[Τελος]Μεγαλη μαχη στο Elfheim...Ελευθερος ξανα! [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]

Πισω στο προαυλιο, ο Hayari ειχε αρχισει να ανησυχει για το γεγονος οτι η μεγαλη αυτη μαχη θα λαμβανε χωρα στην επαυλη την οποια ειχε κτισει ξοδευοντας μεγαλα ποσα απο τα εσοδα που του απεφερε ο αφελης κοσμος της μοδας. Ηθελε να τελειωνει γρηγορα για να διωξει τους "δυσοσμους πειρατες" οι οποιοι αν επικρατουσαν θα εβρισκε τον μπελα του, τον "ενοχλητικο Marine" που μπορει να τον ειχε αναγκη, σκεφτοταν ομως οτι θα επρεπε να του ηταν υποχρεος χαρη στη συνεχεια της συμφεροντολογικης τους σχεσης.

Αποφασισε να ξεμπερδευει με τον δικο του τουλαχιστον αντιπαλο, τον πειρατη Teefan.
Ο Teefan κατειχε την δυναμη του φρουτου του χαρτιου και μπορουσε να δημιουργει χαρτινους τοιχους και οχι μονο. Στο παρελθον ειχε χρησιμοποιησει την δυναμη του για να ξεκλειδωσει χειροπεδες, ή για να δημιουργει οπλα - χαρτινα μεν ικανα δε - χρησιμοποιώντας τα στην μαχη.
Τωρα εβλεπε τον Hayari να στεκεται απεναντι του με την μεζουρα στο χερι εχοντας παρει ενα μπλαζε και ειρωνικο υφος. Του φαινοταν αδυναμος αλλα δεν επρεπε να τον υπερεκτιμα... O Τeefan ηξερε τι χαρακτηρας περιπου ηταν ο Hayari οποτε οταν τον ειδε να πλησιαζει με την μεζουρα στο χερι δημιουργησε εναν τοιχο που απεικονιζε εναν ζητιανο με κουρελιασμενα ρουχα να αγκαλιαζει τον Hayari...

Γρηγορα ομως η μεζουρα του Ηayari χτυπησε με δυναμη το ειδωλο του Teefan και εφτασε ακριβως μπροστα στην μυτη του..."Αυτος μαλλον δεν αστειευεται...Και μαλλον οι παραστασεις μου τον εξαγριωνουν περισσοτερο..."

Εκανε λοιπον λιγα βηματα πισω και δημιουργησε μια χαρτινη σκληρη ασπιδα για προστασια. Ο Hayari αρχισε να πλησιαζει και με την μεζουρα του τυλιξε το χερι του Teefan αφαιρώντας του την ασπιδα και πετώντας την μακρια...Ο Teefan βλεποντας τον να πλησιαζει τοποθετησε στα ποδια του ενα χαρτινο κυβο κανοντας τον να σκονταψει και να βρεθει με το προσωπο στο εδαφος. O Τeefan αδραξε την ευκαιρια και με εναν πελεκυ αυτη τη φορα πηδηξε στον αερα για να βαρεσει απο ψηλα τον πεσμενο μπρουμυτα σχεδιαστη. Εκεινος εχοντας το αντιληφθει τιναχτηκε γρηγορα πανω, και οταν ο Teefan χτυπησε το εδαφος τελικα, βρεθηκε απο πισω του τυλιγοντας την μεζουρα γυρω απο τον λαιμο του. Ο πειρατης δεν εμεινε απραγος και επιασε και εκεινος το λαιμο του Hayari με μια χαρτινη θηλια. Αφου καταλαβαν οτι αυτο δεν θα οδηγουσε πουθενα κανεναν απο τους δυο εριξαν μια ματια και ο ενας ελευθερωσε τον λαιμο του αλλου. Ο πειρατης σηκωθηκε και σταθηκε απεναντι απο τον Ηayari ωστε να συνεχισουν τον δευτερο γυρο της μαχης...

