Greek One Piece RPG
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.


Greek One Piece Role Playing Game
 
HomeΑρχικήSearchLatest imagesRegisterLog in
To Greek One Piece Rpg διαθέτει Server στο Discord , μπορείτε να μας βρείτε πατώντας ΕΔΏ
Καλώς ορίσατε στο Greek One Piece Rpg! Εάν είστε νέος παίκτης παρακαλώ διαβάστε για το forum/παιχνίδι μας πατώντας ΕΔΩ
Για δημιουργία νέου χαρακτήρα δείτε ΕΔΩ
Μπορείτε να βρείτε τις νέες αλλαγές/προσθήκες στο παιχνίδι πατώντας ΕΔΏ
Log in
Username:
Password:
Log in automatically: 
:: I forgot my password
Who is online?
In total there are 10 users online :: 0 Registered, 0 Hidden and 10 Guests

None

Most users ever online was 106 on Thu Dec 19, 2019 4:08 pm
Άλλοι Καταζητούμενοι
Άλλοι Φημισμένοι
Search
 
 

Display results as :
 
Rechercher Advanced Search
Affiliates




Ομάδες Κυνηγών
Wolfpack
School of the Wolf
Ομάδες Ναυτικών
Dragon Storm

 

 Ξεδιαλύνοντας την Ομίχλη. [Τέλος - Δουλειά]

Go down 
2 posters
Go to page : Previous  1, 2, 3  Next
AuthorMessage
F_A_I
Bounty Hunter
Bounty Hunter
F_A_I


Όνομα Χαρακτήρα : Fujita Goro
Posts : 3861
Location : In your closet...
Join date : 2012-10-22

Character sheet
Remaining Health: 100%

Ξεδιαλύνοντας την Ομίχλη. [Τέλος - Δουλειά]  - Page 2 Empty
PostSubject: Re: Ξεδιαλύνοντας την Ομίχλη. [Τέλος - Δουλειά]    Ξεδιαλύνοντας την Ομίχλη. [Τέλος - Δουλειά]  - Page 2 I_icon_minitimeWed Mar 09, 2016 4:44 pm

Ρίξανε το ξύλο-σκάλα που ενώνει πλοίο με νησί και κατάπιαν όλοι τα χάπια τους · πρώτος πήγε ο Caesar, που τον έσμπρωχνε από πίσω μ'ένα από τα σπαθιά που υπήρχαν στο πλοίο ο Mark και τον τσιμπούσε ελαφρά λες και ήταν γουρούνι στη σχάρα, για να δει αν έγινε. Δεύτερος ερχόταν ο Στεφάν με το χέρι στον λαιμό του Roger, το οποίο κράδαινε απειλητικά ένα μαχαίρι, υποθετικά έτοιμο να κάνει την απαραίτητη τομή αν τους αντιστέκονταν - είχε ανησυχήσει όλο το πλήρωμα την πρώτη φορά που άκουσαν  το σχέδιο αλλά μετά από μια φαντασμαγορική επίδειξη του Στεφάν στον έλεγχο μαχαιριών που απροσδόκητα ήταν εξαίρετος, ηρέμησαν σημαντικά - . Από πίσω η Lorenza με το τουφέκι του Roger σημάδευε, ενώ ο Nanashi είχε μονίμως το χέρι πάνω από τη λαβή των σπαθιών του.

Κάπως έτσι κάνανε την πρώτη τους εμφάνιση εμπρός των Μαρίν του νησιού, εκτοξεύοντας απειλές πως αν δεν κάνουνε στη άκρη θα σκοτώσουν τους πολύτιμους αξιωματικούς τους. Ο Στεφάν ήταν παραδόξως πειστικός σαν πειρατής, μα σ'αυτό έφταιγε γιατί είχε πάρει τόσο χαλαρά μα και σοβαρά πως ήταν ενας ρόλος που έπαιζε, που είχε αρχίσει να λέει τις χειρότερες προσβολές και βωμολοχίες, πασπαλισμένες με την διάλεκτο που χρησιμοποιούσαν στο σπίτι του, σ'όποιον φορούσε στολή. Πήγε να κάνει ηρωισμούς ο Caesar, λέγοντας πως δε θα τον πείραζε να πεθάνει αν ήταν να πεθάνει μαζί του κι ένας πειρατής · δεν περίμενε να τον πάρει κανείς στα σοβαρά μα να που ένας από τους Μαρίν που είχε πάρει θέση και τους απειλούσαν με τις καραμπίνες, βρήκε θάρρος και πυροβόλησε...!

Όμως αντί να πέσει νεκρός κάτω ο Αρχιπλοίαρχος μαζί με τον "πειρατή" που τον απειλούσε, έπεσε η σφαίρα κομμένη στα δύο, μπροστά στον σαμουράι στο χώμα. Ο Nanashi είχε πάει από το ένα σημείο στο άλλο με τέτοια ταχύτητα που δεν τον είδαν καν να κινείται--μόνο είδαν έναν άνδρα να εμφανίζεται από το ένα σημείο στο άλλο. Λες και ήταν κάτι άλλο από άνθρωπος...η Lorenza χρειάστηκε μεγάλη αυτοκυριαρχία για να μη μείνει να κοιτάει τη σκηνή μπροστά της με την ίδια κατάπληξη με τους "εχθρούς" τους. «Γι αυτό μη μας πυροβολάτε ψ*λοί! Και δε θα πάθουμε τίποτα, και θα σκοτώσετε τον Αρχιμ*λάκα σας!»

