[Τέλος-Βιβλιο]"Για σένα, ως ένδειξη φιλίας"

Η γυναίκα εξεπλάγην ευχάριστα. Ειλικρινά, μιας και τους είχε στα χέρια της, αν έβρισκαν κάποιον θησαυρό θα τους τον έκλεβε για τον εαυτό της. Ακόμα κι αν μπλόφαραν με τις διαπραγματεύσεις, θα τους το έπαιρνε με το ζόρι. Ήταν σοφή κίνηση εκ μέρους των παιδιών να εγκαταλείψουν το κέρδος για να σώσουν τους εαυτούς τους.
-Τι είναι αυτό που ψάχνετε; συνέχισε την ανάκριση στον ίδιο τόνο.
-Ένα Φρούτο του Διαβόλου!
-ΠΩΣ;!
Η Thorin με μία μόνο πρόταση του Mark έχασε κάθε αυτοέλεγχο. Από όσα περίμενε να ακούσει, αυτό ήταν το τελευταίο. Αλλά το παιδί χαμογελούσε πλατιά απέναντι της, δεν γινόταν να υποκρινόταν! Ρίγη διέτρεξαν το σώμα της. Φανταζόταν ήδη τον εαυτό της να αποκτά στην κατοχή της ένα Φρούτο του Διαβόλου. Τι ουρανοκατέβατος θησαυρός;!
-Μάλλον μπερδεύτηκες Mark, επέστρεψε στην πραγματικότητα και την ψυχραιμία της. Τα Φρούτα αυτά είναι αντικείμενα φαντασίας και παραμυθιών. Αποκλείεται να φύτρωσε ένα σε ένα μικρό νησάκι σαν το Mejis, κούνησε το κεφάλι.
-Κυρία Thorin, ξέρετε από που προέρχονται τα Φρούτα; Πώς είστε σίγουρη ότι δεν γίνεται να εμφανιστεί ένα εδώ; Οι κόρες των ματιών της διαστάλθηκαν και η αναπνοή της επισπεύσθηκε. Όντως, ήξερε ελάχιστα πράγματα για τα Φρούτα. Οι φίλοι μου κι εγώ είμαστε μικροί σε ηλικία, αλλά ρισκάραμε τόσα για να αναζητήσουμε ένα στοιχείο. Είμαστε απολύτως βέβαιοι!
Δεύτερο χτύπημα και η γυναίκα τραντάχτηκε εσωτερικά. Το αίμα συσσωρεύτηκε στο κεφάλι της, τα νεύρα της τσιτώθηκαν σε σημείο που κινδύνευε από εγκεφαλικό!
-Θα σας δώσω ό,τι θέλετε για να ξεκινήσουμε άμεσα την αναζήτηση. Εγκυούμαι στο όνομα μου ότι ο Riber δεν θα σας αγγίξει. Και θα σας δώσω και 10.000 belli με το που πάρω το Φρούτο στα χέρια μου. Έχουμε συμφωνία;

Incoming!!!:

10.000 belli... Ένα τέτοιο ποσό για ένα Φρούτο, μπορούμε να πούμε ότι τον κορόιδευε μες στην μούρη του! Για ένα οποιοδήποτε Φρούτο η τιμή όταν θα το πούλαγαν θα πολλαπλασιαζόταν κατά χιλιάδες το λιγότερο, ενώ για ένα πιο σπάνιο η αξία θα ανέβαινε σε τρομαχτικά ύψη, πέρα της μαθηματικής ικανότητας του Mark. Το παιδί όμως δεν είχε ιδέα από αυτά, για κάποιο λόγο ο Bloody δεν του είχε εξηγήσει την αντικειμενική αξία των Φρούτων. Στα αυτιά του, το ποσό που του πρόσφερε ήταν θεόρατο.
Η Thorin πόνταρε στην άγνοια του παιδιού και στο ότι δεν είχαν εναλλακτικές. Εφόσον την χρειάζονταν και η σοβαρότητα του ζητήματος ήταν απτή, θα έπαιζαν με τους δικούς της όρους.
