{Αρχή}Εκδίκηση {Τέλος} [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]

Ήμουνα για εβδομάδες στην θάλασσα,το μόνο που έκανα ήταν να τρώω και να κοιμάμαι. Βαριόμουνα αρκετά και έτσι κάθε 2 ώρες καθάριζα τα katana μου αν και ήταν καθαρά.Έτσι καθώς συμπλήρωσα 2 εβδομάδες πάνω στην θάλασσα χωρίς να συναντήσω κανέναν νησί,την τελευταία μέρα της εβδομάδας έπιασε μία φοβερή καταιγίδα. Η θάλασσα είχε μάλλον ''νευριάσει'',σήκωνε τεράστια κύματά που μερικά από αυτά χτύπαγαν το καράβι μου και το κουνούσαν.Νόμιζα ότι το καράβι θα αναποδογύριζε και θα έπεφτα στην θάλασσα αλλά ευτυχώς άντεξε,όμως δεν ήξερα για πολύ ακόμα πόσο και έτσι οποιοσδήποτε έπρεπε να βρω ένα νησί για να αποφύγω το μοιραίο.Κοίταξα την Log pose μου και είδα πως πήγαινα καλά το πλοίο μου παρόλο που είχε χτυπηθεί από κάτι τεράστια κύματα δεν είχε αλλάξει πορεία.H κακοκαιρία συνεχίζονταν για ώρες κι εγώ ακόμα δεν είχα βρει κανένα νησί για να σταματήσω ''Μάλλον σήμερα θα έχω μία δύσκολη βραδιά '' σκέφτηκα αλλά δεν έγινε έτσι μετά από κανένα δεκάλεπτο εμφανίστηκε νησί ακριβός μπροστά μου και δεν ήταν και μακριά.Έτσι έστριψα το καράβι μου λίγο προς τα δεξιά και άρχισα να πηγαίνω προς το νησί αλλά κάτι μου φαινόταν οικείο πάνω του που με έκανε να προβληματισμό

Έφτασα στο νησί και άφησα το καράβι μου στο λιμάνι έτσι ώστε εγώ να πάω στην πόλη του νησιού για να βρω ένα ξενοδοχείο για να κοιμηθώ το βράδυ.Έτσι όπως προχωρούσα μέσα στα στενάκια και έβλεπα τα σπίτια θυμήθηκα το νησί,ήταν το νησί Las Camp.Είχα ξανάρθει εδώ πριν καιρό,ήταν η εποχή που μόλις είχα ''πάρει'' την δύναμη του DF και δεν ήξερα πως να την ελέγχο ακόμα,αλλά τώρα είμαι πιο δυνατός και θα πάρω εκδίκηση από αυτόν τον πειρατή που νομίζει πως είναι ο άρχοντας αυτού του νησιού την πόλη όπως είχα υποσχεθεί στον Sarp.Τώρα είχα πεισμώσει,ήθελα να βρω αμέσως αυτόν τον πειρατή και να του δώσω ένα καλό μάθημα,αλλά δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή έπρεπε πρώτα να βρω τον Sarp και να κάνουμε μία ομάδα έτσι ώστε να τον νικήσουμε και να πάρω εκδίκηση γι' αυτό που μου έκανε παλιά. Προχώρησα λίγο ακόμα μέσα στα στενάκια της πόλης και τότε σε μία γωνία βρήκα ένα ξενοδοχείο,μπήκα μέσα και νοίκιασα ένα δωμάτιο για δύο βράδια.Πήγα και έκανα ένα μπάνιο με ζεστό νερό ενώ όλοι την σκεφτόμουνα ένα σχέδιο για το πως θα παλέψω με αυτούς.Ένα ήταν σίγουρο πως από την τελευταία μας αναμέτρηση εγώ όχι μόνο είχα δυναμώσει αρκετά αλλά και μπόρεσα να ελέγξω την δύναμη του DF μέχρι ενός σημείου.Και τότε έκανα έσφιξα το δεξί μου χέρι μου και έκανα μία ''Quake Bublle'',αμέσως σχηματίστηκε ένα σαδιστικό και τρομακτικό χαμόγελο στο πρόσωπό μου δείχνοντας πως ήμουν αποφασισμένος να κάνω τα πάντα

