[Τέλος-Φρούτου]Επιτέλους βρήκα τον αδερφό μου [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]

Spoiler:

Ήμουν στην μέση της θάλασσας ολομόναχος, δεν ήξερα που να πάω για να βρω αυτό που γύρευα δηλαδή τον αδερφό μου. Γύρω μου ήτανε όλο γαλανά και ήρεμα, αντίκρισα την θάλασσα στην οποία αντανάκλαζε ο λαμπερός ήλιος. Κοίταξα τον ουρανό σκεπτόμενος τι θα γίνει αν δεν έβρισκα ποτέ τον αδερφό μου. Λίγο αργότερα όλα αυτά τα ξέχασα μόλις άρχισε να γουργουρίζει η κοιλιά μου. Ο ιδρώτας μου κύλαγε στο σώμα μου επίσης ήμουν αρκετά κουρασμένος για να κάνω κουπί. Η βάρκα μου δεν είναι αρκετά βολική επειδή είναι μικρή και γι' αυτό σκέφτηκα ότι θα χρειαστώ μια μεγαλύτερη.Αλλά ήξερα ότι δεν είχα αρκετά χρήματα για μια πολύ βολική βάρκα. Τότε θυμήθηκα το εστιατόριο που μου είχε πει ο πατέρας μου θα μπορούσα να βρω το αδερφό μου εκεί αν και δεν θυμάμαι αν είναι ακριβά η φτηνά.

Επίσης μου είχε πει ότι αυτό το εστιατόριο είναι μόνο ένα πλοίο που περιπλανιέται μερικές φορές σε διαφορετικά μέρει αν και τις περισσότερες φορές περιπλανιέται εδώ κοντά. Θα ήμουν τυχερός αν το έβρισκα, αφού πέρασε μια μέρα τρώγοντας ξηρούς καρπούς είδα από μακριά ένα παράξενο πλοίο και φαντάστηκα ότι θα ήταν το εστιατόριο, και γι' αυτό πήγα προς τα εκεί.Είχα φτάσει κοντά στο πλοίο και είδα ότι είναι το εστιατόριο που μου έλεγε ο πατέρας μου ονομαζόμενο Baratie. Είχε οβάλ σχήμα και η πλώρη του είχε μορφή ενός κεφαλιού ψαριού. Στα πλάγια υπάρχει μία σειρά από κανόνια. Επίσης είχε δύο πτερύγια που μάλλον θα ήταν για την σταθερότητα του πλοίου. Ανέβηκα πάνω στο πλοίο αφού έδεσα την βάρκα μου, είδα έξω από την πόρτα να με περίμενε κάποιος του εστιατορίου.

Μου είπε να πάω στο κάτω κατάστρωμα, κατέβαινα από τις σκάλες του πλοίου και βρέθηκα στο εστιατόριο. Ήταν πολύ ωραίο εστιατόριο αν και ήταν πιο πολύ για κυριλέ ανθρώπους.Τότε αφού περίμενα λίγη ώρα στην πόρτα ήρθε ένας σερβιτόρος με ρώτησε:

(Σερβιτόρος)-Το τραπέζι για πόσα άτομα το θέλετε;

(Εγώ)-Για έναν.

Ήθελα να δω αν θα βρω τον αδερφό μου χωρίς να μιλήσω σε κανέναν.Τότε με συνόδεψε σε ένα απομονωμένο τραπέζι στην γωνία του εστιατορίου. Κοίταξα τριγύρω και είδα ότι το εστιατόριο κόστιζε πολλά, λόγω όλων αυτών των ακριβών λαμπών και διακοσμητικών πραγμάτων. Και έτσι σκέφτηκα ότι και τα φαγητά θα ήταν λίγο ακριβά.Ο σερβιτόρος μου έφερε τον κατάλογο με τα φαγητά και τα ποτά. Τότε άνοιξα τον κατάλογο και είδα τις τιμές των φαγητών πάρα πολύ υψηλές τότε έμεινα.

Φαντάστηκα ότι θα ήταν λίγο ακριβά αλλά όχι τόσο. Σηκώθηκα απ' το τραπέζι και την έκανα με ελαφριά βηματάκια. Έφυγα από το κάτω κατάστρωμα και ανέβαινα τις σκάλες για να βγω έξω τρέχοντας. Όταν ανέβηκα είδα ένα πλοίο Marines τότε άρχισα να τρέχω πάλι στο κάτω κατάστρωμα.Έπεσα από τις σκάλες και χτύπησα ελαφριά, μετά από αυτό με πόναγε για λίγο το κεφάλι μου μπήκα μέσα στο εστιατόριο και πήγα στο τραπέζι μου. Ευτυχώς που το τραπέζι μου ήταν απομονωμένο στην γωνία. Τότε ήρθε ο σερβιτόρος και με ρώτησε:

(Σερβιτόρος)-Σκεφτήκατε τι θα παραγγείλετε;

(Εγώ)-Όχι ακόμα.

Πήγε σε άλλο τραπέζι και πήρε παραγγελία, τότε εγώ σκέφτηκα να τον ακολουθήσω μήπως και δω τον αδερφό μου και αυτό έκανα. Τον πήρα από πίσω καθώς ανέβαινε τα σκαλιά γύρισε το κεφάλι του και πρόλαβα και κρύφτηκα πίσω από κάτι φυτά.Συνέχισε να περπατάει και εγώ συνέχισα να τον ακολουθώ. Χωρίς να το καταλάβω βρέθηκα στο μέσο κατάστρωμα, στο οποίο είναι η κουζίνα

Όλα τα φαγητά μύριζαν πολύ ωραία έτσι όμως με έπιανε μεγαλύτερη πείνα. Όλα τα σύνεργα που χρησιμοποιούσαν για την δημιουργία του φαγητού ήταν συνηθισμένα. Αλλά τα υλικά ήταν πλούσια σε μυρωδιά και φαντάζομαι και σε γεύση. Ένας σεφ με είδε ήρθε προς τα εμένα κρατώντας ένα τηγάνι, τότε εγώ τον χτύπησα στην κοιλιά και του άρπαξα το τηγάνι που κρατούσε και τον χτύπησα στο κεφάλι.Έπεσε λιπόθυμος στο πάτωμα τότε εγώ του πήρα την στολή του σεφ και τον έκρυψα σε μια ντουλάπα. Έτσι μπήκα μέσα χωρίς να καταλάβουν ότι δεν είμαι του εστιατορίου. Τότε ένας άλλος σεφ με πλησίασε είδε το ταμπελάκι στην στολή που έγραφε το όνομα του σεφ από όπου πήρα τα ρούχα. Τότε ο σεφ μου είπε:

(Μάγειρας)-Πήγαινε να ελέγξεις τον μαθητευόμενο σου.

Του κούνησα το κεφάλι αντί να πω ναι.

Τότε διέκρινα τον μαθητή μου επειδή ήταν ο μόνος που δεν φορούσε καπέλο. Τον πλησίασα και με ρώτησε:

(Μάριος)-Σεφ δοκιμάστε το φαΐ να δείτε αν το πέτυχα. Για μισό λεπτό δεν είσαι εσύ ο...

Του έκλεισα το στόμα με το ένα χέρι μου. Τότε έπιασα ένα κουτάλι και το δοκίμασα πήρα μια μικρή κουταλιά. Μόλις το έβαλα στο στόμα μου η γεύση του ήταν εκρηκτική αλλά κανένας σεφ δεν θα έλεγε ποτέ εξαιρετικό στον μαθητή του. Τον οδήγησα μαζί μου στο διάδρομο. Και γι' αυτό του είπα:

(Εγώ)- Λοιπόν θα σου τα εξηγήσω όλα. Ο πατέρας μου είχε αφήσει ένα μικρό μωρό εδώ, αυτό το μωρό είναι αδερφός μου. Και είμαι νηστικός μέρες.

(Μάριος)- Εμένα με παράτησαν οι γονείς μου εδώ όταν ήμουν μωρό. Ακολούθαμε θα σε πάω στην αποθήκη να φας.

Με πήγε στην αποθήκη για να βρω κάτι να φάω, άνοιξα την πόρτα της αποθήκης και είδα ένα τεράστιο δωμάτιο με πολλά και διάφορα είδη υλικών για τα φαγητά. Βλέποντας όλα αυτά δεν νόμιζα να πειράζει να πάρω και εγώ μερικά.

Τότε έβαλα πολλά διαφορετικά υλικά στο παντελόνι μου που είχα κρύψει. Εκείνη την στιγμή γύρισα το κεφάλι μου και αντίκρισα στο βάθος του δωματίου ένα σπάνιο φρούτο με παράξενο σχήμα. Φαινόταν σαν ένα από τα φρούτα που σου δίνουν ειδικές ικανότητες έτρεξα προς τα εκεί και το άρπαξα. Καθώς έφευγα από το δωμάτιο το έβαλα στο παντελόνι μου για να μην το δει κανείς. Γύρισα στην κουζίνα με ένα τυχαίο φρούτο που ήταν καυτερό.Πήγα στον Μάριο και του είπα:

(Εγώ)- Έρχονται μερικοί Marines και θέλω την βοήθειά σου.Κόψε την φλούδα και μετά βγάλε όλο το ζουμί και ρίξτο μέσα στο φαγητό. Όταν γυρίσω να το έχεις τελειώσει. Ελπίζω να βρω τον αδερφό μου που είχε χαθεί.

