Greek One Piece RPG
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.


Greek One Piece Role Playing Game
 
HomeΑρχικήSearchLatest imagesRegisterLog in
To Greek One Piece Rpg διαθέτει Server στο Discord , μπορείτε να μας βρείτε πατώντας ΕΔΏ
Καλώς ορίσατε στο Greek One Piece Rpg! Εάν είστε νέος παίκτης παρακαλώ διαβάστε για το forum/παιχνίδι μας πατώντας ΕΔΩ
Για δημιουργία νέου χαρακτήρα δείτε ΕΔΩ
Μπορείτε να βρείτε τις νέες αλλαγές/προσθήκες στο παιχνίδι πατώντας ΕΔΏ
Log in
Username:
Password:
Log in automatically: 
:: I forgot my password
Who is online?
In total there are 7 users online :: 0 Registered, 0 Hidden and 7 Guests

None

Most users ever online was 106 on Thu Dec 19, 2019 4:08 pm
Άλλοι Καταζητούμενοι
Άλλοι Φημισμένοι
Search
 
 

Display results as :
 
Rechercher Advanced Search
Affiliates




Ομάδες Κυνηγών
Wolfpack
School of the Wolf
Ομάδες Ναυτικών
Dragon Storm

 

 [Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Β')

Go down 
2 posters
Go to page : Previous  1, 2, 3, 4  Next
AuthorMessage
FonikoKriari
Revolutionary General
Revolutionary General
FonikoKriari


Όνομα Χαρακτήρα : Belphegor
Posts : 1407
Join date : 2012-10-19
Age : 29

Character sheet
Remaining Health: 100%

[Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Β') - Page 2 Empty
PostSubject: Re: [Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Β')   [Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Β') - Page 2 I_icon_minitimeSat Jan 02, 2016 8:06 pm

Ομάδες Shinsengumi έτρεχαν στους δρόμους, ενώ μερικά μέτρα παραπέρα ακούγονταν μάχες μεγάλων διαστάσεων. Οι κανονιές είχαν ξεκινήσει ξανά, βάφοντας την πόλη με μαύρους καπνούς, σκόνη, φωτιά και πτώματα. Το ανάκτορο παρά την όλη αναταραχή απ'την άλλη μεριά, εμφανιζόταν άφθαρτο, καθώς δεν είχε δεχτεί το παραμικρό χτύπημα λόγω του υψομέτρου του.
-Πάρτε πίσω το κέντρο! κραύγασε ο επικεφαλής των αντρών υψώνοντας το katana του και οι πολιτοφύλακες όρμησαν στον κεντρικό δρόμο.
-Συνωμοτεί το σύμπαν εναντίον μου; Τι άλλο πρέπει να γίνει σήμερα; ψέλλισε αρχίζοντας να χάνει την ψυχραιμία του, καθώς η βασική του οδός ήταν δυσπρόσιτη πλέον. Τουλάχιστον οι Shinsengumi χρησιμοποιούν όλη τη δύναμή τους. σκέφτηκε γυρνώντας και πάλι προς το σπίτι του Isogai, απ'όπου θα έπαιρνε τον μακρύ δρόμο προς την αρχή του Magome. Πέρασε από χωράφια που δεν άντεχε πλέον να βλέπει κι ευχήθηκε προς στιγμήν να καούν μαζί με την πόλη, αλλά αμέσως η αλληλουχία των σκέψεών του διακόπηκε από πειρατές που έρχονταν προς το μέρος του.
-Τι στο διάολο φωλιά έχουν!; Από πού έρχονται!; Πόσοι είναι;;; αναφώνησε εκνευρισμένα και πήδηξε σε ένα απ'τα αγροκτήματα για να βρεθεί να τρέχει με κωμικοτραγικό τρόπο μέσα στα κτήματα. Το καλό της υπόθεσης ήταν πως δεν έγινε αντιληπτός απ'τους βαρβάρους, αν και προστέθηκε επιπλέον χρόνος στην διαδρομή του. Με τα πολλά, βγήκε απ'την αγροτική περιφέρεια και βρέθηκε επιτέλους μπροστά στον "πολιτισμό", που βέβαια καιγόταν, αλλά ποσώς τον ενδιέφερε.
Back to top Go down
FonikoKriari
Revolutionary General
Revolutionary General
FonikoKriari


