[Τέλος-Αποστολή] Για την τιμή του ψωμιού [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]

Ο Iroh είχε έρθει στο σωστό μέρος. Κάθισε σε ένα σκαμπό της αδειανής μπάρας και παρήγγειλε ένα ουίσκι της φωτιάς. Ο πρώτος του στόχος ήταν ο μπάρμαν, ο οποίος όμως φαινόταν να μην γνώριζε τίποτα ακόμα και όταν ο Iroh προσπάθησε να τον δωροδοκήσει. Στη συνέχεια προσέγγισε την παρέα που έπαιζε ζάρια και με πρόσχημα το παιχνίδι επιχείρησε να αποσπάσει κάποια πληροφορία. Όταν δεν έμαθε κάτι καινούργιο συνέχισε σε διάφορες άλλες παρέες του μαγαζιού που είχαν αρχίσει να το γεμίζουν. Οι ώρες περνούσαν χωρίς αποτέλεσμα με τον Iroh να χαλάει μεγάλα χρηματικά ποσά σε τζόγο, κεράσματα και φιλοδωρήματα. Όταν πλέον είχε καθίσει σχεδόν με κάθε παρέα του μαγαζιού χωρίς να ανακαλύψει το παραμικρό αποφάσισε να φύγει. Βγήκε από το μαγαζί και προχώρησε σέρνοντας τα πόδια του προς μία από τις προβλήτες του λιμανιού ώστε να εισπνεύσει καθαρό θαλασσινό αέρα. Προσπαθούσε να το πάρει απόφαση πως ο Commander Chad ήταν αδιάφθορος όταν αντιλήφθηκε πως κάποιος τον ακολουθούσε.

Γύρισε και αντίκρισε τον άντρα με το πλατύγυρο καπέλο και τη ζαχαρί καπαρντίνα.

-Μου φαίνεται πολύ περίεργο το γεγονός ότι, οπουδήποτε σε πετυχαίνω, ρωτάς για τον Chad. Θα σε είχα ήδη συλλάβει αλλά από ότι βλέπω δεν είσαι επικηρυγμένος, είπε ενώ ξεφύλλιζε ένα πάκο με αφίσες.
-Ποιος είσαι; Ρώτησε ο Iroh με την καρδιά του να σφίγγεται.
-Εσύ ποιος είσαι; Και γιατί ρωτάς για τον Chad;
-Με λένε Johan και δεν σε αφορά ο λόγος που ρωτάω. Όμως πρέπει να ξέρεις πως είναι αγενές να μην συστήνεσαι όταν σε ρωτάει κάποιος μεγαλύτερης ηλικίας.
-Είμαι μεγαλύτερη αγένεια να συστήνεσαι με ψεύτικο όνομα. Έτσι δεν είναι Iroh; Αυτό τουλάχιστον το όνομα έδωσες στο ξενοδοχείο όπου μένεις. Α, και το όνομά μου είναι Daddy Masterson.

Ο Iroh ένιωσε να βουλιάζει από την απόγνωση. Καταράστηκε από μέσα του τον εαυτό του καθώς ήταν τόσο απρόσεχτος που είχε δώσει το πραγματικό του όνομα στο ξενοδοχείο. Όμως αυτό ήταν το λιγότερο. Μπορεί να επείχε σαράντα χρόνια από την ενεργό δράση αλλά το όνομα του συγκεκριμένου άντρα ήταν αρκετά γνώριμο. Επρόκειτο για γνωστό κυνηγό επικηρυγμένων και έξοχο σκοπευτή.

-Όποιο και αν είναι το όνομά μου δεν είμαι επικηρυγμένος. Το είπες και εσύ άλλωστε.
-Σωστά. Αλλά όταν σε πετυχαίνω να ρωτάς για τον Chad από το Γεμιστό Γουρούνι μέχρι το προηγούμενο μπαρ τότε σίγουρα κάτι δεν πάει καλά. Μην με παρεξηγήσεις. Αντιπαθώ τον Chad. Άνθρωποι σαν και αυτόν είναι ο λόγος που έφυγα από τους marines.  Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν είσαι ύποπτος.
-Τι εννοείς; Ρώτησε ο Iroh αναθαρρώντας.  Είσαι  ο πρώτος άνθρωπος σε ολόκληρο το νησί που έχει να πει κάτι αρνητικό.

