Kung fu panda. [Τέλος-Αποστολή] [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]

Μέχρι να φτάσουμε και πάλι στο πλοίο όντως πήρε σχεδόν δύο μέρες. Μα γιατί όλοι να ήταν καλοί να τα υπολογίζουν αυτά τα πράγματα εκτός εμού του ιδίου; Αμάν πια δηλαδή. Όταν φτάσαμε αρκετά κοντά στο πλοίο ώστα να μας εντοπίσουν οι υπόλοιποι προφανώς αυτό κι έκαναν γιατί ήρθαν και μας συνάντησαν ο Καπετάνιος με μια κουστωδία πέντε ναυτών κι όλοι φαίνονταν είτε ανήσυχοι είτε σχεδόν εχθρικοί απέναντι στον Pandaren.

"Ωωωωω καπετάνιε! Τι χαρά να σας συναντήσω εδώ!"

Με το που μίλησα όλοι κύλησαν τα μάτια τους, κάγχασαν και ο Καπετάνιος μόνο που δεν χτύπησε το μέτωπό του. Αααα, δεν κατάλαβα. Τι ήθελαν να πω; "Πού ήσουνα ρε;!" φώναξε ξαφνικά ο γρασιδμαλλούσος άντρας και μ'έπιασε από το κολάρο της στολής μου. Με κούνησε. "Τόσες μέρες λείπεις και δε μπήκες καν στον κόπο να επικοινωνήσεις! Πάλι καλά που ο αρχηγός της φυλής" είπε και τίναξε το κεφάλι του προς το μέρος του Sitrus "είχε την κοινή λογική να μας πει τι γινόταν."
"Α, συγγνώμη! Δεν ήξερα ότι θέλατε να σας ειδοποιήσω πριν ολοκληρωθεί το εγχείρημα..."
"Θ-θα τον σκοτώσω! Θα σε σκοτώσω!"

Και οι πέντε έτρεξαν να τον συγκρατήσουν. Έτσι όπως είχε τα χέρια του στο καλάρο δεν απείχαν και πολύ από τον λαιμό μου αλλά κατάφεραν να με βγάλουν αλώβητο από τη λαβή του. Είχα που είχα ακόμα τους μώλωπες από τη μάχη μου, να μην έχω κι άλλα σημάδια στον λαιμό μου. Να ναι καλά τα παιδιά.

Αφού ηρέμησε αρκετά ο Brandnew για να εμπιτεύεται τον εαυτό του μαζί μου, έκανε τους άλλους να τον αφήσουν.

"Και για πες" είπε σκληρά ο καπετάνιος και με κοίταξε με κάτι λιγότερο από απέχθεια "τι έγινε εκεί; Τα κατάφερες;"
"Ναι κύριε! Κατάφερα να νικήσω δύο εχθρούς ταυτόχρονα, δύο πολεμιστές μάλιστα, μέσα στους διαλεγμένους από τον γηραιό τον ίδιο! Βλέπετε ήταν πέντε και διάλεξα τους δύο."
"Πάμε στοίχημα πως ήταν οι δύο πιο αδύναμοι;" είπε ο ένα ναύτης.
"Μέσα, πόσα;"
"1000 belli ότι ήταν αδύναμοι."

Τους άκουγα κι εκνευριζόμουν, αλλά δε μπορούσα να πω και κάτι. Δεν ξέρω αν είχαν δίκιο ή όχι εφόσον και μένα αυτό ήταν το κριτίριό μου, αλλά ο γηραιότερος είχε πει να μην τους υποτιμώ. Όμως, δεν υπολόγισα στον Sitrus: κι αυτός τους είχε ακούσει και χαμογέλασε. "Σας πληροφορώ κύριοι πως ο Caesar κέρδισε αν όχι τους δυνατότερους τότε σίγουρα δύο από τους τρεις δυνατότερους του χωριού. Απλώς είναι ταπεινός και δε θέλει να περιαυτολογήσει."
"Χε, πλήρωνε!"

Πόσο τον αγαπούσα αυτόν τον Pandaren...!

Όμως λες και του κάναν κάποιο ξόρκι, ο καπετάνιος Brandnew γύρισε αυτόματα στο επιβλητικό όρθιο πάντα. "Εσένα ποια είναι η δουλειά σου εδώ ακριβώς Pandaren;"

Εκεί ήταν η πρώτη φορά που είδα τον καθ'όλα σοβαρό κι ετοιμόλογο Sitrus να χάνει τα λόγια του λίγο. Με κοίταξε πρώτα με κάποια αμφιβολία, λίγο τρομαγμένος. Ναι, εδώ ήταν η ώρα της κρίσης του και το ήξερε. Ή θα τον ανέβαζαν στα ουράνια ή θα τον έριχναν στα Τάρταρα. Ε, φυσικά δε θα τον άφηνα μόνο του.

"Αχέμ, εγώ-"
"Ο Sitrus, όπως ονομάζεται ο συγκεκριμένος Pandaren, καπετάνιε Brandnew," είπα όλο επισημότητα ξαφνικά και ίσιωσα το κορμί μου "είναι απεσταλμένος όλων των Pandaren σαν πρεσβευτής καλής θέλησης. Για να επικυρώσουμε την φιλία μας και την καλή μας σχέση είπαν να τον δεχτούμε στους κόλπους μας..."

Και οι δυο κοιτάξαμε τον καπετάνιο με προσμονή, αφού κοιταχτήκαμε κρυφά μεταξύ μας. Μέχρι και ο Βρούτος είχε σταματήσει να κάνει τον οποιονδήποτε θόρυβο. Περιμέναμε όλοι με αγωνία τις επόμενες λέξεις του Brandnew...

Kατάλαβα," είπε στο τέλος με κάποια κούραση "δούναι και λαβείν. Υποθέτω δεν πειράζει, φαίνεσαι ικανός πολεμιστής--πολύ ικανότερος απ'αυτόν" με έδειξε με κάθε υποτιμητική διάθεση "οπότε θα μας είσαι σίγουρα πιο χρήσιμος.
Ας είναι! Καλώς μας ήρθες Pandaren! Τώρα και οι δύο εμπρός μαρς! Στο καράβι. Κι εσεί και ο κοπρίτης σου!"

Όνομα χαρακτήρα: Caesar Denier

P.o.M. Points: 32

Belli: 104.000

Τυχόν παρατηρήσεις:-