[Τελος] I want to play a game... [Διεγραμένος Χαρακτήρας]

Βρισκομουν ακομα μεσα στον χορό των μαχων εχοντας ξεπαστρεψει αρκετους απο τους αντιπαλους . Το να μου δωσει ομως ο Alucard ενα den den mushi oσο ημουν αορατος με προβληματισε. Υπηρχε αραγε η δυνατοτητα να γινω αντιληπτος ακομα και ως αορατος?
Απο την στιγμη που εχασα απο πανω μου το Kairoseki, θεωρουσα οτι θα "επαιζα" στις εγκαταστασεις του Rage χωρις να με βλεπει κανενας... Απο εκεινη την στιγμη ομως τα πραγματα αρχισαν να σκουραινουν... Κι'αν τα dendenmushi που παρακολουθουσαν τον χωρο μπορουσαν να με αντιληφθουν και αυτα? Δεν ειχα ακομα μαθει τις αδυναμιες του φρουτου μου και δεν επρεπε να διακινδυνευσω... Εστρεψα το κεφαλι μου και αρκετοι απο τους πειρατες οπως ο Kenshin και ο Alucard ειχαν γινει καπνος..."Γιατι τοση βιασυνη? Κατι ασχημο μου μυριζει...Σε καθε περιπτωση ομως θα κρατησω το dendenmushi του Alucard γιατι ο Jegins τελικα τον ακολουθησε. Πρεπει να μαθω τι συμβαινει με αυτους τους δυο..."

Εχοντας αποφασισει να εξαφανιστω γρηγορα και εγω απο τις εγκαταστασεις, συνειδητοποιησα οτι δεν ηξερα προς τα που ακριβως ηταν η εξοδος... Ευθεια μπροστα μου ηταν ο διαδρομος τον οποιο ειχαν ακολουθησει οι υπολοιποι πειρατες. Λογικα εκει επρεπε να παω και εγω. Κοιταξα ομως πισω μου τον σκοτεινο διαδρομο απο τον οποιο ηρθα. "Αν φυγω ομως θα αφησω πισω τον Dimitrov και τους αλλους..." σκεφτηκα μελαγχολικα αλλα συνηλθα γρηγορα "Ασε τα σαπια Elf... O Dimitrov και οι αλλοι ειναι πλεον νεκροι...Δεν σε ενδιαφερει ιδιαιτερα αυτο αλλωστε, οποτε ηρθε η ωρα της εξοδου για σενα..."
Ενα απανθρωπο χαμογελο μου ξεφυγε, και ριχνοντας μια τελευταια μαχαρια σε εναν αντρα του Rage, κινηθηκα προς τον διαδρομο που θα με οδηγουσε στην εξοδο...
Πισω μου πλεον ειχαν μεινει ελαχιστοι απο οσους ειχαμε πεσει με τον εναν ή τον αλλο τροπο στην ψυχωτική παγιδα του Rage αλλα δεν με ενδιεφεραν καθολου...

Καθως ετρεχα αορατα στον διαδρομο, προσπερνουσα δεξια και αριστερα διαφορες πορτες ή ανοιχτα δωματια. Το ματι μου, επεσε τυχαια σε ενα απο τα δωματια με σπασμενη την πορτα εξ αιτιας της μαχης. Η παρατηρητικοτητα μου με εκανε να διακρινω εναν μεγαλο παγκο με πολλα Log Poses και Eternal Poses. " Ισως θα πρεπει να κανω μια επισκεψη εκει μεσα γιατι κατι μου λεει οτι αν ακολουθησω την γραμμη του Log Pose, σιγουρα θα εχω δυσαρεστες συναντησεις..." Σταματησα να τρεχω και επεστρεψα στο δωματιο απ'οπου αρπαξα το πρωτο Εternal Pose που βρηκα μπροστα μου. Πανω εγραφε με μαυρα γραμματα "Ukkari Hot Spring " . Δεν ηξερα τι νησι ηταν αυτο, αλλα θα αποτελουσε τον επομενο προορισμο μου.
Τρεχοντας στους διαδρομους, εφτασα σε μια μεγαλη πορτα μπροστα απ'την οποια στεκοταν ενας αντρας του Rage.
---Eνταξει Master! Η πορτα κλειδωσε και δεν θα φυγει κανενας πλεον!! η προταση του διεκοπη βιαιως καθως το μαχαιρι μου τρυπησε τον λαιμο του...

