[Τέλος-Αποστολή]Νομος και Ταξη! Η δικαιοσυνη πανω απο ολα! Μερος 5ο - Νεες δυναμεις

Βγηκανε ολοι μαζι εξω απο το σπιτι και η Ensign μαζι με τους αντρες της και τον Farkas κατευθυνθηκαν προς πιο βαθια στο νησι ενω οι πενταδα του Craul κατευθυνθηκε προς την πλατεια του χωριου.
Το χωριο, παροτι ηταν το μεγαλυτερο του νησιου, ηταν μικρο. Ειχε δεν ειχε καμια 20αρια σπιτακια, διασκορπισμενα γυρω απο την πλατεια με το μεγαλυτερο να ειναι αυτο που μας φιλοξενησε χθες. Τα σπιτια ηταν κυριως ενα μιγμα ξυλου και μπετου με κεραμιδια στην κορυφη και μια περιφραγμενη αυλη. Η αυλη ηταν συνηθως στολισμενη με γλαστρες, λουλουδια ή ζαρζαβατικα ενω απο καθε σπιτι, απο τα κεραμιδια του, εβγαινε μια καμιναδα που εφτυνε μαυρο και γκρι καπνο. Στο κεντρο η πλατεια δεν ηταν τιποτα αλλο απο το κεντρο του χωριου που το ειχαν στρωσει με τουβλα και το ειχαν βαψει για να φαινεται ωραιο. Κανοντας μια βολτα το χωριο παρατηρησαμε τον φραχτη που ειχαμε δει το βραδυ καθως μπαιναμε στο χωριο. Δεν τον ελεγες ουτε φραχτη... Ηταν μια ξυλινη περιφραξη στα μη πετρινα κομματια που περιτριγυριζαν το χωριο η οποια ουτε καν σε ξεγελουσε οτι μπορει να κρατησει ανθρωπο εξω απο το χωριο. Φαινοταν να στηθηκε παρα πολυ γρηγορα και τσαπατσουλικα.
Μαλλον ηταν ενα μετρο που πηραν οι χωρικοι μετα τα τελευταια γεγονοτα σκεφτηκαν οι μαρινς

Οι χωρικοι φαινοταν να ειναι ετοιμοι να υπερασπιστουν το χωριο καθως βρισκοταν τουλαχιστον ενας στην καθε μια απο τις εξοδου του χωριου, οπλισμενος με ενα δορυ και ετοιμος να πολεμισει. Το ποσο καλα βεβαια ειναι αλλη ιστορια αλλα τουχαλιστον εδειχναν να θελουν να υπερασπιστουν τα σπιτια τους.
Αφου η ομαδα των ναυτικων τελειωσε τον γυρο του χωριου μαζευτηκαν στην πλατεια για να συζητησουν πως θα ενεργησουν. Εκεινη την ωρα απο ενα σπιτι βγηκαν μερικοι χωρικοι που κρατουσαν στα χερια τους καλαθια. Πλησιασαν τους 5 ναυτες και τους προσφεραν τρια καλαθια με πεντανοστημα φαγητα.
-Φανταζομαστε πως θα πεινατε, δεν θα εχετε φαει πρωινο. Αυτο ειναι το λιγοτερο που μπορουμε να κανουμε για εσας. Σας παρακαλω δεχθειτε το.
-Ειστε παρα πολυ ευγενικοι. Σας ευχαριστουμε. Και να ειστε σιγουροι πως το χωριο σας ειναι ασφαλες με εμας εδω.
-Ναι ναι ειναι πολυ ασφαλες. Ειπε ενας απο τους ναυτικους με γεματο το στομα
-Rika, ελα φαε και εσυ! Ειναι πολυ ωραιο το φαι!
-Ναι, η αληθεια ειναι οτι το εχουμε καμαρι το φαι μας στο χωριο. Οποιος και να το εχει δοκιμασει λεει πως ειναι πολυ καλο. Φατε με την ησυχια σας και οτι αλλο χρειαστειτε μπορειτε να μας το ζητησετε.
Ειπε και εφυγε και πεσανε και οι 5 στο φαι

