[Τέλος-Αποστολή] Όταν λείπει η γάτα... Μέρος 1ο

"Μην ξεχνάς ότι ειδικεύεται στο εμπόριο... Πέρα από αυτό..." εξήγησε ο Σάλβε. "Σκέψου ότι αυτό το βαρίδιο είναι δικό σου, βρήκες το υλικό, το έφτιαξες του έδωσες σχήμα και το γυάλισες, είναι κάτι που έφτιαξες μόνος σου," είπε και έφερε το βαρίδιο πιο κοντά του. "Στην πορεία σου έδωσαν ένα πανομοιότυπο βαρίδιο, όπως αυτό εδώ. Είναι εξίσου όμορφο και χρήσιμο. Ωστόσο μετά από λίγο καιρό επάνω σε μία ανάγκη βρέθηκες αντιμέτωπος με την εξής απόφαση: να πουλήσεις ένα από τα δύο. Το δικό σου μπορεί να σου φέρει κάποια παραπάνω κέρδη από το δεύτερο, όμως πιο θα πουλούσες ποιο εύκολα από τα δύο; Χμ;"
"Το δεύτερο υποθέτω," απάντησε ο Ακίλ.
"Νομίζω το ίδιο," συμφώνησε ο Αλ.

Ο Σάλβε έστρεψε το βλέμμα του στον Κάλεμπ.

"Εξαρτάται."
"Χμ;"
"Από τι είναι φτιαγμένα τα βαρίδια;" ρώτησε και ο Σάλβε έδειξε κάπως απροετοίμαστος."
"Ας υποθέσουμε ότι είναι από χρυσό."
"Αν υποθέσουμε ότι τα βαρίδια ήταν φτιαγμένα από χρυσό και έχω την ικανότητα να τον επεξεργαστώ και να του δώσω σχήμα. Αν βρισκόμουν σε πραγματική ανάγκη πιθανότατα να τα έλιωνα και τα δύο και να έφτιαχνα κάτι που θα μπορούσε να πουληθεί πολύ ευκολότερα και πολύ ακριβότερα στην αγορά, δεν βλέπω τον λόγο να είμαι προσκολλημένος σε ένα βαρίδιο," απάντησε.

Ανάμεσα στο πνιχτό γέλιο της Σελέστε, την κρυφή ικανοποίηση του Σέντι και το χαχάνισμα της Γιούκι ο Σάλβε έψαξε να βρει υποστήριξη χωρίς νόημα και παραδέχτηκε την ήττα του με έναν ελαφρύ αναστεναγμό. Ο νεαρός μπορούσε να αναγνωρίσει επάνω του πλέον τον κυνισμό του αφεντικού του, πράγμα λίγο τρομαχτικό αλλά όχι κάτι που τον απασχολούσε ιδιαίτερα εκείνη τη στιγμή. Αντιθέτως η κατάσταση της περιοχής φαινόταν πολύ πιο ενδιαφέρουσα από ό,τι μπορούσε αρχικά να υποθέσει καθώς μια υπόγεια συμφωνία του Ρέι με το ναυτικό φαινόταν σχεδόν απίθανη με βάση τα δεδομένα που είχαν για τη σχέση των δύο πειρατών. Εντούτοις οι δύο ηγετικές πειρατικές φιγούρες αποδείχτηκε ότι είχαν μία ακόμη πιο βαθιά κι ακόμη πιο περίεργη σχέση μεταξύ τους.

"Αυτό που θέλουμε κυρίως αυτή τη στιγμή," επανέφερε την τάξη ο Σέντι με την επιβλητική φωνή του. "Είναι η οποιαδήποτε παρουσία του ναυτικού σε αυτή την περιοχή, είτε αυτό γίνει υπογείως είτε φανερά, η μετάθεση του Ικίκι σε αυτή την περιοχή μόνο καλό σημάδι δεν είναι. Αν τυχόν πετύχει αυτό που θέλει και εδραιωθεί στο νησί, όχι μόνο θα αναλάβει τα ινία της διοίκησης εδώ αλλά δεν μπορούμε να ξέρουμε καν τι άλλα σχέδια μπορεί να έχει στο μυαλό του."