Όνομα Χαρακτήρα : Belphegor
Posts : 1407
Join date : 2012-10-19
Age : 29

Character sheet
Remaining Health: 100%

[Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Β') - Page 2 Empty
PostSubject: Re: [Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Β')   [Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Β') - Page 2 I_icon_minitimeSat Jan 02, 2016 8:37 pm

Μερικά λεπτά πριν μέχρι τώρα:

Η μικρή άμαξα κατευθυνόταν με ιλιγγιώδη ταχύτητα προς το λιμάνι. Ο Isogai είχε φροντίσει να πουλήσει τα άλογά του βδομάδες πριν και να κρατήσει μόνο τον Silva, τον αγαπημένο του καστανό επιβήτορα για το συγκεκριμένο ρόλο. Οι διαστάσεις της ήταν μέτριες, προορίζονταν για να μπορούν να μεταφέρουν μέχρι και 100 λίτρα sake, κάτι που σήμαινε πως οι τροχοί της ήταν γεροί. Ο Kakerou καθόταν στον αποθηκευτικό χώρο τρομοκρατημένος και κρατώντας τον μαύρο χαρτοφύλακα στα χέρια του. Είχε κολλημένη την πλάτη του στα καθίσματα, όπου καθόταν κι οδηγούσε o Isogai και κοιτούσε δεξιά-αριστερά σαν να φοβόταν μην τον πιάσουν. Δίπλα του καθόταν μια όμορφη γυναίκα, γύρω στα 30, με ξανθά μαλλιά, πράσινα μάτια και λεπτό σώμα. Φορούσε ένα γαλανό φόρεμα, δεμένα μαύρα σανδάλια και μια κορδέλα με ένα λουλούδι στο πάνω μέρος της. Ονομαζόταν Ilai και ήταν γυναίκα του νεαρού επιχειρηματία.
-Isogai κοντεύουμε;
-Σκάσε Kakerou. Κωλομαφιόζοι! Κανόνισαν να πυρποληθεί ολόκληρο το νησί για 2 κωλογραμμάρια. Στην τελική δεν είναι καν δοκιμασμένο, ούτε στην αγορά! σκέφτηκε πιεσμένος βλέποντας την κατάσταση γύρω του. Ilai είσαι καλά;
-Όσο καλά γίνεται όταν ο άντρας σου και ο άχρηστος φίλος του κουβαλάνε ναρκωτικά για έναν μαφιόζο, και φυσικά για να βγάλουν λεφτά φρόντισαν να καταστρέψουν το Yamagata.
-Σου είπα ότι δεν τα είχαμε κανονίσει έτσι! της ούρλιαξε εξοργισμένος χτυπώντας για πολλοστή φορά τα χαλινάρια.
Back to top Go down
FonikoKriari
Revolutionary General
Revolutionary General
FonikoKriari


Όνομα Χαρακτήρα : Belphegor
Posts : 1407
Join date : 2012-10-19
Age : 29

Character sheet
Remaining Health: 100%

[Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Β') - Page 2 Empty
PostSubject: Re: [Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Β')   [Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Β') - Page 2 I_icon_minitimeSat Jan 02, 2016 9:12 pm

-Α με συγχωρείς! Τώρα όλα έγιναν καλύτερα! Τώρα νιώθω ασφαλής!
-Πόσες φορές πρέπει να γίνει αυτή η κουβέντα!; Είχαμε πει: χέρι με χέρι, θα μας έδιναν τα λεφτά, το πλοίο και θα μας παρείχαν προστασία μέχρι και το Desatoya.
-Μα θα το κάνουν γλυκέ μου! Μόνο που δε θα αφήσουν το Yamagata στη θέση του!
-Σταμάτα πια! Σκέψου το παιδί!
-Ας το σκεφτόσουν εσύ πριν βάλεις τα καθίκια να μας αλλάξουν τη ζωή! Τι σε ενοχλούσε να φτιάχνεις sake; Δεν έβγαζες αρκετά;
-ΣΚΑΣΤΕ ΠΙΑ! Δείτε που είμαστε! Συγκεντρωθείτε!
Και κάπως έτσι συνεχίστηκε το ομαδικό τους πνεύμα. Το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής είχε καλυφτεί όταν βρέθηκαν να περνούν απ'τα διάφορα χωράφια. Ακόμα και στον αγροτικό κόσμο επικρατούσε ταραχή. Δεν ήταν λίγες οι φορές που οικογένειες έπαιρναν τα πράγματά τους και έτρεχαν στα ανατολικά προς το Ouchijuku ή κάποιο απ'τα πολλά χωριά. Έφτασαν στο λιμάνι με το άλογο να χλιμιντρίζει και την άμαξα να σταματάει απότομα. Ήταν εκεί. Ο George Moran, ο άντρας με τον οποίο είχε κανονίσει την ανταλλαγή και που κινούσε τα νήματα τόσο καιρό. Ένας απ'τους λίγους που μιλούσαν αυτοπροσώπως με τον Alexander Petrovic και έφεραν ένα χαρακτηριστικό χρυσό δαχτυλίδι, με μια μαύρη πέτρα στην άκρη κι ένα σκαλισμένο φίδι. Οι λεγόμενες "Κόμπρες". Ο γνωστός στον υπόκοσμο ως Κοριός κοντοστεκόταν δίπλα από μια ξύλινη καλύβα φορώντας μαύρο κοστούμι και καπνίζοντας ένα πούρο, ενώ δίπλα του βρισκόταν ο μισητός για τον Isogai, Markus, με τον οποίο διαπραγματευόταν όλον αυτόν τον καιρό και φορούσε όπως πάντα το μπεζ κοστούμι του.
Back to top Go down
FonikoKriari
Revolutionary General
Revolutionary General
FonikoKriari


