[Τέλος]Μυστήρια και ιστορίες από παλιά.

Καθώς βγαίναμε έξω το βλέμμα μου έπεσε μια τελευταία φορά στο άψυχο σώμα του Supai και το κεφάλι του που κοίτωνταν πιο πέρα με ένα κενό βλέμμα.Τι μακάβρια σκηνή...ήταν η πρώτη μου φορά...πρώτη φορά που σκότωνα και δεν μπορώ να πω ότι δεν ήταν κάτι που περίμενα,κάτι που δεν είχα πει πολλές φορές ότι θα έκανα.Κι όμως δεν ένιωσα καμία ικανοποίηση.Χαιρόμουν που τον είχα νικήσει,όμως ο θάνατος του...με έκανε να νιώθω περίεργα.Ο Arashi είχε σκοτώσει πολλές φορές στις αποστολές μας και δεν μπορούσα να κάνω κάτι για αυτό,όμως τώρα αυτό ήταν δικό μου έργο.Ήταν το δικό μου χέρι που είχε πάρει αυτή την ζωή.Έπρεπε όμως να είμαι δυνατός.Είχα πει πως για σήμερα,για αυτά τα καθάρματα θα πέταγα τις ιδεολογίες μου στην άκρη και θα τους σκότωνα...θα το έκανα...έπρεπε να...
Αποχώρησα από την σκηνή και κατευθύνθηκα στην πόλη.Εκεί έψαξα τον νέο μου στόχο.Αφού ρώτησα κάμποσους ψαρανθρώπους έμαθα ότι ο Gaila βρισκόταν στο λιμάνι.Έπρεπε να βιαστώ όμως.Φαίνεται ότι οι ψαράνθρωποι είχαν δεχθεί την ιδέα ότι ο Rin είχε φύγει πλέον από το νησί και ότι δεν υπήρχε άλλος λόγος να τον ψάχνουν.Αν προλάβαινα αυτή θα μπορούσε να είναι μια καλή ευκαιρία για εμένα,εφόσον οι περισσότεροι ψαράνθρωποι επέστρεφαν πίσω θα μπορούσα να έχω την συνάντηση μου με τον Gaila χωρίς μεγάλο πλήθος ατόμων τριγύρω.Βέβαια το λιμάνι είχε μόνιμα φύλακες εκεί,οπότε δεν θα την έβγαζα εντελώς καθαρή.Καθώς προχωρούσα με τον Arashi,μια γνώριμη φωνή με σταμάτησε.
-Argon! τον άκουσα να φωνάζει με χαρά και γύρισα να τον αντικρύσω.
-Nad! αναφώνισα και αυτή την φορά άφησα την χαρά μου να φανεί.Απλώσαμε και οι δύο τα χέρια μας και δώσαμε μια γερή χειραψία.
-Όταν μου είπαν ότι γύρισες ήθελα τόσο πολύ να σε δω,όμως ήμουν σε περιπολία και όταν έγινε αυτή η φασαρία με τον άντρα που σκότωσε τον Rav δεν μπόρεσα να γυρίσω πίσω λόγο της έρευνας.
-Δεν χρειάζεται να μου απολογήσε φίλε μου.
-Βλέπω έχεις μεγαλώσει και έχεις γίνει σωστός άντρας και ένας σπουδαίος άντρας μάλιστα.Mr.Shadow άκουσα πολλά για εσένα και σχεδόν δεν πίστευα το πόσο δυνατός είχες γίνει.Δεν φαντάζεσαι πόσο χαίρομαι για εσένα.
Η αλήθεια είναι ότι το φανταζόμουν.Μου το ξανά αυτό όταν πρωτόεφυγα από το νησί:πόσο χαιρόταν που τα είχα καταφέρει να ξεφύγω.Ήταν ο πρώτος μου δάσκαλος,ο πρώτος άντρας που έφτασε κοντά στο να είναι πατέρας μου και το μόνο άτομο που ήλπιζα να βγάλω από εδώ πέρα ζωντανό.Δεν ήθελε να ήταν πειρατής εδώ και πολλά χρόνια και δυστυχώς δεν μπορούσα να τον βοηθήσω,όμως τώρα είμαι εδώ και θα κάνω ότι μπορώ για να τον βγάλω από αυτή την ζωή.
-Και εγώ χαίρομαι που σε βλέπω καλά.Η αλήθεια είναι ότι θα ήθελα να είχαμε βρεθεί νωρίτερα ώστε να κάτσουμε να μιλήσουμε,γιατί τώρα δυστυχώς ο χρόνος με πιέζει.
-Δεν θα βρει λίγο χρόνο,τώρα που τελείωσα επιτέλους και εγώ; Ξεφύσιξα.
-Θέλω να είμαι ειλικρινής,τουλάχιστον μαζί σου Nad.Ήρθα εδώ για να ψαρέψω και το σχέδιο μου έχει ήδη ξεκινήσει. του είπα.Εκείνος έμεινε να με κοιτάει για λίγο αλλά τελικά έγνευσε θετικά.
-Κατάλαβα.Κάνε ότι θεωρείς σωστό.Μέχρι να χρειαστεί να δράσω δεν θα μπω στον δρόμο σου,όμως όταν έρθει εκείνη η στιγμή δεν θα κάνω πίσω.

