[Τέλος-Βιβλιο]"Για σένα, ως ένδειξη φιλίας"

Ύστερα από κάποια προσπάθεια, ο Arima εντόπισε στους δρόμους τον Bloody και τον Mark που συνέχιζαν αμέριμνοι την βόλτα τους. Με το που τον είδε, ο Mark έλαμψε από χαρά και τον χαιρέτησε χωρίς να κρατιέται.
-Αφεντικό, μάντεψε! Ο Bloody μου έμαθε πώς να κάνω παζάρια στις αγορές! Πώς να αναγνωρίζω αν τα κέρματα είναι από ατόφιο χρυσάφι ή έχουν απλά χρυσή επίστρωση! Πώς να προσποιούμε ότι κάνω διαπραγματεύσεις με τους εμπόρους για τις τιμές, ενώ σουφρώνω πλαγίως άλλα εμπορεύματα!
Το παιδί είχε μια λίστα παρόμοιων δεξιοτήτων και δεν δίσταζε να τις αναφέρει φωναχτά. Ο τόνος σε συνδυασμό με το περιεχόμενο τράβηξαν αμέσως τα εξωφρενικά βλέμματα των περαστικών και έκαναν τις τρίχες στο σβέρκο του Arima να πεταχτούν όρθιες.
-Mark, ηρέμησε λιγάκι, τον σώπασε και τον οδήγησε στο εσωτερικό της πλησιέστερης ταβέρνας για να αποφύγει τους αδιάκριτους. Είμαι κουρασμένος και υποσχέθηκα στην May να της μεταφέρω φαγητό ώστε να μην διακόψει την έρευνα. Θα της το πας εσύ;
Το παιδί έγνεψε καταφατικά και όλοι μαζί πλησίασαν τον μαγαζάτορα της ταβέρνας για να δώσουν την παραγγελία. Μόλις το παιδί έφυγε με το δέμα, ο Arima και ο Bloody βολεύτηκαν σε ένα απόμακρο τραπέζι του καταστήματος. Ο Arima που είχε στο νου του να κάνει μια κουβέντα με το νεαρό, πλέον ήταν έξω φρενών!
-Σταμάτα να διαφθείρεις τον Mark! είπε με χαμηλή, σοβαρή φωνή.
-Εγώ απλώς του δίνω τα εφόδια για το μέλλον του, απάντησε εκείνος. Μπροστά σε όλη την σκηνή που διαδραματίστηκε, ο Bloody είχε μείνει αδιάφορος σαν να μην τον άγγιζε τίποτα. Ποιος ξέρει σε τι μπελάδες θα μπλέξετε με εσένα σαν αρχηγό της παρέας;!

