[Τελος]Μεγαλη μαχη στο Elfheim...Ελευθερος ξανα! [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]

Aφηνοντας τον Elm, να σωριαζεται στο εδαφος σφαδαζοντας στους πονους ξεψυχώντας σιγα σιγα, εστρεψα με ενα δραματικο υφος το κεφαλι μου προς το παγκακι οπου καθοταν ο παππους μου. Τα ματια του ηταν κλειστα και το κεφαλι του ειχε γυρει προς τα δεξια. Τα χερια του ειχαν πεσει αναισθητα το ενα στο παγκακι το αλλο στα ποδια του. Κοιταξα στο σωμα του...Μια κοκκινη κηλιδα ειχε βαψει την μπλουζα του ακριβως στο σημειο της καρδιας...
Ενοιωσα να χανω την ισορροπια μου. Δεν επεσα ομως, ετρεξα στον παππου μου
---Παππου!! Παππου!! Μην φευγεις!! Οχι !! Ολα τελειωσαν τωρα! Ολα τελειωσαν! Ειναι ολοι τους νεκροι ! Δεν εχουμε να φοβηθουμε τιποτα πια παππου!! μαζι με τα λογια ξεφευγαν και μερικοι λυγμοι. Ειχα πεσει στα γονατα και ταρακουνουσα το αψυχο πλεον σωμα του μηπως σηκωθει...Αλλα τιποτα...
---Φωναξτε εναν γιατρο γρηγορα!!
Δεν ηξερα σε ποιον απευθυνομουνα...Μονο η Rosalie υπηρχε εκει γυρω...Βεβαια χωρις να το καταλαβω, ειχαν εμφανιστει ο Droupy και η Madame Eve στην επαυλη που τοση ωρα ειχαν προφανως εξασφαλισει οτι δεν θα τους καλεσει κανεις σε μαχη...

Αρχισα να συνειδητοποιω την τραγικη αληθεια...Σηκωθηκα και ριχνοντας μια σκοτεινη ματια στον Den, τον τυπο που πυροβολησε τον παππου μου ενοιωσα μεσα μου να χανω τα ορια...Αρπαξα το μαχαιρι του Elm και επεσα πανω στον νεκρο Den . Εχωσα πολλες φορες το μαχαιρι στο ηδη ανοιγμενο κεφαλι του . Τραβαγα εξω οτιδηποτε μπορει να υπηρχε. Γεμισα το κεφαλι του με τρυπες. Τα ματια του που πριν ηταν λευκα και αψυχα, πλεον ειχαν ποτιστει με το κοκκινο του αιματος του ... Κατεβηκα πιο κατω και τον μαχαιρωνα στην καρδια, στην κοιλια παντου... Τα ματια μου ειχαν γουρλωσει και δεν σκεφτομουν τιποτα.
Ενα χερι με ακουμπησε ελαφρα, φιλικα και συμπονετικα στον ωμο.
---Elf... ηταν ο Droupy... ο παλιοφιλος απο το πληρωμα του Woonan...
---Oχι...! φωναξα χωρις λογο συνεχιζοντας να ξεκοιλιαζω το παραμορφωμενο πλεον σωμα του Den.
O Droupy ηθελε να με ηρεμησει και αναγκαστηκε να χρησιμοποιησει βια για να με τραβηξει απο κει και να με θεσει στο γρασιδι λιγο πιο περα ... Ημουν πεσμενος στα γονατα και εσκυψα για να χωσω το κεφαλι και τα χερια μου στο γρασιδι...Ξεσπασα σε λυγμους ...Τα μαυρα δακρυα μου ποτισαν το γρασιδι και το κλαμα μου ακουγοταν σαν στενοχωρο μουρμουρητο του λυκου μες στο δασος κατω απ'την πανσεληνο...

Ενω η μαχη μεταξυ των κατωτερων και πιο αδυναμων πειρατων και Marines συνεχιζοταν ακαθεκτη με αρκετες απωλειες απο καθε πλευρα αλλα με τους πειρατες να εχουν πλεον σιγουρεψει την νικη τους, ο Eddy και ο Darwin μαλλον τελειωσαν και εκεινοι την δικη τους μαχη...