Αφου φαγανε και συζητησανε την τακτικη τους χωριστηκανε σε 3 ομαδες για να καλυψουν τις 3 εξοδους του χωριου. Ο Red πηγε μαζι με την Rika και οι αλλοι τρεις στις δυο εξοδους. Ηταν ολοι διπλα με χωρικους και ηδη κανα δυο απο τους μαρινς ειχαν πιασει κουβεντα με αυτους. Στην μερια της Rika και του Red ομως μαλωναν μονοι τους
-Δεν εινα δυνατον! Την ατυχια μου μεσα!
-Τι σε επιασε?
-Μα να μας αφησει πισω?
-Ωχ...
-Οχι ωχ! Μα ειμαστε οι καλυτεροι! Να αφηνε αυτον τον Φουσκα, φακα, Βαρκα πως τον λεγαν.
-Αμφιβαλλεις την επικεφαλη μας?
-Οχι... αλλα...
-Δεν εχει αλλα. Πρεπει να υπακουμε τους ανωτερους
-Ναι αλλα εγω πως θα δοκιμασω τις νεες μου δυναμεις? Ανυπομονω!
-Μην κανεις σαν παιδακι Red. Θα ερθει η στιγμη για ολα.
-Ναι αλλα αυτη η στιγμη θα μπορουσε να ειναι τωρα! Αν δε μας ειχε αφησει. Εκτιμω πως εχει λανθασμενη κριση
-Ναι γιατι εσυ εχεις καλυτερη...
-Μα φυσικα!
-Συνελθε Recruit!
-Και θα στο αποδειξω τωρα.
-ΚΛΕΦΤΕΣ ΚΑΙ ΑΠΑΓΩΓΕΙΣ, ΒΓΕΙΤΕ ΕΞΩ ΝΑ ΣΑΣ ΔΩΣΩ ΕΝΑ ΜΑΘΗΜΑ!  Φωναξε με ολη του την δυναμη και ολοι γυρισαν να τον κοιταξουν
-Τι κανεις? ρωτησε η Rika

Αλλα πριν προλαβει να παρει απαντηση ακουστηκε απο ψηλα
-ΟΠΩΣ ΕΠΙΘΥΜΕΙΤΕ... ΒΡΩΜΟΜΑΡΙΝΣ!

Και απο σαν απο το πουθενα, σαν ανθρωποι αραχνες, ανδρες αρχισαν να πεφτουν απο τους βραχους που περικυκλωναν το χωριο. Ηταν δεμενοι με σχοινια γυρω απο την μεση τους και ακουμπωντας με τα ποδια τους στον τοιχο τον κατεβαιναν με πολυ μεγαλες ταχυτητες. Καποιοι απο αυτους κρατουσαν σπαθια, καποιοι πιστολια και ολοι τους ηταν απλυτοι και βρωμεροι παρανομοι!
Μερικοι χωρικοι που ηταν εξω αρχισαν να φωναζουν εντρομοι και να τρεχουν μεσα στα σπιτια τους. Αλλοι καταπιναν τον φοβο τους και ηθελαν να μεινουν να πολεμισουν αλλα οι Μαρινς εσπευσαν να τους στειλουν μεσα στα σπιτια. Επειτα βγαλαν τα οπλα και αρχισαν να τους πυροβολουν οσο πεφτανε. Μια σφαιρα πετυχε το σχοινι του ενος και επεσε απο μεγαλο υψος. Τα κοκκαλα του ακουστηκαν να σπανε πολλες φορες.
Καμια δεκαρια ατομα ειχαν φτασει στο χωριο και αρχιζαν να πλησιαζουν σιγα και απειλητικα την ομαδα.
Αρχηγος της ομαδας φαινοταν να ειναι ενας τυπος, ψηλος, με μακρια μαυρα μαλλια, πολυ λεπτος, με ενα μακρυ αλλα ατσαλα κομενο μουσι, μαυριδερος στο δερμα και κρατουσε ενα πλατυ κυρτο σπαθι.

Χαμογελασε χαιρεκακα και φανηκαν τα φαφουτικα του δοντια. Πρεπει να του ελειπαν τουλαχιστον τα μισα. Ολοι οι μαρινς ειχαν σχηματισμο πλατη με πλατη και γυρω τους οι κλεφτες.
Ο αρχηγος τους εκανε ενα βημα μπροστα και μιλησε
-Τι εγινε γλαρακια? Σας κοπηκε η γλωσσα? Εσυ μαυρομαλλη, που μας φωναξες. Δεν εχεις να πεις κατι?
Ο Red δεν απαντησε, παρα μονο στραβοκαταπιε και κρατησε γερα το πιστολι του.
-Κριμα, πολυ κριμα! Ειστε μοναχα εσεις εδω... Και τι καλα που ηρθατε. Με το που φτασατε διωξατε τον Farkas απο το χωριο και την θεση του πηρατε εσεις. Πεντε αθωα παιδακια που δεν ξερουν τι σημαινει να σκοτωνεις.
Κανεις δεν ειχε κατι να απαντησει και ο κλεφτης γυρισε προς του συμμαχους του και ειπε:
-Ολοι δικοι σας παιδια. Χαρειτε ελευθερα.
Αλλα εκεινη την στιγμη ο Red βρηκε το κουραγιο, σηκωσε το πιστολι και πυροβολησε τον πολυλογα κλεφτη. Η σφαιρα περασε ακριβως διπλα απο το κεφαλι του, ποτε δεν ηταν ασσος στα πιστολια αλλωστε και ειπε
-Εχω κρατησει 20 οπλισμενους αντρες απο το να επιτεθουν την περιοχη που προστατευα. Δεκα ανθρωπακια σαν εσας δεν θα εχω κανενα προβλημα να τα κρατησω.
Και με μια αποτομη κινηση πεφτει πανω σε εναν απο τους κλεφτες, σπαζοντας τον κλοιο γυρω τους και φωναζει.
-ΜΑRK! Φυγε φωναξε την Nitsa! Θα τους καθυστερησουμε εμεις!
Και ενας απο τους τρεις αλλους μαρινς εφυγε τρεχοντας προς την μερια που ειχαν φυγει το πρωι η αλλη ομαδα.

