Η αναζήτηση είναι γένος θηλυκού. [Τέλος-Αποστολή] [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]

"Γιατί δεν κοιτάς λίγο το εμπόρευμα να δεις αν είναι σωστό πριν φάμε," ρώτησε με αρκετά νεύρα ο Joss; Είχε την κοινή λογική να το πει χαμηλόφωνα, αλλά η ευγένεια πάλι του έλειπε, αν η αποδοκιμασία στην έκφραση της Keyla μαρτυρούσε κάτι.
"Εφόσον...έχουμε κοιούς γνωστούς, γιατί δεν τα βλέπουμε αυτά μετά το φαγητό...στο καράβι σας; Φαντάζομαι έχετε κάτι τέτοιο δηλαδή."
"Ω, ναι ναι, φυσικά τι ρωτάς; Ελάτε τώρα, ας φάμε και μετά θα πάμε όλοι μαζί στη σκούνα μας για ένα ποτό να θυμηθούμε τα παλιά...και να μοιραστούμε με τον Joss τις εμπειρίες μας. Τι λέτε;"
"Φυσικά."
"Καλώς," γκρίνιαξε ο μικρότερος άνδρας και ήπιε βιαστικά το νερό του...

Αφού φάγανε, όλα έγιναν έτσι όπως τα είπε ο Bola: πληρώσανε και πήγαν να πιουν ένα ποτάκι όχι σε κάποιο μπαρ, αλλά στξ σκούνα τους. "Τη μόνη μηχανοκίνητη σκούνα σε όλο το λιμάνι παρακαλώ," παίνεψε ο Bola! Γιατί αν δεν παινέψεις το σπίτι σου, θα πέσει να σε πλακώσει. Κι επειδή είδε τον μικρό να στεναχωριέται για κάποιον λόγο, είπε να του φτιάξει τη διάθεση.
"Ωωωω, τι λες; Αυτές είναι πολύ ακριβές και σπάνιες," μοήκε αμέσως στο κόλπο η Keyla, χωρίς να είναι υπερβολική, για να μην προδοθεί.
"Ναι, είναι. Αλλά εμείς έχουμε τον σχεδιαστή τους ακριβώς εδώ," είπε και τον χτύπησε ενθαρρυντικά στην πλάτη!

Λίγο δυνατά για τα γούστα του Joss, αλλά όλοι αυτοί οι έπαινοι τον κάναν να νιώσει εν τέλη καλύτερα. Εν τέλη έσκασε ένα χαμόγελο.

"Μπράβο! Δεν είναι εύκολο να κάνεις ένα πολοίο, πόσο μάλλον να το κάνεις να κινείται μόνο του. Μπράβο. Βόμβες, πλοία, μηχανές...τι δεν κάνεις;"
"Ε-εντάξει, δεν είναι και τίποτα," είπε στο τέλος και πάλι σοβαρός, αλλά πλέον φαινόταν πως η διάθεσή του είχε φτιάξει. Ο Bola και η Keyla χαμογέλασαν ο ένας στον άλλον κι ακολούθησαν τον άντρα με το καροτί μαλλί μέσα.

Με το που μπήκαν όλοι μέσα και κλείσαν οι πόρτες, ξαφνικά και οι δύο πριν φαινομενικά ανέμελοι άνθρωποι, σοβάρεψαν. Όχι άλλα χαζά γελάκια ή ανούσιο φλερτ, μόνο εκφράσεις που σήμαιναν πως δεν έχουν χρόνο για χάσιμο. Το "ποτό" ήταν προφανώς κωδικός για κάτι άλλο που ο Joss δεν ήξερε, αλλά αυτοί οι δύο ήταν σε τέλεια αρμονία. Με το που οδήγησαν τη γυναίκα μέσα, το πρώτο πράγμα που ζήτησε να δει ήταν οι βόμβες.