-Δεν με πείθεις ότι ενδιαφέρεσαι για το καλό μας, παρατήρησε παγερά, αρνούμενος να υποκύψει στις προσβολές. Εσύ είσαι αυτός που χρησιμοποιεί εμάς, το έχεις παραδεχτεί. Δεν ισχύει ότι μας χρησιμοποιείς για να εντοπίσεις αυτό το Φρούτο όσο πιο γρήγορα γίνεται;
-Οπότε πρέπει να σου παραχωρήσω ένα Φρούτο του Διαβόλου ως ανταμοιβή;! σήκωσε ειρωνικά το φρύδι. Δεν έχεις τα προσόντα για να το διεκδικήσεις με τις δυνάμεις σου, όσο κι αν παραμυθιάζεις τους φίλους σου. Αν θες να φανείς καλός στα μάτια τους, θα σου επιτρέψω να παραστήσεις τον γενναιώδωρο που αφήνει τους θησαυρούς για να τους αξιοποιήσουν οι φίλοι του.
Ο Arima έτριξε τα δόντια αλλά δεν διαμαρτυρήθηκε. Ναι, ο Bloody είχε δίκιο σε ό,τι είπε. Οι φίλοι του τον θεωρούσαν καλύτερο από ό,τι ήταν, και ο ίδιος δεν το είχε διαψεύσει. Ήθελε το Φρούτο για τον εαυτό του και τον ενοχλούσε που δεν μπορούσε να τον ανταγωνιστεί.
-Είσαι βέβαιος ότι θα βρούμε τα ίχνη του Φρούτου σε αυτό το μέρος; επέστρεψε στην συνήθη κουβέντα για να κατευνάσει τα νεύρα του.
-Αρκετά, σχολίασε απλώς.
-Από πού πηγάζει η αισιοδοξία; Ο Bloody χαμογέλασε πλατιά με ύφος που δήλωνε ότι δεν θα του απαντούσε. Αν βρούμε το Φρούτο και το πάρεις, θα φύγεις από την παρέα μας; συνέχισε με την ερώτηση, την κατάφαση της οποίας αδημονούσε να πάρει.
-Θα φύγω, επιβεβαίωσε εκείνος απλά, λες και δεν του καιγοταν καρφί. Δεν είμαστε φίλοι για να θέλουμε να ταξιδεύουμε παρέα, σωστά;
Ο Arima ξέσπασε με ανακούφιση, νιώθοντας ένα βάρος να σηκώνεται από τους ώμους του.
-Και τι σκοπεύεις να κάνεις μετά;
-Θα βρω ένα ωραίο, γραφικό νησάκι να παραθερίσω!
-Ήμουν σίγουρος, κύλισε τα μάτια, ξέροντας ότι οι δυνάμεις ενός Φρούτου θα έμεναν αναξιοποίητες στα χέρια του Bloody. Είσαι σίγουρος ότι σε παίρνει να κυκλοφορείς έτσι ανοιχτά εδώ;
-Τι εννοείς; έσμυξε τα φρύδια παραξενεμένος.
-Νόμιζα ότι κρυβόσουν. Στο Karate Island, κατανοώ ότι έκρυβες την ταυτότητα σου για να μην σε αναγνωρίσουν οι γνωστοί σου. Αλλά εδώ δεν έχεις γνωστούς υποτίθεται. Πράγματι δεν φοράς πια την κουκούλα σου που σημαίνει ότι δεν φοβάσαι. Αλλά γιατί εξακολουθείς να χρησιμοποιείς το ψευδώνυμο “Bloody”; ρώτησε καχύποπτος.

-Να κάτι ακόμα που δεν θα σε ενημερώσω! έλαμψαν τα μάτια του χαιρέκακα.
-Ό,τι πεις Milly! τόνισε δεικτικά το πραγματικό όνομα του νεαρού.
-Ουγκ! τινάχτηκε εκείνος στο άκουσμα.
Το πραγματικό του όνομα ήταν το ευαίσθητο σημείο του. Ομολογουμένως  ήταν κοριτσίστικο όνομα και τον ίδιο τον είχαν παρεξηγήσει συστηματικά για θηλυκό. Πέρα από αυτό, σίγουρα υπήρχε κάποιος σοβαρός λόγος που είχε απαγορεύσει ο Bloody στον Arima να τον φωνάζει έτσι. Όποιος και να ήταν ο λόγος, ο Arima μπορούσε να τον τσιγκλήσει όποτε τον ζόριζε!

Τουλάχιστον εκείνη την ώρα, ο μαγαζάτορας σέρβιρε στο τραπέζι τους την παραγγελία. Δύο αχνιστές πιατέλες με ζουμερό κρέας που μοσχοβολούσε. Και οι δύο μπορούσαν να χαλαρώσουν μπροστά στην απόλαυση αυτή και να διακόψουν τις συζητήσεις.
-Φαίνεται υπέροχο! επιδοκίμασε γνέφοντας ο νεαρός.
-Ζητήσατε το καλύτερο πιάτο, κύριε! ευχαριστήθηκε ο μαγαζάτορας από τις λαίμαργες αντιδράσεις τους. Αυτό είναι άλογο ντόπιας εκτροφής από τους σταύλους της Coral Thorin!
-...Άλογο... ψέλισε το αγόρι μένοντας να κοιτά την μπριζόλα μπροστά του.
-Thorin; Coral Thorin; ρώτησε περίεργος ο Bloody προσπερνώντας εντελώς την ποιότητα του κρέατος.