Κάπου εκεί όλοι κάνανε ένα βήμα προς τα πίσω. Μα ο Caesar είχε μείνει αποσβολωμένος, κυρίως από τα λόγια του Στεφάν μα και το γεγονός ότι κάποιος πήγε να τον πυροβολήσει πραγματικά. Δεν ήξερε αν ο νεαρός είχε κότσια και ηθική ή του άρεζε να πυροβολάει! Θα το μάθαινε κι ανάλογα με την έκβαση τη σημερινή μπορεί να του έδινε προαγωγή ή να τον έδιωχνε απ'το σώμα. Κι εκεί που άρχισε να ανησυχεί για το αν θ'ανασυγκροτηθούνε πνευματικά και θ'αρχίσουν να πυροβολάνε όλοι μαζί τον Νanashi - όπως θα διέταζε ο ίδιος τους άνδρες του ν'αντιμετωπίσουν την κατάσταση - φάνηκε ο Καπετάνιος Kirishima! Αλληλούια! «Ποιος ηλίθιος πυροβόλησε τον Αρχιπλοίαρχο; Πειθαρχικό αμέσως! Κι εσείς οι υπόλοιποι, ανάπαυση. Δε βλέπετε πως έχουν δύο δικούς μας; Δεν αφήνουμε κανέναν να πεθάνει! Ανάπαυση!»
Back to top Go down
F_A_I
Bounty Hunter
Bounty Hunter
F_A_I


Όνομα Χαρακτήρα : Fujita Goro
Posts : 3861
Location : In your closet...
Join date : 2012-10-22

Character sheet
Remaining Health: 100%

Ξεδιαλύνοντας την Ομίχλη. [Τέλος - Δουλειά]  - Page 2 Empty
PostSubject: Re: Ξεδιαλύνοντας την Ομίχλη. [Τέλος - Δουλειά]    Ξεδιαλύνοντας την Ομίχλη. [Τέλος - Δουλειά]  - Page 2 I_icon_minitimeWed Mar 09, 2016 5:17 pm

Ο κρύος ιδρώτας που τους είχε λούσει δεν είχε φύγει, μα σίγυορα ελαττώθηκε δραματικά όταν είδαν το πλήρωμα και των τεσσάρων εναπομείναντων πλοίων να στέκεται ανάπαυση με το τουφέκι στο πόδι δίπλα. «Τι θέλετε εδώ;»
«Από σας, τίποτα--είναι πολύ δυνατός πειρατής εδώ και θέλουμε να τον γνωρίσουμε. Αν μας αφήσετε να περάσουμε, δε θα σας πειράξουμε τρίχα.»
«Εσύ είσαι η Αρχηγός; Άσε τουλάχιστον έναν από τους άντρες μας πίσω!»
Έγυρε το κεφάλι της · έκανε ότι το σκέφτεται, ενώ ταυτόχρονα συνέχιζε να περπατάει εκτός του κλοιού των Μαρίν. Με το που έφτασε στο τέλος, ο Καπετάνιος την ξαναφώναξε, φαινομενικά απελπισμένος. Εκείνη, με περισσή άνεση απέσπασε τον Roger από τα χέρια του Στεφάν. «...μπορείς να έχεις τον Υποπλοίαρχο.» Τον έσμπρωξε προς τους ομοίους του και ταυτόχρονα έδωσε το σήμα κι όλοι άρχισαν να τρέχουν! Πανικός δημιουργήθηκε κι όλοι άρχισαν είτε να τρέχουν, είτε να σημαδεύουν ή να σπεύδουν τον Roger στο νοσοκομείο της πρόχειρης βάσης που στήσανε στο λιμάνι.
«Μην τρέχετε πίσω τους σαν τα πρόβατα!» ακούστηκε ο Καπετάνιος μέσα στον χαμό. «Γρήγορα λάβετε θέσεις να σκοπεύσετε!»
«Καλά είμαι Δόκιμε, σ'ευχαριστώ · γρήγορα να πάρουμε θέσεις!» είπε στον νεαρό που επέμενε από πάνω του να τον βοηθήσει. Κάποιος του πέταξε ένα τουφέκι και αμέσως πήγε κι εκείνος στη γραμμή που είχε δημιουργηθεί.
«Λάβετε θέσεις, σκοπεύσατε · έτοιμοι...πυρ!»

Από μέσα του, ακόμα και καθώς εδινε τις διαταγές, ευχήθηκε δέκα φορές να τους είχε δώσει καλό παράθυρο χρόνου για να ξεφύγουν αρκετά έτσι ώστε να μην τους πετύχουν οι σφαίρες. Σίγουρα, η ομίχλη ήταν πυκνή, αλλά ήξερε πως δε θα έφευγαν από τον δρόμο. «Γεμίστε ξανά · διαλέξτε ένα σημείο · στοχεύσατε...έτοιμοι...πυρ!» Επανέλαβαν τη διαδικασία άλλες τρεις φορές, μέχρι που όλοι μαζί συμφώνησαν ότι πλέον, αν δεν είχαν τραυματιστεί, θα είχαν ξεφύγει έτσι πιο λογικό θα ήταν να στείλουν δέκα άτομα να ελέγξουν παρά να χαραμίζουν πυρομαχικά. Κι αυτό έκανε ο Καπετάνιος. Ο Roger, αν και δουλειά του ήταν να πάει στο υψηλότερο μέρος που μπορούσε άμεσα και να βάζει στο μάτι στόχους για ξεκαθάρισμα, περίμενε μέχρι να επιστρέψουν οι ανιχνευτές, δε μπορούσε να κάνει αλλιώς.

«Κύριε! Βρήκαμε ίχνη αίματος, όμως δεν είναι πολλά και δεν έχει μείνει κανείς πίσω--τα ίχνη οδηγούν ευθεία και μακριά.»
Όχι και τα καλύτερα νέα, μα τουλάχιστον δεν ήταν πολλά και όποιος κι αν χτυπήθηκε δεν ήταν σε άμεσο κίνδυνο. «Καπετάνιε, Υποπλοίαρχος Roger Michaels! Ζητάω να πάω--» Με ένα νεύμα του έδωσε την άδεια πριν καν εκείνος ολοκληρώσει, κι έκεινος άρχισε να τρέχει σαν τρελός! Ήξερε πως η μόνη του λύση ήταν να φτάσει κάπου αρκετά ψηλά σε μήκος του νησιού μα και σε ύψος, οπότε κάποιο δέντρο θα ήταν η καλύτερη λύση! Με το δανεικό τουφέκι στην πλάτη, έτρεξε σ'ευθεία γραμμή κι όταν αποφάσισε πως η απόσταση που έμεινε ήταν ένα χιλιόμετρο ίσως και λίγο παραπάνω, βγήκε από τον δρόμο και μπήκε στο δάσος! Είχε μια μικρή ανησυχία, μα η αίσθηση προσανατολισμού του ήταν εξαίσια, όπως και η όρασή του, έτσι δεν φοβήθηκε να χυθεί στον δρόμο που πλέον δεν ήταν φωτισμένος. Βρήκε ένα μεγάλο δέντρο εύκολα, κι άρχισε να σκαρφαλώνει.
Back to top Go down
F_A_I
Bounty Hunter
Bounty Hunter
F_A_I


