[Τέλος-Βιβλίο]Τα πάντα αλλάζουν...

Η Shizu ήταν έτοιμη να φύγει από το νοσοκομείο την ίδια μέρα που ξύπνησα αλλά εγώ έπρεπε να κάτσω για σιγουριά τουλάχιστον άλλη μια μέρα και έτσι, κοιμήθηκε το βράδυ σε μια καρέκλα δίπλα μου. Την επόμενη μέρα το πρωί, επιτέλους ο γιατρός με άφησε να φύγω και γυρίσαμε κατευθείαν στο ξενοδοχείο. Της είχα πει ότι ήθελα να της μιλήσω για κάποιες αποφάσεις που πήρα αλλά το νοσοκομεία δεν ήταν το ιδανικό μέρος για τέτοιες συζητήσεις κι έτσι το άφησα μέχρι να βγούμε από αυτό.
-Αποφάσισα ότι θα ψάξω να βρω το βιβλίο που ψάχνει ο Saburo, πριν το βρει εκείνος, και θα φάω ένα φρούτο του διαβόλου, για να μπορέσω να τον ανταγωνιστώ την επόμενη φορά που θα τον δω. Έπειτα, θα το κάψω για να μην μπορεί κανένας άλλος να κάνει τα ίδια που έκανε ο Saburo ψάχνοντας το μέχρι τώρα.
-Και εσύ δηλαδή τι διαφορετικό θα κάνεις για να το βρεις?
-Απλό! Θα εφαρμόσω την τεχνική του Saburo αλλά στην ειρηνική της μορφή. Εγώ απλά θα τους ρωτάω αν το έχουν.
-Και τι σε κάνει να πιστεύεις ότι θα σου δώσουν αυτό το πολύτιμο βιβλίο στην περίπτωση που το έχουν?
-Αυτό εδώ. Είπα στην αδερφή μου, δείχνοντάς της τι κρατούσα και με κοιτούσε έκπληκτη.

Είχα στα χέρια μου το σήμα του Lieutenant Commander Adam.
-Πώς το πήρες εσύ αυτό?
-Ήταν απλό. Του το έκλεψα όταν μου έκανε τις ερωτήσεις. Ήταν παιχνιδάκι, αφού πιο πολύ είχε επικεντρωθεί στο να δει αν αυτά που του λέω ήταν αλήθεια παρά σε ότι γινόταν γύρω του. Είπα όλο περηφάνια για τον εαυτό μου και συνέχισα: Αυτός ήρθε εδώ από το Dawn Island. Οπότε δεν τον γνωρίζει κανείς στην περιοχή. Απλά θα τους δείξω γρήγορα το σήμα πριν προλάβουν να παρατηρήσουν την φωτογραφία και όλα θα πάνε καλά.
Εκείνη είχε κάποιες αμφιβολίες για το αν θα πάνε όλα καλά, αλλά αποδέχτηκε το σχέδιο μου αφού ήταν το μόνο που είχαμε για να μην ξεφύγει τελείως ο Saburo. Έτσι, κι έγινε. Όμως, μιας και δεν είχαμε ιδέα από πού να ξεκινήσουμε, πήγαμε πάλι και μιλήσαμε στον διευθυντή της βιβλιοθήκης που είχε επιτεθεί ο Saburo πριν μερικές μέρες.
-Ώστε ήσασταν Marines, ε? Μάλιστα… Και γιατί ήρθατε πάλι σε εμένα? Δεν έχω τίποτα άλλο να πω. Πραγματικά έχει αρχίσει αν με κουράζει το θέμα.
-Ναι αλλά τώρα έχουμε έρθει με παραπάνω πληροφορίες που μάθαμε. Είπα και αμέσως φάνηκε να ξαναβρίσκει το ενδιαφέρον του για την υπόθεση.

