Η εποπτεία [Τέλος - Minion Cain]

Last edited by Galadan on Mon Aug 28, 2017 1:44 am; edited 1 time in total

Χρήσιμα για την Ιστορία:

(Αυτός ο άνθρωπος μπροστά του, δεν ήταν άνθρωπος. Ήταν ζώο... Θα ήθελε πολύ να δει πώς θα αντιδρούσε η ομάδα επανένταξης... Όχι αυτό το πλάσμα, αλλά η ομάδα επανένταξης... Έκλεισε ξανά την πόρτα αφού βγήκε από το δωμάτιο... Ησυχία ξανά... Την ξαναάνοιξε... Ουρλιαχτά ξανά... Έμεινε μέσα και έκλεισε την πόρτα... Τα ουρλιαχτά δεν σταμάτησαν... Το φως διέχεε το δωμάτιο και το χειρότερο του χτύπαγαν τα μάτια... Πήγε γοργά και έκλεισε τις σκούρες καφέ κουρτίνες... Το δωμάτιο σκοτείνιασε αρκετά... Και τα ουρλιαχτά σώπασαν...)
Ώπα...
(Πλησίασε το κρεβάτι, είδε το πλάσμα να κουνιέται... Άπλωσε το χέρι του να το αγγίξει... Και με το που το ακούμπησε...)

Oυρλιαχτά... Το κρεβάτι άρχισε να σείεται λόγω αυτού του ανθρώπου που αναπηδούσε πάνω του σαν τρελό...
Καταστρέφοντας τους επιδέσμους του και κάνοντας κακό στο μη ακόμη αναρρωμένο κορμί του... Τι θέλει ο άλλος και τον αγγίζει... Τα βήματα του άλλου γοργά προς την πόρτα... Την ανοίγει και φαίνεται διαφορετικός... Πιο τριχωτός, πιο ψηλός, πιο ζωώδης... Αφού η πόρτα έκλεισε, τα ουρλιαχτά και οι γδούποι του κρεβατιού ήταν τα μόνα που ακουγόντουσαν στο σκοτεινό πλέον δωμάτιο... Δεν ήταν κατράμι και σίγουρα δεν υπήρχε θεός εδώ μέσα... Δεν πέρασαν 20 δεύτερα και ο τύπος μπήκε ξανά στο δωμάτιο με ένα σκοινί... Ήταν πάλι ανθρώπινος... Άρχισε να τον δένει και να τον φιμώνει με κάτι γάζες που ήταν εκεί τριγύρω...

(Όταν επιτέλους κατάφερε να τον δέσει και να τον φιμώσει... Πάλι ένα βουητό ακουγόταν στον κώρο...
Όπως επίσης τριξίματα γιατί δεν σταματούσε να κουνιέται και να προσπαθεί να λυθεί... Αρχικά του άρεσε το σκοτάδι...
Αυτό φάνηκε, αλλά τώρα δεν πιάνει... Πήγε του έφερε νερό και φαγητό... Τα άφησε δίπλα του, φάνηκε να τα βλέπει, αλλά και πάλι δεν ελλατώθηκε η φασαρία... Αποφάσισε να πάει να ψάξει πιο σκοτεινό δωμάτιο... Γενικά το σπίτι ήταν ευήλιο,
αλλά στα πίσω δωμάτια; Εκεί δε μπορούσε να έχει παράθυρα... ήταν το βουνο... Άνοιγε πόρτες, ενώ η φασαρία στο δωμάτιο γινόταν εντονότερη...)
Μάλλον άρχισε να λύνεται... Ποτέ δεν το είχα με τους κόμπους...

Last edited by Galadan on Mon Aug 28, 2017 1:27 am; edited 1 time in total

(Και να... Η λύση αποκαλύφθηκε... Το κελάρι... Δεν είχε ούτε μία χαραμάδα και η πόρτα ήταν στεγανή για να μην επηρρεάζεται από εξωτερικούς παράγοντες και χαλάσουν τα προϊόντα... Πήγε τρέχοντας στο δωμάτιο και με το που άνοιξε την πόρτα του όρμησε μαινόμενος ταύρος το τραυματισμένο πλάσμα... Αντανακλαστικά έγινε αμέσως ένα μεγάλο τριχωτό πλάσμα με τεράστια γαμψά νύχια στα χέρια και στα πόδια, με μεγάλη μουσούδα γεμάτη γαμψά δόντια... Ένας λυκάνθρωπος με καφέ τρίχωμα και μεγάλα μυτερά αυτιά...

Spoiler:

Και το πλάσμα δεν πτοήθηκε... Μάλιστα, παρατήρησε πως είχε κλειστά τα μάτια του... Προσπάθησε να το ακινητοποιήσει αλλά παρατήρησε ότι ήταν αρκετά δυνατό... Αρκετά δυνατότερο από πολλούς που έχει συναντήσει...)

Last edited by Galadan on Mon Aug 28, 2017 1:27 am; edited 1 time in total

(Αναγκάστηκε να χρησιμοποιήσει αρκετή δύναμη και να καταβάλλει πολλή προσπάθεια για να τον βάλει στο κελάρι... Με το που μπήκαν μέσα... Τον είδε να ανοίγει τα μάτια του, να κεντράρει σε ένα μπαούλο που υπήρχε σε μια γωνία και να τρέχει στο δευτερόλεπτο πάνω του... Του φάνηκε να το χαϊδεύει για ένα δευτερόλεπτο... Μάλλον ιδέα του... Και μετά να το ανοίγει... Και να πετάει έξω οτιδήποτε έβρισκε μέσα του... Σαλάμια, τυριά, ψωμιά, κρέατα... Και με το που το άδειασε, να πηδάει μέσα και να κλείνει το καπάκι... Και μετά ηρεμία...)
Δε με χάλασε...
(Έκλεισε την πόρτα πίσω του και την κλείδωσε καθώς γινόταν άνθρωπος... Τι στο καλό ήταν αυτό το πλάσμα;;; Πού τη βρήκε αυτή τη δύναμη;;; Zoan φρούτο δεν είχε... Δεν άλλαξε μορφή...)
Τέλος πάντων... Είναι ασφαλής στο κελάρι, με φαγητό και νερό... Πάμε τώρα να κάνουμε καμιά βόλτα... Αυτό το σπίτι μου φέρνει κατάθλιψη...

Last edited by Galadan on Mon Aug 28, 2017 1:28 am; edited 1 time in total

(Πήρε τη μορφή λύκου με το που βγήκε από το σπίτι και άρχισε να τρέχει στο βραχώδες τοπίο... Το καφέ του τρίχωμα του παρείχε κάποια κάλυψη, κάποιο καμουφλάζ... Σε αρκετά μέρη της διαδρομής έβλεπε τρύπες - εισόδους τούννελ όπου πιθανόν να ήταν τα ορυχεία του νησιού για τα οποία ήταν τόσο γνωστό... Άρχισε να κατεβαίνει προς την πόλη... Όπου είδε κάποιους ανθρώπους... Εκεί συνειδητοποίησε ότι δεν ήθελε να μπλέξει με κόσμο, οπότε πήρε το δρόμο του γυρισμού... Του άρεσε να τρέχει με αυτή τη μορφή... Ήταν πιο ελεύθερος έτσι... Πιο άνετη κίνηση, χωρίς ρούχα, χωρίς να του δίνει κανείς σημασία, εφόσον δεν πηγαίνει κατά πάνω τους...)

Last edited by Galadan on Mon Aug 28, 2017 1:28 am; edited 1 time in total

(Έφτασε γρήγορα σχετικά στο σπίτι... Ευτυχώς δε συνέβη κάτι απρόοπτο... Μέχρι που έφτασε στην πόρτα του σπιτιού... Μπήκε μέσα και τα είδε όλα ανάκατα ενώ η πόρτα του κελαριού ήταν ορθάνοιχτη... Πανικόβλητος έγινε λυκάνθρωπος αστραπιαία και προσπάθησε να οσμιστεί τίποτα περίεργο... Μύρισε ανθρώπινες μυρωδιές, μα όχι του πλάσματος, άλλες, διαφορετικές... Και είναι πολύ νωρίς για να ήρθε η ομάδα επανένταξης... Έτρεξε από την κεντρική σκάλα για τη Μαρίνα... Όπου τους είδε να ετοιμάζονται να επιβιβαστούν σε ένα σκάφος κρατώντας ένα μπαούλο και γεμάτες σακούλες... Χύμιξε πάνω τους, πράγμα που τους ανάγκασε να παρατήσουν τα πράγματα κάτω, με το μπαούλο να σπάει και να ξεχύνονται σαλάμια, τυριά και κρέατα...)

Last edited by Galadan on Mon Aug 28, 2017 1:28 am; edited 1 time in total

Χμμ, δεν τον βρήκαν... Μα πώς...
(Ήταν 2 στοιβαροί αυτοί που κρατούσαν το μπαούλο και ετοιμαζόντουσαν να βγάλουν κάτι από τα ρούχα τους, πιθανόν όπλα... Ήταν άλλοι 4 με σακούλες στα χέρια που τις παράτησαν για να κάνουν το ίδιο... Στη βάρκα ήταν τουλάχιστον άλλα 2 άτομα, ένας άντρας και μία γυναίκα... Οι δύο μπροστά είχαν σφαχτεί από τα νύχια του σχεδόν άμεσα και τα δόντια του είχαν αρπάξει έναν άλλον που μόλις είχε προλάβει να βγάλει μια χατζάρα... Οι άλλοι 3 είχαν βγάλει τα όπλα τους... Ο κακομοίρης με το σπαθί πυροβολήθηκε από τους 2 "φίλους" του προσπαθώντας να τον χτυπήσει με το σπαθί του... Οι σφαίρες των φίλων του, μπορεί να τον χτύπησαν, αλλά χτύπησαν και τον στόχο του... Με μανία όρμηξε μπροστά και τρώγοντας και άλλες σφαίρες στο στήθος, τους έκοψε τα πρόσωπα και εμφάνισε τα κρανία τους...)

Λίγο πριν...
Ήταν με το θεό του... Στην ηρεμία και στο σκοτάδι... Τελικά έκανε λάθος που έφυγε από το σπίτι του;;; Τι είναι όλα αυτά τα πλάσματα;;; Τι είναι αυτό το... φως... Δεν του άρεσαν πολύ... του ήταν ξένα... Και πάλι, άκουσε φασαρία... άκουγε να πετούν πράγματα κάτω... Γενικά χαμός γινόταν... Βγήκε από το μπαούλο, από τον θεό του... Ήταν έξω από την πόρτα... Έβαλε τα φαγητά μέσα στο μπαούλο... και έγινε όσο μικρότερος μπορούσε... και κρύφτηκε όσο πιο πίσω μπορούσε... Μέσα στον Θεό θα ήταν ευάλωτος...
Η πόρτα άνοιξε... Το φως που τόσο μισούσε ψιλοφώτισε το δωμάτιο... Και φυσικά τον πρόδωσε... Ήταν μπροστά του δύο πλάσματα και φώναζαν μεταξύ τους...

Τώρα...
Το τριχωτό πλάσμα ξέσκιζε μπροστά του την ομάδα των πλασμάτων που τον (την, είχε γίνει γυναίκα όταν προσπάθησε να "μικρύνει") έφεραν εδώ και την βάλαν σε αυτό το "δωμάτιο" που κουνιέται αστεία... Ίσως και λίγο τρομαχτικά... Το πλάσμα δίπλα του πήγε να να βγάλει ένα είδους όπλο... Ήταν αστραφτερό... Θα χιμούσε στο τριχωτό πλάσμα... Το οποίο όμως την είχε βοηθήσει πριν να βρει τον θεό της... Και αυτοί τον κατέστρεψαν... Του χίμηξε αυτή πρώτη... Για να μην χτυπήσει πισώπλατα το τριχωτό πλάσμα και... Μα τον θεό... Γούρλωσε τα μάτια του καθώς τα χείλη της ενώθηκαν με τα δικά της... Και με τη γλώσσα της του έδωσε όσα περισσότερα υγρά της μπορούσε...

» Η αποστολή [Tέλος - Minion Cain - Φρούτου]
» Τρεις όψεις του ίδιου νομίσματος - Cornelia [Αρχή - Minion Cain]
» [Τέλος-Minion]Help me, help you.
» [Τέλος-Minion] The Following Destiny
» [Τέλος-Minion]One Name, a thousand emotions