Όνομα Χαρακτήρα : Fujita Goro
Posts : 3861
Location : In your closet...
Join date : 2012-10-22

Character sheet
Remaining Health: 100%

Ξεδιαλύνοντας την Ομίχλη. [Τέλος - Δουλειά]  - Page 2 Empty
PostSubject: Re: Ξεδιαλύνοντας την Ομίχλη. [Τέλος - Δουλειά]    Ξεδιαλύνοντας την Ομίχλη. [Τέλος - Δουλειά]  - Page 2 I_icon_minitimeWed Mar 09, 2016 5:59 pm

«N...N...Νanashi, είσαι, είσαι καλά;» Η σφαίρα προοριζόταν για τον Στεφάν. Η Lorenza είχε καταφέρει να διώξει τις δύο που έρχονταν κατά πάνω της κι ο σαμουράι επιτυχώς είχε κόψει στα δύο πέντε σφαίρες που πήγαν να χτυπήσουν τον ίδιο μα και να ξεφύγουν μπροστά. Όμως την έκτη δεν την προλάβαινε με τη λεπίδα στη θέση που ήταν--αναγκαστικά έβαλε το σώμα του για να μην χτυπήσει τον τσιγγάνο. Γι αυτό και είχε αρχίσει να τρέμει λίγο η φωνή του. Ίσως ένιωθε κι ένοχος, μπορεί και τελείως άχρηστος.
«Γρατζουνιά,» απάντησε στωικά ο σαμουράι, ενώ συνέχιζε να τρέχει δίπλα στην Κυνηγό με το δεξί χέρι στη λαβή των σπαθιών του, και πίσω από τους άλλους. Ήταν ηλίου φαεινότερο πλέον πως ο μαυρομάλλης ξιφομάχος δεν ήταν στο ίδιο επίπεδο με κανέναν από άποψη ταχύτητας, μα παρέμενε εκεί πίσω για να τους προστατεύει, κι αυτό έκανε τον Στεφάν να νιώθει μόνο χειρότερα.
«Μα βλέπω το αίμα να τρέχει και δεν είναι καν στην άκρη για να το πεις γρατζουνιά! Σε πήρε κοντά στο-»
«Αυτός ο πόνος δεν είναι τίποτα.» Το είπε τόσο απλά, λες και ήταν αυτονόητο, που σταμάτησαν ν'ανησυχούνε. Έτσι το τρέξιμο συνεχίστηκε, μέχρι που επιτέλους φτάσανε κοντά στην πόλη. Ότι ήταν ακόμα μέρα βοηθούσε στο να προσανατολίζονται ενώ η ύπαρξη της ομίχλης έδινε την τέλεια κάλυψη για το πώς στο καλό φέρανε δω τον Caesar παρά τη θέλησή του τρέχοντας.

Όταν είδαν πως το πέπλο αδυνάτιζε, σταμάτησαν το τρέξιμο, και ξαναπήραν τις προηγούμενες θέσεις τους. Ο Στεφάν άρχισε λίγο πιο πριν να βρίζει πάλι, κι έτσι δε φάνηκε πολύ απότομη η άφιξή τους. Και πράγματι, στην είσοδο της πόλης είχαν μαζευτεί μπουλούκι πειρατές με ελάχιστους κατοίκους διάσπαρτους, είτε κρυμμένους πίσω από χαμηλά κτήρια ενώ οι πιο γενναίοι - ή αχρείοι - είχαν σταθεί ανάμεσα στους πειρατές. Τους κοιτούσαν με περιέργεια, άλλοι με συμπάθεια, άλλοι με υπεροψία και μερικοί υπολογιστικά...όμως αυτός ο μυώδης ψηλός που στεκόταν χαμογελώντας στο κέντρο, ήταν λες και τα εξέφραζε όλα στον υπερθετικό βαθμό, αναδύονταν όλα τα συναισθήματα από πάνω του. Ήταν το Λιοντάρι · το κατάλαβαν από τα κατακόκκινα μαλλιά του, ήταν λες και είχε κάνει μπάνιο στο αίμα. Ή τα γατίσια σχεδόν μάτια του, σκληρά, καραδοκούσαν για το επόμενο θύμα. Tο ένα χέρι στήριζε το βάρος του πάνω σε ένα μαύρο ρόπαλο, που στην άκρη σχημάτιζε μια μπάλα με καρφιά, ακόμα ματωμένα. Το άλλο χέρι κρατούσε ενα πούρο, μισοκαπνισμένο.

Το χαμόγελό του έγινε ιδιαιτέρως σκληρό, όταν τα μάτια του έπεσαν πάνω στον ξανθό αξιωματικό. Παρατήρησε το αίμα που έτρεχε από τη μύτη του μα και το σχεδόν κλειστό του μάτι και γέλασε δυνατά. «Επιτέλους το κάνανε. Κάποιος σου χάλασε τη μόστρα.»
Back to top Go down
F_A_I
Bounty Hunter
Bounty Hunter
F_A_I


Όνομα Χαρακτήρα : Fujita Goro
Posts : 3861
Location : In your closet...
Join date : 2012-10-22

Character sheet
Remaining Health: 100%

Ξεδιαλύνοντας την Ομίχλη. [Τέλος - Δουλειά]  - Page 2 Empty
PostSubject: Re: Ξεδιαλύνοντας την Ομίχλη. [Τέλος - Δουλειά]    Ξεδιαλύνοντας την Ομίχλη. [Τέλος - Δουλειά]  - Page 2 I_icon_minitimeWed Mar 09, 2016 6:32 pm

