[Τέλος] A close one

Από την στιγμή που είχαμε φύγει από το νησί το προηγούμενο δεν είχαν περάσει πολλές μέρες, ήταν πρωί τότε οπότε ήμασταν εντάξει ακόμα. Θα ήθελα βέβαια να φτάναμε σε εκείνο στον προορισμό μας όσο πιο γρήγορα γίνεται ώστε να εκπληρώσουμε τον σκοπό που έχουμε βάλει. Χωρίς όμως τον Jellal δεν θα γινόταν αυτό το πράγμα οπότε θα πρέπει να τον ευχαριστήσω πάρα πολύ όταν θα τους νικήσουμε.
-Natsu  μήπως βλέπεις κανένα νησί μπροστά?? Μου είπε ο Elfman. Του είχα πει όχι και έπειτα πήγα να κάτσω σε καρέκλα οπού είχα στο κατάστρωμα. Δεν τους πολύ ένοιαζε αν δεν θα μπορούσαμε να εκπληρώσουμε τον σκοπό εκείνο. Μπορεί να μην τους άρεσε η ιδέα που μας είχε πει ο Jellal.
Είχα σηκωθεί μετά από την καρέκλα και πήγα να μιλήσω στην Erza για κάποιο θέμα οπού είχε προκύψει κάτι μέρες πριν.

-Erza να σου πω, όταν είχαμε φύγει από το νησί Baterilla ήσουν κάπως σκεπτική. Τι σκεφτόσουν??? Δεν ήξερα τι θα απαντήσει επειδή μπορεί να είναι κάτι προσωπικό της.
-Ήμουν σκεπτική??? Αααα τότε λες, ναι σκεφτόμουν ότι με εκείνο που είχαμε κάνει θα πέσουν πάνω μας πιο πολύ marines, την προηγούμενη φορά που μας είχαν επιτεθεί μαρινς την είχαμε γλιτώσει επειδή με λίγα λόγια δεν ήξεραν ποιοι ήμασταν αλλά αν μας μάθουν δεν θα την γλυτώσουμε όπως εκείνη την φορά είχε ένα δίκιο σε αυτό αλλά για αυτό τον λόγο πρέπει να εκπληρώσουμε και το σχέδιο επίσης, επειδή με αυτό τον τρόπο θα γίνω πιο δυνατός.
-Ναι αλλά θα γίνω έτσι πιο δυνατός.
-Σκέψου όμως ότι θα έρχονται πιο πολύ πάνω μας και ας γίνει πιο δυνατός. Έξω θα υπάρχουν ακόμα πιο δυνατού, δεν υπάρχει λόγος κιόλας να το ρισκάρουμε έτσι όμως. Υπάρχουν κιαλλοι τρόποι αν υπήρχαν θα τους είχα βρει. Είναι για μένα αυτό το πράγμα ένα λόγος παραπάνω να γίνω πιο δυνατός.

Στεφτομουν πως η ζωη μου θα αλλαξει οταν θα γινει επιτυχημενο εκεινο το σχεδιο. Απο την στιγμη που ειχα φυγει απο το χωριο μου περιμενα κατι τετοιο αλλα δεν γινοταν. Τωρα θα γινει ομως, πρεπει να τα καταφερω.
Ο ουρανος ειχε αρχισει να γινεται καπως χαλια, τον λογο δεν τον γνωριζω. Εβγαλα εξω την πηξιδα ωστε να δω που ακριβως ημασταν, ανησηχουσα πως θα μας πιασει η βροχη. Θα ηταν πολυ χαλια αν γινοταν κατι τετοιο, η βροχη φαιρνει μεγαλους μπελαδες. Μπορει να πιασει μεγαλη μπορα αλλα μακαρι να μην γινει κατι τετοιο.
-Τι ειναι αυτο?? Ειπα καθως ενιωσα να πεφτει κατι πανω μου. Δεν ηξερα τι ηταν και επειτα κοιταξα ψηλα. Ειχε πεσει ξανα κατι πανω οταν το εκανα, οι υποψιες μου ειχαν βγει σωστες. Ειχε αρχισει να βρεχει.
-Erza γρηγορα πρεπει να κανουμε πιο γρηγορα!! Ειπα, φαινεται να το ειχε καταλαβει και εκεινη.