Πριν προλάβει ο Mark να μιλήσει όμως, μια χαρωπή φωνή τράβηξε την προσοχή τους.
-Χαχα! Coral, παραμένεις το ίδιο αδυσώπητη όπως παλιά. 10.000 για ένα Φρούτο; Μικρέ, η γυναίκα αυτή σε υποτιμά κατάφωρα!
-Εσύ! σφύριξε εχθρικά σαν φίδι μόλις αντίκρισε τον άντρα.
Ήταν ο Kimba Riber  αυτοπροσώπως που είχε ειδοποιηθεί από τους κατασκόπους του και είχε μπουκάρει απροειδοποίητα με την συνοδεία των αντρών του. Ο βοηθός του στεκόταν ένα βήμα πίσω του, ο Mark τον αναγνώρισε και μάντεψε την ταυτότητα του νεοφερμένου.
-Μην εκπλήσσεσαι τόσο, χρυσή μου! την μάλωσε θεατρικά. Όπως έχεις κι εσύ κατασκόπους στο γραφείο μου, έτσι έχω και γω στο ράντζο σου!
Οι πολιτικές φιγούρες του νησιού ήρθαν σε σιωπηλή μονομαχία βλεμμάτων. Κατάρες και μίση ανταλλάσσονταν στο μυαλό τους και σπίθες νόμιζες θα άναβαν σε όποιον διασταυρωνόταν από το βλέμμα τους! Οι αντίπαλοι είχαν μεγάλο ιστορικό και μπροστά στην απρόσμενη αποκάλυψη του μυστικού των παιδιών, βρήκαν την κατάλληλη ευκαιρία να τελειώσουν την μάχη τους. Να βγει ο νικητής που θα τα έπαιρνε όλα!

-Μικρέ μου Mark, ονομάζομαι Kimba Riber, στράφηκε στο παιδί με 180 μοίρες στροφή στην αντιμετώπιση. Θα θυμάσαι ότι έστειλα τον βοηθό μου για να βοηθήσει στην έρευνα των φίλων σου.
Ο Mark είχε πανικοβληθεί. Η εμφάνιση του Riber δεν ήταν μέσα στο σενάριο. Έπρεπε να αυτοσχεδιάσει, κάτι που του προκαλούσε τεράστιο στρες. Κινούσε το κεφάλι από το πρόσωπο του ενός στο πρόσωπο της άλλης με το στόμα μισάνοιχτο.
-Λυπάμαι κύριε Riber, αλλά χρειαζόμαστε τα άλογα της κυρίας Thorin. Και προσφέρθηκε να μας ανταμείψει από πάνω.
Η όψη της γυναίκας έλαμψε θριαμβευτικά. Αλλά το πρόσωπο του Riber δεν μεταβλήθηκε.
-Για λίγα άλογα δεν υπάρχει πρόβλημα. Και το δημαρχείο κατέχει έναν αριθμό αλόγων που μπορεί να παραχωρήσει. Δεν είναι της ίδιας ποιότητας, αλλά εξυπηρετούν το σκοπό. Όσο για την αμοιβή, μπορώ να την καλύψω εγώ.
-Riber, γιατί επεμβαίνεις; Ο Mark ζήτησε την δική μου βοήθεια πρώτα! προσπάθησε να λήξει γρήγορα το θέμα.
-Ναι, αλλά οι διαπραγματεύσεις δεν ολοκληρώθηκαν. Η τελική απόφαση μένει να παρθεί από τον Mark. Αυτός θα διαλέξει τι τον συμφέρει. Εξάλλου πρέπει να σου υπενθυμίσω ότι το λιμάνι βρίσκεται στην δικαιοδοσία του Δημαρχείου!
-Αυτό είναι bulling! Mark, μην υποκύψεις! Προσπαθεί να σε απειλήσει για να σε εκμεταλλευτεί!
-Όχι, βέβαια! διέψευσε χωρίς να πείσει ο Riber. Εξάλλου δεν επισήμανα την αμοιβή που προτίθεμαι να δώσω, συνέχισε τον Ψυχρό Πόλεμο ακάθεκτος. Mark, 20.000 belli.