O Jastin ειχε αναλαβει να αντιμετωπισει την αγνωστη που ονομαζοταν Rosalie η οποια τους ελευθερωσε. Αν και η αναμενομενη αντιδραση θα ηταν να την ευχαριστησει, εκεινος θα εκανε μαχη μαζι της. Εκεινη δεν εδειχνε να παρεξηγειται, αφου γι'αυτο το λογο τους ελευθερωσε... Απ'οτι φαινοταν ηθελε να εκδικηθει για κατι τον Jastin και τον Woonan συγκεκριμενα...
---Εισαι ετοιμος να πληρωσεις για ο,τι εκανες στην οικογενεια μου?ρωτησε εκεινη με ενα δυναμικο χαμογελο γεματο αυτοπεποιθηση να ζωγραφιζεται στο προσωπο της
Εκεινος φανερα ενοχλημενος που βρισκοταν στην θεση του κατηγρουμενου της απαντησε με ξινο και στριφνο υφος:
---Τι εννοεις κυρα μου?Που να θυμαμαι απο τις τοσες λεηλασιες που εχω κανει , με ποια σχετιζεσαι?μιλουσε απολογητικα σηκωνοντας τους ωμους
---Καταρχην μην με αποκαλεις "κυρά" , ετσι να λες τις γυναικουλες με τις οποιες τα βγαζεις ευκολα περα, υπαρχουν και γυναικες που μπορουν να σε πατησουν κατω...Οσον αφορα το για ποια λεηλασια εκδικουμαι, μαθε οτι εκδικουμαι για ολες οσες εχεις κανει...
Σε αυτο το σημειο ετεινε τα χερια προς τα πισω κλινοντας το σωμα και το κεφαλι προς τα μπρος φυσωντας ελαφρα . Εμοιαζε με μικρο κοριτσακι που εσβηνε ενα κερι . Εκεινη δεν εσβηνε κερι, αλλα την αυτοπεποιθηση του Jastin γιατι το μικρο αυτο φυσημα, δημιουργησε κατι σαν συννεφο που εσπρωχνε τον Jastin προς τα πισω...Μαλιστα καταφερε να τον ριξει στο εδαφος.

O Jastin εδειχνε εκνευρισμενος με αυτην την τροπη...Αφενος ειχε συνηθισει να εχει αυτος το πανω χερι στις μαχες , και αφετερου ηθελε να αναδειχθει νικητης απο αυτην την φαινομενικα ευκολη μονομαχια, για να ηγηθει της μαχης στην πολυ πιθανη περιπτωση να χασει ο Woonan... Αλλωστε θα ηταν υποτιμητικο για εκεινον να χασει απο μια κοπελα...

Σηκωθηκε λοιπον αμεσως πανω και εβγαλε τα δυο μαχαιρια με τα οποια παλευε. Ο συνηθης τροπος με τον οποιο εδινε μαχες ηταν να χρησιμοποιει τα δυο μαχαιρια σκοτωνοντας τον αντιπαλο αφου βρεθει απο πισω του με την μεγαλη του ταχυτητα. Αποφασισε να το ακολουθησει και τωρα.Αρχισε να τρεχει σκυβοντας μπροστα ως συνηθως για να παρει ωθηση, "για να σκισει τον αερα " οπως συνηθιζε να λεει...

Η Rosalie ομως εδιεχνε προετοιμασμενη για ολα και φυσηξε ξανα με το αποτελεσμα να φαινεται 6-7 μετρα μπροστα της οπου βρισκοταν ο Jastin. Αυτος πεταχτηκε πανω και στροβιλιστηκε στον αερα για λιγο ωσπου να σωριαστει στο εδαφος.Εκεινη πηρε ξανα ενα χαμογελο, τσαχπινικο αυτη τη φορα και εβαλε με χαρη το χερι στην μεση της λεγοντας:
---Λοιπον? Δεν το περιμενες αυτο ε? και γελασε σατανικα...

Εγω δεν ειχα ξεκινησει να αναμετρουμαι με τον Yamada. Ειχα μεινει να κοιταζω σαν χανος την κοπελα, την Rosalie... Μου αρεσε παρα πολυ το στυλ της, ο τροπος που κουναγε τα χερια και οι εκφρασεις που επαιρνε με το πανεμορφο προσωπο της. Το σωμα της λικνιζοταν τοσο αερινα , αναλαφρα και ελκυστικα . Ο δυναμισμος που ενεπνεε με exitαρε...Ηταν πολυ γοητευτικη και την κοιταζα μαγεμενος...

