Ellite Killer [Τέλος-Δουλειά] [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]

Last edited by Roni on Mon Dec 10, 2012 8:07 pm; edited 1 time in total

Είχαμε φύγει από το Inuyama Island και ήμασταν ήδη στον δρόμο για το Winterhold, σύμφωνα με την "αποστολή" που μου είχε αναθέσει εκείνος ο Μαρίν, εδώ βρισκόταν ένας από τους πρώην CP της Κυβέρνησης.
CP? Δεν τον έχω ξανά ακούσει ποτέ μου αυτόν τον τίτλο... Είναι κάποιο είδος μυστικής οργάνωσης της κυβέρνησης? Ακούστηκε με απορία η φωνή του Mamra πίσω μου... Η αλήθεια είναι πως δεν ήξερα τι να του απαντήσω. Ούτε και εγώ δεν ήξερα τι ακριβώς ήταν αυτοί οι CP, ωστόσο ήξερα πως αυτός ο τύπος ο Nero θα ήταν ένας αρκετά δύσκολος αντίπαλος...
Δεν έχω ιδέα τι είναι αλλά καλύτερα να προσέχουμε τα νώτα μας στην δουλειά αυτή.... Κάτι μου λέει πως δεν θα είναι και τόσο εύκολο να τον καθαρίσουμε... Όταν φτάσουμε στο νησί καλό θα είναι να μείνουμε κρυμμένοι και να ψάξουμε για τον στόχο μας διακριτικά και ήσυχα... Δεν θα ήθελα να μπλεχτούμε σε κάποια περιπέτεια προτού μάθουμε κάτι για αυτόν τον τύπο.... Του είπα... Ήξερα πως είχα δυναμώσει αρκετά από την μέρα που μου ανατέθηκε αυτή η δουλειά, αλλά και πάλι δεν μπορούσα να διώξω ένα κακό συναίσθημα από πάνω μου... Σηκώθηκα και βγήκα στο κατάστρωμα του πλοίου μας, ο αέρας είχε ήδη παγώσει αισθητά, πράγμα που έδειχνε πως πλησιάζαμε στο παγωμένο κλίμα του Winderhold Island...

Το νησί ήταν από τα μεγαλύτερα της North Blue καθώς επίσης και από τα πιο παγωμένα, βρισκόταν στο βορειότερο τμήμα της Βορείου Θάλασσας και οι θερμοκρασίες του ήταν πιο χαμηλές και απο τα Ice Nine ή το Frost Kingdom... Σύμφωνα με φήμες που είχα ακούσει, η θερμοκρασία στο νησί δεν ξεπερνούσε τους 5 βαθμούς, ενώ συχνά έφτανε και κάτω από -15....
Ετοιμάσου για χαμηλές θερμοκρασίες Mamra, εκεί που πάμε η λέξη ζέστη υπάρχει μόνο σε λεξικό... Είπα στον σύντροφο μου καθώς έμπαινα και πάλι στην μικρή κουζίνα του πλοίου μας, ετοίμασα μια κούπα ζεστού καφέ και έκατσα σε μια από τις καρέκλες που υπήρχαν στην κουζινούλα. Άναψα ένα τσιγάρο και κοίταξα έξω, τα τζάμια είχαν ήδη αρχίσει να θαμπώνουν από την παγωνιά που επικρατούσα γύρω στην ατμόσφαιρα... Ήπια τον καφέ μου και τελείωσα το τσιγάρο μου, ύστερα σηκώθηκα και κατευθύνθηκα προς την καμπίνα μου. Βρήκα μερικά από τα ρούχα που είχα πάρει στο Frost Kingdom και ντύθηκα, ύστερα ετοίμασα μια τσάντα με τα απαραίτητα για την επιβίωση σε ένα τέτοιο μέρος. Ο Mamra από την άλλη ήταν στο κατάστρωμα και απολάμβανε την παγωνιά, το τρίχωμα του, του επέτρεπε την ελαφριά ενδυμασία...
Ξέρεις τριχωτέ μου φίλε, ακόμα δεν έχω καταλάβει τι ακριβώς είδος είσαι.. Μοιάζεις με άνθρωπο, αλλά μου κάνεις και για ζώο.... Του είπα περιπαιχτικά... Εκείνος έβγαλε ένα γρύλισμα αλλά δεν είπε κάτι....

