[Τέλος-Αποστολή-Φρούτου-Αναβάθμιση Ειδικότητας] Μείνε στη σκιά [Διεγραμένος Χαρακτήρας]

Μόλις το βλέμμα μου κατηφόρησε λιγουλάκι η γυναίκα βρήκε ευκαιρία και μου έριξε μια κουτουλιά με πάρα πολύ δύναμη. Αυτό με αποσυντόνισε κάπως κι έτσι βρέθηκα ξανά στο έδαφος, αυτή τη φορά με την γυναίκα από πάνω μου. "Οι ρόλοι αντιστράφηκαν, αλλά τα κανόνια στη θέση τους". Είχα καλύτερη οπτική τώρα και αν δεν είχα εκ νέου την λεπίδα στο λαιμό θα μπορούσα να πω ότι το απολάμβανα το όλο σκηνικό.
-Έχασες κάτι και κοιτούσες εκεί?
-Το φως μου έχασα απ'αυτά που είδα.
-Typical. Δεν έχεις κάτι καλύτερο να πεις?
-Μόνο να κάνω.
-Typical. Δεύτερη φορά κιόλας. Δεν θα υπάρξει επόμενη, να το ξέρεις.
Τότε τράβηξε την λεπίδα από το λαιμό μου και σηκώθηκε όρθια, γυρίζοντας την πλάτη της προς εμένα. "Ήθελε να μου δείξει και την πίσω όψη, τελικά με θέλει τρελά".
-Ονομάζομαι Anna Hathaway. Είμαι Ensign του ναυτικού και ήρθα εδώ για σε συλλάβω. Μου είπαν αρκετά για σένα. Απ'ότι φαίνεται όλα όσα άκουσα ήταν αλήθεια.
-Όλοι λένε ότι είμαι ακαταμάχητος και κούκλος, το ξέρω, δεν είναι ανάγκη να τα λέμε όμως συνέχεια.
Είπα καθώς σηκωνόμουν και ξεσκόνιζα τα ρούχα μου. Η Anna με κοίταξε περίεργα και κούνησε πάνω-κάτω το κεφάλι της.
-Τελικά είσαι περισσότερο απ'ότι μου είπαν!!
-Σ'ευχαριστώ, δεν είναι ανάγκη να προσπαθείς άλλο. Θα τα "βρούμε" τα δυο μας.
Της έκλεισα το μάτι και χαμογέλασα με το ακαταμάχητο και λαμπερό χαμόγελο μου. Εκείνη συνέχισε να με κοιτάζει περίεργα και σήκωσε τα χέρια προς τον ουρανό λέγοντας 
-γιατί σ'έμενα????
-Τα καλά κορίτσια ανταμοίβονται. Τυχερούλα, η καλύτερη αποστολή σου έκατσε. Και δεν είναι το μόνο πράγμα που θα σου "κάτσει".
Κάπου εκεί σταμάτησε να με κοιτάει και είχε καλύψει με τα χέρια της το πρόσωπο της. "Το έριξα το γκομενάκι τελικά, όχι που δεν θα πεφτε"

-Ας αφήσουμε όμως τι χαριτωμενιές και ας πιάσουμε δουλειά. Θα μου βάλεις χειροπέδες και θα με σέρνεις στο νησί ή έχεις σκεφτεί τίποτα άλλο?
-Το να σου βάλω και φίμωτρο δεν φαντάζει άσχημη ιδέα τη δεδομένη στιγμή. Δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο. Έκανα μία μικρή έρευνα στο νησί αλλά δεν εντόπισα κανέναν πειρατή. Δεν έχω ιδέα τι παίζει στο νησί. Ίσως τελικά οι φήμες που ακούστηκαν δεν είναι αληθινές.
-Ώστε η κωλόγρια μ'έστειλε εδώ τζάμπα?????
-Για ποια λες?? Μη μου πεις.....Όχι...Αυτό ακόμα και για σένα πάει πολύ....Πρόσεχε τα λόγια σου.

