, αλλά χρησιμοποιούσες και τις κατάλληλες στιγμές για να κάνει κάτι. Η σκηνή με τον μπάτλερ ήταν η καλύτερη, θεωρώ ότι χρησιμοποίησες το φρούτο σου στις κατάλληλες στιγμές, ίσως να φαινόταν εύκολο σε κάποιον, ότι ακριβώς την στιγμή που έχει πρόβλημα ο χαρακτήρας τότε οι δυνάμεις του εμφανίζονται, αλλά δεν μου έβγαλε καθόλου αυτό το συναίσθημα το ποστ. Το σχόλιο του χαρακτήρα σου στην σκηνή με τους μάγειρες με έκανε πραγματικά να γελάσω, ήταν πολύ κουλ, θύμιζε action movie. Γενικά θεωρώ ότι δεν ήταν υπερβολική, ήταν ακριβώς κάτι που θα έκανε ένας ψυχρός δολοφόνος, μάλιστα κάποιος που σκεφτόταν ήδη από το δείπνο πόσα άτομα βρισκόντουσαν στην έπαυλη. Μου αρέσει που δείχνεις σιγά σιγά και στοιχεία του χαρακτήρα του, περισσότερα τουλάχιστον, πως έχει συνηθίσει να αντιδράει.

Σε γενικές γραμμές πάρα πολύ καλή, χαίρομαι που άλλαξες γνώμη και κατέληξε να είναι μια τέτοια τριπλή ιστορία.