[ΤΕΛΟΣ] Illusions & Deceiving

Οι υπολοίπου 2 πειρατές βλέποντας πως είχαμε πλέον το πάνω χέρι απέναντι τους δεν έδειχναν διατεθειμένοι να συνεχίσουνε τις προσπαθείς τους. Κινήθηκα ήρεμα πλέον και με μικρά αλατάκια προς την βάρκα και με ένα μικρό σάλτο ανέβηκα πάνω στην κουπαστή, βρισκόμενος διπλά στον Moshe και τον Ren, καθώς και τον αναίσθητο πειρατή που βρισκότανε διπλά μας.
«Λοιπόν Moshe, νομίζω ήρθε η ώρα να μας αποχαιρετήσεις και να πας με τους νέους σου φίλους», είπα καθώς στο βάθος φαινόταν να έρχονται προς το μέρος μας οι Marines μαζί με το νεαρό κορίτσι με τα φλογερά κόκκινα μαλλιά. Ενώ ήταν ακόμα στα γόνατα του τον πιάσαμε με τον Ren από τα χεριά και τον πετάξαμε έξω από την βάρκα μας, καθώς και τον λιπόθυμο σύντροφο του.
«Αυτά θα τα κρατήσουμε εμείς σαν ανταμοιβή.»
«Όχι!!! Κάναμε τόσο κόπο για να τα μαζέψουμε!!»
«Θα κάνεις καιρό να ξαναδείς τέτοια πράγματα οπότε ορίστε κάτι για να μας θαύμασε» και του πέταξα ένα χρυσό νόμισμα που έβγαλα από το σακίδιο με τα λάφυρα που είχαμε μαζέψει. Λύσαμε τον κάβο γρηγορά και ανοίξαμε τα πανιά για να αναχωρήσουμε.
« Ren πάρε το τιμόνι γρηγορά, πρέπει να φύγουμε πριν έρθουνε οι Marines εδώ!»
«Μάλιστα Yuri!»

Καθώς η βάρκα μας άρχισε να επιπλέει στα μπλε νερά της θάλασσας και να απομακρύνετε από το νησί διάφορες φωνές άρχισαν να ακούγονται από πίσω μας. Ήτανε οι φωνές της κοκκινομάλλας κοπέλας καθώς και των Marines που την ακολουθούσανε.
«Που πας κάθαρμα!!! Μου χρωστάς κάτι!!! Γυρνά πίσω αμέσως!!
«Χα, χα λυπάμαι αλλά τελικά δεν θα μπορέσω να κρατήσω την υπόσχεση μου!! Φαίνεται ότι εγώ θα κρατήσω αυτό το μικρό ενθύμιο από την συνάντηση μας.» και της έδειχνα το περιβραχιόνιο που τόσο απελπισμένα έψαχνε. Δεν είχα ιδέα γιατί μπορεί να το χρειαζόταν τόσο πολύ αλλά μου είχε κινήσει την περιέργεια πλέον και δεν θα το άφηνα χωρίς να το ψάξω λίγο παραπάνω. Εν τω μεταξύ οι Marines είχανε φτάσει στο σημείο και είχανε αρχίσει ήδη να συλλαμβάνουνε τον πειρατή Moshe για τις φασαρίες που είχε προκαλέσει. Φαίνονταν σαν να τον ξέρανε, ίσως ήτανε γνωστός ταραχοποιός σε αυτή την μεριά της θάλασσας, ποιος ξέρει. Πάντως χαίρομαι που δεν θα τον έβλεπα ξανά, αυτόν καθώς και την μικρή κοπέλα. Άξαφνα τότε ακούστηκε μια κραυγή από το βάθος που αμέσως κέντρισε την προσοχή μου και με έκανε να στρέψω ξανά το βλέμμα μου προς το νησί.
«Δεν μου γλυτώνεις τόσο εύκολα!!!!!» είπε κραυγάζοντας η κοπέλα και καθώς συνέχιζε να τρέχει από την προβλήτα προς το τέλος της και παίρνοντας φορά έκανε ένα τεράστιο σάλτο, μοιάζοντας να έχει φτερά στα ποδιά της, και φτάνοντας μέχρι και την βάρκα μας που δεν είχε προλάβει να απομακρυνθεί πάρα μερικά μόνο μετρά μέσα στην θάλασσα. Καθώς πήδηξε την έβλεπα να έρχεται κατά πάνω μας πλησιάζοντας όλο και περισσότερο με κατάληξη να επιβιβαστεί τελικά στην βάρκα και να μας φτάσει εν τέλη, πέφτοντας πάνω μου.
« Δεν θα έφευγες τόσο εύκολα!! Φέρε μου πίσω το περιβραχιόνιο μου!!!» και άρχισε να με χτυπάει κλωτσιές στα πλευρά και στο κεφάλι.
«Σταματά, σταματά!! Εντάξει εντάξει θα στο δώσω πίσω απλά φύγε από πάνω μου!!! Ουφ!!!»
Άνοιξα την παλάμη μου και της παρέδωσα πίσω το περιβραχιόνιο που τόσο αποζητούσε. Το κοίταξε με ενθουσιασμό μικρού παιδιού και το φόρεσε στο χέρι της, δείχνοντας να επιστρέφει στην νόμιμη θέση του.