Guest

Αρχίσαμε να περπατάμε μέσα στην πόλη αφου πρώτα μπήκαμε απο την ανατολική είσοδο χωρίς να γίνουμε αντιληπτοί απο την φρουρά . Μια ομάδα γυναικών μας προσπέρασε και αργότερα άρχισαν να χαζογελάν ..Στρίψαμε απο το πρώτο στενο..Βρεθήκαμε σε έναν αρκετά μεγάλο δρόμο ο οποίος είχε αρκετό κοσμο..Όλοι τους φαίνονταν φανερά αδυνατισμένοι. ''Προφανώς δεν περνάνε και τόσο καλά'' σκέφτηκα. Περπατούσαμε δεξιά και αριστερά ψάχνοντας κάποιο χ'ανι , ταβέρνα η οτιδήποτε που μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε ως προσωρινή βάση όμως είχαμε αποπροσανατολιστεί...
Καμια ιδέα για το που πέφτει ο βορράς?
Μπα απάντησε o Squall
Μου αρέσει που ήσουν και άσσος και απο προσανατολισμό πανάθεμα σε
Λίγες στιγμές αργότερα ο Sammy , ένας ναύτης του πληρώματος που τον είχα στείλει για ανίχνευση περιοχής, εμφανίστηκε απο ένα στενό.
Καπετάνιε, βρήκα ένα πανδοχείο μερικά τετράγωνα απο εδώ. Η πελατεία του δεν μου φάνηκε και πολύ σόη, οπότε θα είμαστε μια χαρα
Μάλιστα.Ας ξεκινήσουμε λοιπόν.

Guest

Καθώς έκανα στροφή για να ξεκινήσω να περπατώ, ένιωσα κάτι να πέφτει επάνω μου.Ήταν ένα παιδάκι γύρω στα 17, μακρυά μαύρα μαλλιά πιασμένα σε τζιβες.
Απο την σύγκρουσή του με εμένα έπεσε στο έδαφος με έναν κρότο . Τον κοίταξα με περιέργεια καθώς έπιανε το πόδι του. ο Squall έσπευσε να του προφέρει την βοήθεια του για να σηκωθεί όμως την στιγμή που περνούσε απο δίπλα μου τον σταμάτησα εκτείνοντας το αριστερό χέρι μου μπροστά του..
Alucard, δεν μου αρέσει αυτός ο νεαρός, ψιθύρισε στο δεξί αυτί μου o Sammy
Κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου δείχνοντας πως άκουσα αυτό που μου είπε. Η αλήθεια ήταν πως και εμένα δεν μου άρεσε κάτι πάνω του.Έδειχνε να είναι σαν τους κλέφτες του δρόμου που είχαμε κάποτε στο Elfheim . Μου έριξε ένα βλέμμα σκέτο δηλητήριο όταν στάθηκε στα πόδια του .
Άλλη φορά να προσέχεις που πατάς ηλίθιε. μου είπε ενώ τιναζόταν..Τέτοια συμπεριφορά θα την περίμενε κανείς απο κάτι νεαρούς σαν και αυτόν.
Τον άρπαξα απο τον λαιμό και τον έσπρωξα προς ένα στενό που υπήρχε λίγο πιο δίπλα. Ο Squall έπιασε αμέσως το νόημα και στάθηκε στην είσοδο του στενού εμποδίζοντας ακόμα και τους δικούς μας να δουν προς τα μέσα.Έβγαλα ένα μαχαίρι απο την ζώνη μου και το πέταξα στο έδαφος, κοντά στα πόδια του. Αμέσως το άρπαξε και προσπάθησε να με καρφώσει στο στομάχι.