Δεν θα καταλάβαινα ποτέ τι είχαν οι άντρες με την τιμή τους και τον εγωισμό τους.Γιατί αυτές οι δύο ιδέες κινούσαν τους ανθρώπους να κάνουν πράγματα που δε θέλανε;Γιατί αυτές οι δύο ιδέες εμπόδιζαν για άλλη μια φορά τον Nad από το να δράση όπως θέλει και να ξεφύγει αυτή την ζωή.Τιμή!Κάτι μόνο για εκείνους που δεν έχουν τίποτε άλλο στην ζωή τους.Εγωισμός!Αυτό που σε τρώει από μέσα και σε αναγκάζει να χάσεις τον εαυτό σου!Τα δύο πιο άχρηστα χαρακτηριστικά που μπορούσε κανείς να έχει.
-Η αλήθεια είναι ότι δεν καταλαβαίνω την λογική σου,αλλά δεν πειράζει... του είπα ...Αν εσύ ο ίδιος δεν κάνεις κάτι,τότε θα φροντίσω εγώ να σε ελευθερώσω από τα δεσμά σου.Τα λέμε.
Και με αυτά αποχώρησα χωρίς να κοιτάξω πίσω.Δυστυχώς για να καταφέρω αυτό που είπα έπρεπε να τον βγάλω τον ίδιο από την μέση.Μετά τον Gaila θα έπρεπε αναγκαστικά να έρθει η σειρά του Nad,ως το τελευταίο βασικό μέλος του πληρώματος του Willy.
Φτάνοντας στο λιμάνι αντίκρησα τον Gaila μαζί με άλλους πέντε ψαρανθρώπους.
-Αυτός ο αλήτης μας ξέφυγε όπως φαίνεται... μου είπε όταν συνηδητοποίησε ότι ερχόμουν προς το μέρος του ...θα πρέπει να χαίρεσαι ιδιαίτερα για αυτό.
-Φαίνεται πως με ξέρεις αρκετά καλά.Δυστυχώς στεναχωρήθηκα από την άλλη που σκότωσε τον Rav.Ήθελα ήταν η αλήθεια να τον σκοτώσω εγώ ο ίδιος.
-Πάντα μιλάς τόσο ευθέως.Πρέπει να νιώθεις πολύ άνετα μαζί μας όταν ξέρεις ότι δεν μπορούμε να σου κάνουμε τίποτα αναιδές πλάσμα.
-Και γιατί δεν μου κάνεις;
-Τι;
-Σου λέω ότι αν θες να μου επιτεθείς,να με χτυπήσεις ή οτιδήποτε,κάνε το.Δεν θα πω τίποτα στον Willy,βέβαια κατανοείς ότι δεν θα σε αφήσω ελεύθερα να κάνεις ότι θέλεις χωρίς να πολεμήσω πίσω. του είπα και έπιασα την λαβή της Σκιάς.Είδα τις φλόγες στα μάτια του και το χέρι του να φτάνει για το δικό του ξίφος,όμως τελικά σταμάτησε.Γέλασε ψεύτικα.
-χαχαχα αρκετά με τα παιχνίδια σου.Αν το μάθει αυτό το αφεντικό θα με σκοτώσει. είπε και έκανε να φύγει.
-Ίσως τότε θέλεις να σε βοηθήσω να ξεκινήσεις. του ανταποκρίθηκα και με μια απότομη κίνηση έκοψα έναν από τους άλλους ψαρανθρώπους.
-Τι στο καλό νομίζεις ότι κάνεις; φώναξε.
-Είδες τι.Θα το αφήσεις έτσι απλά να περάσει;Δεν θα μου δώσεις ένα μάθημα;
Αν ο Supai ήταν το μυαλό,ο Gaila ήταν η μυς.Κάτι τέτοιο ήταν αρκετό για εκείνον.Δεν θα σπαταλούσε χρόνο με το να μάθει το "γιατί" των πράξεων μου,ούτε αν σχεδιάζω κάτι συγκεκριμένο.Εκείνος πρώτα σκότωνε και μετά ρωτούσε.
-Αλήτη!!!! με αυτό τράβηξω το δίμετρο ξίφος του απευθείας έξω από την θήκη του, οριζόντια προς το μέρος μου.Έσκυψα και το άφησα να περάσει από πάνω μου.Το ξίφος όμως ήταν τόσο μακρύ και το χτύπημα του Gaila τόσο φαρδύ που καθώς το όπλο του με προσπερνούσε βρήκε έναν από τους άλλους ψαρανθρώπους και τον χώρισε στα δύο.Ο Arashi έλαβε επίσης δράση,πηδόντας πάνω σε ένα ψαράνθρωπο και ξεσκίζοντας τον με τα δόντια του.
-Shadow Step-Double Break έφυγα προς δύο διαφορετικές κατευθύνσεις και έκοψα έτσι ταυτόχρονα τους δύο εναπομείναντες ψαρανθρώπους.Μόνο ο Gaila έμενε πλέον.

Εκείνος γύρισε ξανά το ξίφος του φέρνοντας το να με χτυπήσει στο δεξί μου πλευρό.Άφησα την Σκιά στην θήκη της και αντ' αυτού τράβηξα το Yoku,που ήταν πολύ πιο ανθεκτικό για να μπλοκάρει ένα τέτοιο χτύπημα.Ο Gaila είχε μεγάλη μυική δύναμη,αλλά αυτό δεν ήταν τίποτα μπροστά στην δικιά μου σωματική δύναμη.Γεννήθηκε με μυς,ενώ εγώ τους απόκτησα μέσα από σκληρή προπόνηση.Βάζοντας το Yoku στην μέση σταμάτησα την επίθεση του στο δρόμο της.Ο Arashi πέρασε τότε από κάτω μου και έτρεξε προς τον ανοικτό στόχο που ήταν εκείνη την στιγμή ο Gaila.Πήδηξε στο αέρα και κάρφωσε τα νύχια του στο στήθος του Gaila,ενώ τα σαγόνια του βυθίζονταν στον αριστερό του ώμο.Το αριστερό του χέρι έχασε τότε την δύναμη του και έφυγε από την λαβή του ξίφους του,το οποίο με την σειρά του λόγο του βάρους του έπεσε κάτω.Έτσι τίποτα δεν εμπόδιζε ούτε εμένα από το να χτυπήσω.
-Shadow Step-Power Slash
Ο Arashi πήδηξε τότε μακρυά από τον ψαράνθρωπο και το Yoku άφησε μια βαθιά πληγή στον Gaila,ο οποίος έπεσε προς τα πίσω.Πίεσε το εαυτό του να σηκωθεί.
-Όχι δεν θα πέσω τόσο εύκολα! φώναξε.Τότε έβαλε τα χέρια του μπροστά από το στήθος του σε μορφή χ και με φόρα άρχισε να τρέχει προς το μέρος μας.Εγώ με τον Arashi παραμερίσαμε,καθώς κάναμε μια περιστροφή στον αέρα ώστε να έχουμε μπροστά μας την πλάτη του Gaila.Όμως αλλάζοντας το οπτικό μου πεδίο κατάλαβα τι σχεδίαζε.Ακριβώς εκεί που έτρεχε ήταν η άκρη της προβλήτας και άρα θα έπεφτε στην θάλασσα.Αν προλάβαινε να βουτήξει θα μπορούσε εύκολα να μου επιτεθεί με το fishman karate του από απόσταση,χωρίς εγώ να μπορώ να του κάνω τίποτα.
-Η νίκη είναι δική μου! φώναξε άλλη μια φορά,καθώς μας προσπερνούσε.Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα,εγώ και ο Arashi είμαστε πολύ πιο γρήγοροι.Με ένα μου κόψιμο πέτυχα το δεξί του πόδι κάνοντας το να αποχωρήσει από το υπόλοιπο σώμα,ενώ ο Arashi πήδηξε προς το μέρος του Gaila και πετσόκοψε τον αριστερό του τένοντα,αλλά και το πόδι του γενικότερα.Ο Gaila έπεσε κάτω,με την θάλασσα να βρίσκεται μόλις μερικά βήματα μακρυά,όμως εκείνος δεν μπορούσε να κάνει αυτά τα βήματα.
-Λίγο ακόμα... πίεσε τον εαυτό του και άρχισε να τεντώνει το δεξί του χέρι προς την θάλασσα ...λίγο ακόμα και θα κερδίσω.
Κάρφωσα το Yoku στο πάνω μέρος της παλάμης του και σταμάτησα αυτή του την μάταιη προσπάθεια.
-Τελείωσε Gaila.Μέχρι εδώ φτάνεις με την τωρινή σου δύναμη.
-Περνιέσαι για τόσο έξυπνος και σπουδαίος έτσι; με ρώτησε και η αλήθεια ήταν πως...ναι,ναι πραγματικά πίστευα ότι ήμουν και τα δύο.
-Δυστυχώς για εσένα θα πολεμάω μέχρι να μου πάρεις και την τελευταία ανάσα. είπε και τον είδα να επιχειρεί να πιάσει ένα πιστόλι στο πίσω μέρος του παντελονιού του.Δεν μετακίνησα το Yoku,αλλά τράβηξα ξανά την Σκιά και με αυτή τον κάρφωσα στην σπονδυλική στήλη,τελειώνοντας το μια και καλή.
-Ανόητε... μονολόγησα και έμεινα να κοιτάω το πτώμα του.Τι φρικτό θέαμα...ο αριστερός του ώμος δεν υπήρχε πλέον,το δεξί του χέρι κατεστραμμένο,με δύο πόδια να λείπουν και την πλάτη του ένα κακό χάλι.Προσπάθησα να τραβήξω από πάνω του τα ξίφη μου,αλλά τα χέρια μου έτρεμαν και δεν μπορούσα να βάλω δύναμη να κλείσουν τ δάχτυλα μου,ενώ την ίδια στιγμή μέσα στο στομάχι μου,ένιωθα κάτι να κουνιέται.