Όνομα Χαρακτήρα : Belphegor
Posts : 1407
Join date : 2012-10-19
Age : 29

Character sheet
Remaining Health: 100%

[Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Β') - Page 2 Empty
PostSubject: Re: [Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Β')   [Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Β') - Page 2 I_icon_minitimeSat Jan 02, 2016 10:20 pm

Όταν έφτασαν μπροστά του, αν και τρομαγμένος, ο Isogai μάζεψε το κουράγιο του και παρουσιάστηκε όσο πιο ψύχραιμος γινόταν. Ο Moran τον κοίταξε ανέκφραστα και σήκωσε μια μαύρη βαλίτσα στο ύψος του στέρνου του, με το χρυσό δαχτυλίδι να λαμπυρίζει στο μεσαίο του δάχτυλο.
-Το "Sweet Kiss" είναι εδώ. είπε και έτεινε το χέρι του προς τον Kakerou για να του δώσει τον χαρτοφύλακα. Μόλις τον έπιασε, το σήκωσε στον αέρα για τον δει ο μαφιόζος.
-Άνοιξε να το δούμε. είπε ο Markus ανοίγοντας με το πόδι την βαλίτσα τους και φανερώνοντας δεκάδες δεμένα χαρτονομίσματα. Ο νεαρός επιχειρηματίας απ'την μεριά του έκανε όπως του είπε, και τους έδειξε 4 μικρά φιαλίδια. Τότε ένα Den-Den Mushi άρχισε να χτυπάει κι ο Moran το έβγαλε απ'την εσωτερική τσέπη του κοστουμιού του.
-George έχουμε πρόβλημα.
-Τι έγινε John?
-Ο Rogers ξεκίνησε την πολιορκία όπως είχαμε συμφωνήσει, αλλά θα έχεις παρέα.
-Πώς!; Πότε!;
-Μία ομάδα έρχεται προς το μέρος σας με διοικητή τον Hijikata Toshizo!
-Πώς έγινε αυτό; Νόμιζα ότι κλείσαμε όλες τις διεξόδους από το απόγευμα.
-Απ' ό,τι φαίνεται κατάλαβαν τι γινόταν από πολύ πιο πριν ή μας έδωσαν.
Στο άκουσμα του τελευταίου, τα μάτια του Κοριού έπεσαν πάνω στον Isogai.
-Μη με κοιτάς! Γιατί να σας δώσω όταν έχω να κερδίσω τόσα; Ξέρεις ότι η συμφωνία μας συμφέρει και τους δυο μας και δεν κερδίζουμε τίποτα αν την σπάσουμε!
-Έφυγα John, ευχαριστώ! είπε κι έκλεισε το σαλιγκάρι-τηλέφωνο.
Back to top Go down
FonikoKriari
Revolutionary General
Revolutionary General
FonikoKriari


Όνομα Χαρακτήρα : Belphegor
Posts : 1407
Join date : 2012-10-19
Age : 29

Character sheet
Remaining Health: 100%

[Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Β') - Page 2 Empty
PostSubject: Re: [Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Β')   [Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Β') - Page 2 I_icon_minitimeSat Jan 02, 2016 10:46 pm