Αν κοιταζε κανεις εκεινη την στιγμη την ταρατσα, θα εβλεπε ενα αψυχο σωμα να πεφτει απο την ταρατσα και σαν σακί να σωριαζεται στο εδαφος...Στο σημειο που επεσε , δημιουργηθηκε μια λακκουβα και το εδαφος απεκτησε καποιες ρωγμες...Ενα συννεφο σκονης σηκωθηκε γυρω του και κανεις δεν μπορουσε να καταλαβει ποιος ειχε πεσει νεκρος ....Αφου σιγα σιγα το συννεφο σκονης εξαφανιστηκε, μεσα στην λακκουβα φαινοταν ξεκαθαρα οτι το νεκρο σωμα ανηκε στον ....Darwin, τον γιατρο των Woonan Pirates και πρωτο κατασκοπο του Hayari... Προφανως ο Eddy ειχε αναδειχθει νικητης...Βγηκε στην ακρη της ταρατσας σαν νυχτοπουλι. Πραγματι ειχε σουρουπωσει και το προσωπο του δεν φαινοταν καν μεσα στο σκοταδι...Εδωσε ενα σαλτο και κατεβηκε απευθειας στο εδαφος...

Αυτο που αντικρυσε ηταν εικονες καταστροφης... Στο εδαφος υπηρχαν ρωγμες απο τις μαχες, κλαδια δεντρων ηταν πεσμενα κατω, ενα παγκακι ηταν ξεχαρβαλωμενο και πεσμενο πισω. Το κυριοτερο ομως ηταν οι ανθρωπινες απωλειες!
Ο Εddy παρατηρησε οτι ο Yamada και ο Hayari ηταν πεσμενοι στο εδαφος μαχαιρωμενοι με την ζωη τους να βρισκεται σε αμφιβολη κατασταση. Ο Darwin ειχε πεσει μολις απο τα χερια του νεκρος οπως και τα δυο τσιρακια του Hayari Den και Elm ηταν νεκρα . Ο γερακος που ο Eddy δεν ηξερε , δεν καταλαβε ποιος ηταν. Ο Sharinguru, o Teefan και o Jastin ηταν αναισθητοι στο εδαφος αλλα μαλλον δεν διετρεχαν κινδυνο... H Rosalie στεκοταν αρκετα μακρια απο εμας λαχανιαζοντας βαρια. Ηταν κουρασμενη, λερωμενη, χτυπημενη... Το ιδιο και εγω...Το δεξυ μου χερι αιμορραγουσε απο την μαχαιρια του Elm ενω το αριστερο απο την δαγκωματια του Yamada. Ταυτοχρονα το σωμα μου ηταν γεματο μολωπες και μπλαβια σημαδια...Το προσωπο μου ηταν γεματο πληγες απο την τριβη με τον κορμο δεντρου και αιματα ετρεχαν απο πολλα σημεια...Ο Eddy πλησιασε εκει που βρισκομασταν...

Εκεινην την στιγμη η Madame Eve μιλησε απευθυνομενη τοσο σε μενα τον Eddy και την Rosalie, οσο και στους marines και πειρατες που πολεμουσαν ακομα.

---Λοιπον, απευθυνομαι προς ολους οσους βρισκομαστε εδω...Απο το πρωι ειμασταν ολοι μαρτυρες ενος μεγαλου κακου...Ενος θλιβερου συμβαντος που ευχομαι να μην ξανασυμβει...Μαζευτηκαν εδω πειρατες , ναυτικοι, επαναστατες και απλοι πολιτες και εβγαλαν το αχτι τους κυριολεκτικα...Κοιταξτε γυρω σας! ειπε με ενα δραματικο τονο δειχνοντας τους πεσμενους, κοιταξτε! ανθρωποι εχασαν την ζωη τους και αλλοι παλευουν ακομα για αυτην...Σας καλω ολους...Ας σταματησουμε αυτην την αιματοχυσια ...Μονο κακο μας προξενει...Απωλειες υπαρχουν απο καθε μερια...Ας φροντισουμε τους αναισθητους και ας δωσουμε τοπο στην οργη...
Ο συγκινητικος μονολογος της Madame Eve μονο υποκριτικος θα μπορουσε να χαρακτηριστει...Την δεδομενη στιγμη εγω, η Rosalie και ο Eddy δεν ειχαμε μεταξυ μας καμμια διαμαχη και ουτως ή αλλως δεν θα συνεχιζοταν καμμια μαχη...Εγω ειχα να ασχοληθω με τον παππου μου, η Rosalie μαλλον θα εφευγε οπως και ο Eddy που ειχε πλεον αποεσμευτει απο τους πειρατες...