Το χειρότερο ήταν ότι αυτό το κάτι ανέβηκε προς τα πάνω.Παραμέρισα το πτώμα και πήγα προς την άκρη της προβλήτας.Άπλωσα το κεφάλι μου πάνω από το νερό και άρχισα να ξερνάω.Τι απαίσιο αίσθημα.Ένιωθα ότι έβγαζα πολύ περισσότερα από φαγητό εκείνη την στιγμή,ίσως και πράγματα που δεν έπρεπε να βγουν.Ο λαιμός μου έκαιγε και ένιωθα το στόμα μου να βρωμάει.Αυτό συνεχίστηκε για κάμποσα δευτερόλεπτα προτού τελικά σταματήσω.Μπορεί να είχα βγάλει αυτό που με ενοχλούσε από μέσα,μαζί με πολλά άλλα,αλλά δεν ένιωθα ούτε στο ελάχιστο καλύτερα.Η καρδιά μου χτυπούσε σαν τρελή και ένιωθα έναν οξύ πόνο να με χτυπάει από αυτήν,σαν κάποιος να την είχε πιάσει και να την πίεζε.Ένιωθα γεμάτος τύψεις και πόνο.Τι έκανα;...τι στο καλό έκανα τόσην ώρα;Είχα πει ότι δεν θα σκοτώσω,για χρόνια πίστευα ότι δεν είχα το δικαίωμα να πάρω την ζωή του άλλου και για χρόνια δρούσα έτσι.Γιατί είχα αφήσει το μίσος μου για αυτούς τους ψαρανθρώπους να πάρει την ανθρωπιά μου και να με κάνει να αφήσω τα πιστεύω μου πίσω.Αν ο Willy το έβλεπε αυτό θα ήταν πιθανότατα πιο πολύ χαρούμενος από ότι θυμωμένος ή οτιδήποτε άλλο.Θα μου έλεγε πως είχα αρχίσει να γίνομαι όπως πρέπει.Στο διάολο και αυτός,το πλήρωμα του και όλοι οι πειρατές του κόσμου.Γιατί στο καλό περνούσα τις ώρες μου διατηρώντας ένα ανέκφραστο πρόσωπο;Δεν ήταν γιατί δεν ήθελα τους άλλους να με επηρεάζουν και να γνωρίζουν πως ένιωθα και πως σκεφτόμουν;Είμαι σίγουρος ότι αν τώρα με έβλεπε κάποιος θα ένιωθε αμέσως την θέληση μου να σκοτώσω.Τι στο καλό έκανα;Είχα χτίσει μια νέα ζωή,ένα νέο πρόσωπο.Δεν ήμουν αδύναμος,το ακριβώς αντίθετο μάλιστα...πως άφησα κάτι όπως το συναίσθημα να κατευθύνει τις πράξεις μου;Είμαι ο Mr.Shadow που να πάρει!Είμαι πολύ καλύτερος από αυτό!Η κρίση μου δεν επηρεάζεται και η θέληση μου είναι πάντα ανώτερη όλων!Είμαι ο Mr.Shadow,αρχηγός της Wolfpack και αυτός που θα σταθεί στην κορυφή του κόσμου μια μέρα!!!Δεν θα ανεχτώ άλλες τέτοιες αντιδράσεις και πράξεις από τον εαυτό μου.Ήρθα εδώ για να νικήσω το παρελθόν μου και θα το έκανα,όμως δεν θα θυσίαζα εμένα στην μέση.
Ένα βάρος άρχισε να φεύγει από πάνω μου,καθώς ξυπνούσα τον πραγματικό μου εαυτό από τον λήθαργο του.
-Είμαι ο Mr.Shadow,τόσο πάνω από τους άλλους που η ζωή τους δεν έχει σημασία για εμένα να την πάρω. ενίσχυσα τον εαυτό μου,με ένα ακόμα ψέμα της προσωπικότητας που χρησιμοποιούσα και στάθηκα όρθιος.
Περπάτησα μέχρι ένα άλλο σημείο της προβλήτας,όπου δεν είχα ξεράσει,και εκεί έβρεξα και έπλυνα το πρόσωπο μου.Καλύτερα να είχα την γεύση από το αλάτι πάνω μου,παρά ότι γεύση ήταν αυτή η ανάμειξη βρομιών.Πλησίασα ξανά το πτώμα του Gaila.Στάθηκα απέναντι του και υποκλίθηκα ελαφρώς.
-Ζήτα συγνώμη και από τον Supai,όταν τον δεις. του είπα και τότε πήρα πίσω τα ξίφη μου.
Μετά από αυτό κινήθηκα με τον Arashi προς το εσωτερικό της πόλης,ώστε να συναντήσουμε την Kanae.Εκείνη ήταν που τελικά ας βρήκε πρώτα.Ήρθε προς το μέρος μας τρέχοντας.
-Ο Daigin λέει πως θα είναι εδώ σε μερικά λεπτά και πως καλύτερα να έχουμε αρχίσει τον αντιπερισπασμό μας μέχρι τότε.
-Ωραία. είπα και δανείστηκα το den den mushi της.Κάλεσα το δικό μου και μίλησα με τον δήμαρχο.
-Άναψε τα. του είπα απλά και με αυτό το κλείσαμε.
Δεν πέρασε πάνω από ένα λεπτό προτού μια έκρηξη ξεσπάσει πάνω στον λόφο και φωτιά αρχίσει να εξαπλώνεται πάνω στο οχυρό των ψαρανθρώπων.
-Δεν νομίζω ο Daigin να έχει κάτι να παραπονεθεί με αυτό.

