[Τελος]Aλλαγη σχεδιου...

To παιδι ετρεχε γρηγορα και αλλαζε συνεχως πορεια μπαινωντας σε στενα που οι περισσοτεροι αγνοουσαν.Το παρακολουθουσαμε απο ασφαλη αποσταση ωστε να μην μας καταλαβει αλλα παραλληλα προσπαθουσαμε να ειμαστε και αρκετα κοντα ωστε να μην το χασουμε απο απο τα ματια μας.Τρεις φορες σταματησε.Μια για να χαζολογησει με καποια αλλα παιδια,μια για να κλεψει ενα μηλο απο εναν ατυχο μαναβη και μια μολις εφτασε στην προβλητα του λιμανιου.Κατι εψαξε για λιγο με την ματια του και ξαφνικα αρχισε να τρεχει προς τα πλοια.

Μιση ωρα νωριτερα
Ενα μκρο πλοιαριο μπαινει στο λιμανι του Elfheim.Εξωτερικα δεν εχει τιποτα ενδιαφερον και περναει απαρατηρητο.Ομως το ατομο που μεταφερει,ειναι πολυ ιδιαιτερο.Οταν το πληρωμα δενει το πλοιο,ο αγγελιοφορος της Οργανωσης,βγαινει στο καταστρωμα.Ειναι ντυμενος στα μαυρα,απο κατω μεχρι πανω και κοιταζει την πολη με την αηδια να αποτυπωνεται στα ματια του,που ειναι και το μοναδικο μερος το προσωπου του που δεν ειναι καλυμμενο.-Mισω αυτο το νησι ψιθυριζει "τσεκαρωντας" την πολη που που ανοιγεται μπροστα του.Σιχαινεται ολους αυτους τους "δηθεν" με τα φανταχτερα ρουχα και τα μεγαλα σπιτια τους.Το μονο πραγμα που καπως τον ηρεμει σε ολη αυτη την κατσταση,ειναι τα χαμινια του λιμανιου.Αισθανεται μεγαλη συμπαθεια προς αυτα γιατι του θυμιζουν το παρελθον του.Προχωραει μπροστα και φωναζει ενα απο αυτα.Το συγκεκριμενο φοραει κοντο μαυρο παντελονι,μπλε ξεφτισμενο πουκαμισο με τιραντες και μια γκρι τραγιασκα.Ειναι ψηλο,πολυ αδυνατο,με κοντα μαυρα μαλλια και γαλαζια φωτεινα ματια.
-Εμενα φωναξατε κυριε?του λεει με μεγαλη ευγενεια.
-Ναι αγαπητο μου παιδι.Ξερεις τον κυριο Hayari?
-Τον κριτη μοδας?Φυσικα!!!
-Και ξερεις που μενει?
-Πως θα μπορουσα να μην ξερω?Το σπιτι του ειναι ενα απο τα μεγαλυτερα του νησιου.
-Εξυπνο παιδι...μονολογει και υστερα γυριζει ξανα στον πιτσιρικα.
-Λοιπον.Θελω να τους πας αυτο το γραμμα λεει και του δινει εναν φακελο που εκρυβε στο δεξι του χερι.-Παρε 10 belli και θα σου δωσω αλλα 20 αν επιστρεψεις γρηγορα.Ο μικρος περνει τα λεφτα,κοιταζει λιγο τον φακελο και υστερα τον αντρα.Οταν σιγουρευεται οτι του λεει αληθεια,αρχιζει να τρεχει σαν τον ανεμο.

Τωρα
Ακολουθησαμε με τα βλεμματα μας το χαμινι και το ειδαμε να σταματαει μπροστα σε ενα μικρο πλοιο.Το ακουσαμε να φωναζει κατι και επειτα να περιμενει.Για λιγο,δεν γινοταν τιποτα ωσπου μια πορτα ανοιξε απ'το καραβι και στο καταστρωμα βγηκε ενας αντρας.Για τους περισσοτερους που θα τον εβλεπαν,αυτος ο αντρας δεν θα σημαινε τιποτα.Ομως για μενα και τον Haytham σημαινε πολλα.Τα ρουχα που φορουσε και ο αερας που ανεδιδε,δηλωναν οτι ηταν ενα μελος της Οργανωσης.Πλησιασαμε πιο κοντα,παριστανωντας τους τουριστες που απολαμβανουν την βολτα τους.Ο αντρας μας αγνοησε και προχωρησε προς τον μικρο.Του εδωσε μερικα λεφτα και υστερα,χωρις να πει λεξη,επεστρεψε απο εκει που ηρθε.Ο μικρος εφυγε κι'αυτος και εγω με τον Haytham μειναμε μονοι και σκεφτικοι.
-Νομιζω οτι πρεπει να παρακολουθησουμε το πλοιο ειπα ηρεμα.
-Αυτο θα ελεγα και εγω. απαντησε ο Haytham.Δεν μπορω να καταλαβω γιατι ενω ειναι εδω,εστειλε γραμμα στον Hayari.Kατι περιεργο συμβαινει και θελω να το μαθω.Σταματησε να μιλαει και κοιταξε τριγυρω του.Μετα απο λιγες στιγμες σηκωσε το χερι του και με το δεικτη του μου εδειξε ενα μικρο καφε στην απαναντι πλευρα του δρομου,το οποιο μας προσφερε αριστη θεα στο λιμανι αρα και στο πλοιο που μας ενδιεφερε.