Guest

Άρπαξα το χέρι του απο τον καρπό, λίγο πριν με χτυπήσει και του το γύρισα βίαια , ξεκωλώνοντας απο τις θέσεις τους όλες τις αρθρώσεις του χεριού του. Με το ελεύθερο χέρι μου, για την ακρίβεια με τον αγκώνα μου, την ώρα που πήγε να φωνάξει, τον χτύπησα στα δόντια σπάζοντας του μερικά .
Τον έπιασα απο τον λαιμό και τον κόλλησα στον τοίχο με δύναμη, κάνοντάς τον να χτυπήσει στην πλάτη και το πίσω μέρος του κεφαλιού του. Με το δεξί μου χέρι του έδωσα μια καλοζυγισμένη γροθιά στο πρόσωπο, μετά ακολούθησε η δεύτερη και μετά η τρίτη ως που ο νεαρός ήταν γεμάτος αίματα. Τον πέταξα επάνω σε μερικούς κάδους.. Η φασαρία που επικρατούσε στους δρόμους ήταν αρκετή για να καλύψει τους ήχους της ''μάχης''
Κρατώντας τον απο τον λαιμό τον έβαλα μέσα σε έναν κάδο και τον έκλεισα εκεί .
Άλλη φορά να προσέχεις ποιον βρίζεις... ''ηλίθιε'', είπα και κλωτσώντας το μεταλλικό κάδο
Βγαίνοντας απο το στενό, σκούπισα το αίμα του που είχα στο χέρι μου με ένα μαντίλι που είχα.Στην ομάδα επικρατούσε ησυχία ως που φτάσαμε έξω απο τον προορισμό μας

Μόλις είχα βγει από το μπάνιο και ντυνόμουν στο δωμάτιό μου,ακόμα δεν είχα βρει κανένα τρόπο στο πως θα παλέψω με τους πειρατές αλλά ούτε και σχέδιο δεν είχα σκεφτεί .Τότε ξάπλωσα στο κρεβάτι μου για να χαλαρώσω μήπως και σκεφτώ κάτι,όμως με διέκοψε ένας θόρυβος.Κάποιος μου χτυπούσε την πόρτα του δωματίου μου,έτσι σηκώθηκα έπιασα τα δύο katana μου και πήγα να ανοίξω.
-Ποιος είναι??? ρώτησα
-Σας έφερα το φαγητό που ζητήσατε
-Α,ωραία
Είπα και του άνοιξα την πόρτα,ενώ ένας υπάλληλος του ξενοδοχείου μου έφερε μέσα στο δωμάτιο το φαγητό μου πάνω σε μία πιατέλα αλλά μου άφησε και μία εφημερίδα δίπλα του.
-Είναι σημερινή κύριε νομίζω πως θα θέλατε μία
-Ευχαριστώ πολύ του είπα και του έδωσε κάποια beli.Μόλις έφυγε άρχισα να τρώω το φαγητό μου πάνω στο κρεβάτι διαβάζοντας την εφημερίδα.Διάβασα όλα τα άρθρα αλλά μόνο ένα μου έκανε εντύπωση,πάλι έγραφαν γι'αυτόν τον Kenshin που είναι στο πλήρωμα του Alucard.