Ότι και να λέγαμε από δω και πέρα δεν θα είχε και μεγάλη σημασία, αφού πλέον δεν είχαμε κανένα σχέδιο δράσης. Ήμασταν στα τυφλά. Καθόμασταν λοιπόν δίχως να μιλάμε και απλά περιμέναμε. Τώρα τι περιμέναμε δεν ξέρω. Εγώ απλά καθόμουν απέναντι από την Anna και την χάζευα. Εκείνη έμοιαζε να σκέφτεται κάποια λύση στο πρόβλημα μας, όταν ξαφνικά ακούστηκαν κάποιοι ήχοι που έσπασαν όλη την ηρεμία και την γαλήνη της στιγμής. Η Anna πετάχτηκε αμέσως όρθια και μου έκανε σήμα να την ακολουθήσω. Υπάκουσα στην προσταγή και έτσι τα δυο μας κινηθήκαμε προς το μέρος από όπου ακούστηκαν οι ήχοι. "Ίσως σταθώ τυχερός. Μάλλον θέλει να με ξεμοναχιάσει. Τίποτα ζώα θα ήταν και φυσικά κι αυτή το ξέρει, άρα με σέρνει για κάποιον άλλο σκοπό....Θα της δείξω τι εστί λυκίσια απόλαυση!!"

συνέχεια εδώ:

Συνέχεια από εδώ:

Η Shura πλησίασε με αγριεμένο ύφος τον άγνωστο τύπο ο οποίος κράτησε την θέση του. Τα νεύρα της ήταν τόσο τεντωμένα που μπορεί να τον δολοφονούσε "κατά λάθος" αν τύχαινε να της το παίξει ηλίθιος! Έπεσε σχεδόν πάνω του για να σιγουρευτεί ότι δεν θα ακουγόταν από τους γύρω τους, αν και οι πιθανότητες για το αντίθετο ήταν μηδαμινές.
-Orahaku Shura, CP6, του είπε την ταυτότητα της. Ποιος στο καλό είσαι εσύ;
Ο τύπος που μάλλον κάτι περίεργο είχε στο μυαλό του εκείνη την ώρα, τράβηξε διακριτικά τα χέρια του που είχαν απλωθεί και την κοίταξε καλύτερα. Εκείνη τον άρπαξε από το μπράτσο και τον τράβηξε σχεδόν για να αποφύγουν μερικές αδέσποτες. Τα μεγάλα ονόματα είχαν εξαφανιστεί από γύρω τους, πτώματα στις άκρες των εξόδων επιβεβαίωναν τις υποψίες της διαφυγής τους. Οι άντρες της Οργάνωσης ήταν σε πανικό, ήταν η ώρα να φύγουν και αυτοί από την συγκεκριμένη θέση. Διάλεξε μια πόρτα στην τύχη και ξεκίνησε να τρέχει. Οι σειρήνες συνέχισαν να τους ξεκουφαίνουν με τους ρυθμικούς τους ήχους.
-Marine Commander Destro, τον άκουσε να λέει με πυγμή ακολουθώντας την. Κι έπειτα, με λιγότερο σοβαρή: Κοίτα, δεν είμαι σίγουρος τι ακριβώς συμβαίνει εδώ γύρω--
Αναγκάστηκε να διακόψει μιας και μερικοί εχθροί εμφανίστηκαν από μια πλάγια πόρτα του διαδρόμου. Τους έκαναν πέρα με λακωνικές κινήσεις συνεχίζοντας.
-Το νησί αυτό είναι η βάση μιας μυστικής Οργάνωσης. Η Cipher Pol με έστειλε να ελέγξω τι γίνεται αν και κανονικά δεν έπρεπε να με πιάσουν! του είπε την δική της πλευρά.

συνέχεια

"Οι CP είναι μπλεγμένοι και εδώ λοιπόν. Θα έπρεπε να αφήσουν την υπόθεση πάνω τους και να με μπλέξουν καθόλου". Η αγανάκτηση μου ήταν πλέον μεγαλύτερη και την πλήρωναν όλοι οι τυχάρπαστοι αντίπαλοι που βρίσκονταν μπροστά μου.Το μόνο θετικό ήταν αυτό το κοκκινομάλλικο κορίτσι, αν και πλέον δεν την έβλεπα με το ίδιο μάτι. Βασικά, με το ίδιο την έβλεπα, αλλά προσπαθούσα να είμαι λίγο πιο προσεκτικός μαζί της, μιας και η συμπεριφορά της δεν ήταν αυτό που θα έλεγες φιλική.

-Τι άλλο ξέρεις γι'αυτήν την Οργάνωση?
-Λίγα πράγματα. Θα προσπαθήσω σε όσο χρόνο έμεινε να βρω κάτι παραπάνω.
-Μάλιστα. Τώρα που πάμε? Έχεις καμιά ιδέα?
-Θα ψάξουμε να βρούμε το θησαυροφυλάκιο. Έχω ακούσει κάποιες φήμες για φρούτα του διαβόλου.