Κοίταξε το τοπίο γύρω του και έπιασε το τέλεια ξυρισμένο πιγούνι του. Έπειτα ξεφύσηξε και ξύνοντας τα μαύρα μαλλιά του, πέταξε το πούρο του στο έδαφος.
-Markus, στα χαλινάρια! πρόσταξε και βγάζοντας ένα περίστροφο, πυροβόλησε τον Isogai στο κεφάλι. Η Ilai ούρλιαξε καλύπτοντας το πρόσωπό της, ενώ ο Kakerou πετάχτηκε κραυγάζοντας κι άρχισε να τρέχει προς το κοντινότερο αγρόκτημα, μονάχα για να καταλήξει με μια σφαίρα στον λαιμό.
-Αυτήν; ρώτησε ο Markus καθώς επιβιβαζόταν στην άμαξα και έπιανε τα χαλινάρια.
-Ίσως αρέσει στο αφεντικό. Θα την κρατήσουμε. Ειδοποίησε τα παιδιά! είπε και κάθισε στον αποθηκευτικό χώρο. H Ilai τον κοίταξε φοβισμένα και οργισμένα. Μόλις το είδα αναστέναξε και της έριξε γροθιά λίγο πάνω απ'την μύτη ρίχνοντάς τη λιπόθυμη. Στη συνέχεια έπιασε το κεφάλι του Isogai και τραβώντας το, έριξε το πτώμα παραδίπλα.
-Όλα εντάξει. Φεύγουμε; ρώτησε και με ένα μουγκρητό του Κοριού ξεκίνησε. Μήπως θα ήταν καλύτερα να τον πετάξεις έξω;
-Δεν έχει σημασία. Πρέπει να βρεθούμε με τον Gotti στα ανατολικά τώρα... Τζάμπα χρόνος! Πάλι καλά που έγιναν όλα πριν τα μεσάνυχτα τελικά γιατί δε θα είχαμε μέρος διαφυγής.
-Γιατί;
-Μην πας ανατολικά. Μπες στην πόλη και πάρε το δρόμο προς το Ouchijuku. Ο εξωτερικός δρόμος είναι αποκλεισμένος.
-Δε θα μπορούμε να προχωρήσουμε με την άμαξα πάντως.
-Θα το πάμε πεζοί. Θα κρατάς την γυναίκα κι εγώ τα υπόλοιπα.
Back to top Go down
FonikoKriari
Revolutionary General
Revolutionary General
FonikoKriari


Όνομα Χαρακτήρα : Belphegor
Posts : 1407
Join date : 2012-10-19
Age : 29

Character sheet
Remaining Health: 100%

[Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Β') - Page 2 Empty
PostSubject: Re: [Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Β')   [Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Β') - Page 2 I_icon_minitimeSat Jan 02, 2016 11:24 pm

-Πώς θα περάσουμε απ'το μπούγιο; ρώτησε γυρνώντας την άμαξα και ξεκινώντας για την πόλη.
-Θα πάμε στο σπίτι του βλάκα και θα περιμένουμε να μας ενημερώσει ο John.
Ο Markus έγνεψε ακολουθώντας πιστά τα λεγόμενα του ανωτέρου του και συνέχισε. Παράλληλα, στο λιμάνι, η ομάδα που είχε συγκροτήσει ο George Moran για τέτοιου είδους περιστάσεις, κατέφθασε και πήρε θέσεις μάχης. Οι Shinsengumi δεν άργησαν να φτάσουν και σε εκείνη την περιοχή, όπως είχαν σχεδιάσει κι αυτοί.
-Δε θέλω να ξεφύγει κανείς! Διαλύστε τους! κραύγασε ο Hijikata πετώντας το τσιγάρο του και τραβώντας το σπαθί του. Οι άντρες του φώναξαν και ακολούθησαν τον υποδιοικητή της πολιτοφυλακής στη μάχη. Σε αντίθεση με το άλλο μέτωπο, εδώ οι σαμουράι αντιμετώπισαν πολύ μικρότερη αντίσταση. Αυτό οφειλόταν σε δύο παράγοντες. Στην απειρία των εγκληματιών να δράσουν ως ομάδα, καθώς είχαν επιλεχθεί χάρη στις ατομικές τους ικανότητες και στην ξεκάθαρη υποτίμηση των αμυνόμενων. Κανείς τους δεν είχε δώσει την παραμικρή προσοχή στις σπουδαίες διοικητικές και πολεμικές ικανότητες των Shinsengumi, που στην τελική ήταν σε θέση να διατηρήσουν την εγκληματικότητα του νησιού σε εξωφρενικούς-μηδαμινούς αριθμούς. Όταν ο Moran με τον Markus έφτασαν στο συντριβάνι του Magome, τα "αγόρια" τους είχαν κατατροπωθεί με αρκετούς να βρίσκονται δεμένοι μπροστά στον πιο τρομακτικό άντρα του νησιού.
-Λοιπόν; Θα με ενδιέφερε πολύ να μάθω ποιος είναι πίσω από όλα αυτά! αναφώνησε ανάβοντας ένα τσιγάρο και παίζοντας με τις αρθρώσεις των χεριών του, κάνοντας σαφές πως θα μάθαινε τα πάντα με κάθε τρόπο.
Back to top Go down
FonikoKriari
Revolutionary General
Revolutionary General
FonikoKriari


Όνομα Χαρακτήρα : Belphegor
Posts : 1407
Join date : 2012-10-19
Age : 29

Character sheet
Remaining Health: 100%

[Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Β') - Page 2 Empty
PostSubject: Re: [Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Β')   [Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Β') - Page 2 I_icon_minitimeSun Jan 03, 2016 12:58 am

Πίσω στον κανονικό χαρακτήρα που μας με ενδιαφέρει...

Παίρνοντας βαθιές ανάσες και με το χέρι του ακουμπισμένο σε έναν τοίχο, ο Takeshi παρατηρούσε τον μεγάλο δρόμο μπροστά του. Αν έκανε μερικά βήματα μπροστά, θα βρισκόταν δυο δρόμους πριν το εστιατόριο που δούλευε η "πολυαγαπημένη" του σερβιτόρα και περίπου 4 ή 5 απ'το συντριβάνι. Μόλις ξεκουράστηκε, ύψωσε το ανάστημά του και βγήκε στην οδό. Το μέρος ήταν άδειο, αλλά αψιμαχίες ακούγονταν από όλες τις κατευθύνσεις, άλλοτε πολύ κοντά κι άλλοτε από πολύ μακριά. Την στιγμή εκείνη ακούστηκαν πυροβολισμοί και φωνές απ'το διπλανό στενό και χωρίς καθυστέρηση ξανακρύφτηκε στο σκοτεινό σοκάκι. Μερικές απ'τις λάμπες του δρόμου είχαν καταστραφεί κι έτσι δεν μπορούσε να διακρίνει καλά την ταυτότητα του ανθρώπου που βάδιζε μπροστά του.
-Απ' ό,τι φαίνεται δεν άκουσες την συμβουλή μου... ακούστηκε μια ήρεμη, αλλά γνώριμη και εξωφρενικά εκνευριστική φωνή, που πρόδωσε την ταυτότητα του γέρου.
-Ποιος λογικός άνθρωπος θα άκουγε την συμβουλή ενός κωλόγερου που δεν μπορεί να κρατήσει ούτε την μασέλα του στο στόμα του; ειρωνεύτηκε αφού αναστέναξε στο άκουσμα της φωνής του.
-Θα πρόσεχα πως μιλούσα αν ήμουν στη θέση σου! αναφώνησε σημαδεύοντάς τον με ένα μεγάλο εξάσφαιρο.
-Ουάου! Από την Colt Town το βρήκες; Φτιαγμένο από πλαστελίνη; Πηλό ίσως; Στο κάτω-κάτω, κάνει να κυκλοφορείς με ένα εξάσφαιρο στη μέση της πόλης σκοτώνοντας πειρατές; Τι θα γίνει αν πάθεις κανά λουμπάγκο ας πούμε ή εγκεφαλικό;
Back to top Go down
FonikoKriari
Revolutionary General
Revolutionary General
FonikoKriari


Όνομα Χαρακτήρα : Belphegor
Posts : 1407
Join date : 2012-10-19
Age : 29

Character sheet
Remaining Health: 100%

[Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Β') - Page 2 Empty
PostSubject: Re: [Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Β')   [Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Β') - Page 2 I_icon_minitimeSun Jan 03, 2016 1:21 am