Όσο ο κόσμος μαζευόταν πιο κοντά κι επικεντρώνονταν στον ηττημένο και κακοποιημένο Αρχιπλοίαρχο με τη βοήθεια του Λιονταριού, που έδινε σε όλους εστία συγκέντρωσης με τα λόγια του, οι δύο με τα σακίδια τράβηξαν τα κορδόνια όσο πιο διακριτικά μπορούσαν. Το αέριο επίτηδες ήταν άχρωμο κι άοσμο, για να μην το παρατηρησουν μέχρι να αρχίσει κόσμος να πέφτει. Κοιτάχτηκαν όταν το κατάφεραν τα μάτια τους στράφηκαν τριγύρω τους μπας και τους είχε πάρει κανείς χαμπάρι. Όταν είδαν έναν πειρατή πίσω πίσω να είναι έτοιμος να μιλήσει, τον είδαν επίσης να πέφτει προς τα πίσω στο έδαφος, λες και τον είχε χτυπήσει κάποιο αόρατο χέρι. Αν σκεφτεί κανείς πως αυτό που τον χτύπησε ήταν η σφαίρα του Roger από πολύ μακριά, και οι δύο μειδίασαν.

Όμως ο Αρχιπλοίαρχος είχε τα δικά του ταλέντα, πόσο μάλλον όταν ερχόταν η ώρα να δαιμονίσει κάποιον. «Και πάλι η μόστρα μου παραμένει τέσσερις φορές πιο ωραία απ'τη δικιά σου όμως. Έτσι δεν είναι αγαπητ-ή...» Όταν της έδωσε τον λόγο, εκείνη του έδωσε μια ξεγυρισμένη γροθιά. «Είδες; Συμφωνεί. Λένε ότι τα κοριτσάκια είναι πιο σκληρά με αυτούς που τους αρέσουν, ε;» Η κλωτσιά ήρθε σαν άμεση απάντησή του, κι έπεσε κάτω με τα μούτρα. «Κράτα κάτι και για το βράδυ,» κι άλλη κλωτσιά «αγριογατάκι μου.»
«Έχω αρχίσει να πιστεύω πως είσαι μαζοχιστής.» Το είπε και γέλασε · γέλασαν οι πειρατές · μερικά γελάκια ξέφυγαν κι από το υπόλοιπο κοινό, Στεφάν συμπεριλαμβανομένου. Επιτέλους όμως στράφηκε στους άγνωστους. «Λοιπόν, για πείτε γατάκια, γιατί είστε εδώ;»
Ο Mark κοίταξε την Κυνηγό η οποία έγνεψε πως μπορούσε να μιλήσει. «Θέλουμε να προσχωρήσουμε σε σας. Μάθαμε πως έχεις γυρίσει απ'τη Γραμμή κι εμείς θέλουμε να πάμε. Μπορεί, αφού φανούμε χρήσιμοι και μετά, να μας δείξεις πώς να πάμε, ή ακόμα καλύτερα να επιστρέψεις μαζί μας.»
«Κι αυτός τι ρόλο βαράει;» Έδειξε τον Caesar. «Να καταλάβω να τον έχετε για όμηρο για να περάσετε τους βλάκες, όμως τώρα γιατί τον φέρατε;»
«Δωράκι. Μάθαμε πως δεν τα πάτε καλά.»
«Χεεεεεε, μου αρέσεις μικρέ, έστω κι αν λογοδοτείς σε μια γκόμενα.»
«Η γκόμενα μπορεί να τους κάνει όλους σκόνη αν θέλει γι αυτό και λογοδοτούν σ'αυτήν.»
«Κατάλαβα...και πώς καταφέρατε να τον πιάσετε τον γελοίο; Αν κατάφερε να ξεγλυστρήσει απ'τα δικά μου χέρια, τότε θα πρέπει να είναι σχεδόν απίθανο για μια παρέα από τις αρχικές θάλασσες να τον κατάφερε.»
«Είχε αδυναμίες.»
«Μίλησε ο μουγκός ρε! Kαι για πες τις αδυναμίες του...»
«Δεν ήθελε να αφήσει το πλοίο, ακόμα κι αν μεταφορικά βούλιαζε.»
Back to top Go down
F_A_I
Bounty Hunter
Bounty Hunter
F_A_I


Όνομα Χαρακτήρα : Fujita Goro
Posts : 3861
Location : In your closet...
Join date : 2012-10-22

Character sheet
Remaining Health: 100%

Ξεδιαλύνοντας την Ομίχλη. [Τέλος - Δουλειά]  - Page 2 Empty
PostSubject: Re: Ξεδιαλύνοντας την Ομίχλη. [Τέλος - Δουλειά]    Ξεδιαλύνοντας την Ομίχλη. [Τέλος - Δουλειά]  - Page 2 I_icon_minitimeWed Mar 09, 2016 8:02 pm

«Μάλιστα...εσείς παιδιά τι λέτε; Να τους αφήσουμε να μπούνε στο πλήρωμα ή όχι;» Όταν κανείς δεν του απάντησε, ένιωσε να χάνει την υπομονή του. «Ρώτησα ρε σάπιοι, αν θ-...» Όμως όταν γύρισε να τους κοιτάξει, αυτό που είδε τον άφησε άφωνο. Οι περισσότεροι κάτοικοι και παραπάνω από τους μισούς πειρατές τους, είχαν πέσει κάτω αναίσθητοι. Τα μάτια του γούρλωσαν, το σαγόνι του έπεσε και το μυαλό του έκανε ξαφνικά υπερωρίες. Κι ενώ εκείνος σκεφτόταν, οι υπόλοιποι αποφάσισαν να κάνουν αυτό που ήθελαν απ'την αρχή: πέταξαν τα σακίδια κάτω, ο Στεφάν πήδηξε στην άκρη, ο Mark βγήκε από τη μέση, ο Caesar πετάχτηκε όρθιος και ο Nanashi όρμησε στον Hurepo.