Αυτή ήταν όντως μια ενδιαφέρουσα πληροφορία. Αν ισχύει, τότε αυτή η οργάνωση είναι πιο επικίνδυνη από ότι αρχικά είχα υποψιαστεί. Η πράκτορας δεν γνώριζε που ακριβώς ήταν το θησαυροφυλάκιο, αλλά δεν δυσκολεύτηκε να το μάθει. Ένας από τους αντιπάλους που βρέθηκε στον δρόμο μας ήταν άτυχος που πιάστηκε ζωντανός. Βάζοντας το χέρι της στον λαιμό του, τον έκανε να "τραγουδήσει" κανονικά. Έτσι, είχαμε την τοποθεσία του θησαυροφυλακίου. Το μόνο που έμενε πλέον ήταν να φτάσουμε εκεί. Την ίδια στιγμή, η επίθεση του ναυτικού εξελισσόταν σε πλήρη δύναμη και αυτό μας άφηνε σχετικά ανενόχλητους από πιθανές απειλές.

Η Shura κοντοστάθηκε για μια στιγμή και αφουγκράστηκε. Οι επιθέσεις είχαν ενταθεί σε άλλο σημείο των εγκαταστάσεων και με ανανεωμένη ορμή. Σίγουρα ο Rage και οι πιο σημαντικοί της Οργάνωσης είχαν ήδη πάρει την γρήγορη έξοδο κινδύνου για να σώσουν τα τομάρια τους. Άραγε όμως είχαν βρει χρόνο για να μαζέψουν τα "άπλυτα" τους; Έπρεπε να βιαστούν και παρακίνησε τον Destro να την ακολουθήσει. Πέρα από τα λοιπά δωμάτια με τα όργανα παρακολούθησης, βρίσκονταν τα γραφεία τους κι εκεί πιθανώς να έκρυβαν ό,τι έψαχνε. Στο ευρύχωρο δωμάτιο υπήρχαν τουλάχιστον τρεις βιβλιοθήκες πίσω από το κεντρικό γραφείο. Η Shura τράβηξε για εκεί ενώ ο Destro άρχισε να περιεργάζεται το ίδιο το γραφείο και για λίγο άκουγαν μόνο τους απόμακρους ήχους των εκρήξεων. Τα έγγραφα που βρήκε εκείνη αναφέρονταν στα πειράματα που διεξάγονταν, ημερομηνίες, δοκιμαστικά φάρμακα και παρόμοια. Ο Destro όμως της φώναξε και τον πλησίασε σκύβοντας πάνω από τον ώμο του. Είχε βρει το εν λόγω θησαυροφυλάκιο και με λίγη "πίεση" το άνοιξε ώστε να αποκαλύψει το περιεχόμενο. Ήταν σχεδόν άδειο αλλά είχαν ξεμείνει μερικά πράγματα, λες και κάποιος βιάστηκε απλώς να αρπάξει ό,τι χωρούσε σε μια χούφτα. Αλλά ανάμεσα τους υπήρχαν μερικά έγγραφα και, πιο βαθιά στο χώρο του, ένα Φρούτο του Διαβόλου.

Η κοπέλα πρώτα έλεγξε τα χαρτιά. Τα μάτια της ανεβοκατέβαιναν στις αράδες καθώς ο διπλανός της ανέσυρε και περιεργάστηκε το αλλόκοτο Φρούτο. Η ίδια όμως ελάχιστα νοιαζόταν. Είχε πετύχει διάνα εξάλλου και χαμογελούσε στραβά. Φαντάστηκε ότι αυτά που είχε στα χέρια της ήταν ελάχιστα σχετικά με το τι θα μπορούσε να μάθει αλλά ήταν μια καλή αρχή. Ανέφεραν την τοποθεσία ακόμα μίας παρόμοιας βάσης με την οποία αντάλλασσαν συχνά επικοινωνία ώστε να συγκρίνουν τα αποτελέσματα των πειραμάτων. Καθώς επίσης και μερικά ονόματα ανώτερων στελεχών τους τα οποία δεν γνώριζαν μέχρι στιγμής. Αν κινιόταν αμέσως, θα προλάβαινε να ειδοποιήσει την Υπηρεσία πριν συνειδητοποιήσει η αντίπαλη πλευρά ότι τους είχαν ξεφύγει μερικά στοιχεία. Επέστρεψε στην πραγματικότητα ενώ ο άντρας δίπλα της την κοιτούσε με περίεργο ύφος.
-Τι κάνουμε με αυτό;
Το Φρούτο παρέμεινε στα χέρια του, αναλογίστηκε τι θα έκανε με δαύτο. Κάτω από άλλες συνθήκες θα σύλλεγε όσα Φρούτα έβρισκε και θα τα έστελνε στην Υπηρεσία. Τώρα όμως ήταν μόνο ένα που είχε απομείνει! Ήταν σίγουρη ότι και να το πρόσφερε στον Kaze θα αρνιόταν και να το αγγίξει.
-Μπορείς να το κρατήσεις! Δώστο στους ανώτερους ή κάτι τέλος πάντων. Εγώ έτσι κι αλλιώς πρέπει να φύγω, δεν έχω χρόνο.