Φτάσαμε στο χιονισμένο νησί Winterhold και δέσαμε το πλοίο μας σε ένα απόμερος και ήσυχο μέρος για να αποφύγουμε τα ανεπιθύμητα βλέμματα... Κατεβήκαμε και κινήσαμε για το κέντρο του νησιού, η θερμοκρασία ήταν ιδιαίτερα χαμηλή και το πολύ χιόνι δεν άφηνε και πολλά περιθώρια για μετακινήσεις.
Έτσι εξηγείται το πως έχει χάσει όλον του τον πλούτο το νησί αυτό... Είναι σχεδόν απίθανο να επιβιώσει κάποιος σε αυτές τις συνθήκες.... Καλύτερα να βιαστούμε και να βρούμε ένα μέρος να κατασκηνώσουμε, νιώθω όλο μου το σώμα να παγώνει... Είπα στον Mamra καθώς προχωρούσαμε σιγά σιγά ανάμεσα στο χιόνι και τους πάγους.
Τς, και μετά λες πως το δικό μου σώμα είναι περίεργο... Τουλάχιστον εγώ δεν ξεπαγιάζω με λίγο κρύο, σε αντίθεση με εσένα για παράδειγμα... Απάντησε εκείνος και γέλασε χαμηλόφωνα...
Καθίκι, θα σε σφάξω και θα πάρω το τρίχωμα σου για γούνα αν συνεχίσεις....! Του είπα και δίχως να καταλάβουμε πως, αρχίσαμε και οι δύο να γελάμε...
Φτάσαμε στους πρόποδες ενός βουνού και βρήκαμε μια μικρή σπηλιά για να περάσουμε το βράδυ μας. Μάζεψα μερικά ξύλα και άναψα μια μικρή φωτιά στο κέντρο της σπηλιάς, καθίσαμε γύρω και βγάλαμε μερικές από τις προμήθειες μας για να φάμε...

Πέρασαν αρκετά λεπτά σιωπής καθώς και οι δύο ήμασταν πεινασμένοι και εξουθενωμένοι από την πορεία μας μέχρι εδώ. Η φωτιά έκαιγε σιγά σιγά, προσφέροντας στον χώρο μια ελαφριά ζεστασιά ενώ παράλληλα κρατούσε και τα αγρίμια μακριά από εμάς...
Πιστεύεις πως θα είναι πραγματικά τόσο δύσκολος αντίπαλος αυτός ο Nero? Μου είπε ο Mamra μερικά λεπτά αργότερα... Τον κοίταξα για λίγο και ύστερα του είπα:
Δεν ξέρω, πάντως για να ήταν μέλος μιας μυστικής οργάνωσης της κυβέρνησης θα πρέπει να ξέρει πως να φυλάει τον εαυτό του ασφαλή... Καλύτερα να κάνουμε και εμείς το ίδιο και να αποφύγουμε τις βιαστικές κινήσεις... Τουλάχιστον προς το παρόν...
Έχεις δίκιο σε αυτό, άλλωστε ήταν ένας δολοφόνος...! Συμφώνησε ο Mamra και ξάπλωσε πίσω...
Καλύτερα να κοιμηθούμε λίγο, προτείνω να ξεκινήσουμε με το πρώτο φως της μέρας αύριο... Όσο μεγαλύτερη απόσταση διανύσουμε αύριο, τόσο το καλύτερο... Η μικρή πόλη του νησιού δεν πρέπει να είναι πάνω από μισή μέρα μακριά από εδώ, εκεί ίσως να βρούμε ένα μέρος να περάσουμε το αυριανό βράδυ και να μάθουμε μερικές πληροφορίες για να ξέρουμε πως να δράσουμε... Είπα ξαπλώνοντας και εγώ πίσω, η φωτιά έκαιγε ακόμα και έτσι μέσα στην γλυκιά ζεστασιά δεν άργησε να μας πάρει ο ύπνος...

