[Τέλος-Τεχνική] Η Τέχνη του Θρόνου: Επίπεδο 1

Προηγούμενες ιστορίες:

Πρωταγωνιστές της ιστορίας:

Περίληψη Προηγουμένων:

Spoiler Preview:

Μετά την βιαστική στάση της παρέας στο νησί Torino Kingdom, η ανάγκη για εντατική προπόνηση και ένα κατάλληλο μέρος όπου θα μπορούσαν να παραμείνουν στην αφάνεια ήταν πιο επιτακτική από ποτέ.
Η κατάσταση της May ήταν ακόμα ανησυχητική. Το κορίτσι συνέχιζε να βρίσκεται σε σύγχυση για πολλά πράγματα, τουλάχιστον πλέον τους αναγνώριζε και δεν την τρομοκρατούσαν τα αγόρια όπως αρχικά. Οι κινήσεις της ήταν νωθρές, σαν να υπνοβατούσε τον περισσότερο καιρό το μυαλό της ήταν θολό. Χρειαζόταν αρκετό χρόνο και συγκέντρωση για να εκτελέσει τις πιο βασικές λειτουργίες. Ωστόσο, υπήρχε αργή πρόοδος και έτσι είχαν κατευναστεί οι φόβοι τους για μόνιμες επιπλοκές.
Ο Arima από την άλλη χρειαζόταν χρόνο για να συνηθίσει και να επαναπροσδιορίσει τον έλεγχο πάνω στο σώμα του. Μετά την κρίση του, πίσω στο Ornac Kingdom, δυσκολευόταν και ο ίδιος να αποδεχτεί το κατά πόσο είχαν βελτιωθεί οι ικανότητες του.
Στα δύο αυτά μέτωπα, θα αναλάμβαναν ο Mark και ο Bloody αντίστοιχα. Από την μία, ο Mark ήταν ο πρώτος που αναγνώρισε η May. Δεδομένου ότι πάντα τα πήγαιναν άψογα και ήταν δεμένοι περισσότερο από ότι πραγματικά αδέλφια, το παιδί δέχτηκε ολόψυχα το έργο. Ο Bloody θα προπονούσε για άλλη μια φορά τον Arima και αυτή την φορά σε στυλ ιδιαιτέρου. Ο νεαρός έδειχνε αταίριαστα με το γενικό του χαρακτήρα σοβαρός, οι σκέψεις του αποτελούσαν επτασφράγιστο μυστικό. Και η εκπαίδευση του αρχηγού της ομάδας τους, δεν ήταν το μόνο που πρόσφερε στην ομάδα!

Η επιλογή της τοποθεσίας στην οποία θα περνούσαν μεγάλο χρονικό διάστημα, ήταν ένα ευαίσθητο ζήτημα που απαιτούσε εκτενή μελέτη. Δεν ήταν ότι κρύβονταν μόνο από τον κοινό κόσμο. Κρύβονταν και από τους ίδιους τους Επαναστάτες, οι οποίοι είχαν θορυβηθεί από την έλλειψη επικοινωνίας εκ μέρους τους. Σίγουρα οι υπεύθυνοι τους είχαν ακούσει τμήμα των κατορθωμάτων τους και θα τους έψαχναν. Η επιλογή των παιδιών ήταν να κρατήσουν μια διακριτική απόσταση. Μέχρι να επέστρεφαν 100% σε φόρμα για να ανταπεξέρχονται σε κινδύνους, θα παρέμεναν κρυμμένοι!
-Kashamin..; επανέλαβε ο Mark απορημένος με το νησί που πρότεινε ο Bloody. Δεν ξέρω ποιο είναι, παραδέχτηκε ζητώντας περισσότερες λεπτομέρειες.
Αν παρακολουθούσε την συζήτηση η May, εκείνη αμέσως θα αναγνώριζε την τοποθεσία. Το κορίτσι είχε διαβάσει τις περισσότερες αναφορές των Επαναστατών σχετικά με παλιότερες επιχειρήσεις. Όμως, εκείνη τη στιγμή, η ματιά της έπεφτε κενή και άσκοπη σε μια γωνία. Δεν ήταν σε κατάσταση να προσέξει τον περίγυρο.
Ο Arima με ενοχές για τη στάση της, δεν έπαιρνε μέρος στην συζήτηση. Έστεκε αμίλητος με την πλάτη να ακουμπά στο τοίχο και τα χέρια δεμένα στο στήθος. Εξάλλου ο Mark αναλάμβανε συνήθως την πλοήγηση του μέσου τους, ας αποφάσιζε εκείνος με βάση τις πληροφορίες του Bloody.

