[Τέλος] The Crimson Eye Pirates [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]

Guest

Το βράδυ είχα φτάσει στην άκρη μιας απότομης ρεματιάς...Ένας ποταμός κυλούσε ορμητικά ,αρκετά πιο κάτω με κατεύθυνση την κοιλάδα ...Τον τροφοδοτούσαν εκατοντάδες μικρα ρυάκια και ξεχύνονταν αγέρωχος , πολεμώντας με τα βράχια και τους ογκόλιθους που του έκοβαν το δρόμο...
Την ατμόσφαιρα γέμιζε ένα αχνό βουητό
Κατασκήνωσα σε μια λοχμή κοντά στη ρεματιά χαζεύοντας το φεγγάρι που ξεπρόβαλε στον ουρανό πριν πέσω για ύπνο και σκεφτόμουν αυτά που με απασχολούσαν...Ένας ήχος μου τράβηξε την προσοχή...Σηκώθηκα όσο πιο γρήγορα μπορούσα και ενεργοποίησα τους μηχανισμούς που βγάζουν ταν μαχαίρα μου , κάτω απ τους καρπούς...
Απέναντί μου, βρισκόταν εκείνη η μορφή που είχα συναντήσει....Ο μαυροφορεμένος....
Ποιος είσαι...?
Σήκωσε τα χέρια του προσπαθώντας να με καθησυχάσει
Μην φοβάσαι ξενε, δεν ήρθα για κακό..
Ποιος σου είπε οτι φοβάμαι? του είπα σηκώνοντας ψηλά το μαχαίρι του δεξιού μου χεριου΄...

Guest

Αναστατώθηκε, και έκανε δυο βήμματα προς τα πίσω απ τον φόβο του ...
Είμαι ο Abdun, και είμαι ο αρχηγός των νομάδων του μικρού λιμανιού..Η για την ακρίβεια, ήμουν...
Και τι θέλεις εδώ? νυχτιάτικα μεσα στο δάσος, μόνος σου?
ήρθα να ζητήσω βοήθεια ....Εκ μέρους όλων των πολιτών...
Τον κοίταξα με ένα βλέμα γεμάτο περιέργεια....
Δεν είδα κανέναν πολίτη κατα το ταξίδι μου εδώ.....
Φυσικά...Απο τότε που εγκαταστάθηκε ο Alexander και οι πειρατές του στην πόλη, αναγκαστήκαμε να φύγουμε,,,
Για ποιον λόγο?
Μας απειλούσε....Αλλα τι καθόμαστε έδ'ω στα άγρια? Έλα μαζί μου...Θα σε οδηγήσω στο μέρος που έχουμε μαζευτεί
Ακολούθησα τον άντρα χωρίς να πω τίποτα άλλο...Απο εξωτερική εμφάνιση, δεν πρόδιδε κάτι τι κακό η το πονηρό...Αντιθέτως φαινόταν ένας καλός άνθρωπος ο οποίος έχει υποφέρει....Κατα κάποιον τρόπο ήθελα να τον πιστέψω....Εαν όμως αποδεικνυόταν πως μου λέει ψέματα, δεν θα είχα κάποιον ενδοιασμό για να τον σκοτώσω .
Φύγαμε απ την προσωρινή κρυψώνα μου και αρχίσαμε να διασχίζουμε το ζεστί ''δάσος'' της όασης....Διασχίζαμε κατά μήκος το νησί προς τον βορρά... μεγάλες εκτάσεις ερήμου δέσποζαν επάνω σε αυτό το όμορφο νησί...Μπορούσες να διακρίνεις μεγάλα βουνά αλλα και πολύ μικρούς λόφους κατα τους οποίους υπήρχαν αρκετα μεγάλες εκτάσεις γης

Guest

Ήταν γεμάτο αντιθέσεις ..Καθώς πλησιάζαμε στην στροφή στα αυτιά μας έφτασαν φωνές, πνιγμένες απο το παχύ στρώμα της βραδινής ομίχλης πάνω απο την κοιλάδα....
Αντίκρισα΄μια μεγάλη πρόχειρη κατασκήνωση στους πρόποδες ενώς μικρού βουνού στην μέση μιας όασης....Τέντες παντού, και ανάμεσα τους παιδιά που έπαιζαν....Μερικοί άντρες οπλισμένοι με δικράνια και τσουγκράνες αρχικά έδειχναν να έχουν τάσεις να μας σταματήσουν, όμως, μόλις αντίκρισαν τον Αbdun, η στάση τους ελάφρυνε, κατεβάζοντας τα όπλα τους και αλλοι γυρνώντας στις θέσεις τους...Τρεις απο αυτούς, προχώρησαν πιο μπροστά για να μας μιλήσουν...
τους σταμάτησε με ένα νοημα του χεριού του...
Είναι φίλος...θα κάνουμε συμβούλιο για να ζητήσουμε την βοήθεια του και να δουμε τους όρους του ...Καλέστε τον αντιδήμαρχο και τους άλλους στην σκηνή μου
Ο άντρας έγνεψε με το κεφάλι του, δείχνοντας οτι τον κατάλαβε, και αμέσως άρχισε να περπατά προς την αντίθετη κατεύθυνση...Ο αρχηγ'ος είχε αρχίσει να μου την δίνει.

