[Τέλος-Αποστολή]Νομος και Ταξη! Η δικαιοσυνη πανω απο ολα! Μερος 5ο - Νεες δυναμεις

Εκεινη την ωρα ομως, την ωρα του παιδιου, ηρθε να την διακοψει ο Mark που ειχε φυγει να ειδοποιησει την Ensign. Κουβαλουσε εναν απο τους αντρες της, προφανως χτυπημενο. Και ο Red και η Rika ετρεξαν και τον βοηθησαν να τον κουβαλισει κοντα στους υπολοιπους.
-Τι εγινε?
-Τον βρηκα στον δρομο. Τους ειχαν στησει παγιδα
-Μας περιμεναν. Η Ensign και οι υπολοιποι... Πεσαν κατευθειαν σε αυτη.
-Red, πρεπει να παμε να τους βοηθησουμε
Ο Red απαντησε με ενα καταφατικο βλεμμα.
-Mark, δεσε τους τους κλεφτες να μην φυγουν και δες τι βοηθεια χρειαζονται οι δικοι μας. Φωναξε και τους χωρικους να βοηθησουν αλλα προσεκτικα. Ενταξει?
-Εγινε. Αλλα εσεις? Θα πατε εκει?
-Ναι. Δεν γινεται διαφορετικα.
-Δεν ξερω τι να σας πω. Καλη τυχη. Κοιταξτε να μεινετε ζωντανοι. Εγω θα ειδοποιησω τον Commander απο το Den Den Mushi.
-Καντο. Φευγουμε Red

Και κατευθυνθηκαν προς πιο βαθια στο νησι, ακολουθοντας το μοναδικο μονοπατι που υπηρχε.
-Κοιταξε Red. Ιχνη. Προσφατα. Σιγουρα περασαν απο εδω. Ειπε δειχνοντας καποιες πατιμασιες στο εδαφος.
-Ας βιαστουμε να τα ακολουθησουμε τοτε. Μπορει να ειναι σε κινδυνο οι υπολοιποι.
Εγνεψε η Rika και ξεκινησαν να τα ακολουθουν.
Συναντησαν καποιες διασταυρωσεις του δρομου ομως ξεροντας τον σωστο δρομο, δεν χασαν χρονο και συνεχισαν. Προχωρησαν για καποια ωρα.
Ειχαν διανυσει μια αξιοσημειωτη αποσταση απο το αρχικο χωριο, ωσπου φτασαν στο χωριο που τους ειχαν πει οτι εξαφανιστηκε. Το καταλαβαν γιατι ειδαν μια ξυλινη πινακιδα με το ονομα του.
Εισηλθαν στο χωριο με μεγαλη προσοχη. Πηγαιναν αργα και προσεχαν για τυχον παγιδες.
Ομως παγιδες δεν υπηρχαν. Η παγιδα ηταν μεσα στο χωριο. Και το καταλαβαν οταν ακουσαν εναν πυροβολισμο. Κοιταχτηκαν και κατευθειαν ετρεξαν προς την κατευθυνση που ακουστηκε. Πολυ συντομα στα αυτια τους εφτασε και ο ηχος των φωνων και των κλαγγων των σπαθιων

Αυτο που αντικρυσαν ηταν ενα μικρο χαος. Μια μεγαλυτερη ομαδα κλεφτων, παρομοια ντυμενοι και εξοπλισμενοι με τους προηγουμενους να ειναι χυμενοι σε ολο το χωριο και να πολεμαν τους εξισουν διασκορπισμενους Μαρινς. Με σπαθια, πιστολια αλλα μεχρι και γροθιες οι Μαρινς προσπαθουσαν να υπερασπιστουν τους εαυτους τους. Καποιοι καλυτερα απο αλλους.
Διεκριναν την Ensign Nitsa να εχει βγαλει τα οπλα της, δυο μαχαιρακια και μαζι με τον Farkas να πολεμανε εναν πραγματικα τεραστιο τυπο. Ειχε υψος πανω απο δυο μετρα, ηταν καταμαυρος και κρατουσε ενα επισης καταμαυρο παλουκι με καρφια. Ηταν χοντρος και γυμνος απο την μεση και πανω. Το παλουκι του ηταν τεραστιο και φαινοταν παρα πολυ βαρυ. Και πρεπει να ηταν γιατι καθε φορα που το κατεβαζε, ενας μικρος λακκος δημιουργοταν στο εδαφος.
Η Nitsa γρηγορη και ευλιγιστη απεφευγε τις επιθεσεις και οποτε μπορουσε εμπιγε τα μαχαιρια της στο σωμα του τεραστιου κλεφτη. Αλλα δεν φαινοταν να το νιωθει και πολυ. Το υπερβολικο λιπος του πρεπει να λειτουργουσε σαν φυσικη αμυνα.
Ο Farkas απο την αλλη, ηταν πολυ απασχολημενος με το να αποφευγει τα χτυπηματα και δεν εβρισκε καποια καλη ευκαιρια για να τον επιτεθει. Ειχε πεταξει την καραμπινα του παραδιπλα και κρατουσε σφιχτα στα χερια του το σπαθι του.

