[Τέλος-Αποστολή] Απαγορευμένη Τεχνική

Προηγούμενες ιστορίες:

Πρωταγωνιστές της ιστορίας:

Τι εννοείς "Αποστολή";!:

Το νέο καράβι της παρέας μας έπλεε στην South Blue κάτω από έναν φιλικό ουρανό. Είχαν περάσει λίγες μέρες από τα θεαματικά γεγονότα στην Zarzara Town. Φοβούμενοι ότι οι marines μπορεί να τους ακολουθούσαν, δεν είχαν σταματήσει σε κάποιο νησί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η μόνη σύντομη στάση τους ήταν για να αποβιβάσουν τους Chic και Ken. Οι δύο Επαναστάτες παραπονέθηκαν για την απρεπή εγκατάλειψη τους. Προσωπικά ήθελαν από τα παιδιά να τους μεταβιβάσουν στην βάση τους στην Centaurea. Κάτω όμως από την κακομεταχείριση και τις προσβολές που δέχονταν καθημερινώς από τα αγόρια της παρέας, η διαμαρτυρία μετριάστηκε από την ανακούφιση!
Όσο για τον Bloody που είχε πέσει ξανά σε κώμα μετά την βίαιη μάχη στην Zarzara, είχε συνέλθει στο μεσοδιάστημα. Και όπως την προηγούμενη φορά, δεν θέλησε να συζητήσει λεπτομέρειες για την κατάσταση του. Ο Mark και η May δεν τον πίεσαν, διακριτικά συνέχισαν να συζητούν μαζί του σαν να μην είχε μεσολαβήσει κάτι. Ο Arima όμως δεν είχε τέτοιους κομψούς ενδοιασμούς. Γι άλλη μια φορά έγινε χαμός στο καράβι με τα δύο αγόρια να τσακώνονται σαν κοκόρια. Και γι άλλη μια φορά η κατάληξη ήταν να κατσουφιάζει ο Arima ηττημένος και ο Bloody να αγνοεί την ύπαρξη του.
Εκείνη την όμορφη ημέρα, ο Arima με τον Mark λιάζονταν στο κατάστρωμα και συνομιλούσαν παίζοντας χαρτιά. Μια συχνή ασχολία τους με αναμενόμενα αποτελέσματα. Ο Arima με ανυπέρβλητο poker face νικούσε τον Mark που φούντωνε κάθε φορά που είχε καλό φύλλο. Καθώς το παιδί δεν στεναχωριόταν όταν έχανε από το Αφεντικό του, συνέχιζε να παίζει και να απολαμβάνει τον χρόνο τους παρέα. Η May πηγαινοερχόταν με χαλαρούς ρυθμούς όποτε ήθελε να ελέγξει την πορεία τους ή αν όλα δούλευαν σωστά. Τα παιδιά απορροφημένα δεν της έδωσαν πολύ σημασία. Δεν πρόσεξαν καν όταν εκείνη πήγε μέχρι την άκτη της κουπαστής και άπλωσε το χέρι προς τον ουρανό.

Ένα γνώριμο, λευκό περιστέρι προσγειώθηκε στο λεπτό της άκρο. Το κορίτσι μαντεύοντας σωστά τον αποστολέα, συγκράτησε στωικό ύφος διαβάζοντας το μήνυμα που έλαβε. Ύστερα, με μάτια ακόμα πάνω στο χαρτί, πλησίασε προς την μεριά των αγοριών και ξερόβηξε για να τους τραβήξει την προσοχή.
-Τι συνέβη; εστίασε το βλέμμα στο χαρτί που κρατούσε.
-Είναι Αποστολή, τον ενημέρωσε ήρεμα.
Ο Mark σηκώθηκε και πήρε το γράμμα σκανάρονταν γρήγορα το περιεχόμενο.
-Αυτοί οι τύποι!! πέταξε, κυλώντας τα μάτια απηυδισμένα. Ζητάν από εμάς βοήθεια;! κούνησε το κεφάλι αρνητικά.
-Έχουν σοβαρό πρόβλημα Mark, τον παρακίνησε να συμμεριστεί την κατάσταση. Ο Arima παρέμεινε σιωπηλός, ζητώντας εξηγήσεις. Δύο Επαναστάτες πιάστηκαν αιχμάλωτοι από τους marines, έσπευσε να πει. Θα μεταφερθούν στο Bliss Kingdom και από εκεί στην βάση, στο νησί Eluria.
-Αν έμπλεξαν σε κάτι πέρα από τις δυνατότητες τους, μόνοι οι ίδιοι φταίνε που υποφέρουν! σχολίασε υποτιμητικά το παιδί. Ποιος τους ανάγκασε να "κολυμπήσουν στα βαθιά", όταν δεν έχουν αρκετή δύναμη να ανταπεξέλθουν;!
Ο Arima από μέσα του έγνεφε θετικά. Τόσο ο Mark όσο και ο Arima είχαν μάθει να συμμαζεύουν τα δικά τους προβλήματα, όποια κι αν ήταν αυτά. Ποτέ δεν περίμεναν βοήθεια από τους άλλους και γι αυτό ποτέ δεν την ζητούσαν.