Guest

Ποτε του είχα πει εγώ πως διατίθεμαι να βοηθήσω??Το γεγονός που μου άρεσε, ήταν οτι ήταν διατεθειμένοι να κάνουν παζάρια μαζί μου...ίσως αυτό να με ωφελούσε...
Με οδήγησε στην σκηνή του...ήταν λυτή και μικρή, παρ όλα αυτά ξεχώριζε απ τις άλλες....
Μόλις άφησα την κουρτίνα που είχε για πόρτα να φύγει απο μπροστά μου, αντίκρισα τον δολοφόνο που είχα αντιμετωπίσει εχθές, να κάθεται σταυροπόδι σε έναν καναπέ και να καπνίζει ένα τσιγάρο....
Χωρίς να το πολυσκεφτώ, ενεργοποίησα τους μηχανισμούς των μαχαιριών μου, έτοιμος για μάχη....Η εκδίκηση για τα τραύματα που μου απέφερε, έπρεπε να ξεπληρωθεί μονο με αίμα ..
Μια γυναίκα πετάχτηκε μπροστά μου σταματώντας με......Ο αλλος, έριξε ένα μικρό χαμόγελο...
Μην φοβάσαι...Είμαι μαζί τους...
Τα έχασα....Τι στο καλό συνέβαινε εδώ ??
Έφερα το μαχαίρι μου κοντά στο πρόσωπό του, όμως η γυναίκα απέκρουσε αυτή μου την κίνηση, ανταποδίδοντας την απειλή και στρέφοντας προς το μέρος μου ένα πιστόλι

Guest

Βλέποντας πως είχα πάρει ένα απορημένο ύφος, ο αρχηγός μου μίλησε..
Είναι δικός μας..Τον λένε Dastan
Στο άκουσμα του ονόματός του, ο άντρας σήκωσε το χέρι του , σαν να χαιρετούσε ...
Είναι ενας ταξιδιώτης και το πρώην δεξί χέρι του Alexander,, τον οποίο έτυχε να βρούμε εμείς, περίπου όπως και εσένα...Μονο που εκείνον τον σώσαμε...όταν ο Αlexander τον έδιωξε και έφυγε απ το νησί, η βάρκα του βρέθηκε σε μια αγρια καταιγίδα, με αποτέλεσμα να χάσει τον έλεγχό της, και να πέσει επάνω στα βράχια του νησιού...
Τον σώσαμε μετά απο πολλές και εντατικές προσπάθειες, και εκείνος σαν αντάλλαγμα, υποσχέθηκε να μας απαλλάξει απο την παρουσία του Alexander, με όποιον τρόπο μπορεί εφόσον είχε ξεμείνει απο δουλειά και τον μισούσε...Η Elika,όταν έμαθε και εκείνη το τι συνέβη, έψαξε να μας βρεί, αφου παρετήθηκε απο το πλήρωμα του Alexander...
Η πόρτα άνοιξε και πάλι....Στην σκηνή εισέρχονταν κάποιοι μεσήλικοι άντρες, οι οποίοι κάθισαν σε μερικές άδειες θέσεις..
Κάθισε...μου είπε ο αρχηγός προσφέροντάς μου μια θέση...
Κάθισα ακριβώς απέναντι απ τον Alexander.
Λοιπόν κύριοι....Μαζευτήκαμε εδώ μετά απο έκκληση του Alexander..Μου ανέφερε για κάποιον, ο οποίος μπορούσε να τον συναγωνιστεί σε δύναμη, και ο οποίος ήταν ξένος στο νησί...Έτσι, κρυφά, μετα την μάχη τους, τον ακολούθησε...