-Θα έπρεπε να σου έχουν μάθει τρόπους στο παλάτι που μεγάλωσες μικρέ. Δεν είναι τρόπος αυτός να μιλάς στους μεγαλύτερους σου, ειδικά όταν στην ηλικία σου έτρεχαν στην Μεγάλη Γραμμή στέλνοντας στην στενή κατακάθια σαν εσένα!
-Ωωω... ένας πρώην Marine!; Α, φυσικά και όχι, οι Marines παίρνουν καλές συντάξεις, ίσως Κυνηγός τότε. Πάντως δεν καταλαβαίνω το μίσος σου για μένα· δεν έκανα τίποτα στο νησί σου, ούτε μπελάδες έφερα. Ίσα-ίσα που πράττω ανάλογα για να τους σταματήσω. είπε κι ο Mayuri ξέσπασε σε γέλια.
-Και πώς βοηθάς ακριβώς; ρώτησε υπεροπτικά.
-Αυτό... θα το κρατήσω για τον εαυτό μου. απάντησε σέρνοντας όσο πιο διακριτικά γινόταν το αριστερό του πόδι, για να μπορέσει να αντιδράσει εγκαίρως σε κάποια απρόσμενη επίθεση.
-Πολύ κρίμα τότε. είπε και σηκώνοντας το πιστόλι στο ύψος του στέρνου του, το όπλισε.
-Ας μην γίνει έτσι. αναφώνησε με μοχθηρό ύφος αγγίζοντας με το δεξί του χέρι το κατακόκκινο ρουμπίνι της λαβής του σπαθιού του.
-Ζέχνεις όπως τα σκουπίδια που μάζευα τότε. Απ'την πρώτη στιγμή που σε είδα ήθελα να σε πετάξω σε ένα κελί να σαπίσεις.
-Είναι η πρώτη φορά που με χαρακτηρίζουν με τέτοιο τρόπο. Όχι απλά με βάζεις στην ίδια κατηγορία με τα σκουλήκια που έχουν επικηρύξεις, αλλά θεωρείς πως βρωμάω σαν κι αυτά κι όλας. Είσαι ήδη με το ένα πόδι στον τάφο, ευχαρίστησε με αργότερα που θα σε ρίξω ολόκληρο. ψέλλισε οργισμένος.
Back to top Go down
FonikoKriari
Revolutionary General
Revolutionary General
FonikoKriari


Όνομα Χαρακτήρα : Belphegor
Posts : 1407
Join date : 2012-10-19
Age : 29

Character sheet
Remaining Health: 100%

[Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Β') - Page 2 Empty
PostSubject: Re: [Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Β')   [Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Β') - Page 2 I_icon_minitimeSun Jan 03, 2016 2:42 am

Έμειναν να κοιτιούνται για μερικές στιγμές. O Takeshi μπορούσε να αντιληφθεί το επίπεδο του αντιπάλου του. Ήταν πράγματι ξεπερασμένης ηλικίας, αλλά το αίσθημα που του δημιουργούσε δεν του το έβγαζε ο καθένας. Για την ακρίβεια, ο γέρος αυτός ήταν το δεύτερο άτομο στο νησί που τον έκανε να μην αισθάνεται ασφάλεια και να βρίσκεται σε εγρήγορση. Τότε τα μάτια του αποσπάστηκαν για μια στιγμή απ'του Mayuri. Πίσω απ'τον πρώην Κυνηγό Επικηρυγμένων είχαν εμφανιστεί τρεις πειρατές κρατώντας σπαθιά κι ο ένας αλυσίδα. Ο γέρος ακολούθησε το βλέμμα του νεαρού και γυρνώντας, πάτησε την σκανδάλη οπλίζοντας με εξωφρενικά γρήγορο ρυθμό. Με την ίδια ταχύτητα πάτησε την σκανδάλη άλλες δύο φορές, αφήνοντας τρία επιπλέον πτώματα στον δρόμο.
-Έπρεπε να είχες επιτεθεί. Μόλις έχασες τη μοναδική σου ευκαιρία να με σκοτώσεις.
-Θα μπορούσες να είχες πυροβολήσει όταν πήρα το βλέμμα μου από πάνω σου.
Ο βετεράνος γέλασε και σήκωσε αργά το όπλο του.
-Είσαι καλός, αν και δεν είδα τι μπορείς να κάνεις. Ένας λιγότερος απ'το είδος σου θα μπορούσε να σώσει ένα νησί. Μην το πάρεις προσωπικά. είπε και ο Takeshi ύψωσε το ανάστημά του διαλύοντας την στάση του.
-Mayuri-dono!!! ακούστηκε μια ακόμα γνώριμη φωνή απ'το βάθος και τότε ένας πυροβολισμός. Το κεφάλι του γέρου τινάχτηκε και σωριάστηκε στο δάπεδο σε μια λίμνη αίματος. Ο κοκκινομάλλης νεαρός εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία και χώθηκε πιο βαθιά στο σοκάκι. Δίπλα στο άψυχο σώμα πλέον στεκόταν ο Okita Sogo, ο δεύτερος ισχυρότερος ξιφομάχος στο νησί.
Back to top Go down
FonikoKriari
Revolutionary General
Revolutionary General
FonikoKriari