«Ωραία τώρα γυρνά πίσω για να κατεβώ στο νησί»
«ΕΕΕ…δεν υπάρχει περίπτωση!! Αν επιστρέψω πίσω μπορεί να συναντήσω και άλλους σαν εσένα που ψάχνουνε τα πράγματα που τους πήρα και δεν έχω κανένα σκοπό να τα επιστρέψω. Γυρνά πίσω κολυμπώντας!!»
«Ε…δεν ξέρω να κολυμπάω…»
«Πωωωωως!!!!»
«Είτε θα με πας πίσω είτε θα με αφήσετε στο επόμενο νησί που θα κατέβετε!»
« Δηλαδή….θα μείνεις μαζί μας;! Οχιιιι!!!!!
«Ωχ…τα πράγματα μου…όχι…βρίσκονται πίσω στο νησί. Εκεί είχα όλα μου τα έγραφα. Όλα όσα είχα μαζέψει τόσο καιρό στην θάλασσά για εκείνον!!! Όχι!!!! Χάθηκαν όλα!!!» Γύρισε και με κοίταξε με αγριεμένο ύφος και με χτύπησε για άλλη μια φορά κλωτσιά στο καλάμι του ποδιού μου.
«Αυτό γιατί το έκανες τώρα;»
«Γιατί εσύ φταις που τα ξέχασα όλα. Τώρα θα με υποστείς μέχρι να ξαναβρώ τα στοιχεία που χρειάζομαι!!»
«Οχιιιι!!!!!!»
«Χε, χε τι ωραία. Θα έχουμε επιτέλους και κάποιον άλλο μαζί μας», είπε ο Ren προσπαθώντας να σπάσει τον πάγο και να ηρεμήσει τα πνεύματα
«Είμαι ο Ren, και αυτός είναι ο Yuri. Είμαστε περιπλανώμενοι μάγοι. Συχνά κάνουμε τέτοια κόλπα όπως σήμερα για να βγάλουμε τα έξοδα μας αλλά δεν έχουμε κακό σκοπό. Ελπίζω να μην σου δημιουργήσαμε πρόβλημα.»
Μπορεί να είχε όλες τις καλές προθέσεις ο Ren όμως πριν απαντήσει, το κορίτσι του έριξε μια κουτουλιά στο κεφάλι και τον έριξε ανάσκελα στο πάτωμα της βάρκας.
« Είμαι η Morgiana αλλά μπορείτε να με φωνάζετε Morri. Είμαι στην αναζήτηση ενός ανθρώπου εδώ και καιρό και αυτό το περιβραχιόνιο είναι ότι έχω από αυτόν σαν στοιχείο. Είχα βρει και κάποια αλλά πράγματα αλλά τα άφησα πίσω στο νησί…χάρις εσάς!!!!» Και η τρομακτική της φύση βγήκε πάλι στην επιφάνεια, καθώς μας κοιτούσε με οργισμένο ύφος!
« Συγνώμη, Συγνώμη, Συγνώμη, Συγνώμη!!!» είπαμε και οι 2 καθώς κρυφτήκαμε αμέσως σε μια γωνιά της βάρκας φοβούμενοι την οργή της και περιμένοντας το επόμενο της χτύπημα. Η Morri έδειξε να ξαφνιάζετε με την αντίδραση μας αλλά αντί να μας επιτεθεί μας κοίταξε με αθωότητα και ανταποκρίθηκε με ένα χαμόγελο. Έπειτα κοίταξε προς την θάλασσα καθώς τα μαλλιά της ανέμιζαν  και χάθηκε μέσα στις σκέψεις της ατενίζοντας το ορίζοντα. Που θα μας έβγαζε το ρεύμα της θάλασσας και ποια περιπέτεια μας περίμενε μπροστά μας. Το μόνο σίγουρο ήταν ότι είχαμε κερδίσει μερικά εύκολα χρήματα που θα μας εξασφάλιζαν την άνεση μας για λίγο καιρό και μια, απροσδόκητη, συντροφιά στην μοναχική μας παρέα.

Όνομα χαρακτήρα: Yuri Agato

P.o.M. Points: 22

Belli: 65.000

Τυχόν παρατηρήσεις: Για πρώτη ιστορία ειδικά, πάρα πολύ καλή ιστορία! Ωραίοι διάλογοι, ασυνήθιστη και καλή πλοκή. Χρησιμοποίησες την περιγραφή νησιού και έφτιαξες πολύ ωραία ιστορία γύρω απ'τον χαρακτήρα σου.
Παρόλα αυτά, είχες πάρα πολλές λάθος λέξεις, γράμματα και τόνους που δυσκόλευαν την ανάγνωση (μου έμοιαζε λες και έγραφες με Τ9). Επίσης, πολύ ευρηματικό το όλο σκηνικό με τα μαγικά κόλπα, αλλά κάποια πράγματα οφείλεις να τα εξηγείς: πώς εξαφανίστηκες με το πανί και εμφανίστηκες πίσω απ'τον πειρατή;
Αυτά για αρχή, προσπάθησε να περιγράφεις λίγο παραπάνω τι βλέπεις γύρω σου (το τοπίο) και λάβε υπ'όψη τα παραπάνω. Από την επόμενη φορά θα είμαι πιο αυστηρός. Πολύ καλή αρχή, αναμένω τη συνέχεια!