Η βροχη ολο και πιο γεινοταν χειροτερα, ειχε αρχισει να πεφτουν και αστραπες κιολας. Φαινοταν λες και η θαλασσα ειχε αγριεψει. τα κυματα επεφταν πανω στο καραβι με πολυ δηναμη, αν δεν ηταν το καραβι αυτο πολυ στηβαρο τοτε θα ειχε βουλιαξει στα σιγουρα.
Προσπαθουσαμε ομως με τις ζωες μας να το προστατεψουμε το πλοιο αυτο. Το πλοιο πηγαινε περα δωθε κατι οπου δεν μου αρεσε. Μου ερχοταν ναυτια, πειρατης ειμαι αλλα τετοια πραγματα ποτε δεν τα μπορουσα. Τα ματια μου ειχαν ζαλιστει απο το περα δωθε.
Αυτη η μπορα ειχε κρατησει για πολυ ωρα μεχρι οπου μετα απο 1 ωρα ειχε κοπιασει, ειχαμε δει και παλι τον ουρανο μαζι με ενα ουρανιο τοξο. Επειτα ειχα παρει τα κυαλια επειδη οταν ειχε βγει ο ουρανος ειχα δει κατι στον οριζοντα, ηθελα να δω αν ηταν εκεινο που νομιζα.
-Βλεπω κατι!!! Ειπα και επειτα ηρθε ο Jellal να μου παρει τα κιαλια ωστε να δει και εκεινος.
-Ναι αυτο ειναι!!! Ειπε με χαρα. Δεν ειχα καταλαβει καλα αλλα νομιζω μπορει να εννοουσε το νησι οπου μας ειχε πει.

Δεν ξοδεψαμε δευτερολεπτο παραπνω. Αμεσως αρχισαμε να κοπιλατουμε για εκει και σε λιγα λεπτα ειχαμε φτασει. Τηνσ τιγμη που φτασαμε πηγαμε στο λημανι. Υστερα ο Elfman πεταξε την αγκηρα κατω και μετα εμεις βγηκαμε απο το καραβι.
Οταν ειχα βγει τοτε αρχιζα να κοιταζω αριστερα και δεξια, οπου και να κοιταζα εβλεπα ενα σωρο πειρατικα πλοα, δεν ηξερα τι γινοταν. Απορουσα πως επιτρεποταν σε αυτο το μερος τοσο πολυ πειρατες.
-Τι γινεται εδω Jellal??? Τον ρωτησα.
-Ξεχασα να σου το πω αλλα αυτο το νησι με λιγα λογια ειναι νησι οπου το διοικουν μονο απο πειρατες, οι marines η ο οποιοσδηποτε αλλος δεν εχει δικαιωμα μονο και μονο απο αυτο που ειπε μου αρεσε ηδη αρκετα αυτη η πολη αλλα δεν μπορω να παω να κανω οτι θελω εγω επειδη εχουμε βαλει καποιο σκοπο εδω περα. Αν δεν ειχαμε βαλει δεν θα βρισκομασταν τωρα εδω ουτως η αλλως.
Σιγουρα δεν πρεπει να μπλεξουμε με αλλους επειδη ποιος ξερει ποσοι πολυ δυνατοι πειρατες υπαρχουν.

Ειχαμε κουραστει ομως απο το ταξιδι αυτο που καναμε οποτε το καλυτερο πραγμα να κανουμε τωρα θα ηταν να πηγαιναμε σε ενα ξενοδοχειο να ξεκουραζομασταν. Ολο το βραδυ σχεδον παλευαμε με τα κυματα, αν δεν ηταν εκεινα τωρα δεν θα ημασταν τοσο κουρασμενοι.
Ετσι λοιπον μετα αρχισαμε να ψαχνουμε ενα μερος ωστε να μεινουμε. Ψαχναμε αλλά δεν μπορουσαμε να βρουμε ενα και για αυτο πηγα να ρωτησω καποιον μπας και ξερει.
-Να σας ρωτησω κατι ειπα σε εναν αντρα εκει κοντα. Επειτα εκεινος γυρισε δειχνοντας καπως νευριασμενος.
-Εεε τι θες μικρε??? Μου ειπε, την στιγμη που γυρισε ειχαμε ολοι παθει εκπληξη. Η φατσα του ηταν παρα πολυ ασχημη αλλα δεν λεγαμε τιποτα για να μην προκαλεσουμε φασαριες.
-Μηπως μπορειτε να μας πειτε που ειναι κανα ξενοδοχειο εδω κοντα??? Τον ρωτησα. Επειτα αυτος γελασε και μου απαντησε.
-Βεβαια, βεβαια χαχαχαχα!!! Εχει εδω πιο κατω ενα οπου λεγεται, οι χαμενοι!!!! Χαχαχα!!! Ειπε και μετα εφυγε καθως γελαγε. Μας κοροειδευε αλλα δεν καναμε τιποτα για να μην προκαλεσουμε φασαρια. Ψεματα η οχι πηγαμε εκει που ειχε πει ωστε να το δουμε απλα.

Εκει που ειχε πει ειχαμε παει και απο'τι φαινεται δεν ελεγε ψεματα αλλα σιγουρα το ξενοδοχειο δεν λεγοταν "Οι Χαμενοι", το ειχε πει εκεινο απλα για κοροιδια. Το ξενοδοχειο λεγοταν "The Maniaxs", ακουγοταν καπως περιεργο ονομα αλλά αν ειναι ξενοδοχειο τοτε τα απαραιτητα πραγματα θα τα εχει οσο περιεργο και να ειναι αυτο το ξενοδοχειο.
Επειτα μπηκαμε μεσα και μετα πηγαμε να παρουμε ενα δωματιο.
-Γεια σας θα θελαμε να παρουμε ενα δωματιο για λιγες μερες ειπα στον ξενοδοχο. Εκεινος μετα εβγαλε εξω ενα χαρτι. Θα ειναι το εντυπο για να μας δωσει ενα δωματιο.
-Λοιπον σημειωστε το και μετα θα σας δωσω το κλειδι του δωματιου σας το σημειωσαμε και μετα μας εδωσε το κλειδι. Ηταν το νουμερο 24 οπου ηταν στον επανω οροφο. Πηγαμε εκει και μετα ανοιξαμε την πορτα του δωματιου, την στιγμη που ανοιξαμε αμεσως ολοι μπηκαμε μεσα. Εγω οταν μπηκα πηγα να πηδηξω στο κρεβατι επειδη ηθελα να κοιμηθω. Η δυναμεις μου ειχαν στερεψει και για αυτο ηθελα να τις επαναφερω.

