[Τελος]Μεγαλη μαχη στο Elfheim...Ελευθερος ξανα! [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]

Το γραμμα επεσε απο τα χερια μου μαζι με μερικα δακρυα...
"Η αιχμαλωτη......ειναι..... η Rosalie....?"
Οσο το σκεφτομουν τοσο συνδεονταν τα κομματια του παζλ. Πλεον καταλαβα για πιο λογο αυτη η αγνωστη Rosalie ηθελε να εκδικηθει τον Woonan και τον Jastin...επειδη σκοτωσαν την οικογενεια της...
"Ναι αλλα επρεπε να εκδικηθει και εμενα...Και εγω της εκανα κακο..."
Θυμηθηκα το κακο που της ειχα κανει και ενοιωσα ντροπη...
Σε καθε περιπτωση ομως πλεον δεν ειχα τιποτα να κανω...Στο Elfheim δεν ειχα κανενα δικο μου προσωπο ουτε δουλεια...Αντιθετως η θαλασσα ηταν η μονη μου επιλογη οποτε μπορουσα να παω στο Todash...
"Ελα Elf...μην κοροιδευεις τον εαυτο σου... Πες οτι καιγεσαι να δεις την Rosalie ξανα...Ειτε σαν αιχμαλωτη ειτε σαν ενεργη πολεμιστρια, σε καθε περιπτωση την ηθελες τρελα..."
Τα μαγουλα μου κοκκινησαν ελαφρως και χαμογελασα...Λιγες μερες μετα, αφου τακτοποιησα μικροεκρεμμοτητες στο Elfheim, μπηκα λαθραια σε μια βαρκα που πηγαινε στο Todash...


Στο νοσοκομειο της Parmil
O Ηayari και ο Yamada νοσηλευονταν ακομα...Ο Hayari θελοντας να εκδικηθει οσους ενεπλακησαν στην συμφορα του αναφερθηκε και σε μενα
"Οσο για σενα Elf....Θα πληρωσεις και εσυ...Ξερω πραγματα για σενα απο τοτε που σε κρυφακουγε ο Dem στην πλατεια της Parmil....Ξερω για τα Poneglyphs και τους γονεις σου...Την καταλληλη στιγμη θα μιλησω εκει που πρεπει για αυτο.... Χα χα χα..."


τελος

Όνομα χαρακτήρα: Silver Latino Elf

P.o.M. Points: 61

Belli: 160.000

Τυχόν παρατηρήσεις: Αν και εφταπλή η ιστορία σου, δε με κούρασε τουλάχιστον σε καμία περίπτωση τόσο όσο θα υπολόγιζα. Μεγαααάλη η μάχη σου, αλλά με διασκέδασαν οι περιγραφές και ο τρόπος που διεξαγώταν. Αλλά γιατί τόσα σάλτα βρε παιδί μου; Όλοι απ'τον αέρα και μπροστά επιτίθονταν - μέτρησα σίγουρα δύο φορές στον καθένα - .

Να πω τι μου άρεσε: η πλοκή ήταν ενδιαφέρουσα. Μ'άρεζε που εξηγούσε πράγματα από πριν, προσπάθησες επάξια να κλείσεις τυχόν τρύπες και ήσουν λεπτομερής. Έδειχνες και συναισθήματα και πράξεις και ήταν υπερ σου. Η δράση ήταν καλή, το αίμα μπόλικο και κρατούσες τον αναγνώστη. Επίσης είχες κάποιες πολύ καθημερινές εκφράσεις που με κάνανε να γελάσω. Δεν ξέρω αν τις έβαλες γι αυτό ή σου έβγαιναν αλλά μου φέρανε ένα χαμόγελο στα χείλη μέσα απ'όλον αυτόν τον σκοτωμό οπότε μπράβο. Επίσης: "Μπροστα μου εξελισσοταν ενα ρευστο μωσαικο αντιπαλοτητων, συμφεροντων και εχθροτητων..." αυτήν την πρόταση την λάτρεψα.

Τώρα στις παρατηρήσεις. Κόμματα! Να βάζεις κόμματα. Βοηθούν σε πολλά πράγματα όπως να χωρίζεις δευτερεύουσες προτάσεις που φαίνεται ότι το χρειάζεσαι ή δράσεις που είναι συμπληρωματικές αλλά πρέπει να χωρίζονται. Ιδιαιτέρως όταν μπαίνουν εμβόλιμα. Κι αυτό είναι κι άμεσα συνδεδεμένο με τις μετοχές. Νομίζω σε κάποια σημεία τις παρα-χρησιμοποίησες αν και σε γενικές γραμμές ξέρεις να τις χρησιμοποιείς.

Ορθογραφικά λάθη. Δεν υπήρχαν και πάρα πολλά αλλά αυτά που πρόσεξα: το ρήμα βάλλω γράφεται με δύο λλ αλλά το "θα/να βάλω" πάντα με ένα "λ". Γενικώς, όλοι οι χρόνοι εκτός ενεστώτα-παρατατικού ένα "λ". Το λέω γι αυτό το ρήμα γιατί αυτό είχες μεταχειριστεί περισσότερο. Επίσης, στην αρχή νόμιζα ότι ήταν απροσεξίας αλλά είναι "δεξί"--με "ι". Επαναλαμβάνω, τα αναφέρω γιατί αυτά ήταν τα πιο χτυπητά και μου έκανε εντύπωση πως έγραφες το "μώλωπες" σωστά κι όχι κάτι πιο απλό! Α και τώρα που είπα μώλωπες: μώλωπες = μελανιές = μπλαβιά σημάδια (xD) άρα είναι το ίδιο πράγμα. Εκεί που βάζεις τη λέξη μώλωπας μάλλον εννοείς την αμυχή που είναι το κόψιμο γι αυτό και τη διαχωρίζεις με το μπλαβί σημάδι. Επίσης "γρόθισε" = "γροθοκίπησε".

Επίσης, έχεις ένα θέμα με τους παρατατικούς. xD Όχι "-όντουσαν" αλλά "νταν". Πχ ζορίζονταν. Είναι συχνό λάθος γιατί το χρησιμοποιούμε στον προφορικό λόγο, απλώς το αναφέρω γιατί υπήρχε έντονα. Και τα αποσιωπητικά, πολλά αποσιωπητικά που θα μπορούσαν να αντικατασταθούν με τελείες, άνω τελείες ή και θαυμαστικά. Ακόμα, υπήρχαν μερικές επαναλήψεις καισ τις λέξεις αλλά και στο περιεχόμενο. Ειδικά εκεί στο άγαλμα του Jin Pon Gausaki αυτό που είπες σε μία παράγραφο το είχες πει και πάνω σε μια σειρά. Έπρεπε να είχες κάνει ή το ένα ή το άλλο, όχι και τα δύο. Α και να μην ξεχάσω: σε λέξεις που ο τονισμός μπορεί να είναι διφορούμενος βάζε τον γιατί αλλάζει πολύ την ευκολία που διαβάζεις το κείμενο.

Αυτό που πραγματικά με πείραξε ήταν η λέξη "exitαρε"--όχι, απλώς όχι. Γράψτην όλη στα ελληνικά αλλά όχι δυο ξένες γλώσσες σε μορφή μαζί. Και χρησιμοποιούσες πολλές ξενικές λέξεις απ'το πουθενά γενικώς. Αυτό το deal πια...! xD Και κάτι που θυμήθηκα: "φώναξα γρυλλίζοντας" ή το ένα ή το άλλο. Είναι πράξεις που αντικρούουν η μία την άλλη. Και επειδή πρόσεξα πως βρίζει ο χαρακτήρας σου...μην λογοκρίνεις τον εαυτό σου. Απλώς να προειδοποιείς ότι θα υπάρχουν βρισιές και νομίζω είναι καλά.

Nα συμβουλέψω επίσης πως το πρώτο πρόσωπο είναι δύσκολο ακριβώς γιατί όταν γράφεις σε τέτοιο πρόσωπο δε μπορείς να γράφεις τι σκέφτεται ο άλλος ή να περιγράφεις πράγματα που δε βλέπεις - πχ την Rosalie στο λιμάνι -. Ακόμα να είσαι προσεχτικός όταν χρησιμοποιείς τον εεστώτα για να περιγράψεις πράξεις του παρελθόντος. Δινει ζωντάνια στην κίνηση αλλά καμιά φορά το χάνεις.

Να πω ακόμα: πω πω, πολύ βία εκεί που του δάγκωσες την καρωτίδα βρε αγόρι μου. Και εκεί που τον έκανες σουρωτήρι με το μαχαίρι άουτς. Δεν ξέρω αν μου φάνηκε πολύ ή αν ήταν καλό στο σημείο που έπεσε. Χμ...τέλος, αυτή η Rosalie ήταν μήπως η Rose - η κόρη του Ρον και της Ερμιόνης - μεταμφιεσμένη; Τι expecto patronum ήταν αυτό; Μου φάνηκε άσχετο να σε πω την αλήθεια και με χάλασε περισσότερο παρά με κέντρισε το ενδιαφέρον.

Γενικώς μου άρεσε αρκετά και παρόλο που φαίνεται λες και γράφω έκθεση, δεν είναι τόσο τραγικό. Δε λέω τίποτα για να προσβάλω κι αν θες κάτι να μου στείλεις για διευκρινίσεις. Πολύ πιθανόν να την προτείνω για ιστορία του μήνα.