Η καφετερια ή καλυτερα το καφενειο,ηταν αυτο που θα αποκαλουσαμε παραδοσιακο.Ειχε λιγα τραπεζια,λιτη διακοσμηση και ευχαριστη ατμοσφαιρα.Γενικα διεφερε αρκετα απο τα υπολοιπα μαγαζια του νησιου που ηταν φανταχτερα αλλα αυτο φαινοταν να αρεσει στους τουριστες γιατι σχεδον ολα τα τραπεζια ηταν γεματα.Για καλη μας τυχη,ενα γωνιακο και καπως απομερο ειχε μεινει αδειο και μας βολευε τελεια για την δουλεια μας.Κατσαμε,παραγγειλαμε τους καφεδες μας στην ομορφη σερβιτορα και υστερα περιμεναμε.Μιλουσαμε περι ανεμων και υδατων,συνεχιζωντας στον ρολο των απλων τουριστων αλλα παραλληλα ειχαμε συνεχως την προσοχη μας στραμμενη στο πλοιο.Οι ωρες περασαν γρηγορα και ο ηλιος εδυσε.Ωστοσο τιποτα ενδιαφερον δεν ειχε συμβει και το μαγαζι που καθομασταν,θα εκλεινε.Οταν ολοι οι υπολοιποι πελατες ειχαν φυγει,η σερβιτορα ηρθε και με καπως απολογητικο υφος,μας ζητησε να την πληρωσουμε.Της δωσαμε τα λεφτα,αφηνωντας της και ενα καλο φιλοδωρημα και απομακρυνθηκαμε.Ωστοσο δεν πηγαμε και πολυ μακρια καθως μολις ειμασταν σιγουροι οτι δεν μας εβλεπε πηγαμε στην πισω πλευρα του καταστηματος και περιμεναμε.Μετα απο αρκετη ωρα την ακουσαμε να κλειδωνει και την ειδαμε να φευγει προς την αντιθετη κατευθυνση απο εμας.Χωρις να χασει χρονο ο Haytham ετρεξε προς την εξοδο κινδυνο που βρισκοταν στην πισω πλευρα και την ξεκλειδωσε με γρηγορες κινησεις.Περασε μεσα και μου εκανε νοημα να τον ακολουθησω.Δεν μπορουσα να φανταστω γιατι ηθελε να επιστρεψουμε στο μαγαζι και ετσι εκανα απλα οτι μου ελεγε.Βρεθηκαμε πισω απο τον παγκο του καταστηματος και στα δεξια μας βρισκοταν μια σιδερενια σκαλα που οδηγουσε στην ταρατσα.Μολις την αντικρισα καταλαβα αμεσως που το πηγαινε.Την ανεβηκαμε με γοργα βηματα,πηδωντας δυο δυο τα σκαλια ωσπου φτασαμε ξανα μπροστα σε μια πορτα.Ωστοσο ουτε και αυτη ηταν ιδιαιτερο εμποδιο για τον Haytham ο οποιος την ανοιξε με μεγαλη ευκολια.Βγηκαμε σε μια μεγαλη ταρατσα που μας προσφερε σε "πιατο" ολη την πολη.Απο εκει θα μπορουσαμε να παρακολουθουμε ανενοχλητοι το πλοιο.

Πριν το καταλαβουμε,ειχε νυχτωσει για τα καλα και ελαχιστοι πλεον κυκλοφορουσαν στους δρομους.Ενα απαλο αερακι φυσουσε και δροσιζε τα προσωπα μας.Τα μοναδικα φωτα προερχοταν απο τις λαμπες που βρισκονταν στις κολωνες του λιμανιου.Χαρη σ'αυτες μπορουσαμε να δουμε ακομα τον στοχο μας.Το γεγονος οτι τιποτα δεν συνεβαινε ειχε αρχισει να μας κανει να ανησυχουμε.Ωστοσο η ανησυχια μας διαλυθηκε οταν κατα τις 2 τα ξημερωματα περιπου,ο μαυροντυμενος αντρας βγηκε απο το καραβι του.Κοιταξε γυρω του σαν να ηξερε οτι καποιος τον παρακολουθει αλλα οταν δεν καταφερε να δει κανεναν,ξεκινησε να κινειται.Κινηθηκαμε παραλληλα μαζι του και αρχισαμε να τον ακολουθουμε απο τις σκεπες των σπιτιων.Για καλη μας τυχη δεν φαινοταν να βιαζεται και το αργο σχεδον βαριεστημενο βημα του,διευκολυνε το εργο μας.Περπατουσε αρκετη ωρα μεσα στα σκοταδια ωσπου τελικα εφτασε σε μια πλατεια και σταματησε.Μαζι του σταματησαμε και εμειε,βρισκομενοι στην ταρατσα ενος χαμηλου κτηριου η οποια βρισκοταν μολις λιγα μετρα πανω απο το κεφαλι του αντρα που ακολουθουσαμε.Ξαφνικα,μεσα απο τις σκιες των σπιτιων ξεπροβαλλε μια φιγουρα.Εκανε μερικα βηματα μπροστα και το φως του φεγγαριου αποκαλυψε τον Yamada.
-Αργησες ειπε με ψυχρη φωνη που δεν θυμιζε καθολου αυτη που ειχα ακουσει το πρωι.
-Τι γυρευεις εσυ εδω?του απαντησε ο αλλος αγνοωντας πληρως το σχολιο για την καθυστερηση του.-Το γραμμα ηταν για τον Hayari και οχι για σενα.
-Ο Hayari ειχε κατι αλλες δουλειες και για αυτο ηρθα εχω στην θεση του.Δεν φανταζομαι να εχεις καποιο προβλημα.Αλλωστε ανηκω και εγω στους ανωτερους της Οργανωσης οποτε θα πρεπε να ειναι τιμη για σενα,εναν απλο μεταφορεα,να μιλαει μαζι μου ειπε γεματος ειρωνια ο Yamada.Ομως πριν προλαβει να ανοιξει ξανα το στομα του,ο αλλος αντρας ειχε βρεθει πισω του με μια κινηση που κανεις μας δεν καταφερε να δει και του περασε ενα μαχαιρι στον λαιμο.
-Δεν ειμαι ενας απλος μεταφορεας.Ειμαι Αγγελιοφορος της Οργανωσης και οπως πολυ καλα γνωριζεις θα μπορουσα ευκολα να ειμαι ενας απο τους ανωτερους και εγω αν ηθελα.Για αυτο προσεχε τα λογια σου περισσοτρεο οταν μου απευθυνεσαι.
-Μ-μαλιστα απαντησε με τρεμαμενη φωνη αυτη την φορα ο Yamada και ο αγγελιοφορος τον ελευθερωσε.-Ενα απλο αστειακι εκανα.Τελος παντων.Μπορεις να μου εξηγησεις γιατι μου εστειλες γραμμα να βρεθουμε εδω ενω μπορουσες ανετα να ερθεις να με βρεις αμεσως?
-Απλα γιατι απεχθανομαι αυτη την πολη και τους ανθρωπους της και δεν μπορω να κυκλοφορω αναμεσα τους.Αλλωστε πιστευω οτι θα τραβουσα τα βλεμματα αν εβγαινα ετσι εξω
-Οντως.Ωραια λοιπον.Αφου το ξεκαθαρισαμε και αυτο,πες μου τον λογο της επισκεψης σου.Τι μηνυμα εχεις για μενα?
-Για την ακριβεια εχω δυο μηνυματα.Το πρωτο ειναι οτι πρεπει να προσεχεις.Καποιος κατεστρεψε την βαση μας στο Zarzara Town και απ'οτι φαινεται δεν το εκανε τυχαια.Μαλλον καποιος ξερει για εμας και εχει βαλει σκοπο να μας καταστρεψει.
-Χμμ.Ενδιαφερον.Πιασαμε εναν νεαρο που ακουσε καποιον κοντα στο Zarzara να μιλαει για την Οργανωση.Αυτος ειναι και ο ακριβης λογος για τον οποιον ο Hayari δεν μπορεσε να παρευρεθει.Μας ειπε οτι ακουσε τον αγνωτο να λεει οτι μετα το Zarzara θα παει στο Εmerald City.
-Υπεροχα νεα.Θα τους ενημερωσω να ειναι ιδιαιτερα προσεκτικοι.Αλλα και εσεις εδω δεν πρεπει να εφησυχαστειτε.Το δευτερο μηνυμα που εχω ειναι αυτο:αν εχετε καποιον αντρα διαθεσιμο στειλτε τον στο Micqueot της North Blue.Φαινεται οτι εκει υπαρχει ενας γερακος με το όνομα Jegins που κατι ξεριε για τον "Χιονισμενο Τιγρη" και αυτο δεν ευχαριστει καθολου εναν συγκεκριμενο φιλο μας στο ναυτικο.
-Ωστε υπαρχει καποιος επιζων?Θα δω αν εχουμε καποιον και αν ναι θα τον στειλω αμεσως.Τα παντα για το καλο της Οργανωσης ειπε και εβαλε την γροθια στην καρδια του
-Τα παντα απαντησε ο αγγελιοφορος και εκανε την ιδια κινηση.Υστερα,ξαφνικα και χωρις να πουν αλλη λεξη,εστριψαν και εφυγε ο καθενας για τον δρομο του.

Οι αντρες χαθηκαν απο τα ματια μας και εμεις μειναμε καπως αποσβολομενοι απο τα νεα που ειχαμε μαθει.Στον δρομο της επιστροφης,προχωρουσαμε αργα και χωρις να μιλαμε καθολου.Μονο οταν φτασαμε πισω στο καραβι μας βρηκαμε ξανα ορεξη για κουβεντα.
-Τι κανουμε τωρα?ρωτησα σκεπτικος.-Το περιμενα οτι καποια στιγμη θα μαθαιναν για εμας αλλα ποτε δεν φανταζομουν οτι θα γινοταν τοσο γρηγορα.
-Για να ειμαι ειλικρινης ουτε και εγω.Νομιζω οτι για λιγο καιρο τα πραγματα θα ειναι δυσκολα για εμας στην South ειπε και σταματησε για να σκεφτει.-Νομιζω οτι το καλυτερο που εχουμε να κανουμε ειναι να ακολουθησουμε τα νεα στοιχεια που μαθαμε και να επισκεφθουμε την North.Δεν εχω ιδεα τι ειναι ο Χιονισμενος Τιγρης αλλα μοιαζει να ειναι κατι σημαντικο για αυτους.
-Χμμ.Στην North Blue ε?Γιατι οχι?Ενα ταξιδακι θα μας κανει καλο.Θα ειναι και μια ευκαιρια για να δοκιμασω τις νεες μου δυναμεις.
-Ποιες νεες σου δυναμεις?ρωτησε γεματος περιεργεια ο Haytham.Χωρις να του απαντησω πηγα και ανοιξα ενα ντουλαπι του γραφειου.Εβγαλα απο μεσα ενα μικρο κουτι και πηρα το περιεχομενο του.Κρατησα για λιγο το Φρουτο του Διαβολου που ειχα αποκτησει στο Zarzara,στα χερια μου και υστερα το δαγκωσα.Η γευση του ηταν πικρη,σχεδον εμετικη αλλα το εφαγα ολο.Κοιταξα τον Haytham στα ματια και τον ειδα να χαμογελαει.
-Αυτες που θα αποκτησω τωρα του απαντησα τελικα και γελασα μοχθηρα.

Όνομα χαρακτήρα: Raziel

P.o.M. Points: 7

Belli: 25.000

Τυχόν παρατηρήσεις: Αν και μεταβατική ιστορία, ήταν καλή. Έχεις καλή δομή και το γεγονός ότι δεν έχεις εισαγωγικά στους διαλόγους σου δεν με κουράζει καθόλου, κάθε άλλο. Ο λόγος του ότι περιγράφεις το τι κάνει ο κάθε χαρακτήρας καθώς μιλάει. Ωραίες περιγραφές του τόπου, ακόμη και του καφενείου στο οποίο βρεθήκατε. Το απλή και βαρετή που έγραψες θα το αγνοήσω, γιατί μια απλή ιστορία που έχει τόσα στοιχεία για το τι θα κάνεις στην συνέχεια και στοιχεία για ένα μεγάλο μέρος του παρελθόντος του χαρακτήρα σου, δεν είναι απλή. Μου φάνηκε ενδιαφέρουσα η σχέση της Οργάνωσης με το Ναυτικό και ο Χιονισμένος Τίγρης υποθέτω ότι θα έχει κάποιο ρόλο στην ιστορία σου. Ενώ το πήγαινες καλά και γενικά μου κράτησες το ενδιαφέρον, ακόμη θεωρώ καλή την χρήση του ενεστώτα σε μια παράγραφο σου, το τελευταίο ποστ σου μου φάνηκε κάπως. Πολύ γρήγορα την πήρε την απόφαση και το τέλειωσες κάπως απότομα, ακόμη και αν φάνηκε κουλ ο χαρακτήρας.

Μ' άρεσε που εκμεταλλεύτηκες ιστορία άλλου παίκτη.

Επίσης για το "τσεκάρωντας" κτλπ μπορείς να χρησιμοποιήσεις το "εξετάζω, βύθισε το βλέμμα του, παρατηρώ κτλπ". Το κιτρινιασμένο χρώμα είναι η όχρα, θα μπορούσες να το αφήσεις και κιτρινιασμένο.