Νωρίς το πρωί σηκώθηκα και ξέπλυνα το πρόσωπο μου με λίγο νερό από το παγούρι μου, η μικρή μας φωτιά άχνιζε ακόμα, πήρα λίγο χιόνι από την γύρω περιοχή και την έσβησα διακριτικά για να αποφύγω τους πολλούς καπνούς. Ο Mamra σηκώθηκε και άρχισε να ετοιμάζεται, αφού ήμασταν έτοιμοι φάγαμε ελαφρά και βγήκαμε από την σπηλιά. Συνεχίσαμε να κινούμαστε βορειοανατολικά με προορισμό μας την μικρή πόλη του Winterhold Island, με το κατάνα μου άνοιγα δρόμο ανάμεσα στα κλαδιά των δέντρων και προχωρούσαμε σιγά σιγά. Βρήκα μερικές πατημασιές από λαγό, έκανε ένα νόημα στον Mamra και σταματήσαμε...
Προτείνω να τον πιάσουμε, οι πατημασιές είναι φρέσκες οπότε θα είναι κάπου εδώ κοντά. Αν δεν φτάσουμε στην πόλη σήμερα, θα είναι το βραδινό μας... Του είπα χαμηλόφωνα και του έδειξα την κατεύθυνση που έπρεπε να ακολουθήσει. Ανέβηκα σε ένα χαμηλό δέντρο και έμεινα ήσυχος, ο Mamra κύκλωσε το μέρος και άρχισε να έρχεται προς το μέρος μου. Μερικά λεπτά αργότερα είδα τον μικρό λαγό να βγαίνει από την κρυψώνα του και να απομακρύνεται αθόρυβα. Μόλις πέρασε από κάτω από το δέντρο πήδηξα και τον κάρφωσα με το μαχαίρι μου. Αθόρυβα και δίχως μάχη, έχασε την ζωή του και μπήκε σε μια σακούλα που είχα στην τσάντα μου.

Κάναμε καλή ομάδα τελικά! Δεν περίμενα να καταφέρεις να τον πιάσεις να σου πω την αλήθεια... Είπε ο Mamra όταν έφτασε κοντά μου. Τον κοίταξα και χαμογέλασα...
Στο παρελθόν είχα αναγκαστεί να μείνω μόνος μου στο δάσος με μόνο μου όπλο ένα μαχαίρι για να προπονηθώ, εκεί έμαθα και να κυνηγώ... Όμως τώρα ας προχωρήσουμε, έχουμε αρκετή απόσταση να διανύσουμε ακόμα μέχρι την πόλη... Του είπα και χτυπώντας τον ελαφρά στην πλάτη προχώρησα για να συνεχίσω την πορεία μου. Πέρασαν μερικές ώρες μέχρι που επιτέλους κάποια στιγμή γύρω στο μεσημέρι προς απόγευμα, φτάσαμε στην μικρή πόλη του νησιού. Φαινόταν λες και ήταν άδεια, λίγοι κάτοικοι βρίσκονταν στους δρόμους, προχωρούσαμε αργά κοιτώντας γύρω μας. Φαίνονταν όλοι τους πολύ πεινασμένοι και κουρελιασμένοι από τις κακουχίες της περιοχής.
Μήπως να κάνουμε κάτι για να τους βοηθήσουμε όσο μπορούμε?? Με ρώτησε ο Mamra χαμηλόφωνα...
Μακάρι να μπορούσαμε φίλε μου, αλλά ήμαστε εδώ για άλλη δουλειά. Δεν είμαστε ήρωες για να σώζουμε κάθε άνθρωπο που πεινάει... Του απάντησα κοφτά, δεν ήθελα να βοηθήσω κάποιον από αυτούς του ανθρώπους. Πίστευα πως ο κάθε άνθρωπος φτιάχνει μόνος του την τύχη του, δεν θα βοηθούσα κάποιον που παραδόθηκε στην ατυχία...