Tην τελευταία στιγμή, το Λιοντάρι κατάφερε να αποφύγει το σπαθί με μια εντυπωσιακή ενστικτώδη κίνηση προς τα πίσω! Ανοιγόκλεισαν τα μάτια τους τότε, και ξαφνικά τη θέση του πειρατή είχε πάρει ένα τερατώδες λιοντάρι! Ο Νanashi αναγκάστηκε να κάνει μια πολύ βαθιά βουτιά προς τα πίσω για να μην φάει στα πρόσωπο την τεράστια πατούσα με τα αιχμηρά, υπερμεγέθη νύχια, σχεδόν ακούμπησε το χώμα! Όσοι κάτοικοι είχαν απομείνει τράπηκαν σε φυγή, ενώ οι υπόλοιποι πειρατές πήδηξαν στη μάχη! Αμέσως στόχευσαν την Κυνηγό, που είχε τρέξει όσο πιο γρήγορ μπορούσε και με τη φόρα που δημιούργησε πήδηξε πάνω σ'έναν από τα πρωτοπαλίκαρα του Hurepo.

Kι ενώ οι άλλοι έπαιζαν με τη λεία τους, είτε αυτό αναφερόταν στην Κυνηγό και τα μαχαίρια της, που χρησιμοποιούσε τους πειρατές για προπόνηση, είτε στον Στεφάν που ξέφευγε από επιθέσεις λες και ήτανε σε σόου, ο Nanashi χόρευε με την τεράστια γάτα. Πηδούσε από δω κι από κει με την εξαιρετική ταχύτητά του, όμως ακόμα κι αν ήταν γρηγορότερος, τα ένστικτα του ζώου του έδιναν τη δυνατότητα να ξέρει που θα πάει ανά πάσα στιγμή, τουλάχιστον τις περισσότερες φορές. Γι αυτό τώρα ο σαμουράι είχε πάρει μια μικρή απόσταση και χτυπούσε όπου έβρισκε ένα άνοιγμα--για να απωθηθεί έτι μία φορά, και να τον ξυρίσουν τα φονικά νύχια της γάτας. Αποφασίζοντας πωε με το να το παίζει εκ του ασφαλούς δεν κέρδισε κανείς τίποτα, πήρε φόρα κι έτρεξε κατά πάνω στο Λιοντάρι! Θα έτρωγε το χτύπημα γυρνώντας το σώμα του με τέτοιο τρόπο που δε θα έβρισκε ζωτικό σημείο και μετά θα-...όμως δεν χρειάστηκε να θυσιαστεί, γιατί πάνω που το πόδι του ζώου απλώθηκε, αίμα πετάχτηκε και την έβγαλε απ'την πορεία της · μια σφαίρα την είχε τρυπήσει και την είχε στείλει τέσσερα εκατοστά πιο πίσω, δίνοντας ένα μεγάλο περιθώριο για τον σαμουράι να κόψει τη λεία του!
Back to top Go down
F_A_I
Bounty Hunter
Bounty Hunter
F_A_I


Όνομα Χαρακτήρα : Fujita Goro
Posts : 3861
Location : In your closet...
Join date : 2012-10-22

Character sheet
Remaining Health: 100%

Ξεδιαλύνοντας την Ομίχλη. [Τέλος - Δουλειά]  - Page 2 Empty
PostSubject: Re: Ξεδιαλύνοντας την Ομίχλη. [Τέλος - Δουλειά]    Ξεδιαλύνοντας την Ομίχλη. [Τέλος - Δουλειά]  - Page 2 I_icon_minitimeWed Mar 09, 2016 8:28 pm

Ένας βρυχηθμός ξέφυγε από το Λιοντάρι, ενώ κι άλλο αίμα λέκιασε τη γούνα του! Είδε την ευκαιρία και την πήρε: ο σαμουράι αμέσως λύγισε τα γόνατα και μπήκε κάτω απ'το τεράστιο αιλουροειδές που τώρα ήταν στα δυο του πόδια κι έκοψε κι άλλο. Κραυγές που κλόνισαν την πόλη ολόκληρη ξεφύγανε, και τώρα ο Nanashi εκτός από ιδρώτα, νερό και το αέριο, ένιωσε αίμα να τον λούζει απ'την κορφή μέχρι τα νύχια. Κυλήστηκε στο πλάι κι εκεί που μέχρι πριν ένα εκατοστό του δευτερολέπτου ήταν το κεφάλι του, έπεσαν τα πόδια του Hurepo με μανία. Όμως έχασαν τον στόχο τους γιατί πλέον ο ξιφομάχος είχε βρεθεί δύο μέτρα μακριά, σπαθιά στα χέρια γερμένα προς τα έξω.

Τον είδε έτσι από μακριά και γι άλλη μια φορά, το λιοντάρι βρυχήθηκε αλλά αυτήν τη φορά σε πρόκληση. Δεν ήταν άνθρωπος που είχε τρέξει ποτέ απ'τον κίνδυνο, έτσι δε βρήκε κανέναν απολύτως λόγο να μην απαντήσει: βγάζοντας μια πολεμική ιαχή κι αυτός, άρχισε να τρέχει προς το πληγωμένο θηρίο. Η σφαίρα που πήγαινε προς το Λιοντάρι αναχαιτίστηκε από το σπαθί του Nanashi--αυτό ήθελε να το κάνει χωρίς καμία βοήθεια. Η επόμενη σφαίρα έσκασε στον ώμο ενός διπλανού, οπότε μάλλον το κατάλαβε ο Roger, κι έτσι τότε, χωρίς κανένα περισπασμό, ο σαμουράι επιτέθηκε!