Όνομα Χαρακτήρα : Belphegor
Posts : 1407
Join date : 2012-10-19
Age : 29

Character sheet
Remaining Health: 100%

[Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Β') - Page 2 Empty
PostSubject: Re: [Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Β')   [Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Β') - Page 2 I_icon_minitimeSun Jan 03, 2016 3:30 am

Τα μάτια του Takeshi άνοιξαν διάπλατα όσο κοιτούσε τον συνομήλικό του. Η αύρα που έβγαζε ήταν το λιγότερο σατανική. Ένιωθε όπως και την προηγούμενη φορά που τον συνάντησε, λες και είχε μπροστά του έναν θηρευτή. Με αργές κινήσεις, χαμήλωσε ανάστημα και έκλεισε τα μάτια του νεκρού. Το βλέμμα του καρφώθηκε στον δολοφόνο του, τον οποίο ο κοκκινομάλλης δεν μπορούσε να δει.
-Εσύ πρέπει να είσαι ο Cutlass Rogers, σωστά; ρώτησε με σκυμμένο το κεφάλι, με τα μαλλιά του να κρύβουν τα χαρακτηριστικά του προσώπου του. Παρόλα αυτά δεν ακούστηκε απάντηση· μόνο ένα μουσκέτο να οπλίζεται. Ήταν καλός άνθρωπος. Πάντα κακόκεφος, αλλά όλοι τον συμπαθούσαν. Βοηθούσε τους συνανθρώπους του και πάνω απ' όλα... καθοδηγούσε τους νέους για να έχουν ένα καλύτερο μέλλον. Αλλά τον πήρες από μας.
Με τα τελευταία λόγια ύψωσε το κεφάλι του και κοίταξε τον καπετάνιο. Η αύρα του σαμουράι άλλαξε στιγμιαία. Χρωματίστηκε από οργή και μίσος, ενώ ο Takeshi ανατρίχιασε απ'το θέαμα. Ένας πυροβολισμός ακούστηκε, πιθανότατα απ'την μεριά του Rogers. Ο Sogo κούνησε ελάχιστα το κεφάλι του προς τα δεξιά και τα σκάγια έξυσαν μόνο το μάγουλό του. Αστραπιαία, τράβηξε το σπαθί απ'τη ζώνη του και χύμηξε στον πειρατή. Πλέον το θέαμα χάθηκε απ'τα μάτια του νεαρού και το μόνο που ακούγονταν ήταν διαξιφισμοί. Ο κοκκινομάλλης κούνησε το κεφάλι του για να ξεκολλήσει απ'τα έντονα συμβάντα και γύρισε την πλάτη του προς τον κεντρικό δρόμο. Δεν υπήρχε περίπτωση να γυρίσει εκεί, πόσο μάλιστα τώρα, που η μάχη του καπετάνιου θα προσέλκυε περισσότερους εγκληματίες.
Back to top Go down
Sponsored content





[Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Β') - Page 2 Empty
PostSubject: Re: [Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Β')   [Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Β') - Page 2 I_icon_minitime

Back to top Go down
 
[Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Β')
Back to top 
Page 2 of 4Go to page : Previous  1, 2, 3, 4  Next
 Similar topics
-
» [Τέλος-Παρελθόν] Το χρυσό δαχτυλίδι (Μέρος Α')
» [Τέλος - Παρελθόν] Πορεία προς το πουθενά Μέρος 2ο [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος- Παρελθόν] Πορεία προς πουθενά Μέρος 1ο [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» {Αρχή}The Punisher: Το χρυσό εισιτήριο {Τέλος}
» [Τέλος Παρελθόν] Strange feelings

Permissions in this forum:You cannot reply to topics in this forum
Greek One Piece RPG :: Περιοχές :: West Blue :: Yamagata-
Jump to: