[Aρχη] Καλύτερα μιας ώρας ελέυθερη ζωη... [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]

Προηγουμενες ιστοριες:

Στην προηγουμενη ιστορια ο  Εlf και το πληρωμα του διασκορπισμενοι σε ολη τη Water7 προσπαθησαν να βρεθουν μεταξυ τους  και να δραπετευσουν μιας και στο νησι υπηρχε ισχυρη παρουσια Marines που κυνηγουσαν τον Elf και τον Εddy. Το πληρωμα του Elf και ο Eddy μαζι με 2 δικους του πηραν στην κατοχη τους το πλοιο του Elf και δραπετευσαν...

Ενα γλεντι που διηρκεσε πολλες ωρες ειχαν να αντιμετωπισουν οι πειρατες που γιορταζαν την αναρρωση του Elf και τους τρεις νεους αλλα προσωρινους συντροφους Eddy,Jastin και Νake . Το πλοιο ειχε αραξει απο μερες στο λιμανι του επομενου νησιου και αφοτου γιορτασαν , ξεραθηκαν μεθυσμενοι ή πρησμενοι απο το πολυ φαι. Αλλος κρεμονταν απο την κουπαστη, αλλος ειχε ξαπλωσει στην τουαλετα και το Absol ειχε κοιμηθει κατω απο μια χαρτινη κουτα.
Η ωρα ειχε σιγουρα περασει τις 5 το πρωι και οι μονοι που ακομα ηταν ξυπνιοι ηταν ο Eddy και η Rosa. Oι δυο τους ειχαν ανεβει στο ανωτερο καταστρωμα οπου βρισκοταν το τιμονι και αγναντευαν την θαλασσα σκυβοντας προς την κουπαστη της πρυμνης.

---Χαχαχα... γελουσε η Rosa κουνώντας προς τα πισω το ποδι της αφου εβαζε ολο το βαρος της στους αγκωνες και στην κουπαστή. Περασαμε πολυ ωραια και σημερα... Οταν πινεις με κανεις και γελαω πολυ... ειπε χαμογελαστη και τον κοιταξε στα ματια.
--- Μονο οταν πινω? ρωτησε πειραχτικά ο Eddy
--- Kυριως τοτε ... Δεν ξερω... Εχω την εντυπωση οτι το ποτο ειναι..μμμ...βοηθαει...
Εκεινος την κοιταξε με ερωτηματικο για να καταλαβει τι εννοουσε.
Βοηθάει να ανοιχτεις και να εκφραστεις... Και εγω...εγω...
Ενω τοση ωρα κοιταζονταν πονηρα στα ματια , τωρα η Rosa κουναγε τα χερια της ατακτα και κοιταζε αμηχανα δεξια-αριστερα. Ο Eddy πλησιασε το χερι του και επιασε το λαιμο της ενω ταυτοχρονα πλησιασε το στομα του στο δικο της κανοντας την να σταματησει. Εκεινη αντεδρασε αστραπιαια και απλωσε τα χερια της γυρω απο τον δικο του λαιμο...

Λιγο αργοτερα, η Rosa και ο Eddy ειχαν ξαπλωσει στο καταστρωμα και ο ενας εβγαζε τα ρουχα του αλλου. Ξεκινουσαν το κοινο τους ταξιδι με εναν ανορθοδοξο μεν, ευχαριστο για αυτους τροπο. Επειδη πολλες φορες ομως τα πραγματα δεν ερχονται οπως τα θελουμε και οι ''χαλαστρες'' ξεφυτρωνουν απο παντου, οι θορυβοι που ακουγαν εδω και μερικα λεπτα απο το κατω καταστρωμα αρχισαν να πλησιαζουν. Αν και αυτο στην αρχη δεν ηταν ικανο να τους σταματησει, την προσοχη τους τραβηξε μια φωνη:
---Ακινητοι!! Ψηλα τα χερια! φωναξαν καποιοι που μολις ανεβηκαν.
Ο Eddy αρπαξε εναν κουβα που βρισκοταν εκει κοντα και τον πεταξε μεσα στο σκοταδι προς το μερος απ'οπου ακουγε τη φωνη.
---Charlie, ποσο πιωμενος εισαι? Δεν βλεπεις οτ-
---Πως τολμας?? Πυρ!! φωναξε ο αντρας που βρισκοταν μπροστα μπροστα και οι σφαιρες αρχισαν να κατευθυνονται ταχυτατα προς το μερος του ξαπλωμενου ζευγαριου