-Mark, μην σε απασχολούν οι εκβιασμοί αυτού του ποταπού υποκειμένου. Δέξου την δική μου προσφορά. Θα σου δώσω κι εγώ 20.000!

Ο Mark που βρισκόταν στην μέση είχε ένα εξωφρενικό ύφος και αμφιταλαντευόταν χωρίς να καταλαβαίνει ακριβώς τι διαδραματιζόταν. Αυτός μόνο άκουσε λεφτά! Και η λέξη αντιλαλούσε στο εσωτερικό του κεφαλιού του: Λεφτά! Λεφτά!
-20.000; κοίταξε με φουντωμένο πρόσωπο πρώτα τον Riber. 20.000; έστρεψε το αθώο πρόσωπο του στην Thorin. Μες το μυαλό του έκανε την πρόσθεση. Θα μου δώσετε 40.000 belli;
Το σώμα της Thorin κλονίστηκε. Πριν προλάβει να διευκρινίσει αν κατάλαβε καλά  τι εννοούσε το παιδί, ο Riber άδραξε την ευκαιρία.
-40.000! Ναι, Mark, θα στα δώσω!
-Όχι, Mark! Εγώ θα σου δώσω 40.000! επενέβη άμεσα η γυναίκα.
-40.000; 40.000; ...80.000 belli;
Ίσως συνειδητοποιείτε ότι κάτι πάει εντελώς λάθος με το μυαλό του Mark. Το παιδί ήταν άσχετο από αξίες Φρούτων και αν ήταν μόνος του ήταν πολύ πιθανόν να τον πιάσουν κορόιδο. Όμως υπήρχε περίπτωση να τον στείλει ο Bloody να κάνει την διαπραγμάτευση χωρίς να είναι αισιόδοξος για το αποτέλεσμα; Όχι, το παιδί δεν μπορούσε να πει ψέματα. Ακόμα κι αν απλώς έκρυβε την αλήθεια, το πρόσωπο του τον πρόδιδε. Όμως είχε ένα απαράμιλλο προσόν: Την αγνή του φύση και την υπερβολική του έκφραση. Η οποία έδινε την εξής ανταπόκριση σε καταστάσεις όπου αναφέρονταν εξωπραγματικά για τα δεδομένα του ποσά:
Οι δύο αντίπαλοι κοίταξαν το φουντωμένο πρόσωπο του Mark, τα γουρλωμένα μάτια που μαρτυρούσαν προσμονή και ενθουσιασμό για την αυξημένη τιμή. Το μικρό καθαρματάκι εκμεταλλευόταν την αντιπαλότητα τους για να αυξήσει τα κέρδη του; Τους χρησιμοποιούσε; Απαράδεκτο! Έπειτα κοίταξαν ο ένας την άλλη και οι όψεις τους σκοτείνιασαν περισσότερο. Ό,τι και να γινόταν έπρεπε να τον κερδίσουν. Δεν υπήρχε χρόνος για χάσιμο!
-Εντάξει Mark, θα σου δώσω 80.000 belli. Αλλά αυτή είναι η τελική μου προσφορά! αγκομάχησε η Thorin με πίκρα.
Σίγουρα ένα Φρούτο άξιζε πολύ παραπάνω. Αλλά αν συνέχιζε να αυξάνει την τιμή θα αναγκαζόταν να φαλιρίσει το ράντζο της για να βρει το ρευστό! Εξάλλου υπολόγιζε ότι και ο Riber είχε παρόμοιες σκέψεις και αντοχές.
-Το ίδιο και από μένα Mark, έγνεψε συμφωνώντας. 80.000 belli. Διάλεξε ποιον προτιμάς!

Στην τελική θα έπεφτε στην κρίση του παιδιού και θα αποδεικνυόταν ποια δύναμη θα υπερίσχυε για να ολοκληρώσει την αναζήτηση και να πάρει δια της βίας το έπαθλο.
Αλλά ο Mark ταράχτηκε ακούγοντας το τελευταίο. Η όψη του πόνεσε λες και τον κακομεταχειρίζονταν.
-Κύριε Riber, με περιπαίζετε; ρώτησε με πληγωμένη έκφραση. Μόλις τώρα δεν προσφέρατε να δώσετε 80.000; Ο Riber με απορημένη έκφραση έγνεψε θετικά. Και η κυρία Thorin επίσης συμφώνησε να μου δώσει 80.000, σωστά; έγνεψε και εκείνη που συμμεριζόταν την απορία. Οπότε γιατί να διαλέξω μόνο τον ένα από τους δύο; Εφόσον έχετε και οι δύο να μου δώσετε αυτό το ποσό, θα το πάρω και από τους δύο! Μην μου πείτε ότι λέγατε ψέματα, ότι δεν αξίζει το ποσό, που οι ίδιοι προσφέρατε, το Φρούτο που θα βρούμε!
Τα σώματα τους άρχισαν να τρέμουν και τα μάτια τους έκλεισαν σφιχτά. Και οι δύο δάγκωναν τα χείλη τους που έπαιξαν το παιχνιδάκι ενός 11χρονου. Αλλά δεν μπορούσαν να ξαναρχίσουν τις διαπραγματεύσεις από την αρχή, σωστά; Είχαν ήδη εμφανίσει ότι είχαν τα λεφτά που ανέφεραν. Ο Mark θα διαμαρτυρόταν και ήταν απρόβλεπτο το αποτέλεσμα. Τα μάτια τους ξανάνοιξαν και αντάλλαξαν βουβά τις δολοφονικές τους διαθέσεις. Έπειτα στράφηκαν πάλι στον Mark.
-Πολύ καλά, Mark. Εγώ θα σου δώσω 80.000 και η Coral άλλες 80.000 μόλις μας παραδόσεις το Φρούτο!
Εφόσον ήρθαν έτσι τα πράγματα, δεν θα απόφευγαν την μάχη για την τελική κατοχή του θησαυρού. Αλλά ο Mark άνοιξε την παλάμη μπροστά στα μάτια τους.
-Προκαταβολή!
Τώρα τους ήρθε η παρόρμηση να φτύσουν αίμα. Προσπάθησαν να του αλλάξουν γνώμη και να το αποφύγουν, αλλά το παιδί επέμενε.
-Αν επιστρέψω στους φίλους μου με άδεια χέρια, θα πιστέψουν ότι με κοροϊδέψατε και θα με μαλώσουν. Εσείς πείτε μου: Με κοροϊδέψατε;
Ήθελαν να χτυπήσουν το κεφάλι τους στον τοίχο ή απλώς να στραγγαλίσουν το μικρό ζωύφιο, αλλά συγκρατήθηκαν γιατί δεν ήταν ώρα ακόμα. Μόλις τελείωνε η υπόθεση, θα τον δολοφονούσαν μαζί με τους υπόλοιπους και θα έπαιρναν πίσω τα χρήματα. Οι δυο τους του έδωσαν από 25.000 ο καθένας και τον έδιωξαν για να ενημερώσει όσο πιο γρήγορα μπορούσε τους φίλους του για να ξεκινήσουν.
Ο Mark δέχτηκε τα λεφτά με καρδιά που φτερούγιζε. Το πρόσωπο του είχε ακόμα το φούντωμα του ενθουσιασμού, τα κουταβίσια μάτια του χαμογελούσαν με αθώα ντροπή για το μέγεθος του ποσού...

Λίγες ώρες αργότερα, όλοι την μαζεμένοι στην άκρη της πόλης και ετοιμάζονταν να ξεκινήσουν  το ταξίδι. Από την μία πλευρά υπήρχε η ομάδα με τους έφιππους ασφαλίτες του Kimba Riber. Από την άλλη βρισκόταν οι καουμπόηδες της Coral Thorin με την ίδια μπροστάρισσα καβάλα σε ένα περήφανο άτι. Και στην μέση τέσσερα παιδιά.
Η May ανέβηκε πάνω σε ένα ήμερο άλογο με την βοήθεια του Bloody και ο ίδιος ίππευσε με τέτοια άνεση που νόμιζες ότι είχε αναθρέψει προσωπικά  το ζώο. Αντίθετα, στον Mark δόθηκε ένα πόνυ με πλούσιο τρίχωμα και έμεινε ο Arima να παιδεύεται να ανέβει στο δικό του. Το ζωντανό χλιμίντριζε και τσινούσε ανεξέλεγκτα σε κάθε του προσπάθεια να το προσεγγίσει. Ένας από τους καουμπόηδες το συγκράτησε αλλά και πάλι ήταν μάταιο. Τελικά το αγόρι καβάλησε πίσω από την σέλα της May. Το δικό της άλογο, αν και ήρεμο, έσφιξε τους μυς του νευρικά. Κι έπειτα ηρέμησε κάτω από τα χάδια του κοριτσιού. Έτσι η πορεία τους ξεκίνησε.
Το ταξίδι ήταν αδιάφορο κατά γενική ομολογία. Σε πλήρη αντίθεση με τις προσδοκίες των παιδιών για εξερεύνηση, το τοπίο έμενε βαρετά ο ίδιος έφορος κάμπος με ελάχιστα υψώματα ή δασύλλια. Το μόνο που έσπαγε την μονοτονία ήταν κάποιο τυχαίο κοπάδι βοσκού. Οι ώρες κύλισαν σαν νερό και ο Arima έμεινε να αναλογίζεται με άδειο βλέμμα την επιλογή της τοποθεσίας.
 
Στο δωμάτιο τα παιδιά είχαν απλώσει τις λίστες με τις τοποθεσίες πάνω στο κρεβάτι και τις εξέταζαν υπολογιστικά. Για κάθε τόπο υπήρχαν ελάχιστες αναφορές για τα τεκταινόμενα των περιστατικών. Ανάμεσα από αυτά έπρεπε να επιλέξουν την πιο πιθανή.
-Αυτό μοιάζει το πιθανότερο, έδειξε το κορίτσι που ήταν υπεύθυνο για την οργάνωση των χαρτιών. Ένας άντρας ακολούθησε έναν άλλο που βγήκε έξω από την Humbry. Κανείς από τους δύο δεν αναγνωρίστηκε αλλά ξεκίνησε έρευνα για να τους εντοπίσουν όταν ο πανδοχέας έμεινε απλήρωτος. Δεν τους εντόπισαν ποτέ, ούτε φάνηκε πως έφυγαν από κάποιο άλλο σημείο του νησιού.

Φτάνοντας στην τοποθεσία, όλοι ξεπέζεψαν και προσέγγισαν με τα πόδια το σημείο ενδιαφέροντος. Ήταν το άνοιγμα για μια σπηλιά όπως γνώριζαν από πριν, αλλά ήταν διαφορετικό να διαβάζουν γι αυτό και διαφορετικό να το βλέπουν με τα μάτια τους. Η γειτονική έκταση καλυπτόταν από πεδιάδα και το ψηλό χορτάρι απλωνόταν μέχρι εκείνο το σημείο. Πέρα όμως από αυτό το άνοιγμα είχε και άλλο ένα είδος χλωρίδας, που το έκανε να ξεχώριζε σαν τη μύγα μες το γάλα. Από το άνοιγμα έβγαιναν σαν πλοκάμια οι βλαστοί ενός αναρριχώμενου φυτού, με περίεργη κοκκινωπή απόχρωση και σκουρόχρωμα, μαραμένα φύλλα.
-Λέγεται Ghostly Vine! αναγνώρισε η May με έκπληξη, λαμβάνοντας την προσοχή του περίγυρου. Είναι μια ποικιλία αναρριχώμενου φυτού που ευδοκιμεί σε σκοτεινά και υγρά μέρη, ενώ ξεραίνεται σε συχνή επαφή με τον ήλιο, συμπλήρωσε υποδεικνύοντας τα μαραμένα φύλλα.
Πράγματι, η διάμετρος των κλωναριών ήταν πολύ πιο ισχνή στην επιφάνεια της γης από ότι  στο εσωτερικό της σπηλιάς. Οι υπόλοιποι έριξαν βλέμματα γεμάτα αναγνώριση στο κορίτσι, που ξεχώριζε τόσο με την ομορφιά όσο και με την ευρεία γνώση της. Φυσικά και μερικοί από αυτούς γνώριζαν για το είδος του φυτού, όμως τους είχε προλάβει ένα παιδί που είχε φτάσει πριν ελάχιστες μέρες στο νησί. Αυτό αποδείκνυε την ικανότητα της May που είχε μελετήσει κάθε αναφορά των βιβλίων περί της γεωγραφίας και ιδιομορφίας του νησιού.
Χωρίς να σχολιάσουν κάτι περαιτέρω, μέλη από τις ομάδες του Riber και της Thorin ανέβαλαν να κόψουν με μαχαίρια μερικά κλωνάρια για να διευρύνουν το πέρασμα και να χωρέσουν σε σειρά μέσα στην σπηλιά, ο ένας πίσω από τον άλλο. Στο εσωτερικό, περπατούσαν επί των κλωναριών που, χωρίς υποστήριγμα, παρέμεναν στο έδαφος. Ιδιαίτερη υγρασία παραδόξως δεν βρήκαν, καθώς το φυτό αυτό απορροφούσε αρκετή για να αναπτυχθεί. Το σκοτάδι τους κάλυψε και αναγκάστηκαν να δέσουν μερικά από τα κλωνάρια σε δεσμίδες και να τους βάλλουν φωτιά. Τα χλωρά φύλλα του φυτού αποκόπηκαν με την ένδειξη υψηλής θερμοκρασίας, ενώ το κυρίως σώμα πέταξε σπίθες αλλά τελικά λαμπάδιασε.
Κάτω από το φως των αυτοσχέδιων δάδων, η σπηλιά ανέδειξε την καθοδική πορεία της. Το πλάτος επέτρεπε το πολύ σε 5 άτομα να στέκονται πλάι με πλάι. Χωρίς διαμαρτυρίες, η ομάδα παρατάχθηκε με άντρες στην επιφυλακή, τα παιδιά διεσπαρμένα ανάμεσα στο κυρίως μέρος και τον Riber με την Thorin στο τέλος. Η σπηλιά εκτεινόταν θαρρείς προς τα έγκατα της γης. Η ύπαρξη του φυτού μπορεί να δυσκόλευε το περπάτημα σε ευθύ επίπεδο, στην κατάβαση ή την ανάβαση θα αποτελούσε όμως δικλείδα ασφαλείας για να μην γκρεμοτσακιστούν.

Παρόλα αυτά, η πορεία δεν χαρακτηριζόταν χαλαρή βόλτα. Εκτός της πρακτικής δυσκολίας, όλοι τους είχαν το νου τους επικεντρωμένο στο να ανακαλύψουν κάποιο στοιχείο για την ύπαρξη του Φρούτου. Ιδίως η επιφυλακή που είχε επίσης την ευθύνη να ανοίγει πέρασμα όταν το φυτό θέριευε στα περάσματα. Ο Mark όμως ισορροπούσε με δυσκολία, κάνοντας πολλές φορές τον ακροβάτη. Σε μία από αυτές τις επικίνδυνες ταλαντώσεις, η May σκίρτησε με ανησυχία και έκανε να τον πλησιάσει για να τον υποστηρίξει. Το αποτέλεσμα ήταν να μπερδευτεί μόνη της πριν τον φτάσει και να σκάσει πάνω στα ενδιάμεσα, ρίχνοντας τους όλους σαν ντόμινο πάνω στο παιδί που κραύγασε τρομαγμένο. Αμέσως όλη η ομάδα διέκοψε και συγκεντρώθηκε για να βοηθήσει.
-Αουτς! Έι!! Πρόσεχε που πιάνεις!! ακούστηκε η φωνή της με αγανάκτηση, αλλά έχοντας πέσει πάνω σε τόσα άτομα, ήταν άγνωστο ποιος ευθυνόταν για το απλωμένο χέρι.
-Όι!! Όποιος απλώσει χέρι πάνω στην Μεγάλη Αδελφούλα θα έχει να κάνει μαζί μου!! φώναξε το παιδί που άρχισε να χτυπιέται κάτω από το σωρό των σωμάτων.
-Σταμάτα να κουνιέσαι μικρέ! ξέσπασε ένας από τους πεσμένους. Μας μπλέκεις περισσότερο με τα κλωνάρια αυτού του φυτού!
-Συγκεντρωθείτε και επιστρέψτε στις θέσεις σας! πρόσταξε ο Riber πάνω από τον γενικό πανικό.
Οι άντρες άρχισαν να οργανώνονται και να σηκώνονται ο ένας πάνω από τον άλλο. Στο τέλος, ο Bloody έτεινε το χέρι προς την May και ο Arima αντίστοιχα στον Mark. Στην σύντομε επαφή, τα παιδιά κοίταξαν αντίστοιχα το ένα το άλλο. Παρέμειναν αμίλητα, αλλά τα μάτια τους άστραψαν με νόημα.
-Έλεος! Τόση σκόνη! εκνευρίστηκε ένας από αυτούς που είχαν πέσει, τινάζοντας τα μανίκια του αλλά όλη η πλάτη του ήταν γεμάτη, όπως και τον υπολοίπων.
-Επιστρέψτε στην αρχική σύσταση!
Και τα παράπονα έσβησαν από την αυστηρότητα.

Στην ησυχία που ακολούθησε, κάλυψαν αρκετή απόσταση, παρά τους αργούς ρυθμούς τους. Η σπηλιά δεν έδειχνε σημάδι ότι τελείωνε, αν και η κατάβαση γινόταν πιο απότομη και το πλήθος του Ghostly Vine αύξανε. Ο Arima κοίταξε πλαγίως τον Bloody, ο οποίος ήταν περικυκλωμένος από φρουρούς. Το μέτωπο του ήταν σουφρωμένο από την συγκέντρωση, πολύ διαφορετικό από την συνηθισμένη του χαλαρότητα. Κι ύστερα, το αγόρι γύρισε το κεφάλι από την άλλη πλευρά και παρατήρησε το κομμάτι του τοιχώματος που περνούσε.
-Αααα...
Η ανάσα που του ξέφυγε πιο δυνατά, τράβηξε την προσοχή των υπολοίπων άμεσα. Ο Mark με την May τινάχτηκαν νευρικά, αλλά ο Bloody έσφιξε τους μυς του.
-Τι συνέβη; απαίτησε να μάθει από την πίσω μεριά.
-Τίποτα, μερικά κλωνάρια είναι μόνο μαζεμένα εδώ.
Αλήθεια το Ghostly Vine φούντωνε σε εκείνο το σημείο. Τα πλοκάμια του έβγαιναν τόσο προς το έδαφος όσο και την πέτρινη οροφή της σπηλιάς, αντιστεκόμενα όσο γινόταν στην βαρύτητα.
-Η φορά ανάπτυξης τους είναι προς τα έξω, σχολίασε ένας από τους πλησιέστερους φρουρούς, υψώνοντας την δάδα του για να ελέγξει. Αλλά δεν γίνεται να φύτρωσαν στην πέτρα! Κάτι υπάρχει από πίσω.
Οι χτύποι των καρδιών τους βρόντηξαν στα στήθη τους.
-Κουνήσου, αγοράκι! έκανε ένας καουμπόης αρπάζοντας τον Arima από το μπράτσο.
Ήθελε να τον βγάλει από την μέση για να μπορεί να συναγωνιστεί τον αντίπαλο φρουρό. Όμως ο Arima αντιστάθηκε, προσπαθώντας να ελευθερώσει το γραπωμένο χέρι του.
-Μην με αγγίζεις. Θα κουνηθώ με τον ρυθμό μου. Αν βιαστώ θα ξαναπέσουμε!
Αλλά ο άντρας δεν είχε υπομονή και όλο και περισσότεροι μαζεύοντας κοντά στο σημείο.
-Άσε το Αφεντικό μου! γρύλισε το παιδί, αλλά η May τον συγκράτησε.