[Τέλος-Αποστολή] Φωτιά στα μπατζάκια μας

Μετά από 2 μέρες επιτέλους με άφησαν να ακολουθήσω την αποστολή στην επιφάνεια. Είχα βαρεθεί να κοιμάμαι και δεν καταλάβαινα πώς ο Hiroshi θέλει να κοιμάται κάθε μέρα, όλη μέρα. Η αποστολή των χαρτογράφων χωριζόταν πλέον σε 2 ομάδες, μία, η μεγαλύτερη, χαρτογραφούσε την εσωτερική μεριά των βουνών της Heat Zone, όπως αυτή ήταν σε σχήμα δαχτυλιδιού, και την πεδιάδα που αποτελούσε το Igneous Zone στο εσωτερικό του νησιού, και η δεύτερη όλη την εξωτερική περιοχή της Heat Zone και σε αυτήν την ομάδα είχαν ανατεθεί σαφώς λιγότερα άτομα. Το ίδιο και εμείς, αφού στην ομάδα που πλησίαζε την Igneous Zone υπήρχε μεγαλύτερη πιθανότητα να τους συμβεί κάτι, είχαμε μεγαλύτερη συνοδεία σε αυτούς που χαρτογραφούσαν το εσωτερικό του νησιού και ο Ren μας είχε, εμένα και την Saeko, στην μικρή ομάδα ενώ οι υπόλοιποι στην μεγάλη. Σαφώς και κανείς από τους δυο μας δεν ήταν ευχαριστημένος από αυτή του την απόφαση.
-  Δεν τον καταλαβαίνω αυτό τον άνθρωπο. Είναι λες και το κάνει επίτηδες... μονολογούσε η Saeko και μιας και την άκουσα της απάντησα.
-Δεν το κάνει επίτηδες, απλά είναι πολύ πολύ χαζός. της είπα τονίζοντας το πόσο χαζός ήταν.
-Μην μιλάς έτσι για τον Ren!
-Μα αφού είναι...
-Δεν είναι και το ξέρεις.
-Έτοιμη είσαι να μου πεις και "όποιος το λέει είναι". Ωραία επιχειρήματα. της είπα και με κοκκινισμένα τα μάγουλά της γύρισε το κεφάλι της από την άλλη πλευρά. Λίγο πιο μετά πλησίασα έναν από τους χαρτογράφους.
-Συγγνώμη που ενοχλώ, αλλά θέλω να ζητήσω μια χάρη. Γίνεται πέρα από τον χάρτη του νησιού που θα φτιάχνετε, να φτιάξετε άλλον ένα για εμένα? Είμαι πλοηγός και τον θέλω για την συλλογή μου. τον ρώτησα, ενώ εκείνος κοιτούσε τα χαρτιά του και το τοπίο σαν να μην με άκουγε.
-Ε? Τι? είπε, όταν παρατήρησε ότι ήμουν δίπλα του.
-Λέω.. Γίνεται να φτιάξ...
-Ά ναι. με διέκοψε
-
-Θα ενώσουμε όλα τα κομμάτια σε έναν χάρτη και μετά. Μια απλή αντιγραφή του χάρτη δεν θα πάρει πολύ οπότε μπορεί να γίνει και στον δρόμο μέχρι το Renaisse. Μου είπε και αφού τον ευχαρίστησα γύρισα στο πόστο μου, με την Saeko ακόμα να είναι εκνευρισμένη.