-Οι επιθέσεις γίνονται, επειδή ψάχνουν ένα συγκεκριμένο βιβλίο.
-Αλήθεια? Κάτι νέο μάθατε, κύριε Adam. Βέβαια εγώ σας το είπα την προηγούμενη φορά που ήρθατε αλλά δεν βαριέσαι… Είπε ενοχλημένος.
-Θα παρακαλούσα να λείπουν οι ειρωνείες.
-Συγγνώμη γι' αυτό, αλλά ήρθατε εδώ για να μου πείτε κάτι που σας είπα εγώ?
-Μην προτρέχετε. Ήρθα για να σας πω ποιο είναι το βιβλίο που ψάχνουν. Και αμέσως σταμάτησε να διαμαρτύρεται. Είναι ένα βιβλίο που υπάρχει στο νησί και λέει για τα φρούτα του διαβόλου, αλλά δεν ξέρουμε περισσότερες λεπτομέρειες για αυτό. Εκείνος μάλλον κατάλαβε αμέσως για ποιο βιβλίο μιλούσα και με κοιτούσε έκπληκτος.
-Ώστε έτσι… Το περίμενα ότι θα έψαχναν για ένα από τα επικίνδυνα βιβλία του νησιού. Είπε ξύνοντας το κεφάλι του.
-Τι εννοείτε με αυτό? Τον ρώτησα, αφού δεν καταλάβαινα για ποια βιβλία μιλούσε. Σηκώθηκε από το γραφείο του και αφού πλησίασε την πόρτα και βεβαιώθηκε ότι δεν είναι κανείς απέξω, είπε:
-Ας τα πάρω τα πράγματα από την αρχή. Οι 4 βιβλιοθήκες της πόλης στο σύνολο έχουν μια μεγάλη και σπάνια συλλογή βιβλίων. Όμως μερικά από αυτά, όπως και το βιβλίο με τις ονομασίες και ιδιότητες των φρούτων, τα ζητούσαν όλοι για να αποκτήσουν τεράστια δύναμη. Αρκετές φορές επέμβαιναν οι marines του νησιού για να πάρουμε πίσω στις βιβλιοθήκες αφού ήθελαν να τα κρατήσουν. Κι έτσι, πριν 15 χρόνια, αποφασίσαμε να τα αποσύρουμε από τα ράφια των βιβλιοθηκών μας και να τα φυλάξουμε σε μια αποθήκη. Από τότε βρίσκονται εκεί και δεν τα έχει ξαναδεί κανείς.

-Μήπως γίνεται να πάρω αυτό το βιβλίο? Θα σταλεί μετά στην Loguetown και εκεί ο Captain Smoker και η ομάδα του θα το εξετάσουν μήπως και βρουν τίποτα παραπάνω που θα ήθελαν να βρουν οι κακοποιοί.
-Αφού το ζητάει ένας Lieutenant Commander δεν μπορώ να αρνηθώ. Θα κάνω ότι χρειαστεί για να επικρατήσει η δικαιοσύνη και να τιμωρηθούν τα ρεμάλια που κατέστρεψαν την βιβλιοθήκη μου. Θα σας οδηγήσω αμέσως εκεί και θα σας το δώσω. Είπε και μετά από λίγο βρισκόμασταν σε μια παλιά αποθήκη κοντά στο κέντρο της πόλης. Μπήκε μέσα μόνος του και μετά από λίγο βγήκε έξω με ένα βιβλίο στα χέρια του, το οποίο και μου έδωσε.
-Ορίστε. Είναι λίγο σκονισμένο και χαλασμένο μετά την πάροδο τόσων χρόνων αλλά ακόμα διαβάζεται κανονικά.
-Σε ευχαριστώ πολύ. Βοήθησες την δικαιοσύνη να κάνει ένα βήμα παραπέρα. Αύριο πρωί πρωί θα έχει σταλεί προς την Loguetown. Του είπα και κάνοντας μια βαθειά υπόκλιση άρχισα να απομακρυνόμαστε με την Shizu. Χωρίς να χάσουμε χρόνο, γυρίσαμε στο ξενοδοχείο. Τότε ήταν και η πρώτη φορά που παρατηρούσα το βιβλίο. Ήταν ένα χοντρό βιβλίο και αρκετά κιτρινισμένο κάτι που έδειχνε ότι ήταν αρκετά παλιό. “Ώστε γι’ αυτό το βιβλίο, έκανε τόσες επιθέσεις ο Saburo” σκέφτηκα και το άνοιξα.