-Είναι η αδελφή του δημάρχου, εξήγησε πρόθυμα ο άντρας στους πελάτες του. Είναι ιδιαίτερα ευρυματική και δραστήρια γυναίκα. Αναμφισβήτητα τα άλογα του Mejis φημίζονται για την ποιότητα τους και η δις Thorin έχει το μεγαλύτερο στάβλο της πόλης. Παρότι πολλοί άλλοι εκτρέφουν άλογα, όλοι της δείχνουν σεβασμό. Πολύ λογικό αν σκεφτείς ότι θα μπορούσε να τους πάρει όλους τους πελάτες και να τους αφήσει χωρίς δουλειά!
-Δυναμική γυναίκα, παρατήρησε με αναγνώριση. Ο αδελφός της είναι ο δήμαρχος της πόλης και ελέγχει τις αρχές. Η αδελφή ελέγχει την αγορά του νησιού!
Ο Bloody είχε αναγνωρίσει το επίθετο της Coral Thorin, εξαιτίας του δημάρχου αδελφού της. Όταν είχε πληρώσει τους φόρους στο λιμάνι, η απόδειξη που του έδωσαν περιείχε ακριβώς το όνομα του δημάρχου.
-Ο Hart Thorin μπορεί να είναι ο δήμαρχος αλλά μόνο στα χαρτιά, κούνησε το κεφάλι του ο μαγαζάτορας. Κουμάντο κάνει ο σύμβουλος του, ο Kimba Riber. Είναι αρκετά φιλόδοξος άνθρωπος, είναι κοινό μυστικό ότι επωφθαλμιά την θέση του δημάρχου. Όχι ότι απασχολεί εμάς τους κοινούς πολίτες! Η ανάπτυξη του νησιού οφείλεται σε μεγάλο ποσοστό στις κινήσεις του, ενώ ο Hart Thorin έχει ήδη αρκετή περιουσία για να σπαταλήσει στο υπόλοιπο της ζωής του. Αν δεν επενέβαινε η δις Thorin, η αλλαγή θα ήταν ήδη πραγματικότητα.
Η κουβέντα ανάμεσα τους συνεχίστηκε για λίγο ακόμη με τον Bloody να αντιλαμβάνεται πλήρως τα πολιτικά παιχνίδια της πόλης. Ο Arima που είχε ξεπεράσει το σοκ και είχε αφοσιωθεί στο φαγητό, ανάβλεψε μόνο όταν του απεύθυνε το λόγο:
-Αν τελείωσες το φαΐ, πλήρωσε το λογαριασμό να φύγουμε!

Πίσω στην βιβλιοθήκη:
Ο Mark είχε βρει την May και της είχε περάσει το γεύμα της. Το κορίτσι, που δεν είχε σηκώσει κεφάλι μέχρι τότε, αιφνιδιάστηκε καθώς δεν είχε νιώσει το πέρασμα της ώρας. Η συγκέντρωση της ήταν σπουδαία και γι αυτό η στοίβα με τα βιβλία είχε αποτεθεί στο πλάι έχοντας ολοκληρωθεί. Τώρα έμεναν μόνο οι εφημερίδες που είχε αφήσει στη μέση ο Arima. Η λίστα με τα υποψήφια σημεία μεγάλωνε σταθερά.
Το παιδί που δεν ήταν αποτελεσματικό σε τέτοια θέματα, είχε μείνει σιωπηλός στο πλευρό της να της κάνει συντροφιά. Σύντομα όμως είχε βαρεθεί καθώς δεν έπαιρνε την προσοχή της. Γι αυτό αναθάρρησε από προθυμία όταν του πέρασε ένα χαρτί με ονόματα.
-Τι θέλεις να τα κάνω Μεγάλη Αδελφούλα;
-Θέλω να πας στην γραμματέα εκεί, στο “Αρχείο” και να την ρωτήσεις να σου βρει τα γενεαλογικά τους δέντρα, αν υπάρχουν. Από τις αναφορές στις εφημερίδες δεν ξεχωρίζω αν ήταν ντόπιοι ή ταξιδιώτες. Εμείς αναζητούσε δύο ταξιδιώτες άντρες οπότε, αν βρεθούν τα δέντρα, τότε βγαίνουν εκτός υποψίας. Και Mark, πρόσεξε! Αν σε ρωτήσει, μην της πεις ότι ψάχνουμε για Φρούτο του Διαβόλου! τον προειδοποίησε.
Το παιδί έγνεψε και πήγε στην γυναίκα που επέβλεπε υποτίθεται τον χώρο. Η γραμματέας ήταν μια νεαρή με εμφανίσιμο παρουσιαστικό που εμφανώς θεωρούσε χάσιμο χρόνου την εργασία της στο μέρος. Ο Mark της πέρασε την λίστα και το αίτημα της May, και η γυναίκα εξέτασε το χαρτί περίεργα.
-Γιατί ψάχνεις πληροφορίες για όλα αυτά τα ονόματα; ξεφύσηξε μιας και η λίστα περιείχε πολλά άτομα και θα χρειαζόταν ώρα για να συλλέξει τα αρχεία.
-Χωρίς λόγο, ανασήκωσε αδιάφορα τους ώμους, αλλά δεν την κοίταγε στα μάτια.
Τα βλέφαρα της γυναίκας στένεψαν, αλλά δεν σχολίασε. Δεν θα έδινε σημασία σε ένα παιδάκι σαν κι εκείνο. Ξεκίνησε με τα αρχεία με τον Mark να την περιμένει, παρακολουθώντας την.