Argon's POV

Πόσο καιρό ήμουν αναίσθητος;Ένιωσα ότι είχα ξυπνήσει,όμως δεν ήθελα να ανοίξω τα μάτια μου.Από κάτω μου ένιωθα στρώμα.Ήξερα ότι αν τα άνοιγα θα έβλεπα ένα κρεβάτι και ένα ταβάνι,όπως κάθε φορά.Πως γινόταν κάθε φορά που έμπλεκα σε μια μεγάλη υπόθεση να βρίσκομαι σε αυτή την κατάσταση;Πάντα κατέληγα να χάνω τις αισθήσεις μου,πολλές φορές αναρωτιέμαι αν πραγματικά πίεζα τόσο πολύ τον εαυτό μου κι όμως αν δεν το έκανα η νίκη δεν φαινόταν εφικτή σε τέτοιες καταστάσεις.Ασχέτως όμως τι πρώτη φορά ένιωθα τόσο κουρασμένος.Όσες φορές και να μου είχε συμβεί,ποτέ μου δεν είχα ξυπνήσει κουρασμένος.Τα κόκαλα μου πονούσαν και ένιωθα τρομερή ζέστη.Άνοιξα τελικά τα μάτια μου...
Ο χώρος μου φαινόταν οικείος.Ήμουν πίσω στο πλοίο στο δωμάτιο μου.Στα πόδια μου στην άκρη του κρεβατιού ήταν ξαπλωμένος ο Arashi,κοιμισμένος,ενώ σε μια καρέκλα δίπλα στο κρεβάτι βρισκόταν η Kanae.Κοιμώταν και εκείνη,έχοντας ρίξει το πάνω μέρος του σώματος της στο πλάι του κρεβατιού,με τα χέρια της για μαξιλάρι.Ξέροντας τους πολύ πιθανόν να περνάγαν αρκετές ώρες μαζί μου όσο ήμουν αναίσθητος.Ανασηκώθηκα και κάθισα.Έσκυψα και φίλησα την Kanae στο κούτελο.Άρχισα να της χαϊδεύω τα μαλλιά,όπως συνήθιζα να παίζω με το τρίχωμα του Arashi.Ένα χαμόγελο άρχισε να χαράζεται στο πρόσωπο της,νιώθοντας την κίνηση μου.
-Kanae συγνώμη για αυτό,αλλά μπορείς να ξυπνήσεις; της είπα απαλά.
-Οκ... είπε εκείνη σιγανά,ελαφρώς κοιμισμένα,αλλά έχοντας ακόμα εκείνο το χαμόγελο.Όταν άνοιξε τα μάτια της η αντίδραση ήταν κάπως πιο διαφορετική.Όταν με αντίκρυσε αναψοκοκκίνησε και πετάχτηκε όρθια.
-A...Argon!Ξύπνησες! αναφώνησε.Εκείνη την ώρα η φωνή της φάνηκε να ξυπνάει και τον Arashi,ο οποίος αμέσως έπεσε πάνω μου και άρχισε να με γλύφει.
-Έτσι φαίνεται. της απάντησα χαμογελώντας,ενώ χάιδευα τον Arashi πίσω από τα αυτιά.
-Να ειδοποιήσω και τους άλλους τότε.Θα χαρούν να το ακούσουν... είπα μα την έπιασα από το χέρι και την σταμάτησα από το να φύγει.
-Δεν θα είναι το ίδιο ήσυχα με τους άλλους,οπότε για την ώρα καλά ήμαστε οι δύο μας.Πες μου πόσες μέρες κοιμώμουνα και μια αναφορά για τα όσα έχασα.
Ήμουν εκτός κοντά στην εβδομάδα και όπως φαίνεται είχα χάσει όλη την δουλιεά -ή μάλλον την είχα "γλυτώσει" όπως θα έλεγε ο Masta-.Οι ερευνητές τελικά φαίνεται ότι επιβεβαίωσαν το γεγονός του ότι επειδή το νησί ήταν στο κέντρο του πλανήτη οι θερμοκρασίες ήταν τόσο μεγάλες,όπως επίσης και ότι η ύπαρξη των πλασμάτων στον χώρο ήταν επίσης υπαίτια για το φαινόμενο.