Η May όμως δεν συμμεριζόταν την άποψη. Εκείνη ήταν πρόθυμη να βοηθήσει εάν μπορούσε να προσφέρει. Ήξερε όμως ότι αυτή η ταχτική δεν θα έπιανε στα παιδιά. Οπότε δοκίμασε την διπλωματία.
-Είναι επικίνδυνο να πιάνονται αιχμάλωτοι Επαναστάτες. Μπορεί να τους αποσπάσουν κρίσιμες πληροφορίες και για άλλα μέλη της Παράταξης! επιχειρηματολόγησε και τους είδε να την κοιτάνε με σκεπτικισμό. Εξάλλου το Bliss Kingdom είναι κοντά και εμείς δεν το έχουμε επισκεφτεί μέχρι στιγμής! συνέχισε παρακλητικά.
-Μεγάλη Αδελφούλα, της απευθύνθηκε ο Mark ειλικρινά. Είναι εγωιστικό εκ μέρους μας να κοιτάμε μόνο το συμφέρον μας, το ξέρω. Όμως μην έχεις καμία παρανόηση: Όποιος και ό,τι σε στεναχωρήσει, θα κάνουμε τα πάντα για να τα ανατρέψουμε! Η May βλεφάρισε με κενή έκφραση, χωρίς να είναι βέβαιη ότι κατάλαβε το μήνυμα. Ο Mark της χαμογέλασε πλατιά. Εφόσον αυτό είναι κάτι που σε προβληματίζει, αρκεί να το ζητήσεις και εμείς θα δράσουμε αμέσως!
Το κορίτσι αναθάρρησε, τα μάτια της έλαμψαν με ζωντάνια. Στράφηκε στον Arima για να ζητήσει την επιβεβαίωση.
-Αυτό το Bliss Kingdom είναι κοντά, της έγνεψε με αργό ρυθμό. Το καλό που του θέλω να αξίζει τον κόπο.
Με την τελική απόφαση να έχει παρθεί, η May πανηγύρισε γελώντας κελαρυστά. Συνειδητοποιούσε ότι τα παιδιά το έκαναν για δική της χάρη. Δεν ήθελε να τους επιβαρύνει, γι αυτό φρόντισε να τους δείξει θερμά την ευγνωμοσύνη της. Αγκάλιασε σφιχτά τον Mark που της ανταπέδωσε το γέλιο και φίλησε πεταχτά τον Arima στο μάγουλο.

-Πρέπει να ενημερώσουμε και τον Bloody! αναφώνησε και πήγε προς την πρύμνη του καραβιού.
Εκεί ο νεαρός είχε αποκοιμηθεί κάνοντας ηλιοθεραπεία. Μόλις άκουσε τα νέα που τον περιλάμβαναν χωρίς την δική του συγκατάθεση, απλώς αναστέναξε. Μαζί με το κορίτσι, επέστρεψαν στα αγόρια στην πλώρη.
-Το Bliss Kingdom έχει μόνο μία πόλη, απευθύνθηκε αποκλειστικά στον Mark. Η συνοδεία των marines λογικά θα περνά από το εσωτερικό του νησιού για να φτάσει στον προορισμό της. Θα πρέπει να βιαστούμε, τον παρακίνησε να επισπεύσουν την πορεία.
Ο Mark έγνεψε θετικά. Ο Bloody έκανε μεταβολή να επιστρέψει στην θέση του. Για μια στιγμή στάθηκε η ματιά του στην πλάτη του Arima. Το αγόρι δεν γύρισε καν να τον κοιτάξει, σαν να μην τον είχε ακούσει. Ο Bloody ρουθούνισε και συνέχισε την ασχολία του.
-Ελπίζω να συμφιλιωθούν μέχρι να φτάσουμε, ανέφερε η May στον Mark σχετικά με τα δύο αγόρια. Θα είναι δύσκολο να αντιμετωπίσουμε τους marines αν δεν μπορούμε να συνεργαστούμε μεταξύ μας!
Ωστόσο, ο Arima παρέμενε καθισμένος οκλαδόν όπως προηγουμένως, με το πρόσωπο του κοκαλωμένο σε μια κενή έκφραση. Δεν ήταν ότι επίτηδες αγνοούσε τον Bloody. Απλά, από την στιγμή που η May του δωσε εκείνο το φιλί στο μάγουλο, ο εγκέφαλος του είχε αδειάσει και είχε πέσει σε νεκρή επαφή με το περιβάλλον!