-Πάμε. είπα τότε στην Kanae.
-Που;
-Στο οχυρό.
-Μα γιατί;Είναι ήδη κατεστραμμένο και οι περισσότεροι που θα βρίσκονταν εκεί δεν μπορεί να επέζησαν.Πρέπει να επικεντρωθούμε στις δυνάμεις των ψαρανθρώπων στην πόλη τριγύρω.
-Πάμε στο οχυρό,γιατί σου βάζω ότι στοίχημα θέλεις,πως αυτός ο αλήτης ο Willy δεν πέθανε από αυτή την έκρηξη.Το καλό που του θέλω μάλιστα,αλλιώς θα απογοητευτώ πολύ που ήθελα το κεφάλι του για τόσο πολύ καιρό.
Η Kanae δεν διαφώνησε αυτή την φορά.Ένιωθε και εκείνη πως είχα δίκιο και σε αυτή την περίπτωση ο Willy είχε προτεραιότητα μπροστά σε οτιδήποτε άλλο.Αρχίσαμε να τρέχουμε προς τα εκεί λοιπόν,αλλά τον δρόμο μας τον έκλειναν μπροστά μια ομάδα ψαρανθρώπων με τον Nad να τους οδηγεί.
-Α Mr.Shadow εσένα έψαχνα!Θα πρέπει να σου ζητήσω να έρθεις μαζί μας.
-Για ποιον λόγο;
-Πολλά συνέβησαν και όπως φαίνεται ακόμα συμβαίνουν και πραγματικά αυτή την στιγμή δεν μπορώ να φανταστώ άλλον ύποπτο πέρα από εσένα και την φιλενάδα σου.Θα χρειαστεί να μιλήσουμε.
-Λυπάμαι,αλλά δεν έχω χρόνο για κάτι τέτοιο.Θα πρέπει αναγκαστικά να αρνηθώ την παράκληση σου.
-Και εγώ λυπάμαι,γιατί δεν γίνεται να κάνουμε πίσω. με αυτό οι υπόλοιποι ψαράνθρωποι τράβηξαν τα ξίφη τους,ενώ ως αντίδραση η Kanae τράβηξε τις μονόχειρες βαλλίστρες της.Δεν ήθελα αυτή την μάχη την δεδομένη στιγμή και ευτυχώς για καλή μου τύχη δεν θα την έπαιρνα.Πλοία των Marines έκαναν την εμφάνιση τους στον ορίζοντα,από την πλευρά του λιμανιού.Τρία στον αριθμό.
-Τι είναι αυτά;Δεν είναι δικά μας. αναφώνησε ένας και η προσοχή των ψαρανθρώπων αποτραβήχτηκε.
-Τι κάθεστε εδώ λοιπόν;Άντε βουτάτε και παγαίντε να δείτε τι στο καλό θέλουν αυτοί εδώ. τους διέταξε ο Nad.
-Μα κύριε,τι θα γίνει με αυτούς; ρώτησε ο ψαράνθρωπος και μας έδειξε.
-Τους αναλαμβάνω εγώ αυτούς.Πηγαίνετε τώρα!
Μην μπορώντας να παρακούσουν,οι ψαράνθρωποι έφυγαν υπό τις διαταγές του καπετάνιου τους.Για λίγο εμείς που μείναμε εκεί δεν μιλήσαμε.
-Πρέπει πραγματικά να πηγαίνω.Σκοπεύεις ακόμα να με σταματήσεις; τον ρώτησα τελικά.
-Σίγουρα δεν μπορώ να σας αναλάβω όλους,όπως παινεύτηκα στους άντρες μου,όμως δεν μπορώ να σας αφήσω επίσης όλους να φύγετε από εδώ χωρίς μάχη.
-Ωραία,τότε η Kanae θα είναι η αντίπαλος σου.
-Κανένα πρόβλημα με εμένα. μου απάντησε και εγώ γύρισα προς την Kanae.
-Αυτός είναι για τον οποίο σου μίλησα πριν στην τραπεζαρία.Μην το παρακάνεις μαζί του. της ψιθύρισα στο αυτί.
-Καταλαβαίνω. μου ανταποκρίθηκε και τότε αποχώρησα,μαζί με τον Arashi.

Αρχίσαμε να τρέχαμε προς το οχυρό.Χωρίς τους δύο από τους τρεις τους αρχηγούς -και τον τρίτο απασχολημένο- οι ψαράνθρωποι δεν θα έκαναν κάποια κίνηση εναντίων μου,μιας και δεν γνώριζαν την κατάσταση και ακόμα ίσχυε για εκείνους του ότι δεν μπορούν να μου κάνουν κάτι,για τον οποιοδήποτε λόγο τους εμπόδιζε.Έτσι δεν βρήκα αντίσταση μέχρι να φτάσω στο οχυρό.Το μέρος βρισκόταν σε κακό χάλι,με τα κτήρια και το ξύλινο τείχος του να έχουν πιάσει φωτιά και να αρχίσουν να καταρρέουν,με το χιόνι να καταπίνει τις στάχτες τους.Πολλοί ψαράνθρωποι ήδη απομακρύνονταν από εκεί,με πολλούς από αυτούς να κουβαλάνε μαζί τους τραυματίες από την έκρηξη.Υπήρχαν μερικοί ακόμα μέσα,μιας και όπως φαινόταν ο χώρος δεν είχε εκκενωθεί πλήρως.Μέσα στον πανικό που γινόταν κατάφερα να πιάσω έναν από αυτούς και να τον ρωτήσω...
-Που είναι ο Willy;
-Εδώ ακριβώς κυνηγέ! τον άκουσα να μου λέει από πίσω μου,και τότε άκουσα και κάτι άλλο.Άκουσα τα δόντια του ξίφους του να κόβουν τον αέρα.Πήδηξα μακρυά,καθώς το τεράστιο ξίφος του έσκαγε στο έδαφος,στο σημείο όπου πριν από λίγο στεκόμουν.Γύρισα να αντικρίσω τον Willy.Εκείνος σήκωσε το ξίφος του και το ακούμπησε στον ώμο του.
-Τι συναίβει Argon;Ανησύχησες;Δεν μπορεί να πίστεψες στ' αλήθεια πως μια τέτοια έκρηξη ήταν αρκετή για να με ξεκάνει;
-Όχι,δεν αμφέβαλλα ποτέ ότι θα επιβίωνες από κάτι τέτοιο.Άλλωστε είσαι μια κατσαρίδα.Σιχαμερή και άχρηστη,όμως καταφέρνει να επιβιώνει στις χειρότερες συνθήκες.
Εκείνος απλά γέλασε.
-Γιατί μου επιτέθηκες; τον ρώτησα.
-Γιατί;Τι εννοείς;Δεν ήρθες εδώ για να πολεμήσουμε.Δεν ήρθες εδώ για το κεφάλι μου όπως πάντα έλεγες;Ή μήπως νομίζεις ότι δεν είχα καταλάβει τι έκανες και τι σχεδίαζες.Argon...Argon...με απογοητεύεις.Εγώ σε μεγάλωσα.Σε ξέρω πολύ καλά.
-Και παρότι κάθεσαι και καυχιέσαι για αυτό με άφησες όπως και να έχει να κάνω το κομμάτι μου και να φτάσω τόσο μακρυά όσο εδώ που βρίσκομαι τώρα.Δεν το πιστεύω ότι είσαι τόσο ηλίθιος ώστε να ακολουθήσεις τις οδηγίες που σου έδωσε η οικογένεια μου,αντί να αμυνθείς εναντίων μου.
-Είναι γιατί έχουν τόσο μεγάλο έλεγχο πάνω μου και γιατί είναι παντού.Το ήξερες ότι με είχαν ειδοποιήσει από πριν ότι θα ερχόσουν εδώ και τι ακριβώς σχεδίαζες να κάνεις;Και παρόλα αυτά μου το είπαν ξεκάθαρα και στην ψύχρα "Μην κάνεις τίποτα.".Ήξεραν ακόμα και πως θα δράσεις...ότι θα έβγαζες από την μέση τους υπαρχηγούς μου και ότι θα προκαλούσες κάτι μεγάλο προτού με πλησιάσεις εμένα.
Αυτό ήταν τρελό!Πως μπορεί κάτι τέτοιο να είναι αλήθεια!
-Και...σου είπαν επίσης να κάτσεις και να πεθάνεις από εμένα;
-Όχι.Στο είπα και όταν πρωτοέφτασες στο νησί αυτό.Αν τραβούσες το ξίφος σου εναντίων μου,μου έδωσαν το ελεύθερο να κάνω ότι νομίζω.Οπότε εδώ είμαι...όλα έχουν δουλέψει τέλεια για εσένα και είμαι το μόνο πράγμα που μένει στο δρόμο σου!Εμπρός Mr.Shadow τράβα το ξίφος σου εναντίων μου και διεκδίκησε την εκδίκηση την οποία τόσο επιθυμείς.Τράβα το ξίφος σου,ώστε να τραβήξω και εγώ το δικό μου! μου φώναξε,δίχως ύφος υπεροψίας,όμως με μια ακλόνητη σιγουριά που ίσως ο ίδιος να μην είχε διαλέξει να την παρουσιάσει στην φωνή του.

Κοίταξα το εν λόγο ξίφος,το οποίο ο Willy με παρακαλούσε να τον αφήσω να βγάλει."Kiba no tate" ένα θρυλικό ξίφος όσον αφορά τις καταστροφές και τους θανάτους που έχει προκαλέσει.Το είχα δει πολλές φορές στην πράξη εδώ στο νησί.Με αυτό και χάρις την εντυπωσιακή του δύναμη ο Willy μπορούσε να κόβει ολόκληρα δέντρα με ένα χτύπημα.Όχι μόνο η λεπίδα ήταν κοφτερή,αλλά ήταν καλυμμένη από εξίσου κοφτερά δόντια και στις δύο της πλευρές.Αν σε πετύχαινε το ξίφος αυτά τα δόντια τρυπούσαν και έμπαιναν μέσα στο δέρμα σου και γραπώνονταν εκεί εμποδίζοντας σε να ξεφύγεις,τουλάχιστον αν δεν ξεκολλούσες από το κομμάτι του σώματος σου που είχε πιαστεί.
-Έλα μικρέ κάντο! φώναξε άλλη μια φορά ο Willy.
-Arashi μην συμμετέχεις.Αυτή η μάχη είναι δικιά μου. είπα στον φίλο μου χαμηλόφωνα και τον έστειλα να περιμένει έξω από την βάση.
Ένα ξίφος που συμπλήρωνε τον Willy και ολοκλήρωνε την εικόνα του δαίμονα που είχα για εκείνον.Όμως αυτός ο δαίμονας δεν θα στεκόταν για πολύ ακόμα.
-Shadow Step-Elusive Shadow εξαφανίστηκα και εμφανίστηκα ακριβώς πίσω από την πλάτη του μέσα στο δευτερόλεπτο.Τον έκοψα χωρίς να προλάβει να αντιδράσει.
-Αυτό είναι αρκετό για εσένα; τον ρώτησα.
-Ναι σε ευχαριστώ.Τώρα μπορώ να πολεμήσω.Ελπίζω απλά αυτό να μην ήταν το καλύτερο σου χτύπημα. είπε περιπαιχτικά.
-Ούτε καν κοντά στο καλύτερο μου. είπα και πήδηξα αμέσως μακρυά του.Αν κάποιος νόμιζε ότι ο Willy ήταν αργός λόγο του μεγέθους του,έκανε λάθος.Μέσα σε κλάσματα είχε γυρίσει το σώμα του και έφερνε το ξίφος του πάνω από το κεφάλι του για ένα κατακόρυφο χτύπημα.Το αντιλήφθηκα αρκετά νωρίτερα όμως και έτσι το ξίφος του δεν έκοψε παρά το χιόνι.Προσγειώθηκα λίγο πιο πέρα,μα δεν έχασα χρόνο.Με το που τα πόδια μου πάτησαν και πάλι γερά στο έδαφος επιτέθηκα.
-Double Break έφυγα προς δύο κατευθύνσεις και επιτέθηκα από τα πλάγια του Willy,με την μία μου σκιά να κόβει το δεξί του μπράτσο και η άλλη το αριστερό.

Διευκρίνηση:

Οι δύο μου σκιές ενώθηκαν ξανά από πίσω από τον Willy,ο οποίος κατάφερε να με ξαφνιάσει.Με το που τον έκοψα είχε ήδη αφήσει το ξίφος του καρφωμένο στο έδαφος και είχε γυρίσει προς τα εμένα.Δεν περίμενα τόσο γρήγορη αντίδραση.Άνοιξε το πελώριο του στόμα και τα κοφτερά του δόντια άστραψαν καθώς ήταν έτοιμα να πιάσουν το κεφάλι μου.Ύψωσα την Σκιά οριζόντια από πάνω μου και τον σταμάτησα εκεί.Όμως εκείνος συνέχιζε να βάζει δύναμη,ρίχνοντας επίσης και το βάρος του και έτσι είχα αρχίζει να γονατίζω και να έχω δυσκολία να τον κρατήσω.
-Double Break. Η πρώτη σκιά πετάχτηκε και έδωσε μια μικρή ώθηση στον Willy ανασηκώνοντας τον από πάνω μου για μερικά δευτερόλεπτα,αρκετά ώστε η δεύτερη να πηδήξει μακρυά από το σημείο και να ενωθεί ξανά με την πρώτη όταν ελευθερώθηκα.Ο Willy έχοντας ακόμα την ίδια δύναμη κατέβασε το κεφάλι του ξανά ώστε να με πετύχει,αλλά μιας και δεν στεκόμουν αρκετά κοντά του πλέον έπεσε με φόρα και το χιόνι στο σημείο εκεί πετάχτηκε παντού τριγύρω.Όμως ο Willy ήταν ένα άγριο θηρίο.Αυτό δεν τον καθυστέρησε ούτε για δευτερόλεπτο.Βάζοντας πίεση στα χέρια και στα πόδια του εκτόξευσε τον εαυτό του από το σημείο όπου είχε βρεθεί κάτω και άμεσα κάλυψε την απόσταση μεταξύ μας.Άνοιξε το στόμα του διάπλατα για άλλη μια φορά και ένιωσα ότι θα μπορούσε να με καταπιεί με την μία αν με έπιανε.

Δυστυχώς για εκείνον,ευτυχώς για μένα η κύρια δύναμη μου παρέμενε η ταχύτητα.Με ένα shadow step τον απέφυγα και άνοιξα ακόμα περισσότερο την απόσταση,όμως αυτό που ακολούθησε με άφησε άναυδο.Τον είδα να προσγυώνεται και να βουλιάζει κάτω από το χιόνι,μέχρι που χάθηκε.Δεν μπορεί...;Δευτερόλεπτα μετά ο Willy αναδυόταν από πίσω μου με τα σαγόνια του έτοιμα.Αυτή η ξαφνική του επίθεση παραλίγο να με πετύχει,αν δεν είχα ξεκινήσει να κινούμε από την ώρα που τον είχα χάσει.Πήδηξα στο πλαί και εκείνος έπεσε ξανά μέσα στο χιόνι.Δεν μπορεί να ήταν στα αλήθεια τόσο βαθυά.Πως στο καλό πατούσα κανονικά αν ήταν έτσι;Αγνόησα αυτές τις σκέψεις για την ώρα και έτρεξα προς ένα κτήριο.Είχε ήδη πιάσει φωτιά όπως και τα υπόλοιπα,και γενικά το μέρος δεν έδειχνε να είναι σε κατάσταση ώστε να μείνουμε εδώ για πολύ,όμως ήλπιζα ότι άμα ανάγκαζα τον Willy να με ακολουθήσει κοντά στην φωτιά και νομίζει ότι με έχει παγιδέψει θα τον έκανα να βγει.Σταμάτησα μερικά βήματα μακρυά από το φλεγόμενο κτήριο και γύρισα αμέσως προς τα πίσω μου.Δεν υπήρχε χώρος να τρέξω παρά μόνο πίσω,οπότε τώρα κέρδιζε ο πιο γρήγορος.Ο Willy δεν βγήκε από μπροστά μου,αλλά από τα δεξία,όμως κατάφερα να τον πιάσω με την άκρη του ματιού μου.Καθώς πεταγόταν για την δαγκωματιά του εγώ έσκυψα και τον άφησα να περάσει από πάνω μου.Καθώς εκείνος "πετούσε" από πάνω μου πετάχτηκα όρθιος και σπρώχνοντας με τα χέρια τον περαμέρισα και τον πέταξα πάνω στο φλεγόμενο κτήριο.Ο Willy βρισκόταν στον αέρα και εν κίνηση.Έτσι ακόμα και αν ήταν πολύ βαρύς για εμένα μια μικρή ώθηση ήταν αρκετή για να τον σπρώξω εκεί που ήθελα.Το τεράστιο σώμα του Willy έπεσε στο κτήριο και γκρέμισε κάμποσα από τα δοκάρια που είχαν καταφέρει να στέκονται ακόμα.Χωρίς αυτούς τους τελευταίους δοκούς η σκεπή έχασε όλα τα στηρίγματα της και άρχισε να πέφτει παίρνοντας μαζί της και όλο το υπόλοιπο κτήριο πάνω στο κεφάλι του Willy,τον οποίο έχασα από την όψη μου.
Για λίγο έμεινα να κοιτάζω τις φλόγες που χώρευαν σαν τρελές και δεν τους ένοιαζε το χιόνι.Επέστρεψα την Σκιά στην θήκη της,αλλά δεν κουνήθηκα από εκεί.Το αντίθετο μάλιστα.Ήμουν έτοιμος για να αμυνθώ απέναντι στον Willy.Δεν θα δεχόμουν ποτέ ότι κάτι τέτοιο είναι αρκετό για εκείνον.Θα έβγαινε.Δεν συμπληρώθηκε το λεπτό προτού δω μια χοντρή γραμμή να σχηματίζεται στο χιόνι,σαν κάτι να κινούταν από κάτω.Περίμενα μέχρι η γραμμή να πλησιάσει αρκετά.Μόλις ήταν μερικά εκατοστά μακρυά μου πήδηξε πίσω,ενώ παράλληλα το κεφάλι του Willy ξεπρόβαλε από κάτω.Τράβηξα το ξίφος μου και έκοψα τον Willy στο πρόσωπο του.Εκείνος έχασε τον στόχο του και την αυτοσυγκέντρωση του και τελικά έπεσε στο έδαφος χωρίς να βυθιστεί.Όμως και πάλι σηκώθηκε άμεσα.
-Πως σου φαίνεται το φρούτο μου;
-Δεν ήξερα κάτι τέτοιο.
-Είδες πόσο καλά το έκρυψα;
-Τι ειρωνία όμως,ένας ψαράνθρωπος που δεν μπορεί να κολυμπήσει.
-Πράγματι,όμως χάρις το Dive Dive no mi μπορώ να κολυμπάει σε οποιαδήποτε στερεή επιφάνεια οπότε με αποζημιώνει θα έλεγα.
Ώστε αυτή ήταν η ικανότητα του.Στ' αλήθεια δεν είχα συνηδητοποιήσει ποτέ ότι ο Willy είχε στην κατοχή του ένα φρούτο.
-Έχει πλάκα όμως... μου είπε και αυτό με παραξένευσε.
-Τι ακριβώς;
-Είμαι σίγουρος ότι το σκεφτόσουν πολύ να καταφέρεις να με αντιμετωπίσεις μακρυά από την θάλασσα,ώστε να μην μπορέσω να χρησιμοποιήσω το καράτε μου.Τι ειρωνία που δεν μπορούσα έτσι και αλλιώς να χρησιμοποιήσω το νερό της θάλασσας.
-Πράγματι...
-Θα πρέπει να χαίρεσε που πολεμάμε εδώ έτσι;Που έχεις το πλεονέκτημα...ε λοιπόν κάνεις λάθος.Όχι γιατί έχω ένα φρούτο,αλλά γιατί καλά έκανες και φοβόσουν το καράτε μου,όμως δυστυχώς για εσένα το πεδίο που διάλεξες είναι εντελώς λάθος.
Έσκυψε απότομα και πέρνουντας μια χούφτα χιόνι μου την πέταξε.Ξαφνικά το χιόνι απέκτησε τρομερή ταχύτητα και μην περιμένοντας κάτι τέτοιο με πέτυχε.Ένιωθα λες και μόλις με είχαν πυροβολήσει πολλαπλές φορές και το σώμα μου άρχιζε να τσούζει ακαριαία με το άγκιγμα.Τι στο καλό ήταν αυτό;

Kanae's POV

Ο αντίπαλος μου επιχείρησε άλλο ένα οριζόντιο χτύπημα στην προσπάθεια του να με καρφώσει.Παρατηρούσα για αρκετή ώρα τις κινήσεις του.Ήταν κομψές,κοφτές και γρήγορες,όμως με πολύ ακρίβεια.Αυτό που συμπέραινα λοιπόν ήταν πως ο Nad είχε εξασκηθεί στην ξιφασκία.Όχι κάτι που πολλοί προτιμούσαν στις μέρες μας,οπότε ήταν η αλήθεια ότι δεν είχα πολύ εμπειρία εναντίων ενός τέτοιου αντιπάλου,όμως μου αρκούσε να κάνω τα βασικά.Να κρατάω απόσταση και όταν έχω ελεύθερο παιδίο να αντεπιτήθομαι.Πήδηξα προς τα πίσω κρατώντας απλωμένα μπροστά μου τα δία μου χέρια με τις βαλλίστρες.Πυροβόλησα και με τις δύο,όμως ο αντίπαλος μου απέφυγε τις βολές.Ο μηχανικός ήχος των βαλλίστρων μου που ξαναγέμισαν ακούστηκε και πρόλαβα να ρίξω άλλες δύο βολές προτού προσγυωθώ πιο πέρα.Η μία αστόχησε όμως η άλλη βρήκε το δεξί πόδι του αντιπάλου μου και τον σταμάτησε επιτόπου στα βήματα του.Τώρα ήταν μια καλή ευκαιρία!Οι βαλλίστρες μου όπλισαν καλά και ενώ πατούσα γερά στο έδαφος,μπορούσα να σημαδέψω με μεγαλύτερη ακρίβεια.Άλλες δύο βολές έφυγαν.Παρότι με το χτυπημένο πόδι οι κινήσεις του Nad δεν μυώθηκαν δραματικά.Απέφυγε την πρώτη βολή και με το ξίφος του μπλόκαρε την δεύτερη.Έπειτα τράβηξε ένα παγούρι που φορούσε στην ζώνη του.Κάρφωσε το ξίφος του κάτω και έριξε νερό στο χέρι του.Με μια απότομη κίνηση εκτόξευσε το νερό προς το μέρος μου.Ευτυχώς είχα αρκετό χρόνο να δράσω και απέφυγα τις σταγόνες οι οποίες έσκασαν σε έναν τοίχο από πίσω ανοίγοντας του τρύπες.Αυτό ήταν το γνωστό καράτε των ψαρανθρώπων που τόσο αντιπαθούσα και φοβόμουν.Οι σκέψεις μου με είχαν απορωφήσει όμως περισσότερο από ότι νόμιζα.Ο Nad είχε ήδη αρπάξει ξανά το ξίφος του και είχε κλείσει την απόσταση μεταξύ μας.Να πάρει!Χωρίς καμία κίνηση άνοιξα απλά τα δάχτυλα μου και άφησα τις βαλλίστρες μου να πέσουν κάτω.Τότε τέντωσα το αριστερό μου χέρι προς το πρόσωπο του.
-Hidden Death! η συσκευή που είχα κρυμμένη στο μανίκι μου πυροδοτήθηκε και ένα μικρό βέλος εκτοξεύτηκε από εκεί.Προς έκπληξη μου ο Nad ήταν αρκετά γρήγορος και το αντιλήφθηκε αυτό,αποφεύγοντας το.Όμως αναγκάστικε να σταματήσει την κίνηση του στην μέση.Κάνοντας ένα βήμα μπροστά βρέθηκα στο πλάι,ενώ άφησα το χέρι μου προς τα πίσω,αλλά μπροστά από την κοιλιά του Nad.
-Ω να πάρει! αναφώνισε μιας και ήξερε όπως και εγώ ότι δεν γινόταν να αποφύγει από τόσο κοντά.
-Hidden Death!
Από πολύ κοντινή απόσταση το βέλος μου καρφώθηκε μέσα του κάνοντας τον να διπλωθεί ακαριαία.Τώρα δεν μπορούσε να σταματήσει την αντεπίθεση μου.Ύψωσα το δεξί μου πόδι και με μια περιστορφή στον αέρα το γύρισα πετυχαίνοντας τον στο κεφάλι.Χωρίς να σταματήσω την κίνηση μου προσγυώθηκα και αμέσως λύγισα και χαμήλωσα το σώμα μου.Τέντωσα το αριστερό μου πόδι και έκανα μια επιτόπου χαμηλή αναστροφή και με το πόδι μου πήρα τα δικά του και ο Nad βρέθηκε στον αέρα.Τότε πάτησα τον διακόπτη που εμφάνισε δύο μαχαίρια στις μύτες των παπουτσιών μου.
-Kenpo-Hornet Rush!
Πετάχτηκα όρθια και άρχισα να τον χτυπάω συνεχόμενα στον αέρα με τα πόδια μου,γεμίζοντας τον παράλληλα κοψίματα από τα μαχαίρια.Κάποια στιγμή σταμάτησα και καθώς εκείνος έπεφτε πήδηξα στον αέρα ώστε να τον έχω ακριβώς στην ίδια ευθεία με εμένα.Τον κλώτσησα στα πλευρά καρφώνοντας τον άλλη μία φορά,ενώ από την δύναμη του χτυπήματος τον πέταξα σε ένα διπλανό κτήριο.Όταν προσγυώθηκα τον κοίταξα.Η μάχη είχε τελειώσει.Έκρυψα τις λεπίδες στις μπότες μου.
-Φαίνεται πως δεν είχα καμία ελπίδα εναντίων σας δεσποινίς. είπε και χαμογέλασε.
Ήταν αλήθεια αλλά δεν είχα χρόνο για αυτά.Απλά τον αγνόησα και του είπα αυτά που ήθελα.
-Ο Argon μου είχε πει για εσένα... του είπα και είχα την αμέριστη προσοχή του ...Νοιάζεται για εσένα και ήθελε να καταφέρεις να ξεφύγεις από το νησί.Η αλήθεια είναι πως μου ζήτησε να μην το παρακάνω μαζί σου,όμως δεν με νοιάζει.Είσαι τόσο στενόμυαλος που αφήνεις τον Argon να σε βοηθάει και εσύ ακόμα να αρνήσε να κουνηθείς από την θέση σου.Δεν θα σε συλλάβω όμως.Όπως μου ζήτησε επίσης ο Argon θα σε αφήσω να φύγεις.Είσαι ελεύθερος και αν βουτήξεις στην θάλασσα θα ξεφύγεις εύκολα από τον πανικό.Ο Argon σου εύχεται τα καλύτερα προτού αναχωρήσεις.Είπε ότι πιθανότατα να μην ειδωθείτε ξανά. Δεν τον είχα αφήσει καν να μιλήσει.Δεν με ένοιαζε,πραγματικά ήμουν θυμωμένη που ο Argon νοιαζόταν τόσο πολύ και αυτός εδώ δεν έκανε τίποτα.Εκείνος γέλασε.Κάθισε στα γόνατα του και μου υποκλίθηκε.
-Ευχαριστώ δεσποινίς για τα λόγια σας.Πείτε στον Argon ότι λυπάμαι που τον στεναχώρησα και ότι δέχομαι αυτό του το δώρο σήμερα.Οι σκέψεις του θα είναι πάντα μαζί του. με αυτά σηκώθηκε όρθιος και χωρίς άλλη κουβέντα οι δρόμοι μας χωρίστηκαν.