"Κάποιοι από τους άνδρες μου έχουν ήδη εισχωρήσει στο Las Vamp όπως και κάποιοι έμπιστοι του Σέντι, δυστυχώς ο Ρέι λίγο πολύ γνωρίζει τα άτομα της Γιούκι οπότε δυστυχώς δεν μπορούσε να μας βοηθήσει," ο Σάλβε σηκώθηκε όρθιος και τίναξε τα ρούχα μου. "Έχουμε κάποιες πληροφορίες για σήμερα το βράδυ. Η Αμάντι θα σας οδηγήσει ως εκεί κι από εκεί ο Λόπε θα σας δώσει περισσότερες λεπτομέρειες."
"Ο Λόπε;" ρώτησε ο Ακίλ ζητώντας εξηγήσεις.
"Μην ανησυχείς. Αν η Σελέστε είναι το δεξί μου χέρι ο Λόπε είναι το αριστερό. Λίγο ατίθασο και παράτολμο βέβαια αλλά αποτελεσματικό στη δουλειά του," τον καθησύχασε ο Σάλβε.

Και οι τρεις άνδρες σκέφτηκαν το ίδιο, αν τα μέλη του πληρώματος του Σάλβε έτρεφαν πραγματικά έστω και κάποιο ίχνος σεβασμού στο πρόσωπο του Καπετάνιου τους. Κρίνοντας από τα λόγια του άνδρα περισσότερες πιθανότητες είχαν να έχουν κάτι προσωπικό μαζί του και να θέλουν να τον ξεκάνουν. Ο Σάλβε όμως δεν σταμάτησε να χαμογελά και να δείχνει ιδιαίτερα σίγουρος για τον εαυτό του όταν δέχτηκε τουλάχιστον δύο επιθέσεις από το έμπιστο δεξί του χέρι καθώς όδευαν προς την αποβάθρα για να τους ξεπροβοδίσουν όπου τους περίμενε ένα κάρο ζεμένο σε δύο παράξενα ζώα που ο Κάλεμπ πρώτη φορά είχε δει στη ζωή του, κάτι ανάμεσα σε άλογο και λάμα, αρκετά αποκρουστικό στην όψη όμως ιδιαίτερα γεροδεμένο.

Οι δύο καπετάνιοι μαζί με τη Γιούκι τους αποχαιρέτισαν και τους ευχήθηκαν να πάνε όλα καλά αφού τους προμήθευσαν με καινούργια όπλα και ενδυμασίες που θα ταίριαζαν στην περιοχή ώστε να περάσουν απαρατήρητοι από το ένα σημείο στο άλλο, άλλωστε ο Ρέι γνώριζε για την παρουσία των επαναστατών στο νησί. Από εκεί και πέρα ακολούθησε ένα αρκετά μονότονο ταξίδι μερικών ωρών αφού οι άνδρες μιλούσαν ελάχιστα και τη σιωπή συνήθως διέκοπτε το χασμουρητό της Αμάντι που δεν φαινόταν ούτε στο ελάχιστο νευρική για την αποστολή τους.

Κι ενώ το ανιαρό αυτό ταξίδι είχε αρχίσει να κουράζει τους άνδρες, ξεφύτρωσε επιτέλους μπροστά τους η περιοχή του Las Vamp. Η μορφολογία του νησιού μπορεί να ήταν αρκετά ομοιόμορφη όμως το Las Vamp ήταν σαφώς πιο αραιοκατοικημένο, αντίθετα στο βάθος μπορούσαν να ξεχωρίσουν μεγάλους αμπελώνες όπου προτιμούσαν να ζουν και να μην απομακρύνονται από εκεί οι πιο φιλήσυχοι κάτοικοι της περιοχής ενώ γύρω από το λιμάνι ήταν στοιβαγμένα διάφορα μικρά πανδοχεία και πάμπς. Λίγο πιο έξω από το λιμάνι σταμάτησε και η Αμάντι την άμαξα και τους αρκέστηκε να τους κοιτάξει βαριεστημένα για να τους ενημερώσει ότι φτάσανε.