-Χα χα! Πάω στοίχημα πως πεθαίνεις να μάθεις. Άκου λοιπόν. Έχω να σoυ κάνω μία πρόταση.  Σε προκαλώ σε μονομαχία. Εάν νικήσεις τότε θα σου πω ότι γνωρίζω για τον Chad. Όμως εάν κερδίσω εγώ τότε θα πρέπει να μου πεις ποιος πραγματικά είσαι και τι ψάχνεις.  Σύμφωνοι;
-Σύμφωνοι, απάντησε ο Iroh αναγνωρίζοντας πως παρά τον εμφανή κίνδυνο δεν επρόκειτο να ξαναβρεί τέτοια ευκαιρία. Που και πότε θα μονομαχήσουμε;
-Εδώ και τώρα. Όμως θα πρέπει να είμαστε γρήγοροι ώστε να μην μας πάρουν χαμπάρι οι περιπολίες των marines.

Με μία αστραπιαία κίνηση ξεκούμπωσε την καμπαρντίνα του αποκαλύπτοντας μία ντουζίνα όπλα. Ο Iroh ίσα που πρόλαβε να πέσει πίσω από μερικά ξύλινα κιβώτια τα οποία ήταν παρατημένα στην προβλήτα. Την επόμενη στιγμή ακούστηκε ένας πυροβολισμός και ο ήχος του ξύλου που άνοιγε. Ο Daddy Masterson συνέχισε να πυροβολεί πάνω στα ξύλινα κιβώτια δοκιμάζοντας εάν τα βόλια του μπορούσαν να τα διαπεράσουν. Ευτυχώς όμως για τον Iroh κάτι τέτοιο δεν ήταν εφικτό. Ξαφνικά επικράτησε απόλυτη ησυχία. Προφανώς ο κυνηγός επικηρυγμένων εξοικονομούσε πυρομαχικά και υπολόγιζε την κατάσταση. Ο Iroh είχε κάνει μεγάλο λάθος που δεν είχε πάνω του κάποιο όπλο. Όχι βέβαια πως είχε κάποια πιθανότητα να νικήσει μία μάχη κατά μέτωπο με τον συγκεκριμένο αντίπαλο. Έπρεπε να σκεφτεί έξυπνα και γρήγορα. Εάν παρέμενε για αρκετή ώρα στην παρούσα θέση του ήταν σίγουρο πως ο Masterson θα έβρισκε κάποια χαραμάδα και θα τον έκανε σουρωτήρι. Στο μυαλό του ξεδιπλώθηκε μία και μοναδική λύση. Θα έπρεπε να χρησιμοποιήσει τις δυνάμεις του φρούτου του.

Άρχισε να σκληραίνει ολόκληρο το σώμα του όσο περισσότερο μπορούσε. Ένιωθε τα μόρια του κορμιού του να έρχονται πιο κοντά δημιουργώντας ένα συμπαγές τοίχος. Ήταν τόση η προσπάθεια που κατέβαλε ο Iroh ώστε κάποια στιγμή ένιωσε το σώμα του να ζεσταίνεται υπερβολικά. Το σχέδιο του ήταν ιδιαίτερα απλοϊκό, σχεδόν χαζό. Θα ξεπρόβαλε από τα κιβώτια και θα έτρεχε καταπάνω στον κυνηγό επικηρυγμένων ελπίζοντας πως οι σφαίρες δεν θα διαπερνούσαν το κορμί του τόσο ώστε να του δημιουργήσουν πρόβλημα. Πήρε μία βαθιά ανάσα και ξεκίνησε. Η αντίδραση του Daddy Masterson ήταν ταχύτατη. Άρχισε να πυροβολεί τον αντίπαλό του σε χέρια και πόδια ώστε να τον τραυματίσει. Κάθε βόλι έβρισκε τον στόχο του. Ο Iroh ένιωθε τις σφαίρες να πέφτουν η μία μετά την άλλη στο κορμί του αλλά συνέχιζε να τρέχει. Όλα έγιναν σε κλάσματα δευτερόλεπτου. Ο κυνηγός επικηρυγμένων αντιλήφθηκε πως κάτι περίεργο συνέβαινε όμως δεν ήταν τόσο αφελής ώστε να αφήσει τον εχθρό του να τον πλησιάσει. Πήδηξε αστραπιαία αποφεύγοντας την λαβή του Iroh και προσγειώθηκε πάνω στην στέγη του πιο κοντινό κτηρίου.