Δεν είπε τίποτα μόνο κούνησε το κεφάλι του. Το σχέδιό μου πήγαινε καταγράμμα. Το μόνο που μου είχε μείνει ήταν να φάνε το φαΐ οι Marines.

Τότε με πλησίασε ένας σεφ και μου είπε:

(Zeff)-Ώστε τελικά ήρθες να πάρεις τον αδερφό σου. Μου είχε πει ο πατέρας σου περίπου πριν από 14 χρόνια ότι φέτος θα έρθεις να τον βρεις.

(Εγώ)- Ξέρεις ποιος είναι;

(Zeff)- Ο μαθητής σου είναι.

Ήθελα να πω στον αδερφό μου ότι είμαι εγώ αδερφός του, αλλά το σχέδιο έπρεπε να συνεχιστεί. Και γι' αυτό πήγα να ελέγξω στο κάτω κατάστρωμα τι γίνετε. Όταν κατέβηκα δεν είχε σερβιριστεί κανένας από τους Marines. Αφού είδα τι γίνεται κάτω πήγα να ελέγξω και έξω τι γίνεται. Βγήκα έξω απαρατήρητος αλλά υπήρχε ένα μικρό πρόβλημα.Το πρόβλημα ήταν ότι υπήρχαν πολύ Marines στο κατάστρωμα. Έτσι θα ήταν λίγο δύσκολο να δραπετεύσω χωρίς να με δει κανένας. Για να μην με δουν πήγα μέσα ξανά αλλά στις σκάλες με είδε ο σερβιτόρος και με ρώτησε:

(Σερβιτόρος)-Γιατί είσαι εδώ έξω;

(Εγώ)-Δεν αισθανόμουν καλά και έτσι βγήκα έξω να πάρω αέρα.

(Σερβιτόρος)-Τότε πήγαινε στο πάνω κατάστρωμα, στο οποίο μένουν όλοι οι μάγειρες του εστιατορίου. Εκεί θα μπορέσεις να χαλαρώσεις και να ξεκούραστης λίγο.

(Εγώ)-Εντάξει θα πάω για λίγο.

Και έτσι αποφάσισα να πάω στο πάνω κατάστρωμα. Ανέβηκα από τις σκάλες βγήκα στο μέσο κατάστρωμα, και πήρα μαζί μου τον Μάριο τρέξαμε όσο πιο γρήγορα μπορούσαμε στο πάνω κατάστρωμα.Φτάσαμε στο πάνω κατάστρωμα και είδα μια μεγάλη και ακριβή πόρτα. Όταν άνοιξα την πόρτα δεν πίστευα αυτό που έβλεπα. Ήταν ένα υπερμεγέθους δωμάτιο που οι μάγειρες ξεκουραζόντουσαν με ακριβές και ωραίες συσκευές και διάφορα πράγματα. Οι μάγειρες ζούσαν μέσα στην χλιδή που κανένας δεν θα μπορούσε να φανταστεί εάν δεν το έβλεπε όπως φυσικά και εγώ.

Εγώ έκανα να πρώτα μου βήματα μέσα και αισθάνθηκα σαν να ήμουν πλούσιος. Αν και εγώ δεν είχα δουλέψει για να τα αξίζω όλα αυτά. Κάθισα λίγο ξαπλωμένος στην πολυθρόνα καθώς είχα ξεχάσει το σχέδιο. Γύρισα και είπα στον Μάριο:

(Εγώ)- Επιτέλους σε βρήκα αδερφέ μου.

(Μάριος)- Μα... που ξέρεις ότι είμαι σίγουρα ο αδερφός σου.

(Εγώ)- Πόσο χρονών είσαι;

(Μάριος)- 14.

(Εγώ)- Πριν από περίπου 14 χρόνια ήρθε εδώ ο πατέρας μου και άφησε το μωρό. Μου το επιβεβαίωσε και ο σεφ.

Έβαλε τα κλάματα και με αγκάλιασε και μου είπε:

(Μάριος)- Θα σε ακολουθήσω όπου και να πας είσαι ο μόνος συγγενείς που έχω.

(Εγώ)- Θες να γίνουμε πλήρωμα και να εκπληρώνουμε τους στόχους του πληρώματός μας;

(Μάριος)- Ναι φυσικά αλλά θα χρειαστούμε μεγαλύτερη βάρκα.

Έτσι ο Μάριος με οδήγησε στο μαγαζί με τις βάρκες και τα πλοία. Τότε αφού τα κοίταξα σχεδόν όλα είπα στον μαγαζάτορα:

(Εγώ)- Θέλω ένα Frigate.