"Και τώρα;" ρώτησε ο Αλ αφού περάσανε μερικά λεπτά αμηχανίας.
"Μπορείς αν θες να το βάλεις στα πόδια από τώρα ως συνήθως," είπε η Αμάντι μασουλώντας ένα κριτσανιστό σνακ που είχε φέρει μαζί της.
"Αυτό που το βρήκες τώρα;" ρώτησε ο Αλ απτόητος από το σχόλιο.
"Ένας σωστός πολεμιστής χρειάζεται δυνάμεις για παν ενδεχόμενο," απάντησε νωχελικά και συνέχισε να μασουλάει.
"Κι εγώ πεινάω τώρα," παραπονέθηκε ο Αλ και έτριψε την κοιλιά του.
"Μπορείς να φας την άλλη άκρη αν θέλεις," είπε η Αμάντι κρατώντας τη μια με τα χείλη της.

Ο Ακίλ κούνησε το κεφάλι του και κρέμασε τους ώμους του κουρασμένα. Κάτι έλεγε στον Κάλεμπ ότι είχε ζήσει πολλές φορές τέτοια σκηνικά και δεν χαιρόταν ιδιαίτερα που τα βίωνε και πάλι.

"Πότε λες να έρθει αυτός ο τύπος που μας είπαν;" απευθύνθηκε στον Κάλεμπ.

"Λίγη αναμονή πάντα κάνει την είσοδο πιο δραματική," άκουσαν στο πλάι τους κι ένας άνδρας πήδηξε άφοβα επάνω στην άμαξα πριν καλά καλά οι υπόλοιποι προλάβουν να αντιδράσουν. "Λόπε, στις υπηρεσίες σας."

Οι τρεις άνδρες έμειναν έκπληκτοι όταν αντίκρισαν μια πιο μυώδη και σίγουρα πιο χαμογελαστή εκδοχή της Σελέστε με κάπως πιο μακριά μαλλιά και ατημέλητο στυλ, ντυμένος με ρούχα πιο φθαρμένα από ό,τι συνήθως κι μια κορδέλα περασμένη στο κεφάλι του, αρκετά μεγάλη για να καλύπτει το μέτωπό του που τη κοσμούσαν στα δεξιά δυο-τρεις χοντρές κλωστές με κόκκινες χάντρες. Ο νεαρός χαμογέλασε παιχνιδιάρικα κι άφησε να φανούν οι μακριού κυνόδοντές του. Ταίριαζε πιο κοντά σε άτομο που ο Κάλεμπ θα μπορούσε να φανταστεί να δουλεύει κάτω από τον Σάλβε όμως η ομοιότητα του με το δεξί χέρι του Καπετάνιου ήταν εξίσου απρόσμενη με τη το πραγματικό φύλο της Σελέστε.

"Μη μου πεις ότι εσύ είσαι γυναίκα!" είπε ο Αλ και δέχτηκε αμέσως ένα δυνατό χτύπημα στο κεφάλι από τον Κάλεμπ.
"Ηλίθιε."
"Ε;" ο νεαρός φάνηκε μπερδεμένος προς στιγμήν αλλά μετά γέλασε δυνατά. "Υποθέτω γνωρίσατε ήδη την αδερφή μου."
"Ν-Ναι..." απάντησε νευρικά ο Ακίλ.