Μάλιστα μετά τον θάνατο του Groudon οι θερμοκρασίες φαίνεται ότι έπεσαν ελαφρώς.Οι χαρτογράφοι από την άλλοι είχαν και αυτοί πολύ εύκολο έργο αφότου τα πλάσματα ηρέμησαν -μετά την ήττα του μεγάλου αφεντικού- και μιας και δεν υπήρχαν μεγάλες διαφορές στην ιδιομορφία του εδάφους,παρά μόνο όταν υπήρχε η εναλλαγή των περιοχών.Το καλύτερο όμως που έμαθα για τα πλάσματα είναι ότι δεν μας πλησίασαν καθόλου και όλες αυτές τις μέρες δεν έφυγαν από το Igneous Zone.Ξέρω ότι εγώ είπα ότι τα ζώα μπορούν να είναι πολιτισμένα,αλλά πραγματικά εξεπλάγην που το άκουσα αυτό.
Όταν τελείωσα με αυτά έστειλα την Kanaeέξω,να ενημερώσει τους υπόλοιπους και να μου φωνάξει τον Frankenstein,που όπως φαινόταν εκείνος με φρόντισε.Δεν άφησα τους άλλους να μπουν όταν εκείνος έφτασε,η κατάσταση της υγείας μου ήταν δική μου υπόθεση.
-Όταν τα πράγματα είχαν ηρεμήσει για τα καλά και η δουλειά προχωρούσε ζήτησα να σε μεταφέρουν εδώ.Η ζέστη μας φτάνει,αλλά όπως βλέπεις δεν είναι τόσο επικύνδυνα ώστε να φοράμε στολή. είπε δείχνοντας μου την απουσία πάνω του,αν και είχα δει και την Kanae και τον Arashi.
-Όπως φαντάζεσαι η έλλειψη όμως της στολής ήταν αυτή που σε έφερε σε τόσο άσχημη κατάσταση εξ αρχής.Και μόνο που στεκόσουν μέσα στο νησί χωρίς αυτή ήταν αρκετό ώστε να αποκτήσεις σοβαρά εγκαύματα.Περιττό να σου πω ότι το γεγονός του ότι πολέμησες δεν βοήθησε.Η ζέστη επιβάρυνε το σώμα σου κάνοντας σε να ξοδεύεις παραπάνω ενέργεια από ότι χρειαζόσουν για κάθε σου κίνησε,ενώ από την πίεση που έβαζες βρέθηκες να έχεις πολλούς τραυματισμένους μυς και ιστούς.Έπρεπε να σου βάζω αλοιφή και να σου αλλάζω επιδέσμους κάθε λίγο και λιγάκι,ενώ προσπαθούσα να σε κρατάω όσο πιο δροσερό μπορούσα και αυτό δεν ήταν κάτι εύκολο.Είσαι πολύ τυχερός που μπορείς να σηκώνεσαι.Θα μπορούσες εύκολα να ήσουν νεκρός τώρα μετά από όλη αυτή την πίεση που έριξες πάνω σου.
Ακόμα ήμουν τυλιγμένος με επιδέσμους και σε σημεία ένιωθα να πονάω.Σηκώνοντας τους μπορούσα να δω ότι υπήρχαν ακόμα πολλά σημάδια στο σώμα μου από τα εγκαύματα που είχα πάθει.Λογικό.
-Υποθέτω έχω λοιπόν να σε ευχαριστήσω για την καλή δουλιεά που έκανες. του είπα έχοντας ξανά το προσωπείο του Mr.Shadow.
-Δεν έκανα τίποτα παραπάνω από την δουλειά μου. απάντησε έχοντας εκείνο το χαμόγελο που έδειχνε πάντα στο πρόσωπο του.
-Βοήθαμε να σηκωθώ τώρα και όχι αντιρήσεις... ήξερα πως είναι οι γιατροί για αυτά τα θέματα ...Έχω δουλειές που πρέπει να κλείσω.Μόλις τελειώσω θα είμαι καλό παιδί και θα κάνω ότι μου ζητήσεις.