"Είναι η ποσότητα που ζήτησα βλέπω. Το μίγμα;"
"Ακριβώς ίδιο με του Ναυτικού...τι έχεις στο μυαλό σου; Αυτήν ή άλλη περιοχή;"
"Άλλη φυσικά. Εδώ δε θα γίνει πιστευτό--θα είναι υπερβολικά οφθαλμοφανές. Θα τα δώσω σ'έναν φίλο που θα φύγει αύριο."
"Γι αυτό και η βιασύνη του ραντεβού;"
"Μπορείς να το πεις κι αυτό."
Ο Joss τότε την κοίταξε διστακτικά. "Οπότε είναι όλα καλά...; Μπορούμε να σου δώσουμε το εμπόρευμα και να φύγουμε;"
"Αν δε θέλετε να σας πληρώσω," είπε με κάποιο χιούμορ η γυναίκα...

Θα μπορούσε να χτυπήσει τον εαυτό του με αυτά που έλεγε. Το βροντερό γέλιο του Bola όμως τον απέτρεψε--θα προτιμούσε να χτυπήσει εκείνον. "Θα τα θέλαμε τα λεφτά μας, παρακαλώ πολύ. Πότε μπορείς να μας τα φέρεις;"
"Αύριο το πρωί. Και τότε μπορείτε να κάνετε ό,τι θέλετε, είπε η γυναίκα χαρούμενα. Αλλά μετά γύρισε στον Bola και του είπε σοβαρά "αλλά μπορείς πάντα να μείνεις Bola. Θα σε χρειαζόμουν."
"Εγώ πρέπει να κάνω κάτι συγκεκριμένο: να βρω την Veronica και να τους πω τι απέγινε."
"Να τους πεις; Τι εννοείς;"

Κανείς δεν του έδωσε σημασία και συνέχισαν. "Βλέπω όμως έβαψες το μαλλί, άλλαξες και το όνομα...πώς είσαι;"
"Έπρεπε να αλλάξω τ'όνομα. Με κυνηγούσαν, σχεδόν με βρήκαν. Έτσι βρήκα καινούργια ταυτότητα για την εκπλήρωση της παλιάς αποστολής. Αν και να πω την αλήθεια, λίγοι κατάλαβαν τι έγινε εδώ από μας, τουλάχιστον εξαιτίας αυτού κατάφερα να επιβιώσω."
"Και τόσο καιρό...γιατί χάθηκες;"
"Δε χάθηκα! Απλώς είχα πάει πίσω στην παλιά μου ταυτότητα γιατί πήγα πίσω στο χωριό. Εκεί όλοι με ξέρανε κι εφόσον ο κίνδυνος είχε περάσει..."
"Χα χα χα, κατάλαβα, κατάλαβα. Πάλι καλά που είσαι ασφαλής. Λοιπόν," λες και είχε τελειώσει η συζήτηση με αυτή τη μικρή λέξη, ο Bola και η Keyla σηκώθηκαν όρθιοι ταυτόχρονα. Ο Joss ακολούθησε το παράδειγμά τους, αλόμα παρακολουθώντας σαστισμένος "χάρηκα πάρα πολύ που σε ξαναείδα. Και χαίρομαι που βλέπω πως έχεις ξεχάσει και την...άλλη, που τότε είχε...αυτό. Ξέρω, δε μιλάμε γι αυτό."

Γέλασε η γυναίκα και τον αγκάλιασε. "Μακάρι να 'μενες εδώ," του είπε φιλώντας τον σταυρωτά "να με βοηθούσες κιόλας."
"Ααααχ, μακάρι να μπορούσα. Καλό βράδυ. Θα τα πούμε αύριο το πρωί τελευταία φορά."

Κι έτσι κι έγινε. Το επόμενο πρωί, η Veronica-Keyla τους επισκέφθηκε με την αμοιβή τους. Αν κι ο Joss δεν αισθανόταν άνετα με την αυτόματη υιοθέτηση του Bola των χρημάτων που θα λάμβανε ο ίδιος σαν δικά του επίσης, δεν είπε τίποτα. Απλώς θα δεχόταν να τον πάρει μαζί του και για το επόμενο ταξίδι...εφόσον μέχρι κι εκείνος δεν είχε ιδέα που θα έπρεπε να πάει.

Το Κοτόπουλο έκρωξε για μια τελετυαία φορά σ'εκείνο το λιμάνι καθώς παρακολουθούσαν την Keyla ν'αομακρύνεται γοργά προς την άκρη της πόλης. Μα, θα περνούσε μέσα από το Grey Terminal; Ήταν τόσο τολμηρή...; Τι να κάνει όμως, αναλογίστηκε ο Bola; Απέρριψε την πρότασή της να διαμείνει κι αυτό σήμαινε πως δεν είχε κανένα δικαίωμα να τη νουθετήσει για το οτιδήποτε. Ανασήκωσε τους ώμους του και γύρισε πλάτη.