Τα παιδιά από απόσταση παρατήρησαν τις ιδιομορφίες του Bliss Kingdom. Στο κέντρο του νησιού υψωνόταν η κορυφή ενός ηφαιστείου. Με την  πρώτη τους σκέψη υπολόγισαν τις πιθανότητες να εκραγεί γιατί από τους καπνούς που εξέδιδε φαινόταν ενεργό. Πέρα από αυτό, το υψόμετρο του εδάφους κατηφόριζε γεωμετρικά μέχρι τις ακτές. Μαζί με την κλίση άλλαζε και το χρώμα του εδάφους. Από την μαύρη από στάχτη γυμνή κορυφή, μέχρι τις παρυφές της βλάστησης, που κατέληγε σε δάσος στην χρυσή αμμουδιά της ακτής.
Η παρέα προσέγγισε την μοναχική ακτή όπου έριξαν άγκυρα. Από εκεί θα συνέχιζαν με τα πόδια για το εσωτερικό. Ο Bloody συνομιλούσε με τον Mark που κράταγε τον χάρτη του νησιού.
-Δεν υπάρχουν πολλοί δρόμοι στο εσωτερικό του νησιού και οι λίγοι που υπάρχουν είναι δύσβατοι για άμαξα. Προτιμότερα θα ήταν τα κάρα και η πορεία, αργή! υπέθεσε έπειτα από μελέτη του χάρτη.
-Και πάλι, πρέπει να έχουν προβάδισμα χρόνου. Πρέπει να βιαστούμε!
-Θα στήσουμε καρτέρι εδώ! υπέδειξε ένα συγκεκριμένο σημείο. Το πέρασμα είναι στενό αλλά αρκετά κοντά στην πόλη. Τους συμφέρει σε ταχύτητα να περάσουν από εδώ πάρα να κάνουν τον κύκλο.

Το παιδί συμφώνησε και οι άλλοι δύο ακολούθησαν το πλάνο. Ξεκίνησαν την πορεία μέσα από το δάσος για να κόψουν δρόμο. Ο δρόμος ήταν ελαφρώς ανοδικός και κουραστικός. Ωστόσο κανείς δεν έβγαλε παράπονο από τα χείλη. Σε σχέση με την μάχη που τους περίμενε τι ήταν η ανάβαση της πλαγιάς. Σε κάθε βήμα τους, το ύψος του ηφαιστείου έμοιαζε να αυξάνεται μπρος τα μάτια τους, η όψη του ακόμα τους ανησυχούσε. Στα πόδια τους, το χώμα άρχισε να σκουραίνει. Μαζί με το χώμα υπήρχε μαύρη στάχτη που είχε παρασυρθεί από τον άνεμο και την κορυφή. Ένδειξη ότι άλλαζαν επίπεδο. Οι αισθήσεις τους οξύνονταν, έκαναν τις προετοιμασίες τους. Σύντομα το δάσος μετατράπηκε σε διάσπαρτα δέντρα ανάμεσα από τα οποία η οπτική τους ικανότητα βελτιωνόταν. Και ύστερα το έδαφος ήταν ανίκανο να βλαστήσει. Μαύρη πέτρα πατούσαν που μουτζούρωνε τα παπούτσια τους και τα χέρια που υποστήριζαν το σκαρφάλωμα. Ακολουθώντας ανατολική διεύθυνση, είχαν φτάσει κοντά στην πόλη σε σημείο να βλέπουν το περίγραμμα της. Ένα τοίχος την τύλιγε προστατευτικά, ενώ χωριζόταν σε δύο επίπεδα, το ένα υψηλότερο από το άλλο.
Απέστρεψαν το βλέμμα για να ασχοληθούν με το καρτέρι τους.
-Δεν υπάρχει επαρκές κάλυψη! επισήμανε ο Arima, σκανάροντας το τοπίο.
-Έστω και η λίγη φτάνει, είπε με το βλέμμα προς μερικούς βράχους λίγο ψηλότερα. Αρκεί να τους αποσπάσουμε την προσοχή όταν φτάσουν. Και να μην επικεντρωθούν στις λεπτομέρειες του γύρω χώρου. Θα χρειαστούμε εθελοντές, σχολίασε αλλά το βλέμμα του ήταν ειρωνικά καρφωμένο πάνω στον Arima.
-Θα συμμετέχω! δήλωσε η May και ο Arima της έγνεψε θετικά.