Το ονειρο ηρθε να μου χαλασει μια γερη κλωτσια του Yamada στην κοιλια...Διπλωσα στα δυο και πεταχτηκα 5 μετρα πισω κουτουλώντας τον εξωτερικο τοιχο της επαυλης...Ο μπάστ%&ος!! Με ειχε πιασει απροετοιμαστο! Επανηλθα βιαια στην πραγματικοτητα κοιτώντας τον Yamada, και στο βαθος τον διαρκως απειλουμενο παππου μου...
---Yamada θα σε λιωσω πραγματικα...Σηκωθηκα και σκουπισα λιγο τη μπλουζα μου. Εσφιξα με τα δοντια μου το μαχαιρι που μολις ειχε πεσει κατω, και με το δεξυ μου χερι το αλλο.Κοιταζα με βλεμμα γεματο μισος τον υποτακτικο του σχεδιαστη και αποφασισα να βγω στην επιθεση...Με το μαχαιρι που βασταγα, στοχευσα το σωμα του.Εχοντας κλειστο το ενα ματι και γερνοντας λιγακι το πεταξα με δυναμη και παρακολουθησα την πορεια του. Θα πετυχαινε πολυ ευκολα τον Yamada αν δεν κινουνταν τελευταια στιγμη στα αριστερα...
"Εχω κιαλλες προσπαθειες..." σκεφτηκα και επιασα με το χερι το μαχαιρι που ειχα εσφιγγα με το στομα μου.

Το πρωτο μαχαιρι μου καρφωθηκε σε ενα δεντρο πισω απο τον Yamada...Εκεινος αρχισε να με πλησιαζει με τα χερια ετοιμα να με χτυπησουν με την ιδια δυναμη που με εκτοπισε το ποδι του πριν. Toν αφησα να με πλησιασει αρκετα ωσπου πηδηξα αρχιζοντας να τεινω εμπρος το δεξυ μου ποδι. Εκεινος αν και το αντιληφθηκε λιγο αργοτερα, πηδηξε και αυτος, με αποτελεσμα να συγκρουστουν τα ποδια μας μενοντας για λιγα δευτερολεπτα που μου φανηκαν αιωνιοτητα σε αυτην την σταση.
Εν τελει η δικη του κλωτσια επικρατησε και με εριξε λιγα μετρα πισω.
Ειχα την εντυπωση οτι γενικα ημουν πιο δυνατος απο εκεινον, αλλα μαλλον στα ποδια ειχε το πλεονεκτημα...Πεφτοντας για δευτερη φορα στο εδαφος, αποφασισα να βαλω τα δυνατα μου και να σοβαρευτω. Αυτος βρισκοταν ηδη "σε φλογες" αφου παροτι με ξαπλωσε, ερχοταν ξανα απο πανω μου να με χτυπησει.
Δεν του το επετρεψα και κινηθηκα προς τα δεξια αποφευγοντας τον. Το δευτερο μαχαιρι μου βρισκοταν στο εδαφος διπλα του...Βλεποντας το, το ματι του γυαλισε και το αρπαξε με λυσσα. Εγω ειχα σηκωθει ηδη ορθιος και οταν μου το πεταξε αστοχησε -λογικο αφου δεν ειχε εξασκηθει οσο εγω στο σημαδι- με αποτελεσμα το μαχαιρι να πεταξει πανω απο τον τοιχο και να προσγειωθει εξω απο την επαυλη.
"Ωραια....Εγω και τα χερια μου τωρα..." σκεφτηκα και χτυπησα τις γροθιες μου

Σιγα σιγα η εκβαση μερικων μαχων ειχε αρχισει ηδη να διαφαινεται...
Ο Ηayari ηταν αποφασισμενος να νικησει και συνεχιζε να επιτιθεται στον αντιπαλο του. O Teefan αν και το ηξερε, συνεχιζε να παραμενει κρατώντας τις γραμμες αμυνας και αποδεχομενος τις επιθεσεις του Hayari... Ηταν πολυ κουρασμενος βρισκομενος σε αμυνα και συνειδητοποιησε αρκετα καθυστερημενα οτι αν ειχε μια πιθανοτητα να κερδισει, θα επρεπε να σταματησει να παραγει χαρτινους τοιχους που γρηγορα κατερρεαν,αλλα να κανει κινηση προς τα μπρος, να κανει την δικη του "εξοδο" παιζοντας τα ολα για ολα...
Ετσι δημιουργησε εναν σκληρο χαρτινο δωκο, αρκετα μυτερο στην ακρη του, με τον οποιο στοχευσε τον Hayari. Κρατώντας τον με τα δυο του χερια, αρχισε να τρεχει προς τον αντιπαλο του.
Ο Hayari προφανως δεν θα εμενε απραγος. Αρχισε αμεσως να στροβιλιζει την μεζουρα του δημιουργώντας εναν επικινδυνο ελικα. Οταν ο Teefan πλησιασε, χτυπησε το δοκαρι του με την περιστρεφομενη μεζουρα του.Το δοκαρι προς εκπληξη του πειρατη, αρχισε να θρυμματιζεται σε μικρα χαρτινα κομματια και να πεφτει στο εδαφος.Ο Teefan εμεινε να κοιταζει εμβροντητος το τελευταιο κομματι που ειχε μεινει στα χερια του χωρις να αντιδρα. Ο Ηayari αρπαξε την ευκαιρια:
---Χα χα χα...εχασες χρυσο μου!!! Mε την περιστρεφομενη μεζουρα, επιτεθηκε στο απροστατευτο σωμα του πειρατη, γεμιζοντας το με σουβλιες, μολωπες και μπλαβια σημαδια...Ο Τeefan σωριαστηκε στο εδαφος με παταγο και ο Hayari λαχανιαζοντας, πηρε ενα χαμογελο και αρχισε να παρακολουθει τα αλλα ζευγαρια τριγυρω του...

Στην αλλη ακρη της επαυλης, η Rosalie, αυτη η πανεμορφη κοπελα συνεχιζε την δικη της ξεχωριστη μαχη.O τροπος με τον οποιο πολεμουσε , δηλαδη να φυσαει ελαφρα προς τα μπρος και το αποτελεσμα να φαινεται λιγο πιο μακρια, της εδινε το πλεονεκτημα της μαχης. Απο μακρια δημιουργουσε νεφη καπνου που χτυπουσαν, ανυψωναν ή στροβιλιζαν τον αντιπαλο. Ο Jastin ηταν κατακοκκινος ειτε απο ντροπη που εχανε ειτε απο αγχος και αγωνια... Δεν ειχε πλησιασει καν την Rosalie και το μονο που εκανε ηταν σποραδικες ανεπιτυχεις επιθεσεις. Ηξερε οτι αυτη η κοπελα ειχε καποιο φρουτο του διαβολου οπως και ο Teefan. Aυτο και μονο εδινε ενα πολυ μεγαλο μπονους μαχης στον κατοχο του...O Jastin το ηξερε και δυστυχως το μονο που μπορουσε να κανει ηταν να συνεχιζει τις ανεπιτυχεις προσπαθειες.
"Για μια στιγμη," σκεφτηκε ο Jastin παρατηρώντας καλυτερα την αντιπαλο του"εφοσον τα νεφη που δημιουργει εμφανιζονται μακρια της, ισως δεν μπορει να τα δημιουργησει κοντα της....Αν μονο καταφερω και την πλησιασω αρκετα ωστε να μην μπορει να μου επιτεθει, τοτε η νικη μου ανηκει!" Το σχεδιο του Jastin ηταν αρκετα εξυπνο, το περιμενε ομως καποιος απο τον vice captain των Woonan Pirates...Σηκωθηκε λοιπον αποφασισμενος και αρπαξε τα μαχαιρια του. Εντοπισε την αντιπαλο του και αρχισε να τρεχει προς το μερος της... Εκεινη του "εστειλε" ενα νεφος καπνου και εκεινος την τελευταια στιγμη πηδηξε στον αερα ανοιγοντας τα ποδια και τα χερια, σχηματιζοντας ενα Χ που κατεληγε σε δυο μαχαιρια που στοχευαν την Rosalie...
---Tωρα την εβαψες... ειπε χαιρεκακα

