Εκπαιδεύοντας έναν "σκύλο" [Τέλος] [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]

Ειχα μεινει αφωνος. Το προσωπο με το οποιο συνομιλουσε μου εφερνε αρκετες αναμνησεις...
"Sharinguru" δεν ειχε πει? Δεν ειχα παρακουσει. Σιγα σιγα αρχισαν να ερχονται μνημες στον νου μου απο τοτε που βρεθηκα στο Elfheim island, απο τη μεγαλη μαχη που διεξηχθη εκει . Αυτος ο Sharinguru ηταν ο Marine που ειχε ερθει και πολεμησε με την Rosalie και τον Woonan. Θυμομουν ακομα την μεγαλη μαχη του με τον Woonan και την ηττα του απο την Rosalie." Ωστε αυτος ο τυπος δουλευει για τον Sharinguru?" Σκεφτηκα κοιταζοντας τον.
---Δουλευεις για τον Sharinguru?ρωτησα καπως συνομωτικα
---Απ'οτι ακουσες οχι πια.
---Γιατι δουλευες για τον Sharinguru?
---Mικρε δεν θα σου δωσω λογαριασμο!
Μαλλον ειχε δικιο. Ωρες ωρες μαλλον γινομουν αδιακριτος.Δεν μιλησα για λιγα λεπτα.
---Eιμαι ο Elf!ειπα ξαφνικα τεινοντας το χερι.
Ηθελα να γνωρισω αυτο το ατομο και σκοπευα να του ζητησω να ψαξουμε μαζι τους bodyguards του Anieri.

---Χμ... απαντησε εκεινος σκεπτικος και παιρνοντας ενα ειρωνικο γελακι συνεχισε, και τί σου δινει την εντυπωση οτι χρειαζεται να γνωριστουμε?
---Κοιτα... απαντησα προσπαθώντας να κρατησω τον ηρεμο τονο μου, δεν υπαρχει λογος να αντιδρας ετσι. Σκεψου το εξης: τοσο εσυ, οσο και γω θελουμε να βρουμε αυτα τα καθικια και να τα βαλλουμε κατω. Για διαφορετικους λογους ο καθενας. Νομιζω λοιπον οτι μπορουμε να κανουμε μια μικρη συνεργασια πανω σ'αυτο το θεμα.
---Δεν χρειαζομαι τη βοηθεια σου μικρε!Μπορω και μον- εδω τον διεκοψα αμεσως
---Αλλωστε δεν ξερω αν το καταλαβες, αλλα εσυ ησουν αυτος που βρεθηκε στο εδαφος, του ειπα με ενα ειρωνικο χαμογελακι δειχνοντας με τον δεικτη του αριστερου χεριου το τραυμα του.Και αν δεν βρισκομουν εγω εκει... Εκανα μεταβολη και αρχισα να απομακρυνομαι με αργα βηματα γνωριζοντας οτι οι δρομοι μας δεν χωριζαν εκει.
Αφοτου ειχα κανει καμποσα βηματα τον ακουσα να βαδιζει νευρικα πισω μου ωσπου επιασε τον ωμο μου.Γυρισα αποτομα και τα προσωπα μας βρεθηκαν σχεδον κολλητα.
---Το πιστολι και η τυχη ηταν τα μονα οπλα σου εδω...
---Ωραια λοιπον, μπορεις να εχεις το ενα απ'αυτα.. ειπα και τραβοντας το πιστολι, το ετεινα προς το μερος του στοχευοντας το εδαφος.Εκεινος, αφοτου το κοιταξε για μερικα δευτερολεπτα, το χτυπησε με ενα του χερι ριχνοντας το στο εδαφος και κολλησε το αλλο στο αιωρουμενο αδειο χερι μου παιρνοντας ενα αμυδρο χαμογελο.
---Ειμαι ενταξει για την συνεργασια...ειπε κοιτώντας με στα ματια.
Του εσφιξα το χερι χαμογελώντας ,σηκωσα το πιστολι και βαδισαμε μαζι προς την εξοδο.