"Γεια, Αμάντι," χαιρέτησε ο νεαρός αλλά η κοπέλα προτίμησε να τον αγνοήσει.
"Μας είπαν ότι θα μας-"
"Γιατί δεν μου μιλάει;" ρώτησε ανήσυχος τον Ακιλ.
"Εεε; Ε... Βασικά είναι του χαρακτήρα της."
"Τον γνωρίζεις;" τη ρώτησε ο Κάλεμπ.
"Τον χούφτωσα μια φορά," απάντησε εκείνη βγάζοντας δεύτερο σνακ.
"Ε; Είχες κι άλλο σνακ μαζί σου;" αναφώνησε ο Αλ.
"Αυτό σου έκανε περισσότερη εντύπωση εσένα;" ο Κάλεμπ τον βάρεσε εκνευρισμένος στο κεφάλι.
"Ένα χούφτωμα ήταν μόνο," είπε ξερά η κοπέλα προς τον νεαρό που φάνηκε κάπως σοκαρισμένος από τα λόγια της.
"Ε; Μη μου πεις ότι το είχε πάρει στα σοβαρά..." είπε ο Κάλεμπ κοιτάζοντας την πληγωμένη έκφραση του άνδρα.
"Δεν είναι η πρώτη φορά," τον πληροφόρησε το Ακίλ κρύβοντας το πρόσωπό του μέσα στα χέρια του. "Την τελευταία φορά με πέρασαν για αδερφό της και ήρθαν να μου ζητήσουν το χέρι της. Φαντάσου την ντροπή."
"Μπορούμε να μην φεύγουμε από το θέμα;" ρώτησε Κάλεμπ βλέποντας τη συζήτηση να εκτροχιάζεται. "Μας είπαν ότι θα μας οδηγούσες εσύ από εδώ και πέρα."

Ο Λόπε έσφυξε τα δόντια του και τους χάρισε ένα αδέξιο χαμόγελο προσπαθώντας να κρύψει την αμηχανία της στιγμής αλλά και τον πληγωμένο του εγωισμό και σηκώθηκε τινάζοντας τα ρούχα του. Τελικά όταν περνάς αρκετό καιρό με κάποιο άτομο είναι επόμενο να κολλήσεις κάποιες από τις συνήθειές του, σκέφτηκε ο Κάλεμπ παρατηρώντας ότι έκανε ακριβώς την ίδια κίνηση, στα ίδια σημεία με τον Καπετάνιο Σάλβε.

"Αφήστε το επάνω μου. Έχουμε μάθει ακριβώς ποιο μέρος θα επισκεφτεί σήμερα. Ξέρω ότι σας έδωσαν ήδη ρούχα όμως μάλλον θα ήταν καλύτερα να αλλάξετε και πάλι," τους ενημέρωσε. "Σας προειδοποιώ όμως από τώρα," απάντησε στην απορία που είχε ζωγραφιστεί στα πρόσωπα των ανδρών. "Αυτά που θα δείτε σε εκείνο το μέρος πιθανότατα δεν σας αρέσουν, καλό θα ήταν να κρατήσετε την ψυχραιμία σας. Άλλωστε δεν είναι κάτι που μπορώ και ούτε θέλω να περιγράψω."

Με αυτά τα λόγια του Λόπε οι υπόλοιποι θεώρησαν ότι θα έπρεπε να κρατήσουν τις απορίες τους γι' αργότερα και να πράξουν όπως τους ερμήνευσε. Ο ήλιος είχε δύσει αρκετές ώρες πριν και το κάρο κυλούσε στα σοκάκια κάτω από το αχνό φως των φαναριών και του φεγγαριού. Ο καιρός ήταν ακόμη ζεστός στο Las Camp όμως η νύχτα έπεφτε σχετικά νωρίς. Στον δρόμο τους συναντούσαν πού και πού παρέες ανδρών, πολλοί από αυτούς κρατούσαν ήδη παγούρια με ρούμι στα χέρια τους και μιλούσαν δυνατά χωρίς έγνοια. Πολλές φορές μπορούσες να ακούσεις αποσπάσματα από διάφορες ασυναρτησίες ή μικροκαυγάδες με ασήμαντες αφορμές. Η νύχτα στο Las Camp έπεφτε νωρίς κι έτσι νωρίς ξεκινούσε και η νυχτερινή ζωή του.

Ο άνδρας τελικά τους οδήγησε σε ένα σπίτι, λίγο πιο έξω από το λιμάνι, με ξεφτισμένους τοίχους και παλιά παράθυρα. Μέσα τους υποδέχτηκαν άλλοι δύο άνδρες και μια νεαρή κοπέλα που συστήθηκαν με γρήγορες και τυπικές διαδικασίες πριν ο Λόπε τους ενημερώσει ποιος ήταν ο λόγος που έφτασαν εκεί.