Χωρις να χασουν δευτερολεπτο οι κλεφτες ορμησαν βγαζοντας μανιακες κραυγες. Σαν βαρβαροι. Σαν ζωα. Ο αρχηγος του κατευθυνθηκε προς τον Mark αλλα βρηκε την Rika μπροστα του
-Πας καπου? Φαφουτη.
-Θα πεθανεις! Κοριτσακι. Και θα πεθανει και ο φιλος σου πισω σου.
-Μονο στα ονειρα σου ασχημομουρη!
-Οταν τελειωσω με την παρτυ σου η δικια σου η μουρη θα ειναι ασχημη (το trash talk του αιωνα μιλαμε)

Την ιδια στιγμη, ο Red σφιγγει την γροθια του και χωνει ενα απο τα πιο δυνατα μπουκετιδια που εχει δωσει στην ζωη του, στο κεφαλι του πεσμενου κλεφτη. Ηταν τοσο δυνατο που και ο ιδιος πονεσε.
Ποπο... δεν εχω συνηθισει να ριχνω ξυλο χωρις τα σπαθια μου... αουτς
σκεφτηκε και τιναξε το χερι του. Ο κλεφτης ομως ειχε πεσει ξερος.
Επειτα σηκωθηκε και ειδε την Rika να ειναι ετοιμη να αντιμετωπισει τον αρχηγο και τους αλλους 2 να τα εχουν βρει σκουρα με τους υπολοιπους κλεφτες

Η Rika θα τα καταφερει και μονη της. Της εχω εμπιστοσυνη. Πρεπει να βοηθησω τους αλλους.
Και με του που το σκεφτεται αυτο, γυρναει και βλεπει εναν κλεφτη να εχει σηκωσει το οπλο του, να εχει σημαδεψει το κεφαλι του φιλου του και να ειναι ετοιμος να πατησει την σκανδαλη.
Δεν τον εχει παρει χαμπαρι. Δεν θα μπορεσει να το αποφυγει
-Θέιν!!!
Φωναξε καθως ετρεξε κατα πανω του. Ο Θέιν δεν καταλαβε. Το οπλο ακουστηκε. Ο Red σε μια προσπαθεια ηρωισμου πηδαει και προσπαθει με το χερι του να πιασει την σφαιρα.
Αλλα ματαια... σκεφτεται
Και η σφαιρα βρισκει το χερι του Red. Τρυπαει το γαντι και ακουμπαει την παλαμη του. Στιγμιαια η σφαιρα απωθειται και αντανακλαται πισω σε αυτον που την πυροβολησε. Συμμαχοι και εχθροι στεκονται για ενα δευτερολεπτο να καταλαβουν τι εγινε αλλα χωρις να το εμπεδωσουν καλα ξανα χυνονται στην μαχη.
-Οτι και να εκανες, ευχαριστω Red!

Η μαχη ηταν ανιση. Οι κλεφτες υπερειχαν αριθμητικα και αυτο εκανε διαφορα. Ο Red απεφυγε καποια χτυπηματα. Γεμισε το οπλο του, πυροβολησε. Ξανα γεμισε το οπλο του, δεχθηκε ενα χτυπημα στο ποδι. Επιφανειακο ευτυχως. Ξανα πυροβολησε αλλα αστοχησε. Δεν γινοταν ετσι δουλεια. Εβλεπε τους συμμαχους του, πληγωμενους. Ισα ισα καταφερναν να αμυνθουν.
Δεν γινεται ετσι να νικησουμε. Σκεφτηκε και αφαιρεσε τα γαντια του.
Ετριψε τις πατουσες του, τις ενιωσε καθαρα και ορμησε κατα των κλεφτων.
Ενα σπαθι σηκωθηκε απο την αριστερη μερια του και πηγε να πεσει πανω στον λαιμο του. Με το αριστερο το χερι το απωθησε και αφεπλισε τον αντιπαλο και με το δεξι τον χτυπησε στο στηθος. Ο κλεφτης εκσφεντονιστηκε 5 μετρα μετρα πισω και χτυπησε πανω στον τεραστιο βραχο με δυναμη. Εβγαλε μια κραυγη αγωνιας και μετα λιποθυμισε.
Ο Red συνεχισε να εκσφεντωνιζει δεξια και αριστερα τους αντιπαλους του. Οσο περισσοτερους εστελνε μακρια, τοσο πιο πολυ αποσβωλομενοι εμεναν οι αντιπαλοι και γινονταν πιο ευκολοι στοχοι.
Ωσπου οι δυο τελευταιοι σταματησαν να πολεμανε, πεταξαν τα οπλα κατω και αρχισαν να φωναζουν και να τρεχουν να ξεφυγουν για την ζωη τους
-Υπαρχηγε! Βοηθεια! Ειναι τερας!
-Τρεξτε για την ζωη σας!

Εκεινη την στιγμη ο Red, σαν απο ενστικτο, συνηθισμενος καπως στην δυναμη του τεντωνει τα χερια του προς τις πλατες των δυο κλεφτων και νιωθει μια δυναμη να φευγει απο αυτον και να χτυπαει τους κλεφτες, οι οποιοι πεσαν κατω. Κατω επεσε και ο Red απο την ορμη της δυναμης. Δεν το περιμενε αυτο

Ολοι οι κλεφτες εκτος απο τον αρχηγο τους βρισκονταν στο πατωμα. Οι δυο μαριν ηταν ζωντανοι αλλα χτυπημενοι και ο Red εστρεψε την προσοχη του στην δευτερη μαχη.

Εν τω μεταξυ η Rika:
Μετα απο τις απειλες του, ο αρχικλεφτης χαμηλωσε το σπαθι του παιρνοντας μια περιεργη επιθετικη σταση και ορμησε κατα πανω της. Η Rika ξεθηκαρωσε το κατανα της και απεκρουσε την επιθεση του. Οι λεπιδες τους εμειναν ακουμπισμενες για λιγα δευτερολεπτα και μετα ο κλεφτης εκανε ενα βημα πισω για να ξαναορμησει.
Η Rika, με μια επιδεξια κινηση, λυγιζει την μεση της και αποφευγει την επιθεση και ανταποδιδει με ενα χτυπημα με την λαβη στην πλατη του κλεφτη. Αυτος παραπαταει αλλα δεν πεφτει. Γυρναει προς αυτην και γεματος θυμο και οργη πεφτει πανω της. Η Rika σκυβει, αποφευγοντας το σπαθι που περασε ακριβως πανω απο το κεφαλι της και κυλιεται προς τα δεξια, αποκτωντας αποσταση μεταξυ τους. Δεν προλαβαινει καλα καλα να σηκωθει και αυτος ειναι παλι απο πανω της και παει να την κοψει στα δυο. Βαζει το σπαθι της μπροστα και σταματαει την επιθεση αλλα ο κλεφτης πιεζει.

Ο Red βλεποντας την να ειναι σε δυσκολη κατασταση, απλωνει το χερι του και δοκιμαζει να ξαναπεταξει αυτην την δυναμη απο μακρια. Απλωνει το χερι... Το ξανα απλωνει. Δεν γινεται τιποτα. Το κοιταει μπερδεμενος και αφου αναθεματιζει την ανικανοτητα του σηκωνεται και τρεχει προς τα πανω του.
Τυφλομενος απο την οργη του ο αντιπαλος, δεν καταλαβαινει τον Red που εχει φτασει πισω και καταφερνει και τον ακουμπαει. Το κεφαλι του τιναζεται μπροστα, τα ματια του πεταγονται εξω, φτυνει αιμα, χαλαρωνει την πιεση του στην Rika, η οποια βρισκει την ευκαιρια και του κοβει το χερι απο τον αγκωνα.

-Εισαι καλα? Σε χτυπησε?
-Οχι καθολου. Ωραιος αντιπερισμασμος. Εσυ? Χτυπηθηκες?
-Πολυ λιγο. Επιφανειακα μονο (it's just a flesh wound)
-Οι υπολοιποι?
-Καλα ειναι. Χτυπημενοι αλλα καλα. Θα ζησετε ρε ρεμαλια?
-Φυσικα θα ζησουμε βλακα! Για τι μας περασες?
-Για κοριτσακια που κλαιγονται!
-Και εγω κοριτσι ειμαι ξερεις  
-Εεεεε δεν το εννοουσα ετσι! Συγνωμη!!!!