Guest

Μπορούμε να σου δώσουμε όσο φαγητό θέλεις, ακόμα και ένα σπίτι στην πόλη, μόλις πάρουμε τις περιουσίες μας πίσω..
Η πρόταση ήταν καλή, όμως δεν με ικανοποιούσε....Έτσι αποφάσισα να φέρω τα γεγονότα, όπως τα ήθελα...
Λοιπόν, ας γίνει η δουλειά, και θα κανονίσουμε μετά την αμοιβή μου ...Πως σας φαίνεται.?
Ύστερα απο μια μικρή σύσκεψη, δέχτηκαν την πρότασή μου....Μετά άρχισαν να με ευχαριστούν οι μεσήλικες μέσα στην σκηνή περνώντας απο μπροστά μου, ένας ένας...
Μόλις τελείωσε αυτή η σύντομη ''τελετή'' ο αρχηγός μας άφησε μόνους με τον Dastan, ωστε να ετοιμάσουμε το σχέδιό μας....Δεν ήμουν διατεθειμένος να το κάνω παρ όλη την συμφωνία...Έτσι του πρότεινα να αρχίσουμε να πηγαίνουμε προς την πόλη, και να συζητήσουμε στην διαδρομή....Ευτυχώς, δέχτηκε, έτσι ο δρόμος της επιστροφής, άρχισε να έρχεται μακρύς μπροστά μας, καθώς φύγαμε απο την κατασκήνωση ....
Η αποχώρησή μας, έγινε μετα πανηγυρισμών και επιφωνημάτων θαυμασμού ....Η αλήθεια είναι πως τους ένιωθα....Ένιωθα πως ήταν να είσαι αναγκασμένος να ζεις μακρυά απ το σπίτι σου.

Guest

Στα δεκαπέντε πρώτα λεπτά της διαδρομής, το σκεφτόμουν συνέχεια....
Τι θα γίνει, θα οργανώσουμε κανένα σχέδιο? Η θα πάμε σαν πρόβατα στην σφαγή? Γιατί δεν σε βλέπω και πολύ ομιλητικό...
Γύρισα ξαφνιασμένος το κεφάλι μου....
Κάτι σκεφτόμουν...του είπα... Λοιπόν...Έχω κάτι στον νου μου που πιστεύω πως θα σου αρέσει.....Ο Alexander, θεωρεί πως θέλω να γίνω ένας απ τους άντρες του και με έβαλε να σε βρω....Θα γυρίσω πίσω σε αυτόν, και θα πω πως ακόμα δεν έχω βρει τα ίχνη σου....Έτσι θα κάτσω λίγο εκεί μαζί τους....Θα βρω κάποιον λόγο, και θα αρχίσω έναν καβγά εναντίων των δυο πρωτοπαλίκαρων του, με σκοπό να τους βγάλω απ την μέση ...όση ώρα εγώ θα κάνω αυτά που σου είπα, εσύ θα σκοτώνεις τις περιπολίες του, τις οποίες εγώ θα φροντίσω να εντείνει ...Εντάξει?
Έγνεψε θετικά με το κεφάλι του, δηλώνοντας την συμφωνία του...
Μόλις σου κάνω σήμα με κάποια δάδα, θα ανέβεις στο κτήριο και θα αρχίσουμε να πολεμούμε τον Alexander, και ότι απέμεινε απ το πλήρωμά του
Ακούγεται ωραίο σχέδιο...Είμαι μέσα...
Το απόγευμα, βρεθήκαμε επι τέλους στην πόλη.. Λίγο πριν μπούμε μέσα της χωριστήκαμε με τον Dastan, και ο καθένας, απο εμάς, ετοιμαζόταν για αναλάβει τον ρόλο του στο σχέδιο....

Guest

Άρχισε να σκοτεινιάζει....Καθώς έστριβα για να βρεθώ στην πόρτα τ pub, είδα δυο άντρες του alex, οι οποίο μόλις με είδαν, με αναγνώρισαν ως Joker, αφήνοντας με να περάσω ...
Μόλις έφτασα στην ταράτσα του κτηρίου που ο alex είχε κάνει αρχηγείο, πήγα κατευθείαν στην μεγαλοπρεπή τέντα του για να τον βρω και να του μιλήσω, αγνοώντας την φασαρία του πάρτυ που λάμβανε χώρα στην υπόλοιπη ταράτσα....Η μυρωδιά του ψητού κρέατος σε συνδυασμό με το όμορφο άρωμα της μπύρας, κατέκλυζαν την ατμόσφαιρα, κάνοντάς με να πεινάσω ...
Ο Alex, με υποδέχτηκε έκπληκτος...
Έχουμε καλά νεα?
Δυστυχώς όχι ακόμα καπετάνιε...παρ ολο που τον εντόπισα, χάθηκε ανάμεσα στα κτίρια ..Θα ήταν καλύτερο εαν βάζατε περισσότερους άντρες να περιπολούν , έτσι θα τον πιάσουμε στα σίγουρα και α τον κάνουμε να υποφέρει, είπα γελώντας χαιρέκακα ..
Έχεις ένα δίκιο....Με μια κίνηση του χεριού του, υπέδειξε σε έναν απ τους άντρες του να πλησιάσουν...Αφου του είπε να εντείνουν τις περιπολίες, τον έδιωξε.ΤΟ πρώτο μερος του σχεδίου είχε ολοκληρωθεί...Κάποια ώρα μετά, και αφού αρχίσαμε να πίνουμε, τα αίματα, άναψαν, και οι αντιπαραθέσεις είχαν ενταθεί....Φρόντισα φυσικά, να τσιγκλώ τον Ursak....Τελικά, του είχα ρίξει μια μπυρα στο κεφάλι

Guest

Φύγε αμέσως απο εδώ πριν σε κόψω κομμάτια....
Κοίταξα τον alex..Έγνεψε καταφατικά, παροτρύνοντας με να συνεχίσω
Θέλω πολύ να σε δω να το κάνεις
Σηκώθηκε όσο πιο γρήγορα μπορούσε και τράβηξε το ξίφος του..Το ίδιο έκανα και εγώ, μόνο που σήκωσα και το τραπέζι καθώς σηκωνόμουν με αποτέλεσμα να του έρθει στο κεφάλι και να τον ρίξει λίγο πιο πίσω....Μόλις κατάφερε να σηκωθεί, πετάχτηκε κατευθείαν έξω απ την σκηνή....Χωρίς να χάσω χρόνο τον ακολούθησα ...Τον βρήκα με το ξίφος του τραβηγμένο ....
Τράβηξα το ξίφος μου με το δεξί χέρι, και στο αριστερό ενεργοποίησα τον μηχανισμό του μαχαιριού ...Μόλις άρχισα να τρέχω προς το μέρος του , ο Αλεξ βγήκε απ την σκηνή του θέλοντας να παρατηρήσει την μάχη ..
Απέκρουσε την επίθεση με το ξίφος μου, με το δικό του ενώ την επίθεσή μου με το μαχαίρι, την απέκρουσε με ένα μικρό μαχαίρι...Με το δεξί μου πόδι , χτύπησα δυνατά το ποδι του απ τα πλάγια με αποτέλεσμα να χάσει την ισορροπία του , όμως δεν κατάφερα να τον αποτελειώσω καθώς κάτι με έσπρωξε με δύναμη.....

Guest

Έπεσε στα γόνατα ...Ο Alex πλησίαζε τρέχοντας...
Βοήθεια...Φώναξε ο Dastan...Βοηθά με σε παρακαλώ ...
Ένα χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπό μου ...
Φυσικά.....Του έδωσα το δεξί μου χέρι και τον σήκωσα....Τον τράβηξα επάνω με δύναμη....Με το αριστερό μου χέρι,(το μαχαίρι του μηχανισμού) τον κάρφωσα στον λαιμό με δύναμη και αμέσως μετά τον κλώτσησα για να πέσει στο έδαφος..
Χωρίς να χάσω χρόνο, πήδηξα απ την σκεπή, και πιάστηκα απ την ταμπέλα ... απο εκεί άφησα τα χέρια μου και έπεσα κάτω...Τίναξα τα ρούχα μου και άρχισα να τρέχω με oλη μου την δύναμη προς την έρημο
Δεν μπορούσα να κρατήσω τα γέλια μου .... Πίσω μου άκουγα βρισιές και τον ήχο που κάνουν τα παπούτσια που χτυπούν με βια στο έδαφος....
Στην πορεία μου στο λιμάνι, συνάντησα 2 πειρατές του Αλεξ...Έπιασα με το δεξί μου χέρι, το πιστόλι που είχα εγκαταστήσει στο αριστερό μου χέρι και τους πυροβόλησα...Αφου βγήκα απ την πόλη πυροδότησα τον μηχανισμό που κατέστρεφε το πλοίο του Αlexander
Τι συνέβη πριν:

» [Τέλος] The crimson eyed pirates versus the world government [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» [Τέλος] Crimson Eye and the Crescent Moon [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» The Black Cat Pirates [Τέλος] [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» {Αρχή} Marines VS 2 Pirates{τέλος} [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]
» [Τελος-Διπλη] Οι Woonan Pirates και το Onrac Kingdom! [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]