-Μικρέ, μήπως με κοροϊδεύεις; φάνηκε καχύποπτη η γυναίκα. Είχε αρχίσει να πιστεύει ότι ο Mark την είχε βάλει επίτηδες να ψάχνει για να την παιδεύσει. Δεν υπάρχει περίπτωση να συντάξεις κάποια εργασία για τους κατοίκους. Μερικοί από αυτούς που ψάχνεις είναι κάτοικοι, για άλλους δεν βρίσκω τίποτα, άρα δεν κατάγονται από το νησί και άλλοι ήταν απλώς ταξιδιώτες. Είναι τυχαία ονόματα! του άστραψε τις κατηγορίες.
-Όχι δεν είναι! διαμαρτυρήθηκε εκείνος κοιτάζοντας την αυτή τη φορά στο πρόσωπο, γιατί την είδε ότι σταμάτησε να ψάχνει τα αρχεία.
-Τι έχουν κοινό αυτά τα άτομα εκτός του ότι είναι όλοι άντρες;! σκοτείνιασε απειλητικά, χωρίς όρεξη να ανεχτεί ψέματα.
-Έχουν όλοι μπλέξει σε μάχη κοντά στην Humbry την ίδια χρονική περίοδο! πέταξε ο παιδί κοιτώντας την ακόμα κατάματα.
Η γραμματέας παρέμεινε σκυθρωπή αλλά δεν βιάστηκε να απαντήσει. Από την στάση του παιδιού, ήταν προφανές πότε της έλεγε αλήθεια και πότε έκρυβε κάτι. Και την τελευταία φορά, έβαζε το χέρι της στην φωτιά ότι έλεγε αλήθεια. Αλλά για πιο λόγο ζητούσε πληροφορίες για μια μάχη πριν τόσα χρόνια;
-Τι είδους μάχη ήταν αυτή; δοκίμασε με ευθύ προσέγγιση η γυναίκα.
-...Δεν μπορώ να σου πω, αποφάσισε το παιδί με δυσκολία.

-Αν δεν μου πεις, δεν θα σε πιστέψω και δεν θα σου δώσω τα αρχεία, του εξήγησε με μειλίχιο τόνο αλλά ήταν προφανές ότι τον απειλούσε.
-...Υπάρχει μόνο ένας λόγος για να πολεμήσουν δύο άντρες, σωστά; είπε διπλωματικά, ενώ ιδρώτας μαζευόταν στο μέτωπο του.
-Εννοείς ότι πολέμησαν για κάποια γυναίκα;
-Ναι, έγνεψε και έλεγε προφανώς ψέματα.
-Αυτός ο τύπος ήταν 80 ετών εκείνη την περίοδο και τώρα είναι νεκρός, σήκωσε το αρχείο για ένα από τα ονόματα. Πολέμησε και αυτός για κάποια γυναίκα; σήκωσε ειρωνικά το φρύδι.
-...Βέβαια, γιατί όχι;
-Μάλιστα-Μάλιστα, ρουθούνισε υποτιμητικά. Λοιπόν εδώ είναι όλα τα αρχεία που υπήρχαν για να βρω. Ορίστε!
Ο Mark τα άρπαξε απ τα χέρια της και της γύρισε την πλάτη ξέπνοος με ανακούφιση. Βιάστηκε να επιστρέψει στο τραπέζι που καθόταν η May, η οποία ανάβλεψε με την προσέλευση του.
-Όλα καλά; ανησύχησε με την όψη του.
-Μμμ, τα έφερα Μεγάλη Αδελφούλα!
Της χαμογέλασε λες και μόλις επέστρεψε απ΄τον πόλεμο, και η May παραξενεμένη έγειρε το σώμα προς τα πίσω για να τσεκάρει την γραμματέα στην θέση της. Και την είδε να μιλάει μέσω den-den mushi με δυσοίωνη σοβαρότητα...

Ένας άντρας ήταν σκυμμένος πάνω από ένα γραφείο με στοίβες από έγγραφα σε κάθε γωνία. Η πένα του χόρευε ρυθμικά καθώς υπέγραφε όσα χαρτιά έγκρινε κι έπειτα άφηνε στην κατάλληλη στήλη. Μετά από ένα διακριτικό χτύπημα στην πόρτα, το σώμα του έγειρε προς τα πίσω στην καρέκλα. Το έξυπνο πρόσωπο ενός μεσήλικα άντρα με περιποιημένο γένι και βαθουλωμένα μάγουλα έλαμψε από το απογευματινό φως.
-Πέρασε, πρόσταξε κοφτά κι αμέσως ο βοηθός του έκανε την είσοδο.
-Κύριε Riber, πριν λίγα λεπτά έλαβα ένα παράξενο μήνυμα από την γραμματέα της Βιβλιοθήκης, σταμάτησε και η σιωπή του αφεντικού του τον παρότρυνε να συνεχίσει. Ανέφερε ότι μερικά παιδιά συνέλεγαν στοιχεία με ένα πρωτότυπο θα έλεγα θέμα. Η ίδια έκρινε ότι έκρυβαν κάτι αξιόλογο, ώστε θεώρησε σωστό να ενημερώσει.
Ο Kimba Riber βρήκε την ευκαιρία να κάνει ένα διάλειμμα και άναψε τσιγάρο, ενώ ένας υπηρέτης μπήκε για να σερβίρει τσάι στους άντρες.
-Η γυναίκα είπε ότι αναζητούσαν άντρες που πολέμησαν έξω από την Humbry πριν αρκετά χρόνια. Εκτός αυτού του χαρακτηριστικού, τα άτομα δεν είχαν κάτι άλλο κοινό.
-Και είναι αυτό αρκετά περίεργο για να νοιαστεί κάποιος; αμφέβαλε ο άντρας.
-Η ίδια έλεγξε τους τίτλους των βιβλίων που δανείστηκαν και το συμπέρασμα που έβγαλε ήταν ότι εκτός από κάποιο άτομο, σίγουρα ψάχνουν και συγκεκριμένη τοποθεσία.
-Έλεος! κύλησε τα μάτια με κούραση. Μυρίζει σαν κυνήγι θησαυρού!
-Κι αυτό είναι επίσης περίεργο, διέκοψε ο βοηθός γιατί ο Riber είχε χάσει το ενδιαφέρον του. Ανέφερε ότι είδε τρία παιδιά, νεαρής ηλικίας. Δύο αγόρια και ένα κορίτσι που δεν είχε ξαναδεί στην πόλη. Δεν είναι παράξενο τρία παιδιά να περιπλανώνται και το πρώτο πράγμα που κάνουν σε έναν νέο τόπο είναι να κλείνονται στην Βιβλιοθήκη;

Ο Riber το αναλογίστηκε και συμμερίστηκε την παραδοξότητα, αλλά χωρίς ειδική προσοχή. Δεν θα μπορούσε να μαντέψει τα κίνητρα τριών παιδιών και δεν θα κουραζόταν για να υπολογίσει τις πιθανότητες.
-Βοήθησε τους στην έρευνα τους! δήλωσε απλά.
-Ε; αιφνιδιάστηκε ο βοηθός.
-Δώσε τους και όσα έγραφα χρειάζονται από το Δημαρχείο για την έρευνα τους. Χωρίς να τους δημιουργήσεις πρόβλημα ή να τους πιέσεις.
-Όπως θέλετε, αλλά, αν επιτρέπεται, γιατί;
-Δεν έχω άπλετο χρόνο να περιμένω αν απλώς μερικά παιδάκια παίζουν ή υπάρχει όντως φωτιά! Όσο πιο γρήγορα τελειώνουν, τόσο πιο γρήγορα θα πάρουμε τα μάτια τους από πάνω τους. Αν φύγουν άπραγοι, έχει καλώς. Αν επιμείνουν στο παιχνίδι, θα παίξουμε μαζί τους. Εξάλλου, κανείς δεν φεύγει από το λιμάνι χωρίς την άδεια μου!
Ο βοηθός εξέπνευσε με θαυμασμό για τον εργοδότη του. Η ταχτική του Kimba Riber ήταν τύπου τυραννικής επίβλεψης, όπου θα είχες το αντικείμενο σου όσο πιο κοντά γινόταν, χωρίς πιθανή έξοδο. Και ταυτόχρονα βελτιστοποιούσε την αποδοτικότητα στο μικρότερο δυνατό χρονικό διάστημα.

Έξω από την πόρτα, ο υπηρέτης που είχε σερβίρει το τσάι, χαμογέλασε παγερά.
-Να κάτι για τα αυτιά της δις Thorin!

Την επόμενη μέρα, ολόκληρη η ομάδα εξορμούσε στους δρόμους της Humbry με προορισμό την Βιβλιοθήκη. Ο Arima περπατούσε ανάμεσα στην May και τον Mark που κουβέντιαζαν ευδιάθετα. Έτσι κρατούσε σε απόσταση τον Bloody από τους φίλους του. Ο τελευταίος δεν έδειχνε να νοιάζεται και τους ακολουθούσε με τα δάχτυλα δεμένα πίσω από το κεφάλι, τα μάτια του όμως εντόπιζαν στο περιθώριο του οπτικού του πεδίου μυστήριες κινήσεις. Άγνωστοι τους ακολουθούσαν και ο ίδιος δεν μπορούσε να φανταστεί γιατί. Δεν ενημέρωσε τους υπόλοιπους για να μην τους ταράξει, αλλά θα τους συνόδευε για παν ενδεχόμενο.
Οι τέσσερις εγκαταστάθηκαν πάλι στο γραφειάκι της Βιβλιοθήκης που είχαν χρησιμοποιήσει και την προηγούμενη και η May πέρασε στον Bloody την λίστα που είχε συντάξει. Αυτή εξάλλου ήταν η δικαιολογία του νεαρού στο να τους ακολουθήσει, να τσεκάρει αν κάποιο από τα ονόματα ταίριαζε με όσα γνώριζε.
-Όχι, όχι, όχι, επαναλάμβανε και με κάθε άρνηση ξεφύλλιζε την επόμενη σελίδα.
Το κακό ήταν ότι οι σελίδες τελείωσαν. Δεν είχε εντοπίσει κανένα όνομα που να αναγνωρίσει και οι άλλοι τρεις σκοτείνιασαν απογοητευμένα. Εφόσον δεν είχαν πετύχει τίποτα, έπρεπε να εγκαταλείψουν;
-Αυτά παρουσιάζουν προοπτική, σχολίασε πάνω στην ώρα ο νεαρός κοιτώντας μια παραγκωνισμένη λίστα.
-Μα αυτά είναι απλές αναφορές χωρίς ονόματα. Οι άντρες δεν αναγνωρίστηκαν, οπότε δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για την ταυτότητα τους.