Τι θα εκανα ομως? Η κεντρικη εισοδος ειχε μολις κλεισει και ο μονος τροπος για να ξανανοιξει ηταν ενα πληκτρολογιο με τους δεκα αριθμους... Ποιος ομως ηταν ο συνδυασμος? Κοιταξα το πτωμα του αντρα και καταλαβα οτι δεν υπηρχε περιπτωση να τον πεισω να μου τον πει...
Συνεχισα να περιπλανιεμαι στους διαδρομους των εγκαταστασεωνπροσπερνώντας αιματα, πτωματα και συντριμμια και ανεβοκατεβαινοντας οροφους , ωσπου ειδα στα αριστερα μου την ταμπελιτσα που ενημερωνε για την υπαρξη τουαλετας. " Ο,τι χρειαζομουν!!" σκεφτηκα και ανοιξα την πορτα. Μολις εκανα την αναγκη μου στην σκοτεινη και βρωμικη τουαλετα, διαπιστωσα οτι υπηρχε ενα παραθυρακι που δεν ηταν ασφαλισμενο... Χαμογελασα, και αφοτου το εσπασα, κοιταξα κατω. Η γη βρισκοταν αρκετα μετρα κατω αλλα μολις ακουσα κραυγες απο πισω μου, ο "γκρεμος" εμπρος μου ηταν πιο καλη επιλογη απο το ρευμα αιματος πισω μου...

Eν τω μεταξυ στην παραλια του Nanimonai...

Eνας νεαρος εσερνε μια βαρκα πανω στην γεματη τραχια βοτσαλα ακτη. Με αρκετο κοπο την απομακρυνε απο την ρουφηχτρα θαλασσα και την παρατησε με υφος αηδιας. Πλησιασε το δασος που ηδη ξεκιναγε να απλωνεται μπροστα του και αρπαξε ενα μεγαλο κουτσουρο με το ενα του χερι ενω με το αλλο τραβηξε κατι φυλλαδια και χαρτες που ηταν δεμενοι με ενα σχοινι μεταξυ τους απο την βαρκα. Με αρκετη λυσσα, χτυπησε αλυπητα την βαρκα με το κουτσουρο σπαζοντας την σε δυο κομματια. "Ωραια..."σκεφτηκε χαμογελώντας. Αναψε ενα τσιγαρο και εκανε μεταβολη. Μπροστα του πλεον απλωνοταν ενα μεγαλο καραβι. "Επιτελους σας βρηκα... Εχω προσπερασει δυο καραβια ως τωρα, λογικα αυτο ειναι του Silver Elf..." Ο τυπος κινηθηκε αργα και χαλαρα με τους χαρτες ανα χειρας προς την βαρκα και εφτασε σχεδον απο κατω της. Αφου φωναζε για ωρα την λεξη "βοηθεια" ενας κοκκινομαλλης νεαρος που κραταγε ενα ημερολογιο εμφανιστηκε στην κουπαστη. Ηταν ο Charlie...

---Oi φιλε... μπορεις να με βοηθησεις??  Εκανα ταξιδι με την βαρκα μου και η θαλασσα με παρεσυρε σε αυτο εδω το νησι...Ειμαι τυχερος που ζω ακομα...Να, εκει ειναι η βαρκα μου! ειπε δειχνοντας την σπασμενη απο τον ιδιο βαρκα.
---Και τι ζητας? ρωτησε καχυποπτα ο Charlie
---Αναρωτιομουν μηπως μπορουσατε να με μεταφερετε μεχρι το επομενο νησι...
---Και γιατι να σε εμπιστευτουμε?
---Ειμαι αοπλος!! Και εσεις φανταζομαι ειστε πολλοι και οπλισμενοι...  Ο Charlie δεν μπορεσε να αντισταθει παροτι ηξερε οτι το πληρωμα μας δεν ηταν πολυαριθμο και συντομα θα μειωνοταν λογω των γεγονοτων στο Nanimonai.
Προτου προλαβει να δεχτει την προσκληση, ο Charlie ειδε τον τυπο να τιναζεται και με ενα πολυ μεγαλο αλμα να πηδαει στο καταστρωμα του πλοιου μας.
---Ειμαι ο Shin !! ειπε και εδωσε το χερι του στον Charlie
---Charlie... χαρηκα... ειπε αποσβολωμενος ο μικρος μου φιλος
---Τι διαβαζεις εκει? ρωτησε παιχνιδιαρικα ο Shin
---Eεεε... τιποτα... ειπε βιαστικα και εκρυψε το ημερολογιο πισω απο την πλατη του καθως κοκκινιζε.
Την συζητηση τους διεκοψε ενας δυνατος ηχος απο κανονι. Οι δυο αγνωστοι κοιταξαν στον οριζοντα και ειδαν αρκετα πλοια των Marines να κατευθυνονται προς το Nanimonai και να δηλωνουν την παρουσια τους με αυτον τον τροπο. Το κανονι δεν στοχευε το πλοιο μας αλλα ηταν ικανο να τρομαξει τον Charlie και τον Shin.
---Tι κανουμε τωρα?? Ο Elf και οι υπολοιποι ειναι ακομα στο νησι!!
Ο Shin χαμογελασε και μηδενισε τις αμφιβολιες του για το αν ειχε ανεβει στο δικο μας πλοιο.