Η Συνέχεια εδώ:

Βρέθηκα μπροστά σ'ένα περίεργο φρούτο, μωβ χρώματος και σχήματος οβάλ. Μόλις το αντίκρισα από το μυαλό μου πέρασε η στιγμή που είδα για πρώτη φορά το δικό μου φρούτο. Ένα μικρό χαμόγελο ζωγραφίστηκε στο πρόσωπο. Βέβαια, δεν ήταν αποκλειστικά το φρούτο ο λόγος της ικανοποίησης μου. Η νεαρή πράκτορας είχε ακουμπήσει πάνω μου και το αποκαλυπτικό της ντεκολτέ ήταν σχεδόν μες τα μούτρα μου. "Πρέπει να συγκεντρωθείς. Μην υποκύψεις, στάσου στο ύψος σου." Άρχισα να παίρνω βαθιές ανάσες για να ηρεμήσω και πήρα το φρούτο στο χέρι μου μπας και ξεχαστώ λίγο απ'αυτό. Μετά από μια σύντομη συζήτηση, γυρίσαμε πίσω από τον ίδιο δρόμο που μας έφερε εδώ και κινηθήκαμε πίσω στον χώρο που βρίσκονταν τα κελιά. Εκεί η υπεροχή του ναυτικού δεν επιδεχόταν αμφισβήτησης. Η μάχη είχε κερδηθεί και πλέον γινόταν μια καταγραφή νεκρών και ζωντανών. Στο σημείο βρισκόταν και η Anna, η οποία με ενημέρωσε ότι η Vice Admiral Tsuru μου ανέθεσε την ηγεσία της συγκεκριμένης αποστολής. Τότε, κοίταξα ξανά την πράκτορα η οποία φαινόταν λίγο απορημένη. Της χαμογέλασα και δίχως να πω κάτι και διέταξα την Anna να με οδηγήσει στο πλοίο μας. Οι δρόμοι μας πλέον χώριζαν με την Shura.

-Anna, σου έχω ένα δώρο.
Δίχως να προλάβει να πει κάτι της έδωσα το φρούτο που βρήκαμε με την Shura. Η Anna το πήρε και το επεξεργάστηκε. Αφού της εξήγησα συνοπτικά πως και τι, την διέταξα να το φάει. Η ίδια δεν αρνήθηκε και υπακούοντας την διαταγή μου, έφαγε το φρούτο. Το μόνο που έμενε να δούμε ήταν τι δυνάμεις θα είχε. Πέραν αυτού όμως, η Anna με είχε πληροφορήσει για τις νέες γνώσεις που είχε αποκτήσει καθ'όλη την προηγούμενη παραμονής της στο Ennies Lobby, όπου είχε λάβει προκεχωρημένη εκπαίδευση πλοηγών. Συγχρόνως μου σύστησε και έναν νέο άντρα, ο οποίος διορίστηκε ο γιατρός του πλοίου μου. Το όνομα του Rob Greywind. Ο Rob είχε εκπαιδευτεί κι αυτός στο Ennies Lobby και είχε ειδικευτεί στη χειρουργική. Δεν ήταν όμως το μοναδικό του προσόν. Όπως πληροφορήθηκα, ήταν και χρήστης ενός φρούτου του διαβόλου. Αυτό δυνάμωνε κατά πολύ το υπάρχον πλήρωμα του πλοίου μου.

Όνομα χαρακτήρα: Destro

P.o.M. Points: 15

Belli: 55.500

Τυχόν παρατηρήσεις: Ο χαρακτήρας σου είναι πολύ αισχρός! Αλλά αυτό είναι που τον κάνει αστείο, τον πέτυχες πολύ καλά. Η ιστορία ήταν έξυπνη και είχε καλό χιουμορ, αλλά συμφωνώ πως έκλεισε πάρα πολύ βιαστηκά. Εντάξει, ήταν κι ο χαμός με τα πόσα άτομα που γράφατε και φάνηκε πως κι αυτό επηρρέασε. Ηθικό δίδαγμα: ο λύκος είναι αγελαίο ζώο μόνο όταν είναι πραγματικό ζώο, κι όχι από φρούτο.(Παντοτινη μουμια)