Αφου βγηκαμε εξω, ανταλλαξε μερικες κουβεντες με εναν περιεργο ανθρωπακο ονοματι Soka . Δεν εδωσα σημασια στην εμφανιση του και προτεινα να ερθουν στο σπιτι που μου παραχωρησε ο Darc, για να δουμε τι θα κανουμε.Εν τω μεταξυ μου φανηκε παραξενο που δεν γνωριζα το ονομα του συνεργατη μου . Αυτος ο αντρας ενεπνεε ενα μυστηριο.Ηταν απροσιτος αλλα ομως μου εδινε την εντυπωση οτι ηταν αξιοπιστος.
"Γιατι ομως να δουλευει για εναν Marine?" σκεφτομουν ανοιγοντας την πορτα.
---Εδω ειμαστε παιδια! Μικρο αλλα καλουτσικο...Ο Soka εψαξε στην τουαλετα για πρωτες βοηθειες τις οποιες και παρειχε στον τραυματισμενο συμμαχο μου.Λιγη ωρα αργοτερα τους ειπα
---Λοιπον , θα βγω λιγο εξω να συλλεξω καμμια πληροφορια για τους bodyguards.Δεν νομιζω να αργησω...Πηγα σχεδον τρεχοντας στα γραφεια του Luis Darc.
---Που εισαι βρε Elf! Eλα πες μου τι εγινε.
---Ειχα βαλει κατω τον εναν και τον ειχα του χεριου μου.Ο αλλος ομως πεταξε μια smokebomb και ετσι το εσκασαν...Θελω πληροφοριες για το που ακριβως μενουν για να τελειωσω αυτο που αρχισα.
---Δεν υπαρχει ελπιδα Elf...Tα σπιτια τους ειναι στις γειτονιες που ο Anieri εχει 100% κατοχη.Θα ειναι σαν να σε στελνω στη φωλια του λυκου.
---Ταβερνα που να συχναζουν?ρωτησα νευρικα
---Ολα ειναι στη ζωνη επιροης τους...Απαντησε ο Darc κουνώντας το κεφαλι του αλαφιασμενος.Ισως στο καπηλειο "DevilWine" που πανε συχνα...αλλα και παλι ειναι πολλοι δικοι τους εκει!
---Δωσε μου εναν αντρα να μου δειξει που ειναι.

Εμαθα την τοποθεσια του συγκεκριμενου καπηλειου και ελεγξα την γυρω περιοχη.Δεν υπηρχαν τριγυρω βασεις του Anieri ή κατι τετοιο.
Θα ερχομασταν το βραδυ για να παραμονευσουμε....

O αγνωστος συνεργατης και ο ακολουθος του περιμεναν στο σπιτι ανακτώντας δυναμεις.Οταν του ανακοινωσα το σχεδιο που ειχα στον νου μου συμφωνησε αμεσως.
---Σιγουρα δεν χρειαζεσαι γιατρο? τον ρωτησα μεταξυ αστειου και σοβαρου
Εκεινος μου εριξε μια αυστηρη ματια θελοντας να μου δειξει οτι ειχε αποκτησει αρκετα τραυματα στη ζωη του και δεν θα εχανε μια ακομα περιπετεια για χαρη του συγκεκριμενου.

Στον Darc δεν ειπα τιποτα για αυτους τους δυο γιατι καταρχην δεν τον ενδιεφερε.Η αποστολη του ηταν να βαλω κατω τους Bodyguards. Απο κει και περα , τα υπολοιπα ηταν απανω μου.

Ηταν νυχτα και οι τρεις μας κυκλοφορουσαμε σαν σκιες στους δρομους του Island of Mist κατευθυνομενοι προς το καπηλειο "DevilWine" οπου συχναζαν οι αντιπαλοι μας.
"Μακαρι να εχουν ερθει σημερα..." σκεφτομουν συνεχεια οσο κρυβομασταν σε ενα σοκακι πισω απο κατι καδους παρακολουθώντας την εισοδο του καπηλειου. Γεροι κυριως αλλα και αρκετοι νεοι, εβγαιναν τρεκλιζοντας κρατώντας μπουκαλια με πιοτί .Αρκετοι εβγαζαν και τον χαρακτηριστικο ηχο "χικ"
Εγω βαριομουν αρκετα να περιμενω κοιταζοντας σε ενα συγκεκριμενο σημειο.Ημασταν αμιλητοι και απαισιοδοξοι .
---Θυμισε μου λιγο το ονομα σου? ρωτησα ξανα αφενος για να μαθω και αφετερου για να σπασω τον παγο

Ο ανωνυμος συνεργατης μου ειχε ηδη ξεκινησει την δικη του μαχη και εγω κοιταζομουν ακομα με τον ξανθο στα ματια.
---Λοιπον τι θα γινει, θα κανεις κινηση ή κατουρηθηκες απο το φοβο σου?
φωναξα μισογελώντας στον ξανθο αντιπαλο μου.
Το γελιο μου βγηκε ξινο καθως με μια δυνατη κινηση μηδενισε την αμυνα μου πεταγοντας με αρκετα μετρα πισω.
Ηθελα πολυ να νικησω αυτον τον τυπο για να επαληθευσω την ανωτεροτητα μου, που φανηκε στην αλανα το ιδιο πρωινο.
Το ειρωνικο ψωνισμενο χαμογελο του ηταν αποτυπωμενο για ωρα οσο συγκρουονταν τα μαχαιρια μου με το ξιφος του ταυτοχρονα με τη συγκρουση των συνεταιρων μας.
Ηταν περασμενα μεσανυχτα και καθε ηχος μεταλλου που συγκρουεται , διαταρασσε την ηρεμια οπως και οι ξαφνικες χειμωνιατικες βροντες .
Λιγη ωρα αργοτερα, καμμια μαχη δεν ειχε κριθει. Εγω βρισκομουν σε θεση αμυνας αποκρουοντας καθε χτυπημα "της ξανθοψειρας" ενω ο συμμαχος μου εδειχνε να βρισκεται σε πλεονεκτικοτερη θεση οριζοντας εκεινος τις επιθεσεις.

Ξαφνικα η πορτα του καπηλειου απο το οποιο ειχαμε απομακρυνθει μερικα μετρα λογω της εντασης της μαχης ανοιξε και εμφανιστηκε ενας νεαρος προφανως τσιρακι των σωματοφυλακων του Anieri κρατώντας ενα den den mushi που κουνουσε τις κεραιες εχοντας μια γελοια γκριματσα.
---Ειναι το αφεντικο! φωναξε εκεινος που κραταγε το den den mushi
---Που ειναι οι σωματοφυλακες μου?ακουστηκε μια φωνη απο πισω
Εκεινοι χαλαρωσαν τα ξιφη τους και κανοντας μερικα βηματα πισω πλησιασαν στο snailphone.
O μελαχροινος σωματοφυλακας αρπαξε το dendenmushi και απαντησε
---Σε ακουμε αφεντικο.
---Σας χρειαζομαι εδω αμεσως. Εχω νεα...Εγινε προσωρινη συνθηκολογηση. Ελατε εδω χωρις να σας ακολουθησει κανεις...Α! και μην συνεχισετε τη μαχη που δινετε τωρα . Απλα ελατε τωρα εδω!!!
Το den den mushi εκλεισε τα ματια και χαμηλωσε το κεφαλι και τις κεραιες.
---Ε λοιπον, σημερα ηταν η τυχερη σας μερα... Ειπε ο μελαχροινος και βγαζοντας απο την τσεπη του μια μικρη ευθραυστη σφαιρα , την πεταξε στο εδαφος.Μια ελαφρια σκονη αρχισε να αναδυει που ενοιωθα να μπαινει στη μυτη μου και να μου προκαλει υπνηλια......Τα ματια μου ηταν τοσο βαρια....

Spoiler: