[Τέλος-Αποστολή]Ο μπάτλερ [Διεγραμμένος Χαρακτήρας]

Στην σιγή της νύχτας, μια μικρή και διακριτική βάρκα πλησίαζε το σκοτεινό όγκο που σηματοδοτούσε το Onrac Kingdom. Η κοπέλα είχε έρθει μόνη της στο μέρος αυτό, αν και την είχε εκπλήξει το γεγονός ότι ο Hermes την είχε εμπιστευτεί και αφήσει από τα μάτια του για να το κάνει. Είχαν κανονίσει να την μεταφέρει με το μέσο τους μέχρι τα μισά της διαδρομής και μετά της προμήθευσε την βάρκα αυτή για το υπόλοιπο του ταξιδιού. Το πως θα βρίσκονταν μετά ήταν επίσης στα σχέδια τους, τα οποία θα αργούσαν να εφαρμοστούν ανάλογα με το πόσο θα έπαιρνε στην κοπέλα να κάνει την δουλειά της. Στο συνολικό όγκο του νησιού μπροστά της, δεν μπορούσε να διακρίνει ούτε ένα φως για να την οδηγήσει. Άκουσε όμως τη φασαρία που έκανε άλλο ένα καράβι με περισσότερους επιβάτες οπότε ακολούθησε τον ήχο θεωρώντας ότι θα την πήγαιναν στο σωστό μέρος. Και πράγματι, άλλο ένα πειρατικό καράβι προσέγγιζε αυτό το άντρο πειρατών που ήταν το Onrac Kingdom. Έχοντας φτάσει τόσο κοντά στο νησί που ο όγκος του κάλυπτε τον ουρανό, η κοπέλα στένεψε τα μάτια για να διακρίνει δύο πυρσούς που σημάδευαν την... είσοδο. Ένα στενό, βραχώδες πέρασμα για τα ενδότερα του νησιού κυριολεκτικά! Και στην είσοδο διέκρινε τις φιγούρες δύο αντρών που εξέταζαν τα πλοία που εισέρχονταν υπό το φως των δαυλών. Αποφάσισε γρήγορα, στρέφοντας την βάρκα της σε μια διαφορετική πορεία, και έπεσε χωρίς φασαρία στην θάλασσα για να τελειώσει το ταξίδι κολυμπώντας.

Οι φρουροί δεν την διέκριναν καν καθώς πέρασε από δίπλα τους κάτω από την επιφάνεια. Το βάρος των ρούχων της την τράβαγε κάτω, συνέχισε όμως μέσα από τη βραχώδη στοά μέχρι που άνοιξε σταδιακά και μετά εκθετικά πολύ. Σχεδόν θαυμάζοντας βρέθηκε μπροστά στο πραγματικό νησί που κρυβόταν στο κούφιο αρχικά φαινομενικό. Πράγματι ουρανός δεν φαινόταν, οπότε επιβεβαιωνόταν η υπόθεση της ότι βρίσκονταν στο εσωτερικό του όγκου που είχε δει. Δεν υπολειπόταν όμως σε φως, καθώς παντού υπήρχαν δάδες με φωτιά. Το νερό λίμναζε γύρω από την περιοχή που υψώνονταν οι κατοικίες των πειρατών και το λιμάνι που άραζαν όλα τα πλοία τους. Ένα καθόλου αρμονικό κτίσμα που ταίριαζε απόλυτα στην ταραχώδη ζωή των ενοίκων του. Αν και ακόμα ήταν μακριά μπορούσε να ακούσει την φασαρία από παρέες που τραγουδούσαν ή μάλωναν. Στο λιμάνι για παράδειγμα γινόταν πανζουρλισμός. Όλα τα καράβια είχαν στοιχιθεί στις προβλήτες, οι νεοφερμένοι τσακώνονταν για το υψηλό κόστος του να δέσουν το μέσο τους. Η Shura έφτασε σε μια πιο απόμερη γωνιά και βγήκε στην επιφάνεια. Πέταξε τα περισσότερα ρούχα της που μόνο ερωτήματα μπορούσαν να προκαλέσουν έτσι κι αλλιώς και έβγαλε από μια αδιάβροχη θήκη το μοναδικό πράγμα που είχε πάρει αποκλειστικά μαζί της γι αυτόν τον σκοπό. Ένα ρολό από πλατύ λευκό επίδεσμο, από το οποίο ξετύλιξε μεγάλο μέρος του για να δέσει τον κορμό της σφιχτά ώστε να κρύψει το στήθος της.

Έπειτα τράβηξε μέχρι την πίσω αυλή ενός φτωχικού και ήρεμου σπιτιού για να κλέψει ένα φαρδύ πουκάμισο από την μπουγάδα κι ένα παντελόνι. Έπιασε τα μαλλιά της στην βάση του αυχένα της σε αλογοουρά, αφήνοντας μερικές τούφες μπροστά από το πρόσωπο της για να κρύβουν μερικά ακόμα από τα χαρακτηριστικά της. Σε συνδυασμό με ένα σκουφί που προμηθεύτηκε, δεν φαινόταν πια για άτομο γένους θηλυκού.
Τώρα σειρά είχε να σταθμίσει που θα μπορούσε να βρει τον στόχο της. Είχε ήδη πάρει μια γενική ιδέα του κλίματος του νησιού, οπότε μπορούσε να φανταστεί στο περίπου. Τα σπίτια στα χαμηλότερα επίπεδα ήταν φτωχότερα σχετικά με τα ανώτερα. Λογικά ο στόχος της θα βρισκόταν στο υψηλότερο. Όλο το νησί εξάλλου φημιζόταν χάρη στο όνομα του! Ο λόγος ήταν για έναν από τους πιο κακόφημους πειρατές της South Blue που είχε αποφασίσει εδώ και πολύ καιρό να κάνει αυτήν την τρύπα καταφύγιο για όλους τους περιπλανώμενους πειρατές. Στο νησί αυτό έβρισκαν την προστασία του σε αντάλλαγμα με χρηματικό αντίτιμο βέβαια. Από τα χρόνια της ως marine γνώριζε γι αυτό το μέρος. Δεν είχαν τολμήσει ποτέ να κάνουν μια επίθεση εδώ. Όσους είχε ρωτήσει σχετικά, της είχαν απαντήσει ότι "οι απώλειες θα ήταν πολύ μεγάλες". Βλέποντας τώρα από κοντά, καταλάβαινε ότι είχαν δίκιο. Ο αριθμός των πειρατών που βρίσκονταν εκεί σε συνδυασμό σε την δυσκολία προσέγγισης ήταν δεινή απειλή. Καθόλου περίεργο που ανέλαβαν οι Μυστικές Υπηρεσίες!

Το επόμενο βήμα ήταν να αποκτήσει μια κάλυψη. Πλησίασε προσεχτικά το μέρος του λιμανιού που μόλις είχαν φτάσει οι νέοι πειρατές, και από τις σκιές κρυφάκουσε τις κουβέντες τους. Δεν ήταν και πολύ γνωστό πλήρωμα, ούτε θα έμεναν σε πολύ ψηλό επίπεδο, οπότε συμπέρανε ότι ήταν φτωχό πλήρωμα, χωρίς πολλές επιτυχίες και χωρίς πολλές πιθανότητες να γνωρίσουν τον Καπετάνιο των Onrac Pirates, τον Woonan. Διάλεξε ανάμεσα τους έναν από τα νεότερα παλικάρια που τον φώναζαν Vila. Ένας που πέρναγε σχεδόν απαρατήρητος, που δεν τράβαγε καθόλου το ενδιαφέρον όποιο τύχαινε να κοιτάξει. Έτσι ακριβώς σκόπευε να περάσει και αυτή ανάμεσα στους πειρατές. Τους ακολούθησε λίγο ακόμα μέχρι που μπήκαν σε μια ταβέρνα για να φάνε. Παρότι μαύρα μεσάνυχτα, ήταν προφανές ότι το νησί ποτέ δεν κοιμόταν. Και σε αυτό το φτηνό μέρος, μαζί με τους πειρατές, έκαναν πάρτι το αλκοόλ και η φασαρία. Ένας μεθυσμένος παραπατούσε όρθιος από τραπέζι σε τραπέζι κουφαίνοντας με το παράφωνο τραγούδι του κάθε αυτί που τον έλουζε με βρισιές. Η Shura περνώντας για το μπαρ, πέρασε επίτηδες κοντά του. Ο τύπος έπεσε πάνω της αναμενόμενα έτοιμος να καταρρεύσει. Η κοπέλα τον βάστηξε και τον έσπρωξε από πάνω της με αηδία στο πρόσωπο. Λίγο ελαφρύτερο όμως μιας και μόλις του είχε αποσπάσει το επόμενο ποτό της!

Παρήγγειλε και σύντομα της έφερναν κάτι που μύριζε οινόπνευμα. Σύντομα ήρθε στο πλευρό της ο τύπος που παραπάταγε για να ζητήσει ακόμα ένα από το ποτό που έπινε. Έπειτα κατάλαβαν ότι δεν είχε άλλα λεφτά και τον πέταξαν με τις κλοτσιές έξω από το μαγαζί. Η κοπέλα από κει και πέρα είχε τα αυτιά τεντωμένα για να ακούσει σχόλια για όσα την ενδιέφεραν. Και δεν απογοητεύτηκε. Ήταν αναμενόμενο κάποιος να έκανε λόγο για τον κατά κοινή αποδοχή βασιλιά του νησιού.
-Το άπληστο κάθαρμα, ο Woonan, μας έγδυσε με τους φόρους του, μίλαγε ένας από τα μέλη του πληρώματος που είχαν φτάσει την ίδια ώρα με κείνη.
-Έτσι είναι τα πράγματα. Αυτός κάθεται στο ανάκτορο του με τα λούσα, τις γυναίκες και πλουτίζει κάθε μέρα. Και μεις τρέχουμε να γλιτώσουμε από τις περιπολίες των marines!
-Μιλάς λες και δεν ξέρεις ποιος είναι! τον μάλωσε κάποιος πιο συνετός. Ο Woonan έχει τρομερή φήμη, όχι άδικα! Ανάμεσα σε όλους μας είναι ο πιο δυνατός αποδεδειγμένα!
-Και τότε γιατί δεν έχει αφήσει την τρύπα του τόσο καιρό;
-Εσύ θα την άφηνες αν ήσουν στη θέση του; αντιγύρισε το ερώτημα. Έπειτα έσκυψε πιο κοντά του. Υπάρχει κι άλλος λόγος. Λέγεται ότι κανονίζει κι άλλες δουλειές πιο προσοδοφόρες από τους φόρους στο λιμάνι κάτω από το τραπέζι. Δεν ξέρω τι ακριβώς, ίσως όμως να αξίζει να μάθουμε. Του έκλεισε πονηρά το μάτι με νόημα. Γι αυτό όμως ο άνθρωπος που πρέπει να προσεγγίσουμε είναι το δεξί του χέρι. Ο μόνος που εμπιστεύεται ο Woonan. Λέγεται Ganzo και είναι παλιός φίλος του Woonan και ιδιοκτήτης ενός από τα καλύτερα εστιατόρια του νησιού στα ανώτερα επίπεδα.

Η υπόλοιπη νύχτα πέρασε χωρίς κάτι αξιοσημείωτο αν δεν σε ενοχλούν τα σπασμένα δόντια και τα μπουκάλια που εκτοξεύονταν ανάμεσα σε οργισμένες παρέες. Και για άλλη μια φορά, η Shura αναγκάστηκε να περάσει τη νύχτα στο δρόμο, μην τολμώντας να αναζητήσει καταφύγιο σε κάποιο σπίτι. Δεν ήταν η μόνη ήταν σίγουρο. Υπήρχαν αρκετοί τόσο μεθυσμένοι που δεν θυμόνταν που έμεναν και την έβγαζαν στο δρόμο έξω από την ταβέρνα. Σηκώθηκε και κίνησε για τα ανώτερα επίπεδα. Στα πιο ψηλά βρίσκονταν αποκλειστικά τα διαμερίσματα των πιο δυνατών πειρατών. Κάτω από αυτά υπήρχαν μαγαζιά όπως εστιατόρια, και φυσικά το καλύτερο και ακριβότερο από αυτά άνηκε στον Ganzo. Πέρασε αρκετό καιρό παρακολουθώντας μόνο ποιος έμπαινε και ποιος έβγαινε από το μέρος αυτό. Συχνοί πελάτες του ήταν οι κάτοικοι των ανώτερων επιπέδων, με αρχοντική ενδυμασία για πειρατές και τρομερή όψη, που έκανε την Shura να θέλει να τους σπάσει την μούρη. Ο ίδιος ο Ganzo μαγείρευε στο μαγαζί του αλλά σπάνια, μόνο όταν περίμεναν εκλεκτούς πελάτες. Τις υπόλοιπες φορές ήταν άφαντος. Ο Woonan επίσης δεν είχε παρουσιαστεί καθόλου. Αργότερα κατάλαβε ότι ο βασιλιάς του νησιού δεχόταν ιδιαίτερη περιποίηση καθώς πάντα τον σέρβιραν στα διαμερίσματα του, και συγκεκριμένα, ένας μόνο μπάτλερ τον οποίο είχε διαλέξει ο ίδιος.

Η ιδέα της ήρθε στο μυαλό. Της είχαν επισημάνει η δουλειά να γίνει διακριτικά, χωρίς να αφήσει ίχνη πίσω της. Εξάλλου το να πλησιάσει η ίδια το αρχοντικό του Woonan έμοιαζε ακατόρθωτο. Εκτός του ότι υπήρχαν πολλά αδιάκριτα μάτια και άντρες που εμπόδιζαν τον καθένα να πλησιάσει την οικία του, ο ίδιος ο Woonan σπάνια έκανε δημόσιες εμφανίσεις. Μόνο σε πλούσιους που πληρώνουν αδρά επέτρεπε τις ακροάσεις. Σε αυτούς και σε ένα τσούρμο γυναίκες με προκλητική εμφάνιση που τον επισκέπτονταν καθημερινά ανά ομάδες! Ίσως να ήταν καλύτερη ιδέα να είχε μεταμφιεστεί σε μία από αυτές αλλά και πάλι δεν θα κατάφερνε να τον δει ποτέ μόνη της! Οπότε θα λάμβανε πιο έμμεση δράση. Πρώτο της μέλημα ήταν να σταμπάρει έναν από το προσωπικό της κουζίνας του εστιατορίου του Ganzo. Έναν νεαρό που είχε θέση βοηθού και έμενε μόνος του σε ένα σπίτι-τρύπα των κατώτερων επιπέδων. Ακολουθώντας τον μια νύχτα και περιμένοντας μέχρι να τον πάρει ο ύπνος, γλίστρησε μέσα στο σπίτι του. Ο καημένος δεν κατάλαβε καν για πότε τον έπιασε και του έσπασε το χέρι. Έπειτα, πριν προλάβει καλά καλά να συνέλθει από τον πόνο, τον έριξε με ένα χτύπημα στον σβέρκο αναίσθητο πίσω στο μαξιλάρι του. Τέλος, έσπασε και το πόδι του για καλό και κακό και έφερε το σπίτι του πάνω-κάτω ώστε να μοιάζει ότι τον λήστεψαν.

Κανείς δεν θα έδινε σημαία για την απουσία ενός βοηθού, ειδικά σε ένα τέτοιο μέρος που η κλοπή δεν θεωρούταν αδίκημα αν το θύμα ήταν αρκετά αδύναμο ώστε να μην μπορεί να προστατέψει τα πράγματα του! Πέρα από αυτά, η Shura, μεταμφιεσμένη ακόμα σε άντρα, πήγε την επόμενη μέρα στο εστιατόριο του Ganzo από την πόρτα του προσωπικού.
-Ποιος είσαι εσύ; Απαγορεύεται η είσοδος σε όσους δεν έχουν δουλειά εδώ.
-Μα... Έχω δουλειά. Ήρθα να αντικαταστήσω τον Reni.
Ο τύπος το σκέφτηκε για λίγο. Έπειτα φώναξε δυνατά έναν από τους μετρ για να συνεννοηθεί αυτός.
-Τι έπαθε ο Reni; ζήτησε να μάθει ένας από τους ψηλομύτες και πιο αντιπαθητικούς μετρ.
-Μπήκαν στο σπίτι του χτες. Τον λήστεψαν και τον έκαναν μαύρο στο ξύλο. Μου ζήτησε να έρθω στην θέση του για να μην χάσει όλο το μεροκάματο, κύριε.
-Χμ. Τον ηλίθιο! Καλά να πάθει αν δεν προσέχει! Πέρνα μέσα και ελπίζω για το καλό σου να μην κάνεις καμιά ζημιά. Πως είπαμε πως σε λένε;
-Vila, κύριε, πρόσθεσε με μαζεμένο ύφος σίγουρη ότι την επόμενη στιγμή ο μετρ θα το ξέχναγε.
Του γύρισε την πλάτη και τον οδήγησε στην κουζίνα όπου όλοι έτρεχαν άνω κάτω βιαστικά. Τώρα που δεν την κοίταζε, η κοπέλα άφησε ένα μειδίαμα να απλωθεί στα χείλη της που το μάζεψε μόλις ο μετρ γύρισε και πάλι προς το μέρος της.

Ανασήκωσε το φρύδι περιμένοντας με επιτηδευμένα κουρασμένο ύφος, κρίνοντας ότι ήθελε κάτι να του πει.
-Ο κύριος Ganzo θα έρθει σήμερα, κύριε;
-Γιατί ρωτάς;
-Ε να ξέρετε... Εγώ είμαι καινούργιος εδώ. Συγκεκριμένα ήρθα χτες με τους συντρόφους μου και... Ο καπετάνιος μου θα ήθελε πολύ να γνωρίσει τον κύριο Ganzo.
Τώρα το μήνυμα που ήθελε να περάσει ήταν προφανές ακόμα και για τον αδιάφορο μετρ. Δεν πρέπει να ήταν η πρώτη φορά που κάποιος προσπαθούσε να προσεγγίσει τον Ganzo για να φτάσει στον Woonan. Η αντίδραση ήταν αναμενόμενη και παρότι η Shura προσποιήθηκε την απογοητευμένη, κατά βάθος χαιρόταν γιατί είχε στήσει μια αληθοφανή ιστορία που θα κέρδιζε την εμπιστοσύνη και την απαξίωση του ενδιαφέροντος του περίγυρου. Ο μετρ την έβρισε και έπειτα την έστρωσε τσακιστή στη δουλειά, να καθαρίζει πατάτες και άλλα ζαρζαβατικά. Εκείνη δούλευε με σκυμμένο το κεφάλι και τα αυτιά τεντωμένα. Από ότι έπιασε, συμπέρανε ότι το "αφεντικό", ο Ganzo, εκείνο το απόγευμα θα συναντούσε τον Woonan για μια προσωπική συζήτηση. Αυτή θα ήταν η ευκαιρία της να βγάλει και τους δύο από την μέση. Κοίταξε πάνω από τον ώμο της κλεφτά. Ο μπάτλερ του Woonan δεν είχε φανεί ακόμα, σημάδι ότι ήταν ακόμα νωρίς. Σύντομα όμως θα το έκανε και γι αυτό, έχωσε το χέρι στην εσωτερική της τσέπη και έσφιξε το φυαλίδιο με την διάφανη καυστική ουσία.

Και να τος πέρασε από την σάλα του εστιατορίου στην κουζίνα, με την επίσημη ασπρόμαυρη ενδυμασία του, να τραβάει τα γάντια του για να εφαρμόσουν καλύτερα. Σε λίγο θα παραλάμβανε τον ασημένιο, γυαλιστερό δίσκο και το γυάλινο, κομψά διακοσμημένο μπουκάλι με το διάφανο ποτό που θα σέρβιρε προσωπικά στο δωμάτιο του Woonan. Ενώ περίμενε μερικούς βοηθούς να γυαλίσουν το δίσκο, η Shura ανέλαβε δράση. Κινήθηκε προς την απέναντι γωνία, προς τα μάτια μιας κουζίνας που έκαιγαν σε χαμηλή φωτιά. Οι βοηθοί που τα επέβλεπαν είχαν πάει να ετοιμάσουν τα πιάτα. Πέρασε από μπροστά τους φαινομενικά για να πάρει από τους γειτονικούς πάγκους ένα πλατύτερο μαχαίρι. Στην διαδικασία όμως κανείς δεν παρατήρησε ότι άναψε την φωτιά μέχρι το τέρμα. Μέχρι να επιστρέψει στην θέση της, το φαγητό είχε μυρίσει και αμέσως μετά, άρπαξε πραγματική φωτιά. Φωνές ακούστηκαν, τα βλέμματα γύρισαν σε εκείνη την γωνιά και οι δύο νεαροί βοηθοί παράτησαν τα πιάτα για να τρέξουν να σώσουν τα ασυμμάζευτα! Είδαν το μάτι ταυτόχρονα. Καβγάς ξεκίνησε ανάμεσα τους, κατηγορώντας ο ένας τον άλλο για την απροσεξία. Και οι υπόλοιποι συνέχιζαν να παρακολουθούν, καθώς η Shura κινιόταν πίσω από τον πάγκο της, απαρατήρητη με πλάγια βήματα για το μέρος με το μπουκάλι.