Απο την στιγμη που ειχα πεσει για υπνο πρεπει να ειχε περασει περιπου στις 12 ωρες, με ειχε πιασει ο βαθυς ο υπνος. Για να ξυπνησω θα πρεπει να πεταξεις πανω μου εναν κουβα νερο πολυ κρυο αλλιως δεν θα ξυπνησω. Δεν χρειαζοταν ομως επειδη τα ματια μου ειχαν αρχισει σιγα σιγα να ανοιγουν. Την στιγμη που ξυπνησα δεν σπαταλισα αλλο χρονο. Πηγα πληθηκα και υστερα αμεσως πηγα να βγω εξω. Οι αλλοι μου ελεγαν να μην βγω επειδη εχουμε καποια πραγματα να σηζητησουμε αλλα δεν μπορουσα να κατσω ετσι. Ηθελα εστω λιγο να την δω και μετα θα παω αμεσως πισω επειδη οντως εχουμε μεγαλυτερα ζητηματα απο το να δω το νησι.
Σε καθε δρομο που περναγα μου αρεσε το καθε σπιτι, το καθε μερος. Ενιωθα λες και ημουν σπιτι. Σιγουρα στο σπιτι το δικο μου δεν εχει ενα σωρο πειρατες και μαχες απο πειρατες οπου και να κοιταξεις αλλα αυτο το πραγμα μου αρεσε παρα πολυ. Καθως ομως περπατουσα χωρις να δω μπροστα μου ξαφνικα πεφτω πανω σε εναν.
-Συγνωμη του ειπα καθως επεσα πανω του, εκεινος φανηκε ομως να μην δεχτηκε την συγνωμη μου. Ηταν καπως νευριασμενος. Σηκωθηκε πανω και αρχισε να με βριζει.
-Τι νομιζεις πως κανεις μικρε!!!! Θες κανενα καβγα!!! Φωναζε ολη την ωρα, σιγουρα δεν ηθελα καποιον καβγα.
-Οχι δεν θελω, κοιτα φιλε ζητησα συγνωμη γιατι δεν μπορεις να κανεις και εσυ το ιδιο??? Του ειπα αλλα αυτο φαινεται να τον ειχε νευριασει πιο πολυ επειδη οι γυρω του ειχαν νευριασει. τι ειναι ντροπιαστικο να δεχτεις η ζητησεις ενα συγνωμη?? Δεν μου φαινοταν λογικο.

-Πως τολμας να μιλας ετσι σε μενα!!!! Ειχε γινει εξαλλος. Φαινοταν ετοιμος να θελει να τα βαλει μαζι μου αλλα αν ειναι ετσι τοτε δεν θα κανω πισω και θα τον κανω να πει συγνωμη με το ετσι θελω.
-Μου φαινεται εσυ ζητας μπελαδες οταν του ειπα αυτο οι γυρω του αρχισαν να γελανε ακομα πιο δυνατα με αποτελεσμα εκεινος να χασει τα λογικα του. Ειχε αρχισει να ερχεται πανω μου σαν μανιακος για να με σκοτωσει. Μα πως γινοταν κατι τετοιο, δεν του ειχα πει κατι. Πως γινεται να αναστατωθει καποιος τοσο πολυ. Δεν το καταλαβαινα καθολου. Πρεπει σιγουρα να ειναι χαζος αλλιως δεν εξηγειτε και αν εξηγειτε πρεπει καποιος να μου το πει επειδη μπορει εγω ιδιος να ειμαι χαζος για να μην καταλαβαινω.
Ετσι αφου αυτος αρχισε να ερχεται προς τα μενα, πηρα θεση μαχη και τον περιμενα να φτασει. Οταν θα ερθει θα του δωσω να καταλαβει.

Οταν ειχε παει να μου επιτεθει τοτε τον πιανω απο την μπλουζα του και τον πεταω κατω. Τον ειχα πεταξει με τοση δυναμη οπου αυτο ειχε σαν αποτελεσμα να πονεσει πολυ. Παρα λιγο να του σπασουν τα κοκαλα απο την τοση πιεση που του ειχα βαλει. Φαινεται οτι δεν ειχε βαλει ομως μυαλο. Ειχε παει παλι να ερθει πανω μου, πηγε να μου δωσει μια γροθια αλλα τον απεφυγα και υστερα του το ανταποδοσα δινοντας του μια γροθια στην κοιλια. Ηταν τοσο δυνατη οπου ειχε πεταξει αιμα απο το στομα του και ειχε πεσει στα γονατα. Με κοιταζε με κατι ματια οπου εδειχναν φοβο. Μετα με ολες τις δυναμεις που του ειχαν μεινει σηκωθηκε ορθιος.
-Θα το πληρωσεις!!! Ειπε και επειτα αμεσως αρχιζε να τρεχει. Δεν χρειαζοταν να τον κηνηγησω επειδη δεν ηθελα να του κανω τιποτε αλλο, δεν ειμαι δολοφονος.