---Δεν ειμαι πλεον στο νησι... μιλησα εγω που στο μεταξυ ειχα ανεβει αορατα στο πλοιο μας.
---Elf!! οι υπολοιποι ?? ρωτησε με αγωνια ο Charlie.
---Δεν τα καταφεραν... Λυπαμαι...
Οση ωρα ο Charlie απελευθερωνε τα δακρυα του, εγω απευθυνθηκα στον νεο επιβατη του πλοιου.
---Ποιος εισαι εσυ?
---Λεγομαι Shin και ναυαγησα σε τουτο το νησι! Xαρηκα!
Απεφυγα τις χαιρετουρες γιατι οι Marines επρεπε να μας τρομαξουν.
---Μπορεις να φανεις χρησιμος στο να φυγουμε απο το νησι τουτο? Αν ναι καλως...
---Προφανως μπορω να βοηθησω αφου εχω εξαιρετικες γνωσεις πλοηγου... απαντησε εκεινος ρουφώντας λιγο απο το τσιγαρο του.
---Φυγαμε λοιπον!!
Εστειλα τον Shin κατευθειαν στο τιμονι μαζι με το Eternal Pose που ειχα κλεψει απο τις εγκαταστασεις, ελπιζοντας οτι οι ικανοτητες του θα μας εσωζαν απο αυτην την κατασταση οσο εγω θα εκανα αορατο το πλοιο μας ξεφευγοντας απο την σκοπια των Marines.
"Φαινεται οτι βγηκε και κατι καλο απο τουτο το κ%$&λονησο... Ενας νεος πλοηγος στην θεση του Dimitrov!! Tι καλυτερο θα μπορουσε να μου συμβει?" χαμογελασα και κοιταξα τον οριζοντα.
"Τελικα ηταν πολυ πιο ευκολο να τρυπωσω στο πλοιο αυτου του ηλιθιου του Elf... Aς μου βαλλουν και καμμια πιο ευκολη αποστολη πια!!" σκεφτοταν ο Shin καθως εκανε τους ελιγμους του αναμεσα στα πλοια των Marines.
Καθ'ολη αυτη τη διαρκεια, ο Charlie καθοταν σε μια γωνια χαιδευοντας το κατοικιδιο μου και κλαιγοντας για το χαμο του φιλου του Dimitrov
"...Kαι τωρα πρεπει να παραδωσω αυτο το ημερολογιο στον Elf...Kακως βεβαια διαβασα εγω ενα κομματι του...Ισως ομως πρεπει ο ιδιος να φερω με το μαλακο στον Elf oτι οπως εχει γραψει εδω ο Dimitrov, ειχε σχεση με την Rosalie..."


Τελος...Συνεχεια στο Ukkari-hot spring!

Η βαθμολογια ολων εκτος του Destro θα μπει εδω. Αναμεινατε στην οθονη σας

Όνομα χαρακτήρα: Silver Elf - Alucard - Kenshin - Shura

P.o.M. Points: 12 - 6 - 7 - 7

Belli:  64000 - 39.000 - 40.000 - 41.000

Τυχόν παρατηρήσεις: Λοιπον. Αρχικα βαθμολογισα και του Dirk σαν διπλη, κομματια να γινει για δυο ποστ.
Επισης, ρε Kenshin τι μυτη ειναι αυτη που μεσα στα κελια μυριζεις αρωματα και μυρωδιες? Ουτε ο λυκος του Destro τετοιο διαχωρισμο

Στα σοβαρα τωρα. Πειτε το... Δεν ειχατε συννενοηση ετσι? Καλα κανατε και προσπαθησετε αλλα την επομενη φορα ας οριστει ενας συντονιστης. Λεγατε και ξελεγατε πραγματα ή τα αφηνατε να αιωρουνται μεχρι καποιος να φιλοτιμηθει να τα προσδιορισει  και γενικα αυτο το μπερδεμα με κουρασε.
Ενα τελευταιο θα πω γιατι δεν εχω και πολυ κουραγιο... Καλα ρε τουμπανα ολοι σας... Πως πολεμουσατε ετσι με τα Kairoseki στον λαιμο? Οταν ενας χρηστης φρουτου ερχεται σε επαφη με καιροσεκι πεφτει στο πατωμα και ζητα βοηθεια για να σηκωσει το κεφαλι. Ουτε καλα καλα να μιλησει δεν μπορει. Δεν σε αποτρεπει να χρησιμοποιησεις τις δυναμεις σου μονο. Σε καθιστα αδυνατο και να κουνηθεις. Ισως, οταν γινεσαι πολυ δυνατος να μπορεις να αντιστεκεσαι εν μερη στο δευτερο μισο(οπως ο Μαρκο στον πολεμο). Αυτο σας στοιχισε ολους(εκτος του Destro) πολλα μπερι.

Παρολαυτα θελω να μαθω τι απεγινε τελικα ο Rage. Ελπιζω να εχετε σκοπο να τον ξαναναφερετε!