Σήκωσε ξανά τα πιστόλια του αλλά αυτή τη φορά δεν σημάδεψε χεριά και πόδια μα τον κορμό του Iroh. O τελευταίος ένιωσε τις σφαίρες να μπήγονται στην σάρκα του και κατέρρευσε. Μπορεί, λόγω των δυνάμεων του φρούτου του, να μην είχαν πληγεί ζωτικά όργανα όμως αιμορραγούσε από παντού. Τα βόλια είχαν καταφέρει να διεισδύσουν μονάχα μισό εκατοστό, αλλά είκοσι τέτοιες πληγές ήταν αρκετές για να τον γονατίσουν στον πέτρινο δρόμο. Ρυάκια αίματος πασπάλιζαν κόκκινες τις πλάκες. Σήκωσε το βλέμμα και αντίκρισε τον Daddy Masterson να τον σημαδεύει ανάμεσα στα μάτια.

-Έχασες. Θα μου πεις ποιος είσαι και τι ζητάς. Πρώτα όμως πρέπει να φύγουμε από εδώ. Οι περιπολίες θα καταφτάσουν από στιγμή σε στιγμή.

Τον έπιασε από τον κορμό και τον σήκωσε. Ο Iroh ένιωσε να ζαλίζεται. Προσπάθησε να ψελλίσει κάτι αλλά οι δυνάμεις του τον εγκατέλειπαν. Το μόνο που θυμόταν πριν λιποθυμήσει ήταν φωνές στο δρόμο και τον κυνηγό επικηρυγμένων να τον σέρνει σε διάφορα σκοτεινά στενά. Όταν ξανάνοιξε τα μάτια του βρισκόταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι του ξενοδοχείου του.

Οι πληγές του είχαν περιποιηθεί και το σώμα του ήταν σχεδόν ολόκληρο καλυμμένο με επιδέσμους, κάνοντας τον να μοιάζει σε μούμια. Πονούσε φρικτά, νιώθοντας βελονιές να «πλέκουν» το κορμί του από την κορφή ως τα νύχια. Ο Daddy Masterson βρισκόταν επίσης στο δωμάτιο, καθισμένος σε μία καρέκλα δίπλα στο παράθυρο και αγναντεύοντας τον δρόμο. Στα πόδια του ήταν ακουμπισμένο ένα γεμάτο ρεβόλβερ έτοιμο να αναλάβει δράση εάν ο ιδιοκτήτης του το έκρινε αναγκαίο.

-Μου χρωστάς κάποιες εξηγήσεις πιστεύω, του είπε ενώ συνέχιζε να κοιτάει έξω από το παράθυρο.

Ο Iroh ένιωσε την καρδιά του να επιταχύνει. Στο μυαλό του είχε παρουσιαστεί ένα δίλλημα για το οποίο έπρεπε μέσα στα επόμενα λιγοστά δευτερόλεπτα να πάρει απόφαση. Από την μία, ο Iroh ήταν ένας άνθρωπος που κρατούσε πάντα λόγο του, ακόμα και αν του έπαιρνε χρόνια ολόκληρα. Είχε υποσχεθεί στον κυνηγό να του αποκαλύψει τα πάντα εάν νικούσε και αυτό έπρεπε πλέον να κάνει.

Από την άλλη όμως κρινόταν κάτι πολύ πιο σημαντικό από την προσωπική του τιμή και υπόληψη. Βρισκόταν σε αποστολή έχοντας αναλάβει ευθύνες που δεν αφορούσαν μονάχα τον ίδιο, αλλά πολύ περισσότερους ανθρώπους και ένα σκοπό που ο ίδιος ασπαζόταν συνειδητά. Οι εντολές του ήταν συγκεκριμένες: Δεν έπρεπε σε καμία περίπτωση να φανεί ότι οι επαναστάτες εμπλέκονται σε οτιδήποτε συμβεί στον διοικητή των marines.