-Είναι ένα απομονωμένο νησί, παρότι το μέγεθος του το καθιστά ανάμεσα στα γιγαντιαία της South Blue. Ο λόγος είναι ότι δεν κατοικούν άνθρωποι, παρά μια αξιοπερίεργη φυλή ομιλούντων Πάντα. Ονομάζονται Pandaren και είναι έξυπνα και φιλειρηνικά πλάσματα, ανέφερε στον Mark που παρακολουθούσε σχολαστικά με την λάμψη των ματιών του να εντείνεται στις λεπτομέρειες. Παλιότερα είχε γίνει μια τεράστια μάχη στο μέρος ανάμεσα σε Επαναστάτες και Κυβερνητικούς, με την ζυγαριά να γέρνει υπέρ των δεύτερων. Καθώς οι Pandaren αναγκάστηκαν να λάβουν θέση, υπέστησαν βαριές απώλειες και έκτοτε οι σχέσεις μεταξύ της φυλής τους και ανθρώπων χειροτέρεψαν. Αυτό εμάς, μας συμφέρει. Δεν χρειάζεται να πλησιάσουμε την πόλη των Pandaren. Υπάρχουν άπειρες εκτάσεις για να εγκατασταθούμε σε απομόνωση. Οι πιθανότητες να βρούμε άνθρωπο είναι ελάχιστες. Ακόμα και όσοι επισκέπτονται το νησί, κατευθύνονται προς την πόλη και τον ασυμβατικό πολιτισμό της, τόνισε τις λέξεις δεικτικά.
Παρατηρώντας στενά την μαγνητισμένη έκφραση του Mark, ήξερε ότι είχαν ήδη λάβει την απόφαση. Φυσικά, η περιέργεια του παιδιού δεν θα τον κράταγε από το να εξερευνήσει. Ο ίδιος προσμετρώντας το ρίσκο, δεν θα τον εμπόδιζε. Παρ' όλα αυτά, ρώτησε για επιβεβαίωση:
-Τι λες λοιπόν; του χαμογέλασε πλάγια και δέχτηκε τον αναμενόμενο ενθουσιασμό.
-Ας επισκεφτούμε το Kashamin!

Το πλοίο χάραξε πορεία και μετά από μερικές μέρες πλησίασαν το νησί. Όπως τους είχε προϊδεάσει ο Bloody, η έκταση του ήταν άπλετη και η φυσική του ομορφιά σε καθήλωνε. Εκτός από θεόρατες χιονοσκέπαστες βουνοκορφές από όπου ξεκίναγαν ποτάμια με γάργαρα νερά, υπήρχαν και πράσινες πεδιάδες με λίμνες και καταρράκτες. Μόνη παραφωνία ήταν οι διάσπαρτες γυμνές εκτάσεις, σαν μπαλώματα. Οι ουλές που παρέμειναν από την καταιγιστική μάχη του παρελθόντος. Τα παιδιά διάλεξαν και σημάδεψαν προσεχτικά την τοποθεσία ενός καλυμμένου κόλπου όπου θα άφηναν το καράβι τους. Το θαλάσσιο μέσο θα έμενε στην αφάνεια και αχρηστία για αρκετό καιρό, έπρεπε να βεβαιωθούν ότι θα το έβρισκαν όπου το έδεσαν, όταν θα επέστρεφαν.
-Θα έρχομαι να σε επισκέπτομαι συχνά, καθησύχασε το καράβι ο Mark, χαϊδεύοντας στοργικά και παρηγορητικά την κουπαστή.
Έπειτα το παιδί βιάστηκε να μαζέψει τα υπάρχοντα του για να αποβιβαστούν. Ο Arima είχε ήδη κάνει τις προετοιμασίες του και πέρασε στο εσωτερικό της καμπίνας για να αφυπνίσει την May. Το κορίτσι που περνούσε μεγάλο διάστημα της μέρας σε νάρκη, σκίρτησε με την χειρονομία. Πριν συνειδητοποιήσει πού βρισκόταν και ποιος ήταν ο Arima, η αρχική της αντίδραση ήταν να τραβηχτεί απότομα στο άγγιγμα του. Τα μάτια της τρεμόπαιξαν με τρόμο και τα χείλη της σφίχτηκαν για να μην τσιρίξει. Ο Arima υπέμενε για άλλη μια φορά το σοκ της απόρριψης και η καρδιά του μάτωσε με τύψεις. Το χέρι του έμεινε μετέωρο καθώς η αναγνώριση ήρθε στο πρόσωπο της May. Το κορίτσι απέστρεψε το βλέμμα με οικτρή μεταμέλεια για το σφάλμα της.
-Έβλεπα έναν εφιάλτη... ψέλλισε ένα ψέμα, κυρίως για να μην πληγώσει τα ήδη πληγωμένα αισθήματα του αγοριού.
Ο Arima εννοείται δεν της καταλόγιζε το παραμικρό. Μόνο τον εαυτό του έβριζε και ήλπιζε με απελπισία στην βελτίωση της.
-Έλα μαζί μας να δεις, την παρότρυνε και την άφησε να ετοιμαστεί.