Και εγώ και η Shizu στεκόμασταν από πάνω για να μπορούμε να διαβάζουμε καλύτερα τι έγραφε. Στην πρώτη σελίδα είχε μια προειδοποίηση ότι οι πληροφορίες που γράφει μπορεί να μην είναι απόλυτα ακριβείς καθώς και το ότι μέσα στο βιβλίο δεν αναφέρεται για το πού βρίσκεται το κάθε φρούτο. Στην δεύτερη σελίδα είχε τα περιεχόμενα. Εκεί μπορούσες να δεις, με αλφαβητική σειρά, όλα τα γνωστά φρούτα μέχρι την έκδοση του βιβλίου. Από το όνομα και μόνο δεν μπορούσα να μάθω κάτι κι έτσι άρχισα να το ξεφυλλίζω για να τα δω όλα το ένα μετά το άλλο. Η επόμενη σελίδα από αυτή των περιεχομένων έγραφε γενικά τι είναι τα φρούτα και ποιες κατηγορίες υπάρχουν.
«Τα φρούτα του διαβόλου είναι φρούτα, τα οποία δίνουν κάποια υπεράνθρωπη δύναμη σε αυτόν που τα τρώει. Όμως είναι καταδικασμένος να μην μπορεί να κολυμπήσει ποτέ ξανά στη ζωή του και όταν βρίσκεται μέσα στο νερό χάνει την δύναμή του. Το κάθε φρούτο δίνει μία δύναμη και μόνο ο πρώτος που θα φάει από αυτό την παίρνει. Χωρίζονται σε 3 κύριες κατηγορίες: Α) τα Paramecia, που δίνουν υπεράνθρωπες δυνάμεις στον χρήστη, Β) τα Zoan, που δίνουν στον χρήστη την δύναμη κάποιου ζώου και την δυνατότητα μεταμόρφωσης σε αυτό, και Γ) τα Logia, που μετατρέπουν το σώμα του χρήστη σε κάποιο στοιχείο και αναλόγως το στοιχείο κάνεις και έξτρα πράγματα.»

-Ενδιαφέρουσες πληροφορίες… Είπα και γύρισα σελίδα για να αρχίσω να κοιτάζω τα φρούτα. Υπήρχαν φρούτα για κάθε λογής γούστα. Από το να μιλάς στα ζώα ή να γίνεις κάποιο ζώο, μέχρι το να δημιουργείς σεισμούς, να ελέγχεις τις σκιές ή και να γίνεις εσύ ο ίδιος φωτιά. Όμως εμένα 2 φρούτα που είχαν «κολλήσει» στο μυαλό από την στιγμή που τα είδα. Ένα φρούτο που μπορούσε ο χρήστης να κάνει όλο του το σώμα, ή ακόμα και παράγωγα του σώματός του, να εκρήγνυται και ένα άλλο που μέσα σε μια περιοχή μπορούσε να αλλάζει τις θέσεις, έμψυχων ή άψυχων, αντικειμένων όπως επιθυμούσε. Μείναμε άλλες 2 μέρες στο νησί προσπαθώντας να αποφασίσω αλλά δεν τα κατάφερα. Μέσα σε αυτές τις 2 μέρες πήγα και άφησα και κοντά στην βάση των marines το σήμα του Lieutenant Commander Adam γιατί δεν μου πήγαινε η καρδιά να την κρατήσω άλλο από την στιγμή που εξυπηρέτησα τον σκοπό μου. Μετά από αυτό, αποφασίσαμε ότι δεν είχε πλέον νόημα να καθόμαστε εδώ και μπορούσα να σκεφτώ για το ποιο φρούτο θα έπαιρνα και καθώς θα ταξιδεύαμε. Έτσι, μαζέψαμε τα πράγματά μας και την επόμενη μέρα το πρωί τα φορτώσαμε στο πλοίο. Μετά από σύντομες ετοιμασίες, ανοίξαμε πανιά για άγνωστο προορισμό για την ώρα...

Όνομα χαρακτήρα: Masayuki Seiji

P.o.M. Points: 12

Belli: 50.800

Τυχόν παρατηρήσεις: Τα πράγματα σου ήρθαν πολύ βολικά σε πολλά σημεία και γενικά τα πάντα πήγαιναν καλά για τον χαρακτήρα σου. Από αυτά, κυρίως, έχασες ότι έχασες.