Ξεδιαλύνοντας την Ομίχλη. [Τέλος - Δουλειά]

«Καλημέρα,»
«Καλημέρα.»

Ξεκίνησε ο Στεφάν τις ευγένειες, φανερά ξεκούραστος. Είχε περάσει το απόγευμά του ολομόναχος, να κοιμάται στο κρεββάτι, όμως το βράδυ το πέρασε με μία γλυκούλα χωρική, στρουμπουλή κι αφράτη. Είχε δύο χαμηλές κοτσίδες και το πιο όμορφο χαμόγελο που είχε δει ποτέ. Τον έριξε, την έριξε, κανείς δεν κατάλαβε, και πέρασαν ένα όμορφο βράδυ μαζί. Όταν έφτασε είχαν έρθει οι δύο φίλοι με τον σκύλο τους, εξίσου ξεκούραστοι κι ανανεωμένοι αν και όχι για τον ίδιο λόγο με τον Στεφάν. Ο ένας είχε κάνει τον διαλογισμό του και τα βρήκε με τον εαυτό του για τη ζωή που πήρε, ενώ ο Roger επιτέλους βρήκε χρόνο να πιει ένα ποτό για τη γυναίκα και τον γιό του.

Ο Αρχιπλοίρχος φάνηκε στον ορίζοντα τότε, χαμογελαστός και γεμάτος ενέργεια. Αυτός ο άνθρωπος δεν έχανε την ευθυμία του με τίποτα! Το μαλλί πεντακάθαρο με τις τέλειες μπούκλες να έχουν επανέρθει στις άκρες, το κουστούμι φρεσκοσιδερωμένο και η κάπα του κάτασπρη, σαν να μην είχε γίνει τίποτα. Αν τον έβλεπε κανεις μάλιστα, θα έλεγε πως για τον Caesar είχε περάσει μια ακόμα μέρα, κι όχι κάτι τόσο σημαντικό. Εξαίρετη ικανότητα αυτή για άνθρωπο που έπρεπε να ελέγχει πλήθη και την κοινή γνώμη, ή να παριστάνει πως όλα ήταν καλά ενώ το σύμπαν καταστρεφόταν. «Καλημέρα κύριοι, καλημέρα αξιαγάπητο τετράποδο που μου θυμίζεις τον δικό μου. Βρούτο τον λένε, σαν τον αδερφό μου.» εξήγησε στα απορημένα βλέμματα. «Τον άφησα με τον αδερφό μου και την κορούλα του. Η δική μου ζωή είναι πολυτάραχη για να τον έχω μαζί μου.»
«Η Lorenza πού είναι; Κοντεύει η ώρα της συνάντησης μ'ακόμα δε φάνηκε. Συνήθως είναι μισή ώρα πριν εδώ.»
«Δίκιο έχεις, δεν τη βλέπω.» Λαιμοί τεντώθηκαν σε αναζήτηση του θηλυκού.
«Και δεν τον κόβω τόσο γόη τον άλλο για να την κράτησε παραπάνω στο κρεββάτι αν καταλαβαίνεις τι εννοώ.»
«Τη βλέπω, πέντε λεπτά μακριά.»
Ο Roger κοίταξε εκεί που είχε γυρίσει ο Nanashi. «Nαι αλλά ο άλλος πού είναι; Δεν τον βλέπω.»
«Ούτε γω.»
«Ούτε εγώ~.»

Ησυχία επικράτησε. Οι τρεις άνδρες αντάλλαξαν ματιές. Ο Στεφάν κατάλαβε πως κάτι γινόταν, αλλά δε μπορούσε να το προσδιορίσει. Ώσπου και να φτάσει η Lorenza μπροστά τους, η ένταση γιγαντώνονταν κι ένιωθαν να πνίγονται και μόνο από τις σκέψεις που περνούσαν απ'το μυαλό τους. Μέχρι που την είδαν κοντά τους! Αλλά τότε, αντί να εξανεμιστεί αυτό το κακό συναίσθημα, το μόνο που κατάφερε να γίνει ήταν να επιβεβαιωθεί περίτρανα: η Κυνηγός εμφανίστηκε μπροστά τους με μαύρους κύκλους κάτω απ'τα μάτια, κουτσαίνοντας, τα χέρια της είχαν σημάδια στους καρπούς, τα γάντια της βγαλμένα, τα μανίκια σκισμένα και το ξεραμένο αίμα φαινόταν πάνω στα ρούχα που είχε στεγνώσει...