Η May χρειάστηκε παραπανίσια ώρα γι αυτή τη εργασία. Δεν την ενόχλησαν, ούτε την βοήθησαν. Θα ήταν υποτιμητικό για το κορίτσι αν σε κάθε ενέργεια της κρατούσαν το χεράκι και θα έκανε την ίδια να αισθάνεται βάρος. Την περίμεναν αδιαμαρτύρητα και την είδαν να τρέμει στην προσπάθεια να κατέβει από την εξέδρα στην ακτή δίπλα τους.
Οι τέσσερις έριξαν μια τελευταία ματιά στο πλοίο και έπειτα γύρισαν την πλάτη. Ακολούθησαν ένα ανηφορικό μονοπάτι που οδηγούσε αρχικά προς το κέντρο του νησιού. Ύστερα υπολόγισαν στον χάρτη να διατηρήσουν μια απόσταση από την πόλη των Pandaren κι έπειτα, επέλεξαν μια βουνοπλαγιά κοντά στην τοποθεσία τους. Η ανάβαση θα ήταν χρονοβόρα, αλλά δεν βιάζονταν. Μπορούσαν να κάνουν πολλά διαλείμματα για ανάπαυση και γεύματα. Όσο ανέβαιναν, το έδαφος γινόταν πιο απότομο. Η φύση του νησιού ευνοούσε τις κινητικές δυνατότητες των μόνιμων κατοίκων, Pandaren, όχι των ανθρώπων. Επιπλέον, η θερμοκρασία έπεφτε με το υψόμετρο. Η ενδυμασία τους προσαρμόστηκε με χοντρά πανωφόρια, με επένδυση και γούνα. Σιγά σιγά εγκατέλειψαν τις πράσινες εκτάσεις και αναρριχήθηκαν στα χιόνια. Η πλαγιά που επέλεξαν χαρακτηριζόταν από στριφογυριστά, στενά μονοπάτια, πολλές κρυφές πέτρες που γλιστρούσαν και αέρα που έκανε τις μύτες τους να τρέχουν. Υπήρχαν όμως και ανοίγματα στα τοιχώματα που άνοιγαν σε σπήλαια. Εκεί ο αέρας έκοβε, η θέα που τους παρείχε το υψόμετρο θα προειδοποιούσε για έλευση εχθρών και η υγρασία θα μετριαζόταν από φωτιά. Η παρέα έστησε την βάση της εκεί, απλώνοντας τα υπάρχοντα τους σε κύκλο. Κάθισαν ανακουφισμένοι από την εκφόρτωση του βάρους και καταπιάστηκαν με τις βασικές ασχολίες. Μερικά ξύλα για φωτιά και άλλα στην αναμονή σε στοίβα. Μια κατσαρόλα νερό να βράζει και ξηρές προμήθειες για φαγητό.