Χωρις να χασουν χρονο, ορμησαν και οι ηρωες μας στην μαχη. Και οι δυο, χωρις να πουν τιποτα, ειχαν την ιδια σκεψη. Στραφηκαν κατευθειαν στον μεγαλο τυπο. Μερικοι κλεφτες με το που τους ειδαν, διψασμενοι για αιμα, γυρισαν κατα πανω τους αλλα ηταν ατσαλοι και κουρασμενοι απο την μαχη και με ευκολια τους εβγαλαν εκτος μαχης. Η Rika εσκυψε για να αποφυγει το σπαθι του ενος και με το δικο της τον εκοψε στο στομαχι, πετοντας τον στην ακρη, ενω ο Red εφυγε κατα μετωπο μπροστα του, του επιασε την μαπα με το χερι του, τον πατησε στο πατωμα και ενεργοποιησε την δυναμη του. Το κεφαλι του κλεφτη μπηκε μεσα στο εδαφος και γυρω απο αυτο, δημιουργηθηκαν τρυπες στο εδαφος που σχηματιζαν μια πατουσα. Επειτε, ο Red σηκωθηκε και συνεχισε προς τον χοντρο.
Με το που φτασαν εκει, τους καταλαβε η Ensign και τους λεει
-Τι κανετε εσεις εδω? Δεν επρεπε να προσεχετε το χωριο?
-Το χωριο δεχτηκε επιθεση
-Αλλα την αναχαιτισαμε. Ειχαμε πληγωμενους, αλλα εμεις οι δυο ειμαστε ενταξει
-Μαθαμε οτι πεσατε σε ενεδρα και τρεξαμε να βοηθησουμε.
Η Ensign πηγε να απαντησει αλλα εκεινη την ωρα και οι τρεις πηδηξανε προς διαφορετικη κατευθυνση καθως το παλουκι του χοντρου επεσε στο σημειο που στεκοντουσαν.

O Farkas εκεινη την στιγμη βρηκε ευκαιρια και του ορμησε και του εμπηξε το σπαθι του στα πλευρα του και ακουσαμε μια κραυγη πονου απο τον κλεφτη. Το εβγαλε αλλα πριν προλαβει να φυγει, εφαγε μια ξεγυρισμενη σφαλιαρα και πεταχτηκε καμποσα μετρα παραπερα. Ο χοντρος γυρισε προς το μερος του και πηγε να του κατεβασει το ροπαλο πανω του. O Farkas τον απεφυγε τελευταια στιγμη αλλα δεν προλαβε να τραβηξει και το οπλο του. Το σπαθι του ειχε γινει πλεον αχρησιμοποιητο.
Στιγμες αργοτερα ακουστηκε μια ξεψυχησμενη κραυγη απο παρα διπλα. Ενας ναυτης ειχε πεσει.
-Σας τον αφηνω πανω σας. Ετσι και αλλιως οι επιθεσεις μου δεν φαινεται να εχουν μεγαλη επιπτωση πανω του. Παω να βοηθησω τους υπολοιπους και οταν ξεμπερδεψουμε θα ερθουμε ολοι μαζι. Καθυστερηστε τον και βοηθηστε τον Farkas. Ειναι παρα πολυ ικανος πολεμιστης. Μην δοκιμασετε να τον νικησετε μονοι σας! Θα πεθανετε!
-Μην μας υποτιματε! Ο Red Fullman δεν θα πεθανει τοσο ευκολα!
Ειπε και ορμησε στην μαχη.

Η Rika και αυτη κουνηθηκε αλλα δεν ορμησε μπροστα. Αντιθετως, πηρε ενα σπαθι απο κατω και ετρεξε προς τον Farkas.
-Πιασε!
Του φωναξε και του πεταξε το σπαθι. Αυτος το επιασε αλλα το πεταξε κατω.
-Ευχαριστω αλλα δεν το χρειαζομαι. Θα τον δειρω με τα ιδια μου τα χερια.
Χτυπησε την γροθια του στην παλαμη του και ετρεξε κατα πανω στον αντιπαλο.