"Δηλαδή οι πληροφορίες ήταν έγκυρες;" τον ρώτησε ατάραχη η κοπέλα, αντίθετα με τους άλλους δύο άνδρες που οι εκφράσεις τους ξαφνικά σκοτείνιασαν.

Ο Λόπε έγνεψε καταφατικά. "Θα βασιστούμε επάνω σου για να πάνε όλα καλά."

Ο Κάλεμπ παρατήρησε την έκφραση της κοπέλας να σκληραίνει, τα νύχια της μπήχτηκαν στα ρούχα της. Μπορούσε να καταλάβει ότι κάτι κακό συνέβαινε αλλά δεν μπορούσε να υποθέσει τι. Θέλησε να ρωτήσει τον Λόπε για λεπτομέρειες αλλά δεν ήξερε αν άρμοζε στη θέση του. Γύρισε προς την Αμάντι έτοιμος να ζητήσει πληροφορίες όμως η έκφρασή της τον έκανε να διστάσει και να πισωπατήσει. Κάτι του έλεγε πως η Αμάντι ήξερε και το ένστικτό του τον συμβούλεψε να αφήσει το θέμα εκεί.

"Για εμένα δεν έχει;" ρώτησε ο Αλ βλέποντας τη στοίβα με τα ρούχα.
"Εσύ θα μείνεις εδώ," του ανακοίνωσε η Αμάντι και τα λόγια της ξάφνιασαν τους άλλους δύο, κανείς δεν τους είχε πει κάτι τέτοιο νωρίτερα. "Θα πρέπει να έχουμε έναν δικό μας πίσω," είπε απόλυτα για να προλάβει τις διαμαρτυρίες.

Το γεγονός αυτό και μόνο ανησύχησε τους άλλους δύο που δεν γνώριζαν ακόμα τι έμελλε να αντικρίσουν. Το μυαλό τους έτρεψε σε πολλά, από σαδιστικά εκθέματα μέχρι ανθρωποθυσίες. Μπορεί οι σκέψεις αυτές να άγγιζαν την υπερβολή και να το ήξεραν και οι ίδιοι όμως η παράξενη ατμόσφαιρα που πλανιόταν στον αέρα τους είχε καταλάβει.

Άλλαξαν τα ρούχα τους με καλύτερες και πιο εμφανίσιμες ενδυμασίες, ο Κάλεμπ είχε καιρό να αγγίξει τόσο καλό ύφασμα. Τα ρούχα τους θύμιζε μεν ρούχα πειρατών, αλλά σίγουρα όχι ρούχα απλού πληρώματος. Θα έπρεπε να είχες φήμη, έστω και κακή, και μπόλικο χρήμα για να έχει στην κατοχή σου κάτι τέτοιο. Ανίδεοι ακόμα για το ποια θα ήταν τα επόμενα τους βήματα δεν μπορούσαν παρά να κάνουν υπομονή ωσότου αφήσουν το σπίτι. Ο Λούπε τους ενημέρωσε ότι θα του μιλούσε για το μέρος που επρόκειτο να επισκεφτούν στον δρόμο κι έτσι έκανε.

"Πρόκειται για ένα μέρος που κυνηγάμε εδώ και καιρό. Και όταν τελικά καταφέραμε να το βρούμε χρειάστηκε αρκετή προσπάθεια για να εισχωρήσει μέσα άτομό μας για να αποκτήσουμε πρόσβαση."
"Δηλαδή είσαστε καιρό εδώ;" ρώτησε ο Ακίλ. "Δε θυμάμαι να είχα ακούσει κάτι τέτοιο."
"Εγώ ναι... είχα έρθει με εντολή του προηγούμενου Καπετάνιου παλιότερα," το πρόσωπό του σκοτείνιασε προς στιγμήν. "Άφησα το μέρος για ένα διάστημα αλλά αρκετοί από εμάς παρέμειναν πίσω."
"Κατάλαβα," είπε ο άνδρας του Σέντι νιώθοντας ότι είχε αγγίξει ένα κάπως πιο ευαίσθητο θέμα.