Διάβαζα και πάλι τα κατορθώματά του,πάλι όλα τα έκανε άνω κάτω αυτός ο άνθρωπος.''Σε κάθε εφημερίδα τον έχουν πρωτοσέλιδο '' σκέφτηκα και συνέχιζα να διαβάζω αλλά ένα κομμάτι μου έκανε εντυπώσει,συγκεκριμένα έλεγε
''Από έγκυρη πηγή πληροφορηθήκαμε ότι ο απεχθής πειρατής οδήγησε στον θάνατο δύο πειρατές γίγαντες με τα αστρονομικά ποσά των επικηρύξεων τους να ανέρχονται στα 100.000.000 έκαστος. Αφού τους σκότωσε, στράφηκε ενάντια σε γνωστό μέλος της οργάνωσης Κυνηγών Επικηρυγμένων Baroque Works, το οποίο βρισκόταν στον τόπο με σκοπό να αιχμαλωτίσει για λογαριασμό της Κυβέρνησης τους δύο γίγαντες πειρατές, τα ίχνη των οποίων είχαν για χρόνια εξαφανιστεί.''
Είχα εκπλαγεί,δεν ήξερα πως ήταν τόσο δυνατός,αν και είχα γνωρίσει τον captain του και είχα δει μία τρομακτική δύναμη δεν το περίμενα.Αλλά τώρα κατάλαβα γιατί τον ακολούθησε,ο χαρακτήρας του Kenshin με αυτού του Alucard δεν διέφερε και πολύ.Και οι δύο ήθελαν να σκοτώνουν και να κάνουν φασαρία προκαλώντας έτσι την κυβέρνηση όπου και αν πάνε και γι' αυτό είναι τα μεγαλύτερα ονόματα στον κόσμο των πειρατών.Αλλά το ποιο τρομακτικό είναι πως αυτοί οι δύο συνεργάζονται και αυτή η συνεργασία είναι μάλλον το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχει να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση στις μέρες μας.Μόλις τελείωσα το φαγητό μου ετοιμάστηκα και βγήκα έξω να κάνω μία βόλτα στην πόλη.

Guest

ΤΗν ώρα που ετοιμαζόμασταν να μπούμες στο μαγαζί , πάνω μου έπεσε πάλι ένας τύπος.
''Δυο στα δυο'' σκέφτηκα
Πρόσεχε που...Διέκοψα τα λόγια μου για λίγο... Αμάν! Ο Samurai! Τι κάνεις εσύ εδώ?
Πάνω μου είχε πέσει ο νεαρός που με είχε βοηθήσει πριν λίγο καιρό στο νησί Desatoya, την βάση των μαριν στην west blue, ωστε να μπορέσω να πάρω τους χάρτες της μεγάλης γραμμής, οι οποίοι θα με βοηθούσαν στο ταξίδι που θα ξεκινούσα για εκεί σε λίγες μέρες
Βρε βρε...Ο Alucard... Και που να σου έλεγα πως μόλις τώρα διάβαζα τα κατορθώματά σου στην North Blue, στην εφημερίδα. Ακόμα νομίζουν πως είσαι εκεί!
Εφημερίδα ε? Για δώσε να της ρίξω μια ματιά.Είπα παίρνοντάς την στα χέρια μου.
Παρεμπιπτόντως, πρόσθεσα, παμε μέσα για λίγο. Τα ποτά τα κερνάω εγώ
Χωρίς διαφωνίες, μπήκαμε και κάτσαμε σε ένα τραπέζι.Επάνω ακριβως απο εκεί που καθόμασταν, ενοικιάζονταν δωμάτια σύμφωνα με τον Πασχάλη
Άρχισα να διαβάζω το άρθρο που είχανε για εμένα. Το έγραψε κάποιος Jonan Jameson.Σκέφτηκα πως αυτός ο τύπος έγραφε συχνέ πλέον για εμένα και τα κατορθώματά μου.Όταν τα μάτια μου πέρασαν απο την σειρά που έλεγε πως συνεργάστηκα με τους επαναστάτες και σκότωσα 100 αθώους πολίτες, κατάλαβα πως η κυβέρνηση είχε αρχίσει να με υπολογίζει τελικά. Για την ακρίβεια, με υπολόγιζε τόσο, ωστε να διαστρεβλώνει τα γεγονότα για να θεωρούμε μεγαλύτερος κίνδυνος απο τους πολίτες. Την έκλεισα χαμογελώντας σαδιστικά και την άφησα στο τραπέζι.Τα ποτά μας έφτασαν.
Για πες Πασχάλη, τι σε φέρνει εδώ σήμερα?

Βγήκα για λίγο έξω στην πόλη να την δω λίγο και να βγάλω κάποια συμπεράσματα.Κοιτούσα τους πολίτες όλοι φαινόντουσαν πεινασμένοι και εξαθλιωμένοι,δεν μπορούσα να το αφήσω έτσι έπρεπε να κάνω κάτι γρήγορα όμως δεν μπορούσα να το κάνω μόνος μου έπρεπε να βρω βοήθεια.Έτσι όπως σκεφτόμουνα έπεσα πάνω σε έναν άνδρα,αυτός αμέσως γύρισε το κεφάλι του νευριασμένα. Μου φάνηκε γνωστός αλλά μόλις τον πρόσεξα λίγο καλύτερα τον κατάλαβα ήταν και πάλι o Alucard.Φάνηκε και αυτός να με γνωρίζει έτσι μετά από μία μικρή συζήτηση που είχαμε μπήκαμε μέσα σε ένα μπαρ για να συζητήσουμε κι άλλο ενώ μου είπε πως θα με κεράσει ένα ποτό.
-Για πες Πασχάλη, τι σε φέρνει εδώ σήμερα?
-Εκδίκηση του είπα και τον κοίταξα με ένα σοβαρό βλέμμα
-Εκδίκηση,ενδιαφέρον,ποιον θες να εκδικηθείς???
-Έναν πειρατή που ελέγχει την πόλη,του τα έχω μαζεμένα από μία παλιά μας κόντρα
-Τον Sanada λες,αυτός είναι ο λόγος που ήρθα στο νησί,θέλω να τον πολεμήσω
Τότε μου ήρθε μία ιδέα που με ικανοποιούσε αφάνταστα
-Τι λες να κάνουμε μία συμφωνία
-Λέγε
-Να πολεμήσουμε μαζί αυτόν τον πειρατή να τον καταστρέψουμε
του είπα ενώ ερχόντουσαν τα ποτά μας

Ήρθαν τα ποτά μας και εμείς αρχίζαμε να πίνουμε,το crew του Alucard ήταν στο απέναντι τραπέζι από εμάς κι έτσι είχα την ευκαιρία να μιλήσουμε λίγο μόνοι
-Τι λες δέχεσαι???
-Θα μπορούσα να πω όχι,μου έχεις δείξει πως μπορω να σε εμπιστευτώ και έτσι έχεις κερδίσει το σεβασμό μου μικρέ samurai
-Αυτά είναι πολύ ευχάριστα νέα.χαίρομε που τα ακούω
-Κάτι ήθελα να σε ρωτήσω από την Desatoya και το ξέχασα
-Τι ήθελες???
-Έχεις ακούσει και διαβάσει πολλά για μένα έτσι???
-Ναι
-Δεν φοβάσαι μήπως σε προδώσω και σε σκοτώσω
-Όχι
-Γιατί???
-Γιατί από την πρώτη στιγμή κατάλαβα ποιος είσαι Alucard
-Τι θες να πεις με αυτό???
-Θέλω να πω πως και οι δύο από την πρώτη στιγμή εμπιστευτήκαμε ο ένας τον άλλο και πλέον κανένας μας δεν θα έκανε κακό γιατί πλέον είμαστε ''φίλοι'' έτσι???
-Χαχαχαχαχα έχεις κουράγιο μικρέ μ αρέσεις
Είπαμε και τσουγκρίσαμε τα ποτήρια μας και αρχίζαμε να πίνουμε ξανά

» {Αρχή}Mafia{Τέλος} [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» {Αρχή}Tremor Human{Τέλος} [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» {Αρχή}Για να δούμε{τέλος} [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» {Αρχή} Κανίβαλοι {τέλος} [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος] Η αρχή μια μεγάλης γνωριμίας [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]