Ο χοντρος, γυρισε την προσοχη του στον Red που ειχε φτασει μπροστα του και του κατεβασε με απιστευτη δυναμη, και με τα δυο χερια το οπλο του. Ο Red σηκωσε τα χερια του ψηλα και δεχθηκε την επιθεση. Το παλουκι εξωστρακιστηκε, εφυγε προς τα πανω αλλα καταφερε και το κρατησε στα χερια του. Επειτα, φανερα εξουθενωμενος απο αυτην την κινηση, επεσε στο ενα γονατο και αρχισε να βαριανασενει.
Σειρα να χτυπησει ειχε ο Farkas. Πηδηξε, ετοιμασε την γροθια του και του την κατεβασε πανω στο προσωπο. Αυτο παραμορφωθηκε, του εφυγαν καποια δοντια και αρχισε να ματωνει. Χωρις να δειχνει πτοημενος απο τον πονο, γυρναει και παει να χτυπησει τον Farkas οσο βρισκοταν ακομα στον αερα.

Η Rika, που παρατηρουσε την μαχη, εσπευσε να βοηθησει. Ετρεξε και πηδηξε, πεφτοντας πανω στον Farkas και σπρωχνοντας τον εξω απο το πεδιο βολης του χτυπηματος. Παρα τριχα το παλουκι θα χτυπουσε την Rika αλλα ηταν τυχερη και γρηγορη και δεν την χτυπησε.
Ο χοντρος νευριασμενος φωναξε
-Θα σας σκοτωσω! Θα σας λιωσω σαν μυγες! Μου την δινει ετσι οπως κουνιεστε!
Και σηκωσε το ροπαλο του με στοχο την Rika. Ο Red δοκιμασε να τρεξει προς τα εκει αλλα δεν ειχε ανακτησει τις δυναμεις του ακομα. O Farkas ηταν πεσμενος κατω... Η Rika ηταν μονη της.
Το ροπαλο επεσε αλλα η Rika επιδεξια και ταχυτατη, εκανε στα πλαγια και το αφαιρεσε. Νιωθοντας την αδρεναλινη της στα υψη και μια περιεργη δυναμη να κυλαει μεσα της, λειτουργησε ασυναισθητα για τα δικα της δεδομενα.
-ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΛΟΥΚΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΟ!
Φωναξε και οσο ηταν ακομα στο εδαφος, το χτυπησε με την γροθια της. Η γη αρχισε να σειεται, γινοταν ενας μικρος σεισμος. Οι περισσοτεροι δεν το καταλαβαν γιατι πολεμουσαν αλλα ο Red και ο Farkas το καταλαβαν. Το ροπαλο ραγισε και τελικα εσπασε. Ο κλεφτης εμεινε με την λαβη στο χερι.
Παντελως ξαφνιασμενος απο το σπασμενο του ροπαλο, ο Farkas πηδαει πανω του και του παταει μια δευτερη γροθια στη προσωπο, τελειωτικη αυτην την φορα καθως τον ξαπλωσε μια και καλη.

Βλεποντας τον αρχηγο τους να γκρεμιζεται και παραλληλα την Ensign να γυρναει αναποδα τα δεδομενα, οι εναπομειναντες κλεφτες πεταξαν τα οπλα κατω και παραδοθηκαν. Ο Farkas νευρισαμενος και με την φορα της μαχης, ορμαει σε εναν παραδομενο κλεφτη, τον σηκωνει στον αερα και τον ρωταει
-ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΧΩΡΙΚΟΙ? ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΑΔΕΡΦΙΑ ΜΟΥ??!
Ο καημενος, φοβισμενος οπως ηταν, τραυλισε και εδειξε πως ειναι παρακατω ολοι.
Ο Farkas τον παρατησε αμεσως και αρχισε να τρεχει.
Η Ensign τον ακολουθησε αφου εδωσε την εξης εντολη
-Οσοι μπορειτε να περπατησετε, βοηθηστε τους υπολοιπους και πηγαινετε πισω. Εκει ανασυνταχθειτε και ερχομαι σε λιγο.

Ακολουθωντας τις εντολες της, ολοι μαζι, βοηθωντας ο ενας τον αλλον, δεσανε τους κλεφτες, τους παρατησανε εκει και κουτσοπερπατησανε μεχρι το κεφαλοχωρι.
Εκει ειδανε τους πρωτους κλεφτες δεμενους και τον Mark και τους υπολοιπους ορθιους να τους περιμενουν

Οι χωρικοι με το που τους ειδαν στην κατασταση που βρισκονταν, κατευθειαν εσπευσαν να τους βοηθησουν και να τους γιατροπορευσουν. Τους εξηγησαν τι ειχε συμβει και πως οι κλεφτες ειχαν νικηθει με επιτυχια. Αυτοι απο την μερια τους χαρηκαν και ειπαν πως περιμενουν να γυρισει ο αρχηγος τους με τους υπολοιπους χωρικους.