Το πρωτο πραγμα που εκανε ο Eddy ενστικτωδως, ηταν να αγκαλιασει την Rosa και να την 'κρυψει' απο τα πυρα των αντιπαλων. Σε καμμια περιπτωση δεν ηταν καποιος απο το καραβι τους,γιαυτο και με την ακρη του ματιου του προσπαθησε να τους κοιταξει μηπως και παρει χαμπάρι τί συνεβαινε. Αυτο που ειδε ηταν πεντε με εξι αντρες που κρατουσαν οπλα και εδειχναν για εγκληματιες ή γενικα κακοποιους τοσο απο την σωματικη εμφανιση οσο και απ'την ενδυμασια.
---Παραδοθειτε! Οι υπολοιποι του πληρωματος εχουν πεσει στα χερια μας!
"Ωστε γι'αυτο ακουγαμε θορυβους τοση ωρα απο κατω..." σκεφτηκε τρομοκρατημενη η Rosa κρυμμενη στην αγκαλια του Eddy.
---Οταν παγωσει η κολαση!!! φωναξε ο Eddy και με το δεξυ του χερι χτυπησε δυνατα την κουπαστη ανοιγοντας μια  μεγαλη τρυπα που ηταν αρκετη για να 'κυλησουν' προς την ηρεμη θαλασσα που φωτιζοταν απο το φως του ολογιομου φεγγαριου που τοση ωρα τους 'κραταγε το φαναρι'

Oι κακοποιοι σταθηκαν στην ακρη και πυροβολησαν στο νερο μηπως και τους πετυχουν. Αφου περιμεναν για δυομιση περιπου λεπτα, αποφασισαν οτι δεν ειχε νοημα και οτι σιγουρα ειχαν πεθανει.
---Ειδικα η κοπελιά αποκλειεται να εχει κρατησει ως τωρα την αναπνοη της...χεχε... Φυγαμε αλάνια!! φωναξε.
Ειχε δικιο ομως. Η Rosa σε καμμια περιπτωση δεν θα κραταγε την αναπνοη της τοση ωρα. Ο λογος που επιβιωσε κρυμμενη κατω απο το νερο, ηταν το γεγονος οτι ο Eddy εχοντας κολλησει το στομα του στο δικο της, μετεφερε το οξυγονο του σε εκεινη. Λιγα λεπτα αργοτερα, βγηκαν στην επιφανεια βλεποντας τους ληστες να απομακρυνονται σερνοντας τους δεμενους με χειροπεδες συντροφους τους.

Οι υπολοιποι θα μπορουσαν να ειχαν αντισταθει στην ομηρια τους. Αλλωστε οι χειροπεδες δεν ηταν απο kairoseki, οποτε ο Εlf και Shin μπορουσαν ανετα να χρησιμοποιησουν τα φρουτα τους.
Το γεγονος ομως οτι βρισκονταν σε ξενο εδαφος, δεν γνωριζαν την τυχη της Rosa και Eddy ουτε τους σκοπους των ληστων, τους εκανε να συμφωνησουν προς το παρον να παραμεινουν 'διακριτικοι'

---Ειμαι σιγουρος οτι το αφεντικο θα χαρει πολυ αν του παμε νεο προιον... τσιριξε ενας τυπος με ξανθες φουντωτες τζιβες.
---Τι εννοεις προιον? ρωτησε ο Elf προσπαθωντας να ψαρεψει καμμια πληροφορια.
---Εννοω φιλαράκο οτι καναμε μια γερη μπαζα... Ενα ζωάκι που μοιαζει αρκετα σπανιο, ειπε αναφερομενος στο Absol που ειχε δεσει και κραταγε σαν προβατο στην πλατη του, και τρεις ομορφουληδες νεαρους που σιγουρα θα πουλησουν! ειπε κοιταζοντας τον Εlf, τον Shin, και τον Jastin. Ο Charlie και ο Νake κοιταχτηκαν εντρομοι μεταξυ τους νομιζοντας οτι θα ειχαν πολυ χειροτερη τυχη απ'αυτη που θα ειχαν οι αλλοι τρεις.
---Τι σχεση εχει η ομορφια? ξαναρωτησε
---Μα δεν καταλαβες ακομα? Στο Namakura island oποιος αφησει τον εαυτο του ανυπερασπιστο, πεφτει θυμα καποιου εξυπνοτερου. Την τυχη σας λοιπον απο δω και περα θα αποφασισουμε εμεις. Ειμαι σιγουρος οτι θα σας πουλησουμε σαν δουλους πολυ ακριβα!! χεχεχε
---Δεν υπαρχει περιπτωση... Mind Attack!

Το Mind Attack  ηταν μια επιθεση που ειχε χρησιμοποιησει ο Elf στο Crown island για πρωτη φορα και οφειλοταν στο μεταλλικο περιμετώπιο που στολιζε το κεφαλι του oνοματι Babel. H επιθεση αυτη δημιουργουσε ενα αορατο 'ωστικο'  κυμα με αρκετη δυναμη. Χρησιμοποιώντας αυτη τη δυναμη, ο Elf καταφερε να κανει τον ξανθο τυπο που ονομαζαν Guyle να ωθηθει εκτος του ανηφορικου δρομου με τον οποιο σκοπευαν να φτασουν στην κορυφη του βουνου και να γκρεμοτσακιστει αρκετα μετρα πιο κατω. O φιλος του που μαλλον ειχε το ιδιο ποστο με εκεινον αντεδρασε αρκετα ψυχραιμα και αφου εριξε μοναχα μια ματια στον γκρεμοτσακισμενο Guyle, στραφηκε προς το μερος μου φωναζοντας:
---Ακινητοποιηστε τους τωρα!!
Αμεσως ολοι εμφανισαν απο ενα μαραφετι που δεν ηταν αλλο απο μια σανιδα με μια μπαταρια και εναν διακοπτη επανω. Ολα αυτα ενωνονταν με κατι καλωδια που σε ολες τις περιπτωσεις κατεληγαν να ειναι ανοιχτα.