Πρώτα πήγε το δεξί σπαθί, που έπεσε κάτω από το δυνατό χτύπημα του αριστερού ποδιού του Λιονταριού · μετά ήταν η σειρά του Hurepo να πάρει την πρωτοβουλία και το δεξί του πόδι πήγε να αρπάξει τα σωθικά του σαμουράι. Έκανε πίσω απότομα, αλλά τα νύχια τον πήραν ξυστά στο στήθος και λίγο στους κοιλιακούς. Λύγισε τη μέση του αρκετά για να ακουμπήσουν τα μαλλιά του στο χώμα κι από κείνη τη θέση άφησε το σώμα του να πέσει με διαφορά ενός δευτερολέπτου! Τότε, με το αριστερό του σπαθί κάρφωσε την ακόμα απλωμένη πατούσα του κτήνους · κι άλλο αίμα έρανε τον σαμουράι, όμως το χτύπημα ήταν πιο καίριο απ'αυτό που υπέστη ο ίδιος και το τέρας, σε μια σπάνια ένδειξη πόνου, θυμού κι αποφασιστικότητας, χτύπησε απέλπιδα τον σαμουράι. Αν και δεν το περίμενε, δεν πιάστηκε εντελώς απροετοίμαστος, και κατάφερε να αδρανοποιήσει το μεγαλύτερο μέρος του χτυπήματος με το να βάλει ανάμεσα στα νύχια το σπαθί του. Ένα μπήχτηκε βαθιά μέσα, όμως ευτυχώς δεν βρήκε πνεύμονα.
Back to top Go down
F_A_I
Bounty Hunter
Bounty Hunter
F_A_I


Όνομα Χαρακτήρα : Fujita Goro
Posts : 3861
Location : In your closet...
Join date : 2012-10-22

Character sheet
Remaining Health: 100%

Ξεδιαλύνοντας την Ομίχλη. [Τέλος - Δουλειά]  - Page 2 Empty
PostSubject: Re: Ξεδιαλύνοντας την Ομίχλη. [Τέλος - Δουλειά]    Ξεδιαλύνοντας την Ομίχλη. [Τέλος - Δουλειά]  - Page 2 I_icon_minitimeWed Mar 09, 2016 8:41 pm

Κάπως έτσι βρέθηκαν οι δυο τους σε μια κατάσταση ομηρίας. Ο ένας δεν είχε τη δύναμη να ρίξει άλλο χτύπημα, ο άλλος πλέον είχε χάσει το μέσο. Κοίταξε δεξιά του--το σπαθί ήταν εκεί. Έβαλε και τα δύο χέρια στο κατάνα του και ίεσε περισσότερο, κοιτώντας το Λιοντάρι στα μάτια, χωρίς να σπάει την οπτική επαφή. Γύρω του είδε τέσσερις να πέφτουν με τη σειρά: δύο από σφαίρες και δύο από μαχαίρια, που ήταν έτοιμοι να τον σκοτώσουν. Όμως και πάλι δεν κοίταξε μακριά από τα γατίσια μάτια του θεριού που τώρα τον κοιτούσαν σαν να ήταν ένα ιερόσυλο μεζεδάκι που τόλμησε να προσπαθήσει να φάει αυτόν, αντί να φαγωθεί ήσυχα ήσυχα. Όμως τα μάτια του ξιφομάχου είχαν φωτιά μέσα τους και συνέχισε να σμπρώχνει--μέχρι που είχε τη δύναμη να τον κάνει τρία εκατοστά πίσω.

Με το πόδι του να μπαίνει λαθραία κάτω από τη λαβή του άλλου κατάνα, κλώτσησε ψηλά! Το σπαθί σηκώθηκε, το δεξί χέρι άφησε το άλλο σπαθί, έπιασε αυτό στον αέρα και κατέβηκε με φόρα! Το Λιοντάρι λαβώθηκε ανάμεσα στη χαίτη, κάπου σοβαρά, γιατί ο Hurepo αμέσως έκανε προς τα πίσω και...το πιο περίεργο πράγμα που είχε δει συνέβη: σαν να βλέπει μια αλλόκοτη σκηνή, είδε ένα ζώο να μικραίνει και να παίρνει τη μορφή ανθρώπου που έπιανε ένα αναβλύζον τραύμα με την ελπίδα να το σταματήσει. Έχασε την ισορροπία του αλλά δεν έπεσε και προσπάθησε να ξεφύγει. Όμως ο ξιφομάχος είδε πως δεν υπήρχε σωτηρία: η επιλογές που είχαν μεινει στον πειρατή ήταν ή αργός θάνατος από αιμορραγία ή θα τον σκότωνε ο ίδιος. Σε μια ερώτηση κρίσης σαν αυτή, ο σαμουράι είχε μόνο μία απάντηση. Έλεος στιον εχθρό, όποιος κι αν είναι. Με μία ρευστή κίνηση, κατέβασε το αριστερό σπαθί σε μια διαγώνια κίνηση και το κεφάλι του πειρατή πέταξε στον αέρα, ενώ το σώμα του λύγισε άψυχο προς τα κάτω.

Το κεφάλι έπεσε δίπλα του μια στιγμή αργότερα.
Back to top Go down
F_A_I
Bounty Hunter
Bounty Hunter
F_A_I


Όνομα Χαρακτήρα : Fujita Goro
Posts : 3861
Location : In your closet...
Join date : 2012-10-22

Character sheet
Remaining Health: 100%

Ξεδιαλύνοντας την Ομίχλη. [Τέλος - Δουλειά]  - Page 2 Empty
PostSubject: Re: Ξεδιαλύνοντας την Ομίχλη. [Τέλος - Δουλειά]    Ξεδιαλύνοντας την Ομίχλη. [Τέλος - Δουλειά]  - Page 2 I_icon_minitimeWed Mar 09, 2016 9:07 pm

Ο χρόνος πάγωσε · οι διώκτες του Στεφάν σταμάτησαν · ο Mark βγήκε από την έξυπνη κρυψώνα του - κάτω από δύο αναίσθητους - · η Lorenza σταμάτησε με το χέρι τεντωμένο και το μαχαίρι να βρίσκει το χέρι ενός πειρατή, ενώ οι σφαίρες σταμάτησαν ολοκληρωτικά. Οι άντρες του Ηurepo έμειναν να κοιτάζουν μια το πτώμα και μια ο ένας τον άλλον, κατάπληκτοι. Φωνή δεν έβγαινε από κανέναν. Λέξη δεν ειπώθηκε. Και τότε ο σαμουράι, που είχε ακόμα την τελευταία στάση του, επιτέλους ορθώθηκε, και τίναξε το σπαθί του ενώ το έβαζε στη θήκη. Όταν ακούστηκε το "τσικ" και του δεύτερου σπαθιού, ο χρόνος ξαναξεκίνησε. Χέρια υψώθηκαν στον αέρα, ενώ όπλα έπεσαν στο κόκκινο πλέον χώμα.

«Παραδινόμαστε.» είπε το μοναδικό πρωτοπαλίκαρο που είχε απομείνει όρθιο και οι εκφράσεις των υπολοίπων έδειχναν απόλυτη συμφωνία.
«Υπέροχα~~! Λατρεύω τους ανθρώπους που ξέρουν πότε να σταματήσουν.» Η φωνή του Αρχιπλοίαρχου ήρθε πίσω απ'όλους περιτριγυρισμένος από αναίσθητους ανθρώπους οι οποίοι είχαν δημιουργήσει ένα κύκλο γύρω του. Από τις μελανιές, τα αίματα, τα πρησμένα μάτια και τις σπασμένες μύτες, μπορούσαν να καταλάβουν πως οι άνρθωποι αυτοί δεν έπεσαν από το αέριο, μα από τις γροθιές ή κλωτσιές του ξανθού άνδρα.

Έτριψε το πηγούνι του με ικανοποίηση και τίναξε τα όμορφα μαλλιά του, φανερά πιτσιλισμένα με αίμα. «Αν και ο αποκεφαλισμός ειναι μάλλον υπερβολικός ζήλος, συγχαρητήρια αγαπητέ μου. Φέραμε εις πέρας την αποστολή μας. Lorenza, αγριόγατάκι μου, ήσουν υπέροχη.» Αυτήν τη φορά, τον άφησε να της φιλήσει το χέρι, το οποίο έβγαλε το γάντι για να το βρει. «Έστω κι αν περισσότερο αίμα έτρεξε στο λυγερό μου κορμί εξαιτίας σου παρά αυτών των αχρείων,» είπε στο τέλος κλείνοντας το μάτι. Δεν ήξερε γιατί, αλλά του ήταν πολύ σημαντικό να καταλάβουν όλοι ότι αυτοί οι άνθρωποι που τους είχαν κάνει τόπι στο ξύλο ήταν με το μέρος του. Ακόμα κι αν ο αρχηγός τους πλέον ληταν νεκρός. Ή μάλλον, γι αυτό ακριβώς--για να μην κάνουν καμιά χαζομάρα, για να καταλάβουν ότι το ιππικό είναι καθ'οδόν και θα ήταν τρελοί να επιτεθούν τώρα.

«Αυτή η μάχη ήταν θεότρελη! Όλα γίνονταν είτε σε αργή κίνηση είτε λες και πήγαιναν πιο γρήγορα! Και σε είδα εσένα, ξιφομάχε. Με μια κίνηση έφυγε το κεφάλι--και είσαι και μέσα στα αίματα.»
«Και στις πληγές, αλλά ούτε καν που καμπουριάζεις.»
«Από τι είσαι φτιαγμένος τελικά;»
«...χαμένα χρόνια και κρύες νύχτες στη βροχή.»
Back to top Go down
F_A_I
Bounty Hunter
Bounty Hunter
F_A_I


Όνομα Χαρακτήρα : Fujita Goro
Posts : 3861
Location : In your closet...
Join date : 2012-10-22

Character sheet
Remaining Health: 100%

Ξεδιαλύνοντας την Ομίχλη. [Τέλος - Δουλειά]  - Page 2 Empty
PostSubject: Re: Ξεδιαλύνοντας την Ομίχλη. [Τέλος - Δουλειά]    Ξεδιαλύνοντας την Ομίχλη. [Τέλος - Δουλειά]  - Page 2 I_icon_minitimeWed Mar 09, 2016 9:39 pm

Πραγματικά, λίγα λεπτά αργότερα όλοι σχεδόν οι Μαρίν είχαν φτάσει στο σημείο και συλλάμβαναν πειρατές κι ασχολούνταν με τις τελευταίες εκκρεμότητες. Έτσι είχαν επιτέλους της ευκαιρία να πάρουν όλοι μια μεγάλη ανάσα. Αν κι ο Roger έκανε αρκετή ώρα να επιστρέψει, όταν έφτασε φάνηκε μέσα στα νεύρα. «Καλά ρε αναίσθητοι,» ήρθε φουριόζος στη σκηνή «ούτε ένας από σας δεν ήρθε να με ψάξει; Ήμουν πάνω σ'ένα δέντρο, περικυκλωμένος από τριες αρκούδες και πέντε λύκους! Αν δεν είχαν περάσει οι διμοιρίες να κάνουν φασαρία και να μείνουν μόνο δύο από το κάθε είδος ακόμα εκει πάνω θα μουνα! Και να μη μιλήσω για τα αφύσικα μεγάλα φίδια που μου κάνανε παρέα πάνω στα κλαδιά. Πάλι καλά που είχα την καραμπίνα και κουλουριάζονταν στην κάνη και τα πετούσα κάτω.»
«Δύσκολα πέρασες,» σχολίασε ο Nanashi από κάτω, δίπλα σε μια χορταριά με το πάνω μέρος του χιτατάρε λυμένο και τις νυχιές σε πλήρη θέα.
«Πραγματικός εφιάλτης,» συνέχισε η Κυνηγός με την ίδια ανέκφραστη αλλά τόσο γεμάτοι υπόννοιες φωνή του σαμουράι.
«Μην τους ακούς αγαπητέ, εννούν χίλια συγγνώμη.» Στράφηκε προς το μέρος τους, τινάζοντας άλλη μια φορά τα μαλλιά του--η Lorenza σοβαρά σκέφτκε να τα κουρέψει όλα. «Αν δεν έχετε βρεθεί αντιμέτωπο με τα στοιχεία της φύσης ολομόναχοι, δεν ξέρετε πόσο τρομαχτικά είναι.»
«Επίσης, οι αρκούδες που λέω εγώ ήταν δυο φορές το μέγεθος του λιονταριού και προσπαθούσαν και να σκαρφαλώσουν πάνω!» Αναστέναξε βαριά. «Είμαι πολυ μεγάλος για τέτοια πράγματα.»
«...δε σε πήραν και τα χρόνια, μόνο 10 χρόνια μεγαλύτερός μου είσαι!» είπε σχεδόν αγχωτικά η Κυνηγός.
Ο πρώην Μαρίν γέλασε και της χάιδεψε το κεφάλι λες και ήταν ο Χνούδης. «Εσύ σε δέκα χρόνια από τώρα θα κάνεις τα ίδια με μένα και καλύτερα, μην ανησυχείς. Οι γυναίκες είναι πιο ανθεκτικές εξάλλου, αλλιώς δε θα γεννούσανε.» Τα μάγουλα της Κυνηγού που κοκκίνισαν τα πρόσεξαν όλοι εκτός από τον ενδιαφερόμενο.
Back to top Go down
F_A_I
Bounty Hunter
Bounty Hunter
F_A_I


Όνομα Χαρακτήρα : Fujita Goro
Posts : 3861
Location : In your closet...
Join date : 2012-10-22

Character sheet
Remaining Health: 100%

Ξεδιαλύνοντας την Ομίχλη. [Τέλος - Δουλειά]  - Page 2 Empty
PostSubject: Re: Ξεδιαλύνοντας την Ομίχλη. [Τέλος - Δουλειά]    Ξεδιαλύνοντας την Ομίχλη. [Τέλος - Δουλειά]  - Page 2 I_icon_minitimeWed Mar 09, 2016 9:45 pm

«Όπως και να χει, τέλος καλό όλα καλά. Έμαθα ο Χνούδης και η Τριχόμπαλα είναι εντάξει, αν και το πλοίο μας βυθίστηκε εν τέλει. Ε, μικρό το κακό, θα πάρουμε ένα των πειρατών από δω.»
«Ένα πλοίο για τόσο επικίνδυνο πειρατή είναι καλή ανταλλαγή αγαπητέ μου,» είπε με δασκαλεμένο ύφος, λες και είχε προβάρει την ατάκα «και φυσικά δε θα πάρουμε ένα πειρατικό πλοίο. Θα είμαι κι εγώ μαζί σας, ξεχνάτε μου φαίνεται. Θα ζητήσω ένα από τα δικά μας.»
«Ναι καλά, θα μας δώσουν αυτό που κάναμε κουρούβελο. Δε σφάξανε. Θα πάρουμε ένα πειρατικο κι αν θες βάψτο εσύ άσπρο μπλε.»
«Πάω να την πέσω για λίγο,» δήλωσε η Κυνηγός τότε «αν δεν έχουμε ιδωθεί μέχρι τότε, αύριο στο λιμάνι στις 8 το πρωί. Mark έλα να σε κοιτάξω και να πας κι εσύ.»
«Τι είσαι, η μάνα μου; "Να πας κι εσύ".» Ενώ τα παράπονα συνέχισαν, η Κυνηγός κύλησε τα μάτια της. Ο Στεφάν χαογέλασε δαιμόνια και ανακοίνωσε πως θα πάει κι εκείνος για ύπνο σε σπίτι μακριά από εκείνους, επίτηδες δυνατά.
«Το ζευγαράκι θ'ακολουθήσει;»
«Εμάς λες ζευγαράκι;»
«Εφόσον είστε συνεχώς μαζί...!» Πνίξανε ένα γέλιο όλοι μαζί.
«Ναι, θα πάμε για ύπνο. Απλώς σε ξεχωριστά κρεββάτια.»
«Είμαστε σε διάσταση.» Αυτή τη φορά όντως γελάσανε, κουρασμένοι, ματωμένοι και ψυχικά εξαντλημένοι. Το μόνο που χρειάζονταν και ήθελαν απεγνωσμένα ήταν ένα καλό, καυτό μπάνιο...ωχ. Κοιτάχτηκαν τότε μεταξύ τους.
«Εγώ πρώτος!»
«Καλά, πάνε εσύ. Έτσι κι αλλιώς είμαι τίγκα στην υπερένταση...κι εσύ γι άλλη μια φορά κόκκινος.»
«Ήταν που δεν έκανα τίποτα και βαρέθηκα να έρθω να σε ψάξω.»
«Εντάξει, συγγνώμη, ήμουν αναστατωμένος γιατί μια ορδή άγριων ζώων ήθελε να με φάει. Δε σου άξιζε...τελείως.» Μια συμβολική γροθιά στον ώμο του αργότερα είπε «καλά, γενικώς. Δε σου άξιζε γενικώς.» Λόγω κούρασης, υπερέντασης και το γεγονός ότι πέρασαν υπερβολικά πολύ χρόνο μαζί τις τελευταίες μέρες, δε συνατήθηκαν μέχρι το επόμενο πρωι...ένα γεγονός που στο τέλος όλοι το μετάνιωσαν. Γιατί όταν συναντήθηκαν ξανά, στο λιμάνι στις 8, η Κυνηγός ήτανε σαν φάντασμα και ο Mark άφαντος.
Back to top Go down
Sponsored content





Ξεδιαλύνοντας την Ομίχλη. [Τέλος - Δουλειά]  - Page 2 Empty
PostSubject: Re: Ξεδιαλύνοντας την Ομίχλη. [Τέλος - Δουλειά]    Ξεδιαλύνοντας την Ομίχλη. [Τέλος - Δουλειά]  - Page 2 I_icon_minitime

Back to top Go down
 
Ξεδιαλύνοντας την Ομίχλη. [Τέλος - Δουλειά]
Back to top 
Page 2 of 3Go to page : Previous  1, 2, 3  Next
 Similar topics
-
» You wanna... Eat me? [Τέλος-Δουλειά] [Διεγραμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος-Αποστολή] Στο Τέλος Ξυρίζουν Τον Γαμπρό
» [Τελος-Αποστολή]Δουλειά για όλους [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» Ellite Killer [Τέλος-Δουλειά] [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» [τελος-δουλειά] μια μεγάλη γιορτή [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]

Permissions in this forum:You cannot reply to topics in this forum
Greek One Piece RPG :: Περιοχές :: West Blue :: Island of Mist-
Jump to: