[Τέλος-Αποστολή] Όταν λείπει η γάτα... Μέρος 2ο

Οπλισμένοι όλοι τους, έλεγξαν για τελευταία φορά αν ήταν όλοι εκεί και έδεσαν αποφασιστικά τα κόκκινα μαντήλια γύρω από το στόμα τους, πιάνοντας τους πυρσούς και τα όπλα δυνατά με το χέρι του. Ένας-ένας με αργό μα σταθερό βήμα πέρασαν τα σύνορα ακολουθώντας τις υποδείξεις των ανιχνευτών που γνώριζαν το σημείο σαν τη παλάμη των χεριών τους. Το μόνο που είχαν να κάνουν ήταν να φτάσουν στην πόλη και πιο συγκεκριμένα στο παλιό κάστρο που κοσμούσε την πλατεία της μικρής πόλης το οποίο είχαν επιτάξει ο Ικίκι και οι άνδρες του ως κοιτώνες.

Η κρίσιμη ώρα έφτανε και το νησί δεν θα κοιμόταν εκείνο το βράδυ. Οι φρουροί έπεφταν ένας ένας αναίσθητοι από τη μικρή ομάδα που προπορευόταν, δεν είχαν σκοπό να πειράξουν κανέναν πέρα από του κύριους στόχους τους, ήταν οι μόνοι που τους ένοιαζαν πραγματικά. Και κάπως έτσι πλησίασαν μετά από αρκετή ώρα την πόλη, θα έπρεπε να είναι κάπως κουρασμένοι αλλά η ένταση τροφοδοτούσε τα σώματά του.

"Από εδώ και πέρα, δεν υπάρχει γυρισμός," τους πληροφόρησε για τελευταία φορά η Αμάντι λίγο πριν το μεγάλο ρολόι χτυπήσει 12.

Μένω στο νησί.
Η αποστολή Συνεχίζεται...

Όνομα χαρακτήρα: Caleb, Al

P.o.M. Points: 40

Belli: 120.000

Τυχόν παρατηρήσεις: Πάρα πολύ δυνατή ιστορία. Ήταν τόσο καλογραμμένη που μπορούσα να την δω να εξελίσσεται μπροστά μου. Εστιάζει στα συναισθήματα και τον τρόπο σκέψης των χαρακτήρων και καταφέρνει πλήρως να τα αναλύσει στον αναγνώστη.