Η Rosalie, βλεποντας τον στον αερα να την στοχευει, καταλαβε οτι ο αντιπαλος της ειχε εντοπισει το αδυνατο σημειο της οποτε αποφασισε να επισπευσει την διαδικασια...Εδωσε ενα σαλτο και βρεθηκε σε χρονο μηδεν εκει που βρισκοταν πριν ο Jastin. Aυτος δεν προλαβε να προσγειωθει στο εδαφος αφου ενα ακομα νεφος τον σηκωσε στον αερα για να ερθει και ενα δευτερο τα οποια μαζι τον στροβιλιζαν προς τα πανω. Τα μαχαιρια του επεσαν κατω και εκεινος σαν πτωμα αιωρουνταν ανικανος πια να αντιδρασει και εχοντας αφησει ελευθερα τα χερια του σαν να περιμενει την θεια δικη. Ο στροβιλος τον ανεβασε αρκετα ψηλα , χτυπώντας τον ταυτοχρονα. Καποτε η Rosalie τον εξαφανισε και ο Jastin επεσε στο εδαφος με παταγο. Ειχε χασει τις αισθησεις του πληρως ' δεν νομιζω να ειχε πεθανει...
Η Rosalie εδειχνε και εκεινη κουρασμενη αν και δεν ειχε κανει κατι διαφορετικο καθολη τη διαρκεια της μαχης...Ισως η χρηση της δυναμης του φρουτου της να την εξαντλουσε σιγα σιγα...Πλησιασε τον αδυναμο αντιπαλο της και αρχισε να τον κλωτσα με λυσσα...Τα μαλλια της εφυγαν απο την θεση της και μερικα επεσαν μπροστα στο προσωπο ανακατευομενα με μερικα δακρυα που ελευθερωθηκαν μετα τη νικη της.
Απ'οτι φαινοταν ο Jastin στο παρελθον ειχε προξενησει κακο σε εκεινην ή σε αγαπημενα της προσωπα και εκεινη τωρα τον εκδικουνταν...Εν τελει σταματησε να κλωτσα τον αναισθητο και μαζεψε τα μαλλια της...Τιποτα δεν ειχε τελειωσει ακομα...

Κοιταξε τριγυρω της...Η γυναικεια παρατηρητικοτητα την εκανε να αντιληφθει και να προβλεψει τα αποτελεσματα της καθε μαχης που λαμβανε μερος στην επαυλη του Hayari. Παρατηρησε και εκεινον. Λαχανιαζε πανω απο τον αναισθητο πειρατη Teefan και κοιταζε και κεινος με ενα παραξενο βλεμμα την επαυλη και τους απροσκλητους επισκεπτες...
Το βλεμμα του διασταυρωθηκε με εκεινο της Rosalie.Υπο αλλη περιπτωση ισως εδιναν μαχη και μεταξυ τους αλλα δεν ειχαν κανενα ανοιχτο λογαριασμο....Συνεχισαν απλα να παρακολουθουν την μαχη Woonan-Sharinguru με ενδιαφερον.

Η μαχη μεταξυ των υπολοιπων πειρατων κυλουσε αργα αργα και βασανιστικα αφου οι πειρατες ειχαν εξαντληθει και οι marines ειχαν...μειωθει.
Η μαχη του Darwin και Eddy συνεχιζοταν στην ταρατσα του κτηριου του σχεδιαστη και εγω με τις ελλιπεις ομολογουμενως δυνατοτητες μου προσπαθουσα να αντιμετωπισω τον Yamada.
Ολες αυτες οι μαχες ηταν σχετικα αδιαφορες για την Rosalie η οποια εστιαζε στον Woonan-Sharinguru ριχνοντας ομως και κλεφτες ματιες σε μενα...