Ο Roger αμέσως την έβαλε να κάτσει και όλοι πρόσεξαν πως τα χέρια της έτρεμαν, όταν της έδωσε ο Nanashi νερό να πιει απ'το παγούρι του. Το ίδιο και τα χείλη της. Ο Στεφάν άρχισε να τρομοκρατείται. «Lorenza, είσαι καλά!; Τι έπαθες;»
«Ποιος το έκανε αυτό;»
«Ήρεμα κύριοι, αφήστε την ν'αναπνεύσει,» έδωσε οδηγίες ο Αρχιπλοίαρχος και σχημάτισε ένα κλοιό με τα χέρια του, κάνοντας ολους πίσω μαζί με τον εαυτό του. Ξαφνικά ο Στεφάν κατάλαβε πού πήγαινε η αναφορά στον Mark και ανησύχησε.
«Ο ηλιθιος πού είναι; Μη μου πεις ότι τον απήγαγαν....!»

Ένας λυγμός ξέφυγε της Κυνηγού · ο Roger κοίταξε τον Nanashi σαν να έλεγε "αυτό που φοβόμασταν έγινε", ο οποίος φάνηκε να συμφωνεί θυμωμένα κι ο Αρχιπλοίαρχος αν μπορούσε, θα κλωτσούσε τον εαυτό του που δε μπόρεσε να το δει νωρίτερα. Ναι αλλά να δει τι; Ο Στεφάν ήταν μπερδεμένος. «Τι; Ξέρετε κι εσείς ποιος μπορεί να-»
«Δεν απήγαγαν τον Mark, Στεφάν. Εκείνος απήγαγε--εμένα...προσπάθησε τουλάχιστον. Κατάφερα να τον απωθήσω. Τώρα το έσκασε ήδη κι εμείς πρέπει να φύγουμε άμεσα για Colt. Α...απείλησε τη ζωή του μπαμπά και των φίλων μου.»
«Μα τι στο καλό μπορεί-;»
«Ο Mark το έκανε Στεφάν. Ήτανε ο Mark απ'την αρχή. Ο Mark σκότωσε τον πατέρα σου. Αυτός τους σκότωσε όλους...»

Τα πόδια του νεαρού τσιγγάνου τον απογοητεύσανε και λύγισαν κάτω από το βάρος των νέων πληροφοριών. Οι δύο μεγαλύτεροι άντρες έσπευσαν να πιάσουν τον Στεφάν και να τον βάλουν δίπλα στην κοπέλα, ενώ ο Αρχιπλοίαρχος είχε ήδη αρχίσει να δίνει εντολές για τον εξοπλισμό του πλοίου και την ώρα αποχώρησης. Και για τις επόμενες δυο ώρες, έμειναν έτσι, με τον Nanashi να βοηθάει στη μεταφορά των πραγμάτων, τον Caesar να δίνει εντολές και τον Roger να παρηγορεί τα παιδιά, που δε βγάλανε μιλιά για πολλές ώρες έπειτα.

Όνομα χαρακτήρα: Lorenza, Stefan, Nanashi, Roger

P.o.M. Points: 22

Belli: 66.000

Τυχόν παρατηρήσεις: Ιστορία καθαρής δράσης, ευχάριστη αλλαγή! "Έλεος στον εχθρό, όποιος κι αν είναι." Και μετά του κόβει το κεφάλι... Ψυχοπονιάρης ο Nanashi!
Στο τέλος με την αποκάλυψη (ναι, υπήρχαν διάσπαρτα στοιχεία σε όλες τις προηγούμενες ιστορίες!) δεν έχω να σχολιάσω τίποτα! Για μένα το LorenzaXMark πλέει ακόμα!