Οι δυάδες χωρίστηκαν με τους Bloody και Mark να καλύπτονται από τα βράχια και να αναμένουν για τον αιφνιδιασμό. Ο Arima με την May κατέστρωσαν ένα σενάριο, ώστε να φαίνονται σαν να ζητούν βοήθεια. Ο Arima έπεσε τάβλα στο έδαφος στην μέση του δρόμου και το κορίτσι θα έκανε σήμα με τα χέρια για να την προσέξουν οι marines όταν θα πέρναγαν.
Πεσμένος στο έδαφος, ο Arima ένιωσε στο πετσί του το τράνταγμα του εδάφους. Έκανε νόημα στην May για να την ενημερώσει και εκείνη έπαιξε το ρόλο της. Σύντομα είδαν την συνοδεία των ένστολων που διασφάλιζαν ένα κάρο. Κινούνταν αργά με τόσα άτομα σε πεζοπορία, έδειχναν όμως πολύ οργανωμένοι με τα όπλα στα χέρια τους. Στο κάλεσμα του κοριτσιού, το κάρο σταμάτησε και οι άντρες έκαναν μερικές χαμηλόφωνες συνεννοήσεις. Ύστερα έμειναν στις θέσεις τους. Μόνο μία φιγούρα πετάχτηκε από το εσωτερικό του κάρου. Ψηλά τακούνια αντήχησαν καθώς πλησίαζε τα δύο παιδιά. Ο Arima παριστάνοντας τον τραυματία, δεν τόλμησε να ανοίξει τα μάτια. Διαφορετικά θα έβλεπε την αρχηγό της ομάδας. Ήταν μια νεαρή γυναίκα με πρωτοφανή ομορφιά που σου έδινε την αίσθηση του διαβολικού. Είχε μακριά, μαύρα μαλλιά που έπεφταν ίσια στο σκανδαλώδες στήθος της και την στολή των marines. Η μέση της στένευε υπερβολικά για την καμπύλη της μέσης της, σε προκαλούσε να την αρπάξεις και να ανακαλύψεις την σφριγηλότητα της. Στο πρόσωπο της, τα χαρακτηριστικά της ήταν έντονα και χαράσσονταν ανεξίτηλα. Η ίδια είχε ακαταμάχητη γοητεία και η αυτοπεποίθηση διαγραφόταν στα χείλη της σε χαμόγελο.

-Σας ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου! της απευθύνθηκε η May με θεατρικότητα. Ειλικρινά δεν ξέρω τι θα κατάφερνα μόνη μου, μέσα σε αυτήν την ερημιά.
-Τι τύχη που βρεθήκατε στο δρόμο μας! ακούστηκε  ευχάριστη η φωνή της γυναίκας. Πώς θα μπορούσα να αγνοήσω την μοίρα που έφερε την συνάντηση και να σας αφήσω εδώ, δύο βήματα πριν την πόλη; Το γελάκι της έκανε το σβέρκο του Arima να ανατριχιάσει. Σε τι κατάσταση βρίσκεται ο φίλος σου; συνέχισε εκείνη και γονάτισε δίπλα στο αγόρι.
Εκείνος ένιωσε την παρόρμηση να τραβηχτεί, όμως παρέμεινε. Κι ύστερα ένιωσε κάτι γλυκό να γαργαλάει τα ρουθούνια του και η δυσφορία του εξανεμίστηκε.
-Χμ;! Τι; σχολίασε η γυναίκα και το πρόσωπο της έγειρε κοντά σε εκείνο του Arima. Το χαμόγελο της πλάτυνε περισσότερο. Θέλει το φιλί της ζωής για να συνέλθει;!
Στο επόμενο δευτερόλεπτο ξέσπασε χαμός! Η γυναίκα είχε εξωφρενικά σκύψει να φιλήσει τον Arima, ο οποίος ένιωσε να παραδίδεται στο μούδιασμα των αισθήσεων του. Μπροστά στην εξέλιξη της σκηνής, η May αντέδρασε με ορμή. Πριν το επιτρέψει να γίνει, χειρίστηκε ένα από τα μαχαίρια που κουβαλούσε και το κατέβασε για το λαιμό της άλλης. Η γυναίκα λες και το περίμενε, πετάχτηκε πίσω σε ετοιμότητα για μάχη. Οι υπόλοιποι της ομάδας της στράφηκαν προς τα πλάγια από όπου πήδηξαν πάνω τους ο Bloody με τον Mark. Ο Arima ακούγοντας τις κραυγές, άνοιξε τα μάτια και τέθηκε σε εγρήγορση. Βρίζοντας τον εαυτό του, αναρωτήθηκε τι τον είχε καταβάλει και είχε καθυστερήσει να ανταποκριθεί. Και για ποιο λόγο η May είχε εξοργιστεί τόσο που σημάδεψε για θανάσιμο χτύπημα;!

Τα δύο θηλυκά ξεκίνησαν τη μάχη σε κοντινή απόσταση. Μπορεί η May να επιτιθόταν με μένος, αυτό όμως μόνο κατά της προσμετρούσε. Τα χτυπήματα που στόχευε έπεφταν στο κενό με την αντίπαλο της να οπισθοχωρεί χωρίς να ζορίζεται. Έμοιαζαν να χορεύουν. Όταν όμως η γυναίκα αποφάσιζε να αντεπιτεθεί σοβαρά, η ζυγαριά θα έγερνε απότομα!
-Μην εξάπτεσαι γλυκιά μου! την τσίγκλιζε περιπαικτικά. Δε θα σου κλέψω το αγόρι, αλλά κανείς δεν συμπαθεί τις υστερικές!
Η May δεν απαντούσε. Το πρόσωπο της ήταν φουντωμένο από οργή και αγανάκτηση για την αδυναμία της να χτυπήσει.
-Τι;! Μην μου πεις ότι θα ήταν το πρώτο του φιλί;! γέλασε κακαριστά. Αν ζηλεύεις τόσο, έπρεπε να βιαστείς να κάνεις εσύ την κίνηση! συνέχισε να κοροϊδεύει.
Καθώς το κορίτσι είχε χάσει την ψυχραιμία του, ο Arima βιάστηκε να την υποστηρίξει. Στάθηκε πίσω από την γυναίκα, φέρνοντας την στη μέση ανάμεσα στα δύο παιδιά.
-Σου στέρησα το καλύτερο;! ανασήκωσε το φρύδι, απευθυνόμενη στον Arima. Πλησίασε να συνεχίσουμε!

Παραπέρα, ο Mark και ο Bloody είχαν τα χέρια τους δεμένα με το πλήθος των marines. Έχοντας πλησιάσει υπερβολικά κοντά, οι Ναυτικοί δυσκολεύονταν να χειριστούν τα όπλα τους για να τους αντιμετωπίσουν. Γι αυτό είχαν επιδοθεί σε κλειστή μάχη με σπαθιά. Τα αγόρια βρέθηκαν περικυκλωμένα στο κέντρο με το κάρο πίσω από τον κλοιό των αντιπάλων.
-Mark, με το σήμα μου, επισήμανε ο Bloody στο παιδί που έγνεψε κοφτά.
Ο Bloody όρμησε κατά πάνω στους άντρες που πλησίαζαν και πήδηξε πάνω στον πλησιέστερο ταχύτατα. Πάτησε στο στήθος του και πήρε ύψος. Τα μάτια των αντρών επικεντρώθηκαν πάνω του καθώς τους υπερπηδούσε. Άστραψαν οι κάννες των όπλων τους που τον σημάδεψαν. Άνοιξαν πυρ μαζικά. Και αστόχησαν όλοι. Ο Mark είχε πετάξει διακριτικά ένα από τα βελάκια που κουβαλούσε. Το οποίο έσκασε στα πόδια των Marines με έκρηξη. Όλοι οι κοντινοί χτυπήθηκαν και έπεσαν στους διπλανούς τους παρασέρνοντας τους σε πτώση. Οι πιο τυχεροί βιάστηκαν να καλύψουν τους πεσμένους για να τους προστατέψουν από πιθανές επιπτώσεις. Όμως ο Bloody που προσγειώθηκε πέρα τους αγνόησε. Με δύο δρασκελιές έφτασε στο κάρο και πήδησε στο εσωτερικό του.
-Σκατά! Οι αιχμάλωτοι! σκίρτησε ένας συνειδητοποιώντας την παράληψη.
-Δεν έχετε τελειώσει μαζί μου! του υπενθύμισε ο Mark, με ένα ακόμα βελάκι να στριφογυρνά στα δάχτυλα του.
Το παιδί δεν τόλμαγε να το πετάξει βέβαια. Το κρατούσε ως απειλή για όποιον τόλμαγε να κινηθεί προς το κάρο. Σκοπός του ήταν να χρονοτριβήσει όσο περισσότερο γινόταν. Μέχρι ο Bloody να ελευθέρωνε τους Επαναστάτες και να είχαν δύο ζευγάρια χέρια ακόμα για βοήθεια.