Καθώς στεκόμουν στο κατάστρωμα με το σώμα μου στηριγμένο πάνω στα κάγκελα του πλοίου, κοιτώντας το φλεγόμενο νησί μπροστά μας, είδα με την άκρη του ματιού μου κίνηση στο πλοίο των bounty hunters και γύρισα το βλέμμα μου προς τα εκεί. Ο Mr. Shadow είχε βγει έξω, με τον Masta να τον στηρίζει, κοίταξε και αυτός προς το μέρος μας και μου έκανε ένα νεύμα με το κεφάλι. Χάρηκα που τον είδα να συνέρχεται επιτέλους και αμέσως πήγα να ενημερώσω τον Ren, ο οποίος όλη μέρα σήμερα ήταν χωμένος μέσα σε μια στοίβα χαρτιά, για να ετοιμάσει την αναφορά και να κλείνει η αποστολή σιγά σιγά. Λίγα λεπτά αργότερα, ήμασταν και οι 2 στο κατάστρωμα του πλοίου τους.
-Χαίρομαι που είσαι και πάλι στα πόδια σου. του είπε ο Ren και έδωσαν τα χέρια.
-Εμείς να δεις. πετάχτηκε ο Masta, που φαινόταν στο πρόσωπό του η χαρά του.
-Η αποστολή τελείωσε? ρώτησε ο Mr. Shadow, με το πάντα σοβαρό του ύφος.
-Ναι, ξύπνησες πάνω στην ώρα. Χτες χαρτογράφησαν και το τελευταίο κομμάτι και σήμερα όλη μέρα τρέχω για να συντάξω την αναφορά. Θα σε ενημερώσω σε λίγο αν δεν σε πειράζει για όσα μάθαμε γιατί με έπιασες λίγο απροετοίμαστο με τον χαμό που γίνεται στο γραφείο μου.
-Με ενημέρωσαν στο περίπου και οι δικοί μου, αλλά αν μου τα πεις και πιο αναλυτικά ακόμα καλύτερα. Απλά μέχρι το βράδυ έλα, για να πάρουμε στο Marineford και να τους πούμε όσα βρήκαμε, για να φύγουμε. Ο Ren φάνηκε να ξαφνιάζεται από την τελευταία φράση.
-Με den den mushi θα τους τα πούμε?
-Ε πώς αλλιώς? είπαν με μια φωνή και οι 2 τους.
-Με γλάρο. Κάθομαι πόση ώρα και γράφω, κρίμα είναι. με βλέμμα που παρακαλούσε για έλεος.
-Όπως νομίζεις. Εγώ για περισσότερη ευκολία το πρότεινα. απάντησε ο Mr. Shadow.
-Μπα καλύτερα έτσι. Θα στείλω και ένα αντίγραφο του χάρτη μαζί, μιας και θα φτάσει πιο γρήγορα από τους ίδιους τους επιστήμονες.
-Καλώς. Απάντησε και η συνάντηση τελείωσε εκεί με τον Ren και εμένα να γυρίζουμε στο πλοίο μας.

Με τον εύκολο ή με τον δύσκολο τρόπο ο Ren ας το έκανε όπως ήθελε.Προσωπικά θα επικοινωνούσα με τα κεντρικά κάποια στιγμή για τα θέματα της οργάνωσης μου,μιας και πλέον είχαμε την δικιά μας γραμμή της Wolfpack που συνδεόταν με το αρχηγείο.Πραγματικά είχαμε καταφέρει να φτάσουμε μακρυά.
Για άλλη μια φορά κάθησα να ακούσω τα γεγονότα από ένα ακόμα στώμα,όμως δεν πειράζει.Η συνεργασία μου με τον Ren και την ομάδα του θα παρέμενε άψογη μέχρι το τέλος και έτσι το σωστό ήταν να αφήσω τον διοικητή να κάνει την δουλειά του -αν και η στάση του μου έδειχνε ότι πιθανότατα δεν είχε και πολύ όρεξη για αυτό-.Παράλληλα έστειλε και την αναφορά του και έτσι η αποστολή είχε λήξει επιτυχώς.Από εκεί και πέρα ο Ren θα αναλάμβανε να μεταφέρει τους επιστήμενες και τους χαρτογράφους στον επόμενο προορισμό τους,ώστε να κλείσει αυτό το κομμάτι.Μιας και ο Frankenstein δεν δούλευε εξαρχής για την Κυβέρνηση και ήταν επιπρόσθετως στην αποστολή δεν υπήρχε πρόβλημα να φύγει από το υπόλοιπο γκρουπ και να ενταχθεί στην ομάδα μου.Άφησα λοιπόν τον Masta να ετοιμάσει τα χαρτιά του νέου μας γιατρού ώστε να τον καταχωρήσουν στην οργάνωση μας.Αργότερα θα καταλάβαινα πόσο απελπισμένα τον ήθελε με την πλευρά της η Κυβέρνηση,κάτι που μας κέρδισε ακόμα περισσότερη φήμη.
Αργά ή γρήγροα όμως έχοντας τελειώσει τις δουλειές μας έφτανε η ώρα της αποχώρησης.
-Κύριε... μου είπε λιτά η Saeko και ήταν η πρώτη που αποχώρησε μαζί με τον Ren.
-Ήταν τιμή μου να σας συναντήσω. ήρθε έπειτα ο Hiroshi.Κάθησα σε στρατιωτική προσοχή και τον χαιρέτισα όπως του άρμοζε.
-Καλή τύχη στρατιώτη. του είπα προτού γυρίσει στο καράβι του.
Έπειτα ήρθε η Shizu.
-Κύριε... είπε και η Shizu περιμένοντας με να πω κάτι.
-Καλή δουλειά... της είπα βάζοντας το χέρι μου στον ώμο της ...Να έχεις τα όσα σου είπα στο νου σου και θα τα πας καλά.Ήδη σε μερικές μέρες έδειξες ότι μπορείς να το κάνεις.Δεν νομίζω ότι αυτή θα είναι η τελευταία μας συνάντηση,οπότε με την πρώτη ευκαιρία ελπίζω να συνεχίσουμε την εκπαίδευση σου,στην τέχνη του μυστηρίου. της είπα και της χάρισα ένα αμυδρό χαμόγελο,αφού πρώτα ήμουν σίγουρος ότι δεν θα το παρατηρούσε άλλος.
-Κύριε ήταν αυτό που νομίζω ότι είδα; μου είπε περιπαιχτικά.
-Τώρα έχεις ένα παραπάνω μυστικό να κρατήσεις. της είπα παίρνοντας πάλι το ανέκφραστο πρόσωπο μου.
-Εις το επανειδήν. μου είπε με χαρά και έφυγε και εκείνη.
Φυσικά για το τέλος δεν ήταν κανείς άλλος από τον άντρα των τιμών.
-Πάλι μιλάς με την αδερφή μου βλέπω. μου είπε βλέποντας την να φεύγει.
-Χαιρέτησα πολύ κόσμο,πέρα από την αδερφή σου. ανταποκρίθηκα.
-Παρότι με την πρώτη όψη δεν φαίνεται είσαι κάτι σαν άντρας δημοσίων σχέσεων με όλο τον κόσμο που επικοινωνείς. είπε και γέλασε.Σκέφτηκα τα όσα έχω πει στον τύπο,όλον αυτό τον καιρό,και την καλή μου φωτογένεια και δεν μπορούσα να το αρνηθώ.
-Θα μπορούσες να το πεις αυτό για εμένα.
-Ναι...ε...τέλος πάντων... πήρε ξανά το λόγο Η αλήθεια είναι ότι έκανα λάθος για εσένα. Μου το απέδειξες με τις πράξεις σου, παραπάνω από μία φορά, οπότε ήθελα να πω ότι χάρηκα που συνεργαστήκαμε. είπε και μου έδωσε το χέρι του.Του έδωσα το δικό μου και αυτή τη φορά η χειραψία μας ήταν πολύ πιο γερή από την πρώτη μας που είχαμε δώσει όταν συναντηθήκαμε.
-Είσαι καλό παλικάρι.Καλός στρατιώτης και καλός άντρας,πάνω από όλα.Σίγουρα θα φτάσεις ψηλά Seiji,οπότε θα έλεγα ότι η τιμή είναι όλη δική μου. του είπα με την σειρά μου Όταν με το καλό γίνεις διοικητής και έχεις την δικαιοδοσία κάλεσε με όποτε χρειαστείς.Θα είναι χαρά μου να σε βοηθήσω.
-Οπότε αυτό δεν είναι αντίο!
-Μόνο προσωρινό...
Ασχέτως αν είχα πολλά στο κεφάλι μου,ασχέτως τι πίστευα από μόνος μου και σε τι υποψίες με είχε βάλει ο Alucard,ήξερα ότι αν μπορούσα να εμπιστευτώ ένα άτομο έξω από τον κύκλο μου αυτός μπορούσε να είναι ο Seiji και οι δικοί του.Όποιος είπα ότι πρέπει να κρατάς τους εχθρούς σου κοντά έκανε λάθος.Σε ένα κόσμο γεμάτο προδωσία και δολοπλοκία δεν θα προλάβαινες να δράσεις πριν σε φάνε.Αν σκοπεύω να κρατήσω κάτι κοντά μου,αυτό είναι οι φίλοι μου.

Συνέχεια εδώ.

Αφού χαιρετηθήκαμε με τους bounty hunters, ξεκινήσαμε κατευθείαν για το Renaisse. Βιαζόμασταν να παραδώσουμε τους επιστήμονες για να αναλάβουμε την επόμενη αποστολή μας, ελπίζοντας να είναι τουλάχιστον το ίδιο συναρπαστική, όπως και το κομμάτι της τωρινής μέχρι να νικήσουμε τον μεγάλο μας αντίπαλο. Λίγη ώρα αργότερα το φλεγόμενο νησί ήταν αρκετά μακριά ώστε να το βλέπουμε πάλι σαν μια λαμπερή κουκίδα πίσω μας μέσα στη νύχτα.
-Χαίρομαι που δεν ήρθα μαζί σας στο νησί και έμεινα στο πλοίο. Πολύ ζέστη βρε παιδάκι μου. μου είπε ο Shiki και χασμουρήθηκε, ξαπλωμένος όπως ήταν στο μπαλκονάκι μπροστά από το δωμάτιο ελέγχου, θυμίζοντας μου τον Hiroshi στην μισή διάρκεια της αποστολής.
-Και να ερχόσουν, θα συναγωνιζόσουν τον Hiroshi στο ποιος θα κοιμηθεί πιο πολύ. απάντησα, ενώ κοιτούσα μια την log pose και μια τον ορίζοντα μπροστά μας, σαν να έκανε αυτό την απόσταση να μικρύνει ή τον χρόνο να περάσει πιο γρήγορα για να φτάσουμε στο Renaisse. Στο κατάστρωμα, από κάτω μας, γινόταν ένας μικρός χαμός από όλα αυτά τα άτομα που είχαμε στο πλοίο ενώ εκείνη την ώρα μπήκε στο δωμάτιο ο Ren.
-Καλά τα καταφέραμε και αυτή την φορά. μου είπε και με χτύπησε απαλά στην πλάτη.
-Ισχύει... Ελπίζω να βρούμε κάποιο σημάδι για τον αδερφό μου σύντομα. Συμπλήρωσα με τις ανησυχίες μου για το συγκεκριμένο θέμα φυσικά να μην με έχουν εγκαταλείψει.
-Όλα στην ώρα τους φίλε μου... Πρόσθεσε στα λεγόμενά μου και, αφού κούνησα το κεφάλι μου προς τα κάτω για να συμφωνήσω με τα λόγια του, έφυγε για να επιστρέψει στο γραφείο του, ενώ εγώ επέστρεψα στο πόστο μου.

Όνομα χαρακτήρα:Masayuki Seiji

P.o.M. Points: 33

Belli: 99.000

Τυχόν παρατηρήσεις: όλες οι παρατηρήσεις βρίσκονται εδώ https://onepiece-rpg.forumgreek.com/t2374-topic#64530

Ξεχωριστά για εσένα έχω μονο 1!

Ξερω οτι ισως να μην ταίριαζε στο σενάριο σας, αλλα με την βοήθεια του φρούτου σου έπρεπε να κόψεις το πόδι του .