Spoiler:

Argon's POV

-Έπρεπε να προπονηθώ σκληρά για να κάνω κάτι τέτοιο.Αν δεν μπορούσα να χρησιμοποιήσω το καράτε μου έχανα ένα τεράστιο κομμάτι της δύναμης μου.Έτσι τώρα γνωρίζω μία από τις ανώτερες τεχνικές που υπάρχουν.Δεν είμαι οι υπόλοιποι τυχαίοι που βρίσκονται στο πλήρωμα μου,χάρις την τεχνική μου μπορώ να χρησιμοποιήσω οποιαδήποτε μορφή νερού στο καράτε μου:και δυστυχώς για σένα το μέρος αυτό είναι καλυμμένο με νερό. καυχήθηκε.
Απίστευτο,αν όντως μπορούσε να χρησιμοποιήσει το χιόνι για να με χτυπήσει τότε πράγματι την είχα άσχημα.Τα περισσότερα κτήρια είχαν γκρεμιστεί τριγύρω μα,αλλά η φωτιά δεν έλεγε να καλμάρει.Δεν θα έφευγα από εδώ.Ήταν επικίνδυνο,όμως τουλάχιστον έτσι θα ανάγκαζα και τον Willy να είναι σε διαρκείς επιφυλακή και ίσως η φωτιά να με βοηθούσε να αμυνθώ εναντίων του καράτε του.
-Τουλάχιστον είσαι ο αντίπαλος που περίμενα ότι θα είσαι. του είπα.
-Χαίρομαι που δεν σε απογοητεύω. μου ανταποκρίθηκε και τότε έτρεξε προς το ξίφος του.Με όλες τις μετακινήσεις μας βρισκόταν πλέον κοντά στο Kiba και ο Willy επιχειρούσε να το πάρει πίσω.Λες και δεν είχε αρκετές ικανότητες και δυνάμεις ήδη.Τον προσπέρασα και μπήκα ανάμεσα σε εκείνον και το όπλο του,όμως τότε βυθίστηκε μέσα στο χιόνι και τελικά με προσπέρασε εύκολα βγαίνοντας δίπλα στο ξίφος του.Το σήκωσε με το ένα του χέρι και το κούνησε προς τα κάτω,προς το έδαφος.Το Kiba βυθίστηκε μέσα στο χιόνι και καθώς περνούσε σήκωσε πολύ από αυτό στον αέρα όταν ο Willy το ξανασήκωσε.
-Split Wave
Δεν μπορεί;Ακόμα και έμμεσα,μέσω του ξίφους του χρησιμοποιούσε καράτε;Κινήθηκα προς τα πλάγια αποφεύγοντας τις σταγόνες χιονιού που έσκαγαν στο έδαφος με έναν εξωπραγματικό ήχο.
-Split Wave συνέχισε ο Willy.
Δεν προλάβαινα αντιδράσω.Μπορεί για την ώρα να μην με έπιαναν οι επιθέσεις του,όμως εκείνος αρκούσε να κουνάει βίαια το ξίφος του για να μου επιτίθεται και να με κρατάει σε επιφυλακή.Μα αν δεν μπορούσα να πλησιάσω δεν είχε αξία.
-Shadow Step και έτρεξα προς τον Willy.Εκείνος για άλλη μια φορά εκτόξευσε το χιόνι προς το μέρος μου,όμως δεν απέφυγα.Έτρεξα πάνω του και μέσα από αυτό.Ένιωθα λες και πυροβολούσαν το σώμα μου και όταν ένα κομμάτι χιόνι με πέτυχε στο στήθος έφτυσα αμέσως αίμα,όμως δεν σταμάτησα.Όταν πέρασα την περίμετρο εκείνος βυθίστηκε κάτω από το χιόνι.Να πάρει!Είχα χάσει ταχύτητα όταν συγκρούστηκα με το χιόνι,οπότε κατάφερε να βρει χρόνο να απομακρυνθεί.
Άρχιζα να κοιτάζω τριγύρω να δω που είναι.Ξαφνικά είδα την κορυφή του Kiba να ξεπροβάλει κάτω από το έδαφος σαν ένα πτερύγιο.Πήδηξα στο πλάι καθώς περνούσε από δίπλα μου.Το είδα να κάνει μια απότομη στροφή και να ξανά έρχεται προς το μέρος μου,όμως το απέφυγα και την δεύτερη φορά.Βέβαια ο Willy δεν σταμάτησε.Σαν καρχαρίας που έκανε βόλτες γύρω από το γεύμα του.Ήμουν τόσο επικεντρωμένος όμως στο ξίφος που ξεπρόβαλε,που όταν τελικά ο Willy σταμάτησε απότομα και πήδηξε έξω από το χιόνι για να με δαγκώσει με έπιασε εξ απροόπτου.Προσπάθησα να ξεφύγω όμως δεν τα κατάφερα και πολύ καλά,όταν τα δόντια του χώθηκαν μέσα στο δεξί μου χέρι.