Ο Εddy ειδε την κατασταση μου. Ηθελε να μου μιλησει , να μου πει ενα αντιο, αλλα μαλλον δεν ειχε νοημα στην φαση που βρισκομουν...

Εκανε μεταβολη και αρχισε να απομακρυνεται προς το λιμανι για να φυγει...Η Rosalie τον ακολουθησε επισης. Φτανοντας στο λιμανι, πλησιασε στον Εddy και του μιλησε
---Γεια σου Eddy... Εγω θα φυγω τωρα αλλα θελω σε παρακαλω να κατσεις 1-2 μερες στο Elfheim ..Θελω να παραδωσεις στον Elf ενα μηνυμα εκ μερους μου... Μπορεις να το κανεις?
---Ενταξει...Αλλωστε δεν μου πηγαινε η καρδια να φυγω ετσι χωρις να του πω ενα "Αντιο"...
Η Rosalie μπηκε σε μια τυχαια βαρκα που βρηκε και χαθηκε μες'στην θαλασσα...

Ο Eddy επεστρεψε και με βοηθησε να μεταφερουμε τον παππου στο νοσοκομειο . Εκει διαπιστωθηκε γρηγορα ο θανατος του...Ο Eddy μου συμπαρασταθηκε οπως και ο Droupy... Δεν θα τους το ξεχνουσα ποτε αυτο....

Εφοσον μετα την παρεμβαση της Madame Eve η μαχη λοιπων πειρατων και marines εληξε, η καθε ομαδα φροντισε να φροντισει τους νεκρους και τους τραυματισμενους της... O Eric, o Snoree , ο Sweeran και οι υπολοιποι πειρατες σηκωσαν τον Teefan, τον Jastin και τον Woonan και αφου τους παρειχαν τις πρωτες βοηθειες μπηκαν στο πλοιο τους για το Οnrac Kingdom...

To ιδιο και οι υπολοιποι marines...Μαζεψαν τους τραυματιες τους με πρωτο και κυριο τον Sharinguru , μπηκαν στο πλοιο τους και απομακρυνθηκαν...

Ο Hayari,o Yamada, και οι τρεις νεκροι υπαλληλοι τους (Darwin, Dan,Elm) μεταφερθηκαν απο τους περαστικους και μελη της επαυλης του Hayari στο νοσοκομειο...Οι δυο πρωτοι βγηκαν γρηγορα απο τον μεγαλο κινδυνο και νοσηλευονταν για λιγες μερες...
Δυστυχως ομως μια μερα πριν την κηδεια του παππου μου, ενας απο τους δυο φιλους μου δεν θα εμενε στην Parmil... Ο Droupy ηρθε το βραδυ να με χαιρετισει....