-Αυτό το μέρος αρκεί, έγνεψε επιδοκιμαστικά ο Bloody, το μειδίαμα των χειλιών του φωτιζόταν από το τρεμόπαιγμα της φωτιάς. Arima, στράφηκε στο αγόρι που ανάβλεψε, από αύριο το πρωί ξεκινάς εντατική προπόνηση μαζί μου, γι αυτό προετοιμάσου ψυχολογικά! τον προειδοποίησε περιπαιχτικά, αλλά δεν περίμενε την απάντηση που έλαβε:
-Μία ολόκληρη μέρα ξεκούρασης δεν είναι απαραίτητη, δήλωσε αδιάφορα ο Arima. Μπορούμε να ξεκινήσουμε μετά το φαγητό.
Ο λόγος που το αποφάσισε ήταν πολύ απλός. Δεν άντεχε άλλο στην απραξία, έπρεπε να ξεσπάσει με κάποιον τρόπο. Αν τον καταπίεζε ο Bloody και τον έκανε να υποφέρει, δεν θα παραπονιόταν ως συνήθως! Ο Bloody, που βλεφάρισε αιφνιδιασμένος μερικές φορές, συνήλθε και έδειξε να κατανοεί το σκεπτικό.
-Δικός σου λαιμός κρέμεται! σχολίασε με δυσοίωνη αδιαφορία, εξακολουθώντας να χαμογελά ευδιάθετα. Ποιες είναι οι δικές σου βλέψεις, Mark; στράφηκε στο παιδί.
-Εγώ και η Μεγάλη Αδελφούλα θα περιπλανηθούμε στην γύρω περιοχή. Όχι, ιδιαίτερα μακριά, βιάστηκε να καθησυχάσει. Θα απολαύσουμε απλώς τις έφορες κοιλάδες στα χαμηλότερα επίπεδα.
Ο Bloody έγνεψε θετικά και απορροφήθηκε στο γεύμα του. Από την παρέα, το άτομο με το οποίο είχε την μικρότερη επαφή, σωματική ή λεκτική, ήταν η May. Ο νεαρός δεν μπορούσε να αντιπαλέψει την αμηχανία που τον κατέβαλλε κάθε φορά που την κοιτούσε. Από την άβολη μεταχείριση, προτιμούσε την διακριτική αποφυγή που έφτανε στα όρια της τύφλωσης. Το κορίτσι το αναγνώριζε και γι αυτό δεν πίεζε τις καταστάσεις. Προείχε η ανάκαμψη της και θεωρούσε ότι θα επέστρεφαν οι ισορροπίες ανάμεσα τους. Η ίδια όμως έκλεβε συχνά ματιές στο αψεγάδιαστο πρόσωπο του Bloody, κρατώντας τις σκέψεις της για τον εαυτό της.

Μετά από λίγη ώρα, ο Arima και ο  Bloody κατευθύνθηκαν προς μια επίπεδη πλαγιά από όπου από την μία τους προστάτευε το πέτρινο τοίχωμα του βουνού από τον αέρα και από την άλλη είχαν την ανοιχτή θέα του γκρεμού από κάτω τους. Καθώς η επιφάνεια του ήταν αρκετή για μια προσεγμένη μάχη, ο Arima δεν αγχώθηκε. Γύρισε προς τον Bloody που τον παρατηρούσε με τα χέρια δεμένα πίσω από τον αυχένα.
-Εσύ ξεκινάς από εδώ το ζέσταμα! του ανακοίνωσε και ο Arima σκυθρώπιασε. Θα σε βρω στην κορυφή! του έτεινε το χέρι ως ένδειξη αποχαιρετισμού!
-Μισό λεπτό! διαμαρτυρήθηκε πριν τον αφήσει να φύγει. Αυτή είναι η ιδέα σου για προπόνηση; Να με αφήσεις να εξασκήσω το σώμα μου κι εσύ απλώς να επιβλέπεις;! έκρωξε εκνευρισμένος.
-Μην το υποτιμάς! Αν δεν ξεκινήσεις από τα βασικά, πώς θα χτίσεις; Παλιότερα δεν μπορούσες να εκτελέσεις ούτε τέτοιες, απλές ασκήσεις.
-Ναι, παραδέχτηκε αλλά συνέχισε ακάθεκτος: Κι αν δεν το έχεις παρατηρήσει, έχασα αρκετό χρόνο σε αυτήν την κατάσταση. Πρέπει να αναπληρώσω και για να το πετύχω, χρειάζομαι κάτι που θα ανυψώσει τις μαχητικές μου ικανότητες απότομα!

Ο Arima δεν είχε πρόβλημα να εξασκηθεί σωματικά. Δεν είχε όμως το περιθώριο όπως ο Mark, να χτίσει σταδιακά τη δύναμη του. Το παιδί εξασκούταν ήδη μισό χρόνο και έβλεπε σταδιακή βελτίωση. Σε αντίθεση, οι βάσεις του Arima ήταν μηδενικές. Χάρη στο τυχαίο περιστατικό, μπορούσε πλέον να χειρίζεται όλες τις δυνατότητες του σώματος του. Θα μπορούσε να εξασκήσει τεχνικές με υψηλές απαιτήσεις. Αρκεί κάποιος να του τις δίδασκε.
Ο Bloody έπιασε το υπονοούμενο και μόρφασε ενοχλημένος.
-Πολύ καλά! Θα κάνουμε μια συμφωνία! πρότεινε συμβιβαστικά και το αγόρι ανέμενε τους όρους. Από εδώ και στο εξής, θα μου συμπεριφέρεσαι ως δάσκαλο! απαίτησε το σεβασμό και το αγόρι έτριξε τα δόντια. Εγώ θα σου διδάξω μια τεχνική. Αν καταφέρεις να την εκτελέσεις έστω και στο ελάχιστο μετά την επίδειξη, θα συνεχίσεις με την εξάσκηση της. Αλλιώς σε περιμένει μαρτυρική προπόνηση! κατέληξε παγερά, υποδεικνύοντας το μονοπάτι για την κορυφή του βουνού.
Ο Arima στένεψε τα μάτια σε σχισμές για να υπολογίσει τα υπέρ και τα κατά. Πόσες πιθανότητες είχε ο ίδιος να αναδειχτεί πάνω από τις προσδοκίες του Bloody σε αυτή τη συμφωνία; Όμως τον είχε ανάγκη, δεν γινόταν να μην υποχωρήσει.
-Μάλιστα, δάσκαλε! έφτυσε την αποδοχή ανάμεσα από προτεταμένα δόντια.

Ο Bloody χασκογέλασε ευδιάθετος. Η προοπτική να βασανίζει σε ακόμα έναν τομέα τον Arima, άξιζε να καταβάλει και ο ίδιος μια μικρή προσπάθεια. Άπλωσε την παλάμη του χεριού του ανοιχτή προς το αγόρι.
-Το Rapier σου! ζήτησε να του δώσει και ο Arima τινάχτηκε από έκπληξη.
-Νόμιζα ότι δεν χρησιμοποιούσες όπλα! εξέφρασε την γενική του εντύπωση.
-Δεν χρησιμοποιώ, συμφώνησε εκείνος, με το χέρι ακόμα να περιμένει. Αρνούμαι να πιεστώ, αν δεν υπάρχει ιδιαίτερος λόγος να το κάνω! του πέταξε και ο Arima σκυθρώπιασε.
Τι εννοούσε “ιδιαίτερος λόγος”; Τόσες φορές είχαν κινδυνέψει να πεθάνουν και κάθε φορά ο Bloody επέμενε να ασκεί χτυπήματα μόνο μέσω των άκρων του. Και πάλι είχε καλύτερες επιδόσεις από τους υπόλοιπους της παρέας. Αλλά πόσο πιο άνετα θα τους έρχονταν τα πράγματα, αν ο Bloody απλώς σήκωνε ένα όπλο της προκοπής;! Μέσα στην οργή του για την ιδιοσυγκρασία του νεαρού, ο Arima παρέλειψε να ασχοληθεί με το ερώτημα: Πόση ήταν πραγματικά η δύναμη του Bloody;

-Ξέρεις να χρησιμοποιείς Rapier; ρώτησε καχύποπτος και διστακτικός στο να του πασάρει το όπλο του.
Ο Bloody ξέσπασε σε τρανταχτά γέλια που άφησαν το αγόρι εμβρόντητο. Ο νεαρός έπεσε στο έδαφος και συγκρατούσε την κοιλιά του. Είχε χάσει την ανάσα του.
-Δηλαδή τι; άρθρωσε ανάμεσα στα χάχανα. Όταν σου πρότεινα το rapier για όπλο, νόμιζες ότι το έκανα με κριτήριο τις δυνατότητες σου;!
-...Έτσι μου είχες πει...
-Και με πίστεψες;! γούρλωσε τα μάτια και του ανέβηκε δεύτερο κύμα γέλωτος.
Ο Arima ξεπέρασε το σοκ και μια δολοφονική μανία τον κατέβαλλε. Πάλι τον είχε πιάσει κορόιδο;! Έμεινε να τρέμει με αυτοσυγκράτηση στην θέση του. Ο Bloody που έκλαιγε, επανήλθε εκπνέοντας ρυθμικά.
-Μην είσαι αφελής! τον συνέτισε. Το rapier στο πρότεινα με το σκεπτικό να το χρησιμοποιήσω εγώ, αν έρχονταν τα δύσκολα, τον ενημέρωσε. Εντάξει, αυτό δεν θα το έχαφτε ο Arima. Είναι το είδος όπλου που χρησιμοποιούσα παλιότερα. Πιστεύω δεν θα βρεις κάποιον που να με συναγωνίζεται σε δεξιότητα, περιαυτολόγησε.