Αφοτου εμφανισαν αυτα τα αντικειμενα, τα πλησιασαν προς ολους και αρχισαν να πατανε τον διακοπτη δημιουργωντας ηλεκτρικο κυκλωμα που εκανε τους αιχμαλωτους να πεφτουν σαν τις μυγες. Ο Charlie, o Jastin, o Shin , o Nake, ακομα και το Absol. Moναχα ο Elf καταφερε και με ενα αλμα βρεθηκε αρκετα μακρια τους ωστε να γλυτωσει.
---Δεν εχεις να πας πουθενα!
Πραγματι δεν ειχε... Δεν μπορουσε να αφησει πισω τους συντροφους του. 'Η θα επιαναν και εκεινον, ή θα γλυτωναν ολοι μαζι. Επρεπε λοιπον να αντιμετωπισει ολους εκεινους που τον απειλουσαν με τα αρκετα δυνατα ηλεκτρικοφορα καλωδια.
---Ωραια λοιπον! Θα εχεις την ιδια τυχη που ειχε ο δικος σου! φωναξε ο Elf δειχνοντας τον πεσμενο στον γκρεμο Guyle.
---Χαχα... Εμενα με λενε Stansen και δεν χανω ετσι ευκολα!!

O Stansen δεν αποδειχθηκε καποιος ιδιαιτερος αντιπαλος οπως ηθελε να παρουσιαζεται. Ο Elf δεν ηξερε τιποτα για κεινο το νησι, ηξερε ομως οτι υπηρχαν ανθρωποι σαν τον Stansen και τον Guyle που πουλουσαν σαν σκλαβους, ανθρωπους. Υποκοσμος δηλαδη. Κατι αρκετα γνωριμο για τον Elf μιας και στα ταξιδια του ειχε γνωρισει πολυ χειροτερα.
Ο Stansen λοιπον, προσπαθουσε για ωρα να πετυχει τον Εlf με το ηλεκτροφορο καλωδιο που κρεμοταν απο την μικρη σανιδα χωρις αποτελεσμα καθως ο μαυρομαλλης νεαρος μπορουσε να γινει αορατος και να τον αποφευγει αρκετα ευκολα. Τοσο αυτον, οσο και τους υπολοιπους ηλιθιους που προσπαθώντας να τον πετυχουν καταφεραν το απιστευτο: να ακουμπησει ο ενας τον αλλο ηλεκτριζόμενοι μεταξυ τους.
Αφου ο Stansen ειδε και αποειδε, αφησε κατω το μαραφετι και τραβηξε το σπαθι του.

---Δεν μου γλυτωνεις τωρα!! Χα χα χα! ουρλιαξε ο Stansen κανοντας οριζοντιες φιγουρες με το χερι σχηματιζοντας εναν κυκλο γυρω του που αν ο Elf βρισκοταν εκει μεσα, θα ειχε κοπει στα δυο. O Εlf αφου πετυχε μια μαχαιρια στο χερι ενος απο τα τσιρακια του Guyle και του Stansen, επικεντρωθηκε στον στοχο του που πολεμουσε με τον αερα. Τον πλησιασε προσεκτικα απο πισω και ενω τον προσεγγιζε ακομα πιο πολυ, ειδε ενα τσιρακι να δειχνει τρομοκρατημενο τον θαμνο που μολις ειχε πατησει ο Elf. Ειχε προδοθει μονος του λοιπον και ο Stansen μετα το νοημα του δικου του το καταλαβε. Εκανε μια γρηγορη στροφη 180' τρυπωντας τον αερα. Θα τρυπαγε τον Elf αν δεν προλαβαινε τελευταια στιγμη να σκυψει και να το αποφυγει. Ετσι οπως ηταν, τραβηξε τα δυο απο τα τρια μαχαιρια του και συγκρουστηκε με το σπαθι του αντιπαλου του σπρωχνοντας τον προς τα πισω. Κανοντας μερικα βηματα προς τα μπρος για να αποτελειωσει τον αντιπαλο του, ενοιωσε μια σουβλια απο πισω του και το ηλεκτρικο ρευμα να τον τρυπαει απ'την κορφη μεχρι τα νυχια.
"Ε?? Ποιος εκλεισε τα φωτα??"