---Elf το ξερω οτι πρεπει να κατσω να σου σταθω για αυριο αλλα πιεζομαι και πρεπει να φυγω απο το Elfheim...
---H Madame Eve ε? ειπα εγω και εκεινος φροντισε να με επιβεβαιωσει με ενα βουβο αλλα καταφατικο κουνημα της κεφαλης.
---Droupy...συνεχισα, θελω να σου πω δυο λογια μονο...Θελω να σου ζητησω συγγν-
Ο Droupy με διεκοψε κλεινοντας μου ελαφρα το στομα
---Ξερω Εlf... Ξερω... Καταλαβα τα παντα... Ειμαι σιγουρος οτι νοιωθεις τυψεις επειδη με καρφωσες στον Woonan αλλα ξερω οτι οταν απειλειται ενα συγγενικο σου προσωπο δυστυχως οδηγεισαι στα ακρα...Γι'αυτο σε συγχωρω Elf...Και να ξερεις οτι στο καραβι καναμε παρεα επειδη πραγματικα σε συμπαθουσα και σε εκτιμουσα και οχι επειδη σε κατασκοπευα ή κατι τετοιο...Αν και στο τελος φανηκε οτι και οι δυο κατασκοποι ειμασταν...
Ενα γελακι ξεφυγε και στους δυο μας και αγκαλιαστηκαμε απλα, φιλικα, αντρικα...Μερικα δακρυα μου ετρεξαν στην μπλουζα του. Θα τον συνοδευαν στο νησι που θα πηγαινε...
---Α και που σαι? Αν ποτε βρεθεις στην Εast Blue να ξερεις οτι καπου εκει θα ειναι τα λημερια μου...
---Θα ερθω... Η θαλασσα ανοιγεται μπροστα μου πια... ειπα και τον αποχαιρετισα με ενα χαμογελο.

ΤΡΕΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΗΔΕΙΑ

Μετα την κηδεια του παππου μου οπου ειχε μαζευτει πολυς κοσμος καθως αποτελουσε ιδιαιτερα αγαπητο προσωπο για την Parmil, ηρθε η σειρα του Eddy να με αποχαιρετισει...
---Εlf...ηρθε και η δικη μου ωρα να φυγω... μου ειπε σε στεναχωρο τονο
---Eddy...Σε ευχαριστω που μου σταθηκες αυτες τις μερες... απαντησα σφιγγοντας το χερι του
---Elf... Θυμασαι την κουβεντα μας μολις φτασαμε εδω?
Θυμηθηκα το μαυρο πουλι που ο Eddy ερμηνευσε ως κακο σημαδι .
---Τελικα συνεβησαν οντως τραγικα πραγματα...
---Μου ειχες πει ομως οτι ο,τι και να συνεβαινε , εγω ημουν απο εκεινους που θα εκτιμουσες...
---Εσυ και ο Droupy ειστε τα μονα ατομα που εχω πια..χαιρομαι που τουλαχιστον εσας σας αποχαιρετω...
---Τοτε θα ερθεις να με βρεις μια μερα στην Grand Line...Εκει θα γυρισω..Στο πατρικο μου...Ειμαι σιγουρος οτι καποια στιγμη θα φτασεις εκει...
---Περιμενε με!!! απαντησα χαμογελώντας...
Εφυγε και ο Eddy... Τον οδηγησα μεχρι την εξοδο του σπιτιου μου και πλεον εμεινα τελειως μονος...

Πανω στο τραπεζι αντικρυσα ξαφνικα ενα γραμμα.
"Αχ αυτος ο Eddy... τι αφησε? "
Ανοιξα με προσοχη το γραμμα και με ενδιαφερον παρατηρησα οτι δεν ηταν ο Eddy...Διαβασα δυνατα τι ελεγε με τα ποδια μου να τρεμουν και τα ματια μου να γουρλωνουν απο την εκπληξη

Γεια σου Elf...Ισως πρεπει να συστηθουμε... Ειμαι η Rosalie που πολεμουσα στην επαυλη του Hayari τον Ηayari τον Sharinguru και τον Woonan...
Hθελα να σου πω δυο λογια για την ταυτοτητα μου...
Οταν με ειδες στην επαυλη προφανως δεν με αναγνωρισες αλλα σιγουρα με θυμασαι Elf... Ειμαι η κοπελα απο το Mejis island...
Θυμασαι που οι Woonan Pirates ειχαν ερθει στο νησι, σκοτωσαν τα αλογα, 3 αντρες και μια κοπελα? Την αλλη κοπελα την κρατησαν αιχμαλωτη...
Ε.. Εγω ειμαι αυτη η αιχμαλωτη...
Θελω να σου πω δυο λογια και φανταζομαι οτι εχεις να μου πεις και εσυ...
Να ξερεις οτι θα βρισκομαι στο νησι Todash με τα ιαματικα λουτρα αν θες να ερθεις να τα πουμε και να χαλαρωσουμε απο τις τελευταιες εντασεις...
Rosalie