"Αυτό σημαίνει ότι φεύγουμε;"
"Ναι, ακριβώς! Χαίρομαι που τα πιάνεις Λαγουδοτροφή-δε χρειάζεται να εξηγώ όλη την ώρα."
"..." Τον κοίταξε επίμονα και κριτικά περιμένωντας να τον δει, αλλά τον αγνόησε παντελώς. Αμαστ'εναξε εκνευρισμένος και γύρισε πλάτη για να βοηθήσει με την αναχώρηση. "Πλάκα πλάκα, πήραμε 200.000 belli γι αυτά και γω τα υλικά, τα βρήκα όλα δωρεάν."
"Ατσα! Μπράβο τον επιχειρηματία," τον παίνεψε ο Bola χτυπώντας τον στο μπράτσο με τον ώμο του...! "Τώρα ας φύγουμε."

Αν και το είπε αυτό, αμέσως εξαφανίστηκε στο αμπάρι για να πάει να κλειστεί εκεί μέσα και να γράψει κάτι για να στείλει σε κάποιον που αν ο Joss δε μάθαινε ποιος ήταν θα σκαγε τελείως!

Όνομα χαρακτήρα: Bola Serie

P.o.M. Points: 6

Belli: 23.000 + 4.000

Τυχόν παρατηρήσεις: Με ειλικρίνεια θα σου πω ότι δεν μου άρεσε ιδιαίτερα. Περίμενα κάτι διαφορετικό, μου φάνηκε πάρα πολύ βιαστική και εύκολη ίσως. Έχεις πολύ καλό λόγο και καλή δομή. Συν το ότι βάζεις αρκετούς διαλόγους και τις εκφράσεις των χαρακτήρων σου, δεν ήταν ιδιαίτερα προβλέψιμοι, κυρίως στα σημεία που μιλούσε ο Bola. Για τις κωμικές σκηνές, οι σκηνές στις οποίες δεν προσπαθούσες και σου έβγαινε φυσικό να γράψεις μια ατάκα ή κάποιο σχόλιο ήταν αστείες, ενώ η σκηνή παραδείγματος χάρη στο μαγαζί και το γεγονός ότι ο μαγαζάτορας τους πέρασε για ζευγάρι δεν με έκανε να γελάσω. Μου φάνηκε περίεργη, λόγω της εμφάνισης, του χαρακτήρα και της συμπεριφοράς του Bola να τους περάσει για ζευγάρι. Ο Joss δεν μου θύμισε τον Brandon, απλά είναι διαφορετικός από τον Bola. Μου φαίνεται πιο νευρόσπαστο, ο Brandon ήταν αρκετά ήρεμος σε τέτοιες καταστάσεις. Φαίνεται συμπαθητικός, ελπίζω να τον αναπτύξεις στην συνέχεια. Σ' αυτά της αποστολής, πιστεύω ότι βιασόσουν υπερβολικά να την τελειώσεις και της έδωσες μια πολύ απλή τροπή. Δεν ενθουσιάστηκα, ούτε μου άρεσε η επιλογή του απλά να συναντηθούν και να γνωρίζονται. Μεν θα μπορούσε να συμβεί, απλά δεν αφιέρωσες και πάρα πολύ χρόνο σ' αυτό. Τους λόγους της Veronica τους ανέφερες πολύ γρήγορα σε κάποια από τα λόγια της. Θα περίμενα διαφορετικούς διαλόγους από τον Bola με την Veronica, φαίνεται ότι οι διάλογοι του με τον Joss σου έβγαιναν πιο φυσικά και τον έκανες πιο άνετο. Προς το τέλος μου φάνηκε ότι το βρήκες λίγο.

Σε γενικές γραμμές δεν μου άρεσε πάρα πολύ το πως έφερες εις πέρας την αποστολή. Ασχολήθηκες γαι πολύ λίγα posts αν και είχες προετοιμάσει το έδαφος.

Επίσης την αποστολή σου να την βάζεις σε hide.