"Το Las Vamp έχει πολλά ύποπτα και περίεργα καταγώγια όμως τίποτα σαν κι αυτό. Πέρα απ' το ότι συγκεντρώνει εύπορο κοινό και έχει πολύ κλειστό κύκλο πελατών ας πούμε ότι είναι ένα μέρος που ο κάθε νομοταγής και ηθικός πολίτης θα σιχαινόταν. Όταν φτάσουμε εκεί, ακολουθήστε με χωρίς να διστάζετε και δώσ' τε τους αυτά στην πόρτα," τους έτεινε τρεις προσκλήσεις από γυαλιστερό χαρτί. "Μέσα θα παρακαλούσα να μην προκαλέσετε πρόβλημα ό,τι κι αν γίνει. Να θυμάστε ότι η επίσκεψη είναι περισσότερο αναγνωριστική δεν μας έστειλαν για να διαλύσουμε το μέρος."

Λίγα λεπτά αργότερα έφτασαν σε ένα κάποιος πιο σκοτεινό δρομάκι της πόλης. Στην άκρη μιας σειράς κολλημένων και εγκαταλελειμμένων καταστημάτων ξεχώριζε ένα από όπου άκουγες έντονες ομιλίες και δυνατή μουσική. Η άμαξα έστριψε και πάρκαρε δίπλα από άλλες δύο δεμένες άμαξες. Ένας νεαρός πλησίαζε γρήγορα και ξέζεψε τα ζώα. Ο Λόπε του έχωσε γρήγορα τα χέρια του ένα μικρό μπουρμπουάρ και τους έκανε νόημα να τους ακολουθήσουν. Μέσα στο κέντρο άνδρες και γυναίκες είχαν παραδοθεί στο ποτό και το τραγούδι και οι δύο άνδρες έκαναν ό,τι μπορούσαν για να δείξουν άνετα με το περιβάλλον. Δίπλα του η Αμάντι, ανέκφραστη και ντυμένη με ανδρικά ρούχα θα μπορούσε να πει κανείς ότι είχε μπει καλύτερα και ευκολότερα στον ρόλο. Ο Λόπε έσκυψε και είπε κάτι στο αυτί του πορτιέρη κι εκείνος αφού τους οδήγησε μέσα, τους πέρασε όσο πιο διακριτικά μπορούσε από μία δεύτερη πόρτα που οδηγούσε σε μία κρυφή σκάλα κι εκείνη με τη σειρά της στο υπόγειο.

Στο τέλος της σκάλας τους περίμενε ακόμη ένας άνδρας. Κοίταξε καλά τα νέα πρόσωπα που εμφανίστηκαν στο μέρος και εξέτασε εξονυχιστικά τις προσκλήσεις εισόδου πριν τους αφήσει να περάσουν με έναν δουλοπρεπή σχεδόν χαιρετισμό. Προχώρησαν σταθερά χωρίς να τον κοιτάξουν, η μόνη υπόθεση που μπορούσαν να κάνουν μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν ότι το μέρος συγκέντρωνε αρκετά ξιπασμένη πελατεία.

Το εσωτερικό της αίθουσας ερχόταν σε αντίθεση με την εικόνα του πάνω ορόφου. Ο θερμός φωτισμός έδινε στη θέση του σε αχνό φως και οι φωνές και η μουσική που ελάχιστα ακούγονταν εκεί κάτω έδιναν τη θέση του σε ένα σύννεφο καπνού και μη γνώριμους για τον νέο από την Κολτ ρυθμικούς ήχους. Μέσα στο δωμάτιο κυρίως άνδρες, ξάπλωναν επάνω σε μεγάλες μαξιλάρες έχοντας συντροφιά γυναικών ενώ άλλοι στριφογύριζαν σχεδόν αλλοπρόσαλλα στη μέση του δωματίου.