Ο Mamra δεν συνέχισε την κουβέντα αν και μπορούσα να διακρίνω στο βλέμμα του την θέληση να βοηθήσει τους ανθρώπους αυτούς. Φτάσαμε μπροστά από ένα μικρό μπαράκι και μπήκαμε μέσα, η πόρτα έτριζε και το εσωτερικό φαινόταν αρκετά βρώμικο και αφημένο στην τύχη του. Κάτσαμε σε ένα τραπέζι και μερικά λεπτά αργότερα ο σερβιτόρος και μάλλον και ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού ήρθε να πάρει την παραγγελία μας.
Δυο μπύρες και κάτι για να φάμε... Του είπε κοφτά ο Mamra, ο σερβιτόρος έκανε ένα νεύμα με το κεφάλι του και έφυγε και πάλι μέσα στην κουζίνα. Περίπου δέκα λεπτά αργότερα επέστρεψε με έναν δίσκο που είχε ότι ζητήσαμε. Μας σέρβιρε και αρχίσαμε το φαγητό, ήταν περίεργα άνοστο και η μπύρα παλιωμένη αλλά δεν είπαμε κάτι μιας που η πείνα και η δίψα μας δεν μας το επέτρεπαν.
Είστε οι πρώτοι πελάτες που έχω στο μαγαζί μου εδώ και μήνες... Γενικά είστε ίσως οι μόνοι ταξιδιώτες που έχουν περάσει από τα μέρη μας εδώ και μήνες... Είπε ο σερβιτόρος μερικά λεπτά αργότερα...
Αν τους σερβίρετε τέτοιο φαγητό, λογικό ήταν... Του απάντησα καθώς τελείωσα το φαγητό και την μπύρα μου, προκαλώντας έτσι τον Mamra να αρχίσει να γελάει... Ο σερβιτόρος έσκυψε το κεφάλι αλλά δεν είπε τίποτα, δεν θα ρίσκαρε να χάσει τους μοναδικούς του πελάτες...

Ο σύντροφος μου θέλει να πει πως το φαγητό ήταν... Ας το πούμε λίγο "όχι φρέσκο"... Του είπε ο Mamra με το ίδιο ύφος. Ο σερβιτόρος συνέχισε να είναι σιωπηλός...
Τέλος πάντων, τώρα το φάγαμε οπότε δεν υπάρχει λόγος να συνεχίσουμε την κουβέντα αυτή. Θέλουμε να μας πεις αν υπάρχει κάποιο μέρος για να μείνουμε εδώ γύρο... Δεν μας ενδιαφέρει το αν θα είναι μεγάλο ή μικρό, αρκεί να είναι ζεστό... Συνέχισα την πρόταση του συντρόφου μου. Ο σερβιτόρος μουρμούρισε κάτι χαμηλόφωνα αλλά μετά μας είπε πως υπήρχε ένα μικρό μοτέλ στην άλλη άκρη του δρόμου, ιδιοκτήτης του ήταν ένας άντρας με το όνομα Dagur. Εκεί θα μπορούσαμε να περάσουμε μερικά βράδια... Τον πληρώσαμε και σηκωθήκαμε από το τραπέζι, βγήκαμε από το μαγαζί και κατευθυνθήκαμε προς το πανδοχείο του Dagur. Μερικά λεπτά αργότερα βρισκόμασταν στην είσοδο του, φαινόταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση από το μπαράκι που ήμασταν μερικά λεπτά πριν. Μπήκαμε στο εσωτερικό και κοιτάξαμε γύρω μας, ο χώρος αν και πολύ ελαφρά διακοσμημένος φαινόταν ιδιαίτερα καθαρός. Πίσω από τον πάγκο βρισκόταν ένας άντρας που λαγοκοιμόταν, τον πλησιάσαμε και χτυπήσαμε ένα καμπανάκι που είχε πάνω στον πάγκο.

Εκείνος πετάχτηκε από τον ύπνο του και μας κοίταξε με περιέργεια... Μάλλον το γεγονός πως δεν μας είχε ξαναδεί τον είχε παραξενέψει...
Ηρέμησε, θέλουμε απλά ένα δωμάτιο για να περάσουμε μερικές μέρες στο νησί σας... Κατά προτίμηση ένα σχετικά μεγάλο για να χωράει δυο άτομα και όσο γίνεται πιο ζεστό... Του είπα και ακούμπησα πάνω στον πάγκο ένα πάκο με λεφτά, τα μάτια του Dagur άνοιξαν διάπλατα και μερικά δευτερόλεπτα αργότερα χαμογέλασε και έσκυψε κάτω από τον πάγκο για να πιάσει ένα κλειδί.
Αυτό νομίζω θα είναι ότι χρειάζεστε! Σας εύχομαι καλή διαμονή στο νησί μας, ότι χρειάζεστε φωνάξτε με. Το όνομα μου είναι Dagur παρεμπίπτοντος...! Είπε ο ιδιοκτήτης ενώ μου έδινε το κλειδί. Το πήρα και το έβαλα στην τσέπη μου, τον ευχαριστήσαμε και ανεβήκαμε για να βρούμε το δωμάτιο μας. Μπήκαμε και αφήσαμε τα πράγματα μας, φαινόταν πράγματι αρκετά προσεγμένο και ζεστό. Ετοιμάσαμε κάτι να φάμε και περίπου μια ώρα αργότερα ξαπλώσαμε για να ξεκουραστούμε...
Η αυριανή είναι μεγάλη μέρα, θα ξεκινήσουμε έρευνες για να βρούμε αρχικά που μπορεί να είναι ο Nero. Από εκεί και πέρα θα δούμε τι θα κάνουμε... Είπα στον Mamra, ο οποίο συμφώνησε με ένα νεύμα πριν κοιμηθεί...

Το πρωί μας βρήκε να κοιμόμαστε βαριά, σηκωθήκαμε και αρχίσαμε να ετοιμαζόμαστε για την μέρα έρευνας μας. Ύστερα από ένα ζεστό μπάνιο, βγήκα και ντύθηκα όσο πιο ζεστά μπορούσα. Κατεβήκαμε στο κάτω μέρος και βρήκαμε τον Dagur, ο οποίος μας καλημέρισε με ένα μεγάλο χαμόγελο.
Καλημέρα και σε σένα, θα ήθελα να μας βοηθήσεις σε κάτι... Αλλά θέλω να είσαι διακριτικός και να μην το μάθει κανείς άλλος. Αν μείνω ευχαριστημένος από την δουλειά σου, θα γίνεις ένας αρκετά πλούσιος άνθρωπος...
Η διακριτικότητα είναι το μεσαίο μου όνομα κύριε! Παρακαλώ πείτε μου τι χρειάζεστε...?
Θέλω να μου πεις αν έχει εγκατασταθεί κάποιος ξένος στο νησί σας τους τελευταίους τέσσερις μήνες... Λογικά θα ξέρεις εφόσον βλέπεις αρκετό κόσμο κάθε μέρα...
Ξένος? Υπάρχει κάποιος αλλά δεν μπορώ να πω πως έχει εγκατασταθεί... Ζει κάπου στην γύρω περιοχή της πόλης αλλά σπάνια εμφανίζεται εδώ... Μόνο δυο ή τρεις φορές τον μήνα για να πάρει προμήθειες... Κανένας δεν ξέρει που ακριβώς μένει, αλλά ούτε και πως επιβιώνει το κρύο που επικρατεί στην περιοχή...

» [τελος-δουλειά] μια μεγάλη γιορτή [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» [Τελος-Αποστολή]Δουλειά για όλους [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» You wanna... Eat me? [Τέλος-Δουλειά] [Διεγραμένος Χαρακτήρας]
» Paid Protection [Τέλος-Δουλειά] [Διεγραμένος Χαρακτήρας]
» The Job...[Τέλος] [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]