-Λοιπόν;
- Είμαι δημοσιογράφος και το όνομά μου είναι Iroh. Όπως φαντάζεσαι δεν δουλεύω για την εφημερίδα της κυβέρνησης. Έχω πληροφορίες ότι κάτι σάπιο κρύβεται πίσω από το αψεγάδιαστο πρόσωπο του Commander Chad και βρίσκομαι στο νησί για να το ερευνήσω. Όμως από ότι φαίνεται θα φύγω με άδεια χέρια καθώς ο μόνος που μπορεί να γνωρίζει κάτι σε ολόκληρο το νησί είσαι εσύ.
-Μάλιστα… Κατάλαβα, απάντησε ο Masterson με το δεξί του χέρι να τρίβει το μουσάτο του πιγούνι. Ξέρεις τι; Είπε ενώ σηκωνόταν από την καρέκλα.

-Αποφάσισα να σου αποκαλύψω κάποια πράγματα. Όχι όλα, αλλά αρκετά για να συνεχίσεις.
-Γιατί; Ρώτησε ο Iroh πραγματικά αιφνιδιασμένος. Δεν κέρδισα την μονομαχία.
-Πράγματι. Αλλά βλέπεις, δεν συμπαθώ πολύ τον Chad ούτε το συγκεκριμένο είδος marine που εκπροσωπεί. Εξάλλου, έχοντας πλέον φύγει από το σώμα, δεν έχω καμία υποχρέωση να τον καλύπτω. Ερεύνησες καθόλου τα λογιστικά αρχεία της βάσης;

-Όχι… Πως θα μπορούσα άλλωστε; Θα ήταν ριψοκίνδυνο και σίγουρα παράνομο να διαρρήξω την βάση των marines, είπε σε μία προσπάθεια να φανεί νομοταγής.
-Πράγματι, απάντησε με ένα αχνό χαμόγελο να εμφανίζεται στα χείλη του. Όμως τα βιβλία τυχαίνει, για κάποιον περίεργο λόγο, να βρίσκονται στο σπίτι του Chad, κάτω από έναν ψεύτικο πάτο του πρώτου συρταριού του γραφείου του. Υπάρχει ένα αόρατο νήμα που συνδέει τον διοικητή τόσο με τον φούρναρη Jack όσο και τον τοπικό πειρατή Edward. Αυτό πρέπει να ανακαλύψεις.

Με αυτά του τα λόγια ο κυνηγός επικηρυγμένων κατευθύνθηκε προς την έξοδο.   Στον Iroh χρειάστηκαν μερικά δευτερόλεπτα ώστε να αναγνωρίσει  τα ονόματα. Ο Jack ήταν ο φούρναρης από τον οποίο είχε αγοράσει ψωμί το ίδιο πρωινό. Όσο για τον Edward, υποτίθεται πως ήταν ο υπ΄ αριθμόν ένα πονοκέφαλος του διοικητή, σύμφωνα με την γκαρσόνα.

-Σε ευχαριστώ για τις πληροφορίες, κατάφερε να ψελλίσει ο Iroh πριν ο Masterson περάσει το κατώφλι της εξώπορτας του δωματίου. Μην ανησυχείς, η ανωνυμία σου είναι εγγυημένη. Δεν πρόκειται να σε αναφέρω ως πηγή στο άρθρο μου.
-Χα χα χα χα! Νόμισες έστω και μία στιγμή πως έχαψα το παραμύθι σου; Δεν υπάρχει δημοσιογράφος στην τέσσερεις θάλασσες που να είναι χρήστης φρούτου του διαβόλου.   Δεν ξέρω ακριβώς ποιες είναι οι επιδιώξεις σου αλλά δεν με αφορά όπως σου είπα. Τουλάχιστον εωσότου βγει επικήρυξη στο κεφάλι σου.  Ελπίζω να μην σε ξαναδώ, αν και εφόσον δεν αποκάλυψες την αλήθεια για τον εαυτό σου, μου χρωστάς μία ακόμα μονομαχία,  είπε και βγήκε από το δωμάτιο κλείνοντας την πόρτα πίσω του.