Και ετσι εγινε. Λιγη ωρα αργοτερα, εμφανιστηκαν ο Farkas και η Nitsa μαζι με ολους τους κλεφτες και μαζι με ολο το διπλανο χωριο!
Οι χωρικοι αγκαλιαστηκαν μεταξυ τους και αρχιζαν να ασπαζονται και να κλαινε απο χαρα. Οι περισσοτεροι ηταν κουρασμενοι και ταλαιπωρημενοι, καποιοι διψασμενοι και πεινασμενοι. Ειχαν περασει δυσκολα αλλα πλεον ολα ηταν στο παρελθον.
Οι ναυτες πηγαν στην Ensign και την ρωτησαν τι εγινε
-Οι πειρατες, οπως φανηκε απο την ταυτοποιηση που εκανα, ειχαν απαγαγει το χωριο και τους κρατουσαν αιχμαλωτους για να δουλευουν. Δεν χρειαζεται να σας πω αλλα τωρα. Θα τα ακουσετε στην αναφορα που θα γραψουμε. Σε μια ωρα ξανα εδω.

Ετσι, μια ωρα μετα, μαζευτηκαμε ολοι οι μαρινς στην πλατεια και η Ensign αρχισε να μιλαει και ενας απο τους γραφιαδες της να γραφει
-Φτασαμε στο νησι Micqeot προ μιας ημερας και βραδυ. Βρηκαμε το κεντρικο χωριο και μας υποδεχθηκε ο αρχηγος τους. Επειτα απο συννενοηση μαζι του, μαθαμε πως ενα ολοκληρο χωριο ειχε εξαφανιστει οπως και ενας ακομα ανδρας που πηγε να τους βρει. Ετσι αφησα μια ομαδα των 5 ατομων να προσεχει το χωριο και οι υπολοιποι, μαζι με τον αρχηγο του χωριου πηγαμε να αναζητησουμε τους χαμενους κατοικους. Οι πειρατες ειχαν ετοιμασει παγιδα και περιμεναν την καθε μας κινηση. Με το που φυγαμε επιτεθηκαν με μια μικροτερη ομαδα στο χωριο και με την κυρια δυναμη τους μας εστησαν παγιδα μεσα στο εξαφανισμενο χωριο. Με το που φτασαμε εκει, βγηκαν απο ολα τα υποτιθεται εγκατελελημενα σπιτια και αρχισαν να μας πυροβολανε. Η ομαδα στο κεφαλοχωρι αναχαιτησε πληρως την επιθεση των πειρατων και μαλιστα δυο νεαροι Recruits, ο Red Fullman και η Rika Westcomer, ηρθαν και βοηθησαν στην αλλη μαχη. Η βοηθεια τους ειναι αξιοσημειωτη στο πεδιο της μαχης και μαζι με τις ικανοτητες και την αποφασιστικοτητα του Farkas, αρχηγου του χωριου καταφεραμε και πιασαμε ολους τους πειρατες. Ο καπετανιος τους, Black Club Doi, με επικυρηξη 10.000.000 belli βρισκεται υπο κρατηση και ζητω πλοιο να ερθει να τον παραλαβει μαζι με το υπολοιπο πληρωμα του. Οι πειρατες ειχαν τους χωρικους αιχμαλωτους και τους αναγκαζαν να σκαψουν εναν πελωριο βραχο γιατι ειχαν εναν χαρτη και πιστευαν οτι εκει μεσα εχει θησαυρο. Κατι τετοιο δεν βρεθηκε ποτε και θεωρειται ψεμα. Οι χωρικοι αυτην την στιγμη ειναι ολοι ταλαιπωρημενοι αλλα σωοι και αβλαβεις. Η αποστολη στεφθηκε με επιτυχια και ολες οι απειλες αντιμετωπιστηκαν.

Ensign Nitsa.

ΥΓ: Ο αρχηγος του χωριου Farkas μου εξηγησε ποσο πολυ θελει να καταταγει στο ναυτικο. Γνωριζω πως εχει ξαναδοκιμασει στο παρελθον και απορριφθηκε. Σημερα μου απεδειξε πως ειναι ενας ικανοτατος πολεμιστης και με καλες αρχες. Μπορει να εχει σκοτεινο παρελθον αλλα φαινεται να ειναι αλλος ανδρας σημερα. Παρακαλω επανεξεταστε την αιτηση του. Θα τον χρειαζομασταν εναν τετοιο Μαριν στο North Blue

Τελος, η Ensign γυρισε σε ολους τους ναυτες και τους ειπε
-Σημερα κανατε καταπληκτικη δουλεια. Ειστε ολοι καμαρια του ναυτικου και μην αφησετε ποτε κανεναν να σας πει το αντιθετο. Εσεις, ναυτες του Craul, να συνεχισετε την καλη δουλεια και να πειτε στον Craul οτι ειπα, πως ειναι τυχερος που σας εχει. Ειστε ελευθεροι να γυρισετε στο πλοιο σας. Οι υπολοιποι θα μεινουμε εδω για να περιμενουμε το δικο μας πλοιο.